Een Beeldschone Huisgenote - 66

Een vinger streelde zacht rondjes op mijn wang, ging schuin omlaag en prikte tegen mijn lippen. Mijn mond ging vanzelf open. De vinger gleed naar binnen en speelde met mijn tong. Ik opende langzaam mijn ogen en keek recht in de lachende ogen van Anna. Ze trok haar vinger terug en stopte die in haar mond.
‘’Goedemorgen, ondeugende meid.’’
Ze grijnsde en hield mijn CI voor mijn ogen. Ik zette hem snel op.
‘’Hallo lekker ding van me. Klaar voor de grote dag?’’ Nu werd ik pas echt wakker. De bruiloft!
Ze lachte. ‘’Of was je het alweer vergeten?’’
‘’Nee, ik moest even wakker worden,’’ mompelde ik terwijl ik in mijn ogen wreef.
Anna streelde zachtjes mijn arm. ‘Heb je er zin in?’’
‘’Heel erg veel zin in. Straks is Mandy mijn vrouw. Ik kan echt niet wachten. Ik hou ontzettend veel van haar.’’
‘’Dat is een goed begin,’’ lachte ze. ‘’Kom, tijd om op te staan.’’ We stapten het bed uit. Ik trok mijn trainingsbroek en shirt aan. ‘’Ik ga Joost even wakker maken,’’ zei ik terwijl ik de kamer uitliep.

In de keuken maakte Anna ontbijt voor ons klaar. ‘’Wil Joost koffie?’’ vroeg ze aan me. Ik vroeg het aan Joost en hij bevestigde.
‘’Heb je goed geslapen?” vroeg ik in gebarentaal aan hem.
‘’Ja, ik heb prima geslapen. En jij? Was Anna lief voor je?’’
Anna en ik grinnikten. ‘’Ja, ik heb gelukkig goed geslapen.’’
‘’Zenuwachtig?’’
‘’Nu nog niet.’’
‘’Heb je er zin in?’’
‘’Heel veel zin in. En jij?’’
‘’Ja, ik heb er wel zin in.’’
‘’Mooi. Je weet dat je vanavond bij Anna en Lotte logeert?’’
Hij knikte. ‘’Ja, dat heb je me al verteld. Komt goed.’’
‘’Joost, ik heb de vrienden gevraagd of ze jou in de gaten kunnen houden en je eventueel kunnen helpen. Want ik heb waarschijnlijk niet veel tijd voor jou.’’
Anna glimlachte. ‘’Hij vermaakt zich prima met mij.’’ Ze pakte de handen van Joost. Anna kon een beetje gebarentaal, geleerd van mij. ‘’We maken er een mooi feest van,’’ gebaarde ze aan Joost. Hij glimlachte. ‘’Dat gaat het zeker worden.’’
We aten in alle rust het ontbijt op want we hadden alle tijd.

Na het ontbijt ging ik douchen. Anna ging met me mee. ‘’Waar ga je heen?’’ vroeg ik verbaasd.
‘’Naar de badkamer om te douchen,’’ zei ze nonchalant.
‘’Maar ik ga al!’’
‘’Ik weet het.’’ Ze grijnsde ondeugend.
Hoofdschuddend kleedde ik me uit. Ik wilde in de douchecabine stappen maar Anna hield me tegen. Met haar vingers streelde ze over mijn schaamstreek en ballen. Er trok onmiddellijk een geile rilling door mijn rug. ‘’Hmm, ik voel stoppels, die moeten weg. Ga maar op de wc zitten.’’ Ik keek haar verwonderd aan. ‘’Wat?’’
‘’Ga op de wc zitten, ik ga je daar even scheren.’’ Ze sprak het nonchalant uit alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ze pakte de scheerspullen en ging tussen mijn benen op haar knieën zitten. Ze droeg alleen haar ondergoed, haar borsten zagen er vreselijk geil uit. Het was dan ook niet vreemd dat mijn pik halfstijf was. Ze negeerde het echter en ging meteen serieus aan de slag. Geconcentreerd schoor ze al mijn stoppels weg. Ze deed het snel en behendig. Ik merkte dat ze dat al vaker gedaan had. Voordat ik het wist, was mijn hele lul kaal. Die was ondertussen volledig stijf geworden, want wat ze deed, was lekker en geil.

Anna stond op met een tevreden blik op haar gezicht. ‘’Je kan gaan douchen.’’ Met moeite kwam ik overeind. Mijn pik zwaaide vrolijk heen en weer. Ze giechelde even en wuifde terug. Grinnikend stapte ik de douche in, ze volgde me even later. Ik wilde de spons pakken maar ze was me voor. ‘’Ik ga je wassen,’’ zei ze langzaam zodat ik kon liplezen.
‘’Mag ik dat daarna ook bij jou doen?’’
Anna keek me indringend aan. ‘’Prima, als je je maar gedraagt.’’
Ze gebruikte veel gel en waste mijn hele lichaam grondig schoon. Ik keek geamuseerd toe. Haar natte borsten glommen waanzinnig mooi. Ik kon mijn ogen er niet van afhouden. Toen ze hurkte om mijn benen en voeten te wassen, stond mijn staalharde pik vlak voor haar gezicht. Ik grijnsde en duwde mijn bekken naar voor waardoor mijn pik tegen haar wang drukte. Anna keek omhoog en knipoogde ondeugend. Ze ging staan en overhandigde de spons aan mij. Ik keek met een pruillipje naar haar want mijn pik werd volledig genegeerd. Ze schudde lachend haar hoofd. ‘’Kom op, was mij of anders doe ik het zelf.’’ Ik zeepte haar lichaam zorgvuldig in. Aan haar borsten besteedde ik uiteraard wat meer tijd. Helaas vond ze het welletjes en pakte ze de spons van me af. Samen spoelden we ons schoon.

