Een Beeldschone Huisgenote - 73

Er waren een aantal weken verstreken. Mandy en ik hadden geen gesprek nodig over de plannen van Anna. We wisten wat we wilden. Nadat Elise haar geheim had verteld was ze nerveus toen ze afscheid nam van ons. Mandy had haar even apart genomen en had haar duidelijk gemaakt dat ze geen moeite had na het horen van Elise haar geheime wens. Integendeel, ze vond het zelfs leuk. Dat deed Elise goed.

Maar we waren alweer weken verder. Er moest weer hard gewerkt worden. Het was dinsdag, een doodnormale dag. Ik zat samen met Mandy, Elise, Irene en Kim koffie te drinken in de kantine. Niet veel later kwamen Lotte en Anna binnen gelopen.
‘’Goedemorgen allemaal!’’ begroette Anna ons vrolijk.
Lotte liep meteen naar Mandy toe. ‘’Mandy, er is een huis te koop, twee straten verder van ons huis.’’
Ze fronste. ‘’Waar?’’
Lotte noemde de straat.
‘’Oh, die ken ik. Welk huis is te koop?’’
‘’De twee-onder-een-kap woning, het is bijna hetzelfde huis als dat van ons.’’ zei Lotte.
Mandy ging rechtop zitten. ‘’Hoe lang staat dat huis te koop?’’
‘’Weet ik niet, niet zo lang, denk ik. Want we reden er toevallig langs. We zagen de man die het bord ‘te koop’ in de tuin aan het plaatsen was.’’
‘’O my god, dit huis wil ik!’’ Ze stond abrupt overeind.
Ik was in gesprek met Kim en keek Mandy vreemd aan toen ze plotseling overeind sprong.
‘’Danny, er is huis te koop, vlakbij het huis van Anna en Lotte! We moeten nu gaan, dit is onze kans! Zullen we kijken?’’ Ze keek me smekend aan.
‘’Natuurlijk schoonheid. Maar we moeten wel eerst een afspraak met de makelaar maken.’’
Lotte zei: ‘’Ik heb een foto van het bord gemaakt. Er staat een telefoonnummer op.’’
Mandy belde meteen. Na een kort gesprek hing ze alweer op. ‘’De makelaar is toevallig nog bij het huis en we kunnen nu gelijk langs gaan, zullen we gaan, Danny?’’
‘’Redden jullie het even zonder ons, Lotte?’’ vroeg ik terwijl ik opstond.
‘’Natuurlijk, ga maar gauw.’’

In de auto vroeg ik aan Mandy: ‘’Welke straat is het?’’
Ze noemde de straat. Ik kende de naam maar kon me even niet herinneren hoe de straat eruit zag.
‘’Danny, dat is twee straten verderop van het huis van Anna en Lotte.’’
‘’Hmm, welke type huis staat te koop?’’
‘’Twee-onder-een-kap woning, zo’n zelfde huis als dat van Lotte en Anna.’’
Ik knikte. ‘’Dat klinkt goed. Ik ben benieuwd. Maar je kan wel wat rustiger rijden.’’ Ze scheurde met de auto door de bocht.
Ze was helemaal opgewonden. ‘’Danny, dit is onze kans. Dit moeten we niet laten schieten!’’ Ik grinnikte inwendig. Ik wist dat ze daar ergens heel graag willen wonen, vlakbij onze vrienden.

‘’Oh!’’ riep Mandy enthousiast toen we voor het huis parkeerden. ‘’Het ziet er goed uit!’’
Ik moest haar gelijk geven. De voorkant van het huis zag er mooi uit. Het was inderdaad een twee-onder-een-kap woning met carport. De muren waren van rode stenen. Er was een kleine, maar leuke voortuin met een kort paadje naar de voordeur. Ik keek Mandy aan en moest zachtjes grinniken. Als het aan haar lag, had ze hem al gekocht. Ze sleurde me bijna naar de voordeur. De deur werd geopend door een jonge vrouw.
‘’Hallo,’’ begroette ze ons vriendelijk.
‘’Hallo mevrouw, ik ben Mandy en dit is mijn man Danny, we hebben gezien dat uw huis te koop staat en we hebben mogelijk interesse in uw huis. We hebben een afspraak met de makelaar gemaakt om te komen te kijken.’’
De vrouw keek even verrast. ‘’Jullie zijn wel snel gekomen. Kom maar binnen.’’


We stapten de gang in. Mandy had mijn hand vast, ik moest dit huis eerst verkennen voordat ik zelfstandig kon lopen. Wat me opviel was, dat de gang lekker breed was. Dat was fijn. We passeerden vier deuren en namen de vijfde en laatste deur van de gang. We gingen de ruime woonkamer binnen.
‘’Wow,’’ fluisterde Mandy zacht tegen zichzelf. Ik knikte. Dat was hetzelfde woord wat als eerste in me opkwam. De woonkamer was groot maar vooral erg licht. Een van de wanden bestond bijna alleen uit ramen. Er lag een prachtige houten vloer. Het was allemaal modern hier, dat was een groot pluspunt voor ons. We hielden niet zo van ouderwets. Er was een schuifdeur die naar de tuin leidde. Door het raam kon ik zien dat er een leuke achtertuin was.

