Het Begin... In Marokko - 9

Aisha stond hier voor mij. Prachtige kimono die alles bedekte, maar niets verhult. Haar mooie rondingen zijn een lust voor het oog. Ik lag op bed met alleen nog maar een boxershort aan. Hierin tekende zich al een half harde paal af. Langzaam liep ze dichterbij. Het bandje van haar kimono ging los, met haar andere hand hield ze de kimono nog even gesloten. Langzaam liet ze de kimono uit eindelijk van haar schouders glijden. Ik was verbaasd en tevens ongelofelijk opgewonden. Onder haar kimono kwam een heel mooi lingerie setje tevoorschijn. Ik was echt sprakeloos, had dit niet verwacht. Dit moest ze vandaag gekocht hebben. Nou een geslaagde keuze. Mooie donkerrode slip met kant en een soort van suède. Daarboven droeg ze een mooie bijpassende bh die half doorzichtig was door het gebruikte kant. De combinatie zag er sexy maar tevens zeer classy uit.

Langzaam kwam ze dichterbij. Ik had al vlug mijn boxer uitgetrokken, mijn paal klemde echt te veel. Bij het bed aangekomen kon ik in het de contouren van haar tepels door het kant zien. Dit stak mooi af tegen het rode van de bh. Ik wilde haar nu zo graag. Hierop trok ik haar op bed. Meteen zocht ik haar mond op. Haar mond op de mijne, onze tongen innig verstrengeld in elkaar. Ik streel over haar hele lichaam. Na een voor mijn gevoel eeuwigheid verbrak Aisha de zoen en ging ze omlaag, naar mijn nog steeds harde paal. Mijn eikel was al vrijgekomen en glinsterde al een beetje van het voorvocht. Langzaam begon ze mijn af te trekken en af en toe voelde ik haar tong mijn eikel raken. Heel plagerig en steeds korte aanrakingen. Het maakte mij helemaal gek en ik wou gewoon meer. Gelukkig ging Aisha snel verder. Haar mond zakte langzaam over mijn eikel. Zuigend bleef ze de eikel in haar mond houden afgewisseld met haar tong die over mijn gevoelige eikel gaat. Dit mag voor mij uren duren. Steeds dieper en dieper gaat haar hoofd op en neer. Heerlijk gepijpt worden, alweer een ervaring erbij. Ik merkte dat ik het niet meer lang zou volhouden, maar wou nog niet klaarkomen. Dus ik duwde haar hoofd weg en maakte haar bh heel onhandig los. Hier moest ze om lachen en plaagde mij dat ik nog veel kon en moest oefenen. Haar mooie volle borsten kwamen tevoorschijn. Vele borsten had ik op het internet gezien. Maar niets is te vergelijken met echte borsten. De 3d en het gevoel als je ze aanraakt geeft zoveel meer gevoel dan een plaatje. Ik kon natuurlijk niet van haar borsten afblijven, maar ik was opweg naar iets anders. Onhandig deed ik ook haar slipje uit. Het onhandige deed ons beide lachen maar zonder belachelijk te maken. Nu het slipje uit was, positioneerde ik haar in standje 69 boven op mijn gezicht. Aisha had gelukkig snel mijn plan door en