Ik was eerder klaar dan Anna omdat ze haar haren nog moest doen. Ik stapte de douche uit en droogde me goed af. Niet veel later sprong ze de douche uit. Ik liet mijn ogen even over haar natte lichaam glijden. Ze pakte een handdoek.
‘’Man, wat zie je er sexy uit,’’ zei ik terwijl ik mijn CI op zette.
Ze glimlachte breed. ‘’Dank je wel. Vergeet niet dat je niet met mij gaat trouwen.’’
‘’Dat is maar goed ook! Anders vermoorden Mandy en Lotte ons.’’
Ze lachte. ‘’Ga maar naar de slaapkamer om je aan te kleden. Maar trek je pak nog niet aan. Eerst moet Irene jouw haren doen. Die komt over een half uurtje. Ik ga mijn haren even föhnen. Daarna mag Joost douchen.’’
‘’Ja, mama,’’ mompelde ik en liep naar mijn slaapkamer. Als beloning kreeg ik een pets op mijn billen.

Ik kleedde me snel aan en ging naar de woonkamer waar Joost op de bank zat. Zodra Anna een teken gaf, bracht ik Joost naar de badkamer en legde hem uit waar alle spullen lagen. Ik liet hem alles even voelen zodat hij precies wist waar alles lag. Dan kon hij prima alleen douchen. Anna was in de woonkamer in haar casual kleren. Voordat ze haar jurk aantrok, wilde ze eerst haar haren laten doen door Irene.

De deurbel ging. Anna deed de deur open. Mijn vader kwam als eerst in de woonkamer binnen gelopen. ‘’Ah, daar ben jij!’’ begroette hij me vrolijk. Hij was gekleed in een donkerrood pak. ‘’Nog niet aangekleed?’’
Ik lachte. ‘’Nee, Irene moet eerst mijn haren doen.’’
‘’Ach, ik heb wel een tondeuse voor je,’’ grijnsde hij terwijl hij naast me op de bank neerplofte. Joost was inmiddels klaar en zat ook op de bank. Mijn vader begroette hem hartelijk.
Rick, Max, Remco, Nick, Bram, Niels en Irene kwamen de woonkamer ingelopen. Iedereen was feestelijk gekleed, behalve Irene. Rick en Max droegen een grijs pak, Remco had een donkerblauwe outfit gekozen. Niels had dezelfde kleur gekozen als Remco, maar wel iets lichter. Bram had een donkergroene pantalon en colbert aan. Nick zijn pak was licht oranje. Irene droeg casual kleren, maar haar haren zaten wel in model.
‘’Even keuren hoor,’’ zei ik grijnzend. ‘’Geen zwart te zien… Prima, jullie zijn welkom op mijn bruiloft.’’
Iedereen schoot in de lach.
‘’Danny,’’ riep Irene. ‘’Ga je mee naar de keuken?’’ Ik knikte en volgde haar naar de keuken. Anna zorgde intussen voor drank voor de gasten.

In de keuken bekeek ik Irene haar kleding. ‘’Een mooie jurk heb je aan.’’ Ze hield lachend een plastic tas omhoog. ‘’Hier zit mijn jurk in. Maar eerst jouw haren even doen en die van Anna.’’
Tijdens het knippen vroeg ze me: ‘’Hoe gaat het met je?’’
‘’Goed, ik voel me super goed, ik heb heerlijk geslapen en heb er veel zin in.’’
‘’Dat is fijn. Ben je al nerveus?’’
‘’Nee, op dit moment niet echt. Misschien straks wel.’’
‘’Ook niet bang dat er iets misgaat?’’
‘’Nee, niet echt. Als er iets misgaat, dan is het zo. Niets aan te doen.’’
‘’Zo is dat,’’ zei ze.
Ze was snel klaar met knippen. Ze had mijn haren iets korter geknipt en had het in model gezet. Ik was zeer tevreden met het resultaat. Ze legde haar handen op mijn schouders. ‘’Ik wil even zeggen dat ik heel blij voor je bent. Mandy is heel goed voor je. Ik kan nog altijd herinneren hoe we elkaar voor de eerste keer hebben ontmoet.’’
Ik glimlachte. ‘’Ja, ik met mijn grote mond.’’
Ze moest ook lachen. ‘’Inderdaad, dat was niet zo slim van je.’’
Ik legde mijn hand op de hare. ‘’Dank je wel, Irene.’’ Ze knikte. Ik maakte plaats vrij voor Anna. Ik bleef bij ze om lekker te kletsen met de dames. Ik keek toe hoe Irene de donkerbruine haren van Anna prachtig opstak. Toen ze klaar was, keek Anna me ondeugend aan. Ze had een krullend plukje haar langs haar slaap. ‘’Hoe zie ik eruit?’’
‘’Je bent prachtig, maar dat ben je altijd wel.’’ Ze glimlachte tevreden. Ze stond op en knuffelde Irene als dank.

Anna en Irene draaiden zich om naar me toe. ‘’Nou, zullen we naar de slaapkamer gaan om jou in je pak te hijsen?’’
‘’Lijkt me een goed plan, mijn moeder vermoordt me als ik in deze kleren naar de bruiloft ga.’’
Grinnikend liepen we naar mijn slaapkamer waar mijn pak klaar lag.
‘’Oh mijn god!’’ riep Irene meteen uit toen ze het zag. Anna en ik stonden breed te grijnzen. ‘’Meen je dat?’’ vroeg Irene aan me. Ik knikte. ‘’Toen ik met Mandy plannen voor onze bruiloft maakte, hebben we afgesproken dat niemand zwarte kleding mochten dragen. Ik zei voor de grap dat ik dan maar een roze pak ging dragen. Mandy moest lachen en begon me te plagen dat het mij misschien wel goed stond. Dus ik heb toen besloten er volledig voor te gaan en een roze pak te kiezen.’’
Irene moest hard lachen. ‘’Oh, dat is echt geweldig!’’
‘’Nou, kom op. Aan het werk,’’ zei Anna.

