Stan Op Zoek - 12

Nieuwe week, nieuw deel. Het verhaal vordert gestaag. Bedankt voor de leuke reacties! Ik hoop dat jij ook je reactie bij dit deel plaatst! Veel leesplezier!


Vrijdagmiddag, met een grote boeket in mijn handen bel ik aan bij mijn buurtjes. Mevrouw Hartman doet open. “Voor mij?” vraagt ze verheugd.
“Jazeker buurvrouw, maar ook een beetje voor uw man. De laatste maanden heb ik ongetwijfeld af en toe voor overlast gezorgd. Dus vandaar.”
“Ach jongen toch. Had echt niet gehoeven hoor. We zijn zo blij dat we weer buren hebben! Maar kom even binnen.”
Even later zitten we aan de keukentafel en krijg ik koffie met een koekje voorgeschoteld. Met een glimlach neem ik het in ontvangst. Meneer en mevrouw Hartman zijn al aardig op leeftijd maar zien er op zich nog goed uit. Lieve buren, dat wel. Geen één keer hebben ze geklaagd. Wel erg nieuwsgierig, dat wel. Niet alleen naar het huis maar ook naar mij. Met regelmaat maakten we buiten even een praatje, werd ik naar binnen gesleurd of wilden ze even bij mij binnen om het hoekje gluren.
“Wij zagen al dat je aan het verhuizen bent?” vraagt ze nieuwsgierig.
“Ja mevrouw, vanavond ga ik hier voor het eerst slapen. Morgen geef ik wel een housewarming dus het zal nog even druk worden.”
“Ach, wat leuk!”
Ik lach even als ik haar zie kijken. “Uiteraard zijn jullie ook van harte welkom begin van de middag maar ik weet niet of u op druktes zit te wachten. Een andere keer apart kan natuurlijk ook?”
Ze begint te stralen. “O, dat gaat zeker lukken. Toch Herman?”
“Ja hoor, leuk.” Zegt de buurman met een brommende stem.
We kletsen nog even wat en nadat ik ze opnieuw heb laten beloven dat als ze ook maar enige overlast ervaren ze gewoon even moeten bellen vertrek ik weer.

Even later stap ik mijn huis binnen. De eerste keer eigenlijk dat ik geen klusplannen heb! Met een biertje in mijn hand plof ik neer op mijn gloednieuwe grote hoekbank vallen en zet mijn grote nieuwe 65 inch met vlijmscherp beeld aan. Ook mijn Playstation die ik de laatste maanden heb verwaarloosd is aangesloten. Vanavond is niemand welkom, alleen maar genieten! En ja, dat is inclusief een heerlijke ruksessie. Mijn huis moet wat dat betreft natuurlijk ook ingewijd worden!

De volgende dag ben ik, na een geweldige nachtrust in mijn nieuwe bed, alweer vroeg uit de veren om alles klaar te zetten voor de housewarming. Eerst is de familie welkom al komen ze niet allemaal wat ik helemaal niet erg vind. ’s Middags komen buurtjes en wat vrienden die niet in de avond kunnen. In de avond komen mijn teammaatjes, beste vrienden en overige vrienden. Ook Joeri is per app uitgenodigd en hoop ook echt dat hij komt maar ik heb al weken niks meer van hem gehoord. Het gebeurd wel vaker dat we een tijdje weinig contact hebben maar dat is dan altijd wederzijds. Laatste keer dat we gebeld hebben is zowat twee maanden geleden. App contact is vanaf zijn kant ook alweer zo’n zes weken geleden. Vorige week heb ik hem per app gestuurd dat ik het erg leuk zou vinden als hij vanavond zou komen, uiteraard kon hij ook blijven slapen! Ruimte genoeg en mijn oude bed is ook mee verhuisd en staat in een andere slaapkamer. Ik probeerde echt de drempel zo laag mogelijk te houden! Langzaam begin ik me toch zorgen te maken, ik weet zeker dat ik niks verkeerd heb gezegd. Pff, ik hoop maar dat er niks ernstigs is.
Pjotr komt ook vanavond, hij was verrast om een uitnodiging te krijgen. Per app heeft hij laten weten om voor optie drie te gaan (zie vorig deel). Nu heb ik die dag dus nog tegoed maar hij zal zich aan zijn woord houden. Ondertussen moet ik nog wel bedenken hoe ik die dag ga invullen.

