Korfbal - 36

Iris werd wakker en een deel van het dekbed plakte tegen haar lijf, door mijn sperma. Ze maakte me wakker, liet het me zien en vroeg met een ondeugende glimlach of ik me weer niet in had kunnen houden. Ik vertelde van de hijger en ze zei: “Je moet dat nummer opslaan, want dat zal zeker van pas komen, maar ondertussen heb je mij mooi laten zitten…”
Dat liet ik me niet zeggen en ik dook met mijn mond op haar mond, greep met mijn rechterhand in haar kut en met mijn linkerhand kneedde ik haar borsten afzonderlijk. Ze was duidelijk botergeil, want ze drukte haar kutje hard tegen mijn hand aan. Ik wreef over haar besneden klitje en ze begon gelijk geil te grommen. Ze nam mijn nek met haar onderarmen in een nekklem en we persten ons tegen elkaar aan, waarbij onze monden niet van elkaar weken. Ik mangelde haar tepels ruw en haar klitje behandelde ik alsof het een zandkorrel was die fijngeknepen moest worden.

Ze begon te bewegen in een poging om los te komen, maar ik liet dat niet toe. Mijn rechterhand dreef ik in haar kutje: alle vingers en ook de knokkels van mijn hand sopten naar binnen. Met mijn andere hand pakte ik haar klitpiercing beet en draaide daaraan. Ik wist dat ze dat vreselijk vond: vreselijk geil, maar ook vreselijk irritant, omdat ze van deze beweging niet klaar kon komen.
Minutenlang hield ik haar zo bezig, waarbij ze steeds harder ging worstelen om los te komen, maar ik was veel sterker en ik hield haar makkelijk in bedwang.
Toen haar spartelen wat minder werd, zette ik er weer wat meer vaart in, door met de hand die inmiddels tot en met mijn pols in haar drijfnatte kutje zat, aan de slag te gaan. Ik spreidde mijn vingers en wurmde mijn vingertoppen om de baarmoedermond. Iris had in de gaten waar ik mee bezig was en begon fanatiek te bewegen, want ze wist dat het heel erg pijn zou doen als ik mijn nagels in deze supergevoelige spiermassa zou zetten.

Ik dook met mijn mond naar een tepel en leverde een zuigzoen af, waarna ik de andere ook zodanig bewerkte.
De aandacht van Iris was daarna niet meer gericht op de hand in haar natte doos, maar meer op de pijn van haar tepels. Ik slingerde haar aandacht heen-en-weer en ze genoot intens van het totaal gebrek van controle. Ik probeerde een nieuwe techniek uit: ik omsloot haar baarmoedermond met mijn hand en trok die af alsof het een enorm dikke lul was. Daarna opende ik de vingers, duwde mijn hand zo diep mogelijk naar binnen, pakte met mijn vingertoppen haar baarmoedermond weer beet en trok er aan. Het leek een beetje op masturberen bij mezelf, maar de speelruimte was veel minder.
Iris wist niet wat ze met de sensaties aan moest en haar lichaam kwam tot rust om dit gevoel een plekje te geven.
Maar: dat was niet mijn bedoeling. Ik pakte met mijn vingers haar cervix beet, draaide met mijn pols, zodat ik de baarmoeder een stukje meedraaide en zodat ik ondertussen de binnenkant van haar kutje stimuleerde. Mijn duim liet ik hard over haar G-spot schuren.
Haar ogen werden groot en ik versterkte mijn grip op mijn vingers, terwijl ik mijn pols bleef draaien. Ik zag dat ze snel wegzakte in een geile roes en met mijn andere hand begon ik haar klitje weer onder handen te nemen. Dat supergevoelige stukje vlees kneep en schuurde ik weer.

Het was allemaal veel te veel voor Iris om klaar te kunnen komen en dat wist ik heel goed. Daarom veranderde ik minuten later een paar kleine dingen: Mijn tong likte haar klitje en mijn vingertoppen bewogen niet meer. Alleen mijn pols roteerde lustig in haar kutje.
Nu kreeg Iris wel grip op haar emoties en al snel schreeuwde ze haar orgasme uit. Alle opgebouwde lust van eerder kwam er als een vulkaanuitbarsting uit. Ze viel slap op het bed en ik trok zachtjes mijn hand uit haar spastisch samentrekkende kut.

Zoals het in het goed Engels heet: “Totally wasted”.

Ik smeerde mijn natte hand aan haar haren af en stapte kort onder de douche. Ik had niet op de wekker gekeken, maar ik wist zeker dat er ook vandaag weer veel koppen met spijkers geslagen moesten worden, zodat we ons project voor elkaar kregen op de manier zoals we dat wilden, dus ik maakte vaart.
Toen ik beneden bij de ontbijttafel kwam, vroeg Sasha: “Ik neem aan dat Iris nog niet snel komt?” Ik keek haar guitig aan en zei: “Ze is al gekomen hoor, maar ik denk dat het nog een uurtje zal duren voor madame beneden zal zijn”.
“Dat ze klaar gekomen is, dat was wel duidelijk. Zelfs de vogels in de tuin vlogen op toen ze aan het schreeuwen was! Hoe jullie dat deden weet ik niet, maar ik wil dat ook wel meemaken!”
Ik kuste haar op haar voorhoofd en zei: “Elk mens heeft andere plekjes waar men anders op reageert. Bij Iris ken ik een aantal plekjes waar ze bloedgeil van wordt, maar ook wat ze ontzettend irritant vindt als er iemand aan zit. Dat maakt het spelen heel erg interessant!”

Sasha spinde even en maakte me een heerlijk ontbijt. Ze verwerkte er altijd lekker veel eieren in: goed ter compensatie van het eiwit wat ik de laatste tijd nogal veel verloor.

Ik appte naar Johan, die snel reageerde. We spraken af dat we vandaag gingen proberen om het politiebureau in De Amer te kopen. Op de site hadden we gelezen dat er de mogelijkheid was om onderhandse biedingen te doen en aangezien vandaag de eerste kijkdag was, zouden we er voor aanvang van 14:00 uur willen zijn, zodat we alvast buitenom konden lopen en misschien ook de garagehouder nog even op konden zoeken.
De digitale prospectus van het voormalige politiebureau hadden we al binnen gehaald. Het pand was ongeveer 20 jaar oud, had twee verdiepingen, een lift en een mooie entree met baliefunctie. Ik stelde me voor, dat de beheerder van de zalen die we wilden gaan maken, boven zou gaan wonen en dat de niet in gebruik zijnde ruimten op de eerste verdieping, net als alles beneden, voor de plaatselijke gemeenschap geschikt gemaakt zouden worden.

