Stan Op Zoek - 11

Tevreden kijk ik naar mijn net uitgevoerde sauswerk in de woonkamer. Van het weekend ga ik al het schakelmateriaal afmonteren en is dat eindelijk ook klaar. Alleen nog wat kozijnen schilderen en dan inrichten. Mijn hele schuur staat bomvol met lampen, meubels en weet ik veel wat nog meer. Alleen mijn bank kom pas over twee weken maar dat is ongeveer het enige waar ik nog op moet wachten dus over een week of drie kan ik hier gaan wonen.

Even kijk ik naar buiten. Wat een pokken weer zeg. Het regent zo verschrikkelijk hard dat de straten zo goed als blank staan. Onophoudelijk blijft het regen en zal voorlopig nog wel even duren ook. Uiteraard heb ik boven gekeken of ik geen lekkages of wat dan ook ben tegen gekomen maar godzijdank is alles netje waterdicht. Daar kan ik dus ook tevreden naar kijken. Als ik ben verhuisd ga ik me druk maken om mijn tuin. Die moet natuurlijk ook een goede opknapbeurt krijgen. Ook moet er een mooie houtopslag komen voor mijn houtkachel die nu ook heerlijk staat te branden.

Plots zie ik Ties aanrijden in de auto van zijn vader. Wat komt hij doen? Hij heeft toch zo een date met Anouk? Ik glimlach erom, zowel hij als Anouk hadden me gevraagd of ik er problemen mee zou hebben als ze zouden gaan daten. Nou, juist aangemoedigd! Mijn beste vriend en beste vriendin samen. Ze passen bij elkaar.

Snel ga ik naar de gang en doe de deur alvast open. Met zijn jas over zijn hoofd rent hij naar me toe en ik laat hem snel binnen. “Ties!, lekkere date avond heb je uitgekozen. Wat brengt je hier? Moet ik je soms moed inpraten?”
Ties lacht me toe met zijn mooie glimlach maar ik zie ook een soort van nervositeit. “Ik heb er heel veel zin in Stan, ik vind haar echt leuk.”
“Goed om te horen Ties, jullie lijken me een leuk stel samen.”
“Maar als het allemaal gaat lopen zoals ik hoop….”
“Ja?” dring ik aan.
“Nou, ik wil geen geheimen voor haar hebben, mag ik het vertellen van ons dat we, nou ja, die ene keer seks hebben gehad?” klinkt hij aarzelend
Even kijk ik bedenkelijk. Ja, het is bij die ene keer gebleven. Is ook goed hoor, natuurlijk denk ik er vaak aan terug en zou ik misschien nog eens willen maar hij is hetero. Het was een experiment voor hem en voor mij een geweldige ervaring.
“Natuurlijk”, zeg ik dan. “Het is aan jou of je het verteld. Ik heb er echt geen moeite mee als zij het weet. Het lijkt me alleen geen goede openingszin straks.”
Ties begint hard te lachen. “Nee, als het ter sprake komt wil ik er gewoon niet om liegen Stan.”
“Ik snap het, mijn zegen heb je dus. Wil je nog wat drinken?”
“Nee, nee, ik moet nog even naar huis om me om te kleden enzo. Dan haal ik haar op.”
“Tss, ben ik nu al te veel?” grap ik.
We lachen samen, dan doet hij zijn jas weer over zijn hoofd en open ik de deur voor hem.
Malloot… denk ik als ik hem naar zijn auto zie rennen.

