De Vriendengroep - 14

Er was iemand hier die maar weinig ontging. Al kon ik haar niet de vragen stellen die ik zou willen stellen. Met name omdat ik niet precies wist waarnaar ik moest vragen, en belangrijker; of ik het wel wilde weten allemaal.

Ik dacht zelf ook even de stad in te lopen. Wat tijd alleen zou me vast goed doen. Ik voelde op geen enkele manier gepasseerd door Elise. Wel liep ik nog een rondje door die villa en bij gebrek aan aanwezigheid van Mussa, begon ik toch wel wat te vrezen. Maar dat zou ze niet doen, toch? Niet Elise. Niet na alles. Nee, toch…

Echter werden mijn gedachtes snel verplaats naar een ander persoon. Het was zij die een hoop wist. Al wist ik dat toen nog niet.

‘Hey, Lucas!’ zei ze enthousiast toen ik naar buiten stapte. Ik keek om naar de tweede verdieping, en daar over de rand van haar stenen balkon, hing Sophia. Sophia was echt sexy. En dat wist ze ook wel. Dat probeerde ze ook echt te zijn. ‘Wat ga je doen? Zal ik meegaan? Ik weet toch niet waar iedereen is.’ klonk ze wellicht vooral wat zielig en alleen, maar vond ik vooral erg opwindend en nogal tot de verbeelding spreken. Door de dikke stenen pilaren van het balkon kon ik een glimp opvangen van haar mooie, lange benen. Echter hing ze voorover over de rand, en hetgeen wat vooral de aandacht trok, was haar voorgevel. Ze droeg niet veel. Het was lichtroze met hele korte mouwtjes, en met een redelijk diepe hals, al leek de decolleté vanaf hier nog uiterst bescheiden. Het ging me meer om hoe strak de stof van dit eenvoudige shirtje om haar lijf zat, de glans van haar blonde hare die ze naar één kant had opgekamd met haar handen en heugelijke lach op haar gezicht, net onder die prachtige lichtblauwe ogen die ik vanaf hier zag fonkelen, zoals ik ze gisteren vaker had zien fonkelen. Ik was haar niet vergeten. Maar ook met haar wist ik verder helemaal geen raad. Ik sloeg haar aanbod niet af, en wachtte haar op. Na een vijftal minuutjes kwam ze wat gehaast door de deur gelopen en stond ze boven aan de brede stenen trap en keek ze weer op me neer, en ik naar haar op. De zon scheen op haar alsof er een engel tevoorschijn was gekomen. Ik slikte zelfs even. Het strakke, lichtroze shirtje verdween onder de spijkerstof van zeer korte hotpants die nog net haar billen afdekten, maar verder niet meer dan dat. Ze had een partij benen die ook zeker gezien mochten worden. Dit meisje klopte wat mij betreft qua uiterlijk van top tot teen. En zij wist dat ook. Waarschijnlijk wist ze ook dat ik dit dacht. Zo kon ze kijken, en zo liep ze ook die trap af. Daar pakte ze m’n arm, en voordat ik het wist hing ze aan me en wandelden we snel samen de stad in alsof we elkaar al jaren kenden, en dat zonder ook maar een zinnig woord uit te brengen. Ik was compleet overrompeld door haar schoonheid en de uitdaging van haar hele voorkomen. Op het oog een perfect meisje. Maar ze was geen Elise. Dit was geen muurbloempje…