We begonnen met mijn witte overhemd. Anna knoopte het dicht terwijl ze me strak aankeek. Daarna was mijn lichtroze pantalon aan de beurt. Anna deed daarna de iets donkerdere roze vlinderdas bij mij om. Ze glimlachte terwijl ze dat deed. ‘’Ik vind het echt gaaf dat je dit doet. Een roze pak dragen. En dit.’’ Ze hield een zakdoek voor mijn gezicht en stopte die in mijn broekzak. ‘’Voor het geval jij of je bruid gaat janken.’’ Ze knipoogde.
Irene stond klaar met mijn lichtroze colbert en hielp me om het aan te doen. De dames liepen om me heen om alles te controleren. Hier en daar veegden ze wat stoffige pluisjes weg van mijn pak. Als laatst maakte Anna het corsage aan mijn colbert vast.

Anna en Irene bekeken me van op een afstand.
‘’Goh, het staat je echt goed!’’ zei Irene duidelijk onder de indruk. ‘’Ik had eerlijk gezegd mijn twijfels. Maar je bent prachtig!’’
Anna lachte. ‘’Ja, hè? Ik was ook verrast toen hij dit pak ging passen in de winkel.’’
Ik poseerde voor de dames en vroeg: ‘’En? Is jullie pink panter er klaar voor?’’
‘’’Nou,’’ zei Irene twijfelend. ‘’Misschien moet ik je haren roze verven.’’
Anna giebelde. ‘’Dat zou wat zijn, maar laten we dat maar niet doen.’’

Ik liet de dames alleen zodat ze zich konden omkleden. Met een grote grijns stapte ik de woonkamer binnen. Meteen vulde luid gelach de kamer.
‘’Zóó, kijk eens aan! Dat is pas een man!’’ brulde mijn vader. Hij stond op en knuffelde me voorzichtig. ‘’Ik wil even zeggen dat ik enorm trots op je ben, jongen. Je ziet er fantastisch uit.’’
Ik keek hem aan. ‘’Dank je wel, pa.’’
‘’Je pak staat je goed,’’ zei Rick die bij ons kwam staan.
‘’Ja, hé? Lekker roze,’’ zei ik grijnzend. Ik vertelde de mannen hoe ik op het idee kwam. Daar moest iedereen om lachen.
‘’Maar toch staat het pak je echt goed,’’ zei Nick.
‘’Wauw!’’ riep Niels ineens uit. Ik keek hem vragend aan. “Achter je,” was zijn korte antwoord. Ik draaide me om en hield mijn adem in. In de deuropening stond Irene. Ze glimlachte. Ze droeg een korte strakke lichtblauwe jurk, bijna dezelfde kleur als het pak van Niels. Hij liep naar haar toe en pakte haar handen. “Wat zie je beeldig uit!”
Alle mannen knikten als bevestiging.
Dan verscheen Anna in de deuropening. Zij keek ons ondeugend aan. ‘’Zo, ben ik goedgekeurd, mannen?’’
Mijn mond viel open. Ze droeg een lange jurk in een dunne stof. De jurk was hoog gesloten tot in haar hals en had geen mouwen. Een band om haar middel zorgde ervoor dat haar vormen perfect getoond werden. Wat ik vooral leuk vond, was de kleur van de jurk. Die was namelijk kanariegeel. Een prachtig contrast met haar donkere krullende haren.
‘’Wauw Anna! Misschien wil ik wel met jou trouwen!’’ riep ik verwonderd uit. Achter me barstte het gelach uit. Anna liep heupwiegend op me af en omhelsde me voorzichtig. ‘’Dank je wel voor het compliment, gek.’’

Om kwart voor tien arriveerden Arjan en Alicia met hun Ford Mustang. Bram die bij het raam stond, zei: ‘’Ze zijn er!’’ Iedereen stond op. Ik merkte ineens dat de zenuwen begonnen te werken. Mijn vader sloeg zijn arm over mijn schouders. ‘’Nu voel je zenuwen, hé?’’
‘’Ja pa, het is bijna zover.’’
‘’Het gaat helemaal goed komen. Kom, we gaan.’’ Hij gaf een klein duwtje in mijn rug. Ik keek om me heen, op zoek naar Joost. Hij had de arm van Anna vast. Ze zag me kijken en gaf me een knipoog. Dat gaf me een geruststellend gevoel. Joost was in goede handen bij Anna. Ik pakte het bruidsboeket, sloot het appartement af en met zijn allen liepen we naar beneden. Buiten voelde ik gelijk de heerlijke warmte in mijn gezicht. Vandaag zou het heerlijk weer worden, met een temperatuur van rond de 25 graden. Gelukkig vierde ik vandaag niet mijn verjaardag, want dan had het waarschijnlijk wel geregend, dacht ik gniffelend. Bij de auto stonden Arjan en Alicia te wachten. Ik stond even perplex toen ik Alicia zag. Ze zag er prachtig uit in haar violette galajurk. De bovenkant van haar jurk zat strak om haar bovenlichaam en had een hooggesloten hals. Daaronder viel de jurk in plooien om haar heupen en over haar benen. De vormen van haar grote borsten waren behoorlijk goed zichtbaar. Daarom moest ik even slikken. Arjan had een duur uitziend maatpak aan met een vlinderdas die dezelfde kleur had als de jurk van Alicia.
‘’Wow, ik denk dat ik met jou ga trouwen, Alicia,’’ zei ik.
Arjan en Alicia schoten in de lach. Anna en Joost kwamen naast me staan. ‘’Hey, en ik dan?’’ Alicia keek haar vragend aan.
‘’Hij wilde ook al met mij trouwen.’’
Alicia lachte. ‘’Helaas Danny, ik ben al getrouwd.’’ Ze liet me haar ring zien en ze gaf me een knipoog. ‘’Maar wauw, je draagt een roze pak!’’ Ze bekeek me van top tot teen. ‘’Het staat je echt leuk!’’ Arjan beaamde dat en opende intussen het portier voor me. ‘’Danny, het is tijd om jouw bruid op te halen. Ze wordt ongeduldig, heb ik vanmorgen opgemerkt.’’ Ik draaide me om en keek de rest aan. ‘’Ik zie jullie straks bij Arjan en Alicia thuis.’’ Ik stapte in de Ford Mustang. Het was een beetje krap. Ik had het er met Mandy over gehad of we niet beter een andere auto moesten nemen, maar ze wilde er niets van weten. Arjan en Alicia waren ook ingestapt. Arjan liet zijn Ford Mustang even brullen. De mannen draaiden zich om en keken naar ons. Arjan liet de motor weer grommen. De mannen glimlachten en staken hun duim op. Arjan grijnsde breed. Alicia gaf hem een stomp. ‘’Doe niet zo patserig jij.’’ Hij stak zijn tong naar haar uit.

