Een Beeldschone Huisgenote - 75

Ik werd wakker uit een fijne droom. Het eerste wat ik voelde waren twee hoofden op mijn borstkas. Twee handen streelden mijn buik, dus ze waren wakker. Ik hield mijn ogen dicht en genoot van de aanraking.

‘’Volgens mij is hij wakker,’’ zei Mandy.
‘’Ja, dat denk ik ook,’’ beaamde Kelly. Mandy pakte mijn CI van het nachtkastje en zette die achter mijn oor.
‘’Goedemorgen, lieverd. Heb je lekker geslapen?’’ vroeg ze.
‘’Heerlijk, zeker met twee mooie dames naast me,’’ bromde ik.
De dames giechelden. ‘’Dat geloven we graag, ventje van me,’’ zei Mandy lachend.

De dames kletsten gezellig verder. Ik was in gedachten verzonken. Ik dacht aan gisteravond. De lekkere billen van Kelly stonden nog vers op mijn netvlies. Het gevoel toen ze in mijn pik kneep, kon ik me ook nog goed herinneren. Maar het waren vooral haar billen die door mijn hoofd bleven spoken. Ik wilde haar kontje zo graag masseren en lekker kneden. Zou ik haar vragen of het mocht? Ze lag nu toch naast me. Ik merkte dat ik langzaam geil werd. Kriebels van spanning raasden door mijn buik. Zou ik het haar vragen? Nu? Zou ze het goed vinden?

‘’Oh, Danny, wat heb je? Je hart gaat behoorlijk tekeer,’’ zei Mandy terwijl ze haar hoofd ophief om me aan te kijken.
‘’Echt?’’ vroeg Kelly nieuwsgierig. Ze legde haar hand op mijn borstkas, op de plek waar mijn hart zat. Ze giechelde. ‘’Inderdaad. Waar zat je aan te denken, Danny?’’
Ik kreeg een rood hoofd waardoor de dames in de lach schoten. ‘’Oh, had mijn mannetje stoute gedachten?’’ vroeg Mandy ondeugend. ‘’Even voelen hoor.’’ Haar warme hand gleed over mijn inmiddels harde lul. ‘’Ja hoor, ik voel het,’’ zei ze lachend.
‘’Nou, Danny, waar zat je net aan te denken?’’ vroeg Kelly nieuwsgierig.
Ik gaf geen antwoord.
‘’Mag ik raden?’’ giebelde Mandy. ‘’Aan de mooie billen van Kelly?’’
Mijn hoofd werd roder dan ooit. De dames gierden het uit.
‘’O, lieverd toch,’’ zei Mandy terwijl ze over mijn pik streelde. ‘’Maar waarom gaat jouw hart zo tekeer? Ben je zenuwachtig?’’
Ik gaf weer geen antwoord.
‘’Laat me raden, je wil iets aan Kelly vragen Maar je durft het niet?’’
Ik keek haar ongelovig aan. Hoe wist ze dat? Kon ze mijn gedachten lezen?
Ze barstten weer in lachen uit. Ze hadden duidelijk binnenpretjes.
Kelly keek me ondeugend aan. ‘’Wat wil je mij vragen?’’
‘’Niets,’’ gromde ik.
‘’Oh, wordt mijn mannetje een beetje verlegen?’’ plaagde Mandy me.
Ik gromde geïrriteerd. ‘’Jullie vinden dit heel leuk, hé bitches.’’
‘’Heel erg leuk,’’ zeiden ze in koor.
‘’Maar, ik denk dat ik jouw vraag wel weet,’’ zei Mandy ondeugend. Ik kreunde en sloot mijn ogen.
‘’Hij wil je vast vragen of hij aan je mooie billen mag zitten.’’
Ik opende mijn ogen en keek Mandy aan. ‘’Hoe weet je dat allemaal? Kan je mijn gedachten lezen of zo?’’
Ze glimlachte breed. ‘’Omdat ik jou ken, lieverd. Daarom ben ik met je getrouwd.’’
Ik mompelde iets onverstaanbaar.

