De Zwarte Bruiloft - 4

'Gelijk heb je!' zei Orphée trots, en ze verkocht haar vriendin een bemoedigende lel tegen haar kont. 'Je kunt beter voortmaken; volgens mij zijn er kapers op de kust.'

Vanessa dronk haar glas leeg en zette het met een luide klap terug op de bar. Doelgericht mengde ze zich weer onder de feestvierders, waarbij ze haar sexy bips krachtig heen en weer schudde. Een plan nam stilaan vorm in haar hoofd. Ze keek vluchtig de zaal door, groette hier en daar iemand, en vond ten slotte de persoon die ze zocht. Zonder omwegen stapte ze op haar af.

'Tina!' riep Vanessa luid. De jonge vrouw spitste de oren, keek om zich heen om te weten te komen wie haar naam riep. Even later had Vanessa haar arm stevig in haar greep, waardoor ze ruw tot stilstand werd gebracht.

'Hè … wat is er?' vroeg Tina, geïrriteerd door de manier waarop Vanessa haar had aangeklampt. Met haar lege dienblad balancerend op haar handpalm werd ze door haar meegevoerd naar een rustiger plekje, ergens in een hoek van de zaal. Vanessa keek de jonge vrouw die mee deze feestzaal runde geringschattend aan. Voor iemand die beroepsmatig aan de zaak verbonden was, ging Tina ronduit ridicuul gekleed. Ze had een zwarte jurk aangetrokken waarvan het front helemaal ontbrak, als had ze het er zelf met de schaar uit geknipt. Haar tieten en de beha waar die − gelukkig! − in waren ondergebracht waren onbelemmerd zichtbaar. Nu kon ze wel prat gaan op een bovengemiddeld pront stel borsten, en haar beha was bovendien klein genoeg gekozen om iedereen de gelegenheid te bieden ze in al hun glorie te aanschouwen. Niettemin vond Vanessa dat ze er alles bij elkaar vrij hoerig en ordinair bij liep, ook al omdat de jurk haar beide armen helemaal onbedekt liet, net als haar linkerbeen, dat uit een waanzinnig hoge split naar buiten stak. Ze had haar outfit afgewerkt met een paar hooggehakte pumps, toch niet het ideale schoeisel als je een hele avond moest opdienen. Uit Vanessa's opgetrokken wenkbrauw kon Tina moeiteloos afleiden wat ze van haar look vond; ze hoefde haar mening echt niet meer in woorden uit te drukken.

Vanessa's non-verbale kritiek stuitte Tina flink tegen de borst. Precies alsof op haar evenement alleen zíj het recht had om supersexy voor de dag te komen! Wat een nonsens. Ook Tina was apetrots op haar lichaam, en liet graag zo weinig mogelijk aan de verbeelding over. Iedereen mocht genieten van al het lekkers dat ze in huis had! En ja, op een bepaalde manier schiep hun gedeelde passie om met hun lichaam te paraderen ook wel weer een band tussen de twee dames. Nadat ze elkaar in eerste instantie met de blik in hun ogen hadden proberen neer te kogelen, ontspanden ze zich dan ook allebei weer.

'Zie je dat secreet ginds aan die tafel?' vroeg Vanessa, waarbij ze recht naar Floortje wees.

'Wat … de bruid?' antwoordde Tina op respectloze toon.

'Ik wil dat je ze dronken voert. Blijf haar sterkedrank brengen tot ze niet meer op eigen kracht van haar stoel komt,' gebood Vanessa haar op een toon die geen tegenspraak duldde. Waar de meeste uitbaters van exclusieve banketzalen zich in hun eer gekrenkt zouden voelen door zo'n suggestie en er nog niet aan zouden denken om erop in te gaan, ging dat voor Tina niet op. Ze wierp een langdurige blik op het gelukkige koppel, en vogelde in de tussentijd uit waar Vanessa werkelijk op uit was.

'Wou je je kans wagen bij de bruidegom?' vroeg Tina, die zag hoe Vanessa's ogen zich meteen versmalden. Het antwoord was duidelijk, ook al zei ze niets. 'Ik moet je wel waarschuwen … Hij is een harde noot om te kraken. Toen ik hem uit zijn tent probeerde te lokken, bleef hij compleet onbewogen.'

'Dat verbaast me niets. Maar ik kan natuurlijk veel overtuigender argumenten laten gelden …' antwoordde Vanessa scherp, waarop Tina met haar ogen rolde. 'En? Ga je dat onbenullige kleine ding nu volgieten met drank, of moet ik het aan iemand anders vragen?'

'Waarom zou ik? Staat er iets tegenover, misschien?' repliceerde Tina, die zich een harde tante toonde. Vanessa probeerde de jonge Aziatische vrouw die voor haar stond in te schatten. Die zou zich niet met een kluitje in het riet laten sturen, zoveel was zeker. Ze besefte dat ze sterk stond in deze onderhandelingen, dat Vanessa op haar aangewezen was om haar doel te bereiken.

'Tienduizend euro cash,' antwoordde Vanessa, op de toon die ze ook in de directiekamer bezigde als ze daar tot een overeenkomst kwam. 'En als alles eenmaal in kannen en kruiken is, neem ik je misschien zelfs voltijds in dienst,' voegde Vanessa eraan toe, omdat ze wel wat zag in de gewiekste, ambitieuze vrouw die voor haar stond. Tina was aangenaam verrast door Vanessa's aanbod; haar gezicht sprak boekdelen.

'Deal,' zei Tina, en ze schudde de hand van Vanessa.

Geen van hen beiden wist dat Floortje ze zelf al flink in de kaart aan het spelen was. Naarmate ze zich steeds minder op haar gemak voelde, was ze de cocktails sneller en sneller naar binnen gaan slaan, wat bij Jack enige bezorgdheid had opgewekt.

'Alles oké?' vroeg hij haar.

'Ja, hoor,' antwoordde Floortje met een geforceerde glimlach. Ze voelde zich steeds eenzamer, omringd door al die vreemde mensen. Zich ervan bewust dat ze met iets in haar maag zat, besloot haar echtgenoot in te grijpen. Hij stond op en hield zijn hand naar haar uit.

'Komaan, Floortje …' zei hij, en hij leek sprekend op de koene prins uit haar dromen. 'Mag ik deze dans van je?'

Ze keek op naar Jack, zag zijn knappe gelaat en zijn warme, liefdevolle glimlach − en ineens schaamde ze zich rot dat ze zich zo van de wijs had laten brengen. Al haar zorgen waren totaal futiel. Wat dééd het er in vredesnaam toe dat ze zich haar bruiloft anders had voorgesteld? Wat kon het haar bommen dat ze hier niemand kende? Ze hoorde zich te concentreren op haar man, en op de schitterende toekomst die ze tegemoet gingen. Zich wentelen in ergernis werkte compleet contraproductief; zo begon je niet aan je nieuwe leven samen. Koket reikte ze hem de hand, legde ze haar vingers op de zijne. Ze glimlachte hem toe.

'Je mag,' antwoordde ze als een deftige dame, vervuld van affectie voor haar echtgenoot.

Toen hij haar naar het midden van de dansvloer leidde, waren ze niet de enige mensen daar. Sommigen merkten op wie de dansvloer hadden betreden en gingen beleefd uit de weg, maar anderen sloegen niet in het minst acht op hen en gingen gewoon door met dansen. Toen ze samen begonnen te bewegen op het ritme van de muziek, voelde ze zich net een prinses in de armen van haar prins op het witte paard. De chique setting, de massa rijken en prominenten rondom hen … ze was net Belle uit The Beauty and the Beast, alleen had zij geen beest aan haar zijde, maar de mooiste man die het bal rijk was. Ze bleven een hele tijd dansen, terwijl de deejay uptempo nummers afwisselde met rustiger muziek. En toen ze met haar oor tegen Jacks borst leunde en zijn regelmatige, rustgevende hartslag voelde, wist ze dat hij de man van haar dromen was, en dat ze voor eeuwig samen zouden zijn.

'Oké, dit is wel genoeg. Tijd om iemand anders ook wat te gunnen,' klonk plotseling een stem naast hen. Daar stond Vanessa, met haar hand op haar heup, die agressief uit het lood stond. Ze nipte aan haar drankje, en leek ergens reikhalzend naar uit te kijken.

'Oh, uh, wat?' vroeg Floortje, die ruw uit de warme sfeer werd gerukt en onzacht weer in het hier en nu landde.

'Tja, ik wéét natuurlijk wel dat jullie tortelduifjes hier de hele dag met je tweetjes zouden kunnen doorbrengen, maar het is tijd om iemand anders bij de liefde te betrekken,' zei Vanessa, die met moeite haar gezicht in de plooi hield toen ze in gedachten voor zich zag hoe de bruidegom zijn dikke, romige 'liefde' over haar zwarte reuzentieten heen spoot. 'Komaan, nu is het mijn beurt,' zei ze terwijl ze een stap naar voren zette. 'Je kent de traditie toch? Het is gebruikelijk dat de getuige van de echtgenote de bruidegom ten dans vraagt.'

'Oh … goed, dan,' zei Floortje, die gedwee plaats ruimde voor haar baas. Die stapte onverwijld tussen haar en haar man in en draaide zich van haar weg, om Jack aan te kijken. Op dat moment realiseerde ze zich dat ze nog steeds een drankje in haar hand hield.

'Neem jij dit even van me over, schat?' vroeg Vanessa, en zonder het antwoord van haar jonge assistente af te wachten duwde ze haar glas in haar hand. 'En jij … jij kunt nu met Jacks getuige dansen. Vraag uhm … vraag Jonas maar ten dans,' zei ze laatdunkend. In haar stem klonk de opperste walging door die ze voor Jonas voelde, alsof er geen discussie over kon bestaan dat dansen met hem bijlange na niet zo begerenswaardig was als dansen met de aantrekkelijke, goedgebouwde bruidegom. Zodra ze haar secretaresse had afgepoeierd, wijdde Vanessa haar onverdeelde aandacht aan Jack, zonder zich nog om Floortje te bekommeren.

