Dokter

Het zat eraan te komen. Tegen beter weten in had ik het bezoek al veel te lang uitgesteld, dat het op een bepaald moment niet meer houdbaar werd, en ik zelfs door mijn bloedeigen moeder werd verweten dom te zijn om niet te gaan. Oké, ik geef het toe, het was misschien niet de beste zet om zo lang met pijn rond te lopen zonder naar de dokter te gaan, maar ik ga gewoon niet graag naar die oude vent met zijn koude handen en lange fijne vingers die als spinnenpoten over mijn huid kruipen, zogezegd op zoek naar waar de infectie vandaan komt. Hij gaf me de kriebels, en was ook de voornaamste reden waarom ik zo mijn best deed om gezond te blijven. Een bezoek aan hem was het ergste wat er kon gebeuren, dus deed ik alles wat ik kon om zo fit en blozen mogelijk te blijven. Ik sportte vaak, en zat meer buiten dan binnen. Dit had niet alleen tot gevolg dat mijn bezoek aan hem beperkt bleef tot mijn jaarlijkse checkup voor de voetbal, maar ook dat ik er niet slecht uitzag, al zeg ik het zelf. Een klein streepje haar onder mijn navel accentueerde mijn buikspieren, en ondanks de felle beharing op mijn benen, kon je zien dat die snelle sprintjes mijn kuiten alleen maar goed deden. Mijn blonde haar droeg ik sinds een paar weken wat korter, aangezien een dikke bos haar in de volle zomer niet altijd even aangenaam is. Contactlenzen maskeerden mijn slechte zicht, maar dat was niet van kapitaal belang. Maar, zoals gezegd dus, werd de pijn stilaan te hard om te kunnen blijven negeren, waarop ik ternauwernood een afspraak maakte bij de dokter. Dinsdagavond om 8 uur zou ik bij hem binnenstappen met de korte mededeling dat ik sinds een paar weken veel last had van mijn lies. Ik had al eens het genoegen gehad de ervaring van een liesbreuk op te doen, en sindsdien was mijn liesstreek gevoelig breekbaar geworden, en dat had ik geweten. Bij elke stretchoefening op de voetbal voelde ik de spieren tegenstribbelen tegen zoveel geweld, en protesteerden ze als ik een stuk zeep op de grond wilde oprapen. Niet in zo’n manier dat het mijn dagelijkse doen en laten hinderde, maar ik voelde het wel. Tot op een dag, dat ik iets te diep voorover boog in de douche, uitgleed, en vervolgens met een luide smak met mijn benen in spreidstand op de grond belandde. Het was geen aangename ervaring geweest, en wetende dat ik ervoor naar de dokter zou moeten, nog veel minder.

Maar de afspraak was gemaakt, en daarom dat ik dus die bewuste dinsdag om 8 uur de wachtzaal binnenstapte. Niemand zat in de kille kamer, die nauwelijks gedecoreerd was, en dat voelde op een rare manier als een opluchting. Ik verzette de stoel wat meer naar het raam en keek naar de verlaten straat. Het begon al donker te worden, en ik hoopte maar dat ik op tijd terug zou zijn voor de match op tv. In gedachten verzonken staarde ik uit het raam, wanneer plots de dokter binnenstapte. “Ah, je bent er, kom maar binnen, je kent de weg wel…” Met een flauwe glimlach om z’n mond probeerde hij zijn mislukte mopje nog wat te redden, maar het was tevergeefs, want zonder aandacht te besteden aan zijn flauwe woordspeling, stond ik op, en stapte ik zijn bureau binnen. Terwijl ik hem passeerde, was daar weer die muffe geur van te lang gedragen kleren, en allerlei ontsmettingsmiddeltjes. Al meteen had ik spijt van mijn afspraak, maar meteen daarop herinnerde een scherpe pijn in mijn lies eraan, dat ik er wel degelijk goed aan deed. Ik ging zitten, en zonder te wachten begon ik mijn verhaal. Hij knikte begripvol en staarde me aan alsof hij door gewoon te kijken de oorzaak en de oplossing voor mijn probleem kon raden. Hij stelde me voor op de onderzoekstafel te gaan liggen, en klopte eens op het witte gekreukelde papier. Ik deed mijn schoenen uit, en terwijl hij zijn witte handschoenen aandeed zei hij zonder zich naar mij om te draaien: “En doe je broek ook maar uit, nu je toch bezig bent.” Ik hoorde een scherpe grinnik, maar besloot er verder geen notie aan te nemen. Lichtelijk gegeneerd trok ik mijn broek uit, en alleen gekleed in mijn hemd en boxer, lag ik op de koude onderzoekstafel. Hij ging voorovergebogen over mijn benen staan, en keek ze aan. Met een zweem van een glimlach taste hij met zijn lange vingers mijn liesstreek af, af en toe vragen of ik geen pijn had. Ik vertelde het hem wanneer ik last had, en wanneer ik dat niet had. Ik voelde zijn handen meer en meer friemelen, en zonder mij te waarschuwen, trok hij ruw mijn boxer van mijn benen. Mijn liesstreek lag duidelijk niet daar waar ik ze verwacht had te liggen. Ik keek verschrikt op, en zocht oogcontact, maar hij was te in beslag genomen met onderzoeken. Hij betastte nu ook mijn ballen, en voelde met zijn twee vingers aan mijn lid, zogezegd om te checken of de oorzaak niet van daar kon komen. Ik was niet dom, en wist dat hij me zomaar wat aan het doen was, maar toch liet ik hem zijn gang gaan, want na wat geneurie sloeg hij een keer op mijn bil en vertelde mij dat ik me weer mocht aankleden. Na de nodige formaliteiten te hebben afgerond vertelde hij me dat het met een eenvoudige zalf snel opgelost zou zijn, en stuurde hij me weg met de boodschap dat ik binnen twee weken moest terugkomen voor een nieuw onderzoek. Met lichte weerzin keek ik al op tegen het komende bezoek, maar hij had me op z’n minst geholpen, en daar was ik hem dankbaar voor.

