Het Omgekeerde Pygmalion Effect - 3

De ooit wat saaie lerares economie Erica is door haar vriendin Linda getransformeerd in een vlotte, mooie vrouw. Het is haar gelukt om de mooie Valerie te versieren. Valerie woont nu met Erica samen en even zag het er naar uit dat Erica zou worden gechanteerd door de moeder van Valerie die dreigde haar verhouding met haar dochter te verklikken aan de directrice van Erica’s school

De maanden hebben zich aaneengeregen tot een kralenketting vol gelukkige dromen. Valerie en ik zijn nu een jaar samen en we willen trouwen. We hebben een datum geprikt en de chaotische voorbereidingen zijn begonnen. Gelukkig heeft mijn vriendin Linda de rol van ceremoniemeester op zich genomen en dat scheelt al een hoop geregel.

We willen allebei trouwen in een witte jurk. Dus hebben we bij de bruidsboetiek van Emmanuelle twee jurken besteld. Valerie wilde een witte minijurk met een bloemenkrans rond haar blonde haren en ik heb gekozen voor een klassiek geval met een sluier. De jurken hangen in plastic verpakt in ons appartement in het strijkkamertje en om de zoveel tijd gaan we samen even kijken.

In alle hectiek nemen we gelukkig ook de tijd om elkaar te beminnen en te verrassen. Zo neemt Valerie me in de voorjaarsvakantie mee naar een bed & breakfast bij de Veluwe. We arriveren met een taxi en lopen met onze koffers naar binnen. We worden opgewacht door een goedlachse vrouw die ons naar een heel leuke kamer brengt.

Als ik in de badkamer mijn tanden sta te poetsen, hoor ik een kurk van een champagnefles ploppen. Met de tandenborstel in mijn hand loop ik weer naar het slaapgedeelte en zie hoe Valerie de waterglazen uit de badkamer volschenkt. We klinken op ons jaar samen en Valerie duwt haar tong in mijn nog vol tandpasta schuimende mond.

Giechelend als twee pubers vallen we op het bed en Valerie knoopt mijn blouse open.

“Ik ga je nemen,” zegt ze en verwijdert ook mijn beha.

Ik kijk toe hoe ze haar zachte lippen op mijn tepels drukt en aan mijn grote tieten zuigt. Genietend zak ik achterover en voel hoe haar lippen en tong mijn borsten verwennen. Ze ligt nu boven op me en kust me langdurig op mijn mond.

Ik help haar uit haar truitje en hap gelijk in haar kleine maar stevige tietjes. Een beha heeft ze niet nodig. Mijn tong en tanden schuren langs haar lange, hard geworden tepels. Ze kreunt zachtjes en ik duw haar op haar rug.

“Be gentle with me,” zegt ze glimlachend.

“Nee,” zeg ik en trek haar korte rokje uit.

Haar slipje volgt en ik duw mijn gezicht in haar natte kruis. Mijn tong duwt haar schaamlippen uit elkaar en ik drink van het geil dat op haar kutje is gevormd. Als ik haar bef, duw ik tegelijk een vinger in haar nauwe kutje. Ze siddert en schudt en komt klaar.

Ik word nu op mijn buik geduwd en Valerie stroopt mijn rokje en slip van mijn kont. Ze duwt haar tong diep in mijn bilnaad en ik begin zwaarder te ademen. Haar tong duwt ze afwisselend in mijn anus en kutje en ik word overspoeld door geile sidderingen die mijn achterste in de fik zetten.

Haar handen duwen me weer op mijn rug en ik voel haar nagels over mijn dijen strelen. Ik heb het gevoel dat mijn lichaam zo gevoelig is geworden dat ik elk ogenblik in een wild orgasme kan uitbarsten. Haar dijbeen schuift tegen mijn natte kut en ze wrijft er langzaam tegen aan. Ik kreun en sluit mijn ogen om extra te genieten.

Als ze me met twee vingers begint te vingeren, weet ik dat de explosie niet ver weg is. Mijn spieren spannen zich en ik kom klaar in een wervelwind aan geile gevoelens.