'Hey, lieverd,' zei Vanessa, die haar volmaakt witte tanden liet blikkeren terwijl ze naar Jack toe stapte en haar armen om diens nek drapeerde. Jacks recente wedervaren met de rijpe, verleidelijke zwarte vrouw lag nog vers in zijn geheugen, waardoor hij er weinig voor voelde om haar weer zo dicht bij zich te hebben. Daarom bewaarde hij, als een onzekere tiener die voor het eerst met een meisje danste, de nodige afstand tot haar toen hij zijn handen losjes op haar heupen legde. Om ruimte te laten voor de heilige geest, zo zouden zijn gelovige ouders het uitleggen. Alleen zou er wat Vanessa betrof helemáál niets heiligs van komen.

'Kom, kom … niet zo verlegen, liefje. Kom maar wat naderbij,' zei Vanessa gedecideerd. Ze overbrugde de kloof tussen hen, perste haar voorkant kordaat tegen de zijne aan terwijl ze zich als een aapje aan hem vastklampte. Toen Jack met haar wulpse lichaam in aanraking kwam, kreunde hij het hoorbaar uit. Geen wonder, zonet had hij er zich nog druk in gemaakt dat ze weer zo dicht bij hem in de buurt was, en nu was ze all the way gegaan, en kon hij geen kant meer op. Hij voelde haar massieve borsten tegen zich aan drukken, werd op een angstwekkend tastbare manier gewaar hoe ze erin slaagden om nóg verder over de halsuitsnijding van haar sexy jurk heen te puilen dan al het geval was geweest, als zeilen die boller kwamen te staan dan ooit, als een aanzwellende tsunami die elk moment genadeloos op hem kon gaan inbeuken, en hem dreigde te verzwelgen, als hij al niet te pletter werd geslagen alvorens zelfs maar te beséffen welk onheil zich over hem uitstortte. En toch voelde hij geen angst. Integendeel, Vanessa's nabijheid had een heel ander effect op Jack, die de bui al voelde hangen.

Terwijl Floortje van een afstand toekeek hoe haar baas zich vol tegen haar nieuwbakken echtgenoot aan duwde, ontwaakte ze pas écht uit haar romantische rêverie. Die was door haar vrijpostige baas vakkundig naar de bliksem geholpen, en naar het voorbeeld van zoveel andere dingen op deze bruiloft liepen de zaken weer niet zoals ze eigenlijk behoorden te lopen. Dit had háár feestje moeten zijn, maar nu leek Vanessa op een hondsbrutale manier de overhand te nemen.

Het daagde haar opeens dat ze Vanessa's drankje nog steeds bij zich had, en ze voelde een steek van ongenoegen toen ze eraan terugdacht hoe ze door haar baas ten overstaan van haar man als een veredelde serveerster was behandeld. Kribbig sloeg ze het laatste restje dat nog in het glas zat achterover. Kennelijk was het spul dat Vanessa dronk straffer dan goed was voor Floortje, want haar gezicht vertrok in een pijnlijke grimas toen ze de sterkedrank doorslikte en het glas met kracht neerzette op de dichtstbijzijnde tafel. Ze keek om zich heen en zag even verderop Jonas staan, Jacks getuige. Werktuiglijk liep ze naar hem toe, om haar plicht te vervullen en hem mee te tronen naar de dansvloer.

Vanessa had nu de benijdenswaardigste positie van de receptie ingenomen, in de armen van de knappe bruidegom. Daardoor sorteerde ze heel wat bekijks; ze werd nauwlettend gevolgd door een massa jaloerse blikken, die meestal aan oudere zwarte vrouwen toebehoorden, vrouwen die de blanke spetter ook al lang en breed in de peiling hadden. Maar Vanessa was die allemaal vóór en legde vol in het zicht van haar talrijke rivales beslag op het sexy lichaam van de blanke man. Onverbiddelijk boorde ze hun kinderlijk naïeve aspiraties de grond in, liet er niet de geringste twijfel meer over bestaan dat het háár zwarte kut zou zijn die weldra maximaal zou worden opgerekt door de leuter van deze blanke knapperd. Ze begroef haar lange valse nagels diep in de strakke spieren bij zijn schouders, als zou ze hem nooit meer aan iemand anders afstaan.

Vanessa wilde met deze dans iets van Jack verkrijgen. Ze wilde met name zijn lange, pulserende, overbemeten blanke pik in haar buik voelen prikken. Vooralsnog werd ze niet meer dan een zweem van zijn hemelse leuter gewaar, te danken aan het forse formaat ervan, zelfs in slappe toestand zoals nu. Maar ze wilde dat hij een zware erectie kreeg, was vastbesloten hem zo'n enorme stijve te bezorgen dat zijn tamp aan het bonzen sloeg. Ze werkte op een hoogst subtiele manier naar dat doel toe: door haar perfecte tieten tegen hem aan te schuren, over de hele oppervlakte van zijn borst; en door onverwachts met haar heupen te bewegen, waarmee ze probeerde om zijn handen, die hij stevig tegen haar heupen hield, kortstondig op haar ronde, succulente kont te doen belanden. In het ultieme droomscenario zou hij furieus haar geile zwarte lichaam gaan betasten en zouden ze elkaar ter plekke beginnen op te hitsen waar zijn nieuwe bruid bij stond, tot ze ten slotte zouden overgaan tot ruwe en gore seks in het midden van de feestzaal, en alle overige gasten hun drieste vertoning zouden staan filmen met hun smartphone − maar alla, dat was vooreerst misschien wel wat te veel gevraagd. Vanessa beeldde zich ook eventjes in hoe ze door enkel en alleen haar hete lichaam tegen hem aan te slijpen bij machte zou zijn om hem te doen klaarkomen, maar ze schatte hem hoger in dan dat. Zo simpel zou ze er niet vanaf komen. Deze blanke jongen had een mooi, nauw neukgaatje nodig om echt lekker te kunnen klaarkomen. En de zwarte vrouw had alvast diverse slinkse manieren bedacht om hem tegen het einde van deze avond héérlijk te doen klaarkomen in zo'n mooi, strak, rijp neukgaatje.

Jack voelde zich ietwat overrompeld door Vanessa's frontale aanval. Welke kant hij ook opkeek, overal werd hij omgeven door verrukkelijke, naakte zwarte huid − maar hij had zichzelf nog voldoende in bedwang om daar geen openlijke aandacht aan te besteden. Hij werd ontzettend opgegeild door de druk die haar voluptueuze lichaam, en meer bepaald haar reusachtige borsten, op hem uitoefende, en hoe hard hij ook zijn best deed om aan lelijke, oude, verrimpelde wijven te denken, toch stelde hij tot zijn ontzetting vast dat zijn lichaam op haar fysieke nabijheid begon te reageren. Daar kwam nog eens haar sexy, vrouwelijke geur bij waarvoor hij zich op geen enkele manier kón afsluiten, en zijn lichaam ging langzaam oververhitten. En het ergste van al: zijn pik was zich in kleine schokjes gaan oprichten, ook al wilde hij dat niet.

'Je vrouw heeft het met je getroffen …' spinde Vanessa, die zachtjes zijn schouders masseerde.

'En ik met haar,' antwoordde Jack met opeengeklemde kaken, in een poging haar geflirt af te weren.

'Goed voor jou,' repliceerde ze, terwijl ze gracieus met haar heupen wiegde, en zich in het algemeen veel soepeler en natuurlijker over de dansvloer bewoog dan Floortje. 'Ze mag van geluk spreken dat ze je precies op het goede moment aan de haak heeft geslagen. Want weet je, in de oceaan zit het barstensvol haaien die je met alle liefde hadden opgepeuzeld en vervolgens terug uitgespuugd. Ik heb het over boosaardige vrouwen, die het niet zo goed met je voorhebben. Geloof me maar op mijn woord,' waarschuwde ze hem.

'Been there, done that. Ik heb inmiddels wel mijn buik vol van zulke meiden. Nu wil ik een meisje met meer inhoud,' bleef Jack bij zijn standpunt.

'Wat een maturiteit, Jack! En je bent nog zo jong …' reageerde Vanessa ironisch, terwijl ze de dans leidde. 'Ik sta ervan versteld hoe volwassen je bent. Maar in feite heb ik het niet over meisjes … ik heb het over vróúwen, Jack. Bij meisjes kun je terecht voor de occasionele snelle wip, maar vrouwen … authentieke vrouwen … da's compléét andere koek, hoor. Die binden je vast, laten je nooit meer gaan. Ze zijn van een totaal andere orde dan die … dan die aardige kleine jonge juffertjes. Vrouwen weten precíés wat ze doen, wat ze willen, en hoe ze dat gedaan kunnen krijgen. Hoed je maar voor hen.' Het bleef een tijd stil tussen hen, tijd die Jack benutte om te overpeinzen waar ze met haar uitspraken op aanstuurde. Met zijn vele jaren ervaring in het afwijzen van meiden aan de bar kreeg hij vlot zijn repliek geformuleerd.

'Dan kan ik me maar beter gelukkig prijzen dat ik met Floortje ben getrouwd,' zei hij kil.

'Jazeker,' antwoordde ze. 'Al verbaast me dat ook een beetje, eerlijk gezegd. Je scheen me anders niet als het type toe dat gebaat is met zo'n meisje. Ik zie je veeleer in de grijpgrage armen van een solide vrouw.'

'Bedankt voor het aanbod, maar daar heb ik niet de minste behoefte aan,' zei Jack, die wou dat Vanessa ophield met hem het vuur zo na aan de schenen te leggen. Ze boog zich naar hem toe en bracht haar lippen tot bij zijn oor.

'Zeker van?' fluisterde ze hem toe, waarop ze hem nog dichter tegen zich aan trok en haar buik lichtjes tegen zijn torso perste. Zo ontsluierde ze wat voor uitwerking haar woorden op hem hadden, en dan met name zijn gigantische erectie die nu hard in haar buik porde.

