Slet Odette - 13

De volgende ochtend sliep ik een gat in de dag. Ik had de dag ervoor zo ontzettend veel meegemaakt, dat ik veel verwerkingstijd nodig had. Ik opende mijn ogen, zonder te bewegen en toen ik ze opsloeg, keek ik recht in de ogen van Martijn. Ik lachte breeduit en vormde gelijk een kusmondje. Hij boog zijn hoofd naar me toe en we deelden een intieme zoen.
We keken elkaar even aan en er leken wel vonken over te schieten. Martijn vertelde me, dat ik de hele nacht met een stralende glimlach had liggen slapen. Hij had de hele nacht wakker gelegen, zodat hij over mij kon waken en eventueel iets voor me zou kunnen doen na de heftige seance van de dag ervoor. We knuffelden even en hij stond niet toe dat ik hem streelde. Hij streelde mij overal en masseerde al liggend een aantal van mijn pijnlijke spieren. Dat waren vooral mijn schouders.

Daarna gingen we ontbijten, waarna Martijn afscheid nam: hij moest andere dingen gaan doen, maar hij benadrukte dat er altijd iemand mee keek en dat ik altijd kon bellen of appen. Hij wees naar het papier waar de planning van vandaag op stond. Het was een lichte training met het verbod om meer te doen dan er op stond. Ook kreeg ik vooral veel lees- en kijkwerk te doen. Ik kreeg heel veel films te zien, waar ik een cijfer aan moest geven en dat moest motiveren.
De playlist duurde uren en ondertussen oefende ik relaxt met mijn neukgaten. Door het kijken naar de soms extreem ranzige fragmenten kreeg ik meer en meer in de gaten, dat ik totaal niet zat te wachten op bijvoorbeeld een doelloze afranseling. Dat stond voor mij gelijk aan mishandeling. Ik zag zelfs mensen aan vleeshaken hangen die in hun rug of benen haakten. Ik griezelde er van.
Van het spelen met naalden werd ik bang, maar ik nam me voor om daar wel mee te willen oefenen. Poep eten hoefde van mij ook niet, maar lekker andermans kontje likken vond ik erg intiem. Het drinken van pis deed me emotioneel niet zo veel. Als het voor een ander leuk of lekker was, dan wilde ik er wel aan meewerken.
Cosplay vond ik soms wel geil: latex, leer, doorschijnende avondkleding: mjammie! Maar verkleed worden als een dier of een zusterpakje uit de carnavalswinkel zag er naar mijn idee echt niet uit. Ook het spelen dat ik een baby was trok me niet, hoewel ik het knuffelen en alle bijbehorende aandacht heerlijk zou vinden!

De scènes werden harder en heftiger. Wurgseks vond ik op zich geen probleem, maar dat was heel erg afhankelijk van de setting waarin het plaatsvond: de Dom was heel erg belangrijk voor mij en ik wilde dat zeker een keer proberen met Martijn, of liever nog: Mark.
Tijdens het kijken masseerde ik voorzichtig mijn ontzettend gevoelige borstvlees en vingerde ik me voorzichtig, want mijn klit en kutlippen waren nog ontzettend rauw door het touw wat er doorheen was gegaan. Mijn kontje was er prima aan toe en ik droeg de hele dag een korte en vrij dikke plug en die zat eigenlijk heel erg lekker!

De dagen erna gingen ook relatief rustig voorbij, waarbij vooral mijn beenspieren getraind werden. Ik kreeg oefeningen hoe ik de spagaat en de split kon uitvoeren. Daar bakte ik heel weinig van, maar ik wist dat ik nog een tijdje te gaan had, voordat ik het moest beheersen. Ik kwam in een soort trainingsritme en daar haalde ik heel veel voldoening uit: mijn lijf was tot veel meer in staat, dan wat ik er de laatste jaren van gebruikt had!
Mijn maaltijden waren aan het eind van de week vrijwel zonder structuur en bijna smakeloos geworden. Navraag leerde me, dat ik op die manier mijn smaakpapillen heel goed zou leren te gebruiken. Dan kon ik de lichaamssappen van mezelf en van anderen veel intenser proeven. Ook zou de smaak van mijn kutvocht niet meer door voedsel bepaald worden, waardoor het veel lekkerder zou worden.
Toen ik even de proef op de som nam en mijn eigen kutvocht proefde, was ik verbaasd dat ikzelf zulk ontzettend lekker vocht produceerde. Het leek wel nectar!