Op de bank zaten twee mannen.
We stelden ons netjes voor. Het stel heette Brian en Laura. De andere man was de makelaar en zijn naam was Hans. Ik had ook verteld dat ze rekening moesten houden met mijn beperkingen.
Laura vroeg ons wat we wilden drinken. We wilden koffie en een ogenblik later kwam ze terug met koffie.
‘’Zo, jullie hebben interesse in dit huis?’’ vroeg Brian.
Mandy nam een slokje koffie. ‘’We zijn al een tijdje op zoek naar een groter huis. Ooit willen we kinderen krijgen. We wonen nu in een appartement.’’
Laura boog voorover. ‘’Mag ik jullie wat vragen. Volgens mij ken ik jullie ergens van. Werken jullie toevallig ergens in een winkel hier in Utrecht?’’
‘’Dat klopt, ik ben de eigenaresse van winkel Twins. Mijn man werkt daar ook.’’
‘’Ah, die ken ik. Een leuke winkel hebben jullie.’’
‘’Dank je wel,’’ glimlachte Mandy.
‘’Willen jullie de rondleiding?’’ vroeg Laura.
‘’Graag, hiervoor zijn we gekomen,’’ antwoordde ik.
Hans glimlachte. ‘’Dus ik hoef niets te doen?’’
‘’Blijf maar zitten, ik doe het wel,’’ zei Laura.

‘’Nou, dat is dus de woonkamer,’’ lachte Laura.
‘’Dat zie ik, het is hier heel mooi, vooral die ramen. Er komt veel licht binnen,’’ zei Mandy terwijl ze rond keek.
Ik beaamde. ‘’Daar ben ik blij mee. Het licht van de natuur geeft het meeste licht.’’
‘’De achtertuin is aan de zuidelijke kant, dus er komt veel zon binnen. Maar er is ook een rolluik voor het geval als jullie last van de felle zon hebben,’’ zei Laura. ‘’Kom, we gaan naar de keuken.’’ Ze liep naar de dubbele schuifdeuren en schoof ze een beetje opzij. ‘’Jullie kunnen deze deuren ook helemaal open schuiven, dan lijkt het alsof de keuken en de woonkamer één grote kamer worden. Ik zal het jullie wel laten zien.’’ Ze schoof de deuren helemaal open.
‘’Wauw! Wat een prachtige keuken!’’ riep Mandy verrukt uit.
‘’Ja, hè?’’ lachte Laura geamuseerd.

De keuken had een U-vorm. Aan één kant was een bar gemaakt, want er stonden drie barkrukken. De keuken had uitzicht op de voortuin. De keuken was zo groot dat er gemakkelijk een grote mooie eettafel in kon staan. Tot mijn grote vreugde zag ik dat er een inductie kookplaat was. Er was ook een mooie Amerikaanse koelkast.
‘’Ik vind het hier echt prachtig! Vooral het bar gedeelde. Ik zie mezelf hier echt wel koken als Danny daar op de kruk zit,’’ zei Mandy.
‘’Nou, dat klinkt goed, Mandy, dan hoef ik ten minste niet te koken.’’
Laura lachte. ‘’Maar het is echt fijn om hier te koken. Zullen we verder?’’

We namen de deur en we belandden in de gang. De eerste deur naast de voordeur bleek het toilet te zijn. De deur onder de trap was een berging. We namen de deur die naast de deur van de berging was en we stonden in de garage. De garage was groot genoeg om één auto binnen te kunnen parkeren. Er was zelfs een automatische roldeur.
We liepen terug naar de gang om de trap te nemen naar boven.

De verdieping bestond uit drie slaapkamers, een washok en de badkamer. We waren bij de grootste slaapkamer die een uitzicht op de achtertuin had. De badkamer had een bad en een ruime douche waar twee personen gemakkelijk in pasten. Als laatste bezochten we de zolder die opmerkelijk groot was. Daar kon je gemakkelijk een vierde slaapkamer van maken. We gingen weer naar beneden om de achtertuin te bekijken. De tuin was rechthoekig en was goed beschut door de schutting. Achterin de tuin stond een schuurtje. Er was ook een deur waarmee je in de garage kon komen. Terug in de woonkamer schonk Laura de koffie voor ons in.
‘’Nou,’’ zei Hans. ‘’Wat zeggen jullie ervan?’’
‘’Ik vind het fantastisch! Ik zie hier mezelf echt wel wonen! De keuken is echt geweldig. En de tuin ook. Ik heb altijd een tuin gewild,’’ zei Mandy enthousiast.
‘’En jij?’’ vroeg Hans aan me.
‘’Ik moet bekennen dat deze woning prachtig is. Ik ben vooral blij met de grote ramen. Ik hou van een huis met veel ramen.’’
‘’Dus jullie hebben serieuze interesse in dit huis?’’
‘’Absoluut!’’ reageerde Mandy iets te snel.
We moesten lachen om haar reactie.
Ik gaf een klopje op Mandy’s been. ‘’Rustig aan, we weten de prijs nog niet.’’ Ik keek het jonge stel aan. ‘’Nou, wat is de prijs van deze prachtige woning?’’
‘’750.000 euro, inclusief de zonnepanelen op het dak,’’ antwoordde Hans.
Ik blies mijn adem uit. Driekwart miljoen… Het was wel veel geld maar het was dit huis wel waard. Dat viel niet te ontkennen. Maar toch… Driekwart miljoen…
Ik keek Mandy aan om te peilen wat ze van de prijs vond. Ik kende haar blik. Ik moest inwendig grinniken. Het kon haar niet veel schelen hoe duur het huis was. Ze wilde dit huis hoe dan ook kopen. Ik moest ook bekennen dat ik deze woning wilde hebben.

