Een Beeldschone Huisgenote - 74

Het was eind november. Het voorlopige koopcontract was getekend. We moesten nu wachten op de notaris die alle papieren in orde moest maken. Dus het kon wel even duren. Het was vandaag maandag, de vrije dag voor ons. Maar toch een drukke dag voor de boeg: meubels kopen voor ons nieuwe huis. Mandy had naar deze dag enorm uitgekeken. Ze wilde bijna alles nieuw kopen. Het bed van haar ging wel mee naar ons nieuwe huis, die konden we gebruiken voor de logeerkamer. Mijn bed was te oud en die kon weg. De spullen die in de woonkamer en de keuken stonden, waren niet van ons. Dus het werd flink inkopen. Mandy had al een hele lijst gemaakt. Ik had haar gevraagd of het we niet via internet konden bestellen. Ik kreeg een verwijtende blik van haar terug. ‘’Nee, Danny! We gaan lekker winkelen! We kunnen de spullen in het echt bekijken en beoordelen wat we ervan vinden. Mochten er wat spullen zijn die we niet kunnen vinden, dan bestellen we. Maar eerst gaan we naar de winkel!’’ Een demonstratieve zucht was mijn antwoord. Ze had een lange lijst gemaakt met daarop de meubels die ze graag wilde kopen. Alles stond netjes vermeld: merken en types stonden erbij. Het zei me allemaal niets maar de prijzen wel. Het waren geen goedkope meubels… Het was eigenlijk mijn schuld. Omdat wij de bonus van 25.000 euro van Jane hadden gekregen, had ik tegen haar gezegd dat ze zich mocht uitleven met uitkiezen van de nieuwe meubels. Die kans pakte ze met beide handen beet.

We zaten aan tafel aan het ontbijten. Mandy stond te popelen om te gaan shoppen. Natuurlijk had ze onze vriendinnen gevraagd of ze mee wilden gaan. En natuurlijk wilden alle dames mee. Het werd vast een geweldig dagje… Zucht…
‘’Kom op, Danny. Het wordt weer vanouds gezellig!’’ lachte Mandy vrolijk toen ze me somber zag kijken
‘’Het zal wel. Maar niet voor onze portemonnee, straks koop je de hele winkel leeg.’’
Ze giebelde. ‘’Het komt goed, lieverd. Ik heb mijn plan klaar staan. Ik weet precies naar welke winkels we moeten gaan.’’
‘’We moeten zeker langs twinitg winkels gaan?’’ mompelde ik terwijl ik een slokje koffie nam.
Ze lachte. ‘’Overdrijven is ook een vak, Danny. Maar nee, we moeten sowieso vier winkels langs gaan.’’
‘’Kunnen we niet gewoon naar een grote meubelzaak gaan en daar alles kopen?’’
‘’Nee, daar hebben ze niet alles wat we willen.’’
‘’Wat we willen? Wat JIJ wilt, zul je bedoelen,’’ mompelde ik.
Ze lachte liefjes. ‘’We kopen niets wat je niet mooi vind, dat weet je, hé?’’
‘’Ik weet het, schoonheid, ik vind het toch eigenlijk allemaal best. Alleen wil ik wel een goede bed met een stevige matras hebben.’’
‘’Dat weet ik, daarom gaan we ook naar de aparte winkel waar ze goede bedden verkopen.’’
De deurbel klonk.
‘’Ah, daar zullen ze zijn, onze vriendinnen,’’ zei ze opgewekt terwijl ze opstond.
‘’De ellende begint,’’ mompelde ik zacht tegen mezelf. Ze gaf me een por. ‘’Het wordt een leuke dagje, lieverd.’’ Ze knipoogde en huppelde naar de deur.

We stonden bij de eerste winkel.
‘’De nachtmerrie gaat beginnen,’’ mompelde ik terwijl ik naar het gigantische gebouw keek. De dames giechelden. Lotte sloeg haar arm om mijn middel heen. ‘’We kunnen heel gezellig zijn.’’ Mandy had het eerste lijstje gepakt. ‘’Kom op, let’s go, girls!’’
‘’En ik word ook nog naar een meisje genoemd,’’ mopperde ik terwijl we naar binnen liepen. Het ging in rap tempo. We vonden de spullen die op het lijstje stonden, vrij snel. Ik hoefde alleen goedkeuring te geven. Het waren mooie meubels. Mandy had een goede smaak. Maar elke keer als ik naar het prijskaartje keek, kreeg ik kippenvel. Het meeste waarmee ik blij was, was de hoekbank. Die was groot! Ik had het al op internet gezien maar in het echt was de bank groter dan ik had verwacht. Je kon daar heerlijk languit liggen.
De verkoper was hele tijd met ons meegelopen en had het allemaal op een bestellijst gezet. De verkoper beloofde dat de spullen ergens de tweede week van februari geleverd zullen zijn. Alleen de bank had langer levertijd en die moest nog geïmpregneerd worden. De aanbetaling was gedaan. Met een goed gevoel verlieten we de winkel.

