De Hunting Kronieken - 5

De volgende ochtend waren we vroeg op pad en stonden we al snel op het afgesproken uur voor de zwarte voordeur. Caro had de nieuwe rode jurk aan. Na aangeklopt te hebben deed Ruun open en liet ons binnen. Ha jullie zijn het, zei hij zonder veel interesse. Domani verwacht jullie. Goed luisteren en opletten want het is een eer om van haar les te krijgen. Nu ik moet weg voor zaken dus je gaat geen last hebben van mij, grijnsde hij. En even later was hij weg, de voordeur achter zich dichttrekkend. Domani kwam ons tegemoet in de gang. Ja Ruun is een belangrijk iemand in de volksraad van Breeg, zei ze, daardoor heeft hij altijd veel werk. Ze leidde ons ondertussen de kleine kamer zonder ramen in. Maar dat is beter zo, dan kan hij ons niet storen in de les, ging ze verder. Ik deed mijn best om Domani niet aan te staren. Haar mooie benen staken in zwarte naaldhakken, ze had een kort zwart rokje aan met daarover een losse zwarte trui met een heel diepe V-hals, de modetrend van het moment. Al naargelang ze bewoog kreeg je een meer dan bevredigend zicht op haar stevige borsten. Het was duidelijk, ze hield van zwart! Haar bruine ogen rusten even op mij en ontlokten haar een glimlach. Ze was duidelijk zelfzeker en wist dat ze bij mij een gevoelige snaar had geraakt met haar voorkomen.

Vandaag ga ik het hebben over hoe een eigenaar zijn eigendom moet behandelen om tot harmonie te komen. Deze les geef ik alleen aan buitenlanders, want Veenlandse jongens krijgen dit al van kindsbeen van hun vader onderricht. Normaal is dit een heel theoretische les, maar omdat Caro een goede vriendin is, wil ik er wel af en toe een praktische toets insteken, als jij Peter daar natuurlijk mee eens bent. Daar heb ik absoluut geen probleem mee, antwoorde ik haar. Goed dan kunnen we nu de les aanvatten. Ze wees ons een zetel aan en zijzelf ging in een andere zetel zitten.

De eerste twee uur waren inderdaad een monoloog. Ze vertelde over de oorsprong van het eigendomsbeginsel van de Veenlanders en welke regels er momenteel van toepassing zijn. Zo mocht de eigenaar altijd diensten, zowel seksuele als andere, van zijn eigendom verlangen, het eigendom mocht niet weigeren. De man en de vrouw moesten echter wel onvoorwaardelijk trouw zijn aan elkaar. Wanneer de man echter een buitenlander was, mocht hij huwen met een andere vrouw, op voorwaarde dat de seksuele dienstbaarheid van zijn eigendom verviel. De vrouw moest monogaam verder leven, maar bleef dienstbaar aan de eigenaar. Als aan een van deze regels niet werd voldaan, dan mocht de benadeelde partij de andere een onbeperkte straf opleggen. Als het eigendom de eigenaar doodde als straf, wat theoretisch mocht, dan werd zij echter door de gemeenschap verstoten met alle gevolgen van dien.

Ik zal je trouw blijven, ik beloof het je, zei ik stilletjes tegen Caro. Caro keek me aan, heer Peter, dat hoeft voor mij niet, zolang je niet achter mijn rug ontrouw bent of huwt met iemand anders, zal ik je in alles dienstbaar blijven. Je hebt mijn leven gered, dat vergeet ik nooit. Oh wat mooi, hoorde ik Domani zeggen. Ze ging wat verzitten en ik kreeg een ruim zicht op haar borst. Dat doet ze moedwillig, ze stelt me op de proef, flitste er door mijn hoofd. Maar ik kan dit aan en ik keek onbevangen naar die mooie borst met die witte tepel.

