Mijn Schuld Terugverdienen

Pets, pets... het geluid van billenklets weerklonk stevig in de kamer. Voorovergebogen met broek en boxer naar beneden ontving ik de nodige billenkoek van mijn Meester. En eigenlijk wist ik al op voorrand dat ik deze ging krijgen. Nog maar sinds kort was de relatie met mijn Meester geëvolueerd van "opvoeder" naar "pooier": hem lichamelijk dienen gebeurde nog maar uiterst zelden. De opdrachtjes die ik tegenwoordig van hem kreeg, kwamen vaak op hetzelfde neer: een man bezoeken die een lustsletje zocht voor genot en lichte sm. In het begin had ik natuurlijk tegengestribbeld maar al vanaf het eerste moment had de Meester me gezegd dat ik niks liever zou willen: "het enige wat nog moet gebeuren is dat je aan jezelf toegeeft dat je een hoer bent," had de Meester me gezegd, "want laat ons eerlijk zijn slaafje: je bent gewoon een hoer. En een heel goede trouwens! Ik heb nog nooit een slaaf gehad die zo fel kon smeken om genomen te worden."

Nadat hij die woorden zei, kreeg ik van hem de tijd om er goed over na te denken. Gedurende enkele weken hadden we geen contact. Ik probeerde alles op een rijtje te zetten: is dit echt wat ik wou? Achteraf had de Meester me nog gestuurd dat de term "hoer" natuurlijk een heel negatieve betekenis had. Bekijk jezelf eerder als "jongen van plezier" had hij er met een smiley bij nog achter getypt. Ik probeerde mezelf zo voor te stellen en moest al snel aan mezelf toegeven dat ik er botergeil van werd. En met een paar berichtjes van de Meester dat hij er steeds voor zou zorgen dat alles veilig zou verlopen, dat ik er steeds mee kon stoppen als ik wou en dat ik inspraak kreeg in de klanten die ik ging bezoeken, ging ik finaal overstag.

Mijn Meester werd dus mijn pooier en hij legde me in detail uit hoe dat ging verlopen. Hij ging vaste klanten voor me zoeken. Met elke klant zou er duidelijk afgesproken wat kan en wat niet. Voordat ik naar een klant vertrok, zou dat ook volledig worden doorgesproken tussen hem en mij. Na de bespreking kon ik dan zelf kiezen of ik de klant wou bezoeken of niet. Maar weigeren was niet gratis: bij elke weigering zou ik mijn volledige vergoeding van de twee daaropvolgende bezoeken moeten afgeven aan hem. Sowieso was 50% van wat een klant betaalde voor de Meester: "ik moet namelijk heel wat werk steken in het uitzoeken en besprekingen doen... dat begrijp je wel hé slaafje."

Mijn Meester tegenspreken deed ik sowieso al niet vaak en ik hield mezelf voor dat dit de prijs was om mee inspraak te hebben. Ik had ondertussen al drie bezoeken achter de rug en dit steeds met dezelfde man. Het was een veertiger, getrouwd met een vrouw en had blijkbaar twee kinderen. Al heel zijn leven had hij bi gevoelens maar vond hij nooit een manier om die te bevredigen. Tot nu dus. Bij de bespreking vooraf bleek al dat er weinig 'risico's' waren: ik moest discreet en vooral heel stil zijn. Dat bleek ook bij de eerste ontmoeting: het was duidelijk dat de man zenuwachtiger was dan mij. Zo erg zelfs dat de verwachting van wat hij wou doen werd bijgesteld: het bleef bij een lange blowjob en een vinger die hij in me stak.

Bij het tweede bezoek was hij al een stuk losser en bij het derde en voorlopig laatste bezoek durfde hij de stap wel te maken: hij neukte me lang... heel lang zelfs. In tegenstelling tot mijn Meester maakte hij tragere bewegingen en het kostte me alle moeite van de wereld om mijn gekreun in te houden. Zijn stoten bleven maar duren en toen hij uiteindelijk klaarkwam met een harde diepe stoot, kon ik een lange "oooh" niet meer onderdrukken. Pas vandaag zou ik echt beseffen wat de gevolgen hiervan waren.