‘’En?’’ vroeg Mandy toen we buiten waren.
‘’Geweldig, ik ben er blij mee. Je hebt goed werk verricht. Het zijn mooie meubels.’’
‘’Ja, vooral de bank, hé? Ik wist wel dat je een grote bank wilde,’’ zei ze met een knipoog.
‘’Hey Danny,’’ zei Kelly die ineens naast me stond. ‘’Ik dacht dat de nachtmerrie voor jou zou beginnen? Maar ik zie een glimlach op jouw gezicht.’’ De dames lachten me uit.
‘’De nachtmerrie is zojuist begonnen, bitches,’’ gromde ik. We stapten de volgende winkel in. Het was de zaak waar ze meubels van massief hout verkopen. Mandy had daar een mooie eettafel van massief hout gevonden. Ik was gelijk enthousiast toen ik de tafel zag. Het was een tafel voor zes personen. De bijhorende houten stoelen stonden er ook bij.
‘’Maar Danny, die stoelen wil ik niet. Ik zou graag de leren stoelen met wielen willen hebben. Anders doet mijn kont pijn.’’
Ik lachte. ‘’Ja, dat moeten we niet hebben, hé? Jouw mooie billen mogen niet kapot gaan.’’
‘’En de mijne ook niet,’’ vulde Kelly ondeugend aan. De keuze voor de tafel was snel gemaakt. Ook al gingen mijn nekharen overeind toen ik het prijskaartje las. We hadden de winkel even rond gekeken en we vonden uiteindelijk een kast die wij eigenlijk nog mooier vonden dan de kast die we op internet hadden gezien. Natuurlijk had deze kast een hoger prijskaartje. Maar die ging gewoon in de bestellijst. De stoelen voor de eettafel hadden we ook gevonden, alleen vond Mandy de kleur niet mooi. De verkoper had gezegd dat de stoelen met onze kleur gemaakt konden worden. Natuurlijk ging het wat kosten. Ik had het allemaal toegestemd. Die bonus van Jane was er zo doorheen, dacht ik zuchtend. Aan de andere kant hadden we dan wel mooie spullen. Het belangrijkste was dat Mandy gelukkig was met die spullen. Ze leek wel een klein kind dat alles wilde kopen in de speelgoedwinkel.
We hadden ook geregeld dat de spullen rond begin februari bezorgd zouden worden. Alleen kon de verkoper geen zekerheid geven dat de stoelen op tijd klaar waren.

Het was de tijd voor de lunch. We aten lekker een broodje bij de broodjeszaak Subway.
Mandy nam de lijst door. ‘’De grote spullen zijn gedaan, behalve het bed en de tv. Het bed doen we straks. Zo meteen gaan we naar de winkel waar ze de huishoudelijke artikelen verkopen.’’
‘’Oeh, dat is leuk! Dat wordt veel zoeken,’’ zei Elise.
‘’En bedenken dat we niets vergeten zijn,’’ lachte Anna.
‘’Ik ga de verkoper vragen voor een bestelformulier. Dan kunnen we zelf op pad gaan,’’ zei Mandy.
‘’Daar hebben we internet voor,’’ mompelde ik zacht, meer tegen mezelf. Alle ogen waren ineens op me gericht. ‘’Danny, op internet bestellen is saai. Winkelen is veel leuker en gezelliger,’’ zei Lotte en gaf me een plagerig tikje in mijn zij.
‘’Wat gaan jullie doen met de verlichting eigenlijk?’’ vroeg Elise aan ons.
‘’Daar moeten we over nadenken. Sowieso iets met dimlichten.’’
‘’Kunnen jullie niet mijn tante Lisa vragen voor hulp?’’ zei Anna.
Mandy en ik keken elkaar direct aan. ‘’Dat is niet zo’n slecht idee!’’ zei ze.
Ik knikte. ‘’Ja, en haar man is elektricien. Anna, je bent geweldig.’’
‘’Ik weet het.’’ Anna grijnsde.

We waren weer in de winkel, Mandy had het bestelformulier bij zich. De zoektocht kon beginnen. Het was duidelijk dat de dames dit heel erg leuk vonden. Ze zochten de spullen op, ze discussieerden welke de mooiste waren en hierna noteerden ze het op het bestelformulier. Ik was meeloper en moest ja of nee zeggen als Mandy de spullen aan me liet zien. Zelfs de simpele dingen, zoals de garde, noteerden ze het artikelnummer op het formulier. Dat was totaal onnodig maar ze vonden het blijkbaar leuk. Soms konden ze echt een stelletje kinderen zijn.

Na een dik uur zei Lotte: ‘’Oh, ik heb iets leuks gezien, willen jullie even komen?’’ We stonden voor de muur waar verschillende klokken hingen. één klok viel me op. Hij was behoorlijk groot.
Lotte zei: ‘’Wat vind je van die grote, Danny?’’
‘’Het lijkt wel op een big ben,’’ lachte ik.
‘’Maar kan je goed lezen?’’
Ik knikte langzaam. ‘’Ja, ik kijk normaal gesproken nooit naar de klok omdat ik niet goed kan lezen. Maar deze klok is wel erg goed leesbaar.’’
‘’Mooi, dan kopen we die,’’ zei Mandy meteen.
Ik grinnikte zacht en keek haar aan. Ze knipoogde.

Ik dacht dat we bijna klaar waren maar ik had me vergist. Ruim twee uur later hadden we eindelijk de winkel verlaten. ‘’Internet bestellen was veel sneller en ontspannen geweest,’’ mopperde ik tegen de vrolijke kwebbelende dames.
Elise knuffelde me. ‘’Komaan, het was toch leuk?’’
‘’Leuk? Jullie discussiëren over de simpele dingen, zoals de kleur van de koffiemok. Wat maakt het toch uit welke kleur het is? Als de koffie maar erin kan.’’ Ik schudde mijn hoofd. ‘’Jullie lijken wel stelletje kleuters.’’ De dames giechelden.