…

De voordeurbel gaat, gehaast snel ik naar de voordeur en doe deze open. Het kersverse stelletje Ties en Anouk staan me met een grote glimlach aan te kijken. “Welkom tortelduifjes!” lach ik en laat ze binnen. Direct krijg ik een cadeautje van Ties in mijn handen gedrukt. “Geen idee of je het leuk vind maar wat geef je aan iemand die net alles nieuw heeft?”
“Alles wat ik van jou krijg is leuk Ties.”
In de woonkamer maakt ik het cadeautje open en het is een bruin leren keukenschort. “Uitgezocht door Anouk.” Verontschuldigd Ties zich direct. Ik lach. “Leuk man, die komt zeker van pas wanneer ik mijn kant en klare maaltijden moet opwarmen!”
Snel voorzie ik ze van een drankje want de volgende staat alweer op de stoep. Langzamerhand loopt mijn huisje vol. Telkens gluur ik naar buiten in de hoop dat Joeri komt. Daar is Pjotr, ook voor hem open ik de deur en krijg een knuffel. Ook van hem een cadeau. Terwijl hij zijn jas ophangt open ik hem snel. Een grote mok met ‘Vriend’ erop. “Dank je” zeg ik gemeend.
Hij glimlacht ongemakkelijk. “Nogmaals bedankt voor de uitnodiging Stan, had ik niet verwacht.”
Even haal ik mijn schouders op. “Eerlijk gezegd… Ik ook niet, maar we gaan immers voor een nieuwe start. Toch?”
Hij knikt en volgt me dan naar binnen. Ties ziet mij samen met Pjotr binnen komen. Hij werpt me direct een verbaasde blik toe. Ik geef hem een knipoog en een blik van ‘vertel ik je nog wel’ en neem Pjotr mee naar de keuken waar ik een drankje voor hem pak. “Zo de rest van het huis even zien?”
“Is goed, lijkt me leuk.” En kijkt me aan alsof hij wat wil zeggen.
“Gooi het eruit.” Moedig ik hem aan.
“Wanneer eh… Nou, je weet wel.” Stamelt hij.
Ik grijns. “Morgen?”
“Ja is goed, dan ben ik vrij.”
“Oké, uurtje of elf?” stel ik voor en hij knikt gedwee.

Oké, nu wil ik niet opscheppen maar iedereen is onder de indruk. Niet alleen van de woonkamer of keuken maar ook van boven. Uiteraard gaat er ook veel lof naar Anouk want zij heeft me immers geholpen met de kleuren, behang en inrichting. Het is echt gaaf geworden en ik ben haar eeuwig dankbaar.
Alleen de tuin moet ik nog op gaan pakken, maar dat komt over een tijdje wel. Eerst genieten van mijn huisje.

…

Met een kreun word ik wakker en kijk op mijn telefoon. Half negen! Pff, het was een leuke en gezellige dag gisteren maar ook de alcohol vloeide rijkelijk. Toch was ik zo verstandig om het niet te laat te maken, uiteindelijk is iedereen op Ties en Anouk rond één uur vertrokken. Zij hebben me geholpen om alles weer een beetje op te ruimen al konden ze amper van elkaar afblijven. Om half twee heb ik ze de deur gewezen en medegedeeld dat ze maar naar huis moesten om daar te gaan flikflooien.
Snel spring ik onder mijn gloednieuwe stortdouche en geniet van het warme water waardoor ik langzaam echt wakker word. Terwijl ik me helemaal schoon was en met een scheermesje alles bijwerk wat bijgewerkt moet worden besef ik me plots dat Pjotr hier rond elf uur staat.
Even later sta ik mezelf af te drogen en trek een simpele maar mooie stoere jogging aan, leuke hoodie erboven, sokken aan en mijn haartjes in model. Dan ruim ik mijn slaapkamer op, maak de badkamer netjes en haast me naar beneden. Zo te zien is gisteren bij lange na niet alles opgeruimd dus ik begin verder op te ruimen. Alle cadeautjes verzamel ik op de eettafel. Dan kom ik het leren schort van Ties en Anouk tegen en zodra ik deze vastpak smeed er zich een plannetje in mijn hoofd.