Goed, volg mij, zei Domani terwijl ze rechtstond en de inkomhal inliep. We volgden haar naar het einde van de hal, daalden een trap af en vervolgden onze weg door een schaars verlichte gang. Domani bleef staan voor een deur die ze met een sleutel opende. Mijn privé kamer zei ze vol trots. Ook hier geen ramen en enkel kandelaars met kaarsen aan de zijkant. In het midden stond een eigenaardig gevormde tafel en aan de achterste muur hingen allerlei voorwerpen die ik niet kende, maar die me toch geen blijde gedachte opleverde. Caro, kleed je uit voor je heer. Zonder enige vorm van schroom of schrik stond ze al snel naakt voor mij. Peter ik ga je leren hoe je het best je eigendom straft bij ongehoorzaamheid, zonder haar dienstbaarheid te beschadigen. Domani ging achter Caro staan en begon zachtjes Caro’s borsten te masseren. Je bent mooi, zei ze, maar ze keek ondertussen naar mij met haar bruine ogen. Ben je er klaar voor, Caro? Een hand gleed naar haar venusheuvel en over haar witte kutlippen. Domani bleef me met een geile blik aankijken en likte aan haar rode lippen. Ga naar de tafel Caro, zei ze even later en Peter volg ons zodat je alles goed kan zien en leer wat je moet doen. Ze klikte Caro haar enkels vast in twee klemmen aan de tafelpoten en haar polsen in klemmen achteraan het tafelblad. Ik had schrik dat Caro in paniek zou geraken na alles wat zij had meegemaakt enkele dagen geleden, maar dat was niet het geval. Daar stond ze dan, benen breed gespreid, borsten platgedrukt op het tafelblad. Domani liep naar de achterste wand en kwam terug met een lederen gordel. Terwijl ze deze omgespte rond haar korte rok, merkte ik dat er een 4 cm dikke en 30 cm lange afgeronde houten stok aan de gordel was bevestigd. De stok was bekleed met fijn wit leer van een broedier kalf. Ik ga Caro voorbereiden voor jou Peter, want als je haar zo straft, dan hou je de dienstbaarheid in ere. Ze plaatste de stok voor Caro haar anus en duwde zachtjes hem een klein stukje naar binnen. Caro slaakte een kreet van pijn. Ja schatje, het is voor je goed, zei Domani, en je hebt een troost: Peter zijn neukstaaf is zachter dan deze stok. Peter kom achter mij staan, neem me bij mijn billen vast, dan duwen we zo de stok dieper in Caro. Ik deed wat ze vroeg en merkte dat Domani naakt was onder haar zwart rokje. Hou me beter vast Peter en sta dichter tegen me, zodat we nu samen Caro neuken in haar kont. Ik greep haar billen beet onder haar rokje en begeleide haar in het stotende ritme, mijn lul daarbij schurend tegen Domani’s billen. Caro kreunde van pijn en Domani ging door tot uiteindelijk de helft van de stok in haar zat. Toen stopte ze en samen trokken we traag de vol smurie hangende stok uit haar anus. De lerares ontdeed zich van de gordel. Dank je Peter voor je hulp, zei Domani met een brede glimlach toen ze goedkeurend naar de zwelling in mijn broek keek. Ze maakte Caro los. Gaat het met je liefje en ze nam Caro troostend in haar armen. Ze kuste haar tranen weg en daarna vol op haar mond. Zo bleven ze even staan. Als Peter je moet straffen dan zal hij onder meer zijn piemel in je kont steken, je weet welke pijn dit doet, dus aanvaard dat dan als straf. Vooraan ontvang je de beloning, achteraan de straf, onthoud dit goed. Kom kleed je terug aan, we gaan naar boven om wat te eten. Deze namiddag gaan we het hebben over harmonie.

Tijdens het eten werd er niet veel gezegd. Wel stootte Domani tweemaal haar knie tegen me, waarbij ze, als ik naar haar verschrikt opkeek, haar borsten toevallig etaleerde. Caro zag het niet of deed toch in elk geval alsof ze niets merkte. Ik moet je wat vertellen, zei Caro plots, en ze vertelde Domani wat ik gisteren had gezien, waarbij ze mij af en toe aanporde om wat details van het gebeuren te geven. Dat was allemaal niet de bedoeling maar het kwaad was geschied. Domani keek me aan: dat huis had een blauwe voordeur, klopt dat? Euh, ja zei ik. Ik ken dat huis, ging ze verder. Dat is een huis van de volksraad en de geruchten doen al lang de ronde dat ze er verstoten vrouwen herbergen voor hun eigen geheime pleziertjes. Niemand durft er iets tegen te doen, want de volksraad van Breeg is machtig. Ze keek me aan met een trieste blik. Ik had al een vermoeden, maar geen bewijs, zuchte ze. Caro en Peter, ik ben jullie ontzettend dankbaar dat jullie het mij verteld hebben. Maar jullie zijn hier om te leren, dus we gaan nu verder met het deel harmonie. Kom volg me, zei ze terug opgewekt.