We kwamen bij de laatste winkel: de beddenwinkel. Ik had er slechts één eis voor het bed. Hij moest stevig zijn anders kreeg ik regelmatig rugpijn. Mandy had er twee eisen: Het moest boxspring zijn en dat het driepersoon bed was. Haar laatste eis vond ik overdreven. Dan vroeg ze aan me: ‘’Danny, stel dat Lotte weg moest voor iets en dat Anna bij ons zou logeren. Waar wil je dat ze slaapt? Bij ons of in de logeerkamer?’’
Ik hoef niet eens antwoord geven, ze wist mijn antwoord al.
We werden gelijk geholpen door de verkoper. Mandy gaf aan hem aan wat voor bed we wilden hebben. Hij bracht ons naar achterin waar de extra grote bedden stonden. Ik keek mijn ogen uit. Er was een familiebed. Die was echt gigantisch groot. Ik dacht zeker dat er vijf of zes mensen in zouden passen. Uiteindelijk kwamen we bij de bedden voor drie personen. Twee bedden trokken meteen onze aandacht. Beide waren boxspring en zagen er goed uit. Deze bedden moesten ongetwijfeld goed zijn want de prijsklasse was niet bepaald aan de lage kant. Mandy en ik gingen even testen bij het eerste bed. Ik was gelijk blij van de stevigheid. Het was perfect. Mandy leek er ook tevreden mee.
Anna zei plots: ‘’Nou, het is bed voor drie personen, dus ik kom bij jullie liggen.’’ Ze grijnsde ondeugend terwijl ze naast me ging liggen. ‘’Hmm, dat is volgens mij bijna hetzelfde bed als dat van ons.’’
Lotte las de informatie op het bordje. ‘’Ja, dat klopt inderdaad. Het merk is hetzelfde alleen we hebben een andere type.’’ De verkoper gaf ons wat informatie over het bed. Daarna gingen we bij het tweede bed testen. Ik kon gelijk merken dat dit bed steviger was. Mandy vond dit bed te hard, dus dit werd het niet. We gingen allerlei bedden testen maar uiteindelijk kwamen we terug bij het eerste bed. Mandy en ik wilden graag tien minuten even liggen, om te kijken hoe het voelde. De verkoper vond het prima en ging eventjes weg. Toen hij weg was, schopte Anna haar schoenen uit en kroop meteen boven op me. Ze keek ondeugend. ‘’We moeten het bed ook testen voor andere dingen.’’ Ze begon op en neer te wippen. Ze kreeg een harde pets op haar bil van Lotte. ‘’Anna, ga van hem af, gek! Ten slotte hoef je het bed helemaal niet te testen, want het is bijna hetzelfde bed wat we hebben. En we hebben ons bed meerdere keren getest.’’
Lachend rolde Anna van me af en greep Lotte plotseling beet en trok haar over zich heen. Ze slaakte een gilletje van schrik. Anna had haar stevig vast in haar armen. We keken geamuseerd toe.
‘’Laat me los, idioot!’’ riep Lotte verontwaardigd uit terwijl ze zich probeerde te bevrijden uit de wurggreep van Anna.
‘’Eerst een zoentje van mijn liefste,’’ zei Anna lachend. Het tegenstribbelen was opgehouden. Lotte keek haar boos aan maar langzaam maakte de verliefdheid plaats voor boosheid. ‘’Jij bent soms echt een bitch,’’ mompelde Lotte en ze gaf Anna een dikke zoen.

Kuch, kuch…
Lotte wist niet hoe snel ze uit bed sprong en keek beschaamd naar de verkoper die haar een beetje vreemd aankeek. Anna stapte met een grote grijns het bed uit. De verkoper wilde duidelijk het ongemakkelijke moment snel achter zich laten en vroeg ons meteen wat we ervan vonden. We wilden dit bed kopen. Mandy ging met de verkoper mee om de papieren in te vullen. Toen ze ver weg genoeg waren, gaf Lotte een harde stomp aan Anna. ‘’Je wist dat hij eraan kwam, of niet?’’
Ze grijnsde gemeen. ‘’Ja, dat klopt. Je ziet er zo sexy uit als je bloost, liefje.’’
Lotte gromde. ‘’Je gaat er spijt van krijgen, meisje. Wacht maar af.’’
Ik grinnikte. ‘’Nou Lotte, nu weet je hoe het voelt hoe ik me vroeger voelde toen jullie het mij moeilijk maakten.’’ Lachend gingen we achter Mandy en de verkoper aan.

Buiten zei Mandy: ‘’We zijn voor vandaag klaar.’’ Ik slaakte hoorbaar een diepe zucht. Kelly pakte mijn hand en we liepen naar de auto. ‘’Geef nou maar toe dat je vandaag een leuke dag gehad hebt.’’
Ik glimlachte. ‘’Met jullie is altijd gezellig. Maar ik ben blij dat ik mijn pinpas weer kan opbergen. Straks heb ik geen geld meer om bier te kopen.’’
Mandy liep voorop en keek over haar schouder naar me. ‘’Het is ONZE pinpas, denk er goed aan, meneertje van me.’’
Ik knipoogde naar haar.