Mandy en Kelly keken elkaar van dichtbij aan. Mandy knikte, alsof ze toestemming aan haar gaf. Plots kroop Kelly, die nog het nachthemd van Mandy droeg, over me heen. Ze duwde haar kruis tegen mijn erectie. Ik verstijfde van de schrik. Ze keek me ondeugend aan met haar mooie blauwe ogen. ‘’Pak mijn billen, dat mag,’’ fluisterde ze.
‘’Nick?’’ vroeg ik zacht
‘’Maak je geen zorgen, hij vindt het niet erg.’’
Heel voorzichtig legde ik mijn handen op haar billen. Alleen zat het nachthemd van Mandy in de weg. Heel traag trok ik het omhoog terwijl ik Kelly onderzoekend aankeek. Een liefdevolle glimlach was haar reactie. Met ingehouden adem legde ik mijn handen op haar warme billen. Ondertussen gierde geilheid door mijn lichaam. Ik begon haar perfecte billen zachtjes te masseren. Tering, wat een kont had ze. Zo lekker stevig maar toch ook zo heerlijk zacht.
Ze had haar hoofd op mijn borstkas gelegd en moest zachtjes lachen. ‘’Hij is heel erg geil, Mandy. Ik voel zijn pik de hele tijd schokken.’’
Ik gromde en kneedde haar kontje steviger.
‘’Het is een van zijn fantasieën,’’ fluisterde Mandy tegen Kelly.
‘’Ik weet het, ik zie hem soms naar mijn kont kijken.’’

Ik werd gek van verlangen. Mijn pik was pijnlijk hard. Ik had zin om haar te neuken. Mijn bekken leken een eigen leven te leiden en maakte neukbewegingen. Mijn stijve paal die nog in mijn boxer zat, schuurde heerlijk langs haar kruis. Kelly hief haar hoofd op. ‘’Lieve geile Danny, ooit mag je mij neuken, maar vandaag niet. Tijdens het seksfeest misschien, als dat er ooit echt komt. Nu moet ik dringend plassen.’’ Ze drukte haar lippen kort op de mijne en gleed van me af. Ik kreunde teleurgesteld. Ze rende naar de badkamer. Ik draaide mijn hoofd naar Mandy. Die keek geamuseerd. ‘’Hoe waren haar billen?’’
‘’Geil.’’
Ze grinnikte even en dook ineens onder de lakens. Ze rukte mijn boxer naar beneden, pakte mijn pik en nam hem meteen in haar mond. Ik hapte naar adem. ‘’O god, Mandy!’’
Langzaamaan begon ze me te pijpen. Zachtjes liet ze haar tong heerlijk over mijn eikel gaan.
‘’Sneller Mandy, Kelly kan elk moment terugkomen,’’ hijgde ik. Ik stond al een tijdje op het randje van een orgasme. ‘’Kom op, Mandy!’’ siste ik toen ik merkte dat ze het niet gehoorzaamde. God, wat was ik geil, ik was zo dichtbij! ‘’Godverdomme, Mandy, ik ben er bijna!’’
In plaats van sneller te pijpen, ging ze juist trager op en neer bewegen over mijn lul. Ik hoorde haar zachtjes gesmoord lachen. Natuurlijk wachtte ze op Kelly, dat was typisch Mandy. ‘’Je bent een bitch,’’ gromde ik geïrriteerd. Een gesmoorde giechel klonk onder de deken.

Kelly verscheen weer in onze slaapkamer. Ze zag meteen een grote bult onder de lakens bij mijn kruis. Ze lachte. ‘’Ik wist dat je dit zou doen, Mandy.’’ Er klonk opnieuw gegiechel van Mandy. Met een ruk trok Kelly het deken van het bed. Mandy keek haar grijnzend aan met mijn pik nog diep in haar mond. Met een plofje liet ze mijn lul uit haar mond glijden en begon hem zachtjes af te trekken. Kelly kwam naast me zitten en keek gefascineerd naar mijn lul. ‘’Hij heeft wel een geil kopje,’’ zei ze.
Ik hijgde zwaar, Mandy stopte elke keer ik er bijna was met trekken. ‘’Godverdomme, laat me nou klaarkomen!’’ riep ik gefrustreerd uit.
‘’Nou, nou, wat een taal,’’ zei Mandy plagend. Ze keek Kelly aan. ‘’Wil je hem van me overnemen?’’ De hand van Mandy verdween. Een andere hand omsloot mijn stam. ‘’God, wat is hij keihard,’’ fluisterde ze zacht.
Mandy lachte. ‘Maak hem maar klaar, hij verdient het.’’
Ik hief mijn hoofd op en zag de vuist van Kelly over mijn pik heen en weer bewegen. ‘’O Kelly,’’ kreunde ik. ‘’Wat doe je dit lekker.’’ Ze richtte mijn pik op mijn buik. ‘’Kom maar lekker klaar, geile Danny.’’ Ze trok mijn pik nu hard af.
‘’O god, Kelly, ik kom…’’ riep ik gek van geilheid. Mijn lichaam spande zich, mijn billen knepen tezamen. Met een luide grom bereikte ik mijn hoogtepunt. Het eerste zaad voelde ik op mijn hals landen. De tweede lading kwam op mijn borst terecht. Het bleef maar komen. Ze bleef me stug aftrekken tot het laatste sperma uit mijn eikel droop. Voldaan sloot ik mijn ogen om nog even na te genieten.