We spraken om 13:00 af en we hoopten dat de garagehouder dan thuis zou zijn. Daar vertrouwden we eigenlijk wel op, omdat hij dan waarschijnlijk zijn after-diner tukkie aan het doen was.
Toen we om 13:05 aanbelden, duurde het best lang voor hij naar de deur kwam en hij zag er verre van fit uit. Zonder iets te zeggen, maar met een armgebaar nodigde hij ons uit om binnen te komen.
We vielen in de krakende stoelen neer en hij plofte in zijn eigen zetel. Zuchtend zei hij: “Ik heb gisterenavond in de kerk volgens mij een heleboel gemist. Het was de eerste keer dat ik in de kerk een engel heb gezien. Daarna moet ik van vermoeidheid in slaap gevallen zijn, want toen ik wakker werd door het gerinkel van mijn telefoon, zag ik die vrouw van de gemeente voor het kruis op de grond liggen tussen allemaal witte kleren, die wel van die engel moesten zijn geweest. Ik maakte haar wakker, maar dat was heel moeilijk. Toen ze wakker werd, klemde ze zich als een klein kind aan mijn benen en kruis vast en voor ik er erg in had, was ze me aan het pijpen. Ze leek wel door de duivel bezeten zoals ze me aan het pijpen was.
Ik wilde haar eerst wegduwen, maar ik had te weinig kracht daarvoor.
Al snel spoot ik mijn ballen leeg en ze slikte alles gulzig op. Ze was zo gulzig, dat ze zich verslikte en zelfs nog even moest hoesten.
Op dat moment kon ik mijn broek omhoog doen en ben ik snel naar huis gegaan”.

“Waar is de vrouw gebleven?” vroeg Johan belangstellend.
“Geen idee, maar ik heb de deur niet op slot gedaan, dus ik vermoed dat ze wel naar huis zal zijn”.
Ik keek Johan aan en zei niets, maar ik vermoedde dat de vrouw nog in de kerk zou zijn, omdat ze buiten de witte doeken geen andere kleding had en zich zeker overdag niet halfnaakt wilde vertonen.

“Zullen we voor de zekerheid nog even in de kerk kijken?” vroeg ik. “Ik ben namelijk benieuwd waar de gang van de kelder in uitkomt en ik wil weten of de bodem van de kelder misschien wat dieper gemaakt kan worden, zodat ook lange mensen rechtop kunnen staan”.
De man stond krakend en steunend op en we gingen met ons drieën naar de naast staande kerk. Toen we de deur open deden, hoorden we gestommel in de kerk. We liepen op het geluid af, maar hoorden niets meer. De garagehouder keek stomverbaasd en zei: “Volgens mij is er iemand binnen die zich verstopt heeft”.
“Waar is de beste verstopplek”, vroeg Johan.
Hij dacht even na en zei: “In de kelder, bij de doodskisten”.
We daalden af naar de kelder en in het schijnsel van de zaklampen van onze GSM’s zagen we al snel een paar spierwitte doeken, die nogal wat vuil geworden waren.
De garagehouder begon te praten en de vrouw bleek zijn stem te herkennen en ze kwam tevoorschijn. Ze zag er schitterend uit in een verzameling van witte doeken: teer en breekbaar, maar wel stralend. De garagehouder nam haar hand en hielp haar achter de kisten vandaan.
Pas toen had ze Johan en mij in de gaten en schrok ze. Ze wilde wegrennen om zich te verbergen, maar ik stak mijn hand op en de garagehouder hield haar vast. Ik zei: “Het was gisteren een bijzondere dag, waar we veel van hebben geleerd en ik vermoed dat wij elkaar de komende tijd nog heel vaak zullen tegenkomen. Je mag mijn jas lenen om naar huis te gaan, want je zal wel honger hebben en je zal vermoedelijk een douche willen nemen”.

Ze knikte en ik vroeg aan de garagehouder: “Nu we toch hier zijn, zou ik graag kort willen weten wat jullie verwachten dat de gemeenteraad van onze plannen zal vinden?”
De vrouw leek een antwoord te willen geven, maar keek eerst de garagehouder nog even aan. Daarna zei ze: “Ik vermoed dat de gemeenteraad het niet vertrouwd, omdat het allemaal te mooi is om waar te zijn. De gemeenschap krijgt ineens kosteloos, alles terug wat de laatste jaren kapot gegaan is. Dat valt slecht met elkaar te rijmen”.
Ik zei: “Dank voor deze terugkoppeling, maar ik kan je vertellen dat het misschien kosteloos lijkt, maar dat het dat zeker niet is. Er zullen een aantal vaste krachten moeten komen voor het ZZP magazijn, voor het gemeenschapshuis en misschien nog wel voor andere dingen.
We hebben de hulp nodig van een schoonmaakbedrijf. Die mag tegen een lagere vergoeding kantoor bij ons houden, maar dan moet alles wel door het schoonmaakbedrijf schoongemaakt worden. Dat geldt voor heel veel andere bedrijven. Daarbij zal het constant een balans moeten zijn tussen het werk wat er ingestoken wordt en de kosten die daarmee uitgespaard worden.

Ze knikte en zei: “Ja, dat snap ik wel, maar voor een bestuurder is het lastig”.
Ik lachte even en zei: “Daarom ben ik blij dat jij het snapt en goed uit kan leggen aan de bestuurders”.
Nu lachte ze en ze zei: “Maar eerst ga ik nu echt naar huis!”

We lieten haar gaan en bekeken nog een paar details van de kerk. De vloer leek makkelijk een stuk lager gemaakt te worden en de gang naar het kloostergedeelte was aan het eind afgesloten door een deur. De garagehouder vertelde, dat deze deur vlakbij de toiletten van het restaurant uitkwam.
Daar zouden we nog wel een keer komen.
Voordat we afscheid namen van de garagehouder, zei hij: “Ik weet niet of het duidelijk is, maar het klooster en de kerk, met de omringende grond horen allemaal bij elkaar. Het hotel zorgt nu nog voor inkomsten voor de parochie, maar als het verkocht is, zal dat op een andere manier moeten gaan gebeuren”.
Ik knikte en bedacht dat deze man, bijna gepensioneerd en meestentijds dronken, verantwoordelijk was voor een kerk en een klooster waarin ook nog eens een hotel en restaurant in gevestigd waren. Het was mij wel duidelijk dat de rest van het bestuur goede redenen had om deze gebouwen kwijt te willen…

We namen afscheid van de man en liepen naar het politiebureau. Daar zagen we dat er een zeer degelijk hek voor de achteringang zat, waar een heel stel garageboxen waren, waar geen standaard deur in zat, maar meer eentje van het kaliber: kluisdeur. Alles was duidelijk zeer degelijk gebouwd.
Het parkeerterrein achter bood plaats aan zeker 20 auto’s en gaf volledige privacy. Rondom was een soort grachtje gemaakt en het perceel grensde aan één kant aan de oude loods van de garagehouder. Ik zag meteen dat het makkelijk was om het oude politiebureau te gebruiken als een soort receptie voor het magazijn en dat de ZZP-ers aan de achterkant hun auto’s veilig konden parkeren, waarbij ze kortbij het magazijn waren. Er hoefde alleen maar een stuk hek en een bruggetje over de gracht gelegd te worden.
We hadden al gezien dat leveranciers van de loods, die vaak grotere vrachtwagens reden, beter aan de andere kant van de loods terecht konden.

