Alles Is Vloeibaar - 2

Al sinds onze puberteit praten mijn tweelingzusje Nina en ik over wat er met ons aan de hand is. Alsof we, toen we samen in mam aan het groeien waren, een beetje in elkaar zijn opgegaan. Alsof daardoor wie we zijn, jongen of meisje, een beetje vloeibaar is geworden.

Ik liet mijn haren groeien tot op mijn billen, terwijl ze bij Nina eraf gingen. Ik vond het leuk me af en toe op te maken, Nina werd steeds meer een stoere Tomboy.
Het onderzoek naar wie we zijn leidde tot ‘het nieuwe doktertje spelen’, waarin we elkaars lijf en hoe het werkt door de jaren heen ontdekten, op echte seks na.
Tot dit weekeinde…

Inmiddels zijn we zeventien en zitten we in een Larp-weekend. Het thema is ‘Jonkvrouwen en ridders’ , dat gisteravond helemaal in de soep liep doordat er een gigantisch noodweer uitbrak. Omdat Nina’s tentje inklapte kwam ze bij Daan en mij erin. Daan, die ik leerde kennen op de club van jongens met lange haren, en die zich net zo voelt als ik, vloeibaar, dan weer meer jongen, dan weer meer meisje. Daan, die mijn állerbeste vriend is…



Al een paar jaar mogen we voor onze Larp-weekenden het privé-bos van een oom van een van onze leden gebruiken. Het is zo’n acht hectaren groot en ligt tussen Malden en Groesbeek, aan de rand van een veel groter openbaar bos. Omdat we hier al zo vaak hebben ge-Larpt kennen we het terrein als onze broekzak, wat soms bijna saai wordt maar tegelijk heef fijn is omdat je alle mogelijkheden goed kunt benutten.

GeDaantewisseling

Het is hoogzomer, al dagenlang snikheet en misschien wel daarom zijn we dit weekeinde met een man of dertig, veel minder dan normaal. Een paar uur terug zijn we net na het avondeten aangekomen en tot mijn verrassing verscheen Daan in een totaal nieuwe look. Hij had me er al wel iets over geappt maar dat het zó anders zou worden… zijn lange manen zijn verdwenen en in pieken terug geknipt tot op zijn schouders. Van blond zijn ze gitzwart geworden, een beetje goth-achtig. En dan die nieuwe lijntjes om zijn ogen, zijn skate-achtige kleren die verdwenen en nu ook allemaal zwart zijn, ik werd er even helemaal stil van.

Was dát nog wel Daan, mijn vriend? Toen hugde ik hem en zei ‘whow maatje, mooi haar en kleren, maar zó anders… ehm… wel effe wenne hoor’.
Met een verlegen grijns keek hij me aan en reageerde: ‘ja, ik moet zelf ook wel wennen, eerlijk gezegd.’ We hugden nog een keer, toen werd het al gauw weer als altijd tussen ons en gingen we met het opzetten van ons tentje aan de slag.

Toen even later Nina met wat andere meiden ook arriveerde ging het met háár reactie net zo, ze viel zowat van haar stokje toen ze Daan zag en vloog hem na hem even bekeken te hebben om de nek. Ze knuffelde hem heftig en giechelde met een big smile: ‘whow Daan, we lijken nou op elkaar, weet je dat? Mooi hoor!’
En het klopt wel wat ze zegt, zowel Daan als ik zijn vrij klein, waardoor hij nu even lang is als Nina. Nina heeft net als Daan haar haren in laagjes tot op de schouders, terwijl ze van nature al vrij donker van kleur zijn, best wel look-alikes nu.

Daan was duidelijk gerustgesteld door onze reacties, waarna we ook Nina hielpen met haar tentje, waar ze dit keer alleen in pit omdat haar vriendin en vaste maatje Susan ziek thuis ligt.