Ik begon stilaan minder te poepen en dat was ook de bedoeling. Het was de bedoeling dat mijn lichaam in balans zou komen. Pissen ging wel gewoon door.
De weinige stront die mijn lichaam nog produceerde, spoelde ik er elke dag netjes uit, maar dat zou na een aantal weken amper meer nodig zijn. Mijn urine moest ik verzamelen in gelabelde flesjes, die Martijn meenam. Hij kwam dagelijks even langs om te controleren of alles nog goed ging. Steeds kwam hij op wisselende tijden, maar dat maakte me niet uit: hij had zelf een sleutel. Hij zorgde goed voor mij.

De weken regen zich aaneen en ik trainde heel braaf en zelf vond ik dat ik het heel goed deed. Op een donderdag vertelde Martijn dat ik aanstaand weekend elders zou gaan trainen. Martijn haalde me op vrijdagavond op in zijn Tesla en ik nestelde me in de luxe bekleding van de passagiersstoel. Voor het eerst sinds een hele tijd trok ik weer een kledingstuk aan en dat voelde heel onwennig: de lange jas. Daaronder droeg ik niets, behalve mijn boeien, een flinke buttplug en aan mijn voeten had ik hoog gehakte pumps.
Na aangeven van Martijn deed ik de jas open en de autogordel om, zodat die precies tussen mijn naakte borsten doorliep. Mijn benen spreidde ik uit eigen beweging, zodat ik mezelf, of Martijn makkelijk toegang tot mijn druipende kutje had.
Ik was dagenlang niet klaargekomen en ondertussen bijna de hele tijd met seks gerelateerde dingen bezig geweest. Ik voelde mijn lichaam geiler en geiler worden. Martijn vertelde helemaal niets over wat we zouden gaan doen en ik liet het wel na om te vragen: als het voor mij belangrijk zou zijn, dan had hij het me wel verteld.

Ik was zenuwachtig. Heel erg zenuwachtig. Ik zag vlekken op de huid van mijn benen; net zoals vroeger toen ik op de basisschool in de koude gymzaal op de bank ergens op zat te wachten…
Mijn lichaam had zich van de heftige sessie met Jill goed hersteld en ik voelde daar eigenlijk niets meer van, behalve dat mijn schouders een heel stuk vrijer konden bewegen. Ik kon mijn ellebogen op eigen kracht al bijna tegen elkaar krijgen.
Ik hoopte dat ik Mark zou ontmoeten. En Kyara en Alicia natuurlijk: die geile donders waren super aardig en heerlijk om mee te spelen.

We kwamen aan bij de kerk en door de ondergrondse gang kwamen we bij de lockers. Daar moest ik mijn jas in doen en het enige wat ik toen nog droeg, waren mijn boeien, mijn plug en mijn schoenen. Toen ik naakt was, voelde ik me vreemd genoeg zelfverzekerder dan toen ik de jas nog aan had. Misschien kwam dat doordat het vaak zo was dat kleding iets benadrukte? Nu kon ik in ieder geval niets verhullen: men moest mij nemen zoals ik was. Ik moest mijn armen achter mijn rug vouwen, zodat de onderarmen horizontaal waren. Zo liepen we rustig en statig richting de kerk. Het viel me op dat ik steeds meer met mijn kont begon te draaien. Dat kwam vooral door de hoge hakken, maar ook door de lekkere indringer in mijn aars!