Hij wachtte rustig tot iedereen de parking had verlaten.
‘’Zo,’’ zei Arjan. ‘’Op naar jouw mooie bruid!’’
‘’Of het een mooie bruid is, dat weet ik nog niet,’’ lachte ik. Ik speelde onbewust met mijn vingers. Alicia keek over haar schouder en glimlachte. ‘’Zenuwen?’’
‘’Een beetje, ik kan niet wachten om Mandy weer te zien. Het is alweer lang geleden.’’ Ze schoot in de lach. ‘’Je hebt haar gisteren nog gezien!’’
‘’En dat vind ik al te lang.’’
Ze glimlachte inwendig. Ze wist heel goed hoe het voelde. ‘’Maar Danny! Hoe kwam je op het idee om een roze pak te dragen voor de bruiloft?’’
‘’Het was eigenlijk eerst een grap.’’ Ik vertelde ze het hele verhaal. Een lachsalvo klonk in de auto.
‘’Maar ik vind het heel dapper dat je het toch doet,’’ zei Arjan.
Alicia beaamde. ‘’En het staat je echt super.’’
‘’Dank jullie wel, jullie zien er ook prachtig uit!’’
Arjan gniffelde hoorbaar. ‘’Ja, ik zag je slikken.’’
Ik kreeg rode blosjes op mijn wangen. Hij schoot in de lach toen hij dat via zijn achteruitkijkspiegel zag. ‘’Past goed bij je pak.’’ Alicia gaf hem een stomp. ‘’Pest hem niet zo! Het is vandaag zijn grote dag!’’
‘’Geeft niet, Alicia. Ik kan wel wat afleiding gebruiken. Ik zit hier verdorie te trillen.’’ Ik probeerde rustig te blijven, maar dat lukte niet echt.

Arjan reed rustig naar zijn huis en liet af en toe de motor lekker brullen, waardoor ik telkens weer moest glimlachen. Ik staarde naar buiten. De spanning nam elke seconde toe. Het weerzien met Mandy kwam steeds dichterbij. Ik was heel benieuwd naar haar trouwjurk. Ik beeldde me steeds weer in hoe ze eruit zou zien in haar bruidsjurk. Ze zou er ongetwijfeld prachtig uitzien.

Arjan parkeerde zijn wagen netjes voor het huis. Mijn hart klopte hard in mijn keel. Het portier werd geopend en ik stapte uit. Er stonden een aantal mensen op het erf op me te wachten. Ik zag mijn moeder en zusje die er allebei prachtig uitzagen in hun rode en blauwe jurk. Beiden hadden wat glitters op de jurk. ‘’Jullie zien er prachtig uit,’’ zei ik en omhelsde beiden tegelijk. Ik voelde de blote rug van mijn zusje, haar jurk had een open rug. Na de omhelzing zette mijn moeder mijn vlinderdas goed. ‘’Je ziet er fantastisch uit, Danny. Ik ben zo trots op je.’’
‘’Dank je wel, mam.’’
Ik keek mijn zusje aan. ‘’Hoe gaat het met oma?’’
‘’Heel goed. Mijn vriendinnen zijn nu bij haar. Ze hebben alles geïnstalleerd. Ze zijn er klaar voor. Gelukkig voelt oma zich vandaag goed.’’ Ik knikte blij. ‘’Dat is fijn. Jammer dat ze niet hier is. Maar het is niet anders.’’
Ook Els en Lianne begroette ik hartelijk. Els droeg een lichtgroene cocktailjurk. Die stond haar prachtig. Lianne haar rode korte jurk zat strak om haar lichaam. Haar beide schouders waren bloot. Ook van hen kreeg ik complimenten over mijn roze pak. Elise, Kelly en Lotte waren nergens te bekennen. Van mijn moeder hoorde ik dat ze nog boven waren met Mandy.

We gingen naar het terras om te wachten. Amber, het zusje van Anna, deelde glaasjes water uit aan iedereen.
‘’Zó!’’ Ze bekeek me van top tot teen. ‘’Wat zie je er lekker uit,’’ zei ze zwoel. Intussen gaf ze me een glas water. Ik grinnikte zacht en liet mijn ogen over haar hele lichaam glijden. Ze was behoorlijk sexy in haar zachtgele-oranje jurk. Ze had een, voor haar doen, redelijk bescheiden decolleté. Maar toch had ik een redelijk goede inkijk op haar grote borsten. Amber keek ondeugend toen ze me naar haar borsten zag kijken. ‘’Bevalt het je wat je ziet?’’ fluisterde ze.
‘’Je ziet er om op te vreten uit,’’ gromde ik zacht. ‘’Kijk maar, alle mannen kijken verlekkerd naar je.’’
Ze knipoogde. ‘’Dat is ook de bedoeling.’’ Ze liep heupwiegend weg. Ik schudde mijn hoofd. Die bitch was nog erger dan Anna.

‘’Danny!’’ klonk een vrolijke stem. Ondanks mijn slechte oren herkende ik de stem meteen. Ik draaide me om. ‘’Mijn heldin!’’
Lachend liep Kelly op me af, knuffelde me voorzichtig en streelde met haar vingers over de mouwen van mijn pak. ‘’Wat zie je er gaaf uit, Danny. Dat roze staat je echt fantastisch.’’
‘’Nou Kelly, je mag er ook wezen hoor. Laat me je even bekijken.’’ Ze draaide vrolijk rondjes voor me. Ze droeg een zacht-oranje strapless jurk. Door het draaien ging haar jurk een stuk omhoog. Het zag er sierlijk uit. Ze had haar blonde haren prachtig opgestoken. ‘’Prachtig Kelly.’’ Ze glimlachte.