Na het opruimen ben ik gelijk lichamelijk moe. Ja, alles heeft nogal veel energie gekost en nu lijkt mijn lijf door te hebben dat de druktes voorbij zijn. Vandaag maar rustig aan doen. Na verse koffie in de mok, die ik van Pjotr heb gehad, heb gegoten ga ik naar de achtertuin om te genieten van de ochtendzon en een sigaret.

Ik gooi nog wat hout op de kachel en met verse koffie ga ik op de bank zitten, zet de Playstation aan en zet Fifa aan. Gapend kijk ik naar buiten, wat geweldig dit. Zo goed als geen inkijk vanaf de straat, je kan alleen bij mij naar binnen kijken als je het pad naar de voordeur oploopt. Als ik het gordijn een stukje dichtdoe zit ik helemaal vrij! Hoewel ik de carrière modus van Fifa weer oppak beginnen mijn ogen zwaar te worden, even op pauze zetten en heel even mijn ogen dicht.

Plots schrik ik wakker van de voordeurbel, iets wat verschrikt kijk ik op en zie Pjotr lachend naar me kijken. De klok geeft stipt 11 uur aan, dat betekend dat mijn ogen wel wat langer dicht zijn geweest dan de bedoeling was. Ik sta op, pak het leren keukenschort en loop naar de gang. “Goedemorgen Stan.” Zegt Pjotr als ik de deur open doe. “Goedemorgen Pjotr, ik was even weggedoezeld.” Lach ik en laat hem binnen. Na een vriendschappelijke omhelzing kijkt hij me vragend aan. Ik geef hem het schort. “Alsjeblieft, dit is het enige wat je draagt vandaag.”
“Enige?, niks anders?”
“Yep, je kleren kan je opvouwen en onder de kapstok leggen.” Dan draai ik me om en loop terug de woonkamer in om weer plaats te nemen op de bank.

Pjotr komt binnenlopen en even gaap ik hem aan. Wat staat dat schort hem sexy. Snel herpak ik me “Je mag even wat hout op de kachel doen en daarna verse koffie voor me zetten en zelf ook wat drinken pakken.” Hij voelt zich duidelijk iets gegeneerd maar knikt en draait zich naar de kachel. Nu zie ik hem van achter en zie een mooi strak, iets wat bol, kontje. Hij zakt door zijn knieën en ik zie dat zijn bilspleet kaal is. Precies zoals afgesproken op de app. Dat was immers één van de voorwaarden toen hij zei voor optie drie te kiezen. Hij was er wel op tegen, vroeg wat ik dan van plan was maar nadat ik hem had verzekerd niks te doen wat hij niet wilde stemde hij uiteindelijk in. Ik had namelijk al bedacht om hem naakt rond te laten paraderen in mijn huis maar als hij naakt op mijn nieuwe bank gaat zitten wil ik het natuurlijk wel zo hygiënisch mogelijk. Het leek mij wel opwindend om hem naakt te hebben in mijn huis maar met dat schort is velen malen beter.
Zwijgzaam loopt hij naar de keuken en met grote ogen op zijn achterlijf gericht kijk ik tot hij het hoekje omloopt en uit het zicht verdwijnt. Dan richt ik me weer op fifa en wacht tot hij terugkomt.

“Kom zitten.” Zeg ik zonder naar hem te kijken. Hij gaat ongemakkelijk naast me zitten. Even kijk ik hem aan. “Relax gast, ontspan.” Zeg ik terwijl ik net een doelpunt scoor.
“Nieuwste fifa?” vraagt hij dan.
“Ja, maar jij speelt toch ook?”
“Nee, ik had een oudere versie voor mijn Playstation.”
“Had?” vraag ik met mijn ogen nog altijd gericht op het beeldscherm.
“Mijn PlayStation heb ik verkocht.” Klinkt hij teleurgesteld. Even weet ik mezelf geen houding te geven. Dat is waar, geldproblemen. Waar ben ik in godsnaam mee bezig?
Het potje is afgelopen. “Samen een potje spelen?” vraag ik dan maar.
“Met of tegen elkaar?” vraagt hij.