We struinden wat straatjes door, zij dook wat winkeltjes in waarbij ik liever buiten bleef wachten, en keek zo veel als ik kon, en zo onopvallend als ik kon naar alles wat ze deed en hoe ze het deed. Elke beweging had iets speciaals. Haar stem, haar blik, haar geur, haar… alles… Het was dan wel geen Elise, maar ik was Elise opeens zomaar heel snel vergeten. En wat ze wel of niet deed, leek me niet eens meer te kunnen deren. Met wie dan ook. Zelf voelde ik me daar wel wat schuldig over. Ook over het feit dat ik hier nu door deze mooie stad liep met een heel ander meisje. En waarom dit nou zo gebeurde, wist ik ook nog niet. Uiteindelijk belandden we in een parkje, achter één van de vele kerken en was de drukte van de winkelstraten plots ver te zoeken. Er stonden hier appelbomen en de zon scheen vriendelijk en warm. Het gras had ons uitgenodigd en opeens zaten we daar onder een appelboom met onze benen in de zon, onze schouders tegen elkaar aan. En nog altijd had ik maar vrij weinig gezegd tegen haar. Ik was verlegen geworden. Ze was net zou oud als Elise. Net zo jong, dus. Maar ze maakte zoveel meer indruk op me dat ik gewoon niet wist hoe ik ermee om moest gaan. Zeker als ik me bedacht dat ze gisteren zo opzichtelijk met me zat te flirten van tijd tot tijd, en zij ook wel moest weten dat ik nu bekend was met hun verleden en het originele plan van dit weekend. Dan hoopte ik maar dat ze gisteren al een poging had gedaan mijn aandacht te willen trekken. Al liet ze de twijfels die ik had over haar intenties niet heel veel later snel verdwijnen.

Ze had even de andere kant op gekeken. Met een rechte rug zat ze naast me, en ik reikte nog net iets boven haar uit. Ik kon het niet laten kort naar die perfecte rondingen te kijken in die strakke, lichtroze stof. Ze was niet ordinair sexy. Daar leek ze ook wel voor te willen zorgen. Maar tieten had ze wel. Die van Elise waren niet veel kleiner, overigens. Het lag aan de kleding. Sexy zonder ordinair te zijn. En dat stond haar waanzinnig goed. Ik had geen kwaad in de zin en keek gewoon en genoot zonder ook maar echt iets fout te doen. En zij deed ook niets verkeerd. Tot het moment dat ze plots mijn kant op keek. Ik haalde mijn ogen uit haar decolleté, maar was te laat. Zij lachte met rode wangen, keek me sprankelend aan met haar heldere, blauwe ogen en kamde nog haar blonde haren achter haar oren, voordat ze plots mijn kant op leunde en haar lippen zomaar op die van mij drukten. Mijn ogen schoten open, en mijn mond niet veel later ook. Zonder onze handen te gebruiken, kusten we elkaar plots, en happend had ze me al snel aan het tongen gekregen, en zaten we daar onder die appelboom in de schaduw met onze benen in de zon, en liet ik me opnieuw overrompelen door alles wat dit meisje was, en kuste ik gewillig terug, met tong en al. Langer dan een minuut duurde het niet. Het was zeer kort en zeer intens. En eerlijk gezegd veel te lekker… M’n hart bonkte in m’n keel en toen ze terugdeinsde, viel ik voorover en kusten mijn lippen nog de lucht alsof de hare er nog tegenaan stonden. Daar lachte ze dan wat verlegen om, en smakkend drukte ze de hare nog wat tegen elkaar.

‘Wilde het niet van het lot laten afhangen.’ zei ze daarna zachtjes, en ze bleef me lachend aankijken.

‘Het lot?’ vroeg ik nog, bijna dromerig. Ik was echt stomgeslagen.

‘Ja, of een fles.’ lachte ze daarna, en meteen was weer bij de les. Sophia wilde dit onderwerp niet schuwen.

‘Dit gaat Elise niet leuk vinden.’ zei ik haar eerst. Ik wilde het dan ook verzwijgen. Fout, maar… Ik wist zeker dat Elise dit niet zou pikken.