We volgden haar naar een andere kamer achteraan de woning, ditmaal met een groot raam met uitzicht op een tuin. Er stond enkel een groot rond bed in. Je weet Caro dat het belangrijk is dat je harmonie brengt in de dienstbaarheden tegenover je eigenaar. Zo is het een belangrijke regel dat je een orgasme hebt op het ogenblik dat je eigenaar dat ook heeft. Dus ik ga je verschillende technieken leren om dat te doen. Peter kan toekijken en eventueel helpen. Vooruit Caro kleed je uit. Zonder iets te zeggen kleedde Domani zich eveneens uit. Traag, uitdagend, mij ondertussen aankijkend, goed wetende ze mijn aandacht op haar wist vast te houden en de verhevenheid in mijn broek zich manifesteerde. Ze wist dat ze een mooie vrouw was, onbereikbaar voor anderen omdat ze eigendom was van Turin. En toch bleef ze me uitdagen.

Het volgende uur leerde Caro om haar lichaam beter te kennen en verschillende technieken om mentaal of fysisch haar orgasme op te wekken en vooral te controleren en vast te houden tot het juiste moment van de ontlading van haar eigenaar. Een uur lang naar twee naakte vrouwen kijken die intens met elkaar bezig zijn, zonder er zelf deel van uit te maken, is een zware beproeving.

Peter, als je wil mag je nu Caro neuken, dan zien we onmiddellijk of ze haar les goed geleerd heeft. Ik dacht eerst dat ze ons daarvoor alleen zou laten, maar dat was niet het geval blijkbaar. Vooruit, kleed je uit en begin. Ik was te geil om schaamte te voelen. Mijn kleren vlogen de grond op en zonder me te bekommeren over enige vorm van voorspel, duwde ik mijn reeds harde penis in Caro’s kut. Domani kwam naast ons zitten en keek aandachtig toe hoe ik in en uit haar stootte, terwijl ze commentaar gaf. Caro treft het met zo’n mooie lul, hoorde ik haar zeggen. Die van Turin stelt niet veel voor! Als die lul van Peter je straft, dan zal je dat wel voelen schatje. Die dikke balzak van Peter zal je wel kinderen geven. Welke vrouw zou neen zeggen tegen zo een prachtige lul? Ondertussen dreef ze twee vingers in haar kutje en bewoog ze op en neer in hetzelfde tempo als mijn stoten. Ze was een goede lerares. Toen ik de controle verloor en mijn sperma in Caro uiteenspatte, kwam Caro gelijktijdig klaar. Maar ook Domani kreeg haar orgasme op hetzelfde moment en liet haar kutsappen ongecontroleerd ontsnappen.

Zo dat was het voor vandaag, zei Domani even later. Jullie hebben dat goed gedaan. Morgen de laatste les. Een kwartiertje later stonden we buiten en liepen we terug naar het hotelletje. Je had Domani niet op de hoogte moeten brengen over wat ik zag van Turin, zei ik haar. Ze had recht om het te weten, was haar antwoord, trouwens wij Veenlanders helpen elkaar. Ze bleef even staan en keek me aan. Heer Peter, ik moet u danken. Vandaag heb ik gezien en gevoeld dat je echt om me geeft. Ik hoop echt dat je in de toekomst tevreden gaat zijn over mijn diensten en ze gaf mij een zachte kus op de mond. Ik was verwonderd over haar reactie maar het gaf me toch een warm gevoel. Zonder nog iets te zeggen liepen we verder terwijl de laatste gloed van de winterzon ons in een gouden licht hulde.