‘’Mijn hemel, wat kan hij spuiten!’’ riep Kelly, duidelijk onder de indruk.
Mandy moest zachtjes lachen. ‘’Ja, het was weer buitengewoon veel. Hij moest wel heel erg opgewonden zijn. Maar hij spuit normaal gesproken wel vaak veel, hoor.’’
‘’Geil,’’ kreunde Kelly. ‘’Nick heeft wel een lekkere grote pik maar hij spuit meestal drie of vier keer. Maar Danny heeft volgens mij acht of negen keer gespoten!’’
‘’Ja, maar dat kan hij alleen als hij erg geil is.’’

Ik voelde hoe een vinger mijn zaad over mijn buik smeerde. Ik opende mijn ogen en zag dat Mandy haar vinger in haar mond stopte.
‘’Nou lieverd, het is tijd om te gaan douchen.’’
Ik knikte. Ik was nog duf van mijn orgasme.
‘’Heb je ervan genoten?’’ vroeg Kelly lief.
‘’Ik denk dat een antwoord overbodig is,’’ mompelde ik zacht. De dames giechelden zachtjes.
‘’Kom op, opstaan!’’ zei Mandy toen ze uit bed stapte. ‘’Wil je ook douchen, Kelly?’’
Die schudde haar hoofd. ‘’Nee, dat doe ik thuis wel.’’ We verlieten de kamer, maar ik kreeg nog een pets op mijn billen van Kelly. ‘’Je hebt ook een lekker kontje.’’ Ik keek over mijn schouder. Ze knipoogde.

Het was midden januari. We hadden leuke feestdagen gehad maar ik was ook blij dat het alweer voorbij was. Te veel feestdagen achter elkaar. Het was vandaag de belangrijke dag. De notaris was klaar met de overdracht en de papieren konden ondertekend worden. Om tien uur stond de afspraak gepland bij het kantoor van de notaris. Mandy en ik namen de bus omdat het kantoor van de notaris in het centrum was. Bij de ingang van het gebouw wachtten Brian en Laura op ons. We schudden de handen. Samen liepen we naar binnen. We meldden ons eerst bij de balie en we werden opgehaald door de notaris. In het kantoor namen we plaats op de stoelen.
‘’Nou, hier zijn jullie dan,’’ zei de notaris. ‘’Ik heb hier de papieren die ondertekend moeten worden. Maar ik laat jullie eerst de papieren lezen. Ik heb de kopieën gemaakt zodat jullie het allemaal tegelijk kunnen lezen.’’ Hij deelde de papieren aan ons uit. Ik maakte er een foto van. In stilte namen we de papieren door.
‘’Nou, het ziet er goed uit,’’ zei Brian tevreden. Mandy en ik beaamden dat.

We gaven de kopieën terug aan de notaris. Hij legde die weg en schoof de andere papieren naar ons toe. ‘’Dit zijn de officiële papieren.’’ Hij gaf ons aan waar we onze handtekeningen moesten zetten. Met een goed gevoel zette ik mijn krabbel neer. Nadat we allemaal getekend hadden, raapte de notaris alle papieren bij elkaar. ‘’Gefeliciteerd met jullie nieuwe woning. Per 1 februari is het huis officieel van jullie.’’
‘’Dank u wel,’’ zei Mandy die heel erg blij was.
Laura pakte haar handtas en haalde de sleutels tevoorschijn. ‘’Zo, deze zijn nu van jullie,’’ zei ze terwijl ze de sleutels aan ons overhandigde. ‘’We wensen jullie heel veel plezier met jullie nieuwe huis. We weten zeker dat het gaat lukken. Het is een prachtige woning. We hebben nog twee sleutels van dit huis, die hebben we nog even nodig. Maar die geven we jullie als we klaar zijn met de verhuizing.’’
‘’Dank jullie wel,’’ zei ik.

