Schoolproject Met Gevolg - 1

Zuchtend ontving Renske de opdracht. Waarom? Het nieuwe project van school betrof een correspondentie met een gevangen zittend persoon. Zonder woorden liet ze merken dat ze er geen zin in had. Waar haar studiegenoten er wel lol in leken te hebben, zag Renske geen aanknopingspunt om enthousiast te worden van de opdracht. Ze had zo haar mening over mensen die achter de tralies zaten.
‘Jullie ontvangen per mail de naam en het adres waar jullie de brief aan dienen te richten,’ zei de docent alvorens hij de les beëindigde.
Renske pakte haar spullen in en liep het lokaal uit.

Eenmaal thuis opende ze haar laptop. Tijdens de terugreis had de opdracht haar niet losgelaten. Daarom had ze besloten om maar snel een start te maken. Hoe eerder ze er aan zou beginnen, hoe eerder ze er ook mee klaar was. In haar e-mail zag ze de naam en het adres. John. Het nummer van de ‘kamer’ en het adres van de gevangenis stonden er ook bij. Renske moest een beetje lachen in zichzelf toen ze zag dat hij niet eens zo ver bij haar vandaan in de gevangenis zat en dat de brief dan toch per post zou gaan. Afgeven zou misschien nog sneller zijn.
Ze begon.


Beste John,

Zoals je misschien weet, moeten wij voor school iemand een brief schrijven die in de gevangenis zit. Bij deze.
Ik vind dat best moeilijk. Ik weet niet wie u bent en weet ook niet of u zit te wachten op informatie over mij, een persoon die je niet kent. Toch begin ik daar maar mee. Ik ben Renske. Ik ben 19 jaar en woon samen met mijn vriend. Nog niet zo lang. Dat bevalt goed. En ik studeer dus. Buiten zaken die elk meisje bezighouden, heb ik niet veel interesses of bezigheden.
Ik hoop vooral dat het u goed gaat.

Groetjes,
Renske
(p.s.: Sorry dat ik niet goed weet wat ik moet schrijven of vragen)

Nadat ze de brief eerst naar haar leerkracht had gemaild en vervolgens had uitgeprint, liep Renske door het druilerige weer naar de dichtstbijzijnde brievenbus. Nog net voordat deze die dag geleegd zou worden, duwde ze de envelop door de gleuf. Dat luchtte op. Renske voelde zich opgelucht. Die man moest eens weten dat ze zelfs door dit vieze weer liep voor hem. Ondanks dat ze er tegenop had gezien, voelde ze zich toch content.
Daarna dacht ze niet meer aan de opdracht en vermaakte ze zich als elke andere avond.
Het was woensdagmiddag toen Renske nietsvermoedend thuiskwam. Haar vriend zou er nog niet zijn, zoals elke dag. Ze zette haar tas in de gang en keek zoals gewoonlijk naar de binnengekomen post. Elke dag als de postbode was geweest, deed Renske dat, zonder dat ze zelf wat kreeg. De keren dat er post voor haar was, waren per jaar op twee handen te tellen.
Ditmaal zag ze iets dat ze niet verwachtte. Een envelop met haar naam erop. Alleen haar voornaam en haar adres. Ze pakte de envelop en nam die mee naar de keuken. Met een aardappelschilmesje maakte ze de envelop open en haalde de inhoud eruit. Een handgeschreven brief.

Beste Renske,
Hoewel jij niet wist wat je moest schrijven, moet ik bekennen dat ik erg blij was met het ontvangen van jouw brief. Ik heb in tijden geen post gehad. Dat zal bij jou wel anders zijn.