‘Tuurlijk. Maak je geen zorgen.’ zei Sophia ook snel en begreep het. ‘Was ook niet echt m’n bedoeling. Maar wel fijn dat het gebeurt is.’ zei ze heel nuchter. Een minuut. Meer was het niet. Maar zo fijn, inderdaad. En zo verkeerd. ‘Al denk ik dat zij wel wat voorloopt op dit gebied, toch?’ gaf ze nu ook echt aan in zijn geheel niks te schuwen van het verleden. Ik zuchtte even heel diep. Ik had zoveel vragen over dit weekend en over hun avond toen. Vragen die ik Elise misschien niet eens durfde te stellen. Elise sprak daar niet makkelijk over. Kijk maar naar gisteren en met hoeveel pijn en moeite ze het uiteindelijke opbiechtte. Dan durfde ik daarna echt niks meer te vragen. En maar goed ook. Want de seks was veel veelzeggender.

‘Ja, misschien.’ reageerde ik nog wat afwezig. Het boeide me niet dat Elise wat gedaan had met een ander en ik niet. Nu kon ik zeggen dat ik dat ook had gedaan. Nou en. Het viel niet te vergelijken met elkaar, maar goed. ‘Maar is dat toen echt gebeurd?’ wilde ik vooral weten. ‘Die avond? Toen? Elise heeft het verteld. Is het waar? Alles?’ vroeg ik Sophia toen snel, en die leek dat ook niet te verwachten.

‘Ik weet alles van die avond.’ lachte ze wat geniepig. ‘Wat heeft ze gezegd?’ wilde ze eerst weten. Misschien wist ik niet alles. Ik wist ook niet alles meer wat Elise gezegd had.

‘Dat het begon met drinken en flesjedraaien. En dat ze gezoend had met Jeff en weet ik veel wie. Met jou ook, of niet?’ Daar ging ze niet op in nu. Ik wist het ook niet meer. ‘En dat het daarna erger werd.’ kondigde ik het gedeelte aan waar ik het meest nieuwsgierig naar was. ‘Is dat echt gebeurd?’ hoefde ik haar alleen maar te vragen, omdat ik zag dat ze wist waar ik op doelde. En dus wist ik dat dat dus echt gebeurd was. Ze knikte dan ook rustig, bijna schuldbewust.

‘Het was een bizarre avond.’ zei ze erover. Ook zij sprak er meteen over alsof het iets was wat nauwelijks te bevatten viel. Zo klonk het ook. Maar zij was er bij. ‘Ik denk niet dat het weer had kunnen gebeuren. Al had ik dit ook niet voorzien dat bijna iedereen nu weg is.’ zei ze nog over dit weekend. ‘Maar die avond was echt…’ Ze had er oprecht geen woorden voor. En dat terwijl dit meisje altijd wel iets leek te verzinnen. Voor een keer was er iets wat groter was dan zijzelf.

‘Maar heeft Elise echt…?’ wilde ik nog weten. Ze keek me aan, gespannen nu, en knikte weer.

‘Wil je het zien?’ vroeg ze daarna verrassend.

‘Zien?’ reageerde ik verbaasd.

‘Ik heb het een en ander opgenomen toen. Alleen ik heb de beelden, hoor.’ leek ze me nog gerust te willen stellen. Ik viel bijna om. Alweer. Eerst de persoon Sophia en haar verschijning, vervolgens de korte maar intense kus die ze me zomaar geeft in de buitenlucht, en nu verklapt ze dat er beelden zijn van die avond… Kon het dan toch nog gekker?

‘Ja.’ zei ik standvastig. Ik wilde het zien. M’n hart begon nog harder te kloppen en dat was te zien. Zij leek dit overigens net zo spannend te vinden, en frommelde haar telefoon tevoorschijn. Had ze het gewoon op haar telefoon staan dan? Ik keek met haar mee hoe ze navigeerde naar een bepaalde map in haar cloud waar je niet inkwam zonder wachtwoord, en daar stonden een vijftal filmpjes paraat, zonder duidelijke naam of andere indicatie.