Uitgeput lig ik achterover in het bed en kijk naar mijn schat die in haar nakie door de kamer loopt om haar piepende mobiel op te nemen. Ik zie dat ze verstrakt als ze een bericht leest en het apparaat vervolgens weer neer legt.

“Slecht nieuws?” vraag ik als ze weer op het bed komt zitten.

Ze schudt haar hoofd en doet een poging te glimlachen. Ik geef haar een kus en even liggen we te vrijen.

“Zullen we zo dadelijk wat gaan drinken?” zeg ik als we ons weer aangekleed hebben, “of wat gaan wandelen. De omgeving lijkt me prachtig.”

“Nee, ik ..eh..” zegt ze besluiteloos, “ik moet even een boodschap doen, ik ben zo weer terug.”

Als ze is verdwenen, probeer ik de alarmbellen die bij mij zijn afgegaan tot zwijgen te brengen. Ze is een boodschap doen, misschien is ze tandpasta vergeten of tampons. Maar ik blijf maar denken aan het berichtje op haar telefoon. Waarom wilde ze er niet over praten?

Nu ben ik een drama queen en in mijn hoofd tollen gelijk de meest onwaarschijnlijke scenario’s. Maar wat ten slotte overblijft is mijn grootste angst, ze heeft een ander..” Ik sta op en pak een boek uit mijn koffer. Maar de letters dansen voor mijn ogen en al snel leg ik het naast me. Een ander, hier? Zij heeft de B&B geboekt, hoe makkelijk is het dan niet om haar vriendin in de buurt te installeren.

Ik schud mijn hoofd. Niet Valerie. We staan op het punt om te trouwen. Maar de argwaan blijft als een veelkoppig monster opdoemen. Het duurt twee uur voor ze terug is en in die tijd ben ik duizenden doden gestorven.

“Waar zat je,” zeg ik bitser dan ik bedoel, “moest je terug naar Amsterdam voor die boodschap?”

Ze kleurt en doet een greep in haar tasje.

“Ik was mijn tandpasta vergeten,” zegt ze en gooit een tube op het bed, “ik kon maar geen drogist vinden in dat dorp.”

Ik probeer het smoesje te slikken en sta op van het bed.

“Gaan we nog wat drinken?”

We lopen naar buiten en komen na een korte wandeling in het dorp. Valerie zegt dat ze al een leuk tentje heeft gezien en even later drinken we witte wijn op een terras.

Als we tien minuten zitten, gaat weer haar telefoon. Een berichtje. Ze leest het en weer betrekt haar gezicht. Ik durf niet te vragen wie het is, bang dat ze me zal zien als een wantrouwige ouwe feeks.

Ik bestel twee nieuwe glazen wijn en zie Valerie nerveus op haar stoel heen en weer schuiven.

“Wat is er toch met je?”

“Niks! Waarom zou er iets zijn?”

Ik zwijg.

Na een half uur lopen we terug naar de B&B en het is duidelijk dat er iets aan de hand is. Valerie doet geen mond meer open en al mijn opmerkingen slaan dood op haar zwijgen.

Terug in onze kamers ga ik douchen en kruipt Valerie op het bed. Net als ik mijn haar sta te wassen, komt ze de badkamer binnen.

“Ik heb mijn zonnebril in dat café laten liggen, ik ben zo terug.”

Ik droog me af en kleed me snel weer aan. Mijn wantrouwen is nu aangegroeid tot een donderwolk die elk ogenblik kan uitbarsten. Ik loop naar beneden en tref de eigenaresse aan van de B&B.

“Uw vriendin is net opgehaald,” zegt ze behulpzaam, terwijl ik niets heb gevraagd.

“Opgehaald?”

“Een grote auto. Een groene SUV, zo’n grote. Ze reden in de richting van het dorp.”

Besluiteloos loop ik naar buiten en sla na enige aarzeling de weg naar het dorp in. Het is niet groot en ik kijk onwillekeurig naar alle geparkeerde auto's. Een grote groene SUV staat geparkeerd bij het café waar we net wijn dronken. Het kan toeval zijn, maar ik loop er toch heen. Ik aarzel bij de deur en loop dan om, waar grote ramen zijn. Ik kijk naar binnen.