Het is zeker wel veel fijner om met je vriend te wonen in plaats van met je ouders. Was dat erg wennen? Hoe bevalt je studie? Hier in de gevangenis probeer ik mezelf ook veel bij te spijkeren. Als ik ooit vrijkom, dan heb ik niet stilgezeten. ten minste, dat hoop ik.
Ik ben John, maar dat wist je. Ik zit inmiddels al meer dan tien jaar hier in de cel. Het leven buiten de gevangenis zal wel heel erg veranderd zijn. Daar heb ik eigenlijk geen weet van, maar ik hoor het wel van de nieuwe gevangenen. Zij praten over zaken waar ik geen weet van heb. Misschien ben ik daar te oud voor. Ik ben nu de veertig gepasseerd.
Het deed me goed je brief te ontvangen. Bedankt. Voor het eerst sinds lang dat iemand van buiten aandacht aan me gaf. Ik heb het natuurlijk zelf ook verbruikt. Maar toch. Het is fijn je brief te hebben mogen ontvangen, ook al was het een opdracht die je moest doen van school.
Renske, het gaat je goed. Geniet van het vrije leven.

Groet,
John.

Renske slikte even. Het raakte haar. Ze staarde naar het papier in haar handen. Nogmaals las ze de zorgvuldig door John geschreven woorden. Misschien was deze opdracht helemaal niet zo slecht. Nog voordat ze aan het eten begon, klapte ze haar laptop open. Een intensieve correspondentie was geboren. Renske voelde zich geraakt door John en door zijn eenzaamheid, zijn moedeloosheid en tegelijk ook zijn doorzettingsvermogen. Vele brieven volgenden. Niemand wist het. Op school kraaide al helemaal niemand meer naar de opdracht. Dat was al een gesloten boek. Was Renske de enige die nog doorschreef met de gedetineerde?