‘’Is er iets wat wij moeten weten als we dit huis willen kopen? Zijn er gebreken?’’ vroeg ik.
Brian antwoordde: ‘’Nee, dit huis is tiptop in orde. We hebben dit huis anderhalf jaar geleden nog verbouwd. We wonen hier niet eens twee jaar!’’
‘’Mag ik jullie vragen waarom jullie dit huis willen verkopen? Ik snap het eigenlijk niet, want jullie wonen hier nog maar kort. Is er een addertje onder het gras?’’
Brian lachte. ‘’Nee, er steekt niets achter. Ik heb onverwacht een promotie gekregen op het werk. Daarbij ga ik behoorlijk goed verdienen maar mijn nieuwe kantoor is in Los Angeles. We gaan emigreren naar Amerika.’’
‘’Aha, dat verklaart een hoop,’’ zei ik begrijpend. ‘’Dus alles is hier eigenlijk vrij nieuw?’’
‘’Dat klopt, we hebben hier bijna alles verbouwd.’’
‘’Ik neem aan dat er geen mogelijkheid is om de prijs te verlagen?’’ vroeg ik.
Hij schudde zijn hoofd. “Helaas niet. Als we dat doen, maken we verlies. 750.000 is echt de minimum prijs die we willen hebben. We maken geen winst, dat hoeven we ook niet. Het enige wat we willen is dat het snel verkocht wordt. Want over vier maanden gaan we emigreren naar Amerika.’’
‘’Oké, ik begrijp het. Ik ga even overleggen met mijn vrouw. Hebben jullie even?’’


Buiten, in de achtertuin keek ik in de smekende ogen van Mandy. ‘’Danny? Waarom overleggen? Dit is toch een fantastische huis!’’
Ik lachte. ‘’Dat is waar, liefje. Maar driekwart miljoen is aardig wat. We moeten ook de meubels aanschaffen. Volgens mij wil je alle meubels nieuw kopen.’’
‘’Ja, ik weet het. Maar dat redden we toch makkelijk. Je hebt toch anderhalve ton op je rekening staan. Onze winkel loopt goed. We kunnen dit makkelijk betalen.’’
Ik grinnikte opnieuw. Ze wilde dit huis echt. Ik sloeg mijn armen om haar middel heen en trok haar naar me toe. Ik gaf haar een korte zoen. ‘’Hoe graag wil je dit huis?’’
Ze rolde met haar ogen. ‘’Is dat niet een stomme vraag? Je ziet mij toch hoe graag ik het wil.’’
Ik grinnikte opnieuw. ‘’Sorry, ik vind je gewoon leuk hoe je me smekend aankijkt.’’
Ze keek me lang aan. Haar ogen veranderden in schattige puppy-ogen. ‘’Allerliefste Danny, alsjeblieft, zullen we dit huis kopen? Alsjeblieft? Ik beloof je dat ik je rijkelijk zal belonen.’’ Ze keek ondeugend.
Ik lachte om haar gesmeek. ‘’Natuurlijk gaan we hem kopen, gekkie. Maar ik wil dit huis eerst laten nakijken door Thijs, gewoon voor de zekerheid. Als hij het goedkeurt, kopen we het.’’
Ze sprong in mijn armen en kuste mijn hele gezicht. ‘’Oh lieverd, je maakt me zo gelukkig.’’
‘’Daar doe ik het voor,’’ zei ik glimlachend.

We liepen terug de woonkamer in. Brian zei lachend: ‘’Aan jouw vrouw te zien, neem ik aan dat het ja is?’’
Ik grinnikte. ‘’Ja, inderdaad, we willen graag dit huis kopen. Maar eerst willen we het door iemand laten nakijken. Ik heb een vriend die architect is. Vind u het goed, Hans?’’
Hij knikte. ‘’Ja, dat is geen probleem.’’
‘’Ik zal vragen of hij morgen kan komen. Schikt het voor jullie?’’
Hans knikte. ‘’Ik kan morgen komen. laat je het weten of het morgen wordt.’’
‘’Ik zal hem gelijk een bericht sturen of hij morgen kan. Ik laat het jullie weten.’’ Ik stuurde een bericht naar Thijs.

‘’Hoe is het met de buren?’’ vroeg Mandy aan Laura.
‘’Allemaal aardige mensen, op een buurman na. Drie huizen verderop, links van ons, woont een man die een beetje vreemd doet. We blijven graag uit zijn buurt. De directe buren, hiernaast, is een leuke stel van onze leeftijd. Ze doen niet moeilijk en ze zijn aardig. Ze hebben net een kind gekregen.’’
‘’Ah leuk, ik ben dol op kinderen!’’ zei Mandy vrolijk. Ondertussen kreeg ik een bericht terug van Thijs. Hij kon morgen. Dat gaf ik door aan Hans.