We namen in de gangen een andere afslag dan ik dacht en we kwamen in een verlaten fitnessruimte. Daarin stonden meer en betere spullen dan ik in menig sportschool had gezien!
Ik moest halt houden en met geopende benen blijven staan. Het was koud in de ruimte, maar door me te ontspannen kon ik rillingen onderdrukken. Martijn rommelde wat op zijn telefoon en ik bedacht dat ik al meer dan een week geen contact met vrienden, collega’s of familie had gehad.
Ik schaamde me een beetje, dat ik ze eigenlijk niet eens gemist had…
De laatste tijd had ik andere mensen ontmoet, die op een heel ander niveau zaten, nee: leefden. Het was voor mij een gelukkig gevoel om dit zo te voelen. Mijn familie konden ze niet vervangen, maar ik was in ieder geval heel blij dat mijn ouders van mijn keuze wisten en me er ook in ondersteunden, al was het van afstand. De schok van de ontdekking dat mijn ouders niet zo braaf waren als ik hen altijd gezien had, was ik snel te boven: ik moest er vooral om grinniken.

Mijn afgedwaalde gedachten kwamen door een dichtgeslagen deur ineens weer naar de realiteit. Ik hoorde lichtvoetige voetstappen naderbij komen en een vrouw van ongeveer 55-60 jaar verscheen in beeld. Ze had blonde haren en ik wist instinctief dat dit de Russische trainster was, die me de afgelopen week beloofd was. Ik rilde even, want ze keek me niet eens aan. Ze kneep in mijn spieren, plukte aan mijn vel en prikte op wat plekken. Ik vond haar intens eng en ik was bang voor haar. Uiterlijk probeerde ik dat niet te laten zien, maar ik kon her en der een huivering niet onderdrukken.
Vanaf de andere kant kwam een andere, veel jongere vrouw aangelopen. Ze was super slank en had een acrobaten-outfit aan. De oudere vrouw keek me uiteindelijk aan en zei met een duidelijk Russisch klinkend accent: “Ik ben Tanja en dat is Irina. Wij gaan je vandaag de spagaat, split en andere belangrijke houdingen leren”.
Ik was in shock, want tijdens de oefeningen die ik thuis deed, was ik nog lang niet zover dat ik binnen een paar maanden de split zou kunnen doen… Laat staan ook nog de spagaat en nog andere dingen!

Ze zag mijn verschrikte blik en ze stelde me met een onmiskenbaar Russisch accent gerust: “Komt goed meisje. Ik heb dit al veel vaker gedaan. Overmorgen voel je er niets meer van”.
Mijn ogen moeten horror uitgestraald hebben, want ze zei: “Kijk maar eens naar Irina, hoe mooi zij kan bewegen”.
Woordeloos begon Irina te bewegen. Ze nam de meest bizarre lichaamshoudingen aan. Ze boog haar rug achterwaarts, zodat haar schouders in aanraking kwamen met haar smalle billen. Ik zag geen borsten bij haar: zo mager was ze…
Daarna vouwde ze helemaal de andere kant op: in staande positie wurmde ze voorover haar schouders tussen haar knieën door en met zichtbaar veel kracht deed ze haar hoofd naar boven, zodat ze naar achteren keek alsof ze een omgekeerde achteruitrijcamera in haar kont had zitten. Ik was verbijsterd dat het menselijk lichaam dit kon!
Ze zakte sierlijk in een spagaat en draaide via een split naar de andere kant: weer in een spagaat. Volkomen moeiteloos deed ze het, terwijl haar hoofd amper een andere uitdrukking liet zien. Terwijl Irina in een spagaat zat, tilde Tanja één voet omhoog. Ze tilde hem ruim een halve meter hoog en het kruis van Irina bleef de grond nog steeds raken.