'Ik, uh …' bracht Jack stotterend uit terwijl hij weer meer afstand tussen zijn lichaam en het hare probeerde te scheppen, maar zich in zijn intentie gedwarsboomd zag door Vanessa, die hem meteen en krachtdadig terug tegen zich aan trok.

'Het is oké, lieverd. Je hoeft je nergens voor te schamen,' zei Vanessa, en ze schok hem een lepe glimlach terwijl ze volop genoot van het aanhoudende contact tussen zijn vette blanke leuter en haar buik. Ze stond ervan te kijken hoe groot hij wel geschapen was. Dat ding had ronduit kolossale afmetingen, en het scheelde niets of het tipje van zijn pik schaafde langs de onderkant van haar tieten, die wel wat weg hadden van twee immense, overrijpe papaja's die op openbarsten stonden. 'Jack, sta je er eigenlijk wel bij stil met hoeveel trots je een oude dame als ik vervult als een jonge, knappe kerel als jij haar zo naar waarde weet te schatten?' vroeg ze gekscherend, zich er prima van bewust dat ze in de verste verte geen oude dame was.

'Sorry, ik …' begon hij, helemaal door haar van streek gebracht, op een voor hem ongekende manier. Nog nooit had een vrouw hem zo uit zijn evenwicht gekregen.

'Laat dat "sorry" maar achterwege. Waar ben je toch zo bang voor?' viel ze hem in de rede. Haar glimlach werd nog wat breder toen ze haar buik tegen zijn vooruitstekende pik aan wreef, van links naar rechts, en van boven naar onderen. Haar actie deed Jack zienderogen plezier, met een opperste inspanning hield die zijn tanden stijf op elkaar om te voorkomen dat hij het van puur genot uit zou kreunen. Paniekerig keek hij om zich heen, om zich ervan te vergewissen dat niemand anders doorhad wat hier gaande was. Dat leek voorlopig nog niet het geval te zijn, en tot zijn opluchting stond zijn vrouw met haar rug naar hen toe gekeerd terwijl ze met Jonas aan het dansen was.

'Waar ben jij in hemelsnaam mee bezig?' siste hij Vanessa toe. Die duwde zich opnieuw tegen hem aan, waarbij ze haar best deed om zoveel mogelijk druk op zijn harde pik te ontwikkelen. Ze keek hem recht in de ogen, met de ondeugendste gelaatsuitdrukking die ze maar kon opzetten.

'Ik verifieer gewoon of mijn secretaresse met een eerbare man is getrouwd, dan wel met een vuile hond die haar tot in diepste van haar ziel kwetsen zal,' antwoordde Vanessa, die duivels naar Jack glimlachte, als een kat die een muis in het nauw had weten te drijven. 'En we beseffen allebei maar al te goed naar welk van beide de balans overhelt, of niet soms?'

'Je hebt het helemaal mis,' hield Jack vol, die niet volledig begreep waarom de baas van zijn vrouw zo in haar nopjes was met wat zich hier tussen hen afspeelde, met zijn 'bekentenis'. 'Tuurlijk, dit … dit geeft misschien een vreemde indruk, maar … maar Floortje en ik hebben al een tijdje … wel, we hebben ons gespaard voor onze huwelijksnacht, als je begrijpt wat ik bedoel.'

'Oh, I see … ter bevordering van jullie appetijt?' antwoordde ze spottend, waarop ze de das van de getrouwde man met haar beide handen beetpakte. 'Het zal vast wel daaraan te wijten zijn … ik bedoel maar, waaraan anders?' Ze deed er het zwijgen toe en rukte flink aan zijn das, waardoor zijn hoofd met kracht omlaag werd getrokken en zijn blik recht in haar decolleté terechtkwam. 'Ach, schei toch uit. Je kunt er evengoed voor uitkomen, neen?' vroeg ze triomfantelijk terwijl hij hulpeloos naar haar joekels van borsten staarde, en zichzelf er pas na tien volle seconden toe wist te brengen om ervan weg te kijken en weer oogcontact met haar te zoeken. 'En zelfs al blijf je de feiten halsstarrig loochenen … Ik zou er maar niet op rekenen dat je hier nog iemand om de tuin kunt leiden, Jack. Buiten jezelf, dan.'

Weer keek Jack angstvallig om zich heen. Was het dan zo evident? Er viel een geladen stilte tussen hen, maar in de tussentijd dansten ze gewoon door. Floortje sloeg hen ondertussen gade, keek toe hoe ze aan het konkelen waren terwijl zij met Jacks getuige over de dansvloer walste. Ze wist niet wat er gaande was, of waarom ze zo tersluiks met elkaar aan het overleggen waren − wat werd daar ontboezemd dat het daglicht niet verdragen kon? Ze maakte zich zorgen.

'Je haalt jezelf maar wat in het hoofd, Vanessa,' zei Jack.

'Is dat zo?' antwoordde ze hardvochtig. Ze keken elkaar even aan, waarbij de een de blik van de ander trachtte te lezen en omgekeerd. Ze probeerden elkaars code te kraken, te ontrafelen wat wérkelijk omging in de persoon die ze tegenover zich hadden. Was Vanessa Jack aan het opvrijen, of gaf ze hem slechts een vrijblijvende waarschuwing? Hij kwam er maar niet uit. Wél was hij er vrij zeker van dat ze met volle teugen van zijn consternatie genoot, van de manier waarop ze hem kwelde en hem tussen twee vuren plaatste. Het enige wat haar nog te doen stond, was hem zo ver te krijgen dat hij met zijn leuter begon te denken, en niet langer met zijn verstand. Een ommezwaai die ze binnen afzienbare tijd zou bewerkstelligen, dat voelde ze aan de non-verbale signalen die Jack uitzond. Hoe understated die ook waren, Vanessa's goed ontwikkelde antennes vingen ze toch op.

'Ja, dat is zo!' hield Jack voet bij stuk, ook al vertelde zijn stijve pik een heel ander verhaal. Vanessa hield eventjes in, observeerde hem een paar tellen lang, en glimlachte hem ten slotte toe. 'En als ik zo onbescheiden mag zijn om mijn mening te ventileren: ik vind het geenszins kunnen dat jij je met zulke stuitende brutaliteit aan me opdringt op mijn eigen huwelijksreceptie!' voegde hij eraan toe, in een aanval van rebellie tegen de oudere vrouw. Hij kende haar reputatie goed genoeg om te beseffen dat rebellie iets was waar ze zelden of nooit mee af te rekenen kreeg. Hopelijk werkte zijn uitval niet als een rode lap op een stier. Per slot van rekening was zij het die door haar beurs open te trekken deze hele bruiloft mogelijk had gemaakt − om die persoon de kast op te jagen leek hem niet de slimste zet. Ze keek hem enkele seconden lang aan, met in haar ogen de ondoorgrondelijke blik van een sfinx. Toen verbreidde zich een zonnige glimlach over haar gelaat.

'Ooh, je bent me er eentje, Jack,' zei Vanessa, terwijl ze een piepklein beetje naar achteren ging, waardoor zijn steenharde buidel niet meer tegen haar aan geperst was en de druk wat verlicht werd. 'Goed dan, je hebt jezelf bewezen. Je hebt de beproeving met vlag en wimpel doorstaan. En je hebt blijk gegeven van karakter − op dat vlak hoef je niet voor Floortje onder te doen.'

'Is dit … is dit een of ander spelletje?' vroeg hij, totaal in de war. Hij waakte ertegen dat hij zijn stem al te zeer verhief en dat hij haar al te gealarmeerd voorkwam.

'Wel, ik zou geen beste getuige van de bruid zijn als ik haar man niet aan een test onderwierp. Je weet wel, je een beetje uit je comfortzone halen, en dan zien hoe je daarmee omgaat. Gewoon om te checken of je ook echt de deugdzame man bent voor wie ze je aanziet,' antwoordde Vanessa.

'En wat ga je zeggen als je verslag bij haar uitbrengt?' vroeg Jack, die wist dat hij niet altijd een even goede beurt had gemaakt. Ze lachte en keek hem warm aan.

'Wees daar maar niet ongerust over. Je hebt je kranig gehouden,' antwoordde ze. 'Grotendeels, althans. Hoe … hoe Grote Jack zich … zich heeft gedragen, zeg maar … dat kunnen we het best in de doofpot stoppen, goed? Floortje moet niet weten dat manlief geiler dan boter wordt van het lichaam van haar baas! Als dat haar ter ore kwam, zou haar zelfbeeld een flinke knauw krijgen, vrees ik. Let er gewoon goed op dat je de schijn ophoudt als je vrouw in de buurt is, en ze zal nooit de ware toedracht kennen.'

'Oh, uhm, wel, ik zie niet in waarom datgene wat er tussen ons is gebeurd ooit boven water zou hoeven te komen,' stelde hij, er niet van gediend dat hij nu moest vertrouwen op Vanessa's welwillendheid om te zwijgen. Hij keek haar aan, taxeerde haar schelmachtige blik, probeerde haar in te schatten. Hij was haar eeuwig dankbaar voor al haar hulp bij de bruiloft, en voor het fabelachtige decor waarin ze Floortje liet schitteren als een prinses, maar er was iets aan haar dat … dat hem van zijn stuk bracht. Ja, haar sexy zwarte lichaam natuurlijk, dat de hormonen weer net zo door zijn lijf deed gieren als in de hoogdagen van zijn puberteit. Maar het was haar bizarre, speelse manier van doen waar hij zich nog het minst raad mee wist. Alsof ze een roofdier was dat eerst nog wat met zijn prooi wilde spelen alvorens ze te gaan opeten. Hij kreeg maar geen hoogte van haar.

Maar daar zou snel verandering in komen.

Het bleef enkele ogenblikken stil tussen hen terwijl ze voort dansten. Toen nam ze opnieuw het woord. 'Misschien moeten we er blij om zijn dat we de situatie inmiddels hebben uitgeklaard. Want om je de waarheid te vertellen, Jack: ik was eigenlijk van plan om dit spelletje véél verder door te drijven. Immers, zoals jij vandaag al naar me hebt staan gápen, schattebout …'

'Hoe bedoel je?' vroeg Jack vertwijfeld.