Toen ze enkele weken later, vele brieven later, op een woensdagmiddag weer met een brief in haar handen zat, nam ze een besluit dat haar leven zou veranderen. Renske pakte haar telefoon en toetste het nummer van de gevangenis in. Ze had geen idee hoe ze dit zou moeten aanpakken. Toch was ze vastbesloten.
Via de receptioniste kreeg ze te horen dat ze een verzoek kon indienen voor een bezoek. Dat moest dan worden goedgekeurd voordat het bezoek ook echt plaats zou kunnen vinden. Renske bewandelde, buiten ieders weten om, de officiële weg en kreeg niet veel dagen later, en zonder in de tussen liggende brieven dit aangehaald te hebben, de bevestiging dat ze op bezoek mocht komen. Ze checkte haar rooster voor de komende tijd en zag dat de donderdagochtend in de daarop volgende week goed uit zou komen. Er waren dan geen lessen ingeroosterd wegens een studiedag voor de docenten. Dat gaf ze door en zo geschiedde het dat Renske een bezoek in haar agenda had aan de gevangenis. Ze bloeide helemaal op, zonder aan iemand te verklaren waarom ze zo opgetogen was. Door de brieven voelde ze een band met John. Hoewel ze inmiddels veel van hem wist en hem ook veel van de actuele buitenwereld vertelde, wist ze nog steeds niet waarom hij daar zat. Ja, hij had niet goed gehandeld. Dat was logisch. Niemand zit voor goed gedrag in de bak. Daarom focuste de meid zich daar niet op. De daarop volgende dagen konden wat Renske betrof niet snel genoeg gaan.
Die bewuste donderdag was ze in haar nopjes. Ze ging op de fiets naar de gevangenis. Renske had inmiddels te horen gekregen hoe de procedure van het melden zou gaan. Dat was duidelijk voor haar. Ze had geen spullen meegenomen, buiten haar telefoon en haar portemonnee om, zodat die ook niet doorzocht hoefden te worden. Eenmaal bij de gevangenis, welke nog korter fietsen was dan ze vooraf had gedacht, ademde ze even diep in. Het voelde alsof ze bij een bekende op bezoek ging, terwijl ze ook de spanning voelde omdat ze de persoon nooit had ontmoet. Ze had zelfs geen beeld van hem.
Nog geen half uur later zat ze op een stoeltje in een kamer met dik glas voor zich. Tegenover haar was het leeg. De begeleidende cipier had verbaasd zijn wenkbrauwen opgetrokken toen hij Renske zag en dat combineerde met voor wie ze kwam. Hij zei er verder niets over. Wel bleef hij bij de deur staan in de kamer. Renske probeerde hem te vergeten.
Ineens zwaaide de deur open aan de andere kant. Een cipier liet een man binnen. Renske besefte nu dat films niet altijd het juiste beeld gaven. Hij had geen oranje kleding van de gevangenis aan. Ze schatte hem tegen de veertig. John was een man van normaal postuur met een ongeschoren gezicht. Zijn haar was kort en vertoonde tussen de donkerblonde kleur hier en daar wat grijze tinten. Zijn strakke blik was op haar gericht toen hij ging zitten. Vond hij het wel leuk? Hij lachte niet.
‘Ik dacht dat je het misschien wel leuk vond dat ik langs zou komen,’ zei Renske een beetje zachtjes. ‘Tenminste, dat hoopte ik.’
Er kwam voorzichtig een glimlach op het gezicht van de man tegenover haar.
‘Ik ben Renske, van de brieven.’
Dat brak het ijs. Zijn gezicht ontspande. John werd zelfs een beetje emotioneel.
‘In al die jaren heb ik niemand gezien… en jij… jij neemt de moeite om hierheen te komen.. dat is zo lief..’ zei hij met een geëmotioneerde stem.
Al snel raakten de twee in gesprek, tot dat er door de man achter John werd gezegd dat hij nog één minuut had. Renske beloofde snel weer langs te komen. De al lang zittende man was helemaal opgetogen. Aan alles kon Renske zien dat dit bezoek hem ontzettend blij had gemaakt. Bij het afscheid beloofden ze ook dat de brieven niet zouden stoppen.
‘Intrigerend,’ zei de cipier tegen Renske toen ze naar de uitgang werd begeleid. Ze keek opzij naar de man. Hij had zijn blik star naar voren. Renske besloot zijn opmerking te laten voor wat het was. De stilte werd echter verbroken vlak voordat ze bij de uitgang kwam. Nog uit het zicht van de ontvangst hield de man haar staand.
‘Normaal mag ik niks zeggen,’ sprak de man met een gedempte stem. ‘Maar, ik weet niet of je weet wie je net tegenover je had en waarvoor hij zit?’
Renske keek hem vragend aan. ‘Hoezo?’
‘Ik vind het intrigerend dat een meisje van jouw leeftijd zo opgetogen is met het contact met een serieverkrachter, iemand die talloze leeftijdsgenootjes van je op zeer brute wijze van hun maagdelijkheid heeft beroofd.’
‘Misschien wil ik dat helemaal niet weten.’
‘Ik vond dat je het moest weten.’
Renske keek hem fel aan en liep nu resoluut naar de uitgang. Ze wist niet of het kwam door de boodschap of door het idee wat John in het verleden had gedaan.
Eenmaal thuis liet het Renske niet los. Toen haar vriend niet veel later thuis kwam, merkte hij dat Renske wat afwezig leek. Op de vraag wat er was, antwoordde ze dat ze het nogal druk had. Het leek haar niet echt verstandig om te zeggen dat ze in de middag fijn had zitten praten met een serieverkrachter, iemand die ze bij thuiskomst toch een brief had gestuurd met daarin hoe fijn het gesprek was geweest en nog enkele zaken die speelden in de laatste brief van hem.
Die avond ging ze vroeg naar bed. Ze kuste haar vriend welterusten en begaf zich naar de slaapkamer.