nam de juiste houding in. In een mum had ze mijn eikel en paal weer in haar mond. Ondertussen was mijn tong afwisselend haar klitje als haar vagina aan het likken. Gelukzalige gedachtes gingen door mij heen. Trillend en bevend kwam Aisha al snel klaar. Omdat ik nog zachtjes doorging hield het orgasme even aan. Toen het haar te veel werd, draaide ze zich van mij af, maar mijn paal niet uit haar mond laten gaan. Met lange halen bleef ze maar door pijpen. Dit deed ze echt goed. Haar hand maakte een draaiende beweging over mijn paal en haar mond liet ze genoeg zuigen dat er als een vacuüm ontstond. Alleen wou ik meer. Dus nu was ik het die zich verplaatste. Ik plaatste Aisha op haar knieën. Hierbij nam ik achter haar plaats. Haar mooie volle kont stak uit. Doordat ze een beetje voorovergebogen zat, waren haar billen wat open. Hierdoor had ik echt een geweldig zicht op haar vagina dan wel haar aarsje. Langzaam plaatste ik mijn paal tegen haar vagina aan. Op het moment dat ik naar voren beweeg, reageert Aisha met een teruggaande beweging. Waardoor ik ineens al heel diep in haar zit. Even hou ik stil. Aisha wiebelt een beetje, een heerlijke massage voor mijn paal. Ze wil mee, en dat kan ze ook krijgen ook. Langzaam met diepe halen begin ik haar te neuken. De paal glijdt er soepel in en uit. Dit gaat heel makkelijk doordat ze zo nat is. Snel reik ik naast mij de handdoek en leg die onder ons. Een wijze beslissing bleek later. Het tempo steeds verder oplopend druipt het vocht langs mijn ballen naar beneden. Steeds harder is Aisha aan het kreunen. Ik denk niet aan de andere mensen in huis, dat is een latere zorg. Hoop gewoon dat niemand anders ons hoort. Na een tijdje het tempo verder opgevoerd te hebben voel ik haar voor de 2de keer klaarkomen. Haar pulserende vagina laat mij ook klaarkomen. En binnen luttele seconde spuit ik haar vol. Het voelt alsof ik maar blijf spuiten. Aisha laat zich uitgeput zakken. Ze is even uitgeblust. Zodoende floept mijn paal uit haar. Er loopt een straaltje sperma met haar eigen vocht langs haar been. Nogmaals ben ik blij met de handdoek. Dit was zo heerlijk maar inspannend. Door de hogere temperatuur op de zolder, was ik helemaal bezweet. Ik nam snel een douche en toen ik terug op de kamer was, lag Aisha al onder het laken. Nog steeds haar smile op haar gezicht. Ik kroop snel naast haar in bed. Ze had niet de moeite gedaan iets aan te trekken, iets dat ik helemaal niet erg vond. Ik sloeg mijn armen om haar heen en plantte een zoen op haar voorhoofd. Beide waren we blij en zo kwam ook een heel gesprek over de toekomst met ons. Haar conclusie was dat wij er samen wel uit kwamen, zolang ze maar met Jasmin en mij samen kon zijn. Met die woorden viel ik in een gelukzalige slaap.