'Ik bedoel, zoals jij naar me stond te kijken toen we alleen waren in de kerk, dacht ik dat je misschien wel te vinden zou zijn voor wat fun,' antwoordde Vanessa met haar zijdezachte stem. Ondertussen bewoog ze bevallig met haar heupen. 'Zonder gein: ik probeerde een excuus te verzinnen om je naar mijn blote tieten te laten kijken, maar gelukkig weet ik nu wel beter. Het lijkt erop dat deze twee knoerten geen moment van vrijheid gegund zal zijn,' besloot ze op trieste toon, waarbij ze omlaag keek naar haar eigen bulkende borsten. Ze ondernam een halfslachtige poging om zich wat te fatsoeneren en haar beide kanjers wat meer te bedekken door de rand van haar halsuitsnijding wat naar boven te trekken, maar dat bleek al net zo eenvoudig als lood in goud proberen te veranderen. Ze moest erom grinniken en zei: 'Al hebben ze qua bewegingsvrijheid vandaag weinig reden tot klagen, vind je ook niet?'

Jack negeerde haar vraag volkomen, was nog met zijn gedachten bij wat ze zo-even had gezegd. Had hij haar goed verstaan? Had ze met het idee gespeeld om hem haar blote jetsers te tonen? 'Hè, wacht eens even … hoe ver wilde je dit precies doordrijven?' vroeg Jack nieuwsgierig.

'Oh, zo ver als maar kan, lieverd,' antwoordde Vanessa, die nu categorischer en ernstiger klonk. 'Zoals ik al zei, je vrouw boft maar met een man als jij aan haar zijde. Ik steek er mijn hand voor in het vuur dat veel vrouwen tot alles bereid zouden zijn om die bevoorrechte positie van haar over te nemen …'

Jack keek haar even nadenkend aan. Hij realiseerde zich dat de speeltijd voorbij was, dat Vanessa ineens een stuk serieuzer uit de hoek kwam, en bijgevolg was hij extra op zijn hoede.

'Ben jij een van die boosaardige vrouwen?' vroeg Jack. 'Die vrouwen over wie je het tegen me hebt gehad …'

'Schatje, in het zakenleven, en in het leven tout court, kom je werkelijk nérgens door braaf te zijn. Je speelt om te winnen,' legde Vanessa hem uit. 'Ik ben de CEO van een beursgenoteerd bedrijf − geloof me, lieverd, zo iemand is allesbehálve braaf. Vergeet dat ideaalbeeld maar; het bestaat namelijk niet. En als een sexy blanke gozer als jij ten tonele verschijnt … hmm, hmm. Je brengt allerlei vrouwen het hoofd op hol, dat garandeer ik je!'

Bij Jack drong langzaam het besef door dat hij in de tang was genomen door een uitermate gevaarlijke vrouw. Toegegeven, ze had deze hele bruiloft betaald uit een soort genegenheid jegens Floortje, maar kennelijk was die niet sterk genoeg om haar ervan te weerhouden vuil spel te spelen. Héél vuil spel, aangezien ze net had opgebiecht dat ze er geen been in zag om een pasgetrouwde man te versieren. Ze wilde dat hij haar donkere, naakte, sappige zwarte vlees te zien kreeg. De toenaderingspogingen van vrouwen als Merel en Tina had hij met sprekend gemak weten af te weren, maar Vanessa zou hem heel wat grondiger op de proef stellen. Haar natuurlijke gezag, haar attitude, haar delicieuze zwarte huid … Jack zette zich schrap voor een grootscheepse aanval op zijn getrouwheid aan Floortje, en hoopte maar dat hij die heelhuids zou doorkomen.

'Oh, komaan schat, wees niet zo naïef. Je weet best hoe de vork in de steel zit,' zei Vanessa lachend, terwijl ze met haar stijve tepels bijna tegen zijn borst aan schuurde. 'Ik heb je helemaal door. Ik weet precies wat voor man je bent, het heeft dus geen zin meer je achter een masker te verschuilen. Voor de rest van je leven zul je vrouwen doen smelten, of je nu getrouwd bent of niet. Het is sterker dan jezelf. Jong en oud. Blank, Aziatisch … én zwart,' zei ze nadrukkelijk, en ze keek hem op een niet mis te verstane wijze aan. 'Je bent een man die bij iedereen in de smaak valt, en met je begerige oogjes en met Grote Jack daar beneden die in de houding springt zodra je nog maar in de buurt komt van een stel lekker dikke tieten … Ooit komt daar hommeles van, liefje. Op een dag stuit je op de verkeerde teef, en als die dag komt − want dat doet hij, vroeg of laat − zal er voor jou geen weg terug meer zijn. Dan ben je eraan voor de moeite.'

'Waarom vertel je me dit?' vroeg Jack.

'Omdat …' begon ze. 'Omdat ik begrijp hoe deze wereld in elkaar zit, iets wat je vrouw maar niet lijkt te lukken. Dus, áls je op een gegeven moment toch een slippertje zou maken, dan zou ik gewoon graag hebben dat je het stilhoudt. Ik kan het niet hebben dat ik op een dag op het werk aankom en dat die arme meid achter haar bureau zit te snikken. Dat zou me dieper raken dan goed voor me is, en dus kunnen we dat beter tot elke prijs vermijden. Gesnopen?'

Was dit nu de reden waarom ze hem waarschuwde? Gewoon om zichzelf problemen te besparen? Het daagde Jack gauw hoe kil en meedogenloos ze in feite was.

'Ik gá geen slippertje maken!' liet Jack zich niet vermurwen. Hij begon zo zoetjesaan zijn zelfbeheersing te verliezen. Floortje keek uit de verte toe, terwijl ze nog steeds aan het dansen was. Ondanks de afstand tussen hen voelde ze dat haar man uit zijn doen was, en ze vroeg zich af waarom. Vanessa ging dan weer onverminderd voort op haar elan.

'Dat betreur ik ten zeerste,' begon ze grijnzend. 'Ik moet je bekennen dat ik VEEL aan jou heb staan denken sinds we kennis met elkaar hebben gemaakt. Ik kan eigenlijk aan niets of niemand anders meer denken, om je de waarheid te vertellen. En ik en jij, samen … schatje, ik had álles voor je kunnen betekenen, weet je dat? Je had je gerief bij niemand anders meer hoeven te halen. En trouwens, ik zou álles met je hebben gedaan. Natúúrlijk zou ik alles met je hebben gedaan! Ik bedoel maar, met een hete spetter als jij … Besef je wel dat het geen haar heeft gescheeld of ik had me volledig naakt aan je vertoond? Echt alles zou je te zien hebben gekregen! Ik heb maar ternauwernood de drang kunnen weerstaan om je gezicht tussen mijn vette zwarte borsten plat te knijpen. Had ik eraan toegegeven, dan zouden we al lang samen naar de plee zijn gegaan en had jij mijn aars tot de nok toe vol geramd met je lul! Haha!' Jack was onthutst door haar boude eerlijkheid en kon geen woord uitbrengen. 'We hadden de hele nacht door kunnen gaan zonder in herhaling te vallen. Ik zou je wil en je weerstand vakkundig hebben gebroken, heel geleidelijk, tot er niets meer van je overbleef! Tot je zo verslaafd was aan mijn lichaam dat je niet meer zonder zou kúnnen!' Ze moest nu toch even naar adem happen, wat de verbijsterde bruidegom de kans gaf om haar woorden op zich te laten inwerken. 'Dus godzijdank hebben we dit hele misverstand de wereld uit geholpen nog vóór ik me al te zeer heb laten meeslepen. Zoals je zelf al aangaf, dat type kerel ben jij niet, dus zal er ook nooit iets gebeuren. Je bent een brave jongen. Helaas, helaas, driewerf helaas …' Jack stond versteld van haar discours, en was gechoqueerd door de wijze waarop ze ervoor durfde uit te komen dat ze overwoog om hem te verleiden (alsof daar niets op tegen was) en dat ze had staan fantaseren over alle stoten die ze met hem zou uithalen in de slaapkamer. Met zo iemand had Jack nog niet eerder te maken gehad, en hij wist niet hoe hij moest reageren.

Ten langen leste kwam er een eind aan de plaat die de deejay had opgelegd, en Vanessa deed een stap achteruit, waarbij ze Jack de brede, plagerige glimlach schonk die zo typisch was voor haar. Hoewel Jack niets liever wilde dan het hazenpad te kiezen, bleef hij als aan de grond genageld staan, als was hij behekst door deze imposante zwarte vrouw. Ze reikte naar zijn das en trok de knoop aan.

'Nogmaals, je past maar beter op je tellen,' waarschuwde ze hem. 'Overal om je heen zijn er vrouwen die op het vinkentouw zitten om toe te slaan, om je voor zich te winnen. Als je een voorbeeldige echtgenoot wilt zijn voor Floortje, dan moet je jezelf zien in te tomen. Geef aan geen van die meiden ook maar een duimbreed toe. Je focus hoort op je eega te liggen; aan andere vrouwen zou je niet eens moeten dénken. Hap nooit ofte nimmer toe als zo'n dubieus schepsel haar kans bij je waagt, en let op dat je niet in haar net verstrikt raakt zonder dat je er erg in hebt − tenzij je bereid bent om je leuter en ballen diep in haar poes te boren, natuurlijk. En last but not least, ga niet naar mijn billen gapen als ik me omdraai en wegwandel. Anders zou je er wel eens erge spijt van kunnen krijgen dat je deze unieke gelegenheid hebt verkeken.'

Vanessa liet hem los uit haar verstikkende greep en keek hem nog een laatste keer veelbetekend aan alvorens haar hielen te lichten. En Jack … die stond met open mond, en onverholen, naar Vanessa's volle, succulente kont te staren, gebiologeerd door hoe die wild van de ene kant naar de andere zwiepte terwijl ze resoluut bij hem vandaan stapte. Hij bestudeerde beide ronde, goedgevulde kontwangen in detail, net als de exquise spleet ertussenin, het geheel fantastisch verpakt in haar dunne, glinsterende goudkleurige jurk. In weerwil van wat ze hem had gezegd, en in weerwil van zichzélf, kon hij maar geen genoeg krijgen van de adembenemende aanblik die ze bood.

