Gouden Lepel - 1

Als kind weet je niet eens wat een gouden lepel is, laat staan dat je weet dat je er mee in je mond geboren kan worden. Als ik weer eens kattenkwaad uithaalde zei onze nanny dat altijd, ze vond dat ik een voorbeeld moest nemen aan mijn zusje, dat ik me moest gedragen, want we waren immers met een ‘gouden lepel in de mond’ geboren. Pas later beseften we allebei hoe letterlijk waar dat was, hoe onze hotels afgeladen waren met peperduur zilveren en verguld bestek, hoe rijk onze familie was en hoe bevoorrecht we waren omdat we ook nog eens van adel waren. Maar of ik daar blij mee was?

We groeiden op in een destijds door onze overgrootouders van een failliete graaf gekocht eeuwenoud kasteeltje met daaromheen een onafzienbaar groot landgoed. Het staat aan de westkant van London in de buurt van Ascot, niet heel ver van Windsor waar Queen Elizabeth tot haar dood woonde. Het ontbrak ons aan niets. Als we met onze ouders een buitenlandse reis maakten stond hun privéjet klaar op het nabijgelegen Heathrow. Waar we ook kwamen, overal ter wereld hadden ze in hun hotels de sjiekste suites tot hun beschikking. Hier thuis in Engeland hadden we een huis vol bediendes en als we uit gingen werden we door onze chauffeurs rondgereden in een van de Jaguars of Rangerovers en heel soms zelfs de Rolls. Het maakte niet uit wat de bestemming was, of we nou naar school moesten of gingen winkelen of naar de paardenrennen gingen kijken of een van de vele teaparty’s bezochten of wat dan ook, altijd stond er een knots van een auto met chauffeur klaar.


Een uitgestippeld leven

We hebben al die luxe omdat onze ouders de eigenaars zijn van ons familiebedrijf, ‘Royal Palmer’, een keten van vijfsterrenhotels in de hele British Commonwealth en inmiddels ook daarbuiten. Queen Victoria zat nog lang niet op de troon toen onze betovergrootvader Thomas Palmer een herberg begon in Londen. Het waren de gouden tijden van de Engelse koloniën, het geld van alle uit de koloniën ‘verkregen’ goederen kwam met bakken het land binnen. Niet alleen de adel maar ook de gegoede burgers reisden veel en al gauw had mijn betovergrootvader langs de grote routes een keten van meer dan tien goed door de high-society bezochte luxe herbergen annex stoeterijen voor koetspaarden, in zowel Engeland als Schotland.

De ene na de andere erfgenaam bouwde ‘Palmer’ uit tot de keten hotels had in alle landen van het rijk. Daarna werden ook daarbuiten hotels geopend, vooral Europa, het verre oosten en Amerika. Sinds onze ouders als achtste generatie aan het roer van het familiebedrijf staan breiden ze de keten nog wel uit maar richten ze zich vooral op ‘het beste van het beste’. Ieder van de hotels moet vijf sterren krijgen en dat is al bijna zo ver, ze hebben er nog maar een stuk of twintig van de meer dan driehonderd te gaan, geloof ik.

Toen ‘Palmer’ honderd jaar bestond werd onze familie door queen Victoria in de adelstand verheven en later kende king George de vijfde het keurmerk ‘Royal’ toe, toen ze het honderdvijftigjarige jubileum vierden. En zo ontstond dus ‘Royal Palmer’, de keten van hotels die zo belangrijk is in ons leven, iets dat ons dus met ‘de gouden lepel’ werd ingegoten. In die sfeer groeiden we op, mijn tweelingzusje Gina en ik, Lola, of Gee en Loo zoals we elkaar noemen sinds we leerden praten. Onze ouders namen dat op een gegeven moment over en vaak riep mummy ons als we buiten speelden binnen met ‘GeeLoo, come home!’