Een tweetal dagen later was ik buiten aan het kijken naar de opbouw van het appartement. Wat een wonder waren die prefab wanden toch. Binnen een half uur stond de voorgevel al. Het model was als een Oostenrijkse blokhut, iets waar Appie zich voor verontschuldigde. Dit was hetgeen het snelste verkrijgbaar was. Aisha en ik konden alleen maar mega blij zijn. En het knus krijgen in een blokhut was ook niet al te moeilijk. Alleen het budget was wel iets waar ik bang voor was. Ik vond dat ik de kosten van het huisje terug moest betalen wanneer mogelijk. Ook al is 1000x gezegd dat het vanuit iedereen gekomen is, ik blijf gewoon geen goed gevoel hebben bij schulden hebben.

Ik heb nog een uur om te gaan afrijden. Gisteren heb ik de hele dag lessen gehad. De instructeur was tevreden en het rijden in Marokko heeft mij volgens hem geen windeieren gelegd. Het uur kroop voorbij en met de minuut werd ik zenuwachtiger. Maar toch, eerder dan verwacht werd ik opgehaald voor het examen. Eerst nog een half uurtje rijden om op het gemak te komen en dan naar het examen. Op het examen ging het al na 10 meten fout. In alle hectiek had ik de handrem niet helemaal goed naar beneden gedaan. Hierdoor begon de auto te piepen. De examinator knikte met zijn hoofd en mijn instructeur die op de achterbank zat keek somber. Ik had het al verknalt, nog geen 10 meter gereden. De kwelling werd langer en moest de hele rit uitvoeren, maar het had geen zin meer. Ik reed met mijn verstand op nul de route die de examinator uitgestippeld had. De bijzondere verrichtingen gingen warempel ook nog eens goed, maar ik had er niks meer aan. 45 minuten later waren we weer terug bij de CBR en moest ik meelopen naar het tafeltje waar we ook gestart waren. De verbeterpunten zouden wel besproken worden nam ik aan. Ik kon nog geeneens gaan zitten of de examinator stak zijn hand uit. Vertwijfeld stak ik ook mijn hand uit. Gefeliciteerd. De woorden drongen niet tot mij door. Was ik nu geslaagd? Maar die blikken dan en het nee geschud. Blijkbaar was dat iets dat ze vaker deden als iemand zenuwachtig was. Vaak wanneer de gedachte was dat het toch al mis was, ontspande de kandidaten. Zo ook in mij geval. Ik had mijn rijbewijs gehaald. Terug in de auto moest ik de instructeur nog de bon geven van de spoedcursus. Uit de enveloppe halende zag ik ook nog het lot zitten. Dat was de dag ervoor geweest. Omdat er tegenover het stadhuis een postkantoor was, liet ik het dan ook checken nadat ik mijn rijbewijs aangevraagd had. Bij het postkantoor liet ik mijn lot controleren. De medewerkster had al 3x het lot gescand en kreeg maar weer een foutmelding op het systeem. Ze gaf aan dat er een foutmelding was op het lot en dat ik met de loterij contact moest opnemen. Heel vreemd. Ik stopte het lot terug in de enveloppe en liep naar huis. Daar aangekomen werd ik van alle kanten om de nek heen gevlogen. Nadat iedereen mij gefeliciteerd had zag ik Jasmin nergens. Mijn moeder legde uit dat ze geregeld had dat Jasmin naar de kinderopvang kon gaan. Dit had ze met Aisha gisteren besproken. Hier zou Jasmin makkelijker de Nederlandse taal leren. Weer iets waar moeders aan denken. Ik was er zelf niet opgekomen. Alle buiten muren stonden en volgende week zou binnen afgewerkt worden.

Twee weken later was het huisje bijna af, de nutsvoorzieningen waren verzorgd en nu hoefde alleen nog de keuken en badkamer afgewerkt te worden. Aisha had voorgesteld om onze spullen te sorteren die we naar het huisje zouden moeten brengen en spullen die we niet nodig hadden in dozen op te bergen. Ondanks het goede idee was ik er niet bij met mijn gedachte. Ik had gisteren met mijn ouders een heel lang gesprek gehad toen Aisha bij de buren op bezoek was. Aisha was een natuurtalent in de keuken en kookte graag samen met Oma. Het gesprek met mijn ouders ging over de zorgen over het verblijf van Aisha in Nederland. Nu er bijna een maand voorbij was hadden wij nog maar 60 dagen over voor een oplossing. Vader die in de juridische mogelijkheden gedoken was met zijn advocaat had een aantal mogelijkheden gevonden, maar die kosten of te veel tijd of ze moest eerst terug naar Marokko en dan via onzekere constructies weer terug. Allemaal manieren die niet de oplossing was. Er was voor mij maar 1 oplossing, alleen maakte mij die onzeker. Omdat ik met mijn hoofd ergens anders was had ik een enveloppe in mijn handen die ik bijna door wilde scheuren. Op tijd voelde ik dat er nog wat in zat. Het was het lot met een briefje erbij waar het telefoonnummer van de loterij op stond. Ik besloot maar op te bellen aangezien ik toch mijn gedachte niet bij het sorteren had. Het nummer die ik belde was geen standaard callcenter nummer maar de telefoon werd door een receptioniste aangenomen. Nadat ik het verhaal uitlegde en de foutcode doorgaf werd ik direct doorverbonden met de juiste afdeling. De vrouw die ik aan de lijn kreeg was gelukkig al geïnformeerd en moest nogmaals de foutcode weten. Hierna legde ze mij uit dat ik waarschijnlijk een prijs had gewonnen van meer dan 10.000 euro. Een prijs die je persoonlijk moest op komen halen. En of het schikte om de dag erna langs te komen. Als ik al in de war was, was ik het nu helemaal.

