Pokémon Prijzengeld

Roxie nam zijn uitdaging graag aan. Het was al een tijd geleden dat ze een serieus Pokémon gevecht had. De meeste trainers die ze tijdens deze reis tegenkwam, waren nou niet bepaald ervaren of hadden verstand van zaken. De manier waarop hij zich voordeed, zijn hele uitstraling, deed vermoeden alsof hij al langer Pokémon trainer was. Ook zijn leeftijd bevestigde dit, de meesten beginnen hun carrière als ze 10 zijn. Harrison, zo heette hij, was al 26. Ook de Pokéball in zijn handen zag er uit alsof hij een tijdje in gebruik was.

''Volgens mij heb ik ooit van jou gehoord! Ben jij niet die Gym Leader die ook leadgitarist is van een punkband uit Unova?'' Riep Harrison.

''Welnee joh. We hebben gewoon dezelfde naam, meer niet. Ik krijg die vraag wel vaker, dat wel.'' Antwoordde Roxie.

"Denk niet dat ik van plan ben om te verliezen Roxie, ik ga me niet inhouden omdat je een vrouw bent!" zei hij.

"Insgelijks! Leg het prijzengeld maar vast klaar!" Kreeg Harrison te horen. Roxie gooide haar bal en haar Ninetales sprong tevoorschijn: een wezen wat het meest leek op een vos met negen staarten. Ze zag er prachtig uit maar had overduidelijk al vele overwinningen achter haar naam staan.

"Toffe Pokémon Roxie!" Zei Harrison. "Waar heb je haar gevangen, Mt. Pyre?"

"Nee joh, wij komen uit Kanto! Daar heb ik Ninetales ook gevangen. En jij? Waar is jouw Pokémon?" Riep Roxie terug. Het antwoord op die vraag liet niet lang op zich wachten. De bal die haar tegenstander gooide sprong open en onthulde een sterk uitziende Blaziken. Blaziken leek nog het meest op een sterk gespierde haan die op twee benen staat. Vlammen vormden zich om zijn polsen. De blik in zijn ogen was intimiderend te noemen, klaar voor de confrontatie met Ninetales.

"Gave Blaziken. Dus jij bent een local?"

"Zoiets. Ik kom uit Kanto nadat ik mijn reis hier in Hoenn begon en later nog naar Johto ben gegaan." Antwoordde Harrison. "Blaziken is een Pokémon die ik voor mijn reis hier door Hoenn ontving van de professor. Destijds was hij nog een kleine Torchic, maar we hebben veel getraind en zoals je ziet heeft dat geholpen." Uit zijn woorden klonk veel zelfvertrouwen en het leek Roxie dan ook maar beter om hem niet te onderschatten...

En dat deed ze dan ook niet. De aanvallen vlogen over en weer. Roxie en haar tegenstander gingen nek aan nek. Maar uiteindelijk trok zij aan het langste eind nadat de man met zijn Pokémon een cruciale fout maakte. Met een welgemikt schot schoot de Ninetales van Roxie de Blaziken van Harrison het water in. En zoals iedereen wel weet zijn water en vuur geen goede combinatie. Zijn Pokémon moest de strijd staken en de veteraan van 26 moest zijn meerdere erkennen in de jongere dame die aan het langste eind trok.

"Heh shit... Verloren." Mompelde hij terwijl beide trainers elkaar sportief de hand schudde.

"Het scheelde anders niks. Je Blaziken is goed getraind!" Reageerde Roxie. "Heb je het prijzengeld?" Harrison moest even slikken. Hier was hij niet op voorbereid.

"Eh tja, weet je? Ik heb geen geld op zak." Antwoordde hij enigszins beschaamd.

"Wacht, dus je daagde me uit voor dat Pokémon gevecht terwijl je wist dat je geen prijzengeld kan betalen?"

"Klopt... Zie je, ik heb mijn laatste beetje geld een paar dagen geleden uitgegeven. Ik had gehoopt door jou te verslaan weer aan geld voor proviand te kunnen komen maar dat gaat nu dus niet lukken."

"Jij hebt wel ballen zeg, dat je mij probeert te belazeren!" Zei Roxie nu boos. "En hoe kom ik nu aan mijn centen?"

"Uhm... Niet?" Antwoordde Harrison schouderophalend. "Van een kale kip kan je niet plukken lijkt me."

"Nee nee, zo makkelijk kom je er niet vanaf! Ik heb al wel een ander idee. Denk ik..." Roxie bekeek hem nu eens goed. Hij is lang, licht gespierd, ziet er niet slecht uit en die bril staat hem ook goed. Ze likte haar lippen nog net niet af. Dit kon nog wel eens leuk worden! ''Vertel eens Harrison, kom jij wel eens vrouwen tegen tijdens je reis waar je lekker de bloemetjes mee buiten zet?''

''Wat bedoel je?'' Vroeg hij.

''Nou je weet wel... Seks! Je hebt vast wel eens een avontuurtje beleefd tijdens alle jaren dat je onderweg bent. Volgens mij heb je al aardig wat ervaring opgedaan met andere dames!''