Ik weet niet precies wanneer ik tegen het hele gedoe in opstand kwam, ik denk dat het al zo’n beetje begon toen ik vijftien was. Gee en ik zijn een eeneiige tweeling en we lijken onwijs veel op elkaar, maar neem van mij aan dat dat alleen maar van buiten is. We hebben allebei lang bijna zwart haar en donkere ogen, die als we blij zijn op glimlichtjes en als we boos zijn op vurige kooltjes lijken. Ook onze lichamen zijn als twee druppels water, niet heel groot, afgetraind doordat we allebei fanatiek aan sport doen. Maar van binnen zijn we dus heel verschillend, je zal denk ik nergens identieke tweelingzussen vinden die in hun hoofd en in hun doen en laten meer van elkaar verschillen dan wij.

Gee is lief en gezeglijk, doet altijd goed haar best en gaat overal in mee. Ik ben het tegenovergestelde van gehoorzaam en kies meestal precies de andere weg. Dat is dus ook zoals het om het hotelbedrijf gaat, al van jong af pompen mummy ’n daddy er bij ons in dat wij de volgende generatie zijn die aan het roer komt van ‘The Royal Palmer’. Gee staat daar helemaal voor open en gedraagt zich ook al als een mini-ceo, altijd goede maniertjes en met keurige kleren aan d’r lijf. Maar ik moet er écht niet aan denken, er lijkt me niks saaiers dan de hele dag te moeten denken aan hotels, te moeten praten over hotels en te moeten rondlopen in hotels. Ik wil niet dat alles voor me wordt uitgestippeld en de plannen van mijn ouders zorgden er juist voor dat ik steeds opstandiger en tegendraads werd.

Een eigen leven

Toen we van kostschool kwamen gingen onze ouders ervan uit dat we vanzelfsprekend door zouden gaan naar de universiteit van Oxford, om bedrijfseconomie te gaan studeren, maar daar ging ik dus niet in mee. Al mijn hele leven wist ik dat ik iets met film wil gaan doen, altijd loop ik rond met een cameraatje en neem ik alles op wat me interesseert. Het intrigeert me hoe je door dat kleine venstertje het leven heel anders waarneemt, hoe je een klein deel isoleert van wat er om je heen gebeurt en het daardoor uitvergroot. Als je met die beelden de juiste dingen doet ontstaat er een hele nieuwe werkelijkheid en dat is wat ik wil gaan doen, films maken, mensen laten zien wat ze niet zien, nieuwe werelden scheppen.

Hoewel ik er een hoop stampij om heb moeten maken lukte het me uiteindelijk om toestemming te krijgen om in London naar de Filmacademy te gaan. Voorwaarde was wel dat ik de tijd heb om er tot mijn achtentwintigste iets van te maken en dat ik daarna samen met Gee aan het roer van het bedrijf ga staan. Wie dan leeft wie dan zorgt dus daar heb ik mee ingestemd. Maar toen mijn vader ook nog wilde dat ik een suite zou nemen in ‘Royal Palmer London’ ging ik dwarsliggen, daar moest ik dus echt niet aan denken om in die bekakte toestand te moeten wonen.

Ook daarin kreeg ik mijn zin en na lang zoeken vond ik uiteindelijk een kamer in een studentenhuis in South-Kensington, niet zo heel ver van de Filmacademy. Ik had bij dat samenleven met leeftijdsgenoten achteraf bezien misschien wel iets te romantische en zelfs over- geïdealiseerde beelden, ik had echt niet verwacht dat ik zó zou moeten wennen. Opgroeien in een kasteel en daarna jaren doorbrengen in een dure kostschool, met altijd mensen om je heen die je alles uit handen nemen blijkt niet echt bevorderlijk te zijn om je sociaal te leren gedragen. Ik vond het studentenhuis vol en druk en vies en niemand ruimde erop en het om beurten koken leverde meestal smakeloos eten op en…, nou ja, het was wennen dus.