In bed kon Renske de slaap niet bevatten. Elke keer als ze haar ogen dicht deed, gleden de beelden op haar netvlies naar John. Die beelden logen er niet om. Renske beeldde in hoe John, toen nog vele jaren jonger, zich liet gaan op meisjes van haar leeftijd. Ongemerkt was het meisje in haar gedachtes een hele bekende: zijzelf. Renske begon zachtjes over haar nachthemd te strelen. Onbewust wonden deze gedachtes haar op. Al snel was de stof tot boven haar lekkere borsten. Zachtjes kneep ze in haar borsten. Haar tepels reageerde. In haar gedachtes nam John haar in al zijn macht in een donker steegje. Terwijl ze een beetje tegenstribbelde had hij zo haar broek uit, om haar heel stevig te nemen. Die gedachte deed haar rechterhand afdalen. Zachtjes begon ze te kronkelen van geilheid. Haar kutje was al drijfnat toen haar rechterhand daar arriveerde. Even streek ze eroverheen. Toen duwde ze twee vingers tussen haar kletsnatte lipjes. Ze beet op haar onderlip om geen geluid te maken. Dit was heerlijk. Het tempo werd opgevoerd. Renske zette haar knieën omhoog. Haar billen liftte ze van het bed. Intens ging ze met haar vingers op en neer. Het soppende geluid van haar drijfnatte kutje was goed te horen. Renske voelde bijna hoe John haar stevig nam. Dit was hemels. De negentienjarige meid zette zich schrap omdat ze haar hoogtepunt voelde opkomen. Haar ademhaling was zwaar. De twee vingers waren nu uit haar kutje gegleden, zodat ze met haar vlakke hand haar clitje kon masseren. Dat was de druppel. Het orgasme was heftig. Renske zweette gewoon erbij. Dit was niet normaal. De explosie van genot gierde dor haar lichaam. Haar heupen bleven schokkende bewegingen maken. Dit was een hoogtepunt met hoofdletters.
Renske trok daarna haar nachthemd goed en draaide zich op haar zij. Dromenland was nog maar enkele tellen verwijderd.

Toen Renske zich een week later klaarmaakte om naar John te gaan, keek ze zichzelf in de spiegel aan. Haar ogen verdronken bijna in haar eigen mooie koppie. Renske zag zichzelf ineens heel anders. Nu was zij niet meer de onschuldige scholiere die vanwege een project in gesprek raakt met een gedetineerde. Zij was veranderd in een meid die bewust op bezoek ging bij een serieverkrachter terwijl ze zelf inmiddels al talloze malen was klaargekomen bij de gedachtes aan een wildvreemde vent die haar keihard, onverwacht nam. Even slikte ze. Renske herpakte zich om toch ogenschijnlijk als het meisje van het schoolproject naar de bajes te gaan.
Bij aankomst bij de gevangenis meldde ze zich als de vorige keer. De procedure en de instructies die volgden waren hetzelfde. Even voelde ze een flinke schok door haar lijf gaan. Renske zag dezelfde cipier aan komen lopen om haar te halen. Walgde ze van hem of had hij nu juist haar ogen geopend? Had ze ook zoveel intense orgasmes beleefd als ze zijn informatie niet had gekregen?
‘Je bent teruggekomen,’ zei hij met een vlakke stem. Daarna glimlachte hij naar haar.
‘Inderdaad,’ zei Renske met een gefakete glimlach. Die veranderde in een echte toen ze niet veel later tegenover John zat.
Het gesprek ging die dag vooral over de afgelopen week en over een stukje geschiedenis van John. Hij vertelde geurig over zijn leven toen hij nog vrij was. Dat deed hem zichtbaar goed. Renske ging op in het gesprek, maar kon ondertussen de woorden van de cipier niet loslaten. Nu ze tegenover John zat, beeldde ze nog sterker in wat hij had gedaan. Met meisjes van haar leeftijd.
‘Snap je het nog?’ vroeg hij ineens.
‘Ja, hoor, natuurlijk,’ loog ze.
‘Je lijkt een beetje afwezig.’
‘Het is hier erg warm.’
‘Ah oke,’ zei hij, om vervolgens verder te gaan over iets met auto’s en de middelbare school.
Renske geneerde zich een beetje. Was ze betrapt? Ze voelde wel de kriebels tussen haar benen. Ondanks dat het niet gelegen kwam, merkte ze dat ze met de seconde natter werd. Ze wiegde daardoor een beetje op de stoel.