Eindelijk is het spel op gang gekomen en de bedoeling is dat we doorspelen tot ruim na middernacht, zodat we minstens een paar uur hebben dat het echt donker is. Dit keer heeft iemand een verhaal bedacht van nobele ridders, schone jonkvrouwen, irritante bandieten en hulpvaardige boselfen. Daan en ik zijn met drie anderen de boselfen, een paar weken terug hebben we met zijn vijven een paar dagen gewerkt aan de groene camouflage-pakjes. Nina is natuurlijk weer iets stoers, ze is ridder.

Omdat het verhaal veel uitleg vroeg zijn we pas een half uur goed op gang als alweer het signaal klinkt om te verzamelen. Het is al tegen elf uur en bijna donker als de leiding vertelt dat er heftig onweer op komst is. We besluiten naar onze tenten te gaan, de boel te verstevigen en dan maar naar bed te gaan.

Ridder Nina raakt in nood

Amper liggen we in onze tentjes als er een heftige wind opsteekt. Omdat we vanwege de hitte de flappen nog los hadden hangen risten we die gauw dicht, om de storm niet te veel vat te laten krijgen op ons tentje, dat gelukkig met de lage schuin oplopende achterzijde naar de windrichting staat. Het is spooky zoals het al snel über-woest te keer gaat en als er dan ook raar-grote regendruppels beginnen te vallen is het alsof er een inferno van lawaai losbarst. In no time roffelt het water als bezeten op de tent en bezorgd kijken we elkaar aan, of dit ding, dat ten slotte alleen maar bestaat uit wat stokken en doek, het wel houdt.

We hebben allebei alleen maar een boxer aan en hoewel ik Daan misschien al wel honderd keer bloot heb gezien, is het door zijn nieuwe looks net alsof ik hem weer voor het eerst zie. Zijn vertrouwde lijf, net als het mijne heel tenger en niet zo lang, met daarboven nu een bijna mysterieus gezicht door die zwarte haren, waardoor zijn ogen nog feller blauw lijken te kleuren dan voor die tijd.

Omdat het met de komst van de regen ook snel afkoelt willen we net in onze slaapzakken kruipen als we door het kabaal heen Nina horen gillen dat haar tent instort.
We schieten allebei naar buiten en zien dan hoe in het noodweer Nina’s tentje inderdaad is plat gewaaid. Ze zit er nog in, duidelijk worstelend om eruit te komen. In no time zijn we zeiknat maar dat doet er even niet toe, mijn zusje moet daaruit gehaald worden.

Nadat we haar hebben bevrijd kruipen we snel terug onze tent in, alle drie druipend van het water. Er zit niks anders op dan dat we onze kletsnatte nachtkleding uitdoen, waarna we ons bibberend van de kou afdrogen. Vervolgens is het enige wat we kunnen verzinnen om de slaapzakken aan elkaar ritsen, om er daarna met ons drietjes bloot in te kruipen. Nina kruipt tussen Daan en mij in het midden, waarna we, nog steeds kleumend, stokstijf naast elkaar Liggen. Geen van drieën weten we goed raad met de situatie die nu is ontstaan, terwijl we luisteren naar het noodweer dat buiten raast, bezorgd ook wel of ons tentje het houdt.

Uiteindelijk is het weer eens een keer Nina die als eerste haar bravoure terugvindt en giechelend zegt: ‘jullie zijn wel niet Susan, maar nou heb ik ten minste wel twéé lijven om doktertje mee te spelen’ waarna ze meteen zowel bij Daan als bij mij bezitterig een hand op onze buiken legt. ‘Nien, hou eens op’ mopper ik dan verlegen, terwijl ik haar hand wegduw, maar tot mijn verrassing antwoordt Daan zo’n beetje tegelijkertijd, zachtjes en bijna niet te verstaan in het lawaai van het noodweer: ‘leuk’.

Nina kijkt me triomfantelijk aan en draait zich dan op haar rechterzij, zo demonstratief haar rug naar me toe kerend, waarna ik haar met Daan hoor smiespelen. Nou, ze doen maar, ik draai me net als mijn zusje op mijn rechterzij en ga tegen haar aanliggen, om me aan haar te warmen. En zo liggen we daar, Nina en ik als lepeltjes in een doosje terwijl ik voel hoe zij met haar hand Daan zijn lijf verkent, ondertussen samen zachtjes kletsend.