Ik stond er zo’n beetje bij en keek er vooral naar en na enkele stevige botsingen dat ik ook wel eens wat mocht doen besloot ik maar de ‘vacature’ van huispoets in te vullen. Toen ik eenmaal de smaak te pakken had kon ik bijna niet meer ophouden, wekenlang beulde ik me tussen mijn lessen door af om op alle verdiepingen de toiletten en badkamers op orde te krijgen, om me daarna met evenveel fanatisme te richten op de gezamenlijke keuken en living. Mijn huisgenoten wisten niet wat ze meemaakten, zo’n nuffig teruggetrokken verwend adellijk grietje dat ineens wekenlang als een tornado door hun huis trok. Toch begonnen ze het al gauw te waarderen dat het eens niet stonk op de plee of de boel niet lag te verschimmelen in de koelkast, enkelen begonnen toen zelfs mee te poetsen.

Natuurlijk leerde ik op mijn beurt heel veel en misschien nog wel meer van hén. Mijn huisgenoten zijn stuk voor stuk echt eigenzinnige persoontjes en langzaam maar zeker nam ik die leefstijl over. Ik durfde me meer te laten zien en liet mijn haar in een warrig kapsel knippen. Ik begon make-up te gebruiken die ik steeds steviger aan durfde te zetten en uiteindelijk kon ik niet meer zonder. Mijn gezicht was niet compleet als ik niet de zwarte lijntjes om mijn donkere ogen trok en mijn lippen rood stiftte. Verder nam ik in ieder oor een rits ringetjes en ook mijn kleding veranderde, ik ging steeds meer vintage dragen, met een voorkeur voor korte rokjes, strakke topjes en leren jackjes. Afhankelijk van het weer droeg ik lange felgekleurde kousen of liet ik mijn benen bloot, dan liefst met zó’n kort rokje dat het maar net mijn slipje bedekte.

Ook mijn medestudenten op de Filmacademy beïnvloedden mij, de meesten daar gingen nog wel een paar stapjes verder in het zich laten zien, vooral tattoos en piercings waren erg hot. Na ongeveer drie maanden liet ik mijn eerste tattoo zetten, een heel onschuldige, een vlindertje, op mijn rechterbovenarm. Achteraf was dat misschien niet zo’n goed idee, die zichtbare tattoo, ik zal nooit de gezichten van mum’n dad vergeten toen ze die voor het eerst zagen. Ze vonden het al niks hoe ik me steeds vreemder begon uit te dossen maar nu, met die tattoo, kregen ze blijkbaar helemáal het gevoel dat ze hun dochter ergens onderweg kwijt waren geraakt. En terwijl Gina netjes het pad afliep dat ze voor haar hadden uitgestippeld en in Oxford studeerde, werd ik steeds meer gezien én behandeld als het zwarte schaap in ons gezin.

Het zwarte schaap

Nou ja, als je dat dan toch bent kan je je er ook maar het beste naar gedragen, het geeft veel vrijheid. En zo ging ik steeds meer mijn eigen gang. Ik voelde me qua looks aangetrokken tot de punk en emo-wereld, en liet me door die jongens en meiden in de Londense scene mee sleuren, met alle gevolgen die dat had voor mijn lichaam. Inmiddels heb ik op meerdere plekjes van mijn lijf tattoos laten zetten, van een schorpioen net boven mijn altijd kaalgeschoren kutje tot het woordje ‘F.U.C.K’ verspreid over de bovenste kootjes van de vier vingers van mijn rechterhand. Dit was helaas niet zo’n slimme actie, ik liet het doen in een bezopen bui toen ik met wat mede-studenten aan de zwier was en ze me uitdaagden dit te doen. We zaten in de kroeg en een van de jongens zei me dat ik lijk op Miss Seamonster, een goth-meid die zich bloot heeft laten zetten op pornpics.com, zij heeft die tattoo ook op haar vingers. Nou ja, en toen ging ik dus de mist in want JC, ze lijkt echt op mij en dan wilde ik die tattoo dus ook wel. Ik ging misschien nog wel iets verder, omdat ik aan de binnenkant 'YOU' liet zetten, stom idee natuurlijk maar het leek me leuk om eerst FUCK en dan in een handomdraai YOU te kunnen laten zien. Foutje dus en sindsdien draag ik aan die hand meestal een zwart handschoentje met tot de gewraakte tekst afgeknipte vingers.