We namen afscheid en met een stralende glimlach op Mandy’s gezicht liepen we terug naar de auto. Maar ze trok me ineens naar rechts, de stoep op. Ik keek haar verrast aan. ‘’Waar gaan we heen?’’
‘’Kom, ik wil je iets laten zien.’’ We liepen langs drie huizen toen ik een smal pad tussen de huizen zag. Ze trok me daarheen. Tussen de hoge schuttingen liepen we het smalle pad door en we belandden ineens in een andere straat en ik herkende het huis van Anna en Lotte direct. Ik keek Mandy verrast aan. Ze lachte ondeugend. ‘’Lekker dichtbij, hé? Heel ideaal voor jou als je Anna lastig wil vallen.’’
Ik schoot hard in de lach. ‘’Malle meid! Maar het is wel handig dat onze vrienden dichtbij wonen. Maar hoe wist je dat?’’
‘’Dat heeft Laura me net verteld. Maar kom, er is nog één.’’
Ze pakte mijn hand en we liepen terug naar het smalle paadje. Halverwege het paadje was er nog een paadje naar rechts. Die namen we en kwamen we in een andere straat terecht. We staken de straat over en sloegen af, de andere straat in. We stonden ineens voor het huis van Nick en Kelly.
Mandy pakte me beet en keek me indringend aan. ‘’Lieverd, we moeten dit huis echt kopen. Mocht Thijs morgen iets ontdekken waar wij niet blij van worden. Het maakt me niets uit, dan lossen we dit op.’’
Ik grinnikte weer. Wat hield ik toch van die vrouw. ‘’Hee schoonheid, we gaan hem kopen. We moeten wel eerst een hypotheek zien te regelen maar het huis wordt van ons.’’
Ze keek me zo verschrikkelijk blij aan dat ik er zelf om moest lachen. ‘’Kom gek, we moeten terug naar het werk.’’

Toen we bij het werk terug kwamen, zaten de meiden te eten in de kantine. Mandy en ik hadden niet eens in de gaten dat het al middag was.
‘’En?’’ vroeg Lotte meteen.
‘’Fantastisch! We gaan het kopen!”’ jubelde Mandy blij.
‘’Ah leuk! Hoe ziet het huis eruit?’’ vroeg Anna.
’’Het is ongeveer hetzelfde huis als dat van jullie, maar dan toch iets anders. Dit huis heeft meer ramen en de tuin is ietsje kleiner.’’
Ik knikte. ‘’Het huis is heel licht, daar ben ik heel blij mee.’’
‘’Dat is fijn! Dus jullie gaan het echt kopen?’’
Mandy knikte enthousiast. ‘’Ja, we hoeven nauwelijks te verbouwen. He…’’ ik kreeg haar verhaal niet meer te horen want de bel klonk: er was een klant gearriveerd.

Even later was ik klaar met de klant en de vrouwen zaten nog steeds te kletsen in de kantine. ‘’Sjonge jonge, blijven jullie hier kletsen of gaan jullie wat nuttigs doen?’’
Lotte lachte. ‘’Maar Danny, ik heb een nieuwtje. Herinner je je nog van Jane?’’
‘’Ja, jullie hadden een aantal galajurken ontworpen voor haar.’’
Ze knikte. ‘’Ja, weet je nog dat wij misschien een bonus zouden krijgen. En de bonus is zojuist binnengekomen.’’
‘’Ah, wat is de bonus?’’
‘’50.000 euro.’’
‘’Wát?’’ riep ik geschokt uit. ‘’50.000 euro? Menen jullie dat?’’
Ze knikte glimlachend. ‘’De helft is voor jullie, Mandy en jij en de andere helft is voor mij en Anna.’’
‘’Nou, dat geld kunnen we heel goed gebruiken.’’ Mijn stem klonk nog steeds ongelovig. 50.000 euro als bonus. Die Jane was gek geworden!
Ik klapte hard in mijn handen. ‘’Kom op, met jullie luie reet uit de stoel! Aan het werk!’’
Mandy keek me aan. ‘’Wij zijn de baas hoor, niet jij.’’
‘’Nou, jullie hebben mij tot bedrijfsleider bevorderd dus ik heb ook wat te zeggen.’’
Lachend stonden ze op. Ik kreeg nog een snelle zoen van mijn vrouw.

De volgende dag stonden we, Mandy, Thijs en ik, voor de deur bij het huis. Laura liet ons binnen. Thijs stelde zich voor aan Laura en Hans. Eerst kregen we koffie.
‘’Zo, het is hier lekker licht,’’ merkte Thijs goedkeurend op. ‘’Dat is heel goed voor jou, Danny.’’
Ik knikte blij. Thijs stelde wat technische vragen aan Hans en Laura die allemaal netjes beantwoord werden. Daarna gingen Hans en Thijs samen het huis door om alles te bekijken.

Een kleine uurtje later kwamen ze terug. Mandy en ik keken Thijs vragend aan. Hij glimlachte. ‘’Het huis is top. Er valt eigenlijk niets te verbouwen. Het is duidelijk te zien dat het hier niet zo lang geleden verbouwd is. Alles is netjes afgewerkt.’’ Ik keek opzij naar Mandy, haar glimlach sprak boekdelen.
‘’Ik wil graag even Thijs alleen spreken, vinden jullie dat goed?’’ vroeg ik aan Hans en Laura.
‘’Natuurlijk,’’ antwoordde Hans.