Bijna val ik in slaap als ik ineens iets hoor waar ik weer wakker van word. Het is buiten een stuk rustiger geworden en ik hoorde Daan dwars door mijn beginnende slaap heen duidelijk zeggen dat hij normaal gesproken eigenlijk meer iets voelt bij jongens, ‘…maar dat hij het best wil proberen.’ Dat hij wát best wil proberen. Ik weet dat Nina en Susan in hun tentje vaak vrijen, waardoor ik dacht dat ze dus vooral op meisjes is, maar wil ze het nu doen met Daan? Daan die nog nooit iets met wie dan ook had? Hoe vaak hebben we het daar niet over gehad, dat we natuurlijk ooit seks willen maar niet zo goed weten met wie…

It takes two… or three to tango…?

Ik besluit te doen alsof ik slaap en nog steeds als een lepeltje tegen Nina’s rug liggend wacht ik af wat er gaat gebeuren. Ik zucht expres een paar keer diep en laat ook een zacht snurkje horen, zodat ze zich vrij kunnen voelen. En ja hoor, een paar minuten later draait Nina zich voorzichtig op haar rug en nu ligt ze ineens geflankeerd tussen Daan en mij, allebei liggen we nu haar toe gekeerd, ik op mijn rechter- en Daan op zijn linkerzij. Ik doe alsof ik op haar verandering van houding reageer, zucht nog eens, laat weer een zacht snurkje horen, schurk me dan opnieuw nóg behaaglijker tegen haar aan en leg mijn linkerhand op haar buik, haar platte, zachte en tegelijk door de sport stevig gespierde buik die zó vertrouwd voor me is.

Ik voel hoe Daan met zijn rechterhand voorzichtig zijn weg zoekt over het voor hem onbekende landschap van Nina’s lichaam, hoe hij eerst haar buik als veiligste gebied verkent maar waar wel mijn hand in de weg ligt en waar hij dus omheen moet laveren. Als hij mij per ongeluk een keer aanraakt beweeg ik voor de vorm even, snurk zachtjes, nestel me dan nog steviger tegen mijn zusje aan die reageert met een giecheltje, wat dan weer hélemaal door me heen trekt, zó lief.

Na de verkenning van haar lekkere buik merk ik hoe Daan zijn hand voorzicht om een van Nina’s tietjes legt en hij reageert net zoals ík altijd óók keer reageer, met een zucht en een kusje voor Nina, ik hoor hoe hun lippen elkaar raken. Nina’s tieten zijn nog steeds niet groot maar wel íetsje voller geworden sinds onze puberteit, heerlijk stevig en rond zijn ze, mijn hand past er nét niet helemaal om heen.

Aan zijn beweging merk ik dat Daan Nientje d’r tietje onder zijn hand zachtjes kneedt en ik kan bijna méé beleven hoe dit voor hem is, dat zachte en tegelijk zo stevige ronde bolletje, dat vastzit aan mijn leuke stoere tomboy-zusje, dat dus blijkbaar ook niet precies weet waar ze op valt. Na het rechter- gaat Daan zijn hand naar haar linkertietje en uiteindelijk, als hij zich daar ook op heeft uitgeleefd, voel ik hoe hij weer langs mijn hand manoeuvreert, richting haar heuveltje en uiteindelijk dus haar kutje. Nina’s kutje, waar ik haar al zo vaak heb weten te verleiden tot een joekel van een orgasme maar waar ik nog nooit naar binnen geweest. Wat misschien wel had gekund als ik dat had gewild maar wat ik dus blijkbaar niet echt wilde. En gaat Daan me nou vóór zijn…?