Jack was in zijn leven nog nooit zo in verrukking gebracht door een billenpartij. In zijn jonge jaren, toen geile kutjes nog zijn reason to live waren, zou hij er alles voor over hebben gehad om zo'n kont de vernieling in te beuken. Al kwam hij toentertijd natuurlijk nooit zo'n kont tegen; zijn middelbare school werd uitsluitend bevolkt door meisjes die vel over been waren. Neen, het bleek dat die perfect ronde, sappige derrière aan de sexy zwarte bazin van zijn echtgenote toebehoorde, een vrouw van in de veertig nota bene, die tevens een verbluffend mooi gezicht had, hem met haar uitgekookte verlokkingsstrategie in een lastig parket had gemanoeuvreerd en daarenboven over een stel volmaakte, magnifieke, massieve tieten beschikte, die elk zowat de omvang van zijn hoofd hadden. Mocht een vrouw met een dergelijk lichaam de jongere, naïevere Jack tegen het lijf zijn gelopen, ze had gehákt van hem gemaakt.

Jack prees zich dus maar wát gelukkig dat hij een ander mens was geworden.

Desalniettemin was hij lichtelijk van slag terwijl hij met enkele van Floortjes vriendinnen danste. Hoe dicht die zich ook tegen hem aan persten, geen van hen deed hem iets, kon hem ook maar enigszins boeien, en zijn gedachten dwaalden steeds weer af. Naar zwarte vrouwen. Tegelijk werd hij ook door een gevoel van spijt overvallen, spijt dat hij in zo'n lelieblanke gemeenschap had moeten opgroeien. Was hij maar veel eerder in zijn leven benaderd en uitgedaagd door een zwarte vrouw! Dan had hij die plotselinge fascinatie en drift al van zich kunnen afschudden, en hadden die hem híér niet zo zwaar parten gespeeld, op zijn bruiloft. Het was echter anders gelopen: nu hij wérkelijk de rauwe, natuurlijke seksualiteit ervoer die alleen een assertieve, zelfbewuste zwarte vrouw bezitten kon, was hij vollédig van de kaart. Hij was er zodanig ondersteboven van dat hij niet meer helder kon denken. Het enige wat hij nog voor zich zag, waren reusachtige zwarte borsten. Wonderbaarlijke, ronde, volle zwarte konten. Bekoorlijk, gaaf zwart vlees.

Toen hij om zich heen keek, werd hem gauw duidelijk dat hij lang niet de enige blanke kerel was die onder de voet werd gelopen door hongerige, inhalige zwarte vrouwen. Waar hij zijn blik ook heen richtte, overal meende hij te zien hoe rondborstige zwarte vrouwen met jonge, knappe blanke mannen stonden te flirten. Of het nu vrienden van hem of van Floortje betrof, jongens die hij niet kende, werknemers van de banketzaal, bepaalde mannen van wie hij wist dat ze getrouwd waren of een vriendin hadden … geen van hen ontsnapte aan de avances van de vele zwarte vrouwen hier aanwezig. Van de eerste tot de laatste waren die gehuld in strakzittende jurken die weinig tot niets te raden overlieten. En al die blanke mannen lieten zich al dat blote zwarte vlees welgevallen: ze staarden, ze gaapten, sommigen hielden het subtiel, terwijl anderen nog net niet aan het kwíjlen waren in het decolleté van de zwarte vrouw die ze toevallig voorhadden. Het leek welhaast of Vanessa al haar zwarte vriendinnen ertoe had opgeroepen zich extreem gewaagd te kleden ter gelegenheid van de vleesmarkt die ze voor hen had georganiseerd onder het mom van een huwelijksreceptie. Zo zag Jack hoe een van zijn makkers werd opgegeild door een zwarte vrouw die zijn moeder had kunnen zijn. Hij zag een jonge zwarte vrouw, die hij vaag herkende als een beroemde zangeres, haar uitpuilende zwarte tieten zowat in het gelaat van de aantrekkelijke blanke barkeeper douwen, die vol waardering toekeek. En ergens in een uithoek van zijn gezichtsveld zag hij een zwarte vrouw van op zijn minst zestig in een diepgravend gesprek verwikkeld met een blanke kelner die zo te zien nog niet half zo oud was. De blikken die ze onderling uitwisselden verrieden dat ze het niet over het mooie weer hadden. Echter, wat hem nog het meest van al opviel, was het gegeven dat wanneer hij zijn oogopslag door de zaal liet glijden, telkens als hij getuige was van zo'n hitsige krachtmeting tussen blank en zwart, de vrouwen hun blik op een weloverwogen manier op hem vestigden, als waren de kerels die zo hulpeloos in hun klauwen spartelden niet meer dan stand-ins voor de blanke man op wie ze veel liever hun pijlen zouden hebben gericht − hem.

Te midden van al dat sexy zwarte geweld vervloekte Jack zichzelf omdat hij het nog nooit met een zwarte meid had gedaan. Was dat wél het geval geweest, dan had hij niet meer zo benieuwd hoeven te zijn naar hoe lekker interraciale seks misschien wel was. Dan was deze hele dag niet op zo'n marteling uitgedraaid, en had hij een bruiloft kunnen beleven zoals hij zich die had toegewenst. Toen hij nog op de middelbare school zat, werd gefluisterd dat enkele van zijn medescholieren de trein naar een andere stad hadden genomen om daar met zwarte meisjes van bil te gaan. Met meisjes over wie zíj op hun beurt geruchten hadden opgevangen − geruchten dat het om onverbeterlijke slóéries ging, die voor ALLES in waren! Nu zat Jack nooit verlegen om gelegenheden tot neuken, en hij hoorde ook wel hoe minachtend de zelfingenomen mokkels met wie hij toen 'bevriend' was zich over de jongens uitlieten die zich door zwarte meiden lieten gerieven; alsof wie zich daaraan bezondigde écht niet lager kon zinken … En over die zwarte meisjes van twee steden verder spuiden ze zo mogelijk nog méér gal, waardoor een blanke jongen die een dergelijk 'vergrijp' beging feitelijk sociale zelfmoord pleegde, voorwaar het ergste wat je op de middelbare school kon overkomen. Vandaar dat Jack nooit bij zwarte meiden was gaan aankloppen voor een nummertje, en vandaar dat hij nog nooit van zo nabij, en zo ongenadig, met een was geconfronteerd als nu.

De weinige kerels die de oversteek naar de duistere zijde toch hadden aangedurfd raakten evenwel niet uitgepraat over wat ze daar hadden meegemaakt, dus moest dat wel iets héél bijzonders zijn. Iets totaal anders. Wie weet − iets beters? Jack had het gewoon graag geweten. Hij wou dat hij zijn dikke, blanke pik zo ver als maar kon in een strakke zwarte neukgrot had mogen stoten. Hij wou dat hij had mogen voelen hoe een zwarte vrouw haar wangen luchtledig zoog rond de basis van zijn leuter terwijl ze het hele ding in haar nauwe keelholte opslokte en ze hem ondertussen verlangend in de ogen keek. Hij wou dat hij zijn pulserende tamp diep in het strakke poepgaatje van een zwarte vrouw had mogen begraven. Hij wou dat hij het onmiskenbare genoegen had mogen smaken om zijn lul tussen een paar enorme zwarte borsten te schuiven. Hij wou dat het hem gegund was geweest om een lading dik, romig wit sperma over twee gigantische zwarte tieten heen te kwakken, zodat hij er niet langer het gissen naar zou hebben gehad hoe gewéldig het moest zijn om toe te kijken hoe die tergend langzaam neerwaarts droop langs de naakte zwarte huid.

Floortje modderde inmiddels waar wat aan in de marge, waar ze lichtjes aangeschoten met de oude, zwaarlijvige oom van Jack aan het dansen was. Haar echtgenoot keurde haar geen blik meer waardig, dacht geen seconde meer aan haar. Aan zwarte vrouwen dacht hij daarentegen wél, aan wulpse, naakte zwarte vrouwen, en aan alle fantastische dingen die ze met hem en met zijn vette blanke pik konden aanvangen, dingen waar blanke meisjes in de verste verte niet toe in staat waren. Floortje bedacht zich hoe onaangenaam en tegennatuurlijk het voelde om op haar eigen bruiloft tot een figurantenrol te zijn veroordeeld. Jack dacht na over hoe het zou voelen om een stel naakte zwarte reuzenborsten helemaal onder te spuiten met zijn kleverige witte zaad.

In de strijd om Jacks ziel leek Vanessa aan de winnende hand.

Toen Jack zichzelf ten slotte weer voldoende in het gareel had om zich van de dansvloer terug te trekken, zocht hij zijn vrouw weer op en slenterden ze terug naar hun tafel. Hij moest zijn hoofd leeg zien te maken. Een duik in een ijskoud zwembad zou wonderen verrichten, maar behoorde nu niet tot de mogelijkheden. Als barman had hij de gewoonte om een dubbel shot sterkedrank tot zich te nemen wanneer het een superdrukke avond was, aangezien dat een kalmerende werking op hem had. Toen hij een serveerster passeerde, aarzelde hij dan ook niet en bestelde een forse bel whisky. Floortjes lichtjes wankele tred was dan weer een teken aan de wand dat zij al een glaasje te veel ophad. Jack, die wist dat ze niet zo best tegen alcohol kon, was blij dat ze weer aan hun tafel konden aanschuiven en dat ze eventjes kon bekomen terwijl ze neerzat. Tot zijn verbazing snelde het zaalpersoneel meteen massaal toe − kennelijk waren die er als de dood voor dat de bruid droog zou komen te staan. Jack wimpelde ze een voor een af terwijl hij zelf zijn whisky leegdronk en de gedachten die door zijn hoofd tolden van zich af probeerde te zetten. Hij en Floortje keuvelden wat, tot ze allebei steeds ongeduriger werden om zich aan het feestgedruis te kunnen onttrekken en ergens heen te kunnen waar ze meer privacy hadden. De spanning werd ze alle twee zo stilaan te veel; Jack had het moeilijk om voor de hand liggende redenen, voor Floortje lag het allemaal wat minder eenvoudig. Die werd weer met haar neus op een zorgwekkend feit gedrukt: in het bijzijn van haar echtgenoot was blijkbaar geen enkele vrouw geneigd om zich netjes te gedragen. Ja, zelfs haar rijpe, zelfverzekerde bazin leek hem te mogen, te oordelen naar hoe ze zich tegen hem aan drukte toen ze met elkaar stonden te dansen en hoe ze intussen schalks en vertrouwelijk met hem aan het smoezen was. Floortje was erop gebrand de zaak éíndelijk beklonken te zien, om Jack voor eens en voor altijd aan zich te binden én om haar eigen fysieke behoeften te bevredigen. Ze vlijde zich tegen hem aan, bracht haar lippen tot bij zijn oor.