Bij het binnenkomen had de Meester me geen blik gegund. Enkel het bevel: "buig voorover over de tafel en broek en boxer naar beneden" kwam uit zijn mond. Hij was echt boos op me en ik hield me dan ook de hele tijd stil ook al deden de kletsen echt wel pijn. "Trek je broek en boxer maar terug op, slaaf" zei hij uiteindelijk nadat zijn hand blijkbaar moe genoeg was. Ik deed wat hij vroeg. "Je hebt me heel diep teleurgesteld," keek hij me aan toen ik me had omgedraaid. "Wat was belangrijk in die opdracht, slaaf?" "Dat ik stil moest zijn Meester," antwoordde ik. "Ah, je weet het dan toch nog? Wel, door jouw stunt zijn we een klant kwijt. Sterker nog, hij vraagt alle vergoedingen terug van alle bezoeken en eist een schadevergoeding."

"Waarom?" vroeg ik met een heel stille stem. "Waarom? Omdat iemand jouw gekreun gehoord heeft, slaafje! Daarom! De man heeft een uitleg moeten verzinnen; gelukkig is hij er mee weggekomen bij zijn vrouw maar hij wil niks meer met ons te maken hebben wat ik ook begrijp." Shit dacht ik in mezelf. "Ik zal mijn deel terug betalen Meester," probeerde ik de ijzige conversatie wat te ontdooien. "Dat is je geraden slaaf! Maar daarmee is de kous ook niet af hé. Wie gaat die schadevergoeding betalen?" Er viel een stilte. "Ik weet het goed gemaakt: ik geef je een halfuur de tijd om met een idee te komen om die schadevergoeding snel terug te betalen. Jij hebt de rommel gemaakt dus jij mag het ook opruimen!"

De Meester liet me alleen en perplex achter. Wat moest ik nu doen? Net voor hij wegliep, liet hij me het berichtje tonen waaruit bleek dat de schadevergoeding echt wel een gigantisch bedrag was wat ik niet zomaar kon betalen. Uit wanhoop pakte ik mijn smartphone en deed ik wat zoekopdrachten waarbij "hoer" in voorkwam. Na wat gezoek en juist binnen het halfuur ontdekte ik iets. Meteen toen de Meester binnen kwam, liet ik zien wat ik gevonden had. Voor een exclusief feestje was men op zoek naar gewillige jonge mannen met het nodige uithoudingsvermogen en weinig of geen taboes.

"Wel, gelukkig voor jou vragen ze geen discretie hé," sneerde de Meester nog naar me. "Je bent zeker dat je dit wilt doen, slaaf?" "Ja, Meester," antwoordde ik, "ik wil mijn fout rechtzetten." "Dat is je geraden. Ik zal reageren op die advertentie en je alvast aanmelden. De verdere details bezorg ik je zodra ik iets weet." "Ja, Meester."

Een paar dagen gingen voorbij tot ik weer een bericht kreeg van mijn Meester. "Meld je deze zaterdag om 19u aan bij de receptie van het vijfsterrenhotel Luxe in Brussel en vraag naar Eric. Ik heb met hem al alles geregeld. Je kunt je fout hiermee goed maken, slaafje. Stel me niet teleur!" Waar was ik aan begonnen dacht ik in mezelf? Maar een weg terug zag ik niet. Zaterdag kleedde ik me netjes en ging via de trein naar Luxe. Aan de receptie vroeg ik achter Eric. Een zwarte man, uitgedost in een vrij dure smoking kwam me tegemoet. "Jij komt voor het exclusieve feestje?" vroeg hij. "Ja, dat klopt," antwoordde ik. En hij gebaarde me hem te volgen.

"Ik heb al contact gehad met jouw baas dus het financiële stuk kunnen we gelukkig al skippen. Want het is belangrijk dat je je volledige aandacht hebt voor de instructies die ik je nu ga vertellen. Begrepen?" "Ja meneer," antwoordde ik netjes. "Goed, we beginnen bij het begin. Op basis van de advertentie zul je vast en zeker wel door hebben dat je job heel wat meer inhoudt dan drank opdienen, juist?" "Ja, meneer." "Oké, wel, wij organiseren al een paar maanden exclusieve feestjes voor speciale genodigden. De feestjes gaan steeds in het geheim door omdat de genodigden vaak vrij bekend zijn of toch zeker een job hebben met een bepaalde status."

"De feestjes zijn "all-in" en dit wil dan ook zeggen: "all-in". Het is belangrijk dat je dat goed onthoudt." Die zin herhaalde hij nog een aantal keren maar dan met andere woorden. De boodschap moest volledig duidelijk overkomen: de gasten hebben betaald en hebben het volledig voor het zeggen. "Goed, dan is het nu ongeveer tijd voor de planning van de avond. Volg me." We wandelden een ongelofelijk grote ruimte binnen met tafeltjes, dure schilderijen aan de muur... het was duidelijk dat dit de feestruimte was. Op het einde van de zaal werd het me duidelijk dat we niet alleen waren: een 20-tal andere jonge mannen werden stil toen Eric kwam aangewandeld en op een soort van verhoogd podium ging staan.