Zogezegd zo gedaan en na twee weken sprong ik opnieuw bij hem binnen. Het was ondertussen al 9 uur ’s avonds, en gevaarlijk dicht bij zijn sluitingsuur, maar zo wist ik tenminste dat hij het niet te lang zou rekken. Ik stapte de wachtkamer binnen, en ik was nog niet deftig gezeten, of ineens kwam een jongeman in witte schort de zaal binnen, en vertelde mij dat ik binnen mocht komen. Een rij witte tanden kwam tevoorschijn toen hij naar mij glimlachte en even dacht ik zelfs iets van knipoog te zien, maar het moest verbeelding zijn, want al even snel als hij gekomen was, verdween hij weer in het bureau van de dokter. Nog verdwaasd van de verbazing zette ik me neer op de stoel, en de man in de witte schort keek me aan en begon te vertellen. “Ik ben dokter DeLaruelle, de vervanger van dokter Lepens. Hij kreeg vorige week een kleine hartaanval, en zal meerdere dagen werk onbekwaam zijn. Maar geen nood, ik heb ervaring hoor.” Met een knipoog die duidelijk voor mij bedoeld was, wees hij naar de koude ligbank met het witte papier, en gebood mij erop te gaan liggen. “Vertel het eens, wat scheelt er?” Ik zei hem dat ik deze keer louter op controle moest komen, en ik niet meer dan een gewoon onderzoek moest ondergaan. Maar dat was blijkbaar tegen zijn zin, want met zijn ondertussen bekend enthousiasme meldde hij mij dat ik zijn laatste patiënt van de dag was, en hij met plezier wat tijd voor mij vrijmaakte. Al op mijn hoede voor deze nieuwe en op het eerste zicht alternatieve dokter, vleide ik me neer op de bank, en wachtte in spanning af. “Zo kan ik je toch niet onderzoeken?” vroeg de dokter laconiek, en terwijl hij al glimlachend naar mijn vragende gezicht keek, trok hij zonder het te vragen, mijn broek tot op mijn enkels. Daar lag ik dan, volledig sprakeloos en verward, zonder broek aan. Hij begon mijn zijn vingers mijn liesstreek weer af te tasten, en deed dat gevoelig nauwkeuriger dan die oude grijsaard die geveld was door de hartaanval. Hij hechtte veel aandacht aan de pijnlijke punten, maar ook aan de punten waar ik nooit geen last had gehad. Hij kwam gevaarlijk dicht tegen de rand van mijn onderbroek aanvoelen, en opeens merkte hij op, dat hij wat verder zou moeten kijken omdat hij iets eigenaardigs had gevoeld.