Ik keek naar de sleutelbos die Mandy in haar hand had en toen keek ik haar aan. Het was een bijzonder moment. We hadden een huis! Ik kon zien dat ze heel gelukkig was.
We bedankten de notaris en we verlieten het gebouw.
‘’Danny, Mandy,’’ zei Brian. ‘’Overmorgen begint de verhuizing van onze meubels. Als alles meezit, is het huis aanstaande zaterdag leeg. Dan kunnen jullie vanaf zondag al beginnen met de verbouwing.’’
‘’Ah, dat is fijn! Maar er valt niet veel te verbouwen. We hoeven alleen maar te schilderen,’’ lachte Mandy. ‘’Maar wel fijn dat we vroeg kunnen beginnen.’’
‘’Wanneer gaan jullie officieel in het nieuwe huis wonen?’’ vroeg Laura nieuwsgierig.
‘’Dat weten we nog niet precies, in ieder geval voor 1 maart. Want de huur van ons appartement stopt op 28 februari. Het ligt er allemaal aan wanneer de meubels geleverd worden,’’ antwoordde ze.
We namen afscheid van ze. Hand in hand liepen we naar de bushalte. Tijdens het wachten op de bus keek Mandy me zo vreselijk blij aan. ‘’We hebben het huis!’’
‘’En de lege bankrekening,’’ zei ik gespeeld somber.
Ze omhelsde me stevig en gaf me een intieme zoen. De oude vrouw die op het bankje zat, keek ons een beetje vreemd aan.
Mandy had het door en verbrak vlug onze omhelzing. ‘’Sorry mevrouw, we hebben het huis gekocht. Vandaag is het officieel geworden. En ik ben heel erg blij.’’
De oude vrouw glimlachte. ‘’Geeft niet, maar gefeliciteerd met jullie nieuwe woning.’’
De bus arriveerde. De oude vrouw had moeite met instappen. Mandy hielp haar liefdevol. ‘Ik ben slechtziend en ik word niet eens geholpen door haar’, dacht ik gniffelend terwijl ik in de bus stapte.

In ons appartement stonden onze vrienden in de woonkamer op ons te wachten. Met trots liet Mandy de sleutels van het nieuwe huis aan hen zien. ‘’We hebben het huis!’’ jubelde ze blij.
‘’Gefeliciteerd!’’ gilden de meiden in koor. We kregen stevige knuffels van hen.
Nick hield de fles omhoog. ‘’Tijd voor de champagne!’’ Huppelend ging Mandy de glazen halen. Bram grinnikte en zei tegen me: ‘’Je vrouw is vandaag in de allerbeste stemming.’’
Ik grijnsde. ‘’Stel je voor dat het Elise was, dan zou het vele malen erger zijn.’’ We schoten samen in de lach.
Mandy schonk de glazen vol. Iedereen pakte het glas. ‘’Nou, op een nieuwe woning van Danny en Mandy!’’ zei Lotte.
We lieten de glazen klinken.
‘’Wanneer laten jullie ons het huis eindelijk eens zien?’’ vroeg Elise gretig.
‘’Aankomende zondag. Dan is het huis leeg,’’ antwoordde Mandy.
‘’Ik ben benieuwd!’’ zei Kelly.
‘’Jullie hebben toch de foto’s al gezien,’’ zei ik met een opgetrokken wenkbrauw.
‘’Ja, maar in het echt bekijken is toch altijd wel anders.’’
Bram vroeg: ‘’Ik hoorde dat er niet veel verbouwd hoeft te worden?’’
Mandy knikte. ‘’Dat klopt. We hoeven eigenlijk alleen te schilderen. De woonkamer, de keuken, onze slaapkamer en de gang moeten geschilderd worden. Voor de rest vinden we het prima zo.’’
‘’Er moeten wat gaten geboord geworden maar we hebben de spullen nog niet want die komen pas in februari. Chris en Lisa moeten ook nog langs komen voor de verlichting,’’ vulde ik aan.
‘’En dit is het?’’ vroeg Nick.
‘’Dat denken wij wel. Het huis is anderhalf jaar geleden nog verbouwd. Alles is vrij nieuw. We hebben de houten vloeren overgenomen dus daar hoeven we niks aan te doen. We hebben eigenlijk geluk dat wij ongeveer dezelfde smaak hebben als die van de vorige eigenaren,’’ zei Mandy.
‘’Dus het kan allemaal binnen een week klaar zijn?’’
Ze lachte. ‘’Nou nee, de verlichting kan even duren, maar het schilderwerk kan wel binnen een week klaar zijn. We hebben zo’n drie weken de tijd tot de meubels geleverd zijn. Dat gaat wel lukken.’’