Buiten keek ik Thijs aan. Mandy was er ook bij.
‘’Ja, Danny, het huis is echt top.’’
‘’En is 750.000 een goede prijs?’’
‘’Nou en of. Ik had voor dit huis veel meer gevraagd.’’
Mandy knikte. ‘’Ja, ze hebben een minimum prijs gekozen omdat ze het huis zo snel mogelijk willen verkopen. Ze hoeven geen winst te maken. Mocht het niet op tijd gaan, dan moet Laura hier blijven tot alles geregeld is, terwijl Brian in Amerika is. Dat wil hij niet.’’
‘’Ja, maar soms vraag ik me af of er iets meer achter speelt. Het huis is echt heel mooi en toch zo goedkoop verkopen. Brian en Laura zijn leuke mensen, maar toch… ik weet het niet,’’ zei ik aarzelend.
‘’Danny,’’ zei Thijs serieus. ‘’Ik heb het huis grondig bekeken. Er is niets waar jullie bang voor hoeven te zijn.’’
Ik keek Mandy aan, ze knikte gretig.
‘’Maar,’’ zei Thijs plotseling. ‘’Weten jullie al dat het dit huis wordt? Moeten jullie niet eerst erover nadenken? Willen jullie niet andere huizen nog bekijken?’’
Mandy keek hem ongelovig aan. ‘’Geen sprake van! Ik wil dít huis!’’
Ik grijnsde breed. ‘’Je hoort het, Thijs!’’
‘’Oké, oké, dat is duidelijk,’’ lachte hij.

Terug in de woonkamer zei ik tegen Hans: ‘’Nou, maak je het voorlopige koopcontract in orde? We hebben het besluit genomen. We willen dit huis kopen.’’
Hij knikte langzaam. ‘’Dat is wel heel erg snel.’’
Ik lachte en wees naar Mandy. ‘’Tja, zij wil dit huis per se.’’

In de auto zat ik met mijn gedachten want er kwam iets in me op. Ik vroeg me af of het alles binnen vier maanden geregeld kon worden. Het regelen van de hypotheek kon maanden duren en de overdracht van de notaris kon ook lang duren.
‘’Danny? Wat is er?’’ vroeg Mandy toen ze me zag denken. Ik vertelde haar wat mijn gedachten waren.
‘’Hmm, dat is ook weer waar,’’ zei ze bedachtzaam.
‘’Maar ik heb misschien een beter idee, Mandy. Wat als we nou geld van Arjan en Alicia gaan lenen? Ze krijgen uiteraard rente.’’
Ze knikte langzaam. ‘’Dat is wel een goede mogelijkheid. We gaan eerst Anna even vragen. Hoeveel geld moeten we lenen?’’
Ik dacht na. ‘’Die anderhalve ton van mij kunnen we gebruiken voor het huis. Die 25.000 van Jane’s bonus kunnen we gebruiken voor meubels kopen. Misschien nog 50.000 euro van jou erbij doen voor het huis? We moeten wel wat geld overhouden voor noodgevallen. Dus ik stel voor dat we 550.000 euro gaan lenen.’’
Ze knikte. ‘’Ik vind het een prima plan.’’
‘’Pfoe, 550.000 euro, wat een bedrag,’’ mompelde ik.
Ze keek opzij naar me. ‘’Dat moet toch kunnen?’’
Ik knikte. ‘’Ja, dat moet kunnen. Ons inkomen is erg goed. Zolang onze zaak goed loopt, is er niks aan de hand. Maar ik ga even kijken of ik Arjan kan overtuigen of we dat bedrag gespreid over 30 jaar terug kunnen betalen. Dan zijn onze maandlasten niet zo extreem hoog.’’

Bij de winkel aangekomen schrokken we een beetje van de drukte. We schoten Anna en Lotte gelijk te hulp. Na een ruim twee uur hadden we alle klanten afgewerkt.
Anna leunde zuchtend tegen de balie aan. ‘’Waarom is het hier altijd druk als jullie weg zijn?’’
‘’Sorry Anna,’’ zei Mandy schuldbewust.
‘’Het geeft niet, maar het is wel een goede dag vandaag. Maar hoe is het met jullie nieuwe huis?’’
‘’Het huis is helemaal top! We gaan het kopen!’’ antwoordde ik. ‘’Maar we hebben een vraag voor je, Anna. Het regelen van de hypotheek kan maanden duren. We vroegen ons af of we het geld van je vader kunnen lenen. Hij krijgt uiteraard rente. Zou hij dat doen?’’
Ze knikte langzaam. ‘’Met rente doet hij het wel. Als hij wat kan verdienen, wil hij zaken doen.’’
‘’Mooi, dat is alles wat ik wil horen. Is hij toevallig thuis?’’
‘’Ja, hij is gisteren terug gekomen van een zakenreis. Hij heeft nu een weekje vrij.’’
‘’Perfect! Ik ga hem even facetimen,’’ zei ik terwijl ik naar het kantoor snelde.