De laatste maand van het jaar brak aan. Elise en Irene hadden het superdruk. Heel veel klanten wilden hun haren geknipt hebben voor de feestdagen. Ze werkten de komende weken zes dagen per week en af en toe ook in de avonden. Omdat ze zo druk hadden, deed ik de kassa voor hun. Daar waren ze blij mee. Ook werkte Kim overuren. Bij de kledingzaak was het juist rustig. De wintermaanden was gewoon niet de beste periode voor ons. Omdat Elise, Irene en Kim regelmatig overwerkten, bleven we vaak gezellig samen eten in de kantine.
Ik zat op het kantoor en was zojuist klaar met het administratief werk. Ik besloot om een rondje te maken door de zaak om te kijken hoe het allemaal ging. Eerst ging ik naar de kapsalon. De ruimte was gezellig versierd met de kerstspullen. Elise, Irene en Kim waren met de klanten bezig en er zaten nog twee klanten op de bank te wachten op hun beurt. Ik bleef bij de deuropening staan en leunde met mijn armen over elkaar geslagen tegen de deurpost aan. Ik keek naar Elise. Ze kletste vrolijk met de klant. Er werd ook veel gelachen. Elise knipte het haar van de klant met vloeiende bewegingen, alsof ze het meer dan tien jaar deed. Ze was ontspannen maar tegelijkertijd werkte ze hard. Haar blik was vrolijk en energiek. Ze was gelukkig. MIjn ogen gleden naar Irene. Ze knipte net zo gemakkelijk als Elise. Ook haar blik oogde ontspannen en vrolijk. Kim stond nu achter de balie en was in gesprek met de klant. Ook had zij het hier naar haar zin. Ik glimlachte. Het was heerlijk om naar ze te kijken.

Ik sloot de deur voorzichtig dicht, liep naar het magazijn en ik zag dat de deur van het atelier open was. Ik ging bij de plankenkast staan en tuurde door de deur naar Mandy en Lotte die met hun rug naar me toe zaten op de bureaustoelen. Beiden hadden hun haren in een staart gedaan. Volgens mij waren ze aan het discussiëren. Ik had geen idee waar het over ging maar de toon vertelde me dat ze serieus waren. Ze waren hard aan het werken. Ik kon wel zien dat ze het met plezier deden. Ik voelde de trots groeien voor die twee dames.

Ik trok me terug en wandelde naar de winkel. Anna had zojuist de klant afgewerkt want die liep net naar buiten. Ze liep naar de volgende klant die tussen de rekken stond om de kleren te zoeken. Ik ging naast de pilaar staan zodat Anna mij niet kon zien. Ik probeerde het gesprek tussen Anna en de klant mee te luisteren maar helaas kon ik geen woord verstaan. De stemming was wel duidelijk vrolijk. Ik kon goed zien dat Anna goed met de klanten omging. Ik was blij dat ze het hier enorm naar haar zin had. Ze had haar vorige werk opgegeven om bij ons te komen werken. Ze had geen enkel spijt gehad en dat was goed te zien. Ik was ook heel blij dat ze mijn collega was. Het was altijd feest met haar in de winkel.

Ik liep naar de kantine, tapte de koffie uit de automaat en ging op de bank zitten. Ik was ook gelukkig om hier te zijn. Het was gewoon leuk om samen te werken met mijn vrienden. Ik had ook nooit gedacht dat het hier leuker zou zijn dan mijn vorige werk. De klanten helpen bleef een uitdaging voor me. Zeker als het druk in de winkel was, dan was de communicatie een stuk moeilijker voor me omdat het rumoerig was in de winkel. Maar gelukkig hadden we veel vaste klanten en ze kenden me goed. Er waren zelfs een paar klanten die alleen door mij geholpen wilde worden. Dat vond ik wel leuk. Ik had het hier naar mijn zin.

Maar… er was nog een ding die mij dwars zat. Kelly… de enige vriendin die hier niet werkte. Ik hoopte elke dag dat er een dag kwam dat ze me vraagt of ze hier mocht komen werken. Het was nog niet gebeurd. Kelly kwam 1 of 2 keer per week hier om samen te eten in de kantine. Soms kookte ze voor ons. Elke keer als ze hier was, hield ik haar goed in de gaten om te zien of ze jaloers was. Maar dat was ze nooit. Ze was altijd vrolijk en kletste gezellig met de dames alsof ze hier ook werkte. Ik had het ook een keer met Nick over gehad. Ze had hem nooit verteld dat ze jaloers was of dat ze zich buitengesloten voelde. Elke keer als ze merkte dat ik haar in de gaten hield, glimlachte ze vaak vrolijk tegen me en gaf me af en toe een speelse knipoog.
Eerlijk gezegd baalde ik dat ze hier niet wilde komen werken. Ik had soms het gevoel dat het hier niet compleet was zonder Kelly. Het klonk misschien egoïstisch dat ik haar hier wilde hebben. Maar ik wist dat er een dag zou komen dat ze zich buitengesloten zou voelen en dat wilde ik voorkomen. Ik moest een manier bedenken om haar hier te laten werken. Ik had haar al een keer verteld dat ze hier altijd welkom was en dat ze een goed salaris kon krijgen als ze hier wilde werken. Maar nee, dat wilde ze niet.