De dag erna leende ik het busje van de buren want mijn beide ouders waren werken. Aisha en Jasmin nam ik mee. Het lot was van een Europese loterij waardoor wij naar een plaatsje dichtbij Brussel moesten rijden. Met een routebeschrijving loodste Aisha mij de juiste richting op. Bij het gebouw aangekomen werden we met rare ogen aangekeken toen wij uit het busje stapte al werden wij wel hartelijk ontvangen. Jasmin werd al meteen meegenomen naar de personeelskinderopvang. Terwijl wij in de wachtruimte zaten konden we haar goed zien spelen door de glazen wand. Het verbaasde mij nog steeds dat ze mij zo goed lijkt te accepteren. Ze kruipt regelmatig op mijn schoot en ze wil zelfs samen een boekje lezen. Ook al verstaat ze er bijna geen woord van. De kinderopvang doet wonderen. Ze kan al een paar woordjes Nederlands. Aisha heeft van Oma ook boekjes gekregen die zij nog had van haar tijd dat ze naar Nederland gekomen was. Ze waren heel erg gedateerd maar ook Aisha deed haar best. Al snel werden we door de receptioniste begeleid naar een grote ruimte. De ruimte was gevuld met 7 mensen. Hiervan raakte ik lichtelijk in paniek. Ze zouden toch niet denken dat ik een vals lot had of zo. Niets bleek minder waar.

De man in het midden van de tafel stelde zich voor en vroeg allereerst het lot zodat het gecontroleerd kon worden. Nadat het lot met de assistente mee naar een andere ruimte ging vertelde de man hetzelfde verhaal dat de vrouw een dag eerder gedaan had. Nog voor de man klaar was kwam de assistente alweer terug met het lot en een dienblad met champagne erop. Het lot werd aan de oudere man gegeven. De directeur legde uit dat de man naast hem een notaris was die de trekking gedaan had. Hij controleerde het lot ook. Hij gaf ook een oke en toen werd ik gefeliciteerd. Nog steeds wist ik alleen dat ik een prijs had gewonnen die meer was dan 10.000 euro. De man pakte een posterformaat cheque en overhandigde mij deze. De fotograaf maakte ondertussen overal fotos van. Ik liet Aisha de cheque uit de huls halen. Ik zag allemaal nullen en Aisha begon te gillen. Nogmaals keek ik en ik schrok mij dood. Dit kon niet kloppen. Dit was niet waar. Het bedrag op de cheque was 90.000.000,00. Gefeliciteerd werden wij van alle kanten. Champagne werd in onze handen gestopt, foto’s werden gemaakt en de tijd ging in een waas. Nadat het een klein beetje ingedaald was, en het besef kwam namen we weer plaats. De fotograaf en een aantal andere mensen verlieten de ruimte. De private banker en psycholoog bleven over. Naast mij zat Aisha met tranen in haar ogen. Ze had mijn arm genomen en haar hoofd leunde op mijn schouder. Besef drong nog niet echt tot mij door. De private banker wilde zijn verhaal doen, maar was nog net helder genoeg om te vragen of hij het in het engels kon doen. Aisha was veel beter opgeleid dan mij dus belangrijk dat ze het verstond. Het kwam er volgensmij op neer dat je goed moest nadenken wat te doen met het geld en een kaartje met de mededeling dat hij graag ons geld zou willen beheren. Als laatste bleef de psycholoog over. Zij legde de nadruk op hetgeen er op ons af zou komen. Er waren 3 opties die allemaal voor als nadelen hadden. Wanneer wij toestemming gaven om de winnaar bekend te maken zouden wij niet geheimzinnig hoeven te doen en hoefde er geen voorzichtigheid te zijn met verspreken en dergelijke. Maar je zou vele “vrienden” krijgen met geld verzoeken.