Johan en ik liepen rustig naar binnen en omdat we via de achterkant binnenkwamen, had men ons niet eens in de gaten, zodat we eerst even rustig rond konden kijken. De ruimte boven kon makkelijk voor bewoning geschikt gemaakt worden. Het enige wat er miste was een douche, maar beneden was die er wel, zodat ook dat geen groot probleem zou hoeven zijn. De kleedruimte en de drie cellen waren koren op de molen voor mijn fantasie. Misschien moesten we één zo’n ruimte onderin de kelder van de kerk maken, zodat we er mee konden spelen?

Dat was voor latere zorg. Boven was naast de mogelijkheid voor bewoning nog een grote vergaderzaal, annex kantine en een aantal kleinere ruimten, waar kantoortjes in zouden kunnen komen.
Beneden werden we verrast begroet en het bleek al snel dat wij de enige kijkers waren. Echt enthousiast keken de drie mannen en ene vrouw echter niet toen ze ons zagen; het leek wel alsof we hen stoorden. Johan deed het woord en vroeg een aantal basale dingen en hij deed of we matig geïnteresseerd waren.
Toen Johan terloops naar een richtprijs vroeg, was men erg sceptisch. Het meest concreet was het antwoord van de vrouw: “Ik denk dat je het zelfs voor een ton al hebt, want er is werkelijk niemand die dit pand wil hebben. Het bestemmingsplan geeft aan dat het een maatschappelijke bestemming moet krijgen. De dorpsbewoners zijn vreselijk, ze hebben er alles aan gedaan om het politiebureau hier weg te krijgen en dat is ze gelukt. Daarbij zijn ook bijna alle andere zaken naar de knoppen gegaan in dit dorp. Alleen de supermarkt bestaat nog…”

Johan deed belangstellend en vertelde dat we buiten nog even rond zouden kijken. Zonder een woord te wisselen, liepen we naar buiten, waar we een plekje in de najaarszon vonden. Johan zei: “Als ik jou was, zou ik gewoon een ton bieden. Je kan dat gewoon van de overwaarde van je huis betalen. Als er dan hogere biedingen komen, dan kan je altijd nog verhogen. Dit pand is veel meer waard, maar ik vermoed dat het besmet is, waardoor niemand hier iets mee wil doen. Men lijkt echt bang voor de dorpelingen te zijn”.
Ik wist helemaal niet hoe het werkte, maar ik vertrouwde op de kennis en ervaring van Johan. We bleven nog lang buiten zitten om te bekijken of er nog andere belangstellenden zouden komen, maar er kwam werkelijk niemand anders.
Vijf minuten voor het einde van de bezichtiging liepen we naar binnen en men keek verrast dat we er weer waren. Ik zei: “Ik heb heel goed nagedacht en besloten dat ik een bod van een ton zal doen, zoals deze dame suggereerde”.
Iedereen keek ongelovig van mij naar de vrouw, maar men kon niet aangeven dat dit te laag zou zijn, omdat ze het zelf had geopperd.

Ik vulde de nodige paparassen in en ik voelde me een half uurtje later best stoer, omdat ik misschien over een tijdje de eigenaar zou zijn van een compleet politiebureau!
Maar, helaas moesten we nu wachten totdat alle ambtelijke en voor onze overige ideeën zelfs kerkelijke molens hun werk hadden gedaan.

In de auto, terug naar huis overdacht ik alles weer. Mijn vorige huis was verkocht en ik stond op het punt om een compleet project te gaan kopen in De Amer. Ik had wel een beetje overwaarde, maar daar kon ik dat alles echt niet van betalen!
Het huis waar we sinds kort in woonden was schitterend. Het was loeigroot; eigenlijk veel te groot. Eigenlijk voelde het enorme huis nu al als een last, hoewel het perfect had voldaan voor het weekendje met Carlos...

Mijmerend reed ik, bijna thuisgekomen, het laatste deel van de oprit op en moest stoppen, omdat de buurvrouw met haar hondje niet aan de kant wilde gaan. In mezelf begon ik te mopperen, terwijl ik mijn gezicht in de vriendelijkste plooi hield.

Ik deed het raampje naar beneden en zei: “Hoe gaat het, buurvrouw?”
“Prima hoor, zeker als we maar op tijd blijven bewegen, buurman”.
“Ja, dat klopt. Maar, is uw man er niet bij?”
“Nee, hij had geen zin om te lopen vandaag”
“Ach, ja. Dat kan natuurlijk”.

Ik hoopte dat ze de hondenriem anders zou doen, zodat ik door kon rijden. Maar: buurvrouw had een ander plan… Ze zei: “Ik heb afgelopen weekend heel veel mensen gezien bij jullie. Mag ik vragen wat zij kwamen doen?”
Mijn mond viel open dat ze het lef had om op deze manier voor haar nieuwsgierigheid uit te komen. Ik zei: “Als u, samen met uw man vanavond rond half negen bij ons bent, dan zal ik het u allemaal uitleggen onder het genot van iets lekkers”
“Dat is echt aardig meneer Mark. Reken er maar op dat wij op tijd zullen zijn”.

Ik kreunde inwendig voor de zoveelste keer over deze afgelopen maand: wederom geen avond met de beentjes op de tafel, maar voor de zoveelste keer opzitten en pootjes geven…
“Prima, maar wilt u de hond thuis laten? Niet iedereen in huis is op huisdieren gesteld. We hebben veel fetisjes, maar niets met dieren”.
“Natuurlijk. Dat is geen probleem, hoewel ik erg gewend bent om hier in mijn eentje met een hondenriem in de hand te lopen”.
Ik merkte op: “Wat let u om die vanavond zonder hond ook in de hand te nemen?”
Ze lachte luid. Te luid.

