Het Schriftje - 5

Julie antwoordt niet onmiddellijk. Ze zal waarschijnlijk weer bezoek hebben, de sloerie. Maar ik voel me nog steeds fantastisch. Mijn hoofd is leeg, mijn gedachten zijn bevrijdt. Ik betrap mezelf erop dat ik terug met de zwarte krulletjes van mijn schaamhaar aan het spelen ben. Wat gebeurt er toch met mij. Ik ben nooit een nonnetje geweest, ik heb altijd wel de nodige seksuele appetijt gehad, ook in mijn huwelijk, maar dit is toch van een ander niveau. Ik voel hoe mijn vagina alweer hunkert om bemind te worden. Het is nog geen uur geleden sinds Billie mij explosief heeft doen klaarkomen, en toch verlangt dat gedeelte van mijn lichaam naar meer. Zou ik eraan toegeven? Neen, honger is de beste saus. Mijn poes zou geen eten meer krijgen deze avond. Eerst wou ik alles delen en bespreken met Julie, want ik heb geen flauw idee hoe het nu verder moet met mij.

Het is woensdagochtend en de wekker doet me bruusk ontwaken. Wat heb ik heerlijk gedroomd. Ik lig nog steeds poedelnaakt in mijn bed. Naakt slapen doe ik normaal nooit, maar nu vind ik het zalig. De ochtenddouche verfrist me compleet en de dubbele espresso doet de laatste slaap verdwijnen. Al fluitend vertrek ik naar mijn werk. "Jij ziet er vrolijk uit", zegt Marthe, de secretaresse aan het onthaal met de puppy oogjes. "Gewoon goed geslapen", zeg ik tegen haar en ik haal de nodige documenten uit mijn bakje en huppel verder naar mijn kantoor.

Het is lunchpauze wanneer ik eindelijk antwoord van Julie krijg. "Kom na je werk naar hier, ik wil alles horen", schrijft ze. Ik antwoord dat het goed is. "Jij ziet er verbazingwekkend stralend uit vandaag", hoor ik plots een gekende stem zeggen en Peggy komt naast me zitten aan het tafeltje in de kantine. "Goh valt goed mee", lieg ik terwijl ik mijn slaatje verder eet. "En ga je dit weekend weer naar de camping", vraagt ze bijna fluisterend. "Goh ik weet nog niet wat mijn plannen voor dit weekend zijn", zeg ik tegen Peggy. "Ik zou het echt wel leuk vinden", zegt ze en ik voel hoe ze met haar hand onder mijn rokje gaat en de binnenkant van mijn dijen streelt. "Niet hier Peggy", zeg ik kordaat. "Wel ergens anders dan?", vraagt ze al lachend. Daar zit ik dan, met mijn mond vol tanden. "Ik wist het wel", zegt Peggy met een vette knipoog en ze staat recht en loopt weg.

Fuck fuck fuck, denk ik bij mezelf. Nu denkt Peggy dat ik haar wil, dat ze me mag nemen wanneer ze maar zin heeft. Plots zie ik de herinnering van Peggy naakt terug op mijn netvlies. Zo slecht zag ze er eigenlijk niet uit, ondanks dat ze 15 jaar ouder is. Ik kan me perfect herinneren hoe haar billen, haar borsten en ja ook haar perfecte perzik van een vagina eruit zag. Sandra, hou je gedachten erbij zeg ik stilletjes tegen mezelf. Mijn slaatje is op en ik smijt de verpakking in de vuilnisbak. Ik loop terug naar mijn kantoor en werk verder.