Na twee potjes tegen elkaar die hij heeft gewonnen van mij zijn we een nieuwe carrière modus gestart waarbij we samen spelen. Het was even discussiëren maar we hebben voor AZ gekozen. De tijd tikt voorbij en Pjotr lijkt zich steeds meer te ontspannen. Beide liggen we half onderuitgezakt op de bank, naast elkaar. Af en toe kijk ik onopvallend naast me, naar zijn naakte lijf wat voor een gedeelte verhult is door het bruine leren keukenschort. Af en toe raken onze benen elkaar, af en toe zelfs onze schouders maar hij lijkt er geen last van te hebben. Na gezamenlijk weer een potje te hebben gewonnen begint mijn maag te knorren. De klok geeft aan dat het alweer één uur is. “Het wordt tijd dat je maar eens even een lekkere lunch voor me gaat maken Pjotr.”
“O, eh, oké. Wat wil je eten?”
“Verras me maar, jij bent vandaag de keukenprins. Je mag me vandaag de hele dag voorzien van drinken en eten. Dus vanavond kook je ook.”
Hij glimlacht. “Graag.”
Ik kijk hem na hoe hij weer de keuken inloopt, weer volgen mijn ogen die lekkere billen totdat hij het hoekje om gaat. Terwijl ik mijn telefoon check, wat appjes beantwoord en beetje op internet surf is Pjotr bezig in de keuken. Uiteindelijk roept hij me aan tafel en schotelt hij me een heerlijke uitsmijter voor. Zelf gaat hij tegenover me zitten met een eigen uitsmijter. Beide beginnen we zwijgend te eten.

“Is dit alles?” vraagt hij plots.
“Hoe bedoel je?”
“Nou, wat je bedoelde met optie drie. In alleen dit keukenschort je lakei zijn vandaag.” Hij klinkt nieuwsgierig en een tikkeltje onzeker.
“Misschien” zeg ik mysterieus waarop hij me bedenkelijk aankijkt. Ik slaak een diepe zucht. “Weet je Pjotr, ik zal eerlijk zijn. Ik weet het niet. Ik was boos op je, echt boos. Ook nog toen je laatst langskwam en ik je die opties heb voorgelegd. Dat was in een opwelling en ik had eigenlijk verwacht dat je voor een andere optie zou gaan. Namelijk mij terugbetalen. Maar nadat jij aangaf hiervoor te kiezen had ik echt waar geen idee hoe ik het zou aanpakken. Ik…” even zucht ik en sta op, loop naar de kachel en gooi er weer hout op. “In mijn gedachtes zijn verschillende scenario’s afgespeeld. Maar nu was het gisteren weer zo ontzettend gezellig dat nou ja, ik wil geen misbruik van je maken.” Ik ga weer zitten en kijk hem aan. “Voor mij is seks niet zo beladen als je begrijpt wat ik bedoel. In mijn ogen is seks lekker en geil en hoeft verder niks te betekenen. Vaak genoeg met meiden en/of jongens het bed gedeeld of alleen maar geflikflooid zeg maar. Voor mij hoeft dat een vriendschap niet te schaden. Maar dat kan voor anderen anders zijn. Nu ben je hier, in het keukenschort wat ik gisteren heb gehad en geloof me, ik vind je zo fucking sexy op deze manier. Maar het voelt niet goed om me aan je op te dringen. Maar aan de andere kant, toen, de laatste keer dat je me hielp klussen, bood ik je een pijpbeurt aan en als ik eraan terug denk weet ik bijna zeker dat je het wilde proberen. Dat scenario is dus ook nog niet van tafel. Kortom, ik weet het nog niet.”
Pjotr laat mijn woorden bij hem binnenkomen terwijl ik een laatste hap neem. Als onze ogen opnieuw contact leggen lijkt hij een tikje emotioneel. Hij zoekt naar woorden maar kan ze niet vinden.
“Nou, ruim jij maar op. Kunnen we weer even verder gamen?”
Hij knikt dankbaar en ruimt de tafel af.