Vrolijk fluitend ruim ik alle schildersspullen op, na een kleine twintig minuten ben ik klaar en kijk ik op mijn horloge. Vijf uur, zo meteen weer aanschuiven aan de tafel bij mijn ouders. Toch heb ik eerst trek in een biertje. Plots word ik opgeschrikt door kloppen op de deur. Ik haast me naar de gang omdat het eigenlijk geen doen is om iemand met dit weer buiten te laten staan. Maar als ik de deur open doe staat Pjotr er. Hij heeft geen jas maar een hoodie aan, de capuchon over zijn hoofd en dat met dit weer?. Direct is mijn blije gevoel weg. In de afgelopen twee maanden heeft hij me herhaaldelijk geappt en af en toe gebeld. Ik heb al zijn berichtjes niet gelezen en ook zijn telefoontjes niet beantwoord. Demonstratief blijf ik in de deuropening staan terwijl de regen met bakken uit de hemel blijft vallen. “Stan, mag ik binnenkomen?”
“Waarom?”
“Alsjeblieft, ik wil met je praten, mijn excuses aanbieden? Ik heb je geappt, gebeld maar…” hij klinkt wanhopig. In mijn ogen leest hij dat ik niet van plan ben om hem zomaar binnen te laten. “Volgens mij kan je nu ook hier je verhaal doen? Maar hou het kort.” Zeg ik gedecideerd terwijl ik een soort van geniet dat hij langzaam compleet doorweekt raakt van de regen. Heeft hij ten slotte verdiend.
“Het spijt me echt, ik, ik kan het niet goedpraten Stan. Ik had niet dat geld van je mogen pakken maar ik ga je terug betalen. Echt!”
“Hoe dan? Zijn al je geldproblemen voorbij?” vraag ik spottend.
“Nee, ik heb je verteld wat mijn probleem is thuis. Ik heb hulp ingeschakeld maar we moeten hier toch uit kunnen komen?” hij klinkt zo berouwvol, zo hopeloos dat ik medelijden krijg maar tegelijkertijd vraag ik me ook af waarom. Waarom wil hij het goedmaken?
Ik zucht, duidelijk te zien voor hem. “Luister Pjotr, ik laat je binnen maar je hebt een kwartier. Daar komt bij dat alles binnen net geschilderd is en ik niet wil dat je ook maar ergens zit. Ik zal boven een handdoek voor je pakken, in de tussentijd doe jij alles wat nat is uit. Wil niet dat mijn huis nu smerig wordt. Oké?”
Hij knikt snel en maakt aanstalten om binnen te komen. Ik doe een stap naar achter en laat hem binnen komen. “Alles wat nat is uitdoen. Ik pak een handdoek boven.”
“Alles?” vraagt hij
“Ja, je hoort me toch.” Zeg ik geïrriteerd.

Dan ga ik naar boven naar mijn compleet nieuwe en al ingerichte badkamer. Zodra ik er binnenstap komt er automatisch weer een glimlach op mijn gezicht. Ben trots op hoe de badkamer is geworden. Heb hem groter gemaakt en er zitten een grote regendouche in en een bad!. Snel pak ik een nieuwe, nog ongebruikte, handdoek en loop weer naar beneden. Daar staat Pjotr zich nog uit te kleden. Ik gooi de handdoek voor hem op de grond en loop de woonkamer in. Over mijn schouder roep ik nog alle natte kleren mee te nemen. Snel gooi ik nieuw hout in de kachel en pak een oude plastic stoel die ik tijdens de verbouwing heb gebruikt en zet deze voor de kachel. Even later komt Pjotr zo goed als naakt binnenlopen. Met in zijn ene hand een stapel natte kleren en in de andere hand de handdoek. Slechts nog gekleed in zijn boxer kijkt hij me onzeker aan. “Geef maar” zeg ik zijn naaktheid negerend en pak de kleding en de handdoek uit zijn hand. Zijn natte kleren hang ik over de stoel voor de kachel met de handdoek eronder voor als het nog gaat lekken.
Hem nog steeds negerend loop ik naar de keuken om water op te zetten voor thee. “Het is erg mooi geworden Stan!”
“Dank je.” Antwoord ik kort en pak mijn flesje bier en loop weer naar hem terug. Hij staat er wat onhandig bij met zijn handen voor zijn kruis.
“Gaaf ook, die houtkachel.” Zegt hij oprecht maar ook denk om de stilte te verbreken.