Toen het gesprek zijn einde naderde, door de boodschap van de cipier achter John, voelde Renske zich weker dan gedacht. Deze man raakte haar. Nadat ze hem had beloofd de volgende week op hetzelfde tijdstip, indien akkoord, weer zou bezoeken, zag ze hoe hij opstond en met de cipier de ruimte verliet. Hij keek in de deur nog eenmaal naar haar. Die blik deed haar goed. Hij genoot zichtbaar van haar aandacht.
Vele gedachtes spookten door het hoofd van Renske. Ze bewoog niet. Doordat ze zo in gedachtes verzonken was, had ze niet gemerkt dat de cipier aan haar kant tegen haar had gepraat en na geen gehoor naar haar toe was gestapt. Hij legde zijn hand op haar schouder. Op dat moment ontwaakte Renske en keek hem geschrokken aan.
‘Wat is er allemaal gaande?’ vroeg hij.
Renske keek hem aan. De blos op haar wangen viel niet te ontkennen.
‘Ik vind het wel bijzonder, dit.’
‘Ik ook,’ zei Renske zachtjes, niet precies wetende waar hij op doelde.
‘Het is tijd om te gaan, he,’ zei de cipier.
Daarop stond Renske op. De bewegingen waren trager dan normaal. Eenmaal staande moest ze haar spijkerbroek even goed trekken. Het vocht tussen haar benen maakte die regio wat plakkerig. Die handeling werd door de cipier met grote ogen bekeken. Renske begon daarop nog meer te blozen, waarna ze zo normaal mogelijk naar de uitgang van de kamer liep.
Daar hield de man haar staande. ‘Volgens mij zit jij om een hele andere reden dan het schoolproject hier, dametje.’
Renske keek hem aan en keek ook snel weg. Had hij haar door? Wist hij dat ze zich het liefst nu uitgebreid door John zou laten nemen? Viel dat op? De cipier opende de deur en liep de gang in, om achter Renske de deur ook weer in het slot te draaien. Vervolgens liepen de twee de gang in. Renske volgde de route niet helemaal, en had daardoor niet door dat de man een andere ruimte open draaide. Pas toen hij Renske in deze matig verlichte opslagruimte leidde, had ze door dat dit niet de gebruikelijke route was.
De cipier draaide de deur dicht. Renske stond met haar rug naar hem toe. Ze begreep pas net dat dit niet de normale gang van zaken was, toen ze een hand op haar schouder voelde. De stevige hand draaide haar naar de cipier toe.
‘Dus jij wordt daar opgewonden van?’ zei hij met een gedempte stem.
Renske keek hem strak aan terwijl ze met haar rug tegen goed gevulde dozen stond. De cipier was misschien van de leeftijd van John. Dat vermoedde ze. Zijn kleding kon niet verbergen dat zijn grote lichaam een atletische bouw had. Gezien de baan was dat ook wel wenselijk. Dit voelde als een hele stoute droom als dit was wat ze dacht.
Hij boog naar haar toe, bracht zijn mond naar haar hals en zoende haar daar. Haar benen werden zowaar nog slapper. Renske sloot haar ogen. Dit was echt.
‘Dan ben ik benieuwd of je ook echt zo geil bent,’ fluisterde hij in haar oor.
Op dat moment voelde ze zijn stevige handen al onder haar shirtje gaan. Direct ging hij op zoek naar de sluiting van haar beha. Behendig als hij was, had hij deze zo los. Toen gleden zijn handen naar haar billen. Door de stof van haar jeans voelde ze zijn grote klauwen om haar lekkere kontje. De macht die hij had, wond haar nog meer op. Hij kneedde haar kontje stevig. Renske begon zwaarder te ademen. Deze krachtpatser wist haar goed te raken. Een van zijn handen ging naar voren. Ze voelde hoe hij haar broek snel open had. Langzaam trok hij de jeans tot onder haar billen. De cipier draaide haar toen om. Ze leunde met haar handen tegen de dozen. Hij stond dicht achter haar. Renske draaide een beetje met haar kontje. Toen voelde ze zijn hand aan de voorkant. De stof van haar string was al zeiknat. Hij masseerde haar lipjes door de natte stof heen.