Na te hebben gezegd dat dokter Lepens bijna nooit iets miste, en dat er niets raar kon zijn, verzekerde hij me toch nog eens van zijn kunnen, en trok, opnieuw zonder enige toestemming, vraag of gemor, mijn onderbroek uit. Nadat ook deze op mijn enkels was beland, keek hij een paar seconden zonder te bewegen naar mijn lid, met een gevaarlijke belangstelling. Hij gromde instemmend, en ontblootte weer die prachtige rij witte tanden. Hij ze me dat hij enorm tevreden was over wat hij nu zag, maar even snel als hij mijn onderbroek had verwijderd, werd hij weer zijn gewone zelf, en ging hij verder met het onderzoek. Hij plaatste twee vingers onderaan mijn schacht, en voelde met zijn andere twee vingers bovenaan mijn eikel. Het was op zich een raar gevoel, maar op één of andere manier, voelde het wel prettig aan. Ik liet dit niet merken, en terwijl ik probeerde aan iets anders te denken terwijl de dokter met het blonde haar en het naar buiten piepende borsthaar bovenop zijn schort mijn 10 cm lange lid betaste, op een ongegeneerde, maar toch beheerste manier. Het voelde hoe langer hoe meer perfect. Hij had wel wat in zich, die dokter. Hij bestond eigenlijk uit één groot cliché, blond haar, donker bruine ogen die vertrouwen uitstraalden, een stevige kaaklijn die zijn baardstoppels mooi naar voren brachten, en het borsthaar dat stiekem kwam piepen uit zijn witte short. Ik was nooit into jongens geweest, maar een prettig gevoel daalde over mij neer toen ik verder fantaseerde over deze mysterieuze jongeman. Zijn gespierde armen met prachtig armhaar waren een teken van een goed onderhouden conditie, en voorspelden een geweldige borstkas met wat blonde plukjes haar, die zijn spieren alleen nog maar meer zouden accentueren. Ook zijn benen zouden uit hetzelfde hout gesneden zijn. Stevige kuiten omringd met krullende haartjes bruin haar, die langzaam naar boven kringelen rondom zijn benen, en een imaginaire toegang vormen tot zijn heiligdom. Ik beeldde me een 15cm lang lid in, omringd met een ferme bos schaamhaar dat een donkerbruine vlek zou vormen op mijn netvlies. De wirwar van haren rondom zijn ongetwijfeld fantastische lul zouden geweldig aanvoelen tegen mijn gezicht, en zouden de hele ervaring alleen nog maar beter maken.

Plots besefte ik dat hij nog steeds mijn lul aan het onderzoeken was, en ik probeerde mijn gedachtenstroom een halt toe te roepen, maar het was te laat. Mijn hormonen waren zodanig opgesprongen, dat mijn hele lichaam steigerde, en zo ook mijn lid. Het kloppende gevoel werd alleen nog maar versterkt doordat de dokter met een stevige greep mijn lul vastnam. Even dacht ik dat hij erin kneep, maar al gauw maakte ik mijn hoofd vrij, en bedacht ik bij mezelf dat een dokter dit wel gewend was, en dit helemaal niets hoefde te betekenen. Het zou wel overgaan, en we zouden het er nooit over hoeven hebben. Maar dat was allerminst het geval. Hij leek mijn lid nog steviger vast te nemen, en liet zijn tanden zien wanneer hij zei: “Zozo, wat hebben we hier? Kon iemand zich niet inhouden?” Ik stamelde dat het per ongeluk was, en wenste dat mijn bloedtoevoer van de ene op de ander moment kon gestopt worden, maar voor ik nog iets kon uitbrengen, legde hij zijn hand op mijn mond en fluisterde in mijn oor: “Nu kan ik tenminste mijn beestje ook ongegeneerd bevrijden” Met een knipoog begon hij een pompende beweging te maken met zijn hand, waardoor mijn lul alleen nog maar meer recht begon te staan. Hij werd harder en harder doordat de dokter sneller en sneller bewoog. En dan kwam het ultieme moment. De dokter deed met zijn vrije hand de knoop in z’n broek los, en meteen, alsof het lot ermee gemoeid was dat hij net vandaag geen onderbroek droeg, sprong een enorm lid tevoorschijn. De ingebeelde bos schaamhaar was inderdaad aanwezig, en deed zijn lul nog dikker lijken dan al het geval was. De kloppende aders gaven de lul een levendig gevoel, en maakten me zowaar nog geiler dan ik al was. Met zijn vrije hand begon hij zichzelf te rukken, en met een behendige beweging, trok hij mij ook verder af. Wat dan gebeurde, oversteeg al mijn verwachtingen. Hij boog zich voorover, waardoor zijn schort los kwam te zitten, en trok deze met één hand uit. Een prachtig gebruinde borstkas kwam tevoorschijn, en verlichtte bijna de hele kamer. Een bos haar pronkte bovenop zijn borst, en accentueerde zoals voorspeld zijn enorme spiermassa. Kleine krulhaartjes liepen vanaf zijn navel tot bijna aan zijn kin, en leken wel krioelende wormpjes, vechtend om rechtop te blijven tussen al die anderen. Onderaan zijn navel zat een prachtige seks lijn. Een klein streepje bruinig haar liep vanaf zijn putje naar beneden, alsof het een kaart naar het beloofde land betrof. Alles op zijn lichaam schreeuwde, deze kant op, naar beneden! Nu ik hem zo helemaal naakt zag staan was hij gewoon perfect. Een kloppende lul stond rechtop tegen zijn buik, en veerde heen en weer terwijl hij me aftrok.