Ik stond op het punt om weg te rennen, maar ik durfde het niet te doen. Ze gingen mij dat toch niet in één dag leren? Dat zou echt niet goed komen, want ik ben mijn hele leven helemaal niet lenig geweest!
Tanja liet de voet van Irina los en ze gaf Irina een kus op haar voorhoofd en bedankte haar. Als afscheid zei Irina: “Succes mam!” Haar accent was zwaar, maar duidelijk verstaanbaar.
Ik keek verbaasd: waren zij moeder en dochter!?
Tanja las de vraag op mijn gezicht en ze zei: “Irina is mijn dochter. Iris is ook een dochter van me, dus Kyara is mijn kleindochter. Dat maakt mij de schoonmoeder van Mark. Ik heb gehoord dat je helemaal in de ban van Mark bent. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen, dat je dan een heel goede man hebt gekozen. Je moet daar alleen wel heel wat tegenover zetten, want hij is er niet voor jou alleen. Hij is er als eerste voor mijn dochter en kleindochter. Daarna komt de rest van de familie, waaronder Martijn, Lilly, ikzelf en nog een aantal mensen die je nog niet hebt ontmoet.
Doordat jij voor Mark wilt gaan, heeft Mark de lat zeker zo hoog gelegd voor jou als voor de anderen waar hij een relatie mee heeft. Iedereen heeft een andere soort relatie, maar telkens vereist Mark het uiterste van je. Dat is qua inzet, eerlijkheid, pijnverdraging, overgave; je kan het zo gek niet bedenken. Van alles, maar dan ook echt van alles wil hij op de hoogte zijn en hij vereist simpelweg prestaties alsof je naar de Olympische Spelen zou gaan.
Ik heb een paar jaar op het Russisch nationale niveau geturnd, toen Rusland die sport wereldwijd domineerde. Ik heb geleden, gestreden, pijn gehad. Ik heb gehuild, gescholden en ik wilde er telkens mee stoppen. Daar zal jij ook doorheen gaan.
Ik vraag je niet of je dat wilt, want dat heb je eerder al aangegeven. Ik heb je net uitgelegd wat de gevolgen zijn van je keuze”.

Ik was verbaasd door dit uitgebreide verhaal. Het schrok me wel een beetje af, maar het veranderde mijn gevoel voor Mark (en ook een beetje voor Martijn) helemaal niet.
Ik zei: “Ik ben er klaar voor”. Inwendig had Tanja mijn vuur opgestookt, maar ik rilde af en toe oncontroleerbaar. Maar: ik klaagde niet.

“Goed, dan gaan we beginnen. Laat maar eens zien hoe goed je de spagaat kan. Hier heb je twee steunen, voor elke hand één. Over 24 uur heb je die niet meer nodig”.
Ik zei maar niets en ik spreidde mijn benen zo ver ik kon. Ongeveer 130 graden. Met best veel pijn. Ik voelde mijn gewrichten zelfs knoepen! Toen ik het niet meer kon houden, liet ik me plompverloren op mijn kont vallen, waardoor mijn plug de binnenkant van mijn darmen pijnlijk beroerde.
Tanja zei niets, maar knikte. Terwijl ik mezelf weer op mijn voeten wist te werken, rolde zij een apparaat dichterbij, waar ik mijn voeten op moest zetten.
Ik deed het braaf en ik kwam al snel tot de slotsom dat de voetsteunen de neiging hadden om uit elkaar te gaan.
Ik moest flink kracht zetten om niet bloedsnel in een spagaat te belanden, met alle gevolgen van dien…

Tanja zei: “We moeten er van profiteren dat je spieren nu nog koud zijn en dus niet willen rekken. Nu kunnen we de gewrichten en de spieren om het kraakbeen stimuleren, zonder dat bijvoorbeeld je hamstring de rek op wil pakken".
Ze plakte een paar zwarte plakkers op mijn heupen en knieën en ik voelde een kriebelend stroompje door mijn benen gaan. Meteen kwam er een opgelucht resultaat: ik zakte veel dieper in de spagaat. Ik zakte in een paar minuten meerdere centimeters en ik was trots op mezelf!

Daarna haalde Tanja de plakkers weg en zei dat ik de rest zelf moest doen, omdat de rest alleen maar door het uitrekken van spieren behaald kon worden. En… Dat zou pijn doen, vertelde ze er terloops bij.
De soort karretjes onder mijn hakken werden altijd naar buiten gedrukt, omdat mijn voeten er op vast zaten.
Ik moest van Tanja mijn benen openen en sluiten. Dat zou goed zijn voor mijn toekomstige klanten, want dan zou ik weten op welke manier ik mijn spieren zou kunnen gaan herkennen en aansturen.
Met mijn lichaam rechtop en mijn voeten zo wijd mogelijk naar de zijkant, liet ik me voorzichtig zakken. Veel spieren in mijn bekken en heupen en ook de spieren in mijn benen trokken heftig.