Ik zette de lege mok op de tafel. Ik had een plan. Ik moest haar juist laten zien dat hier werken veel leuker is dan in het ziekenhuis werken. Ze moest gewoon een dagje hier komen werken om onze leuke werksfeer op te snuiven. Wie weet, bedacht ze nog. Mijn grijns verscheen langzaam op mijn gezicht terwijl ik in mijn hoofd mijn plan uitwerkte. Ik liep naar de winkel en vond Anna achter de balie. Er was geen klant in de winkel.
‘’Anna, heb je zin in een dagje vrij te nemen?’’
‘’Eh, sorry?,’’ vroeg ze niet begrijpend.
‘’Of je een dagje vrij wil nemen?’’
‘’Waar gaat dit over?’’
‘’Gewoon, je hebt hard gewerkt, je heb wel een vrije dag verdiend,’’ zei ik zo neutraal mogelijk.
‘’Danny! Ik ben niet dom. Wat ben je van plan?’’ zei ze dwingend. ‘’En wie moet mijn plek innemen?’’
‘’Ik heb al een vervanger.’’ Ik wilde niet grijnzen maar dat deed ik wel.
‘’Wie dan?’’ vroeg ze terwijl ze me onderzoekend aankeek.
‘’Kelly.’’ Ik probeerde weer normaal te klinken.
‘’Aha,’’ zei ze terwijl ze indringend in mijn ogen keek. Langzaam gleed een glimlach rond haar lippen. ‘’Prima, ik kan wel een dagje vrij gebruiken. Mijn moeder had me gevraagd of ik volgende week zaterdag met haar naar de kerstmarkt mee wilde gaan.’’
‘’Perfect!’’ Ik keek vlug om me heen en gaf haar een vluchtige zoen. Ze keek me lachend aan. Ze wist natuurlijk wat ik van plan was maar ze zei niets.

Ik liep met grote passen terug naar het kantoor en ging achter mijn bureau zitten. Ik haalde diep adem om me eerst te laten ontspannen. Kelly mocht mijn grijns niet zien. Ik haalde opnieuw adem. Ik belde haar op via FaceTime.
Het vrolijke gezicht van Kelly verscheen op het beeldscherm. ‘’Hey Danny! Mis je mij nu al?’’
Ik lachte. ‘’Altijd schoonheid. Maar ik heb een vraag voor jou. Anna wil volgende week zaterdag met haar moeder naar de kerstmarkt. Zaterdag kan hier soms nogal druk zijn. Ik heb vervanger nodig. Heb je misschien zin in om hier een dagje te werken?’’ Ik hield met heel veel moeite mijn gezicht in de plooi. Er viel een stilte. Kelly staarde me met half geknepen ogen aan.
Uiteindelijk zei ze dan: ‘’Volgende week zaterdag ben ik vrij, ik kan jullie wel helpen als het nodig is.’’
‘’Dat zou wel fijn zijn, ik zou niet weten wie ik moet vragen.’’
‘’Oké prima, dan kom ik volgende week bij jullie werken. Gaan we een gezellige dag van maken,’’ zei ze vrolijk.
‘’Lijkt me een heel goed plan, mijn heldin! Dank je wel dat je dit doet.’’
‘’Geen enkel probleem. Ik had toch verder geen plannen.’’
‘’Oké, ik moet weer verder. Ik spreek je nog, Kelly.’’
‘’Dag Danny.’’

Toen het beeldscherm zwart werd, moest ik onmiddellijk breed grijnzen. Ik liep naar het atelier om dit aan de dames te vertellen. Anna was er ook bij, ze zat op een stoel met een kopje koffie terwijl Mandy en Lotte druk aan het werk waren.
‘’Mandy, Lotte, hebben jullie even?’’ vroeg ik. Ze draaiden zich om met de stoelen ‘’Ja?’’
‘’Anna heeft volgende week zaterdag vrij. Ze gaat met haar moeder naar de kerstmarkt. Ik heb een vervanger al geregeld. Kelly komt een dagje bij ons werken.’’
Het was even stil in het atelier. Ik kreeg indringende blikken van Mandy en Lotte.
Anna zat nonchalant koffie te drinken maar haar ogen fonkelden.
Lotte zei: ‘’Moet je dat niet eerst overleggen met ons?”’
‘’Euhh… nou ja, jullie waren druk bezig.’’ Ik glimlachte schaapachtig. Een zacht grinnik van Anna klonk.
‘’Nou, dan is het goed. Je hebt het goed geregeld,’’ zei Lotte neutraal. Mandy keek me ondeugend aan. Ik kende haar blik al te goed. Ze wist natuurlijk wat ik van plan was. Lotte ongetwijfeld ook. Maar ze zeiden niks. Vonden ze het goed? Ach, als ze niks zeiden, ging ik vrolijk door mijn plan.

Volgende week zaterdag waren Mandy en ik vroeg op het werk. Lotte was blijkbaar er al. Elise, Irene en Kim waren al begonnen met werken. Niet veel later arriveerde Kelly.
‘’Goedemorgen Kelly!’’ begroette ik vrolijk.
Ze lachte en gaf ons een knuffel. Ze kreeg koffie van mij.
‘’Zo, wat moet ik vandaag doen?’’ vroeg ze.
‘’Om te beginnen mag je de hele winkel stofzuigen,’’ zei ik grijnzend.
Ik kreeg een stomp van Mandy.
‘’Prima,’’ zei Kelly tot onze verrassing.
‘’Nee joh, het was maar een grapje, Kelly.’’ zei ik snel.
‘’Maar nu even serieus, Kelly,’’ zei Mandy. ‘’Het is bijna kerst, het kan misschien een drukke dag worden. Maar ik denk het niet, want de afgelopen dagen waren niet heel erg druk geweest. Maar op zaterdag weet je maar nooit. Je kan de klanten gewoon helpen. Mocht het niet lukken, gewoon aan ons vragen.’’
Kelly knikte. ‘’Komt goed, dat lukt me wel.’’
‘’De klanten die de dure jurken willen kopen, graag aan ons overlaten,’’ vulde Lotte aan.
‘’Is goed.’’