“Tot vanavond”
“Tot vanavond”

Thuisgekomen plofte ik heerlijk naakt op de bank en genoot van de stilte van alleen zijn. Sasha was boven aan het werk en Iris slenterde nog even in de enorme tuin.
Pas toen ik even uit lag te rusten, besefte ik dat Dirk en Georgina, vanavond met Bart langs zouden komen voor de korfbal-overdracht…
Ik had totaal geen zin om de buren af te zeggen en ik bedacht dat Iris de buren maar even zou moeten entertainen, terwijl ik met de korfbal bezig was.
Toen Iris na een tijdje binnenkwam, vertelde ik haar het planningsprobleem. Ze was niet erg blij, want beiden hadden we niet echt een klik met hen, maar ja: het waren wel de buren…

Iets voor 20:00 kwamen Dirk, Georgina en Bart. Iris en Georgina doken samen met Kyara de keuken in en de zussen en nichtje babbelden dat het een lieve lust was. Ik vertelde tegen Bart en Dirk, dat ik het huis later wel zou laten zien, omdat de buren ook zo zouden komen. Dan zou ik maar één keer rond hoeven lopen, want hoewel ze er al eerder geweest waren, hadden ze het huis nog niet compleet ingericht gezien.
Gelukkig waren Bart en Dirk heel snel van begrip en omdat ik alle digitale archieven al eerder met hen had gedeeld, was het overdragen van de lopende korfbaldingen helemaal niet moeilijk. We droegen een paar dozen met reserve-clubkleding en een paar ballen met korf naar de auto en ik gaf mijn sleutel van het clubhuis met een sierlijk gebaar aan Dirk. Bart maakte er met zijn telefoon een foto van, met het huis en de oprijlaan op de achtergrond. Die kon mooi in het clubblad komen.
Terwijl hij aan het klikken was, zei hij: “Barst, wat komt daar nou weer aan?” Ik zag hem zijn telefoon inzoomen.
Ik herkende het postuur van de buurvrouw, maar tegen de afspraak in, had ze toch een hond aangelijnd. Ik zei zacht: “Dat is de buurvrouw, maar ik had afgesproken dat ze haar hond thuis zou laten”.
Bart keek op zijn telefoon en zei: “Dat is geen hond, maar dat is een kerel!”
Ik lachte zacht en zei tegen de beide jongemannen: “Dit zou wel eens een interessante avond kunnen worden. Hebben jullie haast om naar huis te gaan?”
“Nu niet meer!” grapte Dirk en Bart schudde ook zijn hoofd.

Nonchalant tegen de auto van Dirk geleund, wachtten we totdat de buren eindelijk bij ons waren. De man kroop heel langzaam op handen en knieën. De snelheid van hen werd vooral bepaald door de scherpe steentjes die overal lagen.
De laatste paar meter stapte ik naar de buurvrouw toe en zei: “Buurvrouw, heeft u toch een nuttige besteding voor de riem gevonden. Ik vind het echt heel schattig. Hoe heet ‘ie?”
De buurvrouw glom van blijdschap dat ik haar spel meespeelde. Ze zei: “Hij heet Kleintje”. Ik keek naar beneden, maar ik vond de man vrij groot, maar ik hoefde de vraag niet te stellen: de vrouw zei zelf al: “Dat komt door zijn kleine pikkie”.
Bart en Dirk probeerden het pikkie te zien, maar dat lukte niet. De buurvrouw gaf een ruk aan de riem en zei: “Presenteer jezelf, Kleintje!”
Hij ging op zijn knieën zitten en ik zag daar een gemiddelde pik hangen. De vrouw zei: “Zie je? Wat een kleintje hè!”

Bart en Dirk gniffelden even en de man had een knalrode kop gekregen. Hij had een borstharnas van leren riemen aan en een leren onderbroek waar zijn hele ‘zaakje’ uit naar voren stond. Verder was hij naakt. De vrouw had een mooie avondjurk aan en ze vroeg beleefd: “Heren, ik had niet verwacht dat jullie buiten zouden zijn en ik had niet verwacht dat er nog meer visite zou zijn. Ik hoop dat jullie je niet opgelaten voelen door Kleintje?”
Bart was heel ad rem deze keer en zei: “Geenszins mevrouw. Ik vind hem wel schattig”.
De man kromp in elkaar van schaamte en het was wel duidelijk: Bart en Dirk gingen dit spel helemaal meedoen!
Ik nodigde iedereen uit en zei: “Zullen we naar binnen gaan? De koffie zal wel klaar zijn”.
“Mag Kleintje een bakje water?”
“Natuurlijk”.

We liepen langzaam naar binnen, maar Dirk liep alvast vooruit om de dames te verwittigen van onze bijzondere gasten. Iris kwam ons tegemoet lopen en keek vermakelijk naar de cuckhold die door zijn vrouw pedant aan het lijntje werd gehouden.
Niemand zei een woord tegen Kleintje.

We gingen naar de woonkamer, waar we met z’n allen een weg probeerden te zoeken met deze, voor velen, onbekende fetisj. Maar, de buurvrouw bracht ons allemaal een niveautje verder, door tegen haar man te zeggen: ”Maak je rug recht, Kleintje, dan kan daar mijn koffie op staan”.
Sasha was zo slim om een klein dienblaadje onder het kopje te zetten, zodat hij geen brandwonden op zou lopen.
Daarna begon er een ‘normale’ conversatie. Met dien verstande, dat het onderwerp structureel over seks ging. Dat was voor mij ook de trigger, om aan de visite aan te geven, dat we onze huisregels wel moesten naleven.
Iedereen stond op en liet in korte tijd hun kleren uitglijden. De buurvrouw had maar één kledingstuk aan: alleen haar avondjurk. Ze gooide de jurk voor de neus van haar man en zei: “Opruimen!”
Hij zette het halfvolle kopje kunstig op de grond, vouwde de jurk netjes op en zette daarna het kopje weer terug. Deze man had een goede opleiding gekregen!