Verder heb ik inmiddels niet alleen meer ringetjes in mijn oren maar ook door mijn onderlip, mijn tepels en mijn klitje. Verder heb ik door mijn onderlip ook nog een staafje met een mini-diamantje laten zetten, leek me wel geinig. De nagels van zowel mijn vingers als mijn tenen houd ik altijd strak zwartgelakt, mijn lippen donkerpaars en mijn ogen zijn als ik onder de mensen kom altijd maar dan ook altijd heel smoky met dikke zwarte randen opgemaakt. Onder mijn rechteroog liet ik een zwart ‘schoonheids’ vlekje tatoeëren en wat mijn haar betreft is het altijd ‘n zorgvuldig opgemaakte ‘warboel’.

Op één gebied wil het maar niet lukken, en dat is het hebben van seks. Al enkele jaren terug heb ik me laten ontmaagden, maar ik kan echt niet zeggen dat dat een erg glorieus moment was. De zoon van society-vrienden van mum’n dad viel die eer te beurt terwijl onze ouders buiten in de tuin zaten te leuteren, maar die jongen had geen enkel idee wat te doen om het een meisje ook naar de zin te maken. Hij prikte zijn pik in no time in me, schoof heel pijnlijk voor mij een paar keer op en neer en klaar was hij, waarna hij zonder me te bedanken vertrok, me met zijn ongewenste zaad gevuld achterlatend. En nu word ik over een paar maanden negentien en heb ik nog steeds geen lekkere seks gehad. Iedereen heeft het er altijd over dat er niks leukers is dan te neuken maar ik weet dus nergens van.

Bijna jaloers kijk ik toe hoe in ons huis zo ongeveer iedereen het met iedereen doet terwijl blijkbaar geen van die jongens ooit op het idee komt het eens met mij te proberen. Ann, een meisje dat aan de lopende band wél seks heeft en waar ik steeds meer mee optrek zegt dat dat komt omdat ik nog steeds te ladylike ben. Volgens haar hebben jongens geen zin in complicaties met meisjes, ze willen alleen maar zonder gedoe erop, hun pik erin steken en dan lekker neuken. Op een of andere manier lijk ik volgens Ann uit te stralen dat ze dat simpele neuken met mij niet voor elkaar krijgen, dat ik daar toch te kakkineus voor ben. Ze zal wel gelijk hebben want zelfs die toch behoorlijk gretig erop los seksende punk- en emo-boys moeten me niet, ook al gooi ik me toch regelmatig in de aanbieding. Lekker dus, heb ik me eerst ontworsteld aan ‘Old England’ thuis en kreeg ik daarna hier in ‘New England’ met nieuwe vooroordelen te dealen. Nou ja, mijn tijd zal nog wel komen…

Zusterlijke genegenheid

Over een maand moet ik mijn eerste werkstuk inleveren, een korte film over wat zich afspeelt onder de zichtbare wereld. Alles wat je ziet is maar een deel van de werkelijkheid en onze opdracht is in een film van tien minuten in beeld te brengen wat daarachter schuilgaat. Toen we deze opdracht kregen had ik eigenlijk meteen al een idee wat ik als onderwerp wilde pakken: ‘the Royal Ascot Horseraces.’ De renbaan op Ascot is eigendom van de koninklijke familie en vooral daarom draaft daar bij de ‘group one’ races iedere zichzelf respecterende hotemoot op om te zien en gezien te worden. Dát ga ik filmen en dan vooral het gedoe er omheen, de verhoudingen, het elkaar opzoeken of juist afstoten en het jaloerse venijnige gedrag dat daar soms van komt. Om maar te zwijgen wat er gebeurt als er iemand van het koninklijk huis aanwezig is, dan gaan de meesten helemaal los om maar in hun schijnwerper te komen. Ik denk echter dat King Charles zich niet laat zien, die heeft de eerste tijd wel wat anders te doen.