Op het beeldscherm van mijn laptop verscheen een gezicht van Arjan. ‘’Hey Danny! Dat is lang geleden dat je mij gebeld hebt!’’
Ik lachte. ‘’Ik heb het de laatste tijd erg druk. Hoe is het met jou?’’
‘’Ja, prima, ik heb ook drukke dagen gehad. Ik ben blij dat ik een weekje vrij heb. Maar waarvoor bel je?’’
‘’Heb je zin om wat geld te verdienen?’’
Hij knipperde met zijn ogen. ‘’Nou, vertel op!’’
In het kort vertelde ik hem wat de afgelopen dagen gebeurd was. ‘’Aangezien dat het regelen van de hypotheek maanden kan duren, vroeg ik me af of we de lening bij jou kunnen afsluiten. Met rente.’’
Ik zag dat Arjan achterover leunen op de bank. ‘’Hoeveel geld praten we over?’’
‘’We willen 550.000 euro lenen.’’
Hij floot zachtjes. ‘’En hoeveel procent rente had je in gedachten?’’
Ik haalde mijn schouders op. ‘’Ik had op internet gekeken, het gemiddelde van de hypotheek rente was 4,5 procent. Ik stel voor dat we hetzelfde afspreken. Lijkt me wel eerlijk zo.’’
Arjan dacht even na en dan schudde hij zijn hoofd. ‘’Nee, we gaan iets anders doen. Ik wil jouw huis eerst zien. Ik wil weten of het huis goed is, ik wil geen risico nemen dat jullie in de problemen komen en dat ik mijn geld kwijt ben. Als het allemaal goed is, dan mag je 550,000 euro van me lenen. Maar dan wil ik rente van 3,5 procent. Hebben we een deal?’’
Ik keek verrast. ‘’Dat zou geweldig zijn! Ik ga even Mandy roepen, heb je even?’’
Ik rende naar de winkel. ‘’Mandy, kom eens hier!’’ Ze kwam naar me toe en ik vertelde haar wat Arjan zijn voorstel was. We namen plaats achter mijn bureau.
‘’We stemmen met jouw voorstel in!’’ zei ik blij.
‘’Lief dat je ons wil helpen,’’ zei Mandy.
‘’Ach, ik verdien ook wat mee, hé?’’ lachte hij. ‘’Oké, ik ben deze hele week thuis. Kunnen we een afspraak maken om jullie nieuwe huis te bekijken? Ah, wacht even, Alicia wil iets aan me vragen…’’ Hij grinnikte zacht. ‘’Alicia wil graag mee, ze is nieuwsgierig.’’
Mandy lachte. ‘’Zij mag mee. Ik ga contact opnemen met de makelaar. Jullie horen het van me. En heel erg bedankt!’’
‘’Het is al goed, ik ga vandaag gelijk de papieren in orde maken. Ik hoor het wel van jullie. Tot snel!’’
“Bedankt Arjan, doei!’’

De verbinding werd verbroken. Ik keek Mandy grijnzend aan. ‘’Dat is snel geregeld.’’
Ze gaf me een dikke zoen. Intussen kwam Elise het kantoor binnen gelopen. ‘’Alsjeblieft zeg, gaan jullie hier ook al zoenen?’’ Mandy verbrak geschrokken de kus en moest lachen. ‘’Sorry Elise, Het is bijna officieel. We gaan het huis kopen! En we hebben het geld al bijna.’’
Ze keek verbaasd. ‘’Nu al?”
‘’Ja, van Arjan.’’
‘’Ah, dat kan ook. Scheelt je een hoop geregel. Gefeliciteerd, wanneer kan ik jullie nieuwe stekkie bewonderen?’’
‘’Dat komt nog wel.’’

Drie dagen later stonden we opnieuw voor de deur van ons toekomstige huis, nu met Arjan en Alicia. Laura liet ons binnen en we kregen weer koffie van haar. Hans en Brian waren er ook. Na de koffie gaf Hans de rondleiding aan Arjan en Alicia. Mandy ging met ze mee. Ik bleef achter met Brian en Laura.
‘’Danny,’’ zei Brian. ‘’We willen even zeggen dat we enorm blij zijn dat jullie dit allemaal snel doen. We waarderen het heel erg.’’
Ik glimlachte. ‘’Geen probleem. Ik kan me wel voorstellen dat het niet leuk is dat Laura hier nog moet blijven tot alles geregeld is terwijl jij al in Amerika ben. Bovendien scheelt het ook ons een hoop geregel van hypotheek. Arjan en Alicia zijn goede vrienden van ons.’’
Laura knikte. ‘’Ja, jullie hebben geluk met zulke vrienden. De bank kan moeilijk doen met hypotheek regelen.’’

Hans, Arjan, Alicia en Mandy waren terug. Mandy had een stralende glimlach op haar gezicht. Ik grijnsde naar Brian. ‘’Ik denk dat het nu officieel is.’’
Arjan moest ook lachen. ‘’Ja inderdaad, het is een schitterend huis. Jullie mogen mijn geld lenen.’’
Hans ging zitten op de bank. ‘’Nou, dit is waarschijnlijk mijn kortste klusje ooit. Jullie zijn nog geen week hier en jullie hebben al besloten om dit huis te kopen en jullie hebben het geld al binnen.’’
Brian grinnikte. ‘’Nou, we moeten de notaris nog doen. Die kan wel even duren.’’

‘’Maar even iets anders,’’ zei Laura. ‘’We hebben drie dingen die jullie van ons mogen overkopen, als jullie dat willen natuurlijk. De houten vloeren van beneden en boven, de Amerikaanse koelkast en alle rolluiken van beneden. Dat mogen jullie van ons over kopen.’’
Brian knikte instemmend. ‘’De koelkast en de rolluiken raad ik jullie wel aan om van ons over te nemen. De rolluiken zijn allemaal op maat gemaakt en het heeft heel veel moeite gekost om een geschikte koelkast te vinden voor de keuken. De houten vloer is niet noodzakelijk om van ons over te kopen, maar het zijn vrij nieuwe vloeren. Het is zonde om alles eruit te halen. We hebben ze eigenlijk niet nodig.’’
Mandy en ik keken elkaar aan. We hadden geen woorden nodig om elkaar te begrijpen.
Mandy zei: ‘’We willen ze allemaal graag overnemen.’’
Brian knikte blij. ‘’Fijn, ik zal straks even kijken wat de prijs is. Maar jullie krijgen een korting omdat jullie dat allemaal snel doen.’’
‘’Dank je wel, dat is aardig,’’ zei Mandy.