Ik vroeg op een gegeven moment welke verwachtingen ze had, tijdens de visite en ze zei: “Eerlijk gezegd lijkt het me heerlijk om op seksueel gebied met jullie of een paar van jullie te spelen, want als het aan Kleintje ligt, dan komt er niet veel van spelen terecht”.
Ik keek Iris aan en ze trok haar schouders op, waarmee ze aangaf dat het voor allemaal prima was. Ik keek verder in de kring en Dirk zei, kijkend naar Georgina: “Ik heb thuis altijd een heerlijk strak kutje en ben eigenlijk wel benieuwd of een ervaren vrouw met een maatje meer ook lekker kan neuken”. Georgina keek een beetje verongelijkt, maar leek het wel oké te vinden, vooral toen Iris zei: “De speelkamer is groot genoeg voor iedereen.
Dan kan jij eindelijk eens met ons spelen, nu onze verbouwing afgelopen is”.

“Mevrouw”, zei Bart een beetje verlegen. “Ik zou het een eer vinden als ik Kleintje anaal zou mogen nemen, terwijl hij bijvoorbeeld kijkt hoe Mark en Dirk u onder handen nemen”.
“Dat is een uitstekend idee”, zei de vrouw, terwijl ze haar man totaal niet eens aankeek. De man kromp in elkaar en ik kreeg stellig de indruk dat hij daar nog maagd was.

Ik nodigde iedereen uit en wees naar de speelkamer. Sasha ruimde het servies even op en kwam daarna met wat flesjes water ook naar de speelkamer. Ook zij had zich naakt gestript, ten teken dat ze ook mee wilde spelen.
Toen de gasten de speelkamer zagen, waren ze enorm onder de indruk. Niet alleen van de grootte, maar ook van de sfeer. De buurvrouw deed de riem van de halsband los, wikkelde die handig een paar keer om de polsen van haar echtgenoot, bond ze vast en zei: “Je houdt je handen achter je rug en laat ik het niet merken dat je aan je pik zit!”
“Okay, mevrouw”.

Daarna keerde ze zich naar Dirk toe, pakte hem recht op zijn mond en begon heftig te tongen. Dirk was een beetje geschrokken door de felheid van haar actie, maar hij herpakte zich snel. Ik zag dat Kyara bezig was met het ontdekken van de kut van de buurvrouw. Buurvrouw had flink overgewicht, dus het was even zoeken naar de ingang. Kyara liet al snel een kreetje en riep: “WAUW! Wat een ingang! Mijn hand gaat er zonder moeite in!”
De vrouw verbrak de felle tongzoen die ze met Dirk had en ze zei: “Kleintje neukt me meestal met zijn voorpootjes. Dat vind ik het lekkerste. Ik ben in de loop van de jaren wel een beetje losser geworden en dat is alleen maar goed voor hem, want nu heeft hij helemaal geen reden meer om me met zijn pikje te willen neuken”.

Ik dacht dat ik me over niets of niemand meer zou verbazen, maar niets was minder waar! De buurvrouw liet zich achterover vallen op de vele matrassen en zei tegen Dirk: “Kom maar op! Neuk me en laat aan Kleintje zien hoe een echte vent mij dient te neuken!”
Dirk keek vertwijfeld naar de enorme grot die de vrouw tussen haar benen had. Het was echt een gapend gat, waar hij in keek. Daar kon hij zijn pik in doen, bijna zonder dat hij een zijkantje zou raken… De kut van deze vrouw was ontzettend opgerekt…
Dirk positioneerde zijn pik voor de grot en bewoog zijn pik naar binnen. De vrouw sloot gelijk haar benen om de billen van Dirk heen en verzwolg het onderlichaam van Dirk. Ik zag zijn ogen heel groot worden en hij begon te kreunen. Ik vroeg hem: “Wat is er?”
“Die kut! Wat een spierkracht!”
Het leek er op dat ze met haar kut de pik van Dirk toch omsloten had en niet te zuinig ook! Dirk begon met zijn bekken te wippen, want de ruimte om te stoten had hij niet. Hij richtte zijn bovenlichaam op en pakte de slappe tieten van de vrouw beet en kneep in het blubberige vlees. Ondertussen waren de buurvrouw en Dirk druk bezig met het tegen elkaar schuren van hun schaamstreken, want de houdgreep van de buurvrouw was enorm sterk. Ik zag dat Kyara achter Dirk kroop en met zijn ballen begon te spelen. Ze begon de ballen van Dirk in de kut van de buurvrouw te stoppen, zodat haar kut wat meer gevuld werd. Ze voelde het duidelijk, ontspande haar kutspieren en Kyara duwde de ballen van Dirk zo ver mogelijk in de kut.
Toen ze klaar was met het proppen, zag ik de spieren langzaam om de balzak spannen en toen ze helemaal omsloten waren, spande ze haar kut- en beenspieren aan en slaakte Dirk een harde kreun. Hun geschuur met onderlichamen begon weer en ze gromde net zo hard als Dirk. Het was een dierlijk gevecht tussen hen en ik merkte dat Dirk zijn best deed om zich uit de zuigende kut te bevrijden, maar dat lukte niet: de vrouw hield alles met haar kut- en beenspieren op slot.
Toen Dirk dat merkte, veranderde hij van strategie en stukje bij beetje kreeg hij het voor elkaar om de bovenkant van de kut met zijn vingers te bereiken. Daarmee had hij vrij snel succes, want het leek er veel op, dat hij met zijn nagel de klit van de buurvrouw te pakken nam. Dirk kennende, was hij echt niet te beroerd om pijn te gebruiken en met een volledig afgeklemd klokkenspel wist hij dat het spel hard gespeeld werd!
Nu was het aan de buurvrouw om een paar harde kreunen te geven en met haar hoofd heen en weer te slingeren. Daarmee stopte ze toen ze zag hoe haar man door Bart gepaald werd. Doggystyle werd zijn kontje doorboord. Bart genoot er erg van en was vrolijk het kontje van de buurman aan het verkrachten. Bij de man druppelden de tranen van zijn wangen en toen zijn vrouw dat zag, riep ze hard en schel: “Voel je, Kleintje? Zo moet je iemand neuken. Niet voorzichtig, maar keihard; genadeloos!”
Heel kort erna gilde ze als een speenvarken en Dirk sneerde: “Keihard? Zo zal het gebeuren!”
Dirk begon hard met zijn bekken te bokken en ondertussen gilde de vrouw met lange ademtochten en had moeite om telkens weer nieuwe adem te halen.
Ze werd helemaal gek en Dirk had een verbeten trek om zijn mond. Het gevecht ging door, maar het was duidelijk dat Dirk haar heel stevig vast had.