Achter Kelly zag ik Lotte en Elise naar buiten lopen. Toen ze me zagen, verscheen er een grote glimlach op hun gezichten. Ik keek mijn ogen uit. Lotte zag er oogverblindend uit in haar lichtgroene jurk. Haar lange zwarte haren waren prachtig glad en glansden mooi in het licht van het zonlicht. Toen ik haar omhelsde, voelde ik dat haar rug bloot was. Ik streelde zacht over haar zachte rug, wat een gniffel van Lotte opleverde. Elise had een donkergroene galajurk aan. De jurk had geen mouwen waardoor haar mooie witte armen zichtbaar waren. Haar glanzende rode haren had ze prachtig opgestoken. Ook haar gaf ik een knuffel. Ik voelde dat haar jurk heerlijk zacht was. ‘’Nou, twee mooie groene dames!’’
‘’Ja hé? Past goed bij onze groene ogen,’’ knipoogde Elise. ‘’Maar wat ben je lekker sexy in je roze pak!’’
Lotte beaamde. ‘’Je bent een echte man geworden.’’ Ik glimlachte trots.

De sfeer zat goed. Iedereen was vrolijk. Het weer was heerlijk. Ik keek me om heen en besefte ineens dat Mandy gelijk had. Het was leuk dat iedereen verschillende kleuren kleding droeg. Niemand had iets zwart aan.
Ik stond met mijn rug naar de deur te luisteren naar Kelly, Lotte en Elise toen ze opeens stilvielen en achter me langs keken. Ik draaide me om. In de deuropening stond mijn toekomstige vrouw. Ze streek opgelaten met haar hand over haar jurk. Haar schoonheid was oogverblindend. Ze had een parelwitte jurk aan die schitterde met pailletten die aan de onderkant van de jurk aan alle kanten het licht deden weerkaatsen. Ik probeerde zo koeltjes mogelijk naar haar toe te lopen maar ik had het gevoel dat mijn knieën het elk moment konden begeven. Mandy haar lange jurk die tot net boven de grond kwam, accentueerde haar taille en haar heupen en door de split was haar slanke been te zien. Vanaf haar taille liep de jurk naar boven uiteen zodat haar borsten afzonderlijk bedekt werden door witte stof met een smalle band over haar schouders. Hierdoor had ze een diep decolleté wat erg sexy was om te zien. Om haar nek zag ik de gouden ketting die ze van haar moeder had gekregen. Toen ik eenmaal voor haar stond kon ik mijn ogen nog moeilijker van haar afhouden. Ze keek me lachend aan. Haar make-up was minimalistisch waardoor ze puur Mandy bleef. Haar gezicht was beeldschoon. In haar oren hingen kleine parels en haar haar was beeldig opgestoken. Een losse krullende lok hing langs haar slaap. Ik slikte hoorbaar en kreeg een droge mond. Ik was sprakeloos en kon haar alleen maar aangapen. Zo mooi was ze. Ik kon niet geloven dat iemand als zij op het punt stond met mij te trouwen. Dat ik met deze schoonheid mijn verdere leven mocht en kon delen.

Ik pakte voorzichtig haar hand. ‘’Mandy…’’ stamelde ik. ‘’Wat zie je er oogverblindend mooi uit. Ik heb je nog nooit zo mooi gezien. Ik kan me alleen maar gelukkig prijzen dat je straks mijn vrouw wordt.’’
Mandy keek me verliefd aan en kneep zachtjes in mijn hand. ‘’Dank je wel, mijn pink panter.’’
Er gleed een grijns op mijn gezicht. ‘’Wat vind je ervan?’’
Er verscheen een klein ondeugend lachje op het gezicht van Mandy. ‘’Je bent een mafketel. Maar eerlijk is eerlijk, je ziet er fantastisch uit! Dat roze staat je mooi. Ik vind het heel leuk dat je dit gedaan hebt.’’ Ze moest ineens zachtjes lachen. ‘’Ik had me een paar keer afgevraagd of je dit echt zou gaan doen. Ik ben blij dat je dit toch gedaan hebt. Het past echt bij je, pink panter van me.’’

We vielen even stil. We keken elkaar lang aan.
‘’Ik heb je vreselijk gemist,’’ fluisterde ik zacht.
‘’Ik jou ook,’’ zei ze zachtjes. We bogen onze hoofden naar elkaar om te kussen maar we werden bruut verstoord door onze moeders.
‘’Nee, nee, niet kussen! Dat mogen jullie pas in het gemeentehuis doen!’’ riep Els waarschuwend.
Mandy en ik grinnikten even. Ik was onze gasten heel even vergeten. Ik had alleen oog voor mijn mooie bruid.

‘’Nou, het is tijd om naar het gemeentehuis te gaan,’’ riep mijn moeder. Iedereen kwam in actie. Ik begeleidde Mandy als een heer naar onze trouwauto. Arjan had het portier al geopend voor ons. Ik hielp Mandy met instappen. Ik zag dat de schouderbanden van haar jurk in een V naar beneden liepen. Daardoor was haar rug bijna helemaal bloot. Het trouwkleed accentueerde de vormen van haar mooie lichaam. Het leek wel alsof de jurk speciaal voor haar lichaam gemaakt was. Ik stond even stil. Ze zat inmiddels op de achterbank en zag me naar haar staren. Ze lachte liefjes en reikte haar hand naar me. Ik nam haar hand aan en ging voorzichtig naast haar zitten zonder haar hand los te laten. Arjan startte de auto en reed het erf rustig af.

Mandy en ik bleven elkaar aankijken.
‘’Goh Mandy, wat ben je toch mooi.’’ Ze duwde mijn mond dicht. ‘’Anders kwijl je je pak vol. Dat moeten we niet hebben,’’ knipoogde ze. Ik had niet eens door dat mijn mond halfopen stond.
‘’Oh, sorry,’’ lachte ik schaapachtig.
Ze kneep zachtjes in mijn hand. ‘’Het is bijna zover, lieverd.’’
Ik knikte. ‘’Ja, nog even en dan zijn we getrouwd.’’
Ze keek me gelukkig aan.
‘’Ben je er klaar voor, Mandy?’’
‘’Helemaal, en jij?’’
‘’Ook, zeker met zo’n mooie bruid. Ik wilde bijna met Alicia gaan trouwen toen ik haar zag. Maar ik neem mijn woorden nu terug.’’
Voorin hoorden we Alicia zogenaamd snikken. We schoten in de lach. Alicia keek over haar schouder en gaf ons een vette knipoog.
We waren bijna bij het gemeentehuis aangekomen. Mandy en ik keken elkaar opnieuw aan. We dachten precies hetzelfde. Het ging bijna beginnen.