'Ik kan niet wachten tot we ervandoor kunnen …' fluisterde Floortje hem toe, wat driester dan gewoonlijk door de vele alcohol in haar bloed. 'Ik wil dit pak van je lijf rijten,' zei ze plagerig terwijl ze aan zijn oor knabbelde. Jack kreeg zowaar kippenvel. Normaal kwam ze niet zo flirterig uit de hoek, dus het deed hem plezier dat hij die kant van haar eens te zien kreeg. Hij wendde zich naar haar toe en kuste haar op de wang, alvorens zijn mond naar haar oor te bewegen.

'Het is nu al máándenlang dat ik me op deze avond verheug,' begon hij. 'Het wordt er een om in te lijsten,' verzekerde hij haar. De pasgehuwden bleven elkaar lieflijk en goedmoedig bejegenen terwijl rondom hen het feest onverminderd werd voortgezet. De opgeklopte stress die de twee op een haar na had verlamd maakte plaats voor een gevoel van pais en vree toen ze ten langen leste een beetje privacy gegund was, toen ze eindelijk een beetje tijd voor zich alleen hadden. Het voelde juist. Het voelde goed. Hoe van de pot gerukt deze hele dag ook was geweest, op dit moment viel alles op zijn plek. Precies zo moest deze speciale dag aanvoelen.

Dit moment was net als in de film.

Naarmate Jack zich weer op zijn echtgenote concentreerde, verdwenen de geile, voluptueuze zwarte vrouwen die zijn gedachten zo lang zo zwaar hadden gedomineerd meer en meer naar de achtergrond. Nu hij erop terugkeek, kon hij de fase die hij zo-even had doorgemaakt met geen woorden beschrijven, maar hoe dan ook, hij was eraf. Het was voorbij. Nu hij die kortstondige bevlieging achter de rug had, stelde hij zijn kersverse bruid en zijn toekomst met haar opnieuw centraal. Alles volgens het boekje.

En toen kwam Vanessa op zijn schoot zitten.

Jack had haar niet eens zien aankomen. Het ene ogenblik zaten man en vrouw knus bijeen, waren ze naar elkaar toe gebogen, savoureerden ze eindelijk het momentje van intimiteit waar ze zo naar hadden gesmacht. En toen verscheen uit het niets Vanessa, die zich met geweld tussen hen in wrong. Een totaal verraste Jack schoof een eindje naar achteren op, en Vanessa profiteerde van de gelegenheid om haar ronde, wulpse, succulente zwarte kont rechtstreeks op zijn schoot te planten. Toen hij haar met haar volle gewicht recht op zijn kruis neer voelde ploffen, kreunde hij het hoorbaar uit. Als gevolg van de verhitte conversatie die hij met Floortje had zitten voeren, was zijn lul deels omhooggekomen. Maar nu hij Vanessa's gewicht op zich voelde inwerken, en aan den lijve ondervond hoe uitermate dun haar jurk was − hij had de volmaakte vormen van haar voluptueuze billen niet beter kunnen percipiëren als ze met haar blote kont op hem had plaatsgenomen − werd de situatie er in snel tempo erger op. In een mum van tijd klopte zijn grote blanke pik als een gék. En Vanessa voelde wat er gaande was.

'Ooh …' kirde ze, terwijl ze haar achterste op dezelfde manier tegen zijn bobbel aan sleep als de twee maalstenen van een korenmolen langs elkaar heen schuurden, en ervan genoot hoe het topje van zijn vlezige tamp tegen haar bilnaad prikte. Ze deed het subtiel genoeg opdat Floortje er niets van zou merken, in tegenstelling tot Jack, die nu alleen nog maar oog had voor de ronde kont die zo zorgvuldig tegen zijn leuter aan wreef. Tot Vanessa haar arm om zijn nek drapeerde en naar hem toe leunde, als waren ze beste vrienden, en terloops haar zware, kolossale tieten tegen zijn borst aan duwde. Daarmee vergastte ze de nieuwbakken echtgenoot op een eersteklas inkijk in haar immense decolleté, dat zich nu zó dicht bij hem bevond dat het Jack een bizarre angst aanjoeg, alsof het om een opengesperde muil ging die hem met huid en haar wilde opvreten.

'Is dit niet het leukste feestje aller tijden?' vroeg Vanessa retorisch, en ze sloeg haar benen over elkaar. 'Ik heb vol in de roos geschoten, al zeg ik het zelf!' Met één oog keek ze vluchtig naar haar jonge secretaresse, waarna ze Jack scherp aankeek en haar dikke borsten nog eens extra hard tegen zijn slanke torso aan drukte. Hoewel het Floortje geenszins lekker zat dat Vanessa zich volkomen op haar gemak leek te voelen op de schoot van haar man, hield ze zich kranig.

'Ik kan u niet genoeg bedanken, Vanessa,' begon Floortje, die haar uiterste best deed om haar baas niet te laten merken dat ze zat was. 'Het is gewoon fantastisch!'

'Oh, geen dank,' wuifde Vanessa haar erkentelijkheid weg, waarbij de champagne die in haar glas zat over de rand heen klotste. 'Een koppel als jullie verdient dat. Hebben jullie twee er eigenlijk enig idee van hoe schattig jullie zijn samen?' ging ze door, en ze keek haar secretaresse opgewonden aan. 'Eerlijk: ik wist niet wat ik kon verwachten, maar euhm … je levensgezel hier … hij is er echt een uit duizenden,' zei ze terwijl op haar onderlip beet en Jack zolang recht in de ogen staarde tot hij ongemakkelijk het oogcontact verbrak.

'Oh, uh … dank u,' zei Floortje, die rood aanliep en zich er stiekem heel goed bij voelde dat haar rijpe, ervaren baas vond dat ze goede smaak had. Ze begon te glimmen van trots, en al haar onzekerheden verdwenen als sneeuw voor de zon. Vanessa had alleen maar het beste met haar voor! Maar in haar lichtelijk beschonken toestand realiseerde Floortje zich niet dat haar echtgenoot geen woord had uitgebracht sinds hij haar zwarte baas op zijn schoot had mogen verwelkomen. Hij leek niet eens meer te beseffen dat zijn vrouw naast hem zat − al zijn aandacht ging ergens anders heen.

Naar Vanessa's tieten.

Wat een jóékels had die meid toch hangen! Afgemeten aan haar anderszins normaal gebouwde gestel leken ze welhaast obsceen dik. Ze waren gewoon gigantisch. En wat waren ze rond! Haar huid was rimpelloos, en had een rijke, diepe donkere kleur. Nu hij ze zo van dichtbij kon bekijken, verkeerde hij onder de indruk dat er licht vanaf straalde. Dat kwam door de dunne film van zweet die eroverheen lag, het resultaat van haar aanhoudende heen-en-weer-geloop in de zaal. Haar knoerten sméékten er gewoon om te worden aangeraakt, en met gebruikmaking van ál zijn wilskracht slaagde Jack erin zijn handen thuis te houden en er niet naar hartenlust in te gaan knijpen. Dankzij Vanessa's grensverleggend diep uitgesneden jurk kon hij wél verlekkerd in haar bodemloze decolleté gapen, in de bijna onmogelijk ver naar voren geperste spleet die ontstond daar waar haar kanjers op elkaar aansloten. Dat was zo'n verrukkelijk gezicht dat het water Jack in de mond liep … Hij zag verdomme schéél van al het heerlijks dat Vanessa voor hem te kijk legde!

Dit was, zonder de minste twijfel, het geweldigste paar borsten dat hij ooit tegenover zich had gehad. En dan had hij ze nog niet eens bloot gezien … NOG niet. Ze waren fucking perfect. Het waren kunstwerkjes − zeg maar kunstwerken. Geen van de blanke vrouwen met wie hij had gevreeën kon met tieten uitpakken die zelfs maar in de búúrt kwamen bij deze enorme zwarte exemplaren, of het nu hun omvang betrof, hun contouren of hun sexiness. De voorbije tien jaar had Jack zich de kunst van de zelfbeheersing eigen gemaakt, maar nu die reusachtige zwarte borsten vlak voor zijn gezicht hingen te bungelen voelde hij die wegglippen, als water dat tussen zijn vingers door sijpelde. Daar kwam nog eens de druk bovenop die Vanessa met haar ronde kont op zijn inmiddels knetterstijve pik uitoefende, en Jack kreeg de meest perverse gedachten. Hij wilde Vanessa's jetsers écht wel naakt zien. Een fractie van een seconde zou volstaan. Goed, hij was getrouwd − nog maar net, eigenlijk − en ja, zij was de baas van zijn vrouw, maar toch moest en zou hij haar naakt te zien krijgen. Hij gaf zichzelf een mentale uitbrander omdat hij het had vertikt het spel met haar mee te spelen tot ze zo ver was gekomen dat ze haar geile zwarte lichaam spiernaakt aan hem zou hebben laten zien. Dan had hij dat beeld voor altijd in zijn geheugen kunnen opslaan, en had hij vervolgens gewoon de plaat kunnen poetsen − want het laatste wat hij wilde was Floortje te bedriegen; hij was er alleen maar op belust Vanessa's lichaam in al zijn glorie te bekijken.