Overmorgen is er zo’n race en ik heb besloten nu alvast naar huis te gaan, zodat ik met dad’n mum mee kan rijden, zonder hen kom ik niet dicht genoeg bij de hot shot boxes. M’n ouders zijn nu nog aan het werk rond de opening van een nieuw hotel ergens in Duitsland maar vanavond komt wel al m’n tweelingzus Gee thuis. Sinds lang verheug ik me er weer op, we zagen elkaar al bijna een half jaar niet meer. Hoewel we echt heel verschillend zijn kunnen we altijd wel heel gezellig bijkletsen, we gaan er dus een echte meidenavond van maken. Het geeft me ook de kans weer eens in een schone ultramoderne badkamer in bad te gaan en ik lig nog maar net te genieten van het giga-bubbelbad als Gee gillend van enthousiasme komt binnenstormen.

Omdat die bubbels nogal lawaai maken zet ik het systeem uit, me niet realiserend dat nu het water tot rust komt mijn zus volledig zicht heeft op mijn blote lijf, dat er inmiddels wel heel anders uitziet dan het hare. Ze valt helemaal stil en pas als ze van de schrik van al die tattoos en ringetjes zo her en der is bekomen komt ze naar me toe om te huggen. Als ze dan ook nog dat ‘F.U.C.K’ op mijn vingers ziet staan vraagt ze: ‘Jesus Loo, ben je niet een beetje aan het overdrijven?’ Op de een of andere manier ben ik net zo verlegen met deze situatie als Gee en voel ik de neiging m’n hand te verstoppen en m’n lijf te bedekken. Ik ben hier langzaam naartoe gegroeid en vind dit op dat ‘F.U.C.K’ na wel normaal eigenlijk, maar voor haar moet dit wel heel vervreemdend zijn. We hebben immers bijna identieke lichamen, of beter gezegd, dat hadden we…

Gelukkig lost Gee onze verlegenheid op door zich ook uit te kleden en bij me in het brede bad te stappen, waarna ze naast me komt liggen en zich genoeglijk tegen me aan kroelt. Altijd al was Gee degene van ons twee die liefst voortdurend dicht bij me was, in bed, in bad, op school, tijdens de sport, whenever. Volgens haar komt dat omdat ze bescherming zocht bij haar oudste zus, wat ik wel begrijp want ik ben op de kop af vijf hele minuten eerder geboren dan zij. Volgens mij ben ik de laatste persoon bij wie je bescherming moet zoeken…

‘Deed dat geen pijn allemaal, Loo?’ vraagt ze dan. Ehm, als ik eerlijk ben moet ik ja zeggen maar ook dat ik het heel opwindend vond, dat prikken in m’n lijf. En dus vertel ik haar precies hoe het zit, dat ik zo graag anders wil zijn dan hoe onze ouders naar ons kijken en dat ik dit ook daarom allemaal doe met m’n lijf. Maar ook dat het me dus opwindt, dat ik op zoek ben naar goeie seks en dat ik het tot die tijd hier mee moet doen. ‘Heb jij al seks gehad?’ vraag ik dan. ‘Nee hoor, maar dat wil ik ook nog niet want dat is bestemd voor mijn man’ komt dan het voorspelbare antwoord van mijn keurige zus. Tja: ‘En wat als je die nooit krijgt?’ ‘Ehm….’ en dan valt ze even stil, waarna ze verder gaat met ‘… ach, jij ook altijd, Loo, die komt er echt wel hoor.’

Dan wordt het stil tussen ons en liggen we alleen maar lekker tegen elkaar aan in het warme water, zoals we dat vroeger altijd genoeglijk ook in bad konden doen. Maar ondertussen merk ik echt wel dat Gee me ligt te bekijken. Na een tijdje draait ze zich naar me toe, zodat ze met haar schouder in mijn oksel komt te liggen en dan vraagt ze: ‘voelt dit nou lekker?’, terwijl ze een beetje aarzelend het ringetje door mijn linker tepel tussen haar vingers neemt. Het is alsof er een stroomstootje door mijn lijf schiet, rechtsreeks mijn kutje in: ‘…ehm, normaal niet, behalve als ik geen bra draag, dan schuurt het zo lekker langs de stof van mijn shirt. En wat jij nou doet voelt ook echt heftig’ terwijl ik mijn borstkas omhoogduw zodat ze hopelijk begrijpt dat ze nog best even door mag gaan met aan deze maar ook aan mijn andere tiet te zitten.