Het was aardig druk op het plein voor het gemeentehuis. Onze familieleden en vrienden waren er allemaal. Alicia hielp me met uitstappen en ik zwaaide even naar het publiek. Er klonk wat gelach op het plein. Dat zal wel door mijn roze pak komen, dacht ik glimlachend. Ik hielp mijn mooie bruid met uitstappen. Met een stralende glimlach op haar gezicht verscheen ze voor het publiek en zwaaide vrolijk naar ze. Er werd gefloten en zacht gejoeld. Rick kwam op ons afgelopen.
‘’Nou, Danny, mijn bijna schoonzoon, ik neem je knappe bruid mee.’’
‘’Zul je lief zijn voor haar?’’
Hij lachte. ‘’Altijd, zij is mijn dochter. Het is mijn plicht om voor haar te zorgen. Maar over een uur mag je mijn plicht overnemen. Heb ik eindelijk wat rust.’’
Ik schoot in de lach. Mandy gaf hem een stomp. ‘’En bedankt, hé pap.’’
Rick keek glimlachend. ‘’Ga je mee, mooie dochter van me?’’ Ze haakte haar arm in zijn arm en keek me aan. ‘’Tot straks, pink panter.’’
“Tot zo, schoonheid.’’

Anna stond plotseling naast me. ‘’Ga je mee, Danny?’’ Ik keek haar aan. ‘’Met jou? Altijd.’’ Ze keek ondeugend en haakte haar arm in de mijne en zo liepen we naar het gemeentehuis. Ik keek achterom en zag dat Joost bij Lotte stond. Ze knipoogde naar me.
We liepen door de gang naar de zaal. Die was groot en feestelijk versierd. Midden in de zaal, vanaf de deur, was een gangpad dat naar het altaar leidde. Aan weerszijde van het gangpad stonden rijen stoelen voor het publiek. Anna en ik wandelden over het gangpad. Ik keek om me heen. Plots stond ik stil. In de hoek van de zaal, achter de stoelen stond een bed op wielen. Oma Truus lag met een groot glimlach op het bed met het hoofdeinde omhoog. Ze droeg een lichtblauwe jurk. Ze zwaaide vrolijk naar me. Ik bleef haar aangapen. Er stonden twee vrouwen naast haar. Ik vermoedde dat het verpleegsters waren.
‘’Oma!’’ brulde ik verbijsterd. Ik haastte me naar haar toe en pakte haar hand. ‘’Hoe ben je in vredesnaam hier geraakt?’’
Ze glimlachte. ‘’De vrouw die achter je staat, heeft alles geregeld.’’
Ik draaide me om en keek in het breed grijnzende gezicht van Anna. Mijn mond viel open. ‘’Hoe?’’
Ze vertelde in het kort haar verhaal.
Ik bleef haar vol ongeloof aankijken. Ik sloeg mijn armen om haar heen en drukte haar stevig tegen me aan.
Een minuut later verbrak ik de knuffel en hield haar handen vast. ‘’Anna toch, ik weet niet wat ik moet zeggen maar dit betekent echt heel veel voor me. Anna, echt, heel erg bedankt.’’
Ze glimlachte breed. ‘’Graag gedaan, Danny. Daar zijn we toch vrienden voor.’’
Ik omhelsde haar opnieuw en fluisterde in haar oor: ‘’Ik beloof je dat ik je rijkelijk zal belonen. En ja, daarvoor ga ik mijn pik gebruiken.’’
Anna grijnsde ondeugend en haar ogen begonnen te fonkelen. ‘’Daar hou ik je aan.’’

Ik draaide me om. ‘’O oma! Wat ben ik zo blij dat je hier bent! Hoe voel je je?’’
‘’Heel goed, jongen. Ik voel me verrassend goed. Misschien komt dat omdat ik zo blij ben dat ik hier kan zijn.’’
Ik knikte. ‘’Ik ook!’’
‘’Ik wil deze twee lieve dames even aan je voorstellen,’’ zei mijn oma. ‘’Dit zijn Cathy en Daphne, ze gaan de komende dagen voor me zorgen.’’ Ik schudde de dames de hand. ‘’Heel erg fijn dat jullie voor mijn oma willen zorgen. Dank jullie wel.’’
‘’Met alle plezier, ik weet wel wie je bent. Ik heb het nieuws over je gelezen. Daarom heb ik niet geaarzeld toen ze me vroegen om jullie te helpen,’’ zei Daphne.
Ik keek dankbaar. ‘’Hoelang blijven jullie?’’
‘’Morgenmiddag gaan we weer terug. Maar ga maar gauw naar je plek,’’ zei oma.
Ik gaf haar nog een knuffel en zocht Arjan en Alicia snel op in het publiek. Ik bedankte ze hartelijk met een dikke knuffel en liep daarna haastig naar het altaar.

De vrouwelijke ambtenaar van de burgerlijk stand stond klaar voor het altaar. Mandy en ik hadden bewust voor een vrouwelijke ambtenaar gekozen omdat ik normaal gezien vrouwen beter kon verstaan dan mannen. Dit vanwege hun stem. Ik begroette haar vriendelijk. Mijn getuigen Anna en Joost zaten vlak voor me. Joost had de tekst in braille bij zich zodat hij alles mee kon volgen. Mandy’s getuigen Elise, Kelly en Lotte zaten alle drie naast elkaar aan de kant van Mandy. Ik stond nerveus met mijn ogen gericht op de gesloten deur achter in de zaal. Het publiek was massaal aanwezig. Er heerste een gezellige sfeer. Ik keek af en toe naar mijn oma, die vrolijk naar me zwaaide. De bruiloft kon niet beter beginnen, dacht ik gelukkig. Allemaal dankzij Anna. Ik keek even naar haar, ze gaf me een knipoog. Mijn blik keerde terug naar de deur.