Zittend op de bank wacht ik tot Pjotr klaar is met opruimen. Ondertussen zitten mijn gedachten bij mijn eigen woorden van zojuist. “Nou Stan, klaar! Biertje?” roept hij vanuit de keuken.
“Eentje dan” roep ik lachend.
Hij komt aanlopen met twee biertjes, even kijk ik hem aan. “Voor je gaat zitten, als je wil mag je ook je gewone kleren weer aandoen.” Ik klink twijfelend, hoop stiekem dat…
Hij grijnst en loopt door en kom naast me zitten. “Voelt wel lekker vrij zo” lacht hij en ik lach mee. “Tenslotte is deze dag nog niet voorbij en vind jij me leuk om te zien zo.” Vult hij aan. Even ben ik sprakeloos. Hij pakt de controller. “Nou, wie is onze volgende tegenstander?”

Weer zitten we samen te gamen, weer zij aan zij, weer onderuitgezakt, vlak naast elkaar terwijl de bank groot genoeg is.
“Maar goed dat we het samen opnemen tegen de AI, in je eentje zal jij er niks van bakken.” Grap ik. “In mijn eentje win ik ook hoor.” Probeert hij overtuigend te zeggen.
“Nou, laat maar zien dan, de volgende tegenstander is Ajax.”
Pjotr begint vol goede moed en al snel staat hij 1-0 voor. Triomfantelijk kijkt hij me aan en gaat vlug verder. Genietend kijk ik toe hoe hij bedreven speelt. Stiekem een beetje onder de indruk en na vijf minuten staat hij 2-0 voor. “Eitje” zegt hij nonchalant.
“Kan je het ook als je wordt afgeleid?”
“Hoe bedoel je?”
“Daar kom je wel achter.”
Even wacht ik op het moment dat de AI de bal heeft op zijn helft van het veld en dan gaan de vingertoppen van mijn hand naar zijn blote bovenbeen. Zodra ik zijn blote huid raak verstart Pjotr even. Ik glij langs zijn been naar beneden en terug omhoog. Duidelijk afgeleid vliegen zijn ogen naar mijn hand en terug naar het scherm. Dan laat ik mijn vingertoppen richting zijn kruis glijden en zie ik hem even verkrampen. 2-1, ik trek mijn hand terug en begin hard te lachen. Het is nu rust. “Je kan het dus niet als je wordt afgeleid.” Zeg ik spottend.
“Hm, had het gewoon niet verwacht. En het was een lucky goal.” Zegt hij als de tweede helft start.
“Dus je hebt hier geen last van?” zeg ik als ik mijn hand onder het schort over zijn been laat glijden. Hij zegt niks, waardoor ik mijn hand laat zakken richting zijn knie om vervolgens via de binnenkant van zijn been langzaam omhoog laat glijden. Pjotr kucht, wiebelt wat heen en weer en laat naar mate ik omhoog kruip met mijn hand zijn been opzij vallen. Geeft hij mij zo de ruimte of verkleind hij nu juist de kans dat ik hem toucheer? Ondeugend laat ik mijn hand nog wat verder omhoog glijden tot zijn lies. Mijn vingers doe ik iets van zijn been en ik raak zijn ballen. 2-2.
Ik lach triomfantelijk en trek mijn hand terug. “Ik heb liever dat je gaat winnen, anders verpest ik het spel.” Hij slikt, wil wat zeggen maar concentreert zich op het spel.
Uiteindelijk weet hij te winnen met 3-2.
“Nu jij.” Zegt hij, staat op en pakt mijn lege bierflesje. “Nieuwe?”
“haha, is goed.”

Dat was hem weer, hoe gaat het verder? Met een vakantie in het vooruitzicht kan ik helaas niet beloven dat er volgende week een nieuw deel verschijnt. Alvast een spoiler? Komen nog +/- 8 delen aan. Laat je nog een reactie voor me achter?