Het was eindelijk weekend. Ik lag languit op de bank. Het was een drukke week geweest. Ik was er op dat moment helemaal klaar mee. Mandy daartegen was heel vrolijk en energiek. Ze praatte alleen maar over het nieuwe huis. Volgende week zouden we het voorlopige koopcontract tekenen. We hadden afgesproken dat het huis per 1 februari van ons was omdat het transport van de meubels van Brian en Laura naar Amerika ergens midden januari gepland was.
Bovendien moesten we nog naar de notaris gaan. Over twee weken stond de afspraak gepland.

Ik zat lekker lui op de bank met mijn voeten op de salontafel en Mandy was bezig in de keuken. Ze kwam niet veel later met een dienblad in haar handen. ‘’Danny, voeten van de tafel.’’ Kreunend zette ik mijn voeten op de grond. Ze zette de lekkere hapjes op de tafel. Ik keek haar aan. ‘’Waarom zo veel?’’
‘’Anna en Lotte komen er zo aan.’’
‘’Ach nee, daar gaat mijn rust,’’ mompelde ik zuchtend.
Ze gniffelde. ‘’Anna komt voor jou.’’
Ik keek haar verrast aan. ‘’Maar ik ben niet in de stemming.’’
‘’Nee, ze komt niet voor de seks. Waarom denk je altijd dat ze seks wil?’’
‘’Omdat ze altijd zin in seks heeft,’’ bromde ik.
‘’Dat is waar ook,’’ grinnikte ze terwijl ze naar de keuken verdween. Ik glimlachte van binnen. Het was zo fijn dat ze vrolijk en gelukkig was. Daar deed ik alles voor.

Ik boog voorover en zette de hapjes opzij. Grijnzend legde ik mijn voeten weer op tafel en liet me heerlijk onderuit zakken op de bank. Plots klonk de deurbel.
‘’Hallo luiwammes,’’ begroette Anna ons vrolijk toen ze heupwiegend op me afliep. Ik hield mijn adem in, ze zag er zoals altijd heerlijk sexy uit. Ze zwaaide haar been over me heen en ging op mijn heupen zitten. Haar heerlijke parfum prikkelde mijn neus. Ze boog voorover en gaf me een heerlijke zoen. Automatisch grepen mijn handen haar borsten beet. Lachend duwde ze mijn handen weg. ‘’Niet vandaag, geilaard.’’ Ze ging van me af en ging naast me zitten.
‘’Danny! Voeten van de tafel!’’ zei Mandy streng. Met een zucht ging ik rechtop zitten en kreeg een knuffel van Lotte. Anna sloeg haar arm over me heen en trok me tegen haar aan. Ondertussen kletsten de dames vrolijk. Ik zat hele tijd te wachten naar wat de reden was waarom ze hier waren maar ik wist dat ze dat expres deden om mij in spanning te houden. Uiteindelijk gaf ik het op en duwde mijn hoofd omhoog om Anna aan te kijken. Ze draaide haar hoofd naar me om en keek me van heel dichtbij aan. ‘’Je kwam toch voor mij? Waarvoor?’’
Ze glimlachte. ‘’Ik wil zo meteen met je praten, over ons mogelijke seksfeest.’’ Ik knipperde met mijn ogen en ging rechtop zitten.
‘’Ah, kijk eens aan wie wakker is,’’ zei Mandy lachend. Lotte giechelde.
Ik keek Anna nieuwsgierig aan.
‘’Zo meteen, schatje van me. Eerst even drinken.’’

Een half uur later stond Anna op en pakte haar tasje. ‘’Ga je mee naar de slaapkamer, Danny?’’
Ik stond op, trok mijn trainingsbroek uit en gooide die over mijn schouder. ‘’Ja, ik ben er klaar voor, schoonheid.’’ Lotte gierde het uit van het lachen. Mandy zuchtte diep.
Anna schudde grinnikend haar hoofd. ‘’Kom mee, gek.’’