‘Jij bent dus een echt geile bezoekster, Renske,’ zei hij in haar oor. Daarop schoof hij de stof opzij. Zijn hand op haar kletsnatte, keurig geschoren kutje voelde hemels. Twee vingers duwde hij brutaal naar binnen. Direct begon hij haar daar stevig mee te neuken. Renske moest moeite doen om niet te kreunen. Dit was zo lekker.
Renske werd gek van opwinding. De ruimte werd gevuld door het geluid van haar hevig soppende kutje. Dat spoorde de cipier aan om sneller te gaan. Ondertussen was hij iets meer aan de zijkant van haar komen te staan. Hij haalde één hand van haar weg bij de dozen waar ze tegen leunde, om deze vervolgens naar zijn kruis te leiden. Zijn uniform kon de flinke erectie niet verbergen. Renske kneedde zachtjes door de stof in zijn harde staaf. De man had een heerlijke pik. Dit was geweldig. De macht van de man wond haar nog meer op. Een orgasme kon dan ook niet uitblijven. Renske voelde dat hoogtepunt naderen. Of de cipier het merkte, wist ze niet, maar zijn tempoversnelling kwam op het juiste moment. Renske zette zich scherp en beet op haar onderlip. Trillend kwam ze heerlijk klaar op zijn vingers. Haar kutje trok zich samen om de vingers, om vervolgens lekker te ontspannen. Renske merkte dat haar gehijg nog zwaarder was.
Terwijl zij even moest bijkomen, en ondertussen ook niet echt actief in zijn pik kneep, draaide de man haar om. Hij haalde snel zijn broek open en dwong Renske naar beneden. Misschien ging ze wel iets te gewillig door haar knieën toen ze zijn harde leuter zag. Geil als ze was, pakte ze hem beet en begon er zachtjes kusjes op te geven. Even trok ze de voorhuid naar achteren. Haar tong cirkelde plagend om zijn eikel. Ondertussen keek ze omhoog. Die man genoot zichtbaar. Dat kon het matige licht niet verbergen. Renske zoog daarop zijn pik diep naar binnen. De cipier legde zijn grote handen op haar hoofd. Een paar plukken van het lange bruine haar hield hij zo vakkundig naar achteren. Renske pijpte hem alsof haar leven er vanaf hing. Elke keer zoog ze zijn harde staaf diep naar binnen. Haar rechterhand masseerde daarbij zijn flinke ballen. Deze pik wilde ze niet alleen maar in haar mondje voelen. Nog een paar maal nam ze hem diep naar binnen. Daarna liet ze de keiharde staaf uit haar mond glippen, waarbij ze een kusje op zijn eikel gaf. Snel stond ze op en draaide ze haar kontje naar hem toe. Een beetje onhandig trok ze haar broek nog verder naar beneden. Daar had de cipier geen oog voor. Die had zijn eikel al tussen haar benen door tegen haar kletsnatte lipjes geplaatst. Hij pakte haar daarop bij haar heupen om vervolgens zijn staaf naar binnen te duwen. Dat voelde geweldig. Renske kon het niet laten om zachtjes te kreunen. De man legde daarop een hand voor haar mond. Tegelijkertijd begon hij ook te stoten. Renske zocht nu nog meer houvast bij de dozen. De machtige halen van de getrainde vent leken ritmisch perfect getimed.
Een hand van hem greep haar nu stevig bij haar lange bruine haren. Hiermee trok hij haar hoofd wat naar achteren. Tevens begon hij harder te stoten. Het geluid van zijn lichaam dat elke keer tegen haar billen kletste onderstreepte de kracht waarmee hij zijn leuter diep in haar grotje boorde. De lange halen maakte Renske helemaal gek van opwinding. Die man wist wat neuken was. Renske voelde zijn staaf op een geweldige manier diep van binnen. Doordat ze zo kletsnat was, kon het tempo goed aangehouden worden. De cipier had ondertussen de moeite genomen om met zijn andere hand haar shirtje zo hoog mogelijk op te trekken. De zwarte beha was behendig losgehaakt, waardoor de hand vrij spel had bij haar lekkere borsten. Renske wist niet waar ze het had. Haar kutje werd heerlijk geneukt, haar borsten werden om beurten flink gekneed en zelf onderging ze de macht van een man die wist hoe hij hier mee om moest gaan. Ondanks het leeftijdsverschil voelde de cipier Renske zeer goed aan.