''Vanwaar deze interesse in mijn scharrels Roxie? Hoe helpt dit me-'' Maar Roxie onderbrak hem.

''Dat lijkt me vrij duidelijk. Een vent als jij, met jarenlange ervaring in het trainen van Pokémon zal ook ervaring op hebben gedaan met de dames die op zijn pad kwamen. En als dat het geval is, dan zal je mij maar op díe manier moeten betalen!'' Roxie liet er geen gras over groeien. Ze deed haar schoenen uit, trok haar bikeshorts eveneens uit en liep op Harrison af, die ze vol in zijn kruis greep. Ze wreef hem over zijn kruis en de bult die ontstond werd langzaam groter. Ze keek tevreden, dit zag er veelbelovend uit. Zonder Harrison een kans te geven om iets te zeggen trok ze zijn broek en boxer omlaag zodat zijn pik meer vrijheid kreeg. Een behoorlijk ding. Niet te lang maar dat vond Roxie wel best. Extra lange lullen deden bij haar alleen maar pijn. De jongedame wreef even over haar slipje. Dit ding zou prima passen. En stukken beter aanvoelen dan de dildo die ze altijd meenam op reis. Een speeltje is leuk maar haalt het niet bij het echte werk. Ze trok nog een paar keer stevig aan Harrison's pik die daarmee in volle sterkte verkeerde. Hij liet een kreuntje ontsnappen en zag hoe Roxie haar vest open ritste. Daarna draaide ze zich om en stak haar kont naar achter, alsof ze daarmee duidelijk wilde maken wat de bedoeling was. Maar dat was Harrison nu echt wel duidelijk. Hij schoof haar slipje opzij, pakte Roxie bij haar dijen en stootte zijn lul in haar vochtige opening. Roxie beet op haar onderlip en kreunde inwendig. Dit was wel weer eens iets anders. Het gevoel was ongeëvenaard, de dildo kon hier absoluut niet aan tippen. Het gras kriebelde op haar blote huid, in de verte hoorde ze de kreten van wilde Pokémon. Boven hen hoorde ze nog mensen voorbijfietsen, ze lagen immers in het gras onder een verhoogd fietspad. Ze voelde de pik van Harrison in en uit haar stoten, het soppende geluid van haar natte poes maakte Roxie botergeil. Harrison stootte zonder iets te zeggen door, die leek haast als in een trance door het lekkers waar hij zich mee bezig mocht houden. Een fietser boog zich over de rand van het fietspad en keek verbaasd toen hij zag wat er onder hem gebeurde. Even maakte hij en Roxie oogcontact. Die kon een glimlach niet onderdrukken, waarop de fietser zijn duim goedkeurend opstak en verder fietste. Ze wisselde van positie. De knappe jongedame duwde Harrison met zijn rug in het gras en kroop over hem heen. Ze zette zijn eikel tegen haar natte opening en liet zich rustig zakken. Toen de pik er eenmaal tot aan Harrison's ballen in haar zat, begon Roxie op en neer te wippen. Op deze manier voelde ze zijn pik zowaar nóg beter en dieper in haar bewegen. Wat was dit geil zeg. Neuken met een vent die ze een paar uur geleden nog nooit had gezien. Zo in de open buitenlucht, iedereen die voorbij zou komen had hen bezig kunnen zien. Maar het kon Roxie niets meer schelen. Ze greep haar borsten beet, een volle cup D. De twintiger kneep en draaide een beetje aan haar tepels, het zorgde voor een lekkere geile combinatie met de pik die haar kutje goed opvulde. Ze was al een tijdje geil maar als dit aan zou houden hield Roxie het niet lang meer vol. Ze verhoogde het tempo waarmee ze op Harrison's pik aan het rijden was. Die wist niet meer hoe hij het had, zijn pik glom van haar vocht en haar tieten deinde op en neer. Dit ging nog heel even door maar daarna kwam Roxie dan ook heerlijk klaar. Genotsgolf na genotsgolf overviel haar, haar hele lichaam schokte en ze moest zichzelf in balans zien te houden om niet om te vallen...

''Pfoe... Wat was dát lekker zeg! Dat had ik echt even nodig!'' Zei Roxie zelfvoldaan die tegelijk bezig was zichzelf weer aan te kleden. Harrison, die nog altijd met een glimmende en halfstijve pik in het gras lag, zei:

''Heh, fijn om te horen. Hopelijk heb ik mijn 'prijzengeld' nu betaald?'' Roxie knoopte haar schoenen en knikte. ''Mooi. Eh... Zou je mij nog even willen helpen? Ik ben niet heel ver meer, misschien kun je me nog wel even pijpen?''

''Haha... Ja dat zou kunnen natuurlijk! Maar dat gaat niet gebeuren Harrison.'' Antwoordde ze. Stomverbaasd keek hij haar na hoe ze haar tas pakte en zich omdraaide. ''Jij zou mij aan mijn prijzengeld helpen en dat heb je gedaan. Hoe je van je stijve pik afkomt, dat is jouw probleem. Maar dat gaat je vast wel lukken he stoere vent?'' Lachend liep Roxie richting haar volgende bestemming, Harrison verbouwereerd in het gras achterlatend...

EINDE