Maar Gee heeft andere plannen en gaat door met haar onderzoekje: ‘En daar?’ vraagt ze als ze daarna het ringetje door mijn klitje nogal onverwacht vastpakt. JesusChristSuperstar, op hetzelfde moment kom ik bijna klaar, nu pas snap ik écht waarom ik dat ding daar doorheen heb laten zetten. Tegelijk voel ik dat mijn zus nu iets te dichtbij komt en als tegenreactie vraag ik haar: ‘hoe is het om nog zo’n dikke bos haar rond je gleuf te hebben?’ terwijl ik daar vol mijn hand op leg. Ik had een verlegen reactie verwacht maar in plaats daarvan reageert Gee grinnikend: ‘ohw, daar wil ik allang iets aan doen, maar voor wie dan? D’r is nog geen jongen die iets met me wil.’ Whow, zij wordt ook al versmaadt, dus antwoord ik: ‘voor mij dan maar, jongste zusje? En zal ik dat klusje gelijk ook even klaren voor jou? Het is in het begin namelijk best lastig hoor’ Als ze een tikje verlegen knikt pak ik meteen door, ik druk op het tub-paneel op de knop ‘empty’ en terwijl het water begint weg te lopen zeg ik: ‘blijven liggen jij, ik ben zo terug.’

Scheren en meer...

Als ik terugkom met m’n scheersetje is het bad inmiddels zo ver leeggelopen dat Gina nog maar net met haar rug en billen in het water ligt, zowel haar tieten als de bos haar rond haar kut zijn drooggevallen. Ik druk op de knop ‘hold’ en zeg dan: ‘laat maar zien je gleuf’, een beetje bot, eigenlijk vooral om mijn eigen verlegenheid hierover te verbergen. Maar dan blijkt dat m’n zus ondertussen ook best wel een stoer wijf is geworden want zonder blikken of blozen gaan haar benen ver uit elkaar. Bizar, om hetzelfde kutje te zien als dat ik altijd in mijn scheerspiegel zie, zelfs de lippen hebben dezelfde vorm en ook bij Gee steekt net als bij mij haar klit er kittig tussenuit.

We hebben allebei behoorlijk stevige haargroei, volgens mum omdat ervan ver weg in haar familie ‘gypsyblood’ zit. Whatever, op ons hoofd is dat super, we kunnen alles met dat donkere haar doen wat we willen, dus daar zijn we blij mee. Maar in de lagere regionen, onder onze oksels en rond onze gleufjes groeide het al vroeg net zo hard en dat is waar we allebei al van jong af aan behoorlijk tegen strijden. Rond háar kut gaf Gee die strijd blijkbaar op want het is éen woestenij en het wordt tijd dat ik daar dus iets tegen ga doen. Ik heb besloten dat ik haar eerst met de trimmer van mijn tondeuse ga bewerken, dan zet ik er mijn barbermes op en tot slot is het de beurt aan de crème-uit-de-tube, ik ga haar haargroei voor in ieder geval de eerstkomende weken grondig ontmoedigen.

Ik kniel in het bad tussen Gee haar gespreide benen en als ik dan de trimmer zachtjes op haar buik zet om eerst de langste haren weg te halen zet ze die meteen klem tegen de mijne, zich zo voor mijn apparaat afsluitend, duidelijk bezorgd over wat ik ga doen. ‘Come on Gee, dit doe ik iedere maand minstens éen keer, denk je nou echt dat ik meteen die nieuwsgierige klit van je eraf zaag?’ Gelukkig, zo kent ze me weer, heel kort grinnikt ze en als ze iets terughoudender maar toch opnieuw haar benen weer helemaal opent trim ik heel behoedzaam baantje voor baantje haar haren vanaf zowat haar navel tot tegen haar klit. Als ik zo de grootste woestenij eraf heb geschoren is het de beurt aan mijn mes. Ik weet dat alle meiden het meeste vertrouwen hebben in die drie- of vierdubbele ‘vrouwenmesjes’, maar geef mij maar een groot vlijmscherp barbermes in handen.