Omdat mijn zusje klem ligt tussen onze lijven trekt ze voorzichtig haar tot nu toe gestrekte benen op en spreidt ze dan voorzichtig. Omdat ze me daarmee wat weg duwt moet ik weer even doen of ik slaap, beetje zuchten, zachtjes snurken, en dan maak ik een beetje plaats zodat ze haar benen goed uit elkaar kan doen. Tegelijk voel ik hoe Daan zijn hand een beetje verdwaalt op haar heuveltje, hoe ze die dan kordaat oppakt en over haar gleufje legt. In alles beleef ik onze eerste keer dat we zo samen als ‘nieuwe doktertjes spelend’ op ontdekking gingen, jaren terug op die camping in Frankrijk, toen we voor het eerst hadden gepraat over hoe anders we ons voelden dan de andere kinderen.

En net als toen aan mij geeft Nina nu Daan uitleg wat hij moet doen, dat er boven aan haar gleufje een bultje zit waar hij veel aandacht aan moet besteden. Ondertussen kan ik goed horen dat ze óók veel aandacht aan zijn lul besteedt, want af en toe ontsnapt mijn vriend een kreuntje dat ik herken, een kreuntje dat je gewoon niet in kán houden als er iemand zo lekker met je lul bezig is. Er aan friemelt, er haar handje helemaal omheen legt, hem kneedt, hem zachtjes aftrekt, dan al iets steviger knijpt, als je het gevoel hebt dat je lul zeg maar het middelpunt van je eigen heelal wordt. Als er eigenlijk niks ánders meer is dan je lul, terwijl je daar toch zo’n haat-liefde verhouding mee hebt. Want ik mag een biet zijn als dat voor Daan niet hetzelfde is als voor mij, dat die lul ons af en toe ook heftig in de weg zit, alsof daar eigenlijk iets anders had moeten zitten…

Soms is twee genoeg…

Ik merk aan Nientje dat Daan het goed doet, dat hij haar klitje perfect heeft weten te vinden en dat hij haar op dat plekje heel erg blij maakt. Als ze op een gegeven moment een beetje tegen elkaar op aan het kreunen zijn verwacht ik dat ze allebei, net als Nina en ik altijd, samen gaan klaar komen, maar m’n zusje heeft dit keer duidelijk andere plannen. Ze fluistert iets tegen Daan wat ik net niet kan verstaan maar meteen daarna doet ze haar benen nog wat verder uit elkaar en komt hij op haar en tussen haar benen liggen.

Ik kan gewoon niet geloven wat hier gebeurt, dat ik tegen hen aangeplakt mee beleef hoe mijn zusje en mijn beste vriend blijkbaar elkaar gaan neuken. Neuken, iets wat gewóne jongens en meisje doen, een jongenspik in een meisjeskutje en dan maar op en neer gaan, neuken tot ze allebei klaarkomen. Maar mijn zúsje. En mijn beste vriend? Die allebei niet precies weten op wat of wie ze vallen? Net als ik? En die nu hier tegen me aan geplakt op elkaar duiken?

Ik heb geen idee wat ik hier mee aan moet maar dat doet er ook niet toe, want ík ‘slaap’ en zíj hebben dus het idee dat ze hun gang kunnen gaan. Ik doe nog maar eens of ik beweeg in mijn slaap, zuchten, snurken, en leg dan mijn hand op Nina’s buik. Maar ja, wat ik natuurlijk wel weet, daar ligt inmiddels Daan op en dus komt mijn hand op zijn billen te liggen. Zijn volle stevige ronde billen, vergelijkbaar met Nina’s tietjes maar dan veel groter.

Daan verstijft totaal op Nina en als ze dan vraagt wat er is fluistert hij dat ik tegen hen aanlig en dat mijn hand op hem ligt. ‘Ohw, die legt hij altijd zo maar ergens neer’ giechelt Nina, en dan, zachtjes fluisterend, ‘ga maar gewoon door want volgens mij slaapt hij goed vast hoor.’ Ik voel hoe ze haar handen naast de mijne op zijn billen legt en hoe ze hem stimuleert om in haar te komen. En dát doet Daan, Ik voel hoe hij zijn billen aanspant en door zijn beweging daarna is dan echt weird goed te voelen hoe mijn beste vriend beetje bij beetje mijn zusje aan zijn lul steekt…


Leuk dat je mijn verhaal leest, ThnX! Zazie