De schok kan niet groter zijn. Ik voel me misselijk worden. Kokhalzend kijk ik nog eens. Valerie zit er, met...een man. Wat duizelig leun ik tegen de pui. Een man. Mijn godin, mijn engel met een man. Als ze met een vrouw had gezeten was ik ook geschokt geweest. Maar een man is een dreiging van een andere klasse. Met een vrouw kan ik de concurrentie aangaan, vechten voor mijn geliefde. Maar een man? Wat zou er zijn, was ze bekeerd of had ze al twijfels en was ze nu weer terug in het heterowereldje.

“Voelt u zich wel goed?”

Een echtpaar buigt zich bezorgd over me heen.

“Dank u,” stamel ik, “het gaat wel..”

Het echtpaar stapt naar binnen en ik volg ze als een zombie. Ik voel niets meer, hoor niets meer en heb het gevoel dat mijn lichaam is afgestorven. Valerie en haar man zitten bij het raam en praten met elkaar, ik zie haar hand op de zijne liggen.

Ik stap naar voren en Valerie ziet me meteen.

“Erica! Wat doe jij nu hier?”

Ik negeer de vraag en ga dichterbij hun tafeltje staan.

“Wie is dit?” vraag ik en wijs op de man die me met een openstaande mond aankijkt.

“Dit is Boudewijn, mijn broer...”

Mijn benen voelen plotseling aan als rubber en Boudewijn helpt me snel op een stoel.

“Je broer?”

“Ja, wat dacht jij dan?”

“Je geheime lover.” Ik voel gelijk hoe idioot dat klinkt.

“Doe niet zo raar,” zegt Valerie, “ik val toch niet op mannen.”

Ik vertel haar over mijn angsten, haar vreemde gedrag na de SMSjes en begin te huilen. Valerie streelt mijn gezicht en kust me.

“Achteraf gezien was het wel stom van me,” zegt ze, “ik dacht dat ik het wel kon regelen met Boudewijn, zonder jou te verontrusten.”

“Ik zag je alweer terug in de heterowereld,” zeg ik en ze lacht.

“Gekkie.”

“Maar waarom deed je zo geheimzinnig,” vraag ik, “mag ik niet weten dat je een broer hebt?”

“Natuurlijk mag je dat weten,” zegt Valerie, “maar..”

“Het is mijn schuld,” zegt haar broer, “ik vroeg Valerie om niets tegen je te zeggen. Ik had haar gebeld vanwege onze moeder.”

“Die is weer op oorlogspad,” vult Valerie aan, “ze was van plan om ons huwelijk te verstoren en tijdens onze bruiloft bezwaar te maken tegen het huwelijk.

“Was van plan?”

“Ja,” gaat Boudewijn verder, “maar Valerie vertelde me net dat ze niet is uitgenodigd en dat jullie ceremoniemeester er voor zal zorgen dat ze niet naar binnen kan komen tijdens de plechtigheid.”

Ik bestel nog wat te drinken en even later zitten we met zijn drietjes gezellig te keuvelen. Boudewijn blijkt een aardige, rustige jongen.

“Kom je ook naar de bruiloft?” vraag ik, “tenslotte word je mijn zwager.”

“Ik had hem al uitgenodigd,” zegt Valerie, “maar ik was het vergeten te zeggen.”

Als ik later met Valerie terugloop naar de B&B sla ik mijn arm om haar slanke taille.

“Heb ik nog meer te vrezen van je familie?” vraag ik.

“Nee. Alleen mijn moeder is gek. Boudewijn weet al jaren dat ik lesbisch ben.”

“En je vader?”

“Die zit in Dubai. Ik heb geen contact meer met hem.”

Haar telefoon gaat. Weer een SMS'je. Valerie leest het bericht en lacht naar me.

“Het is Boudewijn. Ik had hem gevraagd mijn getuige te zijn.”

“En?”

“Hij doet het.”