Het duurde een paar minuten en ze kwam klaar. Het geluid wat uit haar gesloten mond kwam, leek nog het meest als het kolkende water uit een afvoerput. Dirk reageerde dan ook: “Sjeezus!!”
Hij richtte zijn bovenlijf zover mogelijk op en met zijn vrije hand gaf hij de buurvrouw een harde draai om haar oren en daardoor leek ze even te ontspannen. Hij bevrijdde zijn ‘zaakje’ snel, wurmde zich naar onderen en kon zich uit de greep van de buurvrouw bevrijden.
Hijgend was hij naar adem aan het happen en ik wenkte Iris. Ik zei tegen haar: “Ik ga haar neuken. Ik wil dat jij haar kont gaat fisten en mij dan gaat aftrekken”.
Ze glimlachte en knikte. Ik trok de benen van de buurvrouw uit elkaar en duwde mijn zaakje, inclusief mijn ballen diep in haar kutje. Al snel voelde ik gekriebel rond de wortel van mijn pik en ik merkte dat Iris haar hand in de kont van de buurvrouw had geduwd en aan het zoeken was naar mijn pik die in haar kut zat. Al snel merkte ik, dat ze mijn pik beet pakte en ik begon rustig te stoten, terwijl Iris mij, binnenin het lijf van de buurvrouw aan het aftrekken was. Het was ontzettend geil en ik lette totaal niet op de buurvrouw: ik ging enkel af op mijn eigen genot.

Kyara kwam even voor me zitten en ik realiseerde me dat ze haar opengesperde kutje op het gezicht van de buurvrouw had geplant. We kusten en ik werd enorm verwend door alle vrouwenvlees.
Ondanks de gesmoorde mond van de buurvrouw, begon ze hard te kreunen en erg met haar onderlijf heen en weer te draaien, maar Iris en ik hielden niet op, maar versnelden ons ritme juist een beetje, omdat ik graag op deze bizarre manier klaar wilde komen.

Ineens veerde Kyara op met een kreet. Ze riep: “Niet bijten ouwe trut!”
Mits dat ze dat zei, spoot ik grote klodders sperma in haar kut, waarbij Iris mijn eikel via haar aars lekker stimuleerde.
Kyara draaide zich weg van de buurvrouw, die daar een beetje lag te grinniken, omdat ze het buurmeisje van zich af had gekregen.
Ik stapte van de buurvrouw af, zoals ik van een fiets afstapte en zei tegen Kyara: “Straf haar, zoals je denkt dat ze gestraft moet worden”.
Kyara keek haar aan en maakte met haar arm een heel grote omhaal om haar vol op haar kut te meppen, maar ze bedacht zich op het allerlaatste moment. Kyara zei: “Mam, wil je plaats maken? Ik heb een straf voor haar verzonnen”. Daarna ging Kyara even met haar tante Georgina overleggen, die samen met Sasha in de kasten ging rommelen.
Iris trok met een zuigend geluid haar onderarm uit de kont van de buurvrouw. Ze liep gelijk naar de kraan om hem schoon te maken: de buurvrouw had haar huiswerk niet goed genoeg gedaan…

Dirk kwam naderbij en bleek nog niet klaargekomen te zijn. Zonder aarzeling schoof hij zijn pik in de geopende mond van de oudere vrouw en zei heel duidelijk: “Elke keer als er een tand of kies mijn pik raakt, dan zal je dat voelen”.
Ondertussen ging Kyara stevig tussen de benen van de vrouw zitten en schoof moeiteloos haar kleine hand in de natte doos van de vrouw. Ook de tweede hand ging best makkelijk. Georgina en Sasha kwamen met allerlei slangen en attributen aanzetten.
Klysma’s, opblaasbare balgen, etc.
Kyara zei: “Ik denk dat ons buurvrouwtje wel in is voor een experimentje?”
Met haar mond vol, keek ze een beetje onbegrepen naar haar buurmeisje. Kyara zei: “Je houdt van uitrekken, dus we gaan eens kijken hoe ver je je eigen grenzen op kan rekken. We gaan jouw best forse lijf een heel stuk vullen, zodat je lijf nog veel groter wordt. We beginnen diep, binnenin. We brengen een opblaasbare balg in je baarmoeder, want ik vermoed dat die spier voor jou toch geen nut meer heeft”.
Dirk haalde zijn pik even uit haar mond en ze zei: “Dat lijkt me een heerlijke en heel goed passende straf”.
Kyara sneerde: “Ja, het gaat zeker passen, maar hou er wel rekening mee dat alles nog veel verder zal worden opgerekt”.
Ze was akkoord en ze richtte snel haar aandacht weer op de pik die haar mond weer opvulde.

Ondertussen zag ik, dat Bart zijn pik nog steeds in de aars van de buurman aan het pompen was, maar inmiddels veel minder snel en het was duidelijk dat de buurman er ook letterlijk en figuurlijk kapot van was: zijn armen waren geknikt, zodat hij met zijn hoofd steun zocht op het matras. Maar: zijn kontje stond nog omhoog, omdat Bart hem stevig vast hield. Ik knipoogde even naar Bart en ik zag hem weer iets versnellen.
Ondertussen was Kyara druk bezig met het inbrengen van een opblaasbare dildo van zeker 15 centimeter en ik wist inmiddels dat deze meer dan 15 centimeter in doorsnee kon worden. De vrouw zou zich ongeveer 16 weken zwanger voelen. Met haar beide handen wroetend in haar kut, lukte het haar vrij makkelijk om de balg in haar baarmoeder te duwen, maar ze leek niet tevreden. Ze haalde hem er uit en pakte een veel groter exemplaar van zeker 25 centimeter. Met deze had ze wat meer moeite, maar uiteindelijk was ze tevreden en begon ze de balg snel op te pompen. De vrouw begon al snel te kreunen, omdat er spieren werden uitgerekt die ze nog nooit eerder gebruikt had, maar Kyara trok zich daar helemaal niets van aan. Ze telde het aantal pompjes en toen het echt heel zwaar ging, zei ze: “28 keer”. Daarna liet ze de balg tot opluchting van de buurvrouw leeglopen, maar ze liet alles verder zitten. Daarna pakte ze de allergrootste balg, stopte die in de kut van de vrouw en pompte die ook op. Met veel kracht lukte het haar om de bal een tijdje in haar kut te houden, maar de opening van de kut was gewoon te wijd: de bal kwam er uiteindelijk toch uit.
“38 pompjes”, zei ze. Weer liet ze de bal leeglopen. Daarna pakte ze een bardex nozzle en nu wist ik dat het echt menens ging worden. Georgina en Sasha hadden inmiddels een aantal zakken klaargemaakt, die Kyara aan het klysma zou kunnen vastmaken.
Kyara zei: “Je had je reet niet eens van tevoren schoongemaakt... Je krijgt nu een lesje, zodat je dat nooit meer vergeet. We gaan je al best grote lijf helemaal vullen en hopelijk kunnen Bart en Dirk hun zaad nu eindelijk lossen, want ik wil dat Bart zijn pik in de mond van buurvrouw schoon laat maken”.
Dirk joeg als eerste zijn zaad in de mond van de vrouw en terwijl ze dat aan het verwerken was, spoot Bart het ontmaagde kontje van de buurman vol. Daarna drukte Bart zijn pik in de mond van de inmiddels wat versufte vrouw.