Zondag.
Gisteravond hadden we een appje van Laura gekregen dat het huis inmiddels helemaal leeg was en dat het schoongemaakt was. Dat laatste vonden we heel aardig van ze. Mandy en ik hadden een week vrij genomen. Onze ouders zouden morgen komen. We reden naar ons nieuwe huis. Onze vrienden zouden rond tien uur langs komen. We kwamen bij het huis aan. We stapten uit de auto en wilden naar de voordeur lopen. Maar iemand riep ons.
‘’Ja, dat zijn we inderdaad,’’ antwoordde Mandy. Ik keek om me heen en zag een vrouw met een kinderwagen op de stoep. Het was een jonge vrouw met zwarte haren. Ze had een normaal postuur en zag er goed uit.
‘’Hallo, mijn naam is Mandy en dit is mijn man Danny. Hij is slechthorend. Je moet hem recht aankijken zodat hij kan liplezen en wat langzamer praten.’’
De vrouw knikte en gaf ons een hand. ‘’Aangenaam, ik ben Melanie en mijn man heet Michael, die is op dit moment niet thuis. We zijn jullie directe buren.’’
‘’Leuk! En hoe heet dit kleine schatje dat in jouw kinderwagen ligt?’’ vroeg Mandy.
Ze glimlachte. ‘’Jack is zijn naam. Hij is acht maanden oud.’’
‘’Mag ik hem zien?’’
‘’Natuurlijk!’’ We bogen over de kinderwagen en we zagen een rond schattig hoofdje.
‘’Ohh, wat een schatje,’’ zei Mandy vertederd.
‘’Ja, dat is hij zeker,’’ beaamde Melanie.
‘’Over enkele jaren hopen wij ook kinderen te krijgen.’’
‘’Oh leuk, maar ik ga naar binnen, het is koud buiten. Maar kom binnenkort eens langs als jullie tijd hebben.’’
‘’De komende weken zullen we het druk krijgen maar we komen zeker een keertje langs!’’ beloofde Mandy.

‘’Leuke buurvrouw,’’ zei ik toen we binnen waren. Mandy knikte. ‘’Ja, het is fijn dat de buren ongeveer dezelfde leeftijd hebben als wij.’’ We liepen via de gang naar de woonkamer. Alles was inderdaad leeg en de geur van schoonmaakmiddelen hing nog in de lucht.
‘’Ze hebben alles schoongemaakt. Echt netjes van ze,’’ zei ik terwijl ik rondkeek. De woonkamer leek twee keer groter geworden nu er geen meubels waren. In de keuken was het hetzelfde als in de woonkamer. Leeg en schoon. Zelfs de koelkast was schoongemaakt. Op het aanrecht stond een vaas met een mooie bos bloemen. Er hing een kaartje bij. Mandy las het kaartje. ‘’Het is van Brian en Laura. Zo lief. Ik zal ze een bericht sturen.’’ Ze voegde de daad bij het woord. Ze borg haar telefoon op.
‘’Het is best een gek gezicht nu. Zo kaal en leeg,’’ lachte ze.
MIjn armen gleden om haar middel en ik trok haar naar me toe. ‘’Straks wordt het hier mooi en gezellig, schoonheid.’’ Ze keek me aan. ‘’Ja, dat gaat het zeker worden.’’ Ze kuste me kort. ‘’Kom, we gaan even boven kijken en dan gaan we de spullen uit de auto halen. Onze vrienden komen er zo aan.’’

De bovenverdieping en de zolder was hetzelfde als de begane grond: leeg en schoon. Toen haalden we de spullen uit de auto. Mandy ging alvast koffiezetten. Ik zette de opvouwbare stoelen klaar. Nick en Kelly zouden de tuintafel meenemen. We hadden de schoonmaak spullen in de kast opgeborgen. Die hadden we niet meer nodig. Toen klonk de deurbel. Ik deed de deur open. ‘’Hallo buren,’’ zei Kelly vrolijk.
Ik trok mijn wenkbrauw op. ’’Buren? Jullie wonen drie straten verderop hoor.’’
‘’Nou ja, bijna buren dan.’’ Ze gaf me een knuffel. Ik gaf een boks aan Nick. ‘’Ik denk dat we via de achterkant moeten. De tafel gaat waarschijnlijk niet door de voordeur,’’ zei hij.
Ik knikte. ‘’Ik pak even de sleutels.’’ Ik liep met Kelly naar binnen. Ik pakte snel de sleutel en ging weer naar buiten. Samen met Nick tilden we de tafel op en we liepen om het huis heen. Onderweg kwamen we Anna en Lotte tegen. We begroetten elkaar en ze volgden ons. De tafel ging makkelijk door de ruime achterschuifdeur. Mandy had Elise en Bram zojuist binnen gelaten. Het werd gelijk een drukke boel in de keuken. Maar nu hadden we genoeg ruimte. Dat was wel anders in ons appartement.

Na de koffie gaven we de rondleiding, of beter gezegd, dat deed Mandy alleen, die was veel te enthousiast.
‘’Nou, dit is dus de keuken,’’ begon ze giechelend.
‘’Oh, echt waar?’’ zei Kelly sarcastisch.
‘’Jullie hebben bijna dezelfde keuken als die van ons,’’ zei Anna die nieuwsgierig alle kasten open deed om erin te kijken.
‘’Ah, hier gaan jullie zeker barkrukken neerzetten,’’ vroeg Elise.
‘’Ja, klopt. Dat wordt een bar,’’ antwoordde Mandy.