De 2de optie was het tegen iedereen verzwijgen. Dit had als voordeel geen mensen die op je geld uit zijn maar je moet wel continu op de tenen lopen.

De laatste optie was het makkelijkst volgens haar. Een select groepje die bekend ermee is, die het voor zich kunnen houden.

Nog steeds beduusd en met ondertussen het geld al overgemaakt naar mijn rekening, stapten we met zijn drieën in de auto. Het was doodstil in de auto. Aisha en ik kijken elkaar aan. Alsof het afgesproken is beginnen we beide kei hard te lachen en te juichen. Met een opperbeste stemming rijden we terug naar huis. Aisha had naar Oma gebeld dat ze vanavond een feestmaal moest bereiden. De reden was een verrassing. Ook belde ze mijn vader op om te zeggen dat vanavond weer met zijn alle eten was en dat hij de tafel moest opbouwen. De rit voelde veel korter dan heen en we waren dan ook alweer snel terug in de straat. Natuurlijk wou iedereen weten wat de verrassing/rede voor het feest was. We lieten iedereen nog in spanning en Aisha ging bij de buren de keuken in om te helpen. Op de terugweg had ik de knoop doorgehakt. Ik had haar een goede toekomst te bieden en een nog veel betere voor Jasmin. Maar ik wilde dit wel goed doen. Daarom vroeg ik Fatima ter hulp. Nadat ik Fatima alles kort uitgelegd had kon ze bijna haar juichen niet inhouden. Ze was superblij voor mij en gaf mij een hele dikke knuffel. Om mijn plannetje uit te voeren gingen Fatima, Jasmin en ik naar de zolder toe. We legde Jasmin kort uit dat we haar wat wilde vragen. Ik vertelde en Fatima vertaalde voor mij. Ik vertelde haar dat ik mama heel lief vond en haar ook heel lief vond en daarom wilde ik met haar mama trouwen zodat ik haar papa kon zijn. Maar dat ik dat alleen maar zou doen als zij dat ook wilde. Fatima vertaalde alles en Jasmin wees naar Elsa op de poster. Fatima moest lachen en legde uit dat ze dan wel zo’n jurk aan wilde doen als een prinsesje. Ik beloofde haar dat ze er als een prinsesje uit zou zien.

Het werd al snel avond en we zaten allemaal aan tafel. De hele tafel stond vol met eten. De spanning was om te snijden maar Aisha en ik vertelde nog niets. We hielden iedereen in spanning. Het eten was heerlijk en we genoten allemaal ten volste. Toen het eten in onze magen was en de kinderen lekker aan het spelen waren nam ik mijn ouders even mee onder de mom van het desert halen. Eenmaal in de keuken vroeg ik mijn moeder, oma’s verlovingsring. De ring die al jaren in de familie was. Mijn vader keek mij verbaasd aan en mijn moeder herhaalde steeds “zie je wel” en liep naar haar slaapkamer om het doosje met de ring te halen.

Eenmaal terug aan de tafel waren mijn ouders wachtende dat ik op mijn knieën zou gaan, maar ik had het net iets anders in gedachten. Eerst seinde ik Fatima in, die de kinderen erbij haalde. Ik legde uit wat er vandaag allemaal gebeurd was, waarbij ik eindigde dat wij de loterij gewonnen hadden en 90 miljoen gewonnen hadden. En met de woorden “ja wij” draaide ik mij in de richting van Aisha en ging op mijn knie. Stotterend en blozend vroeg ik haar mijn vrouw te worden. Mij toestaan de bonusvader van Jasmin te worden. De ohhh’s en de ahhhh’s vlogen over de tafel en met een ferme yes I will schoof ik de verlovingsring om haar vinger. Nu was ze officieel mijn verloofde. Wij zouden gaan trouwen.