Omstreeks 17u00 zit de werkdag erop en ik loop naar mijn auto. Wanneer ik in de parkeergarage van ons gebouw aankom, stapt Peggy net uit de andere lift. "Het is toch een teken dat we elkaar zo vaak tegen het lijf lopen he", zegt ze gevolgd door weer zo'n vette knipoog. "Je bent mijn baas en we werken op hetzelfde verdiep, logisch toch", zeg ik tegen haar. Ik zie in haar ogen dat ze teleurgesteld is door dat antwoord. Zo bedoelde ik het ook niet, maar ik heb het nog héél moeilijk met die dubbelzinnige woorden van haar. Ik ben nog volop in ontdekking, ik heb nog maar net mijn eerste ervaring achter de rug. Ze moet me tijd geven. Ik weet echt nog niet wat ik wil, of wie ik wil. Wil ik haar wel, ik weet het niet.

Ik kom aan bij het appartement van Julie en parkeer mijn wagen op de gebruikelijke plaats naast de kerk. Wanneer ik uitstap kijk ik naar het grote kruisbeeld dat aan de zijmuur van het prachtige gebouw hangt. Hij zou eens moeten weten wat er zich allemaal afspeelt in die woning op amper enkele meters. Ik kijk naar links en rechts, en steek de straat over. Een fietster die meer aandacht heeft voor haar smartphone dan het verkeer rijdt me bijna omver. Ik wil haar naroepen maar zie nog net dat het Marthe, onze onthaal secretaresse is. Wacht tot ik haar morgen zie, ik peper het haar nog wel eens in. Ik kijk naar boven en zie Julie reeds enthousiast zwaaien van achter haar gordijn. Ze buzt me binnen.

"Hey girl", zegt ze vrolijk en ze geeft me twee dikke kussen op m'n wang. "Welkom in de club", volgt al snel. "Wow wow rustig", zeg ik tegen haar. Maar blijkbaar heeft Billie reeds in geuren en kleuren aan haar verteld wat er gisteren gebeurt is. Iets ontkennen of verzwijgen zat er deze keer niet bij, en stiekem wou ik dit ook niet meer. "Je bent dus een squirterke", zegt Julie met een trotse toon in haar stem. Ik kan wel door de grond zakken van schaamte. Billie heeft echt ALLES verteld tegen Julie. Maar mijn goede vriendin stelt me onmiddellijk op mijn gemak. Ze vertelt me dat het volstrekt normaal is en dat het gewoon wil zeggen dat Billie heel goed haar best gedaan heeft en dat ik me compleet heb laten gaan. "Soms gebeurt het bij mij ook hoor", zegt ze lief.

Julie vertelt over haar ervaringen met Billie en dat ze speciaal haar gekozen heeft omdat ze wist hoe lief ze was. "Ze heeft maar één nadeel", zegt Julie plots, "Ze geeft alleen maar, ik mag niet aan haar komen". "Ja ze is wel knap hé", zeg ik schoorvoetend. Ik zie hoe Julie haar ogen fonkelen. "Jij bent echt klaar voor opdracht 5", zegt ze. Ik moet toegeven dat ik ook benieuwd ben. Het wordt echt een gezellige avond. De boosheid die ik recent voor Julie voelde is compleet verdwenen. Ze wist overduidelijk hoe de vork in de steel zat bij mij, nog voor ik het zelf wist. Julie weet me ook te vertellen dat Elke, een andere vriendin van ons, ook bedrogen is door haar man en dat ze ook de scheiding heeft aangevraagd. "Misschien kan je voor haar ook een schriftje maken dan", zeg ik al lachend. "Geen slecht idee meid", zegt Julie serieus.