In het Engels vroeg hij stilte en aandacht voor de planning van vanavond. Ik keek om me heen en zag dat ik precies een van de enige jonge mannen was met een lichtere huidskleur. De uitleg van Eric was vrij duidelijk: nadat de gasten een aperitief hadden gedronken, kregen ze een voorstelling van alle "garçons" zoals hij ons noemde. Een voor een moesten we op het podium komen, een rondje draaien en kort onze naam, leeftijd en wat we van deze avond verwachten. We kregen ook elk een nummer die de gasten dan konden noteren. Nadat alle garçons waren voorgesteld, konden de gast een schriftelijk bod doen op de garçon of garçons van hun voorkeur. Diegene met het grootste bod kreeg de garçon toegewezen voor de rest van de avond.

Een garçon die geen bod kreeg, mocht direct naar huis vertrekken, verdiende uiteraard ook niks en moest ook geen moeite doen om een volgende keer terug te komen. Toen Eric klaar was met zijn uitleg, was het tijd om ons uniform aan te doen die blijkbaar in een geïmproviseerde kleedkamer lag. In de kleedkamer werd het duidelijk dat ik "de nieuwe" was: de meesten keken me argwanend aan of negeerden me gewoon compleet. Gelukkig was er één iemand die me hielp het juiste kastje te vinden. Zijn naam was Kaji en hij bleek uit Turkije te komen. Ik vroeg aan hem waarom de rest me zo negeerde. Hij antwoordde dat dit vrij normaal was: ik was blank en dat betekende dus meer competitie voor hen.

Hij vroeg ook of het mijn eerste keer was hier en ik knikte. Hij schrok een beetje van mijn antwoord. Ik had er namelijk niet de eenvoudigste avond uitgekozen. Hoezo, vroeg ik. Wel, vanavond waren tal van diplomaten aanwezig. En omdat ze sowieso niet vervolgd konden worden, waren dit toch wel de ergste gasten die hij had gekend. Hij gaf me een tip mee: verzet je niet want daar kicken ze nog meer op. Het liefst van al wou ik nu weglopen maar dan kon ik uiteraard ook een verdere relatie met mijn Meester vergeten en bleef ik zitten met die schadevergoeding. Met het verstand op nul kleedde ik me om. Het uniform was stijlvol maar ook op zo'n manier gemaakt dat men vrij snel aan alle plekken van het lichaam kon voelen en dat het ook vrij snel uitgetrokken kon worden.

In de kleedkamer moesten we nu wachten en dat leek een eeuwigheid te duren. De zenuwen gierden door mijn keel en dat had Kaji ook al opgemerkt. Hij legde een hand op mijn bovenbeen en probeerde me wat op mijn gemak te stellen: de meeste gasten hielden wel van een lang voorspel zodat je de tijd kreeg om zelf geil te worden en dan gingen de zaken die je niet leuk vindt toch ook iets makkelijker. Het allemaal gewoon ondergaan was zijn laatste advies want op dat moment ging de deur open en riep Eric op om hem te volgen.

De zaal was heel goed volgelopen en applaus weerklonk toen we binnenwandelden en naar het podium stapten. Ik had nummer 12 gekregen en zou dus als 12de op het podium worden geroepen. Voor elk van de garçons was op het podium komen een grote vernedering. Opmerkingen als: "en heeft ie geen lekker pijpmondje?" of "in dat kontje zou ik de mijne toch eens in willen steken." waren gewoon standaard. En toen was het dus aan mij. Ik werd voorgesteld als de "Virgin" van de avond en wandelde het podium op. Ik keek recht voor me maar in mijn rechterooghoek zag ik hoe tal van blikken op me gericht waren.

Ik werd voorgesteld als een "local garçon" met een "white ass". Zeg nu zelf, zei Eric enthousiast, wie wilt dit sletje niet verkennen? De menigte reageerde enorm enthousiast op die woorden. "Virgin, do you want to say a few words?" en ik kreeg de micro van Eric in mijn handen gestopt. Heel kort en licht stotterend van de zenuwen vertelde ik dat ik 22 jaar was en uitkeek naar een fijne avond. Hoongelach weerklonk in de zaal. Eric besloot: "who wants to give white boy a nice evening? Vote 12!". Snel wandelde ik van het podium af; met het nummer 12 nog steeds in mijn handen.