Ik moest duwen, wat verschrikkelijk veel pijn deed en dan weer relaxen, waarbij Tanja mijn lijf een beetje omhoog tilde. Dat voelde heerlijk. Op die momenten bewerkte ze de spieren die ik het hardste voelde met een koude spray.
Elke keer als ze dit deed, merkte ik dat het makkelijker ging om de spagaat te maken. Gaandeweg begon ze me vaker naar beneden te drukken, dan me op te tillen en terwijl ik voelde dat de tranen over mijn wangen rolden van de pijn, had ik de verbetenheid om door te gaan, steeds minder steunend met mijn handen.
Af en toe haalde ze me uit het apparaat en masseerde ze mijn overbelaste spieren in een wat andere positie. Elke actie die ze deed hielp me. Ik was nog steeds doodsbang voor deze vrouw, de schoonmoeder van mijn geadoreerde Mark, maar ik begon haar wel te vertrouwen. Ze wist precies waar ze het over had en zonder twijfel drukte ze of tilde ze juist. Op de goede momenten hield ze rust of spoot ze met het spuitbusje koude lucht over mijn spieren.
Ik raakte opgetogen en ik begon erin te geloven dat ik vandaag al de spagaat zou kunnen volbrengen.
Nadat ik een paar minuten in een ontzettend pijnlijke stand had gezeten, tilde ze me schijnbaar zonder moeite op en liep met me door een geopende deur. Daar liet ze me met nog niet ontspannen benen in een bak met ijskoud water glijden. Ik gilde even, maar Tanja reageerde er niet eens op. Ze sprong ook in het water en tilde me even later op de kant. Ik rilde over heel mijn lichaam en voordat ik het in de gaten had, zat ik weer op het apparaat. Ik kwam nu ineens veel minder ver en wat ik ook probeerde: mijn spieren wilden niet ontspannen… Door de kou waren ze zo verkrampt, dat ze vast zaten. Tanja zei nog steeds helemaal niets en legde een blokje hout onder één voet en zei: “Wil je je best doen om zo zacht mogelijk te gillen?”
Terwijl ik haar woorden overdacht, drukte ze op mijn linkerschouder en ik voelde een striemende pijn in mijn heupen en andere gewrichten. Daarna de andere kant.
Ik maakte geen geluid.
Dat kwam vooral omdat ik zo verbaasd was wat deze vrouw deed, dat ik de pijn eigenlijk niet leek te voelen… Mijn lijf kreeg de pijn wel mee, maar mijn hoofd negeerde het. Toen mijn gewrichten weer een level up waren gegaan, begon ze mijn ontzettend pijnlijke spieren te masseren met warme olie. Na een paar minuten ontspanden die en ik voelde gewoon dat ik weer verder naar beneden zakte. Ik begon, op Tanja’s verzoek, de spieren aan te spannen en te relaxen.

Ik rook mijn zweet, vermengd met Tanja’s zweet. Het was heel hard werken en ik kreeg telkens van Tanja slokjes water. We maakten heel veel voortgang (vond ik) en ik bleef me heel goed inzetten. Want: Mark verlangde dat!
Na nog een keer een ijsbad en een massage met warme olie, verbrak Tanja de stilte en ze zei: “Je bent nu al zo ver: er kan niets meer verkeerd gaan. We gaan de laatste, uiterste stretch doen, waarbij ik je naar beneden zal duwen. Stabiliseer jezelf met je handen op de grond en hou de spagaat vast”.
Ik deed het, maar ik kwam niet op de grond. Ik baalde hier tot op het bot van! Het voelde echt als falen…