Die ging langzaam open, Het geroezemoes in de zaal verstomde. Mandy en haar vader Rick verschenen in de deuropening. Ik hield mijn adem in. Ze bewoog sierlijk in haar jurk en had een grote glimlach op haar gezicht. Dat deed mijn hart sneller kloppen. Naast Mandy liep haar vader zo trots als een pauw. Ze schuifelden langzaam over het gangpad naar me toe. Mandy keek opzij naar mijn oma, en wuifde glimlachend naar haar. Mijn oma zwaaide vrolijk terug. Mandy keek me daarna aan met haar helder bruine ogen terwijl ze rustig naar me toe liep. Door de split in haar jurk zag ik af en toe haar mooie slanke benen. Wat was ze toch prachtig…

Rick hielp haar op het podium vlak voor het altaar, het was maar een kleine verhoging. Hij kuste zacht haar wang.
‘’Dank je wel, pap,’’ fluisterde ze. Rick keek me aan. ‘’Zul je lief zijn voor mijn dochter?’’
‘’Altijd. Ik zal goed op haar passen, dat beloof ik je.’’ Hij glimlachte. ‘’Dat weet ik.’’ Hij overhandigde me de hand van Mandy.
Onze vingers waren onmiddellijk verstrengeld en we keken elkaar verliefd aan. Ik kon nog steeds niet geloven dat ze zo mooi was.

De ambtenaar begon haar speech. Het ging voornamelijk over ons leven, onze liefde, de hechte band van onze vriendengroep. Hier en daar maakte ze een leuke en grappige opmerking waardoor wij moesten lachen. Ik luisterde maar half naar de speech omdat ik de tekst al kende. Ik keek vooral naar Mandy. Zij keek ook steeds naar mij. Ze gaf af en toe kleine kneepjes in mijn hand.
‘’Nou,’’ zei de ambtenaar. ‘’Het is tijd voor de gelofte van het bruidspaar.’’

Mandy nam eerst even de tijd en dan keek ze me glimlachend aan terwijl ze opnieuw zacht in mijn hand kneep. ‘’Danny, toen ik je voor het eerst ontmoette, vond ik je meteen al een aardige man. Ik was blij met je als huisgenoot. Maar meer was het toen niet. Ik was niet verliefd op je. Ik zag je als een aardige huisgenoot en vriend. Want ik had alleen het oog voor mannen met een goddelijk lichaam. Hun karakter vond ik niet zo belangrijk. Ik dacht dat het mij gelukkig zou maken. Maar toen ik bij je wegging, had ik het gevoel dat ik iets miste. Alleen wist ik niet wat het was. Ik snapte er niets van. Ik dacht dat ik gelukkig was. Maar het was gewoon niet genoeg. Gelukkig had ik mijn vriendinnen om mee te praten. Ze zagen dat ik niet gelukkig was. Toen ze jouw naam noemden, kreeg ik kriebels in mijn buik. Ik vond het eigenlijk een beetje gek want waarom zou ik kriebels voor jou moeten krijgen terwijl je geen enkel poging had gedaan om mij te versieren. Ik wist wel dat je verliefd op me was, maar je durfde niet. Maar toen ik erover nadacht, besefte ik dat wij een leuke tijd gehad hadden. We hebben toen eigenlijk geen spannende dingen gedaan maar het was altijd gezellig met jou, bijvoorbeeld tijdens het eten. Je was gewoon jezelf en ik was mezelf. Het voelde gewoon goed en vertrouwd. Hoe langer ik erover nadacht, hoe erger de kriebel in mijn maag werd. Ik besefte dat ik jou miste. Ik miste jouw gezelschap, humor en gezelligheid. Maar ik miste ook het gevoel om mezelf te kunnen zijn, vertrouwd te zijn bij je.
Daarom pakte ik mijn spullen opnieuw in en ben ik naar jou gegaan. Ik was in heel mijn leven nog nooit zo zenuwachtig geweest als toen ik voor je deur stond. Je deed de deur open en ik zag je… Ik wist onmiddellijk dat ik je wilde. Het gevoel dat ik miste, was terug. Alleen was je op dat moment behoorlijk chagrijnig.’’

Mandy moest lachen. Het publiek ook. Ze vervolgde snel: ‘’Toen ik naast je op de bank zat, merkte ik dat ik op mijn gemak was. Het voelde gewoon goed om naast je te zitten. Ik kon mezelf weer zijn. Toen ik je aanraakte, voelde ik de vlinders in mijn buik.
Ik was verliefd op je. Godzijdank was je nog verliefd op me.’’

Ze keek me intens aan. ‘’Sinds we een stel werden, heb ik me geen enkele seconde verveeld met je. Ik dacht dat ik de liefde had gekend, maar ik had het mis! Je gaf me liefde die ik nog nooit eerder had gevoeld. Ik kan je vertellen dat dat het beste was dat me ooit overgekomen was. Je geeft mij een veilig en vertrouwd gevoel.’’

Ze viel even stil. ‘’Naar jou terugkomen was de beste beslissing die ik in mijn heel leven heb genomen. Ik hou verdorie zo veel van jou en wil heel graag de rest van mijn leven met jou doorbrengen. Dat is alles wat ik wil.’’
Mandy keek me aan met haar mooie bruine ogen. Haar blik leek tot diep in mijn ziel door te dringen. Ze glimlachte lief naar me. Ik staarde haar aan met een brok in mijn keel.

Het bleef een tijdje stil. Ik had tijd nodig om mezelf te herpakken. De speech van Mandy had me diep geraakt. Ik merkte dat de zaal muisstil was. Ze keek me geduldig aan en gaf af en toe bemoedigende kneepjes in mijn hand. Ik schraapte mijn keel.

