Chantal

Hoi, ik ben Chantal, net 16 geworden. Ik heb halflang rood haar en groene ogen. 1m67 en weeg ongeveer 66kg. Ik ben niet echt slank en niet echt dik. Een beetje mollig, zeg maar. Een lichtgebruinde huid en een behoorlijke d-cup. Tussen mijn korte beentjes, groeit een bosje donkere dons.

We hadden sinds enkele maanden een nieuwe leraar Latijn. De ander was met pensioen gegaan. Nu werd het vak Latijn pas echt boeiend. Jerome, heette hij. Hij was blond. Had blauwe ogen. Hij was groot, slank en gespierd. Ik schatte hem een jaar of dertig. Ja, de les Latijn was nu een stuk boeiender geworden.

Door ziekte van de volgende leraar, zou Latijn het laatste uur van de dag worden. Het was nog niet eens drie uur, dus ik zou nog een uur heb alvorens ik mijn broertje van school zou moeten halen. Een uurtje stilte voor de storm zou dat betekenen. Al hield ik erg veel van mijn kleine broertje, soms kon ik hem levend villen. Ik was dan ook verbaasd toen hij vroeg om na de les nog even te blijven zitten. Had ik iets verkeerd gedaan? Waarom moest ik nablijven? Hij wilde toch niets van me? Nee, natuurlijk niet. Er zaten wel mooiere meiden in de klas. Bijna iedereen. Ik was roodharig en dik! Nee, ik had zeker een fout gemaakt.

Toen iedereen uit de klas was, kwam hij naast me staan.

‘Jij bent toch, Chantal, hé?’

‘Ja, mijnheer,’ antwoordde ik.

‘Dacht het al,’ merkte hij op.

Ik keek hem aan en zuchtte. ‘Heb ik iets…’

‘Zeker niet,’ zei hij en schudde het hoofd.

‘Waarom ben ik dan…’

‘Hoe oud ben je?’

‘Net 16 geworden, mijnheer,’ antwoordde ik.

‘Jij bent een van de jongste in de klas dan?’

‘Denk het wel,’ antwoordde ik.

Oké dan,’ zei hij en lachte een rij witte tanden bloot. ‘Heb je een vriendje?’

‘Vriendje?’

‘Of mag ik dat niet vragen?’

‘Jawel hoor,’ knikte ik. ‘Nee. Ik heb geen vriendje.’

‘Oké dan,’ zei hij weer. ‘Wat vind je van me?’

‘Hoe bedoelt u mijnheer?’

‘Vind je me leuk of niet?’

‘Redelijk,’ mompelde ik.

‘Redelijk?’ Hij keek me aan en grinnikte. ‘Knap?’

‘Redelijk,’ zei ik weer. ‘Ja best knap.’

‘Dan is het goed,’ knikte hij.

Ik keek hem in de ogen en lachte. Wat moest hij nou toch?

‘Weet je wat ik van je vind?’

‘Nee, mijnheer.’

‘Mag ik de waarheid zeggen?’

‘Ja,’ antwoordde ik.

‘Ik heb jullie nu al enkele maanden,’ zei hij en keek me aan. ‘Ik heb ongeveer 50 leerlingen, met meer dan de helft meisjes en verdomme, vergeef me dat ik vloek,’ hij keek me even aan. ‘Er is er maar eentje die me telkens een stijve doet krijgen. En weet je wie dat is, Chantal?’

‘Nee, mijnheer,’ zei ik.

‘Jij!’

‘Ik?

‘Ja,’ knikte hij. ‘Jij!’

‘Hoe dat zo?

‘Jij bent de enige met rood haar en als ik nu iets geils vindt aan een meid, dan is het wel rood haar. En dan die tieten,’ ging hij verder. ‘Draag je altijd van die topjes?’

‘Soms,’ zei ik. ‘Als het warm genoeg is daarvoor.’

‘Mooi,’ zei hij en lachte breeduit. ‘Dan hoop ik dat het nog lang warm mag zijn,’ zei hij.

Ik glimlachte nu ook. ‘Dat hoop ik ook, mijnheer,’ knikte ik.

