Jan En Mike ''een Love Story'' - 1

Shit. Kut. Hij had het net over mij!! Hij was verliefd op mij!! Maar hoe, wat…. Uh, die zag ik niet aankomen, zei ik. Ik kleurde tot achter mijn oren. En toen trok ik hem aan zijn schouder en ik zette mijn lippen op die van hem. Hij had dit nu weer niet verwacht en trok terug. Zo keken we elkaar aan. Ja, zei hij, ik werd verliefd op jou. Ik draaide wat om je heen, je had het niet in de gaten. Ik wilde me ook niet opdringen, want ik had je een keer zien zoenen met je pupmaatje, dus ik ging er vanuit, dat je met hem iets had. Ja, zei ik, dat klopt, maar alleen seksueel. Geen relatie of zo. Hij leek wat opgelucht. Ik heb wel een relatie met mijn vriendin. Maar ik wilde die gaan beëindigen, zo gauw we van deze oefening terug komen. Mijn reden is, dat ik jongens gewoon leuker vind. En nu ook, omdat ik jou leuk vind. Ik streek met mijn hand over zijn haar. En wil je me nu gewoon even lekker zoenen, vroeg ik. Voorzichtig kwam hij mijn kant op, mijn rechterkant vermijden en niet op me drukkend. Zijn zoen was zacht, zoals zijn gezicht, zijn tong was kletsnat. Onze tongen speelden een lief spel.

Even later keken we elkaar weer indringend aan. Hij was om op te eten. Ik wees op zijn haar. Hij maakte het los en toverde een prachtige bos zwart tevoorschijn. Mmmm, mooi, zei ik. Jij bent mooi. Hij sloeg verlegen zijn ogen neer. Hij kuste me weer en mijn hand ging naar zijn kruis. Snoeihard was hij. Ik kneep erin en hij kreunde. Onze tongzoen werd superheet. Nat ook. Hij maakte zich los, sloeg mijn hemd open en zei: je zat er net tegenaan hé? De stiekemerd. Ik lachte en knikte. Hij pakte mijn harde pik en in een paar trekken spoot ik over zijn hand heen. Ik wilde zijn pik pakken. Genoeg opwinding voor vandaag, zei hij en gaf me een kus. De aflossing komt zo en ik zal je een ontbijt maken. Hij stond op en fatsoeneerde zijn uniform. Een grote bult was te zien.

En daar lag ik dan later. Verlangend naar mijn vriendje. De dag zou lang duren. Veel slapen als voorbereiding voor die komende nacht. ’s Middags kwam Martin nog langs met mijn persoonlijke spullen. Hij kuste me snel. Mocht even komen kijken hoe het met je was, dus niet veel tijd. Geef niet, zei ik. Eenzaam zonder mij, vroeg ik. Valt wel mee, zei hij. Heb een nieuw slaapmaatje. Hij gaf me een tongzoen. Niet zo lekker als jij, zei hij. Het was voorbij, wel voelden het allebei. Even later werd het verband verwisseld. Tering, die pijn. Maar goed, laatste dag voor de beugel, hadden ze gezegd. Volgende dag zou ik wat meer bewegingsvrijheid hebben. Ook kreeg ik een schoon hemd.

Mike kwam extra vroeg. Hij had zijn haar los. Het krulde ook wat meer. Hij woelde er doorheen. Mooi? Vroeg hij. Prachtig, antwoordde hij. Ik maak avond eten voor je en stuur de anderen vroeg weg. Hebben ze nog wat aan hun avond, knipoogde hij. Hij was erg mooi en ik werd toch echt wel verliefd op hem. Dat was een vreemde gewaarwording. Vroegah wel eens een crush op een jongen gehad, maar dit was echter. Vooral ook, omdat het gevoel wederzijds was.

Mike kwam met het avond eten en gaf me een zoen. Hoe gaat het met mijn mannetje, vroeg hij. Ik vertelde, ook van Martin natuurlijk. En dat vandaag mijn laatste dag met beugel. Het ziet er allemaal goed uit, zei ik. En het maalt een beetje in mijn hoofd, zei ik. Ik overzie even de situatie niet. Jij en ik is definitief, maar ik wil je zo vaak mogelijk zien…. Dan is er nog de dienst… en hoe daarna… pfff. Ik zat er echt wel mee, kwam ik achter. En niet zozeer over hoe “wij” worden ontvangen hoor. Mijn ouders zullen sowieso blij met je zijn, maar ja, bij ons intrekken is ook geen echte optie. Komt ook, omdat we nog zo weinig van elkaar weten. Mike lachte. Je hebt hetzelfde als ik, zei hij, alleen denk ik, dat ik een soort van oplossing heb.