Dan pak ik nog twee stoelen en zet ze in de buurt van de houtkachel. Ik knik ernaar en we gaan allebei zitten. Tering, hij is knap! Wat een mooi lichaam! En dat verregende hoofd maakt hem ongelofelijk sexy. Hij zucht diep, voelt zich wat ongemakkelijk zo te zien. “Heb je mijn appjes gehad?” vraagt hij voorzichtig.
“Wel gehad, niet gelezen.”
“Ik ga je echt terugbetalen Stan?”
“Hoeveel ga je me terugbetalen?”
“Hoe, hoe bedoel je?” stottert hij.
“Hoeveel heb je van me gejat in totaal? Ik weet het wel hoor maar ik ben benieuwd of jij het wel weet.” Bluf ik er achteraan.
Even is hij stil en kijkt naar mijn voeten. “€250” zegt hij zacht. Klootzak! Denk ik dan.
“Hoe ga je me terugbetalen dan?”
“Ik weet niet, echt ik ga het doen. Nu heb ik geen geld maar ik heb bij verschillende instanties aangeklopt, hulp gezocht voor mijn moeder. Het uitgelegd dat ze mijn rekeningen plundert. Ze gaan helpen echt, dan kan ik even sparen en betaal je terug.” Zegt hij oprecht en ik zie dat hij het meent.
“Waarom ga je me terugbetalen?”
“Waarom?” vraagt hij niet begrijpend.
“Ja, je had ook weg kunnen blijven en het zo laten.”
“Omdat het fout was Stan. De eerste keer dat ik geld van je pakte voelde ik me echt klote erover maar had het zo hard nodig, anders had ik niet kunnen eten. Jij leek het geeneens door te hebben en toen heb ik het nog een keer gedaan. Altijd de intentie om je een keer terug te betalen. Echt!” Even valt hij stil en kijkt me in de ogen aan.
“Maar ook,” vervolgd hij dan. “Ook omdat ik je ben beschouwen als vriend Stan. Zoveel vrienden heb ik geeneens en jij. Jij was in die korte tijd altijd een luisterend oor. Jij stopte mij niet in het homo hokje. Jij….”
“En dan jat je dus maar, je had ook om geld kunnen vragen.” Zeg ik boos, sta op en loop naar de keuken om thee voor hem te maken en een nieuw biertje voor mezelf te pakken.

Als ik terugkom pakt hij de mok met warme thee hartelijk aan en ga zelf ook weer zitten. “Luister, in mijn leven ben ik voorgelogen, bedrogen, gechanteerd en weet ik veel wat nog meer en dat heb ik allemaal achter me kunnen laten. Maar nog nooit heeft iemand geld van me gestolen en dat voelde klote, nee, voelt nog steeds klote. Ik vond jou echt een toffe gast Pjotr maar ik weet niet hoe ik je ooit nog kan vertrouwen.”
“Ik snap het.” Zegt hij zacht met zijn ogen vol spijt.” Maar ik wil gewoon vrienden zijn met je.”
Er valt een stilte en dan krijg ik een grijns. “Maar waarom luisterde je net dan al niet?”
“Hoe bedoel je?”
“Nou, ik zei. Al je natte kleren uit en vervolgens loop je met een natte boxer mijn huiskamer in.”
“Is dat wat je wilt? Mij naakt zien?” vraagt hij vol ongeloof en ik laat een stilte vallen.
“Is dat wat je altijd wilde? Zie je mij dan toch als één of andere homo? Een twink zoals je toen al zei?” hij klinkt opeens boos.
Ik schud mijn hoofd maar weet hem eindelijk op een zwak punt te pakken. Is het verkeerd dat ik hem iets van boosheid of teleurstelling richting mij wil laten voelen.
“Het punt wat ik wil maken Pjotr is precies jouw reactie. Vanaf het begin af aan ben ik eerlijk naar je geweest over mijn biseksualiteit. Maar jij gaf en geeft aan hetero te zijn en wie ben ik om dat tegen te spreken. Nooit heb ik avances naar je gemaakt terwijl jij steeds weer over seks begon enzovoort. Naar mijn mening ben jij misschien overtuigd hetero maar iets in jou twijfelt. Iedereen die jouw in een hokje plaatst waar je niet in wilt zitten, misschien vraag jij je wel af of ze geen gelijk hebben.”
“Geen avances? Je bood me een pijpbeurt aan!” roept hij.
“Touché,” zeg ik lachend. “Maar daar gaf jij alle aanleiding toe.
Opnieuw valt er een stilte.