‘Noem me toch Jerome.’

‘Oké, dan. Jerome,’ antwoordde ik en keek onbewust o mijn horloge.

‘Moet je ergens naartoe? Een afspraakje?’

Ik keek hem aan en schudde van nee.

‘Anders mag je wel…’

‘Nee hoor,’ mompelde ik. ‘Als ik maar om vier uur voor de schoolpoort sta.’

Jerome keek me niet begrijpend aan.

‘Mijn broertje,’ zei ik.

‘Ah,’ zei hij en keek naar de klok die tegen de muur hing. ‘Dan hebben we nog wel even. Het is nog een tijdje.’

Even waarvoor? Ik keek ook naar de klok en knikte.

‘Wat vind je van me?’

Ik keek hem aan. ‘Hoe bedoel je, mijnh… Jerome’

‘Vind je me leuk? Niet leuk?’

‘Leuk, zei ik en knikte. ‘In tegenstelling tot Verelst.’

‘Verelst?’

‘Uw voorganger,’ zei ik.

‘Die was niet leuk?’

‘Bijlange na niet. En saai. Hij was saai en kon geen les geven.’

Jerome keek me aan en grinnikte. ‘Die man was van een andere generatie. Vroeger werd er anders lesgegeven. Strenger.’

‘Ja,’ knikte ik.

‘God,’ zei hij. ‘Je moet me verontschuldigen,’ hij keek me aan, trok ene stoel achtruit en ging zitten. ‘Je bent echt een mooi meisje,’ zei hij.

‘Echt?’

‘Ja.’

‘Ik ben een dikke rosse,’ antwoordde ik.

‘Mollig,’ zei hij en lachte. ‘Niet dik. Helemaal niet dik. Mollig.’ Hij keek me even recht in de ogen. ‘Ik hou wel van mollige meisjes.’

‘Oké,’ zei ik en keek hem nu ook aan.

‘En van wat houd jij?’

‘Blonde gespierde mannen,’ zei ik meteen en knikte heftig.

Jerome die zichzelf natuurlijk herkende, lachte.

‘Dat zit ik met mijn blonde haar al goed,’ merkte hij op.

‘En de rest ook,’ mompelde ik.

‘Wat zei je? Hij boog zich wat naar me toe.

‘Niets,’ zei ik. ‘Zomaar wat,’ voegde ik eraan toe en snoof een heerlijk parfum op. Jerome rook heerlijk.

‘Hoe komt het dat je geen vriendje hebt?’

‘Geen idee,’ zei ik en haalde mijn schouders op. ‘Jij vriendinnetje?’

‘Gehuwd,’ zei hij. ‘Al jaar. Eerste kindje op komst.’

‘Proficiat,’ zei ik en meende het nog ook. ‘Hoe oud ben je?’

’34,’ zei hij.

‘Ik 16,’ antwoordde ik. ‘Maar dat weet je al.’

‘Jong nog,’ knikte hij.

‘Inderdaad,’ antwoordde ik.

Hij lachte ook. ‘Inderdaad,’ zei hij. ‘Inderdaad,’ herhaalde hij en schuifelde op de stoel. ‘Mag ik je iets vragen. Het is misschien indiscreet en je hoeft helemaal niet te antwoorden als je niet wil.’

Jij mag me alles vragen. ‘Ja, hoor. Vraagt u maar.’

‘Heb je al ervaring,’

‘Dat is inderdaad indiscreet.’

Jerome schudde zijn hoofd. ‘Ik weet het,’ zei hij. ‘Sorry vergeet het. Ik heb je niets gevraagd. Er is niets gebeurd, toch?’ Hij keek me aan en ging toen verder. ‘Als je wil mag je natuurlijk gaan.’

Ik keek hem aan en zuchtte. ‘Wie zegt dat ik wil gaan,’ merkte ik op. ‘Geneukt heb ik nog niet,’ zei ik, ‘maar gekust wel.’

Jerome keek me aan en schudde het hoofd. ‘Je bent wel erg direct.’