De voorstelling ging verder en niks bijzonders gebeurd tot Kaji, die blijkbaar als laatste werd voorgesteld, het podium opkwam. Ook hij werd eerst gewoon voorgesteld maar werd tegengehouden toen hij van het podium wou afwandelen. Nog steeds in het Engels zei Eric dat hij iedereen die bijgelegd had voor zijn verjaardagscadeau van harte wou bedanken en dat hij zijn cadeau graag wou delen. Gejuich en gelach weerklonken in de zaal. En al snel werd me duidelijk waarom: Kaji werd door twee mannen hardhandig vastgepakt en op een tafel gelegd die ondertussen op het podium was gezet.

Zijn handen werden met behulp van handboeien achter zijn hoofd aan weerskanten vastgezet. "Fuck him Eric!" weerklonk in heel de zaal. En terwijl Kaji machteloos bekeken werd door alle aanwezigen ging Eric achter hem staan en trok in een ruk de broek en boxer van Kaji uit. Hierna pakte hij Kaji's beide benen vast, trok deze omhoog en draaide die richting het publiek. Iedereen had nu een perfect zicht op de billen en kontgaatje van Kaji en er klonk nog meer gejuich. Vervolgens liet Eric Kaji's enkels op zijn schouders rusten en trok hij zijn eigen broek en boxer naar beneden. Een grote ooh weerklonk toen de zaal de lengte van Eric's penis zag.

Nadat Kaji's kontgaatje werd gemasseerd met het nodige glijmiddel, wachtte heel de zaal uiteraard op de penetratie. Eric bracht zijn eikel ook tot aan Kaji's gaatje maar duwde hem niet naar binnen. In de plaats daarvan stak hij een vinger in Kaji's mond en richting hij zich tot het publiek: "dit mietje wordt enorm graag geneukt en dat ga ik hem echt nog niet gunnen. Maak de juiste keuze vanavond en geniet ervan!". Het was best wel een anticlimax maar desondanks reageerde het publiek laaiend enthousiast. Eric wou het publiek duidelijk opwarmen en had met Kaji duidelijk andere plannen dan enkel een simpele neukbeurt. Nadat hij zijn boxer en broek terug had opgetrokken werd Kaji losgemaakt. Zonder een kans om zich fatsoenlijk recht te zetten werd Kaji door Eric bij de haren gegrepen en werd hij met blote kont en zijn edele delen nog steeds zichtbaar voor heel het publiek meegepakt.

Een jonge dame met een lange jurk nam de micro over van Eric en maakte meteen een grapje dat de opwarming duidelijk gedaan is. Het stemmen kon beginnen, de garçons zouden nog een keer over het podium wandelen zodat men zeker de juiste keuze kon maken. Ik probeerde me zo sterk mogelijk te houden en wandelde zo snel als ik kon over het podium richting kleedkamer. Ik was zwaar onder de indruk maar aan de reactie van de andere garçons was dit blijkbaar niet iets heel bijzonders. In de kleedkamer moesten we wachten tot we, een voor een, waren toegewezen aan een bepaalde gast.

Kaji was uiteraard niet mee terug naar de kleedkamer gekomen en dus zat ik weer in mijn eentje op een bank. Vrij snel merkte ik dat veel garçons zich vrij geheimzinnig met hun rug tegen een hoek, kastje of muur zetten. Door iets langer te kijken in een bepaalde richting hoopte ik wat meer te ontdekken. Maar mijn aanstaren werd betrapt. Vlug keek ik weg maar ik voelde hoe een jonge Chinese man mij richting kwam uitgewandeld.
"Hi, white boy!" sprak hij me aan. Ik antwoordde hey terug. Heb je een vraag voor mij, vroeg hij.

Ik excuseerde me voor het staren en zei dat ik het gewoon wat vreemd dat iedereen met hun rug tegen een muur ging staan. De man glimlachte en stelde zich voor als Wong. "You are new to all of this, right?". Ik knikte en Wong begon nadat er een heimelijke grijns op zijn gezicht verscheen met een uitleg. Hij vertelde me dat niet alle gasten "geduld" hadden. In sommige gevallen wilden ze gewoon zo snel als een gastje neuken. Daarbij deden ze ter bescherming voor hun eigen wel een condoom om maar werd glijmiddel zeer vaak vergeten.