Ik voelde de warme handen van Tanja op mijn schouders en gedurende ongeveer 5 seconden drukte ze met heel haar gewicht op mijn schouders. Door deze extra ‘motivatie’ zakte mijn kruis verder naar beneden en ik voelde dat de plug in mijn aars de grond raakte. Hijgend vanwege de afschuwelijke pijnen vertelde ik dat en Tanja keek even. Daarna ging ze voor me zitten, legde haar benen over mijn wijd gespreide bovenbenen heen en ze klemde zich aan mij vast. Ze knuffelde me en haar hele gewicht rustte op mijn kruis.
Wat ik allemaal voelde wist ik niet, maar ik was er zeker van dat al mijn spieren en andere dingen die in mijn benen zaten kapot gemaakt werden. Ze hopte nog een beetje verder op en neer en ik kon de pijn in mijn benen niet meer negeren en ik begon te krijsen. Ze stond op en ik haalde opgelucht adem. Ze liep weg en liet me in een perfecte spagaat achter.
Ik kon alleen maar huilen. Huilen van de pijn, maar ook van de opluchting dat het nu voorbij was en van trots, dat ik dit toch maar voor elkaar had gekregen!

Tanja pakte ondertussen een paar blokken en legde die naast mijn voeten. Ze masseerde de pijnlijkste plekken en ik voelde me wat minder miserabel… Daarna keek ik verbijsterd wat ze deed: ze deed onder elke hak een blok van ongeveer 3-4 centimeter dik en zei: “Spieren hebben een geheugen, dus je moet altijd net wat verder gaan dan wat je doel is. Dat scheelt hierna heel veel moeite om het bij te houden. Het zal nu alleen wat pijnlijk zijn, maar ik weet zeker dat ook dit jou gaat lukken”.
Ik wilde protesteren, maar Tanja ging alweer op mijn bovenbenen zitten en liet steeds meer van haar gewicht op mijn benen belanden. Ik opende mijn mond om te schreeuwen, maar ik hoorde niets: Tanja had haar mond om mijn mond gedaan en was me vurig aan het tongen. de passie leek er van af te vliegen, maar door deze afleiding ontspande ik even en ik voelde gewoon mijn spieren tot het maximale uitrekken. Onze kus kon mijn pijn niet meer verbloemen en Tanja verbrak de kus, maar zei dat ik zo moest blijven zitten.
Ze pakte een emmer met warme olie en smeerde daar mijn hele onderlijf mee in: al mijn spieren ontspanden, terwijl ze in een extreem uitgerekte positie zaten.
Ik voelde me per seconde opknappen!

Het duurde zeker vijf minuten voordat ze stopte met masseren en verwarmen. Daarna liet ze de spieren even rusten en kneedde ze mijn schouders, die door alle vreemde bewegingen ontzettend verkrampt waren.
Zittend in de spagaat ervoer mijn lijf een nieuwe werkelijkheid: eentje met wijd gespreide benen, wat ik er best wel macaber uit vond zien eigenlijk…
Tanja pakte me weer beet en deponeerde me met mijn onderlijf weer in het ijskoude water. Het was maar een bodempje en weer spreidde ze mijn benen in de perfecte spagaat. Sterker nog: ze drukte ze een beetje verder. Rillend en bevend onderging ik deze beproeving. Zonder klagen en zonder vragen. Ik was er intussen zeker van, dat Tanja perfect wist hoe ze moest handelen.
Het water stroomde weg en uit een grote opening kwam ander water. Dit was warm en langzaam begonnen mijn benen weer te ontspannen. Toen het water mijn wijd uitgespreide benen overstroomde, stond ze op en duwde mijn bovenlichaam naar voren. Met mijn handen ondersteunde ik me en ik kon zonder enige moeite met mijn borsten de grond raken, terwijl mijn benen de spagaat vol hielden. Achterover deed ze ook, maar dat was veel moeilijker om te doen: ik was te bang om met mijn achterhoofd op de grond te vallen. Maar, uiteindelijk ging dit ook goed.