‘Soms wel,’ zei ik en grinnikte.

‘Dat is goed. Ik hou wel van gevatte antwoorden.’

Ik glimlachte en knikte. Plotseling boog hij zich naar me toe en drukte zijn lippen op die van mij. ‘Mijnheer Vergrauwen,’ stamelde ik.

‘Sorry,’ zei hij en keek me aan. ‘Sorry. Dat was fout. Ik weet het.’

‘Misschien wel,’ antwoordde ik giechelde. ‘Misschien ook niet.’

‘Hoe…?’

Ik boog me naar hem toe en drukte mijn lippen op die van hem. Voor de tweede maal voelde ik hoe zacht ze waren. Met mijn tong dwong ik hem zijn lippen open, en meteen schoot ze tevoorschijn en kronkelde zich om die van mij. Onze tongzoen leek wel eeuwig te duren, maar duurde in werkelijkheid maar enkele tientallen seconden, misschien niet eens zolang. Maar was zo zalig.

‘Kussen kan je inderdaad al,’ zei hij.

‘Jij ook.’

Jerome lachte om mijn opmerking en legde plots een hand op mijn borst.

‘Mijnheer Vergrauwen!’ Ik keek hem aan. ‘Straks ziet iemand ons of iemand komt het lokaal binnen.

‘De deur is op slot,’ zei hij en kneep zacht in mijn borst, ‘en dit lokaal heeft alleen ramen met uitzicht op de weide.’

Ik keek even rond en knikte. Dat was nog waar ook. Het lokaal had geen ramen die op de gang uitzagen. Je zag enkel een weide en koeien.

Met zijn vrije hand schoof hij de groene spaghettibandjes omlaag. ‘Verdomme,’ stamelde hij.

‘Leuk?’

‘Meer dan,’ zei hij en keek me aan. Hij stroopte mijn topje verder af en zuchtte. ‘Hoe meer ik van je te zien krijg, hoe stijver hij wordt,’ zei hij.

‘Leuk,’ merkte ik op en lachte. ‘Dat wil ik wel eens zien.’

‘Zeker van?’ vroeg hij en keek me aan.

‘Jij ziet ook van alles van mij.’

‘Dat is zo,’ lachte hij en ging staan. Hij liep naar de deur en voelde nog een keer of ze goed in het slot zat. ‘Je kunt nooit zeker genoeg zijn,’ zei hij.

‘Er moest eens iemand binnenkomen.’

‘Moet er niet aan denken.’

Ik knikte en trok het topje over mijn hoofd heen uit.

‘Jeetje,’ zei hij. ‘Ben je iets van plan?’

Ik haalde mijn schouders op en lachte.

‘Jij?’

Jerome Vergrauwen, leraar Latijn, liep naar me toe. ‘Misschien,’ zei hij en knoopte zijn broek los, die op de grond viel. Ik zag meteen de enorme bult tussen zijn benen. Terwijl hij zijn ogen op mijn gericht hield, stroopte hij zijn boxer omlaag. Een enorme penis schoot omhoog.

‘Ojee,’ mompelde ik. ‘Zo groot. Het vrouwtje zal wel tevreden zijn.’

‘Dat is ze ook,’ knikte hij.

Ik bleef vol bewondering naar zijn stijve pik staren en schrok op toen hij me aanraakte. ‘Gaat heet wel.’

‘O, ja. Was even in gedachten.’

‘Wat vind je ervan?’

Groot,’ merkte ik op.

‘Dat is hij wel,’ zei hij vol trots.

‘Hoe groot?’

‘22cm,’ antwoordde hij.

‘Dat is groot,’ merkte ik op. ‘Is die niet veel te groot?’

‘Te groot waarvoor?’

‘Neuken!’

‘Nee hoor,’ zei hij en glimlachte. ‘Wil je soms…?’

Ik haalde mijn schouders op. ‘Misschien wel.’ Ik keek hem aan en glimlachte. ‘Zeker wel.’

‘Misschien eerst even pijpen.’

‘Pijpen?’ ik keek hem vragend aan.