We verplaatsten ons naar de woonkamer.
‘’Wow, hier is het lekker licht. Veel ramen hier,’’ merkte Bram op. Iedereen keek ineens naar me. Ik knikte blij.
‘’Jullie hebben ook een leuke tuin,’’ zei Lotte toen ze voor het raam stond.
‘’Ja, ietsje kleiner dan die van jullie maar ik ben er blij mee,’’ reageerde Mandy die naast haar ging staan.

‘’Zo, hier kunnen jullie de auto parkeren,’’ zei Nick toen we bij de garage aankwamen.
‘’Ja, maar dat doen we niet, we hebben toch een carport,’’ zei ik.
In de gang deed ik de deur open en zei grijnzend: ‘’Hier kunnen jullie lekker kakken.’’
De mannen schoten in de lach en de dames keken afkeurend. ‘’Je bent een smeerlap,’’ zei Kelly die me een por gaf.
‘’Kom, we gaan naar boven,’’ zei Mandy die de trap op ging. We waren bij onze nieuwe slaapkamer.
‘’Zo, dat is een grote kamer! Jullie driepersoonsbed past er makkelijk in,’’ zei Elise die nieuwsgierig rondkeek.
Anna keek ondeugend. ‘’Hier gaat een hoop gebeuren, denk ik.’’
Ik grijnsde naar haar. ‘’Reken maar, schoonheid. Je zult af en toe mee moeten doen.’’
‘’Oh, dat is geen straf voor mij,’’ knipoogde ze naar me.

Mandy rolde met haar ogen. ‘’Stelletje oversekste kinderen, kom, we gaan naar de badkamer.’’
Anna zei meteen toen ze de ruime douche zag: ‘’Ah, hier zal ook wel wat gebeuren.’’ Ik grinnikte. Lotte gaf Anna een pets op haar kont. ‘’Dimmen jij.’’
‘’Maar jullie hebben wel een mooie badkamer,’’ zei Bram die een beetje jaloers was. Ik had zijn badkamer wel eens gezien, die was echt heel klein.
Naast de badkamer was er nog een toilet.
‘’Ah, wel fijn dat jullie een apart toilet hebben. Want als Danny zijn behoefte moet doen, gaat het altijd behoorlijk stinken,’’ zei Lotte die een plagerig blik op me wierp. De dames giechelden. Mandy liet ze de twee andere slaapkamers en het washok zien.
‘’Jullie hebben dus maar drie slaapkamers?’’ vroeg Kelly.
‘’Ja, maar we hebben nog een grote zolder.’’ antwoordde ik.
‘’Maar het zijn wel ruime kamers,’’ zei Anna.
‘’Dat klopt, daar ben ik blij mee. Danny en ik gaan heus geen zes kinderen krijgen,’’ zei Mandy ondeugend.
‘’Gelukkig niet,’’ mompelde ik gespeeld opgelucht. Ik kreeg een plagerige tik van mijn vrouw. ‘’Kom, we gaan naar de zolder.’’
‘’Zó, wat een grote zolder! Ik heb wel de foto’s gezien, maar het is groter dan ik dacht,’’ zei Nick onder de indruk. ‘’Bij de zolder verwacht je vaak dat het vies en klein is. Maar hier is groot en schoon!’’
Mandy knikte ‘’Hier kunnen we de vierde slaapkamer maken als het nodig is.’’
‘’Ja, voor als er ongelukken zijn, bijvoorbeeld dat het condoom kapot scheurt of dat de pil niet goed werkt,’’ zei Anna grijnzend. Lotte keek haar streng aan.
‘’Of een SM kamer,’’ mompelde ik zonder na te denken. Alle blikken werden meteen op me gericht. Bij Anna verscheen een grote grijns. ‘’Dat zou wat zijn, Danny!’’
‘’Dat gaat never nimmer nooit gebeuren,’’ zei Mandy waarschuwend.

Terug in de keuken namen we nog een kopje koffie.
‘’Maar super leuk dat jullie hier wonen. Lekker dichtbij ons,’’ zei Kelly.
‘’Ja,’’ beaamde Lotte. ‘’Wisten jullie dat er een smal paadje hier verderop is. Als jullie deze nemen, komen jullie in onze straat terecht!’’
‘’Ja, dat weten we,’’ zei Mandy. ‘’We hebben daar al een keer gelopen. Heel leuk dat wij zo dichtbij wonen!’’
‘’Ja, daarom wil je hier per se wonen,’’ plaagde ik haar. Mandy werd een beetje rood. We schoten in de lach. Ik kreeg een harde stomp van haar. ‘’Eikel.’’