Hij boog zich nog meer voorover, en nam met zijn donkerrode lippen mijn lid in zijn mond. De vochtigheid van zijn mond was gewoon overweldigend, en bijna kwam ik tot mijn hoogtepunt, maar dat werd verhinderd door een zachte kneep in mijn billen. Een waarschuwing, als het ware, om te verzekeren dat we nog even door konden gaan als ik nu niet zou komen. En ik hield me in. Ik genoot met volle teugen van het gevoel, zijn warme lippen om mijn dikke en steenharde lid, en zijn tong, die behendig rondjes draaide rond mijn eikel, mij bijna gek makend van opwinding. Hij trok zichzelf verder af, en het voorvocht druppelde gestaag op de vloer. Zijn glimmende eikel leek wel een parel, die bestemd was om zijn geheimen prijs te geven, en te verhullen wat hij binnenin zich had. Hij begon te beven, de dokter, en ik voelde zijn beide handen sneller bewegen. De op- en neergaande beweging leek te versnellen, en hij zette meer kracht achter elke neergaande haal. Mijn voorhuid trok zichzelf steeds strakker, met als direct gevolg dat ik meer en meer moeite had om niet klaar te komen. Hij veerde recht op de tippen van zijn tenen, en stond daar met gespannen spieren op zijn tenen. Zijn kuiten werden nu nog extra in de verf gezet, en al gauw kreunde hij onder de geilheid. “Dit is zoo lekker,” stamelde hij wanneer hij even een rustpauze nam van het pijpen, en algauw ging zijn mond weer om mijn lul, en trok hij zichzelf weer af. Ik kreunde de hele zaak bijeen, en het kon me zelf niet meer schelen of iemand het hoorde of niet. Ik beleefde hier de meest geile belevenis van mijn leven, en hij mocht het geweten hebben. Dan haalde hij zijn lippen van mijn lid, hij veerde nog rechter dan hij al was, en met snelle halen trok hij aan zijn lul. Sneller en sneller leek hij te gaan, tot opeens hij door zijn knieën boog, en met een luide kreet zijn warme vocht op mijn buik spoot. Onder luid gekreun trok hij verder tot de laatste druppel uit zijn lichaam was gevloeid. Zijn parelwitte sperma dat over mijn hele buik droop maakte mij alleen nog maar geiler dan ik al was, en ik voelde dat ik het niet lang meer zou trekken. De dokter zag het aan mijn gezicht, en nog natrillend van zijn spetterende orgasme, begon hij mij weer te rukken, met af en toe een lik van zijn tong om mijn schacht. Hij begon sneller te trekken, en mijn benen trokken zichzelf in de meest onnatuurlijke positie wanneer ook ik mijn mannenvocht naar buiten liet komen. Ik kreunde alsof mijn leven er van af hing, en enorme druppels sperma kwamen uit mijn lul gespoten. De dokter, wiens gezicht dicht bij mijn lul had gehangen vanwege het pijpen, kwam bijna volledig onder het vocht te zitten, en leek nu nog geiler te zijn dan daarvoor, met dat witte sperma op zijn gelaat.

Hij glimlachte naar mij, en weer die rij tanden kwam tevoorschijn. “Volgens mij ben je tiptop in orde hoor,” zei hij, en hij veegde met een doekje het warme mannenvocht van mijn buik. Hij veegde me van top tot teen schoon, en beval me weer mijn broek aan te trekken. Volledig aangekleed en met een halfslappe lul stond ik dan voor mijn naakte dokter. Zijn lid steigerde nog steeds tegen zijn buik, en zijn borstkas trilde nog na van het hevige orgasme. “We zullen eens wat vaker ee controle moeten doen hoor,” zei hij mij, en met die wijze woorden, liet hij me uit de deur….