Het was de tijd om de winkel te openen. Ik gaf de sleutel aan Kelly. ‘’Aan u eer om de winkel te openen,’’ zei ik grijnzend. Ze rolde met haar ogen en griste de sleutel uit mijn hand. Ik keek mijn bazinnen aan. Ze schudden hun hoofden. Ik liep naar de balie en Kelly kwam terug en gaf de sleutel aan mij terug. ‘’Nou, wat kan ik voor u doen, chef?’’
Ik schoot in de lach van haar toon. Voordat ik haar een opdracht wilde geven, liep de klant binnen. ik herkende haar, een van onze vaste klanten. Ik maakte een hoffelijk gebaar. ‘’Ga uw gang, Kelly.’’ Ik hoorde de klant hartelijk lachen om mijn gebaar.
Kelly liep naar de klant en glimlachte vriendelijk. ‘’Excuses voor mijn rare collega.’’
De klant lachte. ‘’Geeft niet, ik ken uw collega. Maar u bent hier nieuw?’’ Het gesprek kreeg ik niet meer te horen omdat de volgende klant binnen was gelopen en ik moest haar helpen.

De gehele dag was verrassend druk. Mandy en Lotte moesten ook helpen. Voor mij was het iets minder leuk omdat het te druk was. Maar Kelly was lekker bezig, die werkte prima hard en kon goed overweg met de klanten. Als ik de kans kreeg, plaagde ik haar een beetje, om de sfeer leuker te maken. Het was duidelijk dat ze het naar haar zin had. Aan het eind van de dag waren de klanten er nog in de winkel terwijl de winkel allang gesloten moest zijn. We werkten de laatste klanten weg. De allerlaatste klant was een van onze vaste klanten, die geholpen werd door Kelly. Ik had erbij gestaan, kletste vrolijk met ze mee en maakte er af en toe leuke grapjes bij. Voordat we het wisten, zaten we aan de tafel met koffie. Uiteindelijk liet ik ze met rust en ging de kassa tellen. Vandaag hadden we een mooie omzet gehaald. Toen ik klaar was met administratief werk, liep ik naar de kantine waar de dames op de bank zaten.
Irene en Kim waren al naar huis gegaan. Ik pakte het drinken uit de koelkast, draaide me om en hapte meteen naar adem van de schrik. Kelly stond ineens vlak voor mijn neus met haar indringende ogen.

‘’Hallo Kelly, wil je ook wat drinken?’’ vroeg ik enigszins nerveus van haar blik. Ze negeerde mijn vraag en bleef me diep in mijn ogen kijken. Ik verdronk bijna in haar mooie blauwe ogen. Mandy, Lotte en Elise keken vanaf de bank geïnteresseerd naar ons.
‘’Ik weet waar je mee bezig bent, Danny,’’ zei ze zacht, zo zacht dat ik het niet verstond. Maar ik las haar lippen wel. Ik kreeg de kriebels van de spanning.
‘’Je probeert me naar hier te lokken, of niet?’’ zei ze op een strenge toon. Ik schrok van haar stem.
Ik gaf geen antwoord.
‘’Nou?’’ vroeg ze wat dwingender.
Ik lachte schaapachtig. ‘’Betrapt.’’ Ik probeerde het grappig te laten klinken maar het werkte niet.
‘’Danny, besef je wel waar je mee bezig ben?’’ zei ze bloedserieus. ‘’Besef je wel hoe egoïstisch je bent wat je deed? Je probeert mij naar hier te lokken omdat je bang bent dat ik me misschien buitengesloten voel, omdat ik als enige van de vriendengroep niet hier werk. Maar de echte reden is dat JIJ mij hier wil hebben. Jij wilt dat de hele vriendenclub hier werkt. Maar Danny, besef je je wel dat het mijn leven is? Je gaat niet bepalen waar ik werk. Je gaat niet mijn leven bemoeien, want het is MIJN leven, niet de jouwe. Heb je je wel afgevraagd hoeveel plezier ik in mijn huidige werk heb? Ik heb het reuze naar mijn zin met mijn werk. En je probeert dit van me afnemen?’’

Er viel een pijnlijke lange stilte in de kantine. Ik staarde naar de grond en had een brok in mijn keel. Ik had niets te zeggen want Kelly had gelijk. Ik zat inderdaad fout. Ik was egoïstisch. Dat had ik me niet echt beseft, maar nu drong het wel door in mijn kop. Wat bezielde me?
Kelly tilde mijn kin omhoog zodat we in elkaars ogen keken. Haar blik was niet meer hard, maar vriendelijk.
‘’Sorry,’’ piepte ik zacht. ‘’Je hebt gelijk. Ik zat fout. Ik deed dit inderdaad eigenlijk voor mezelf. Het spijt me, Kelly.’’
Ze glimlachte een klein beetje, sloeg haar armen om me heen en knuffelde me stevig.
‘’Ik maak me ook zorgen dat je je misschien buitengesloten voelt,’’ fluisterde ik zacht in haar oor.
Ze verbrak de knuffel en keek me aan. ‘’Luister Danny, als ik me buitengesloten voel, ben je de eerste die het weet, nee, de tweede, Nick komt het als eerste te weten. Maar ik beloof je dat ik je direct zal zeggen als ik me zo voel. Goed?’’
Ik glimlachte voorzichtig. ‘’Ja, is goed. Het spijt me echt.’’
‘’Het is al goed, nu besef je wel waar je mee bezig bent?’’
Ik knikte. ‘’Ja, nu wel.’’
‘’Mooi, laten we het gewoon vergeten? En je mag mij altijd vragen als je weer iemand nodig hebt. Ik vond het gezellig om hier te werken.’’
‘’Dat zal ik onthouden.’’