Het water verdween en Tanja gaf me een hand en zei: “Sta maar op. We zijn klaar voor vandaag”.
Automatisch strekte ik mijn hand naar haar uit en ze trok me krachtig, maar kalm overeind. Ik leek overal kapot springende snaren in mijn benen te voelen, maar toch lukte het me vrij gemakkelijk om op te staan. Het sluiten van mijn benen was heel erg onwennig en was zelfs wat pijnlijk. Tanja omhelsde me en kuste me. Ze keek me recht in de ogen en zei met haar Russische accent: “Ik heb in zo’n korte tijd nog nooit zo’n gigantische stretch bij iemand gedaan. Het was jaren geleden dat ik iemand getraind heb en ik ben heel tevreden over dit topresultaat. Het zal de komende tijd nog niet erg prettig voelen, maar je weet nu dat je het kan en dat het hooguit wat pijn doet”.

Hoezo!? WAT PIJN!? Het gevoel onder mijn navel was niet te vergelijken met iets wat ik eerder had gevoeld, maar ik wist zeker dat zelfs een pinguïn zich nog sierlijker zou voortbewegen als ik. Door met mijn middel te draaien durfde ik kleine stapjes te nemen, want mijn gemartelde spieren hadden voor vandaag genoeg gehad, vond ik.
Gelukkig waren mijn schoenen al lang gesneuveld en waggelde ik door de ruimte. Martijn kwam er aan en hij had een roodkleurig staafje bij zich. Hij kuste me op mijn mond en zei dat hij heel erg trots op me was. Ik glom van deze positiviteit en hoorde zijn volgende zin: “Het is nu belangrijk om zo normaal mogelijk te lopen en daarna spontaan in een spagaat te vallen”.
Ik keek hem aan alsof hij van Mars kwam en hij toverde een duivelse glimlach op zijn gezicht. Hij zei: “Ik zal je motiveren om te rennen”.

Ik bedacht me dat hij gek geworden was! Ik had het gevoel dat ik opnieuw moest leren lopen en hij wilde me motiveren om te rennen?! Ik voelde een schok net onder mijn navel en ik zag een vonk overspringen tussen het rode apparaat en mijn geoliede lichaam. Ik gromde en toen Mark weer richtte, deinsde ik terug. Hij kwam me achterna en voordat ik het in de gaten had, rende ik.
Ik gaf me over: hij had me ‘gemotiveerd’...
Hij gooide het ding aan de kant en liep met een oprechte glimlach naar me toe. Hij opende zijn armen en sloot mijn gemartelde lijf in zijn armen. Ik voelde me zo thuis en ineens ontzettend leeg.
We genoten er een tijdje van en daarna trok Martijn me mee en we liepen weer door allerlei gangen. Soms waren ze alleen maar met een kamerscherm gescheiden van de gangen waar ‘normale’ hotelgasten verbleven. Martijn stopte bij een kantoor, klopte er even aan en na een gebrom trok hij me mee naar binnen. Onverwachts stapte ik het kantoor binnen en daar zag ik Mark en Johan zitten. Aan de zijkanten zag ik Iris, Kyara, Alicia en Tanja.
Mijn hart maakte een enorme sprong van vreugde en toen Mark zich langzaam omdraaide, moest ik bijna kotsen van opwinding.
Hij keek me met priemende ogen aan en hij vroeg: “Wat heb je vandaag geleerd, Odette?”
Zonder nadenken antwoordde ik: “De spagaat, Meester Mark”
“Goed. Laat maar zien”.
Ik herinnerde me de woorden van Tanja en zonder ook maar een halve seconde te wachten, liet ik mijn voeten wijd uit elkaar gaan. Het laatste stuk ging snel en was pijnlijk: pijnlijk in mijn spieren, maar ook mijn kut en vooral mijn plug deden pijn toen ik hard op de grond viel.
Mark had nu zijn volle aandacht voor mij en hij stond op. Hij schoof twee bureau's een eindje uit elkaar, wees naar Tanja en Iris en zei: “Leg haar voeten op de bureau’s”.
Ze pakten mijn voeten beet en Mark tilde mij 80 cm op. Mijn voeten waren nu op tafelhoogte en mijn kutje was al een beetje lager. Al mijn spieren wilden in staking gaan en protesteerden zo hard mogelijk, maar ik merkte het niet, want het was Mark die me vast had.
Lichtjes deinend kwam er telkens een inspannend en een ontspannend moment. In een vast ritme krijsten mijn spieren van de pijn en het werd uiteindelijk ondragelijk: de tranen stroomden over mijn wangen.