‘Ik steek mijn pik in je mond en jij zuigt erop alsof het is een lolly is. Pijpen,’ zei hij.

‘Ik wil het best proberen,’ antwoordde ik. Ik wilde namelijk alles best proberen.

Jerome Vergrauwen de nieuwe leraar Latijn, legde een hand achter op mijn hoofd en duwde het naar hem toe. ‘Je moet wel je mond openen,’ grinnikte hij.

Ik opende mijn mond en voelde hoe zijn enorme pik naar binnen gleed. Als een bezetene begon ik te kokhalzen. ‘Ontspan je,’ zei hij en trok zich een beetje terug. ‘Dat is beter, niet?’

Ik wilde knikken, maar kon mijn hoofd niet bewegen.

‘Zuig nu,’ zei hij, ‘alsof het een lolly is.’

Ik begon te zuigen en even later voelde ik iets tegen mijn gehemelte spuiten. Ik kreeg weer de neiging om te gaan kokhalzen.

‘Ontspan je,’ zei hij. ‘Gewoon doorslikken. Het kan geen kwaad.’

Ik slikte alles op en toen alles op was, haalde hij hem uit mijn mond.

‘En?’

‘Vies,’ merkte ik op.

‘Daar kan ik me iets bij voorstellen,’ lachte hij en trok me recht, graaide met zijn handen achter mijn rug en haakte mijn beha los en gooide hem bovenop mijn topje, dat op de bank van Marijke lag. Hij duwde me van zich af. ‘Fucking hell!’ Riep hij uit. ‘Wat een stel.’ Hij stak beide handen uit en greep ze vast. ‘Fucking hell,’ zei hij weer. ‘Je bent 16?’

‘Natuurlijk,’ zei ik en liet mijn tepels door zijn vingers rollen. ‘Wat een zaligheid,’ zei hij en begon ze te kussen. Hij likte met zijn tong over mijn tepels en zoog erop.

‘Oh!’ Mijnheer Vergrauwen.

‘Ja, juffrouw Van Sas.’

Ik giechelde en voelde hoe hij mijn legging afstroopte. Ik stampte met mijn voeten tot ik uit de broek was en trok zijn T-shirt over zijn hoofd heen uit. Ik legde mijn handen op zijn gespierde borstkas. ‘Nu zijn we gelijk.’

‘Zeker niet,’ zei hij.

‘Hoe?’

‘Je slipje uit.’

‘Ow, ja. Vergeten,’ lachte ik en stroopte het omlaag. Nu stond ik als 16 jarige, naakt voor mijn leraar Latijn, die overigens op zijn buurt, naakt voor een 16 jarige leerlinge stond.

‘Jezus, wat een heerlijk kutje heb je toch.’ Hij legde een hand op de donshaartjes en wreef heen en weer en kuste me weer op mijn borsten. ‘Je bent geweldig,’ mompelde hij en lachte.

‘Jij anders ook wel.’

Even bleef hij besluitloos staan en keek me aan. ‘Wil je…ben je…’

‘Zal het pijn doen?’

‘Ik zal voorzichtig zijn.’

‘Zeker van?’

‘Zal mijn best doen.’

Ik lachte en knikte. ‘Vooruit dan maar,’ zei ik.

‘Je zult er geen spijt van krijgen,’ zei hij en schoof enkele banken naar de kant. Hij spreidde zijn T-shirt op de grond uit. ‘Dat ligt beter dan die koude vloer.’

‘Dat is waar.’

Jerome Vergrauwen, leraar Latijn keek me aan.

‘Ga maar liggen en spreid je benen zover mogelijk.’

‘Oké,’ knikte ik en ging met gespreide benen op de grond liggen.

‘Lig je goed.’

‘Ja hoor,’ antwoordde ik.

‘Oké,’ zei hij en kwam tussen mijn benen. Zijn beide armen gestrekt naast mijn lichaam zodat zijn geslachtsdeel boven mijn kutje bengelde.

Hij keek me aan en glimlachte.

‘Klaar?’

‘Ja,’ knikte ik.