‘Weet je het zeker?’ vroeg ze nog. Ik knikte. ‘Alleen Elise, of…?’ stelde ze toen min of meer voor ook maar naar de rest te kijken die ze dus ook op video had. ‘Ik doe wel vanaf het begin.’ zei daarna zelf al snel omdat ze mij geen antwoord zag verzinnen. Wist ik veel. Ging ik het echt te zien krijgen? En wilde ik dat wel? Wist ik dit wel zeker? Alleen op dat laatste had ik een antwoord. Ik wist het niet zeker. Maar ik was momenten verwijderd van het zien van het ‘vreemdgaan’ van Elise. Gefilmd door haar vriendin. Wist Elise dit wel? En de rest? Ik had alleen nog maar vragen terwijl ik toekeek hoe de vinger van Sophia het eerste filmpje opende. M’n hart sloeg een slag over. Echter keken we naar haarzelf. Dat verbaasde me dan weer niet. Het was donker om haar heen en ze leek zichzelf te bekijken in de selfiecamera. Op die avond dus. Ze zag er jonger uit, maar was toen ook al ongelofelijk knap. Toen waren ze nog maar zeventien. Nu waren ze nog maar twintig. Ik was toen twintig. Nu voelde ik me een kleine jongen. Je hoorde wat muziek, niet te hard, en wat gelach en rumoer in haar omgeving. Achter haar verschenen opeens twee anderen. Ze hield haar telefoon iets hoger en leek nog stiekem te filmen en betrapte zo de twee die achter haar op een bank lagen, zo te zien in de tuin. Dat waren Hyun en Kamila. En die lagen in elkaars armen met elkaar te zoenen. Geen fles te bekennen. Dit was niet het begin van de avond meer. Sophia hield zichzelf in beeld en lachend keek ze dan via haar scherm toe naar de twee zoenenden meisjes achter haar op de bank. Een loungesetje zo te zien. En dan draaide ze een beetje, en zagen we opeens Elise. In de andere hoek van diezelfde bank, buiten in de tuin in het donker. Daar zat ze dan. Zij en Hila. Zoals ze had gezegd. Zoenend met Mussa… Zoals ze had gezegd…

Niet veel later stopte het filmpje. Ik wist niet wat ik moest zeggen en Sophia keek me nu afwachtend aan. Ze leek wel bezorgd.

‘Gaat het?’ vroeg ze dan ook.

‘Was dit het?’ vroeg ik haar, en wist al beter. Ze schudde dan ook voorzichtig haar hoofd. ‘Ik kan het wel aan.’ zei ik haar nog.

‘Dit was na het flesjedraaien toen iedereen maar wat deed eigenlijk. Ik wilde het stiekem filmen. Het volgende filmpje zie je mij met Kamila en Hyun.’ zei ze gelijk al. ‘Dat vind je misschien niet boeiend.’ lachte ze er wat sullig om, maar ze keek me aan met grote ogen vol ondeugd. Ik wilde natuurlijk eerst Elise zien. Maar die drie zoenend wilde ik ook wel zien. Deze personen zouden toch al nooit meer normaal voor me zijn. ‘Misschien wel goed om de volgorde aan te houden.’ zei ze toen ik net wilde zeggen dat ik alleen Elise wilde zien. Ze leek dit aan te voelen. En dus keken we naar die drie. Voor die drie was het geen geheim dat Sophia het opnam. Ze keken alle drie zo nu en dan in de camera. Ook Hyun. En dan zoenden de drie elkaar. Om de beurt, of gewoon met z’n drieën tegelijk. Kamila met haar rode haren sprak ook nogal tot de verbeelding. En om Hyun zo te zien vond ik ook wel spannend. En ze leken allemaal te weten hoe sexy ze waren terwijl ze dit deden. Wat drank al wel niet teweeg kon brengen. Of speelde er meer? Tongend en happend naar elkaar voor een goeie minuut lang. Totdat ze plots afgeleid werden door iets wat binnen gebeurde, zo het leek. Elise had dit allemaal verteld, min of meer. Ik wist dan ook wat ging komen. Alleen had ik er nu dus ook een duidelijk beeld bij.