Mark stond voor me en bracht zijn mond naar mijn mond. Hij zei niets, maar hield het ritme vol. Ik zag hem heel wazig, omdat ik constant aan het huilen was. Hij zoende me en ik voelde een nog scherpere steek in mijn benen, maar welke pijn ik ook kreeg: het boeide me niet, want Mark zoende me!
Snikkend en kussend rekte hij zelfs het laatste beetje rek nog op. Ik liet mijn hoofd op zijn schouder rusten, want ik was doodmoe… Hij hield me met één sterke arm stevig vast en hij klemde mijn borsten tegen zich aan. Mijn hart sprong op, de vlinders raasden door mijn buik en mijn benen leken overal op breekstand te staan.
Ik voelde iets in mijn kutje, maar ik negeerde het. Ik had me al een hele tijd gevingerd en was niet klaargekomen en deze extra stimulans zou ik ook nu negeren.
Mark verbrak de kus en zei: “Laat je gaan en kom klaar”. Per direct voelde ik dartelende vingers over mijn klitje bewegen en de wetenschap dat Mark dit deed en dat hij me toestemming gaf om klaar te komen, zorgde ervoor dat ik mijn bekken ondanks alle extra pijn hard naar voren bokte en me alleen maar concentreerde op mijn bron van alle geilheid: de plek waar mijn kut door Mark werd verwend.
Hij stak een stel vingers in mijn kut en drukte feilloos op mijn G-spot. Met zijn duim aan de buitenkant en zijn vinger dieps in mijn kut, kneep hij hard in mijn geile knopjes. Binnen vijf seconden spoot ik een enorme hoeveelheid geil uit mijn kut en terwijl Mark mij met die hand veel druk naar beneden gaf, waardoor mijn beenspieren nog harder krijsten, kwam ik schokkend klaar. Alles werd wazig voor mijn ogen en iedereen sprong op om mij te ondersteunen. Ik vertrouwde helemaal op hen en liet me helemaal gaan. Ik ontspande en schokte.
Mark hield me heel stevig vast en ik genoot van zijn krachtige hulp. Toen ik mijn ogen opende en ze een paar keer geknipperd had om het traanvocht af te voeren, keek ik in de ogen van Mark. Daar straalde een soort van trots uit en hij streelde even met één hand door mijn haren. Dat voelde heerlijk. Daarna kuste hij me secondenlang op mijn mond. Nadat hij de kus helaas verbrak, zei hij: “Je bent een bijzondere slet, Odette. Jouw doorzettingsvermogen is enorm en dat vind ik heel knap. Kijk eens naar de monitor achter me?”
Ik richtte mijn ogen een beetje op en ik zag een live beeld van mijn achterkant. Het trof me dat mijn billen zo mooi waren.. Daarna viel me de hoek van mijn benen op. Ik was en ben niet wiskundig aangelegd, maar dat het een hoek van meer dan 200 graden was, was mij al wel duidelijk.
Ik was te moe om trots te kijken, maar tevreden voelde ik me zeker!

Ik voelde ook vanaf achteren een paar armen om me heen sluiten en ik werd op de grond gezet. Heel langzaam kon ik stapjes doen en toen ik weer als een pinguïn aan het waggelen was, kwam Martijn weer met de prikstok aanzetten. Ik was er als de dood voor en waggelde snel weg. We lachten er even om en ik werd door Iris en Martijn naar een hotelkamer gebracht, waar ze me een beetje schoon maakten en daarna in een schoon bed legden. Mijn plug zat nog in mijn kont en mijn boeien waren los.
Ik viel in slaap en droomde zoete dromen met Mark in de absolute hoofdrol!