Het is bijna middernacht wanneer ik thuis kom. Samen met Julie heb ik er een gezellige avond van gemaakt en hebben we pizza besteld. Het zal dus weer een korte nacht worden. Ik poets snel mijn tanden en doe al mijn kleren uit. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Zou ik ook een piercing in mijn tepels laten zetten? Ik denk terug aan Billie's borsten en de tattoos en de piercings. Ik vond het echt wel mooi, ik vond haar echt wel mooi, ik vond haar geil. Mijn handen zakken weer richting mijn dijen en frulliken weer met mijn schaamhaar. Zou ik het afscheren? Neen, niet doen Sandra denk ik luidop. Ik vind mijn schaamhaar mooi, ik vind mijn schaamhaar vrouwelijk, ik vind mijn schaamhaar geil. Ik voel de warmte die mijn vagina uitstraalt. Ze hunkert weer naar me, ze wil aandacht. Aandacht die ze vandaag nog niet gekregen heeft. Terwijl ik naar mezelf blijf kijken penetreer ik mijn poesje met twee vingers tegelijkertijd. Ik hoor het soppen. Steeds heviger vinger ik mezelf, terwijl ik blijf kijken in de spiegel. Ik krijg het moeilijk om rechtop te blijven staan, maar ik blijf kijken in de spiegel. Lang zal het niet meer duren. Mijn clitoris pulseert van verlangen, maar het is het binnenste van mijn kut die alle aandacht krijgt. "Jaaaaaa aaarghghhg", schreeuw ik terwijl ik stevig klaarkom. Dikke druppels geil spatten naar buiten. Ze vallen op de tegelvloer maar enkele bereiken ook de spiegel. In een sliertje glijden ze door de zwaartekracht naar beneden. Met de douchekop spoel ik snel de plek der zonde alvorens ik in bed kruip. Lang heb ik niet nodig eer ik gelukzalig in slaap val.

Voor ik het goed en wel besef zit ik weer op kantoor. Peggy is er vandaag niet dus ik moet geen angst hebben om dubieuze boodschappen of praatjes te krijgen. Wel vraag ik me gans de dag af wat opdracht vijf zou kunnen zijn in het schriftje. Met mijn geile kop gisterenavond ben ik het vergeten te bekijken. Wanneer ik in de namiddag naar huis ga zie ik Marthe aan het onthaal zitten. "Ben jij je leven beu meisje", zeg ik op een strenge toon. Ze schrikt zich rot en ik vertel haar hoe ze mij gisteren bijna omver gereden heeft op de fiets omdat ze op haar smartphone bezig was. "Sorry Sandra", zegt ze, "ik moest een berichtje van mijn vriendin beantwoorden". "Jouw vriendin of een vriendin", vraag ik zonder nadenken. "Dat zou je wel willen weten hé", zegt ze en weer doen die puppy oogjes van haar me bijna smelten. "Het is goed voor één keer", probeer ik stoer te zeggen, maar het mist compleet zijn uitwerking.

Thuis aangekomen zet ik een kopje Nespresso voor mezelf, en ik neem het schriftje uit de kast. "Opdracht 5 : Na nemen komt geven", staat er getiteld. Blijkbaar is het nu tijd om zelf een vrouw te verwennen, nadat Billie mij verwend heeft. Hoe in hemelsnaam moet ik dit aanpakken denk ik bij mezelf. Ik zou liegen moest ik zeggen dat ik er niet aan gedacht heb. Het is ook de meest logische volgende stap. Maar hoe vind ik hier iemand voor. Peggy ja, die zou het onmiddellijk toelaten, maar dat wil ik nog niet echt. Karen van de lingeriewinkel stond er precies ook voor open, maar haar vind ik toch iets te oud. Julie zelf? No way in hell. Gans de avond pieker ik me suf hoe ik iemand zou vinden waar ik mijn eerste stappen mee zou kunnen verkennen. Het idee van een datingsite passeerde de revue, maar werd al snel afgeschreven. Tinder? Nee, niet mijn ding. Ik wist het niet. Ik zou Julie om hulp moeten vragen.

Het is vrijdag en het antwoord op mijn vraag viel vanzelf op mijn schoot. Tijdens de kantooruren krijg ik plots een e-mail van Julie met daarin een flyer. "Zin om te gaan?", staat er te lezen. In een grote stad zo'n 150km van hier organiseren ze een grote LGBTQ fuif. Ben ik hier klaar voor? Want naar zo'n fuif gaan is echt wel uit de kast komen. Aan de andere kant, wat is de kans dat ik daar bekenden tegen het lijf loop. "Doen", mail ik naar Julie. Het moet er eens van komen, waarom daar niet.