Mijn ouders hebben goed geboerd, vervolgde hij. Daarom konden ze voor mij een appartement kopen in Amersfoort. Wauw, zei ik. En hoe nu verder. Ik bedacht me dit, zei hij. Allereerst ga ik zorgen, dat je hier tot het einde van de oefening blijft. Dat is over een week. Je gaat sowieso met speciaal vervoer terug naar de kazerne en raad eens, wie er met je mee gaat. Dan ga ik kijken of je nog een week in het hospitaal kan blijven. Zo niet, moet je toch minimaal een week thuis blijven. Ik neem een weekje vrij, dat kan dan na de oefening en je ziekt uit in Amersfoort. Wanneer zwaai je af? Over 2 maanden, zei ik. Ik moet werk gaan zoeken. Misschien kan je dat in Amersfoort doen? Vroeg Mike. Ik knikte. Als alles nog goed is tussen ons dan, haha, dan woon je bij mij. Ik was echt ontroerd. Een traan biggelde over mijn wang. Ohhh, mannetje van me en gaf me een zoen. Maarrrr, alleen als jij dit ook wilt, vervolgde hij. Daarin moet je eerlijk zijn. We moeten sowieso eerlijk tegen elkaar zijn. Of gaan we allemaal te snel, vroeg hij. Misschien, zei ik, maar zou niet anders willen.

Ik had ondertussen mijn eten op. Ok, zei hij, ik breng dit even weg en dan moet ik een ronde doen. Niet veel patiënten, maar die moeten ook aandacht. En als de meute naar huis is, ga ik je weer even lekker wassen. De vette knipoog was ondubbelzinnig.

Kon me allemaal niet snel genoeg gaan. Ik hoorde iedereen al afscheid nemen om naar hun onderkomen te gaan. Het werd stil. Toen Mike een half uur later binnen kwam, zag hij er anders uit. Hij had zich wat opgemaakt. Haartjes netjes, wat oogschaduw en beetje lippenstift. Mijn mond viel open. Hoe zo weinig zo veel kon doen. Wauw, kon ik alleen maar zeggen. Dus je vindt het mooi, vroeg hij. Ik knikte enthousiast. Hij ging op bed zitten, zoals de vorige nacht. Weet je, ik heb me altijd wat vrouwelijk gevoeld. Daarom werd ik vroeger ook zo gepest. Daarom heb ik ook geen relatie gehad. Bang, wat de meiden wel niet zouden zeggen, te bang om iets met een jongen te gaan doen. Dit, en hij wees op zijn gezicht, vind ik leuk om te doen en ik vind mezelf dan gewoon mooier. Het was natuurlijk ook de vraag of jij het mooi zou vinden. Het is nu was nu een beetje, maar ik kan het ook sterker maken… fellere kleuren. Dat wil ik t.z.t. dan wel zien, zei ik.

Zijn tongzoen smaakte naar meer. Het smaakte ook anders, met de lippenstift. Hij opende mijn hemd en omvatte mijn snoeiharde pik. Ja, zei hij, die gaan we eens even lekker inzepen. Ik wil ook wel meer, zei ik. Ik ook, zei hij, maar ik hink op 2 gedachtes. Allereerst kan je niet veel met die beugel. De kans, dat er iets gebeurd met je arm is dan groot en hoe leg ik dan uit, haha. Ten tweede: je bent mijn eerste. Eigenlijk wil ik dat tot een hele speciale gebeurtenis maken en niet half half. Eigenlijk wilde ik dat ook, maar ik verlangde zo naar hem. Hij pakte de kom, zeep, washandjes en handdoeken weer. En morgen, vervolgde hij, als de beugel verwijderd is, ga ik je arm goed inpakken en zet ik je lekker onder de douche. Met jou, antwoordde ik. Hij lachte geheimzinnig. Nee, zei hij, ik ga niet zomaar met een vreemde onder de douche. En hij lachte luid. Mijn borstkas, tering, hij maakte nu werk van mijn tepels. Harder kon mijn pik niet worden. Ik kreunde. Oh, mijn mannetje houdt hiervan.

Vol werd mijn pik vastgepakt en ingezeept. Mijn ballen, mijn sterretje... alles glibberde ervan. Hij greep mijn ballen en de washandjes waren vergeten. Hij trok aan mijn pik, masseerde mijn ballen. Ondertussen hadden onze tongen vrij spel. Dit hield ik niet lang vol. Ohh, zei ik, lieverd, ik kommmm. Hete stralen spoten de lucht in. Ik schokte bij het leven. Een hele dag verlangen kwam eruit. Jezus, zei ik later, waar heb je dat in godsnaam geleerd. Op de Amersfoortse trek en ruk school, lachte hij. Maar hij vertelde. Hij kreeg natuurlijk regelmatig patiënten, jongens, mannen, die gewassen moesten worden. En sommige waren zo brutaal om te vragen of ze “geholpen” konden worden. Eerst zei ik nee, maar ik werd toch wel nieuwsgierig. Na de eerste keer moest ik mezelf helpen, zo geil was dat. En zo waren er nog enkelen. Geen tientallen, hoor. En aan mijn reactie te zien, deed hij toch goed werk. Maar dat zou nu voorbij zijn. Hoezo, vroeg ik. Nou ja, kan me voorstellen, dat jij die gedachte niet leuk vindt. Nou ja, als jij er opgewonden van raakt en het alleen hierbij blijft, zie ik niet waarom niet. Als je dan maar opgewonden naar huis komt, haha.