Langzaam liet hij zich op me zakken en even later voelde ik hoe zijn pik in me gleed. Hij gleed en gleed tot hij niet meer verder kon. Hij keek me nog even in de ogen en trok zich dan terug.

‘Klaar?’

Ik keek hem aan en knikte enkel.

‘Oké,’ zei hij. ‘Hier gaan we.’

Voor een tweede maal liet hij zich zakken. Ditmaal was het niet heerlijk. Ditmaal was het pijnlijk. Zeer pijnlijk. Ik wilde het uitschreeuwen maar wilde me ook niet onnozel voordoen. Ik sloot mijn ogen en verbeet zoveel mogelijk de pijn.

De eerste stoot was ronduit pijnlijk. De tweede stoot was ook ronduit pijnlijk. Bij de derde stoot leek de pijn al iets te milderen, al was ze er nog. De vierde stoot, ontlokte me een zucht en de vijfde stoot een luide kreun. Niet van pijn, maar van genot. De zesde maal dat de leraar Latijn, zijn pik in me pompte, voelde ik hoe zijn zaad in me spoot. Nu kreunde ik het echt uit van genot. Ik kreeg opeens een gevoel van zaligheid.

‘Fuck,’ zei hij. ‘Fuck!’ Jerome zuchtte nog een keer en rolde van me af. ‘Fuck!’

‘Dat is drie keer ‘fuck’’, merkte ik op.

‘Moet het zo geweldig maar niet zijn,’ zei hij. Hij keek me recht in de ogen. ‘Hoe was het?’

‘Pijnlijk,’ antwoordde ik.

‘Sorry daarvoor,’ merkte hij op. ‘Sorry,’

Ik lachte en legde mijn hand op zijn gespierde borst. ‘Het is je vergeven,’ zei ik. ‘Deed ik het een beetje goed?’

‘Zeker,’ knikte hij. ‘Meer dan goed,’ voegde hij eraan toe. ‘Nog een keertje?’

Ik keek op mijn horloge.

‘We hebben nog ruim de tijd,’ zei hij.

‘Ja, dat is waar. Maar moet je trouwens niet naar je zwangere vrouw?

‘Die is werken tot 8 uur vanavond.’

‘Heb jij even geluk,’ zei ik en lachte.

‘Kom op me.’

‘Op je?’

‘Kom op me zitten.’

Oké,’ zie ik en sloeg mijn benen over hem. ‘Het zal weer pijn gaan doen?’

‘Nee hoor,’ zei hij.

‘Ik ben eens benieuwd,’ lachte ik.

‘Vertrouw me nu maar,’ zei hij. ‘Zit je goed,’

‘Ja hoor,’ knikte ik.

‘Licht je kont even,’ zei hij.

Ik deed het gevraagde en volgde zijn handelingen.

‘Laat je nu maar zakken.’

Ik liet me zakken en voelde hem voor de tweede maal in mijn kutje. Hij gleed verder tot hij niet meer kon.

‘Nu op en neer schommelen,’ zei hij.

Ik keek hem aan en giechelde en begon te schommelen. Eerst gebeurde er niets, maar toen voelde ik het prettig worde.

‘En?’

‘Ik schommel,’ merkte ik op en lachte.

‘Verdomme toch!’ Riep hij uit en slaakte een diepe zucht.

Meteen daarna voelde ik hoe zijn zaad voor de tweede keer tegen mijn baarmoeder spoot.

‘Jouw vrouwtje is toch een geluksvogel,’ zei ik.

‘Jouw latere vriendje ook,’ zei hij en kuste me nog een laatste keer op mijn tepels.

De poort was net open of de kinderen renden al naar buiten. Ze riepen en renden als geen ander.

‘Hoi, lieverd,’ zei ik en bukte me. Ik gaf mijn broertje een zoen en een flinke knuffel.

‘Hoe was je dag?’

‘Goed,’ zei hij. ‘Ik heb een tekening voor je gemaakt.’

‘Dat is lief,’ zei ik en nam zijn hand. ‘Laat hem dan straks maar meteen zien.

‘Oké,’ zei hij en stak een koek in zijn mond.