Ze was versuft, omdat de eerste enema namelijk van rode wijn was. De wijn zorgde er voor dat haar darmspieren door de alcohol wat verslapten. Kyara schudde de buik van de vrouw om de vloeistof te verdelen en wisselde met een andere zak: een liter met warm water.
Dat zal allemaal niet slecht gevoeld hebben, dacht ik: lekker relaxed en ontspannen reinigen van de darmen. De pik van Bart was nu ook schoon en Kleintje moest op het gezicht van zijn vrouw gaan zitten, om zijn aarsje schoon te laten likken van het sperma van Bart. Eerst terughoudend, maar steeds wat enthousiaster kweet ze zich van haar taak.

Toen ze ook een liter warm water in haar lijf had, zei Kyara, dat het tijd werd voor wat meer spanning. Ze zei: “Ik ga je eerst een paar keer op je kutje slaan, zodat je eigen lijf alles goed gaat mixen”.
Ze was nog niet uitgesproken, of ze sloeg heel fel op de kut van de vrouw. Dat herhaalde ze vijf keer en aan de bewegingen van de vrouw te zien, mixte ze haar onderlijf grondig.
Kyara kroop in haar entertainment-rol en zei: “De volgende ronde zal er eentje worden van ijskoud water, vermengd met veel afwasmiddel. Dat schuimt lekker en zal wat extra ongemak geven”.
Ze koppelde de nieuwe zak met twee liter afwaswater aan en het gezicht van de buurvrouw drukte verwondering uit.

Ik trok de buurman bij zijn vrouw weg, omdat ik minder afleiding wilde hebben: ik wilde heel goed over de gezondheid van de buurvrouw waken en daarbij is het heel fijn om het gezicht van iemand te kunnen zien.
Ik keek snel om me heen en ik zag dat Sasha en Iris lekker met elkaar aan het vrijen waren. Ik richtte mijn blik snel weer op de buurvrouw, want ze leek dan misschien lekker relaxed op haar rug te liggen, maar alle slangen uit haar onderlijf spraken heel andere taal. Dirk kwam nog met een plastic spuitje van ongeveer 150 ml met lange tuit. Hij zei: “Hier zit water in, zodat je haar blaas wat op kan blazen”.
Kyara glimlachte, duwde met kracht het spuitje in haar pisgaatje en spoot de inhoud met kracht in haar blaas en herhaalde het een aantal keer, waardoor ik toch zeker vermoedde dat haar blaas overvol moest zijn.
Ondertussen liepen haar darmen vol met koud water en afwasmiddel en de buurvrouw voelde duidelijk het verschil in haar darmen: ze begon te klagen. “Ow, krampen! Dat doet pijn!”
Ze klaagde, maar ondertussen klonk er vooral verbazing in haar woorden door, alsof ze niet verwacht had dat het zoveel pijn kon doen.
Toen het afwaswater eindelijk doorgelopen was, hijgde ze voortdurend en tekenden de eerste tranen zich af op haar wangen. Kyara koppelde de lege zak af en zette een spuitje met roodgekleurde vloeistof op het slangetje. Ze duwde het spuitje leeg en spoelde na met, volgens haar zeggen, schoon water. Ik begreep al snel dat het pittige saus was. Terwijl de zak met water aan het doordruppelen was, duwde ze een afsluitende balg in haar aars, die ze een beetje opblies: hermetisch gesloten.

Ik hielp Kyara om een lange leren riem strak boven de tieten van de vrouw vast te maken. Tussen haar tieten door en achterop haar rug wurmden we onder de riem een andere, veel bredere riem, die door de enorm opgezwollen kut gesnoerd werd. Met al mijn krachten snoerde ik die aan, zodat er niets uit haar kut of kont kon ontsnappen.
De vrouw kreunde voortdurend van krampen en ander ongemak. Kyara streelde even over haar haren en zei: “Stil maar. Bewaar je tranen maar, want je zal ze nog nodig hebben. We zijn nog lang niet klaar met het oprekken!”
Ondertussen waren Dirk en Bart bezig met het in veiligheid brengen van spullen die niet nat mochten worden en met het leggen van een extra zeiltje op de matrassen.

Kyara stopte met strelen van de haren van de vrouw en zei: “Mondje open” en ze schoof een dikke slang in haar mond. Aan het uiteinde zat een vast gemonteerde trechter. De buurvrouw kon nog net ademhalen en Kyara pakte twee flessen Cola, haalde de doppen er af en zette ze klaar.
Daarna begon ze met het oppompen van de balg in de baarmoeder, gevolgd door de balg in haar kut. Ondertussen sijpelde er nog steeds water in haar darmen.
Toen Kyara een paar pompjes gedaan had, zag ik dat het water niet meer naar binnen, maar juist terug ging stromen, dus ik deed het clipje er op, zodat er niets meer in-of-uit kon gaan.
De druk in de buik van de vrouw begon nu echt extreem op te lopen en ik was blij dat Kyara eerst het maximale aantal pompjes had uitgetest.
De baarmoeder oprekken ging nog wel een beetje, want dat was naar verhouding maar een kleine balg. Wel telde het op bij de rest van alle pijn die de buurvrouw al had. Toen deze balg niet voller kon, pompte ze afwisselend haar kut- en kontbal op. Heel langzaam nam de druk in het lichaam toe tot extreem pijnlijke proporties.

“Mark, wil jij de flessen Cola in de trechter gieten?”
Ik volgde het verzoek van mijn stiefdochter met genoegen op en rustig liet ik twee flessen van anderhalve liter Cola in de trechter stromen, die rechtstreeks in de maag van de buurvrouw verdwenen. Het bruisende spul droeg via haar snel opblazende maag bij aan de inmiddels enorme pijnen.
“Mark, niet alles doen van die laatste fles, je met er nog een glas vol in laten zitten”.