Er viel me iets op. Elise was een beetje stil en rustig. Voor haar doen was ze veel te stil. Ik keek Bram aan, onze blikken kruisten elkaar. Hij knikte één keer. Hij dacht ook wat ik dacht.
Ik ging naar het toilet om mijn blaas te legen. Toen ik dat klaar was, stond Bram in de gang. Hij moest ook naar het toilet. Ik wachtte in de gang. Als hij klaar was, nam ik hem mee naar de garage.
‘’Had je het ook gezien?’’ vroeg ik.
Hij knikte glimlachend. ‘’Ja, Elise is volgens mij jaloers. Jullie wonen dichtbij elkaar en wij wonen helemaal aan de andere kant van de stad.’’
‘’Ja, dat dacht ik ook,’’ zei ik knikkend. ‘’Wat ga je doen?’’
Hij lachte. ‘’Je wilt altijd alles oplossen, hé?’’
Ik haalde mijn schouders op.
‘’Geen zorgen,’’ zei hij. ‘’Ik zie ons wel in deze wijk wonen. Het is een veilige wijk. Hier mag je nergens harder dan 30 rijden. Er zijn hier mooie huizen. Maar zover is het nog niet. Ik wacht liever om te kijken hoe het met de kapperszaak van Elise en Irene gaat. Als het goed blijft lopen, gaan we wel een kijkje nemen.’’
‘’Als je dat aan Elise voorstelt, gaat ze helemaal uit haar dak,’’ zei ik grijnzend.
Hij lachte. ‘’Dat weet ik wel zeker. Ik kijk ernaar uit.’’

———

Elise en Bram namen afscheid van de vrienden en liepen naar de auto. Bram reed. Hij keek naar Elise die zwijgend naar buiten staarde. Hij zei niets en reed naar huis. Thuis ging Elise wat makkelijks aantrekken en ging op de bank onder de fleece deken zitten en pakte haar boek erbij. De voetbalwedstrijd die Bram graag wilde volgen, zou over een uurtje beginnen. Ook trok hij wat makkelijks aan en pakte bier voor hemzelf en wijn voor Elise. Hij had ook wat knabbels op de tafel gezet. Hij ging naast Elise zitten die al in haar boek verdiept was. Hij keek haar met een glimlach aan. Ze merkte dat ze bekeken werd en draaide haar hoofd naar hem om.
‘’Jij ben een beetje stil,’’ zei hij zacht.
Ze hief haar boek omhoog om aan hem te tonen dat ze aan het lezen was.
‘’Je begrijpt best wat ik bedoelde,’’ zei hij.
Elise schoof haar boek weg en zuchtte diep.
‘’Kom eens hier,’’ vroeg hij fluisterend. Ze trok de deken weg en kroop op zijn schoot. Bram pakte de fleece deken en drapeerde die over haar heen. Ze kreunde zachtjes. Ze keken elkaar aan.
‘’Ik ken jouw blik,’’ fluisterde hij. ‘’Wat is er?’’
Ze zuchtte diep en aarzelde even.
‘’Ben je jaloers?’’ vroeg hij zacht.
Elise keek hem strak aan. ‘’Ja, een beetje,’’ gaf ze toe. ‘’We wonen hier helemaal aan de andere kant van de stad terwijl onze vrienden allemaal dichtbij wonen. Ja, ik ben jaloers.’’ Ze zuchtte nogmaals.
Bram glimlachte breed. ‘’Dat dacht ik al, meisje. Waarom zei je niks? We hadden toch afgesproken dat we elkaar alles zouden vertellen.’’
Ze zweeg.
‘’Maar ik zie het wel zitten om daar te wonen,’’ zei hij plotseling.
Haar ogen vlogen wijd open. ‘’Echt?’’ fluisterde ze voorzichtig.
Hij lachte geamuseerd om haar blik. ‘’Ja, het lijkt me wel wat. Het is een veilige wijk.’’
‘’O god!’’ gilde ze het uit van blijdschap. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en drukte haar lippen stevig op de zijne.
Lachend duwde hij zich van haar af. ‘’Rustig aan, meid. Zover is het nog niet. Ik wil graag eerst wachten om te kijken hoe het met jouw zaak loopt. Als het zo blijft, dan gaan we op huizenjacht. De huizen zijn wel flink duur, maar we kunnen het betalen. Mijn erfenis van mijn vader, weet je nog?’’
Hij zette zich schrap voor haar aanval en die kwam onmiddellijk.
‘’Bram!’’ schreeuwde ze uit. Ze kuste zijn hele gezicht. ‘’Oh Brammetje, je zou mij heel erg gelukkig maken. Ik beloof je dat je er geen spijt van gaat krijgen. Ik zal er alles aan doen om jou gelukkig te maken. Ik zal…’’
Hij legde zijn vinger op haar lip en keek haar geamuseerd aan. ‘’Sst, gekke meid van me. Het kan nog wel jaren duren, Elise. Want er moet wel een huis vrijkomen en ik zie dat niet zo snel gebeuren. Maar we houden onze ogen open.’’
‘’Oh Bram, je maakt me zo blij,’’ fluisterde ze terwijl ze hem stevig omhelsde.