's Avonds belt Julie met de melding dat ze 2 kamers geboekt heeft in een hotel nabij. Zo moeten we niet letten op de tijd en kunnen we drinken wat we willen. Slimme meid die Julie. Natuurlijk hoopt ze ook te scoren op die fuif, en wil ze haar verovering onmiddellijk consumeren, ik ben niet naïef. We beslissen om zaterdag kort na de middag te vertrekken. De zaterdagochtend kies ik een outfit uit. Dit is niet simpel want het is jaren geleden dat ik nog uitgeweest ben. Ik pak verschillende kledingstukken in en voor ik het goed besef zit ik in de auto van Julie, op weg naar de stad. Onderweg schreeuwen we lustig mee met de radio, de sfeer zit goed. Het is ongeveer 16u00 wanneer we inchecken en we beslissen om eerst nog een wandeling te maken alvorens we iets gaan eten. Ik maak van de gelegenheid gebruik om Julie uit te horen over hoe het er aan toe gaat op zo'n fuiven. Julie zegt dat ik me weinig zorgen moet maken. Iedereen is er superlief en iedereen aanvaard er iedereen. Ze waarschuwt me wel dat ik waarschijnlijk veel vreemde zaken zal zien, maar ik moet gewoon respectvol blijven en mijn geest open zetten.

We vinden een leuk Italiaans restaurantje waar we een pasta eten. Na het avondmaal gaan we terug naar het hotel om ons klaar te maken. "Wat moet ik in hemelsnaam aandoen", vraag ik Julie. "Ik help wel effe", zegt ze. Ze duikt in mijn koffer en binnen de 2 seconden heeft ze er het rode lingeriesetje uitgevist. Dit was het setje met het doorschijnende broekje en de bushup beha. "Zet je tweeling hiermee maar mooi in de kijker", zegt Julie al lachend. Verder neemt ze het speelse gele rokje en wit topje. "Doe hieronder je witte Adidassen aan en je hebt de perfecte girl-next-door-look", zegt Julie, "daar zal je zeker mee scoren". Julie helpt me ook met mijn kapsel. Ze borstelt mijn halflange zwarte manen en steekt ze in een speelse paardenstaart. Ze wrijft wat felle kleurtjes make-up op mijn gezicht en laat me mezelf dan bewonderen in de spiegel. Ik zie er inderdaad speels en vrolijk uit. "Is dit wat lesbiennes nu leuk vinden", vraag ik nieuwsgierig. "Een hele hoop", zegt Julie al lachend.

Terwijl Julie in de badkamer verdwijnt kijk ik nog eventjes televisie. Veel valt er niet te zien behalve een herhaling van een aflevering van Friends die ik al 27 keer gezien heb. Maar plots kijk ik héél anders naar die aflevering. Heeft Rachel daar nu harde tepels? Je kan ze perfect zien door haar shirtje. En ook bij Monica kan je de puntjes duidelijk zien. Hier had ik nog nooit opgelet. Ondanks dat ik deze aflevering bijna kan naspelen, lach ik weer hartelijk. Dat is het effect van Friends, een betere reeks hebben ze nog niet kunnen maken. "Wat vind je ervan", vraag Julie terwijl ze al showend uit de badkamer komt. Mijn mond valt net niet open. "Wat heb jij nu aan", vraag ik me luidop af. Julie draagt een soort ultrakort rokje en een bikini bovenstukje. Rond haar benen heeft ze netkousen aan die net tot aan het rokje komen en aan haar voeten heeft ze felrode korte laarsjes met allemaal stekels. "Vandaag ben ik de angry lesbienne", zegt ze terwijl ze haar knalrode lippen tuit en me een zoentje gooit. "Een groter contrast tussen ons is er niet", zeg ik. "Dat is de bedoeling", zegt Julie, "dan gaan we zeker niet moeten vechten voor dezelfde vrouw".