De man stapte nu iets naar achter. Een paar keer haalde hij zijn pik helemaal uit haar kutje om hem daarna met volle kracht tot aan zijn ballen op een geweldig intense manier diep in haar te stoten. Renske werd helemaal wankel van opwinding. De cipier had inmiddels haar haren en haar borsten losgelaten. Ineens begreep Renske waarom. Op het moment dat hij zijn pik niet meer naar binnen ramde, voelde ze zijn handen op haar billen. De machtige klauwen trokken haar zachte vlees een beetje uiteen. De studente begreep ineens bij het voelen van een bepaalde luchtstroom dat hij door zijn knieën moest zijn gegaan. Dat werd bevestigd toen ze zijn tong tussen haar billen voelde. Renske boog wat verder voorover. Gulzig begon de man met zijn tong haar gezwollen lipjes te likken. Wat deed hij dat goed. Zijn grote tong likte haar kutje voortreffelijk. Af en toe beroerde hij zelfs haar sterretje. Haar beide handen zochten nog meer houvast bij de dozen. Dit was zo magistraal wat hij daar beneden bij haar deed. Zo had ze het nog nooit ervaren. De combinatie van de wildvreemde vent, de macht en de spannende, onverwachte locatie maakten haar geiler dan ze zich ooit had kunnen voorstellen. Zijn tong was inmiddels voornamelijk haar klitje aan het likken. Renske voelde een nieuw orgasme uit haar tenen komen. Wanneer was ze voor het laatst door iemand anders twee keer achter elkaar klaar gewerkt? Ze had geen tijd om hier over na te denken. Zacht kreunend zette ze haar lichaam strak om vervolgens heel intens klaar te komen. De cipier likte door. Ze duwde haar heupen naar achteren, om hem te laten stoppen. Haar klitje werd veel te gevoelig.
De cipier kwam daarop omhoog. Even tikte hij met zijn vlakke hand op haar billen. Toen pakte hij haar bij haar arm. De sterke man draaide haar om en tilde haar omhoog. Hij deed enkele stappen en legde haar toen op iets dat aanvoelde als een tafeltje. Haar rug maakte alleen contact met dat meubelstuk. De cipier hield de benen van Renske omhoog. Zonder moeite te doen om de broek van haar benen te bevrijden, waardoor deze haar voeten dicht bij elkaar hield, zette hij zijn pik tegen haar kletsnatte grotje. Renske voelde hoe hij direct diep naar binnen stootte. Hij vulde haar op een heerlijke wijze. De cipier pakte haar bij haar middel om haar zo in een lekkere cadans te neuken. Elke stoot was diep, krachtig en langzaam. Zonder maar iets af te wijken van dat ritme neukte hij de studente langdurig. Doordat hij Renskes benen bij elkaar hield, voelde ze zijn pik op een geweldige wijze op en neer gaan.
Ineens trok hij zijn pik uit haar kutje. Renske had op dat moment nog niet door dat de beveiliger van de gevangenis zijn hoogtepunt naderde. De man hield zijn eigen pik stevig beet toen hij zijn sperma de vrije loop liet. Gepaard met een paar flinke grommen, spoot hij zijn verse lading mannenzaad op de natte vagina van de meid. Renske voelde de dikke klodders op haar geschoren venusheuvel en op haar natte lipjes komen. Zachtjes droop het zaad over haar kutje naar beneden, naar haar bilspleet.
Toen trok de man haar van tafel, zodat ze kwam te staan. Daarbij schoof hij, zonder het zaad af te doen, haar string en broek weer goed, om deze vervolgens dicht te maken. Zijn eigen pik was al opgeborgen. Zonder iets te zeggen liep hij voor haar uit naar de deur. Renske gloeide nog van opwinding. Elke stap die ze zette ging gepaard met een glibberig gevoel tussen haar benen. Zowel haar eigen nattigheid als zijn zaad waren daar nog volop aanwezig. Renske besefte, op weg naar de uitgang, dat dat pas verwijderd kon worden zodra ze thuis was.

Toen de cipier halt hield in het zicht van de vrouw achter de balie, stond hij plechtig, op een wijze dat niemand iets door zou kunnen hebben. ‘Tot volgende week.’ Die woorden klonken haar fijn in de oren.
‘Tot volgende week.’
Renske wist nu helemaal dat dit haar meest favoriete schoolopdracht ooit was geweest.