We liepen naar de bank.
‘’Zo, mijn mannetje heeft een stevige preek gekregen. Heeft hij nu een lesje geleerd?’’ vroeg Mandy ondeugend.
Ik gromde. ‘’Ja en die preek had ik verdiend. Ik zat inderdaad fout. Ook mijn excuses voor jullie.’’
‘’Oh Dannietje, je kan gewoon niet zonder ons,’’ zei Elise giechelend. Grommend greep ik haar beet en kietelde haar stevig. Ze gilde het uit. ‘’Laat me los, idioot!’’ De dames lachten.

In de auto keek Mandy me aan. ‘’Dat was pittig, hé?’’
‘’Ja en terecht. Ik ben stom bezig geweest,’’ bromde ik.
‘’Lieverd, het was wel een goede bedoeling, en dat weet Kelly ook.’’
Ik knikte en zweeg.
Ze legde haar hand op mijn been. ‘’Hey, maak je niet druk. Kelly is niet meer boos op je.’’
‘’Dat weet ik maar het is meer voor mezelf.’’
‘’Ik weet het, lieverd, maar maak je er alsjeblieft niet druk om. Laat dit gewoon achter je.’’

De rest van de avond deden we lekker rustig aan, lekker lui op de bank voor de televisie. Mandy had een onesie pak aan en zat lekker knus tegen me aan. Ik vond dit pak maar niets, maar het voelde wel zacht aan. We maakten het niet laat en gingen lekker naar bed. Mandy was snel vertrokken naar dromenland. Ik was klaarwakker. Mijn hoofd zat vol. De woorden van Kelly spookten door mijn kop. Ik baalde er gruwelijk van wat ik gedaan had. Ik keek naar de wekker en de rode cijfers vertelden me dat het half twaalf was. Ik lag hier bijna een uur te piekeren.

Met een zucht stapte ik het bed uit en liep in mijn boxer naar de keuken om een pak melk uit de koelkast te pakken. Ik nam de stoel mee en zette die bij het raam in de woonkamer. Ik staarde naar de duisternis. De woorden van Kelly klonken weer in mijn oren. Verdomme, ik haatte dit. Ik wou dat het nooit gebeurd was.

Mandy draaide zich om en zocht met haar hand automatisch naar mijn warme lichaam maar ze voelde enkel matras. Ze deed het nachtlampje aan. Op het nachtkastje zag ze mijn CI nog liggen. Ze sprong het bed uit en liep naar de woonkamer. Ze hoefde niet voorzichtig te doen want ze wist dat ik niets kon horen. Ze bleef bij de deuropening staan en zag me bij het raam zitten. Ze wist dat ik haar niet zag. Ze had haar telefoon meegenomen en ze stuurde een bericht naar Kelly. Nog geen minuut later kwam het antwoord. Ze stuurde nog een bericht naar haar en liep via de keuken naar de voordeur. Ze zette hem op een kiertje en liep terug naar de slaapkamer.

Ik nam een slokje melk en staarde roerloos naar de zwarte hemel. Hoe lang zat ik hier al eigenlijk? vroeg ik me af. Een koude hand op mijn warme schouder deed me wild op schrikken. ‘’Jezus Mandy!’’ riep ik terwijl ik me omdraaide. ‘’Je li…’’ MIjn stem stierf weg. De blauwe ogen keken me geamuseerd aan.
‘’Kelly?’’ vroeg ik verbaasd. ‘’Droom ik?’’
Ze gniffelde en ging dwars op mijn schoot zitten. Haar spijkerbroek voelde koud aan. Ze hield mijn CI voor mijn ogen en ik zette hem snel op.
‘’Hmm, je bent lekker warm,’’ zei Kelly terwijl ze zich tegen me aan nestelde.
‘’Kelly?’’ stamelde ik ongelovig.
‘’Mandy heeft me geappt. Een half uurtje geleden. Ik ben als een speer naar hierheen gefietst.’’ Ze glimlachte en drukte haar gezicht tegen mijn nek aan. Haar gezicht was koud. ‘’Je kan niet slapen?’’ vroeg ze.
‘’Ja,’’ zei ik zacht.
‘’Kwam dat door dat incidentje van ons?’’
‘’Ja.’’
‘’Je voelt je schuldig?’’
‘’Ja, het zit me niet zo lekker. Jouw preek kwam hard aan en dat was terecht ook. Ik zat echt helemaal fout.’’
Ze pakte het pak melk uit mijn hand, nam zelf een slokje en zette die op de vensterbank. ‘’Ik ben helemaal niet boos op je, dat weet je toch?’’ zei ze lief.
Ik knikte. ‘’Ja, dat weet ik.’’
‘’Luister Danny, ik begrijp het wel waarom je dat deed. Echt waar, Danny,’’ zei ze toen ze mijn blik zag. ‘’Maar je hebt alleen niet aan mijn kant gedacht. Het is mijn leven en ik heb het altijd gewild om in het ziekenhuis te werken. Het is gewoon mijn passie. Dat was je even vergeten. Dit fout maakt iedereen wel eens. Niemand is perfect. Dus Danny, laat dit gewoon achter je. Ik heb het je allang vergeven.’’
Ze moest plotseling zachtjes giechelen. ‘’Het streelt mijn ego wel een beetje dat je mij erbij wil hebben.’’
Ik grinnikte zacht en keek haar dankbaar aan. ‘’Dank je wel, mijn heldin. En nogmaals mijn excuses.’’
‘’Excuses aanvaard, Danny,’’ zei ze en ze gaf een zoen op mijn wang.
‘’Je bent dus helemaal hierheen gefietst?’’ vroeg ik.
‘’Ja, helemaal voor jou, goed hé?’’
Ik grinnikte. ‘’En Nick dan?’’
‘’Oh, die is een weekendje weg met zijn vader.’’
‘’O, je was dus alleen thuis?’’
‘’Yep, en dat is soms echt heerlijk.’’
Ik glimlachte. ‘’Ik ken het.’’