Hij was zich er heel goed van bewust dat hij zich met die denkwijze op glad ijs waagde, want hij was er eerder al mee in de problemen gekomen: in zijn jonge jaren was hij verscheidene keren vreemdgegaan in vergelijkbare omstandigheden. Telkens weer herhaalde zich hetzelfde patroon. Hij had een date met een meisje met dikke tieten; tijdens die date kwam hij uiteraard een ander meisje tegen, een dat toevallig súperdikke borsten had; hij keurde het ene meisje geen blik meer waardig en ging vol voor het andere. Zo ging het keer op keer, en eindigen deed het altijd met een hart dat aan gruzelementen lag enerzijds … en hete, stomende, intense seks anderzijds. Jack kon zich al die keren nog levendig voor de geest halen, maar herinnerde zich ook de nasleep ervan, wat hem ertoe noopte niet weer in zijn oude gewoonte te vervallen. Floortje was het waard. Hij móést deze bekoring, deze verlokking het hoofd zien te bieden, ook al beloofde dat een wel érg pittige strijd te worden − Vanessa's decolleté was waarlijk van een andere planeet.

Dus bleef Jack vrij onverholen naar Vanessa's vette tieten staren, een faux pas die niemand hem al te kwalijk kon nemen. Zijn blik zat vastgeroest op haar weergaloze decolleté, en hij balde zijn vuisten en wipte op en neer met zijn hielen terwijl hij zich ervan probeerde te weerhouden er met zijn gezicht in te duiken waar zijn vrouw bij zat.

Op dat moment kwam sterk tot uiting hoe ontzettend verschillend deze beide vrouwen met de man van hun dromen omsprongen. Floortje koos voor de zachte, tedere aanpak, waarbij ze Jack lieflijk plaagde en beetje bij beetje uit zijn tent lokte. Vanessa's tactieken waren veel botter: ze was ongevraagd op Jacks schoot komen zitten, masseerde zijn kruis met haar grote, volle, sappige zitvlak en terzelfder tijd dóúwde ze hem haar reuzenborsten zowat in het gelaat. En het was duidelijk voor welke trant Jack het meest gewonnen was.

Floortje was echter niet helemáál ziende blind, en had wel degelijk door waar haar mans belangstelling naar uitging. Ze trachtte de krop in haar keel weg te slikken terwijl hij vlak voor haar neus naar een andere vrouw zat te gapen, met ogen die brandden van lust. Hoe dan ook kon ze geen van de twee op hun gedrag aanspreken, want dat zou het hele tafereel voor Jack en haarzelf nog pijnlijker en gênanter maken dan het al was, én ze riskeerde op die manier om haar baas voor het hoofd te stoten. Ze was niet kwaad op Jack − oké, hier zou ze achteraf nog een hartig woordje met hem over wisselen, maar Vanessa's tieten rólden nu eenmaal bijna uit haar jurk, hingen vrijwel volledig overboord. Het wás gewoon een lust voor het oog. Maar aangezien Jacks aandacht niet meer op zijn vrouw gevestigd was, en zijn vrouw maar al te goed wist waar hij dan wél met zijn gedachten zat, sloeg ze het glas sterkedrank dat iemand voor haar had neergezet in één gulzige teug achterover. Toen Vanessa haar dat zag doen, kon ze een glimlach niet onderdrukken. Ze wendde zich weer tot Jack en verbrak de hypnose waaronder die leek te verkeren.

'Welaan, schat,' begon Vanessa, waarop Jack zijn blik van haar borsten losscheurde en opkeek. 'Ga jij nu maar op wandel, lieverd. Maak een rondje door de zaal. Floortje en ik hebben wat vrouwenzaken te bespreken,' zei ze met een knipoog naar zijn echtgenote. Jack werd bruut gewekt uit zijn dromerij, en toen hij Vanessa in de ogen keek, vertelde haar zelfverzekerde, veelbetekenende, stekende blik hem alles wat hij weten moest − dat hij op heterdaad was betrapt terwijl hij naar haar had zitten staren, niet alleen door Vanessa zelf, maar waarschijnlijk ook door zijn eigen vrouw. Toen Vanessa zich van zijn schoot verwijderde, kreeg hij een rode kop en knikte.

'Dat lijkt me een uitstekend idee,' gromde hij terwijl hij overeind kwam, waarbij hij geen van beide dames in de ogen durfde te kijken. Hij streek zijn smoking glad en ging ervandoor. Terwijl Floortje toekeek hoe Jack koers zette naar het midden van de zaal, nam Vanessa diens plaats in vlak naast haar. Floortje wilde hem het liefst zo dicht mogelijk bij zich, en was dan ook teleurgesteld dat hij wegliep. Maar ze moest doen alsof ze blij was dat ze even onder vier ogen kon praten met haar baas.

'Ik ga er geen doekjes om winden,' begon Vanessa, die een samenzweerderig toontje aansloeg. 'Jij hebt de jackpot gewonnen, meid,' zei ze terwijl de twee vrouwen toekeken hoe Jack wegwandelde, en vol bewondering naar zijn delicieuze kontje stonden te gapen. 'Die jongen is een verrekt lekker stuk. Ik ben bepaald onder de indruk!'

'Oh, uh, dank u,' zei Floortje, met een blos op haar wangen.

'Maar euhm, nu even serieus …' ging Vanessa door, en ze leunde voorover naar haar jonge secretaresse. Daarbij vielen haar immense zwarte tieten nóg wat verder uit haar jurk, en zelfs Floortje stond ernaar te staren, hoewel ze eigenlijk beter hoorde te weten. 'Voor jullie tweetjes je terugtrekken voor de avondlijke festiviteiten, wilde ik je eerst nog even spreken,' zei Vanessa.

'Oké,' zei Floortje, niet goed wetend waar haar baas op aanstuurde.

'Als een vrouw die al vier huwelijken achter de rug heeft, wilde ik wat van mijn wijsheid met je delen, en wilde ik het met je hebben over dingen waarvan ik denk dat je ze nog niet met je man hebt besproken,' stak Vanessa van wal. 'Zoals je allicht wel weet, wordt hedenavond voor jullie twee een beslissend moment. Ik wil echt dat je goed doordrongen bent van het belang ervan. Het is cruciaal dat je er voor hem een onvergetelijke avond van maakt.'

'O ja?' vroeg Floortje, verbaasd dat Vanessa dit thema te berde bracht.

'Wat ik je nu ga vertellen, is iets wat ik zelf ook graag van tevoren had geweten,' zei Vanessa, die uiterlijk bittere ernst veinsde maar innerlijk schaterde van het lachen. 'Zonder te willen opscheppen: ik heb mensenkennis. Dus durf ik rustig te stellen dat jouw jongen ginds …' zei ze, en ze knikte naar Jack, die uitgerekend op dat moment door Orphée werd versierd. Vanessa keek met argusogen toe hoe Orphée quasi achteloos aan het bandje van haar jurk plukte en zo haar kolossale zwarte borsten alle kanten op liet deinen. Dat kreng kon zich maar beter niet op het jachtterrein van Vanessa begeven; zij, en niemand anders, zou Jack in de wacht slepen. Vanessa verbeet haar woede en concentreerde zich weer op Floortje. 'Jack is wat je noemt een womanizer. Ik geef het je op een briefje: in zijn jonge jaren heeft hij de pannen van het dak geneukt. Zelfs tot op vandáág lokt hij vrouwen naar zich toe zoals een koeienvlaai vliegen aantrekt. Kijk daarginds: die troela is een fucking miljardair, en ze is met hem aan het flirten. Hij hoeft er niet eens zijn best voor te doen, doet dat ook niet. De vrouwen vallen voor hem in zwijm, en volgens mij heeft de jongere Jack daar maximaal van geprofiteerd. Hij heeft veel gezien, veel gedaan, met bijzónder veel vrouwen. Hij weet wat hij doet.'

'Waarom zou mij dat aangaan?' vroeg Floortje.

'Omdat een man als Jack, in weerwil van wat hij misschien tegen jou zegt … bepaalde verwachtingen zal hebben van jullie seksleven. Vanavond wordt voor hem een voorproef van jullie toekomst samen. Voor jou komt het erop aan om verrassend uit de hoek te komen. Je hoeft niet meteen al je troeven op tafel te gooien, maar je moet op zijn minst zijn interesse zien te prikkelen. Hem warm zien te maken voor wat nog komen zal.'

'Hoe bedoelt u?' vroeg Floortje.

'Welja … je kunt niet gewoon alle avonden hetzelfde met hem doen. Of juist wel, maar dan moet je echt búlken van het vertrouwen, honderd procent zeker weten dat je elke avond opnieuw zijn hele wereld kunt zijn. Is dat níét het geval, dan moet je hem duidelijk maken dat … dat de mogelijkheden legio zijn. Je moet hem de zekerheid bieden dat je bereid bent om werkelijk álles voor hem te doen. Een dergelijk houvast heeft een man als hij gewoon nodig. Het allerlaatste wat hij wil, is erover te moeten piekeren of de liefde van iemand anders misschien beter is dan degene die hij thuis krijgt. Neen, hij moet er ten stelligste van overtuigd zijn dat zijn relatie met ruime voorsprong de beste is,' legde Vanessa uit.

'En wat stelt u dan precies voor?' vroeg Floortje, wier gezicht plots zorgelijk stond. Vanessa glimlachte mild.

'Wel, je moet je grenzen zien te verleggen,' begon Vanessa. 'Je moet de heerschappij over zijn pik zien te verwerven, koste wat het kost,' zei ze, en ze choqueerde de jonge echtgenote met haar grove taalgebruik. 'Als hij zijn leuter helemaal in je keel wil schuiven, kun je daar geen nee op zeggen. Ieder moment van de dag moet je klaarstaan om zijn lul en zijn ballen te verafgoden. Waar hij zijn zaad ook wil lozen, je moet bereid zijn om het er te ontvangen. Als hij je erom vraagt, moet je hem hard en ruw kunnen verwennen. En, het belangrijkste van al: je moet hem anale seks aanbieden.'