Het kwam er dus op neer dat de garçons zichzelf aan het "klaar maken" waren door al voldoende glijmiddel te smeren rond hun kringspier. Licht in paniek (ik had uiteraard geen glijmiddel bij) vroeg ik aan Wong of hij me misschien wat glijmiddel kon lenen. Opnieuw verscheen die heimelijke grijns op Wong's gezicht. Ja, hij kon me wat glijmiddel lenen maar ik kreeg die enkel als hij die bij mij mocht aanbrengen. Met ongeloof keek ik hem aan maar met Wong viel duidelijk niet te discussiëren. Ik mocht blij zijn met die prijs zei hij. Bij anderen zouden het niet enkel vingers zijn. En hij voerde ook de druk op: beslis nu dan regel ik meteen wat privacy met wat vrienden.

Ik stemde toe en meteen verscheen een stevige glimlach op Wong z'n gezicht. "Stay here" zei hij tegen me. En meteen wandelde hij naar enkele andere jonge gasten. Net als Wong hadden ze een gele huidskleur en toen Wong iets in hun oor fluisterden keken ze mijn richting uit. Een tweetal minuten later stond Wong weer bij mij. "Follow me", fluisterde hij in mijn oor. We liepen naar de achterkant van de kleedkamer waar het rustiger was en waar blijkbaar een verborgen hoek zat. Op de voet werden we gevolgd door Wong's vrienden. In de verborgen hoek zag niemand ons en de vrienden waren er dus duidelijk om hem te waarschuwen als er toch iemand zou komen.

Wong had me gevraagd om in de hoek te staan zodat niemand ons kon zien. Hij zette zich recht achter me en ik verwachtte dat hij elk moment zijn hand in mijn broek ging steken maar in plaats daarvan fluisterde Wong: "take off your pants". Is dat echt nodig sputterde ik tegen. Hij fluisterde opnieuw: "white boy, do you want this or not? Hurry up!". Ik liet mijn broek naar beneden zakken. "Your boxer shorts as well". Opnieuw wou ik reageren maar Wong herhaalde meteen: "Take off your boxer shorts! I want to see your white ass! That's the deal".

En dus liet ik ook mijn boxer over mijn benen tot op mijn enkels vallen. Ik voelde hoe hij zijn ogen de vrije loop liet. Het duurde een eeuwigheid voor ik een tube hoorde open klikken en Wong eindelijk wat glijmiddel op zijn vingers smeerde. Ik voelde me compleet vernederd. Me uitkleden voor een Meester was een ding maar mezelf blootgeven aan iemand compleet vreemd was toch nog wat anders. Ik voelde hoe Wong ondertussen met een hand mijn linkerbil lichtjes naar buiten trok. Ik kreeg meteen ook een complimentje: "you really have a nice white ass."

Vervolgens voelde ik een vinger op mijn kontgaatje. Met wat cirkelende bewegingen verspreidde hij het glijmiddel rond mijn gaatje en niet veel later verdween z'n vinger in mijn kontgaatje. Het duurde slechts een paar seconden voor mijn onwennigheid was omgeslagen in pure geilheid. Shit wat kon hij lekker vingeren dacht ik in mezelf. En toen hij ook een tweede vinger in mij stak, moest ik echt wel op mijn tanden bijten om niet hevig te kreunen. Ik liet me nu volledig gaan en begon mijn kont nu op en neer te bewegen op de twee vingers van Wong. En in een automatische reflex omdat ik zo geil stond, bewoog ik mijn hand naar achteren en wreef over Wong's kruis.

Het stof van onze uniformen was vrij licht en dus voelde ik meteen hoe hard zijn paal stond. En toen Wong met zijn andere hand mijn penis vastpakte, hield ik het niet meer. "Oh, please, fuck me," smeekte ik. Een grotere aanmoediging had Wong natuurlijk niet nodig. Maar nog voor hij zijn broek naar beneden kon trekken, hoorde ik hoe zijn naam werd geroepen. "Shit", riep hij, "put your pants back on!". Helemaal in de war duurde het even voor ik besefte wat er gebeurde: de dame die net op het podium Eric had vervangen was blijkbaar op zoek naar mij.

Mijn boxershort kon ik nog net terug aantrekken maar het was te laat: de dame had me betrapt. Automatisch kreeg ik een rode kop maar de dame deed alsof ze niks gezien had. "Virgin, je bent geselecteerd, volg je me even zodat ik je instructies kan geven?" En dat deed ik uiteraard. We liepen de kleedkamer uit en gingen een donkere gang in. Op het einde van de gang wou de dame naar rechts wandelen maar ze bedacht zich en deed de deur naar links open.

einde deel 1