Ik kan het nog altijd niet geloven. Vorige week was ik nog in volle ontkenning, en nu, slechts 6 dagen later ben ik klaar om naar mijn eerste LGBTQ fuif te gaan. Ik loop naar de deur om te vertrekken maar Julie houdt me tegen aan mijn arm. "Je vergeet iets poes", zegt ze met een ondeugende blik in haar ogen. "Wat dan wel", vraag ik nieuwsgierig. "De druk van de ketel laten", zegt Julie. Ik kijk haar vragend aan, want ik heb geen flauw idee waar ze het over heeft. "Nooit geil naar een fuif vertrekken, of je neemt de eerste de beste mee naar huis, want dan heb je geen geduld om de juiste te zoeken", zegt Julie. Ik vraag haar hoe je dit dan wel doet. "Zo", zegt Julie.

Ze gaat voor het bed staan, draait zich om en buigt zich volledig naar voor. Haar rokje is zo kort dat ik haar roze string kan zien, alsook de bolling waar haar schaamlippen achter verborgen zitten. Maar voor ik goed kan kijken, trekt ze haar string uit. Een perfect gladgeschoren poesje komt tevoorschijn. "Wat doe jij nu", vraag ik geschrokken. "Stoom aflaten, en dat moet jij ook doen". Julie gaat nu wijdbeens op het bed zitten en ik kijk vol in haar poes. Met haar vingers begint ze haar klitje te masseren. "Komaan San", zegt ze terwijl ze zonder schaamte verder blijft vingeren, "effe je geilheid wegwrijven, je zal me straks dankbaar zijn". Wat moet ik doen. Gefascineerd kijk ik naar Julie en ik zou liegen als ik zeg dat het me niets doet. Ik ben inderdaad geil. Ik kijk er inderdaad naar uit om mijn eerste vagina te ontdekken en verwennen. Misschien heeft ze gelijk. Tot nu toe had ze altijd gelijk. Julie heeft gelijk.

Ik steek mijn handen onder mijn rokje en trek mijn rode doorzichtige broekje uit. "Goed zo meid, laat die poes maar zien", zegt Julie al kreunend. Ik ga aan de andere kant van het bed zitten, recht tegenover haar en spreid nu mijn benen. "Leuk bosje", zegt ze, "dat zullen de dames wel appreciëren". Maar woorden kan ik nu niet meer uitbrengen, alles draait nu op instinct, op verlangen. Ik breng mijn vingers naar m'n gleufje en begin mezelf te strelen. Ik ben nat. Mijn clit is gezwollen. Julie ziet het. "Doe maar", moedigt ze me af. Ik steek 2 vingers diep in mijn schede. Zo heb ik het het liefst. Ik word graag gevuld. M'n kietelaar stimuleren is aangenaam, maar ik geniet het meest van gevuld worden. "Mmmmm", kreun ik zachtjes. Julie is al verder aan het volume van haar kreuntjes te horen. Ik heb Julie vroeger al naakt gezien tijdens het sporten, haar lichaam heeft dus weinig geheimen voor mij. Maar zo heb ik haar nog nooit gezien. Zo kwetsbaar en broos, zo vol verlangen en lust. Zo geil.

"Ik koooom", kondigt Julie haar orgasme aan. Gefascineerd kijk ik toe terwijl ik ondertussen met drie vingers diep in mijn kutje zit te soppen. Ik zie hoe het vocht in kleine druppels op haar dijen spat, en hoe haar schaamlippen contracties aan het maken zijn. Dit is voor mij teveel. Luttele seconden later kom ik ook klaar. "Fucking heeelllllll", roep ik luid. Het is niet zo intens als door Billie, maar het is toch verdomd lekker. Mijn dijen en poes kleven aan elkaar. Ik produceer echt veel vocht. "Kom", zegt Julie, "effe verfrissen en we zijn weg". Met een washandje maken we onze vagina's proper, we trekken onze onderbroeken aan en stappen uit de deur richting de fuif. Wat zal de avond en vooral de nacht nog brengen vraag ik me af...