In de slaapkamer trok ik mijn broek weer snel aan en ging rechtop op het bed zitten. Anna ging naast me zitten en had een notitieblok in haar hand.
‘’Oké, Danny,’’ begon ze serieus. ‘’Alles wat hier gesproken wordt, blijft onder ons. Misschien komt ons gesprek wel ter sprake bij het seksfeest, als er überhaupt een komt.’’
Ik knikte begrijpend. ‘’Maar ik heb er geen problemen mee als ze weten waar we het over hadden.’’
‘’Dat weet ik,’’ glimlachte ze.
‘’Ben ik trouwens de eerste?’’
‘’Nee, ik heb al met Nick, Kelly, Elise en Lotte gepraat, de rest volgt nog.’’ Ze las even haar notities. ‘’Oké, Danny. Heb je al met Mandy gesproken over het seksfeest dat er misschien komt.’’
‘’Ja, dat hebben we gedaan.’’
‘’Hoe ging het?’’
‘’Kort, we waren het snel met elkaar eens.’’
Ze moest even gniffelen. ‘’Waarover zijn jullie het met elkaar eens?’’
‘’We willen dat het seksfeest er komt.’’
Ze knikte en noteerde het op haar notitie.
‘’Nu over jouw fantasie. Je wil seks met Elise en Kelly. Klopt dat?’’
Ik knikte bevestigend.
‘’Hoe zie je het voor je? Hoe wil je het doen? Zou je met ze seks willen hebben tijdens het feest waar we met z'n allen erbij zijn of wil je liever alleen met Elise of Kelly vrijen?’’
Ik humde kort. Anna was echt goed, dacht ik. Daar had ik eigenlijk nog niet echt over nagedacht. ‘’Het is eigenlijk wel een goede vraag van je. Voor mij maakt het niet zo veel uit, denk ik. Want ik vertrouw jullie allemaal. Dus het maakt me niet uit.’’
Anna knikte en schreef het weer op, op haar notitieblokje. ‘’Waarvan kan je heel erg opgewonden raken? Fetisj?’’
Ik glimlachte. ‘’Ik hou van grote borsten, zeker als ze verpakt zijn in sexy beha’s. Of vrouwen in sexy lingerie vind ik ook geil om naar te kijken. Voor de rest kan ik best snel geil worden.’’
Ze knikte en noteerde het weer in haar boekje. Ik keek haar onderzoekend aan. Geen ondeugend geplaag. Ze was gewoon serieus. Ze keek op en glimlachte lief. ‘’Ik neem dit serieus, Danny.’’
Ik knikte langzaam. ‘’Daar ben ik blij om, Anna.’’
Ze knipoogde en vervolgde weer: ‘’Oké, wat is jouw grens? Welke dingen zijn absoluut niet toegestaan bij jou?’’
‘’Mijn kont is alleen als uitgang, geen pijn, nou ja, een klein beetje pijn is niet zo erg, maar geen extreme pijn. En liever geen seks met mannen.’’
Ze knikte en mompelde wat onverstaanbaar. Ik keek op. ‘’Wat zei je?’’
Ze glimlachte flauwtjes. ‘’Nee, niets.’’
‘’Kom op.’’
‘’Ik zei: jammer.’’
Ik schoot hard in de lach. ‘’Sorry, ik word helemaal niet opgewonden van mannen.’’
Ze knikte. ‘’Ik begrijp het.’’

‘’Zijn er grenzen voor jouw vrouw? Zijn er dingen die je niet liever ziet bij Mandy?’’
‘’Nee hoor, als ik alles mag, mag zij dat ook. Ik heb er geen enkel probleem mee als ze met anderen seks heeft, zolang zij het niet achter mijn rug doet.’’

‘’Heb je nog meer fantasieën die je tijdens het feest misschien wil laten uitkomen?’’ vroeg ze.
Ik humde terwijl ik diep nadacht. ‘’Nou, ik heb er wel eentje, maar dat kan niet tijdens het feest gebeuren. Want ik zou graag eens een avondje willen met alleen de meiden.’’
Een grijns verscheen op haar gezicht. ‘’Zou je dat wel aankunnen met vijf vrouwen?”
Ik lachte. ‘’Ik dacht dat je serieus wou blijven?’’
‘’Sorry Danny,’’ zei ze terwijl ze alles noteerde.
‘’Oké, nu even over het seksfeest. Hoe zie je het voor je? Hoe moet het feest volgens jou eruitzien?’’
Ik haalde mijn schouders op. ‘’Het maakt niet zo veel uit, zolang wij er allemaal voor honderd procent achter staan. Ik wil dat iedereen plezier heeft. Hoe en wat we gaan doen, weet ik eigenlijk niet. Ik laat het liever aan jullie over.’’
‘’Oké, als het feest er komt, laat ik jullie eerst een SOA-test doen. Mocht iedereen een negatief uitslag hebben, en alle vrouwen aan de pil zijn, wil je dan met ze seks hebben met of zonder condoom?’’
‘’Hmm, ik doe het liever zonder condoom. Maar als de vrouwen willen dat ik het met condoom doe, dan doe ik het met. Maar ik gebruik liever geen condoom.’’
‘’Alle mannen zijn hetzelfde,’’ mompelde ze.
Ik schoot hard in de lach en gaf haar een tik op haar arm.
Ze grijnsde maar werd weer serieus. ‘’De laatste vraag: heb ik je toestemming om dit gesprek te bespreken tijdens het feest waar iedereen bij is?’’
Ik knikte. ‘’Ja, je hebt mijn toestemming.’’

Anna borg de notitieblok in haar tas op en keek me glimlachend aan. ‘’We zijn klaar.’’
‘’Komt er echt een feest aan? Willen de anderen ook?’’ vroeg ik nieuwsgierig.
‘’Daar kan ik nu nog niets over zeggen. Ik heb beloofd om niets te zeggen.’’
Ik knikte begrijpend. ‘’Maar Anna, ik ben blij dat je dit serieus neemt.’’
‘’Ja, we mogen onze vriendschap niet in gevaar brengen.’’
‘’Maar je hebt dit allemaal al bedacht voordat het seksfeest ter sprake kwam, hé? Je had dit altijd gewild.’’
Anna haar grijns sprak boekdelen. ‘’Betrapt,’’ zei ze ondeugend. ‘’Maar kom, we gaan terug, anders denken ze dat wij aan het neuken zijn.’’