Ik stopte met gieten en Kyara pompte snel nog wat op. Daarna scharrelde ze een rol Mentos tevoorschijn en liet een heel stel snoepjes in de trechter glijden. Ik snapte haar bedoeling en liet de laatste Cola in haar keel glijden. De Mentos deed de Cola extreem bruisen en ze begon al snel straaltjes cola uit haar neus te blazen, waardoor haar ogen heel erg begonnen te tranen.
Snel haalde ik de slang met trechter uit haar keel en deed de buurvrouw een gag in. Kyara pompte alles nog een keer een beetje op en toen ik even een stapje terug deed, zag ik dat de buurvrouw bijna verdubbeld was in omvang: haar hele lichaam stond extreem gespannen en ze lag met haar handen wrijvend over haar buik, op de met zeilen bedekte matrassen. Ze zou vrij snel flauwvallen, dus ik tipte Kyara. Zij zei op haar beurt tegen de buurvrouw: “Dit is je straf voor het niet goed schoonmaken van jezelf en van Kleintje. Geniet ondertussen van de pijn, want het gaat nog wat erger worden”.

Met gebalde vuisten duwde ze op de dikke buik van de buurvrouw. Ze liet een enorme boer, waardoor de gag onder haar kin sprong. Daarna kwam er een golf met nog steeds bruisende cola, die ze als een golvende fontein over haar eigen hoofd uitspreidde.
De krampen waren nog lang niet over en golf na golf kotste ze omhoog. Kyara maakte de riem door haar kruis los en bijna direct floepte de grote balg uit haar uitgerekte kut.
Ook de bardex nozzle die in haar kont zat, kwam buiten kijken en na nog een braakreflex schoten alle slangen uit haar kont en ze dumpte het grootste deel van de inhoud van haar darmen op het zeiltje. De stukjes vlogen een stukje verder weg dan de druppels. Ik was blij dat ze helemaal op het zeiltje lag en dat we met z’n allen het zeiltje ook omhoog hielden, zodat alle zooi bij elkaar bleef.
Met een grote plop schoot ook haar neukgrot leeg en was het enige wat nog in haar lijf zat: de ballon in haar baarmoeder, want haar blaas had ze inmiddels ook helemaal leeggespoten.
Intens hijgend lag ze, badend in haar eigen stinkende sh1t, bij te komen van al deze acties. Kyara trok al snel de aandacht van onze buurvrouw, want het meisje begon, zonder de balg uit de baarmoeder te laten te verslappen, aan dat ding te trekken.
Kyara zei: “Je bent nooit zwanger geweest begreep ik, maar vandaag heb je gevoeld hoe het is om helemaal opgerekt te worden, alsof je 10 maanden zwanger was. Nu ga je voelen hoe het voelt als een baby je lijf wil gaan verlaten”.
De buurvrouw was nog niet helemaal overtuigd dat ze dat wel wilde, maar Kyara dook met twee handen in de krampende kut en pakte de balg beet. Daarna begon ze te trekken en Kyara riep: “Pers! Pers! Pers dan stomme trut!”

De vrouw perste niet. Misschien omdat haar spieren zo moe waren, maar Kyara zette zich schrap en trok langzaam maar zeker de ballon ter grootte van een groot babyhoofd uit haar baarmoeder en toen die forse opgeblazen ballon uit haar baarmoeder schoot, slaakte ze een brullende schreeuw en bokte ze even met haar onderlijf omhoog en omlaag.
Daarna lag ze nog intenser te hijgen en had ze echt veel moeite om op adem te komen.

Kleintje had vol verbazing en zelfs soms met medelijden naar zijn vrouw gekeken en ik bedacht dat het veel mooier was als ze samen zouden lijden. Ik wees naar het zeil en zei tegen Kleintje: “Ga naast je vrouw liggen”. Dat deed hij, maar het zeil was zo nat van allerlei lichaamssappen, dat hij niet erg vrolijk werd van deze opdracht. Daarna pakte ik een tube Icyhot. Ik nam een klodder, smeerde zijn aars en een stukje van de binnenkant van zijn anus, als ook zijn ballen en hele pik in met een glimmende laag zalf. Daarna wikkelden we de echtgenoten in het zeiltje in en snoerden die goed vast, zodat alle zooi er in zou blijven.

Terwijl buurvrouw heel erg langzaam bij aan het komen was, begon het lijden van Kleintje. Het gelijktijdige warme en koude gevoel verspreidde zich al snel over het onderlichaam van Kleintje en hij lag zwetend en rillend van de intense kou zijn pijn te verwerken. Zijn vrouw hielp hem, door hem binnen het zeiltje te knuffelen en ze sprak zoete woordjes tot hem.

Twee aan twee gingen de anderen zich douchen, want allemaal waren we toch wel wat vies geworden. De twee ingewikkelde mensen lieten we alle emoties verwerken en toen iedereen, behalve zij gedoucht waren, pakten we met vereende krachten het zeiltje met inhoud op, droegen het naar buiten en legden hen ingepakt en wel op het gazon.
Ik zei tegen hen: “Het was leuk om kennis gemaakt te hebben. Hopelijk vonden jullie het ook leuk. Willen jullie het zeiltje binnenkort schoongemaakt en wel terugbrengen?”
De buurvrouw knikte en zei zuchtend: “Jullie zijn echt gek. Dat een jong meisje zulke extreme pijn kan geven en ook nog eens zo ontzettend doordacht: ongelofelijk. Telkens dacht ik: “Nee, dat kan ze toch niet doen?” en telkens weer deed ze het niet alleen, maar telkens kwam er ook weer iets nóg ergers achteraan. Sjeezus… Dit moet ik een tijdje verwerken voordat ik weer op de thee wil komen, hoor!”
We lachten bescheiden en Kyara zei: “Dank u voor uw complimenten. Dit was mijn eerste keer en ik had eigenlijk gehoopt dat dit een keer met mij zou gebeuren, maar ik heb er ook heel erg van genoten dat ik jullie mee mocht nemen met jullie pijn. Dat voelde ook heel erg fijn voor mij”.

We zwaaiden naar het nog steeds ingepakte echtpaar en terwijl een paar mensen de seksruimte gingen opruimen, bleef ik van een afstandje de buren in de gaten houden.
Ze hadden zich al snel bevrijd van hun smerige cocon en gingen er naast staan. Kleintje beschermde zijn kruis zoveel mogelijk met zijn handen, want de koele wind liet de zalf weer extra goed werken. De buurvrouw nam met één hand haar man en met de andere hand sleepte ze het zeiltje achter haar aan. Toen ze bij de poort kwamen, opende ik het hek en liepen ze de laatste paar honderd meter spiernaakt en vreselijk vies naar hun eigen huis. Hopelijk hadden ze ergens een reservesleutel liggen!