Kelly stond op en pakte mijn hand. ‘’Kom Danny.’’ Ze trok me mee naar de slaapkamer. Mandy zat rechtop haar boek te lezen onder het nachtlampje. Kelly deed het grote licht aan. ‘’Ah, daar zijn jullie,’’ glimlachte Mandy toen ze het boek weglegde. Kelly gaf me een duwtje waardoor ik op het bed viel en ik kroop gelijk lekker onder de deken. Kelly schopte haar schoenen uit. Mandy ving mijn verraste blik op. ‘’Ja, ze blijft bij ons slapen.’’ Ik keek de dames beurtelings aan.
‘’Ja, ik ga niet terug fietsen hoor, het is echt koud buiten,’’ zei ze terwijl ze haar dikke trui uittrok. Ik keek haar met grote ogen aan.

Kelly moest zachtjes gniffelen omwille van mijn blik en draaide zich om met haar rug naar me toe. Ze trok haar topje uit en ik zag de bandjes van haar behaatje. Ze knoopte haar strakke spijkerbroek los en trok hem langzaam uit. Ik hield mijn adem in. Haar perfecte sexy billen kwamen tevoorschijn. Ik had haar billen wel vaker zien als we op het strand waren. Maar nu droeg ze een minuscule string. Haar prachtige billen staken naar achteruit. Het leek alsof ze helemaal geen string droeg. Haar billen waren echt goed gevormd en rond. Ik kreeg het meteen warm haar zo te zien. Zo ontzettend sexy.
‘’Hey lieverd, vergeet niet adem te halen,’’ gniffelde Mandy. Kelly keek over haar schouder en gaf een ondeugende knipoog naar me. Of was het voor Mandy?

De handen van Kelly gleden naar de bandjes van haar beha en ze maakte hem soepel los. De bandjes gleden van haar schouders en de beha viel op de grond. Ik bekeek haar mooie blote rug.
‘’Waar vind ik een nachthemd van jou?’’ vroeg Kelly terwijl ze naar de kast liep. Haar billen wiegden geil heen en weer.
‘’Helemaal links, onderste plank,’’ antwoordde Mandy. Kelly bukte voorover om in de kast te zoeken. Haar billen gingen een beetje uit elkaar. Ik ademde diep. Een korte gniffel van Mandy klonk naast mijn oor. Haar hand gleed in mijn boxer en gaf mijn enorme erectie een kneepje.
‘’Ik kan het niet vinden,’’ zei Kelly.
‘’Oh, wacht even, het is volgens mij de vierde plank van onder.’’ We hoorden Kelly lachen. Ik keek Mandy aan en ze knipoogde ondeugend.

Kelly had een nachthemd aangetrokken. ‘’Schuif eens op, Danny.’’ Ik was even verrast. Ik dacht even dat ze in de logeerkamer ging slapen. Ze kroop dicht tegen me aan. Dat moest wel, want het bed was niet heel erg breed.
‘’Ah, eindelijk lekker warm,’’ kreunde ze.
Ik keek haar enigszins vertwijfeld aan. ‘’Vind Nick dit wel goed?’’
‘’Ja joh, hij doet niet zo moeilijk hoor. Jij vindt het vast niet erg dat ik naast jou slaap?’’
‘’Nee hoor, ik heb er geen problemen mee,’’ antwoordde ik.
Mandy grinnikte. ‘’Dat geloof ik graag, want hij heeft een enorme erectie door jou gekregen.’’ Ze kneep in mijn paal waardoor ik een zachte kreun moest slaken. De dames giechelden. ‘’Is hij lekker hard?’’ vroeg Kelly ondeugend aan Mandy.
‘’O, die is knetterhard hoor. Voel maar.’’
Ik keek haar geschrokken aan maar mijn hoofd draaide meteen naar Kelly toe. Want ze had haar hand op mijn borst gelegd, en die gleed langzaam naar beneden. Ik bleef stokstijf stil in bed liggen, alleen mijn hart ging behoorlijk tekeer. Haar hand streek voorzichtig over mijn hele erectie heen en kneep er zachtjes in door de stof van mijn boxer. ‘’Hmm, hij is inderdaad lekker hard,’’ zei ze ondeugend. De dames moesten weer giechelen. Ik verroerde me niet en zei geen woord. De hand verdween weer van mijn kruis. Mandy en Kelly kropen tegen me aan en sloegen hun armen over mijn bovenlijf heen. ‘’Kom, we gaan slapen,’’ zei Mandy geeuwend.
‘’Goed plan, welterusten,’’ zei Kelly.
Mandy had mijn CI van mijn oor gepakt en deed daarna het licht uit.

Het was stil in bed en ik staarde vol verbijstering in de duisternis. Wat was er nou net gebeurd? Kelly had zojuist aan mijn lul gezeten! En ze deed het zonder aarzeling. Wat een rare meiden waren ze…