Ik heb dat ooit op YouTube bij een influencer gezien, hoe zij dat ding aan een leren band scherpte, vervolgens haar kutlippen om beurten straktrok en ze moeiteloos en spiegelglad van alle haren ontdeed. En zo doe ik het dus ook bij Gee, nadat ik de meeste geschoren haren heb weggepoetst met een handdoek masseer ik haar onderbuik en alles tussen haar benen in met scheerzeep. Tot mijn verbazing begint mijn zus zich meteen tegen mijn hand op te kronkelen, haar bekken steeds maar kantelend alsof ze aan het droogneuken is. Als ik haar met éen opgetrokken wenkbrauw aankijk zie ik dat ze pioenrood is geworden en een beetje verontschuldigend giechelt: ‘ja, sorry hoor Loo, ik heb ook zo mijn behoeftes.’ Ohw, op die fiets.

Tja, op deze manier wordt het niks en om haar snel weer in de rust te krijgen zet ik mijn duim op haar klit terwijl ik ondertussen met mijn andere hand haar kut blijf door masseren met de scheerzeep. Ik vind het wel oké om mijn zus klaar te spelen, we hebben elkaar vroeger vaak genoeg overal gezien en betast. Maar dit is toch wel iets anders, we deden nooit aan seks, ondertussen word ik zelf ook botergeil en ik besluit dat het hierna mijn beurt moet zijn. Terwijl ik Gee haar klitje blijf stimuleren steek ik op een gegeven moment twee vingers bij haar naar binnen en dan gaat ze daar helemaal op los. Super-opwindend om te zien hoe haar lijf dat op alle tattoos en ringetjes na precies hetzelfde is als het mijne zich tegen mijn vingers opspant.

Amper een minuut later komt ze kreunend op mijn vingers en tegen mijn ‘klitduim’ klaar, en als ik op een gegeven moment niet was gestopt met haar te vingerneuken was ze misschien wel vijf minuten lang klaar blijven komen. Meteen doorgaan met scheren is hierna geen optie want Gee ligt nog na te shaken en zelf ben ik ook niet meer erg handvast. Dus zeg ik: ‘Hey Gee, nu ben ik’ en nadat ik naast haar ben gaan liggen wijs ik tussen mijn benen en zeg ik: ‘ik ben nog nooit daar gelikt.’ Geen idee wat die meid daar in Oxford allemaal uitspookt maar ze is er niet sneuer op geworden. Zonder te aarzelen kruipt ze tussen mijn benen en nadat ze eerst nog wat aan mijn klitringetje heeft zitten wriemelen zet ze vervolgens met haar tong vol de aanval in op mijn kut.

Een clusterbom ontploft

Had ik dit eerder geweten, dat seks met mijn zus zo lekker kan zijn. Omdat we allebei precies dezelfde seks-uitrusting hebben voelen we elkaar naadloos aan. Want terwijl ze haar tong steeds weer door mijn gleuf haalt en met de ring in mijn klit speelt, bewerkt ze met haar handen ondertussen mijn tieten. We zijn allebei niet gezegend met erg grote exemplaren maar toch ben in ieder geval ík er best tevreden mee. Ze blijven mooi stevig opgericht en naar voren staan en dat maakt dat ik vaak zonder bra kan lopen, waardoor mijn kleine bruine tepels hypergevoelig zijn geworden. Gee hoeft ze maar aan te raken en ik kan al meteen niks anders meer doen dan hard kreunen en mijn kut tegen haar mond opduwen. Van mij mag dit eindeloos zo duren maar in no time ontplof ik en kom ik klaar zoals ik dat zelf nog nooit voor elkaar kreeg. Alles in me doet mee, alles ontploft mee, alles kreunt mee, alles zingt mee van genot en alles zoemt mee van een voor heel even totale tevredenheid over het leven.