Na een tweetal minuten waar we beide flink aan het nadenken zijn kijk ik hem weer aan. “Luister, ik ga je naar huis sturen want ik ga zelf ook weg. Wat onze vriendschap betreft zie ik drie opties.”
“En dat is?” vraagt hij nieuwsgierig.
“Optie één: Je vertrekt en ik hoor niks meer van je. Dus klaar. Optie twee: Je vertrekt, zorgt dat je het geld bij elkaar krijgt en wanneer dit gelukt is neem je weer contact op om mij terug te betalen en dan kijken we opnieuw of onze vriendschap een tweede kans gegund is.”
“En optie drie?” vraagt hij. Even laat ik weer een stilte vallen en weet niet zeker of dit in goede aarde gaat vallen.
“Optie drie is: Jij vertrekt en betaald mij terug in natura. Dus als mijn huis af is en ik hier definitief woon nodig ik je uit en ben je een dag van mij. Na die dag vergeten we het voorval dat jij geld van me hebt gehad en wat er die dag gebeurd is. Dan beginnen we met een schone lei.”
“Je bedoelt met natura dat…?” maar ik hef mijn hand op en hij valt direct stil. “Jij weet denk ik heel goed wat ik bedoel maar bij optie drie vraag ik je om mij te vertrouwen. Ik zal heus geen dingen met je doen die je echt niet wilt en je kan, als je daarvoor kiest, altijd stoppen die dag.” Even laat ik deze woorden op hem indringen en zodra hij wat wil zeggen sta ik op. “Ik wil niet dat je nu al antwoord geef. Ik wil dat jij je aankleed, vertrekt en erover nadenkt. App maar welke optie je wil.”

Dan sta ik op en neem de lege mok van hem over en pak mijn lege bierflesje en loop naar de keuken. Vanuit de keuken kijk ik toe hoe hij zwijgend zijn kleren bij elkaar raapt en richting de gang loopt. Paar minuten later loop ik erheen en zie hoe hij in zijn natte schoenen stapt en rilt van zijn nog klamme koude kleding. Dan kijkt hij me aan. “Bedankt dat je me wilde aanhoren Stan.”
“Bedankt voor je verhaal Russische Peter.” Grijns ik en laat hem naar buiten en sluit de deur.

Eenmaal thuis heeft mijn moeder het eten klaar en eten we op de bank bij de tv. Het gesprek met Pjotr blijft maar in mijn hoofd malen. Ik weet bijna zeker dat hij niet voor optie één kiest en eerlijk gezegd hoop ik dat ook niet. Optie twee is die wel reëel? Wel de beste uitkomst maar op kort termijn wordt dat hem toch nooit voor hem? En dan optie drie, als ik met mijn pik denk hoop ik dat hij voor die optie kiest. Maar als ik met mijn hoofd denk is dat misschien niet echt een goede basis voor een vriendschap. Ja, oké, met Ties heeft het ook prima uitgepakt maar met hem heb ik een hele goede basis. Waarom heb ik dan optie drie aan hem voorgelegd? Was het omdat hij me gek maakte met dat half naakte lijf van hem daarstraks in de woonkamer? Of omdat hij zichzelf zo overtuigd hetero blijft noemen terwijl in zijn doen en laten iets anders blijkt. Alsof ik een punt wil maken of zo. Pff, gek word ik van mijn eigen gedachtes en probeer mezelf te dwingen om aan andere dingen te denken.

Immers ligt de bal nu bij Pjotr, ik hoor het wel.