'Wát moet ik?' vroeg Floortje, die wit wegtrok. 'Ik ben in zulks totaal niet geïnteresseerd, en hij heeft het me ook nog nooit voorgesteld.'

'Uiteráárd zal hij het zelf nooit ter sprake brengen, maar dat betekent nog niet dat hij het niet wíl. Jij zult hoe dan ook het initiatief dienen te nemen,' zei Vanessa. 'Ik weet dat het misschien hard aankomt, maar we leven in een ronduit genadeloze wereld. Als jíj niet op die behoeften van hem inspeelt, doet een andere gretige trut het wel. Vandaag de dag moet een vrouw zich compleet heruitvinden als ze een man bij zich wil houden.'

Floortje slikte terwijl ze naar de grond keek. Méénde Vanessa nu wat ze zei? Was dat echt wat Jack van haar verwachtte? Doordat ze van haar baas wegkeek, zag ze niet hoe die Tina met een vingerknip tot actie aanzette. In een ommezien had de serveerster een zoveelste glas sterkedrank voor de zenuwachtige bruid neergezet, die het zonder nadenken naar binnen zwolg.

'Geen zorgen, liefje. In eerste instantie zal het wel wat ongemakkelijk aanvoelen, maar op den duur wen je er wel aan, en als je eenmaal voldoende ervaring hebt opgedaan, zul je het zelfs fijn gaan vinden. Geloof me maar,' stelde Vanessa haar assistente gerust door haar op moederlijke toon in de geneugten van anale seks in te wijden. 'En daarnaast dien je ook je lichaam in opperbeste conditie te houden. Zorg ervoor dat je bips lekker pront en stevig blijft. En trek eindelijk eens wat sexy spulletjes aan! In hemelsnaam − het gaat hier wel om je man, hè. Hij wil te allen tijde je lichaam zien, wil voelen dat je het aan hem wil geven. Etaleren dus die handel!'

'Euhm … wel …' stamelde Floortje, die tegelijk nerveus en dronken was. Ze schudde met haar hoofd om de schele koppijn die kwam opzetten te verdrijven. 'Moet dat … moet dat nu per se?' vroeg ze lispelend. 'Zelf kan ik wel met mezelf leven, en als híj absoluut iemand met een supergeil lichaam had gewild, zou hij nooit voor mij hebben gekozen,' zei Floortje, die zich ongewild met haar hoogstpersoonlijke lichamelijke complexen geconfronteerd zag.

'Schat − álle mannen houden van dikke tieten, dus ook de zogenaamd brave,' zei Vanessa neerbuigend. 'Net zoals ze ook allemaal van ronde, succulente konten houden. Weet je wat? Doe al wat je kunt om jezelf in topvorm te houden, en mocht je soms het idee krijgen dat hij …' Vanessa deed er het zwijgen toe en keek omlaag naar Floortjes weinig indrukwekkende boezem, '… dat hij sommige zaken toch nog liever anders had gezien, dan kan ik je naar een dame doorverwijzen die je lieftallige borstjes kan oppompen tot ze elk zo groot zijn als je hoofd, terwijl ze er toch verbluffend natuurlijk blijven uitzien. Jij hoeft er geen stap voor te verzetten, ik kan alles voor je regelen.'

'Ken jij haar zo goed, dan? Heb je de jouwe soms door haar laten opereren?' fulmineerde Floortje tegen haar baas. Ze voelde zich ietwat op de tenen getrapt door Vanessa's scheve opmerking, en door het teveel aan alcohol dat ze tot zich had genomen lette ze wat minder op haar woorden dan gewoonlijk.

'Neen, schattebout, deze tweeling is volledig echt,' antwoordde Vanessa, waarbij ze haar eigen monumentale tieten omvatte met haar handen en er zachtjes in kneep. Het boterzachte vlees droop als kaarsvet tussen haar vingers door. 'Ik zeg dit heus niet om je te vernederen. Ik ben gewoon erg met je begaan,' zei Vanessa joviaal, terwijl ze tevreden toekeek hoe de opgejaagde en angstige jonge vrouw voor haar zich steeds meer bezatte.

'Ik … ik … ik …' stotterde Floortje terwijl de tranen haar in de ogen sprongen. 'Zou hij er wérkelijk zo over denken?'

'Oh liefje, ga nu niet huilen,' zei Vanessa met een bizar getimede glimlach die haar duistere voornemens succesvol wist te maskeren. 'Ik wil je nergens bang voor maken, écht niet. Houd wat ik je zonet heb verteld gewoon in je achterhoofd. Je wilt toch niet als een preutse kwezel overkomen bij je eigen man, wel? Je moet met je tijd mee, er zit niets anders op. Voor jou wordt het misschien een hele uitdaging, maar je kunt er écht niet omheen, hoor.' Vanessa's geheime plannetje liep gesmeerd. Ze joeg haar jonge assistente de stuipen op het lijf, liet van haar zelfvertrouwen werkelijk geen spáán heel, en praatte haar het gevoel aan dat ze haar man niet waard was. Hoewel, aanpraten? Dat gevoel was compleet terecht, verdomme! Als ze haar nu nog zo ver kon krijgen dat ze zich valse moed bleef indrinken, tot ze helemaal van de wereld was en zichzelf buitenspel zou zetten op haar eigen bruiloft − dan had Vanessa haar schaapjes op het droge. Want tegen de tijd dat Floortje weer tot zichzelf kwam, zou het al lang te laat zijn.

Vanessa stond op het punt de strijd om Jack definitief in haar voordeel te beslechten. Hij was van haar, alleen besefte hij het zelf nog niet.

Floortje was eensklaps doodsbang voor wat komen zou. Wat als ze niet goed genoeg was? Wat als Jack haar gewoon wilde ontzien, en daarom zijn ware verlangens negeerde, zijn instinct onderdrukte, zijn aangeboren honger naar iemand met veel royalere rondingen niet stilde? Wat als hij met haar niet aan zijn trekken kwam? Floortje doorzocht de zaal met haar blik tot ze haar echtgenoot had gelokaliseerd. Die was weer in gesprek met dat opdringerige secreet van een Tina. Die met haar vette uiers en haar bolle, geprononceerde billenpartij. Onwillekeurig werd ze door angst overvallen, door het idee dat ze tekortschoot en nergens voor deugde. Ze barstte in tranen uit. Toen Vanessa dat zag, reageerde ze ogenblikkelijk, als een roofdier dat zijn prooi precies op het goede moment besprong.

'Kom mee, lieve schat,' beval Vanessa, en ze hielp Floortje overeind. 'Je make-up is aan het uitlopen …'

Vanessa troonde een struikelende, inmiddels stomdronken Floortje met zich mee naar de vrouwentoiletten. Toen ze binnen waren, draaide Vanessa de deur achter zich op slot, om er zeker van te zijn dat ze met rust zou worden gelaten terwijl ze haar snode plannen verder ten uitvoer bracht. Ze begon Floortjes schmink bij te werken en verbrak de stilte die tussen hen was gevallen.

'Oh liefje, het spijt me zo …' begon Vanessa. 'Ik wilde je niet aan het huilen brengen. Zo gaat het steeds tussen ons. Ik probeer je alleen maar te harden. Hoe demotiverend, ja zelfs schrikwekkend sommige dingen je ook mogen toeschijnen, je moet ze weten. Gelukkig getrouwd zijn is nog nooit zo moeilijk geweest als vandaag. Neem dat van me aan. Ik zeg je gewoon waar het op staat. Veel huwelijken is geen lang leven beschoren omdat de vrouw miezerig kleine borsten heeft, of een kont die zo plat is als een vijg,' zei Vanessa langs haar neus weg. Of die indruk gaf ze toch; in werkelijkheid schepte ze er veel genoegen in Floortje vierkant in haar gezicht uit te lachen. Ze verbeeldde zich hoe ze de jonge vrouw vol in de maag stampte, alle lucht uit haar longen dreef, en haar als een vis op het droge naar adem liet happen. 'Sommige koppels scheiden omdat de vrouw niet van sperma houdt, of omdat ze de lul van haar man de toegang tot haar aars ontzegt. En zelfs al laat je geen enkele steek vallen, dan nog komt aan sommige huwelijken vroegtijdig een einde, en leidt de heerlijke seks alleen maar tot uitstel van executie,' zei ze, refererend aan haar eigen lotgevallen. 'Een man aan de haak slaan is geen kunst. De ware kunst bestaat erin hem voor altijd aan je te hechten. Onthoud dat, meisje.' Vanessa legde de laatste hand aan Floortjes make-up.

'Dank je, Fanessja,' lispelde Floortje, die nu echt ládderzat was. Ze schonk haar baas warempel een dankbare glimlach, alsof ze haar absurde advies waardeerde, zich er niet in het minst van bewust hoe misplaatst het in feite was.

'Graag gedaan,' zei Vanessa. 'O ja, en voor ik het vergeet …' begon ze, en ze reikte in haar handtas. 'Ik heb iets megalekkers naar binnen weten te smokkelen.' Ze haalde een zakflacon tevoorschijn en schroefde de dop er behoedzaam af. 'Bij mijn weten is dit goedje niet eens legaal verkrijgbaar in ons land. Hier, proef maar eens,' zei Vanessa terwijl ze Floortje het flesje voorhield, zodat de geur in haar neusgaten kon dringen.

'Beter van niet …' repliceerde Floortje. 'Ik heb al te diep in het glaasje gekeken; dadelijk ga ik nog tegen de vlakte.'

'Welnee … neem maar een flinke slok!' drong Vanessa aan.

Zodra Floortje het flaconnetje met sterkedrank aan haar lippen zette, wist Vanessa dat de buit binnen was. Nog even en ze zou finaal en onomkeerbaar kapseizen, en dan stond niets Vanessa nog in de weg om die onweerstaanbare blanke jongen voor zich te winnen − en om zich als een uitgehongerde hyena aan zijn dikke blanke pik tegoed te doen, natuurlijk.