Uiteindelijk is het me gelukt om Gee tussen haar benen helemaal kaal en glad te scheren maar toen ik haar gleuf met lotion inwreef begon het hele gedoe weer van voor af aan. Later kwamen we naast elkaar in mijn bed terecht en precies weet ik het niet meer maar we maakten elkaar behoorlijk vaak klaar, die nacht.
De volgende dag als mum’n dad thuiskomen uit Duitsland lopen we nog steeds te glimmen als zonnetjes en ik kan aan mummy zien dat ze blij is ons weer eens samen te zien. Dat neemt niet weg dat ze daarna enorm begint te zeiken over hoe we ons moeten kleden morgen, broeken en rokjes zijn not done op Ascot, we zullen en moeten allebei in een jurk ten tonele verschijnen.

Voor Gee is dat geen probleem want die komt erin om, maar daar doe ik er dus beslist niet éen van aan en zelf heb ik er geen. Omdat mummy maar doorduwt geef ik toe en niet veel later zijn Gee en ik op weg naar Londen om er een te kopen voor mij, op mummy’s kosten natuurlijk. Uiteindelijk kom ik thuis met een zwart linnen jurkje waar ik heel tevreden over ben. Het is mouwloos en de randen daarvan en van de zoom zijn een beetje rafelig afgewerkt. Verder is het getailleerd en sluit het nauw aan om de vorm van mijn lichaam. Om een beetje te teasen besluit ik geen bra aan te doen, lekker om mijn tepels te voelen en als ze stijf worden vind ik het wel geil reacties uit te lokken. Zoals ‘Ascot voorschrijft’ valt het jurkje tot net boven mijn knieën en ik heb besloten mijn benen daaronder bloot te laten, omdat ze mooi wit afsteken en om mijn tattoo van de wriemelende slangetjes op mijn linker-kuit goed zichtbaar te houden. Om het af te maken draag ik roodleren halfhoge laarsjes met een hakje van een centimeter of vijf en zelf vind ik dat ik er nu heel erg Ascot-sjiek uitzie. Maar mummy is natuurlijk weer niet tevreden als ze me zo uitgedost ziet, inclusief mijn standaard gezichtsbeschildering, maar nu kan ze me verder wat en haar op ‘negeer’ zettend trek ik me terug op mijn kamer.

De volgende morgen is het of er na de multi-klaarkomactie met Gee van gisternacht opnieuw een bom in me ontploft. Als we op Ascot arriveren maak ik me meteen klaar om te gaan filmen, maar als ik amper mijn eerste shot maak van de Royal Box krijg ik daarin een jongen in beeld die mijn hart laat overslaan. Alexander Vlahos! Pas nog heb ik op Canal+ de hele serie over Versailles zitten bingen, waarin hij Filip, de broer van Zonnekoning Louis de veertiende speelde. Hij kan het echt niet zijn, want dit exemplaar oogt een stuk jonger, maar hij is wel héel erg lookalike. Dezelfde donkere tikje krullende lange loshangende haren tot ver over zijn schouders, smokey-bruine amandelvormige ogen, net als ik een witte huid. Het leukste van alles is dat als ik inzoom ik zie dat hij zich ook weinig van de regels aantrok, net als ik is hij all-in-black uitgedost en dan ook nog in sloeberige skaterskleren.

Echt opwindend wordt het als ik zie dat hij me betrapt want hij spot me terwijl ik hem film, en hij toont dat door met een dunnig zeikerig lachje een middelvinger naar me op te steken. Dit kan ik niet over mijn kant laten gaan, hier is maar éen reactie op mogelijk en ik loop filmend naar hem toe om hem zogenaamd te interviewen…



ThnX dat je dit verhaal leest! X Zazie