‘’Lieve Mandy,’’ begon ik voorzichtig terwijl ik met mijn duim over de rug van de hand van Mandy streelde. ‘’Voordat ik je ontmoette, had ik me er al bij neergelegd dat ik altijd vrijgezel zou blijven. Dat klinkt misschien negatief maar het was ook realistisch. Door mijn beperkingen kon ik heel moeilijk contact maken met de anderen. Mijn verlegenheid hielp me ook niet echt. Ik had geaccepteerd dat ik nooit een vriendin zou vinden. Maar in mijn achterhoofd wist ik dat ik nooit ‘nooit’ moest zeggen. Je weet immers nooit wat er gaat gebeuren in het leven. Toen ik je voor de eerste keer zag, was ik bijna op slag verliefd op je, ook al kende ik je nog niet. Wat me gelijk opviel was dat je aardig en beleefd tegen me was. Dat vond ik een heel belangrijk eigenschap voor mijn ‘ideale vriendin’. Maar ik hield me afzijdig omdat ik dacht dat ik geen enkele kans maakte bij jou. Want je bent een hele mooie vrouw. Toen we elkaar leerden kennen, werd ik alleen maar verliefder op je. Ik merkte ook dat je echt begreep wie ik was. Je begreep mijn beperkingen heel goed, soms had ik het idee dat je me beter begreep dan mijn ouders. Ik dacht: dit moet mijn vriendin worden! Maar ik durfde geen actie te ondernemen. Ik had wel door dat je niet verliefd op me was. Dat was moeilijk voor me, maar ik wist dat ik het moest accepteren. Maar ik was wel blij met je als huisgenote. Het was altijd reuze gezellig met je. We konden goed met elkaar opschieten.’’

Ik zweeg even. ‘’Uiteindelijk werden we een stel. Eerlijk gezegd kon ik eerst niet geloven dat het zo was. Ik moest mezelf af en toe in de arm knijpen om te zien of het allemaal geen droom was. Maar gelukkig was dat niet het geval. Vanaf dat moment veranderde mijn leven compleet. Ik was bijna nooit meer alleen, ik kreeg nieuwe geweldige vrienden en ik kreeg steeds meer zelfvertrouwen. En het belangrijkste was dat ik de liefde heb leren kennen. En ja, ik kan je ook vertellen dat dat het beste is wat me ooit overgekomen is. Met jou is alles groter, spannender en mooier dan ik me ooit voor kon stellen. Het liefst wil ik 24/7 bij je zijn, je in mijn armen houden en stevig knuffelen, of urenlang naar je kijken. Zien wat je allemaal doet. Soms gaat dat helaas niet, maar ik zou het nooit erg vinden als het kon.’’

Ik zweeg opnieuw even. ‘’Wat ik het belangrijkst vind bij jou, is dat je mij accepteert om wie ik ben. Mijn beperkingen waren geen obstakel voor jou en je behandelde mij als de normale persoon die ik graag wilde zijn. Want ik voel me helemaal niet gehandicapt. Daar ben ik je zeer dankbaar voor. Ik ben gelukkig met jou, heel erg gelukkig. En ik doe alles om jou gelukkig te maken, Mandy. Want ik hou ontzettend veel van jou en wil heel graag de rest van mijn leven met jou doorbrengen.’’

Ik keek in de ogen van Mandy, die een beetje vochtig waren geworden. Ze kneep zacht in mijn hand en zei geluidloos: ‘’Dat was prachtig.’’ Ik glimlachte.

De ambtenaar sprak: ”Zo, dat waren de mooie geloften van het bruidspaar!’’ Ze vertelde verder nog een kort verhaal tot ze dan zei: ‘’Jullie zijn voor mij, ambtenaar van de burgerlijke stand verschenen, om, in tegenwoordigheid van ons allen te verklaren dat je bereid bent je aan de wettelijke verplichtingen te houden. Ik verzoek de aanstaande echtgenoten elkaar de rechterhand te geven en mijn vraag te beantwoorden.’’ De ambtenaar wendde zich tot mij.

‘’Verklaart U Mandy Hogedijk aan te nemen tot uw wettige echtgenote en belooft U getrouw alle plichten te zullen vervullen, die door de Wet aan de huwelijkse staat worden verbonden?
Wat is daarop uw antwoord?”

Ik keek Mandy aan en zei luid en duidelijk: ‘’Ja.’’ Het leverde een kleine glimlach van Mandy op.

‘’Verklaart U Danny de Brands aan te nemen tot uw wettige echtgenote en belooft U getrouw alle plichten te zullen vervullen, die door de Wet aan de huwelijkse staat worden verbonden?
Wat is daarop uw antwoord?”

Mandy keek me aan met een indringende blik. ‘’Ja,’’ zei ze krachtig en kneep zacht in mijn hand.

"Als ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Utrecht verklaar ik, dat Danny de Brands en Mandy Hogedijk vanaf dit moment door de echt aan elkaar zijn verbonden. Ik wens u de kracht toe deze belofte tot in lengte van jaren trouw te mogen blijven. Jullie mogen elkaar de ringen omdoen.’’

Lotte liep naar Mandy met een kussen waar een ring op lag. Mandy pakte voorzichtig de ring en knikte dankbaar naar Lotte. Ze wendde zich tot mij en pakte mijn hand liefdevol vast. Ze schoof de ring om mijn ringvinger terwijl ze diep in mijn ogen keek. Joost stond op, Anna begeleidde hem naar me toe. Ik pakte de ring en kneep met mijn andere hand zacht in Joost zijn schouder als teken van dankbaarheid. Ik pakte de zachte hand van Mandy voorzichtig vast terwijl ze verwachtingsvol naar me keek. Ik schoof de gouden ring om haar slanke vinger. En toen verstrengelden onze vingers zich in elkaar en keken we in elkaars ogen. Het was een heel bijzonder moment. Want nu had ik het gevoel dat we echt met elkaar verbonden waren.

De ambtenaar keek me glimlachend aan. ‘’U mag de bruid kussen.’’

Ik zag dat Mandy onbewust haar lippen vochtig maakte. Daardoor moest ik zachtjes glimlachen. Ik boog voorover tot onze lippen elkaar zacht aanraakten…