Sophia leek nu weer stiekem te filmen en andere twee keken stiekem mee naar binnen. In een verder nette woonkamer bevonden zich nog vier nette tieners die zich wat minder net aan het gedragen waren. Op de bank inderdaad Jeff en Joey. En bij hun Maja en Elisha.

‘Die zoenden gewoon net als wij.’ gaf Sophia nog commentaar. Maar dat was niet te zien meer. Want beiden meisjes zaten voor de jongens op de grond op hun knieën en Maja pijpte Jeff al terwijl Elisha het nog bij aftrekken hield. Al was dat niet voor lang. Zo werd de avond gekker en gekker. En Sophia had het allemaal vastgelegd. Zou Maja die zo aan Pawel verteld hebben? Elise was eerlijk geweest tot dusver. Maar Maja ook? Die Pawel was toch kwaad… En misschien wel terecht. Je hoorde het ongeloof van de aanwezigen daar op de bank. Ik kon zelfs Elise waarnemen die dus nu ook zou toekijken. En ik wist wat zou volgen. Sophia filmden de twee pijpende meisjes binnen nog een paar minuutjes lang, voordat ze plots aan haar arm werd getrokken. Het licht ging uit. Bij mij even later ook. Meteen pakte ze de volgende erbij, en daar lagen Elise en Hila over de schoot van Mussa heen… Mijn mond viel meteen open. Als twee hele geile, kermende tienertjes likten ze vol in beeld de toch wel indrukwekkende, zwarte lul van Mussa. En ik zag het nu. Ik wist nu dat het echt zo was. En dit ging mijn eigen fantasie ver te boven. Het was nog geiler om te zien dan ik dacht… En daar schrok ik wel een beetje van. Dat kwam vooral omdat ik van Elise begreep dat het Hila was die het voortouw nam. Maar dat was niet te zien. Elise had hem stevig beet met een hand en likte en kuste zijn eikel terwijl Hila min of meer op haar beurt leek te moeten wachten en er maar zo af en toe aan te pas kwam. Elise nam hem ook echt in haar mond. Ze hadden het niet door, denk ik, dat Sophia filmde.

‘En toen?’ vroeg ik toen het filmpje stopte voordat ze klaar met hem was.

‘Ze pijpte hem klaar, geloof ik. Dat heb ik niet op film staan.’ zei ze terwijl er nog een één filmpje over was. Hield ze iets achter voor me?

‘Jezus Christus…’ liet me verzuchtend uit en bonkte met mijn achterhoofd tegen de appelboom aan. Dit was dus echt waar. Maar helemaal eerlijk was ze niet geweest. Ik had gezien dat het vanuit haar kant veel meer gemeend was dan ze aanvankelijk gezegd had.

‘Sorry. Gaat het? Wilde je ook weer geen rotgevoel geven.’ zei Sophia nog lief. Wat dan wel? Wat dacht ze dan wel te bereiken met dit?

‘Elise is niet helemaal eerlijk geweest over dit.’ zei ik nog zonder uit te leggen waarom. ‘Kan het niet geloven.’ zuchtte ik nog een keer.

‘Het is niet haar schuld. Het was die avond.’ zei ze alsof Elise er dan niks aan kon doen. Maar Sophia begreep me niet. Want eigenlijk was het nog beter dan ik me voorstelde… En dat ik er zo over dacht, kon ik niet geloven. Haar zo te zien, gewillig en zuigend op die best wel grote, zwarte lul van Mussa, deed veel meer met me dan het met me zou moeten doen. En dat kon ik nauwelijks bevatten.

‘Dat is het niet.’ zei ik Sophia wel. ‘Ik heb haar nog nooit zo gezien. Nog nooit zo mooi en sexy.’ verklapte ik toen op mijn beurt hoe ik over dit alles dacht en waarom ik er dus nog was. Sophia leek even nodig te hebben dit te beseffen, en moest er toen voorzichtig om lachen.