Na een paar minuten verbrak Bram de innige omhelzing met Elise. Hij keek haar gezicht aan. Haar wangen waren nat van tranen.
‘’Héé liefje?’’
Ze schudde haar hoofd snel. ‘’Nee, het is tranen van geluk. Ik hou zo veel van je.’’
Hij keek haar lang aan.
‘’Ga even van me af,’’ vroeg hij zachtjes. Ze gleed van zijn schoot af. Hij stond op, liep naar de kast, trok de la open en haalde er iets uit. Ze keek hem nieuwsgierig aan toen hij terugkwam. Hij ging schuin op de bank zitten zodat hij recht in haar ogen kon kijken. Hij haalde diep adem. ‘’Het is misschien niet echt romantisch wat ik doe, maar ik vind het nu wel een geschikt moment.’’ Hij pakte haar hand beet die een beetje trilde van de zenuwen. “Lieve, mooie vooral maffe Elise, toen ik je voor het eerst ontmoette, was ik gelijk gek op je. Dat komt omdat ik verzot ben op roodharige vrouwen. Toen ik jong was, had ik me altijd afgevraagd of ik ooit een mooie roodharige dame zou vinden. Gelukkig hebben we een goede vriend die wel een raad weet. Alleen vond ik zijn manier minder leuk.’’
Elise moest zachtjes giechelen en haar tranen rolden over haar wangen.
‘’Maar dankzij hem zijn we samen en ik ben hem nog altijd dankbaar. We zijn alweer vier jaar samen en het waren de mooiste jaren van mijn leven. Ik kan mijn leven niet zonder jou voorstellen. Ik hou heel veel van je, lieve Elise.’’

Hij opende zijn vuist en het kleine juwelier doosje lag midden op zijn handpalm. Hij opende de doos. Ze hield haar adem in en de tranen bleven stromen over haar wangen. Ze zag een gouden ring met een kleine edelsteen. Ze wist meteen dat de ring oud moest zijn. Haar ogen zochten de zijne op.
Bram keek recht in haar groene ogen. ‘’Lieve, gekke Elise, wil je met me trouwen?’’

Het was stil in de woonkamer. Hij keek haar enigszins gespannen aan. De ogen van Elise waren helemaal nat van tranen. Ze had haar handen voor haar mond en schudde haar hoofd heel lichtjes. Ze zag de ogen van Bram groot worden. Ze realiseerde zich ineens dat ze met haar hoofd nee aan het schudden was. Ze corrigeerde het razendsnel en begon heftig ja te knikken. ‘’JA, natuurlijk, Bram!’’ schreeuwde ze uit. ‘’O Bram! Ik wil heel graag met je trouwen.’’ Ze gooide de fleece deken van haar af en sprong snikkend in zijn armen. Bram slaakte opgelucht adem en knuffelde zijn kersverse verloofde stevig.

Ze verbraken samen de knuffel en Elise bewonderde de ring.
‘’Hij is van mijn oma geweest. Ze heeft dit aan mij gegeven met de woorden dat ik deze ring aan de ware die ik ooit tegenkom, moet geven. ik hoop dat je hem mooi vind,’’ zei hij een beetje nerveus.
‘’Het is prachtig, Bram. Is die steen echt?’’
Hij knikte. ‘’Ja, het is een echte diamant.’’
Ze keek hem geschokt aan. ‘’Echt? Nou, ik weet niet of ik die ring durf te dragen.’’
Hij grinnikte zacht, pakte haar hand en schoof de ring soepel om haar slanke vinger. ‘’HIj past,’’ zei hij opgelucht.
Ze bekeek de ring en liet haar vinger over de ring glijden. ‘’Dit moet een fortuin waard zijn.’’
‘’Ik weet het niet. Mijn oma heeft de waarde nooit verteld. En dat wil ik ook niet weten,’’ lachte hij. Ze keken elkaar verliefd aan.
‘’Ik hou van je, Bram,’’ zei ze zacht.
‘’Ik ook van jou, Elise,’’ zei hij net zo zacht.
Ze stond op en pakte zijn hand. ‘’Kom mee.’’
Hij keek haar aarzelend aan. ‘’De wedstrijd begint zo.’’ Ze keek hem strak aan en zag iets ondeugends in zijn ogen.
‘’Dan had je mij niet ten huwelijk moeten vragen,’’ zei ze kattig en trok hem mee naar boven. Lachend liet hij zich gewillig meetrekken door haar.