‘Wat toen daar gebeurde, was echt iets ongelofelijks. Voor iedereen. Ik kan het niet uitleggen. Het is niet te zien op deze beelden. Maar als ik me kut voel, kijk ik hiernaar. Gewoon om weer even te beseffen hoe mooi die avond was en hoe vrij we waren. Daar ging het om.’ gooide ze het toen over een hele andere boeg. Dezelfde boeg die Elise me gisteren had voorgehouden. En ik geloofde het nog ook. Het moest wel zo zijn, al wist ik dus niet hoe het echt was.

‘Ik snap er gewoon niks van. Haar zo te zien, windt me echt enorm op.’ bleef ik eerlijk. ‘We hebben gisteren echt wel ruzie gehad. Maar daarna ook de beste seks ooit.’ werd ik wel heel openhartig. Sophia leek het niet erg te vinden dit te horen. Die leek dit alleen maar als positief te beschouwen. Dat was het misschien ook wel. ‘Pawel kwam nog vertellen dat ze weggingen nadat Maja het hem verteld had. Zijn reactie was heftig en logisch. En toch kan ik me er nu niks bij voorstellen.’ dacht ik anders te zijn dan bijvoorbeeld een Pawel, op dit gebied.

‘Maja ging wel verder dan Elise. Dat weet ik wel.’ zei ze toen nog. En vervolgens kwam alsnog dat laatste filmpje aan bod. Een filmpje waarin te zien was hoe Maja seks had met zowel Jeff als Joey… Ik wilde het niet eens zien. Al zou ik het nooit vergeten. Als ze dit tegen Pawel gezegd heeft, was ze wel heel dapper en begreep ik plots wel de reactie van hem. Al vraag ik me af hoe ik gereageerd zou hebben, zou ik Elise zo zien…

Ik wreef even in m’n ogen en het was allemaal nog veel gekker en debieler dan ik me had kunnen voorstellen. Jeff hadden we vandaag ook nog niet gezien. Nathalie ook niet. Die hadden ruzie gekregen, zei Sophia. Pawel en Maja waren naar huis gegaan, maar ze had wel te horen gekregen van Maja dat zij nog een kans kreeg van Pawel. Ook Elisha en Joey waren samen ervandoor gegaan. Daar wist Sophia ook meer over dan de rest. Die studeerden dan ook samen in Rotterdam met haar. Ze waren min of meer een stel. Maar niet officieel. En dit weekend vonden ze toch te spannend. Ze voelden toch te veel voor elkaar. Het zal allemaal wel. Sophia wist meer dan de rest. Ze had er zelfs beelden van. Ik wist niet wat ik nog moest denken of doen. Ik voelde me in ieder geval niet meer schuldig over onze zoen. Elise had wel wat uit te leggen. Ik vroeg Sophia of ik dit mocht laten zien aan haar. Maar dat mocht echt niet. Niemand had deze beelden, behalve zijzelf. Uit veiligheid. Dat begreep ik wel, al verbaasde me het ook hoe serieus ze dit dan nam. Ze had het immers zelf gefilmd…

‘Mocht je troost zoeken, dan weet je me te vinden.’ zei ze opeens nog. Het schudde me even wakker. ‘Ik had mijn zinnen eerlijk gezegd op jou gezet. En mocht het zo zijn, dan zet ik die zinnen graag verder door. Maar niet ten koste van jullie, natuurlijk.’ leek ze niet te menen, maar meende ze wel. Ik keek haar aan, en zij mij. Vond ze mij leuk? En wat wilde ze dan met mij? Ze maakte het wel weer spannend zo. En de late ochtend was al zo spannend geweest. Zij wist hoe ik over het ‘vreemdgaan’ van Elise dacht. Ik vond dat geil. Ik vond haar sexy op deze manier. En Sophia wist dit nu.