De Vriendengroep - 15

Ik was in dubio. Ik wilde Elise confronteren, maar wilde haar niet zeggen dat ik het gezien had. Voor zover ik wist, wist Elise niet eens van het bestaan af van die beelden. Gek genoeg wilde ook ik niet dat er nog meer zou klappen binnen deze vriendengroep waar ik langzaam deel van begon uit te maken, had ik toch het gevoel. Ik besloot het voor me te houden. Al was het onmogelijk het te vergeten. De beelden van de jongere Elise die gretig de machtige, zwarte paal van Mussa te lijf ging, was niet iets wat ik zomaar kon vergeten. Het spookte bijna constant door m’n hoofd. Had ze gelogen? Of was ze toen te dronken om het nog te kunnen herinneren? Of had ik het gewoon verkeerd begrepen toen ze het vertelde? Het kon allemaal. Maar ik wist nu hoe het echt gebeurd was. En dat maakte me nogal zenuwachtig. Dit was mijn vriendin. Dat meisje op die beelden was al mijn vriendin. Ik dacht van haar te houden. En ik had haar gezien met een ander. Iets wat ze wel had opgebiecht, maar wel pas na een hele lange tijd. En dat het me opwond, was natuurlijk niet goed. Op geen enkele manier. Ook niet het feit dat zij en ik daar gebruik van hadden gemaakt. Ik had er geen verklaring voor. Ik kende het fenomeen wel. Er waren wel meer jongens die dan zouden willen toekijken. Maar ik had nooit gedacht dat ik er zo een zou zijn. Het deed ook een beetje pijn. Dat moet je niet willen. Natuurlijk deed het pijn. Ik had het niet zien aankomen. En waar ik een licht vermoeden had dat Mussa wat voor Elise voelde, en nu ook wist waarom, begon ik ook te vermoeden dat het wellicht wederzijds was. Zouden Elise en Mussa stiekem iets voor elkaar voelen? En was dat nog wel zo stiekem, of wist alleen ik het niet? Er moest een reden zijn waarom Sophia het me het had laten zien. Zoals ze het presenteerde, leek niemand te weten dat ze überhaupt die beelden had. En nu had ze het zomaar aan mij laten zien. Waarom? Ik voelde me iedere keer weer dommer. Wat miste ik? Of miste ik juist niks en dacht ik dat het erger was dan het eigenlijk was? De tijd zou het leren. Maar of ik het wel wilde weten, was nog altijd de vraag.

-

Ik was op onze kamer toen Elise mij daar vond. Ik zat op het kleine stenen balkon en keek naar buiten, naar de bomen, de zon en de mooie achtergrond wat de andere oude gebouwen hier vormden. Het was hier echt mooi. Hoe anders had het kunnen zijn, al zij en ik hier gewoon samen naartoe zouden gaan. Lekker de toerist uithangen. Maar zo was het niet gegaan. Zij was wel de stad in geweest, maar niet met mij. Hyun was er nu niet bij. Die boodschap over haar deed mij verder niks. Ik was gewoon blij Elise te zien. Ik had haar gemist in die korte tijd. Juist omdat ik zelf een foutje begaan had. En vooral doordat ik die beelden gezien had. Ik was er ook wat wantrouwig van geworden. Was ze wel met Hyun op stap? Zat Hyun in het complot? Had ze hem net weer afgezogen? Ik wilde het allemaal niet weten, maar dacht nu zomaar aan dit soort dingen. Ze groet me overigens vriendelijk en als ze naar me toe komt gelopen, kust ze me opgetogen op de mond. Ik rook geen zaad, dacht ik maar… En zij leek zich ook van geen kwaad bewust. Ik knipoogde naar haar en kneep zelfs even in haar bil, om maar te laten merken dat ik van niks wist. Ik ging het haar niet vertellen. Maar het kwaad was dan ook al geschied. Ik had gezien wat ze gedaan had en vooral hoe ze het deed. Het was maar een fragment, maar het zei me al veel meer dan ze zelf in woorden had gedaan. En dat maakte het allemaal heel erg moeilijk. De vraag waar ik vooral mee speelde, was de vraag of wij nog wel door konden gaan zo. Er leek niks aan de hand. Ze was vrolijk en babbelde rustig over haar tijd met Hyun in de stad. Alsof er niks gebeurd was. En nu denk ik wel dat niemand echt heilig is, en mijn eigen ouders hebben misschien ook wel dingen gedaan die niet aan daglicht gebracht mochten worden, maar wat zij had gedaan, vond ik wel ver gaan. En dat ik het ‘accepteerde’ ook. Dat leek me niet de bedoeling. Zou ik dit ooit kunnen vergeten en haar echt kunnen vergeven? En wilde ik dat wel? Of zij? Ik slikte met dat ik mezelf die vragen stelde, maar ze ook voor mezelf hield.

-

‘Was echt leuk vanochtend. Toch? Even met Hyun. Zij is normaal, ten minste.’ kwam ze naast me zitten. Ik keek haar glunderend aan. Ze was weer haar oude zelf. En ik vond haar prachtig. Ze straalde en dat trok me enorm aan.

‘Had liever even alleen met jou geweest…’ zinspeelde ik daar ook snel op in, en deed vrolijk mee met alsof er niks aan de hand was. Hier zat nu weer mijn vriendin zoals ik haar kende, en waar ik onwijs verliefd op was en me ontzettend tot aangetrokken voelde. Zeker na gisteren. Na ons ‘goedmaken’, zal ik maar zeggen. Even los van wat ik wist, wat zij verteld had en wat ik nu gezien had. Die seks was heerlijk. En dat smaakte naar meer. Ook los van alles. Ze kijkt me ook nu ondeugend aan en ik moet me toch enigszins inhouden. Maar het blijkt al snel dat ik het niet los van alles kan zien. Ik handel er niet naar. Dit was een mooi moment geweest om samen alsnog even aan de haal te gaan. Ze vroeg nog wat ik met haar gedaan had als we wel samen waren geweest bij die auto’s. Ik stelde me haar voor op de motorkap van één van die auto’s. Maar voordat ik dat kon zeggen, beeldde ik niet mezelf in met haar, maar toch weer die Mussa. Hij zou haar wel op die motorkap tillen. En dan gingen ze wel een heel stuk verder dan alleen pijpen. Of zou ze het echt alleen bij pijpen houden? Het duurde niet lang voordat ik haar weer voor me zag met die andere, en het maakte me dol van opwinding en schaamte. Dus zei ik niks. Ik hield het nu een beetje af. En dat was ook niet goed. Straks ging ze het nog bij hem halen, omdat ik het niet meer kon geven. Wellicht wat overdreven om dit nu zo maar te denken, maar het had allemaal toch wel wat indruk op me gemaakt, en niet per se ten goede.

-

Ze verandert dan ook snel van onderwerp, en ze zegt dat Nathalie weer gezien was. En Jeff dus ook.

‘Geen idee waar ze was.’ heeft ze het vooral over haar. Wist ze wel waar Jeff was dan? Niemand anders leek dat te weten, namelijk. ‘Ben wel benieuwd hoe zij reageerde.’ liet ze weten dat Jeff dus eenzelfde gesprek heeft moeten voeren als Elise en Maja met de partner. Tot nu toe had ik het best opgevat. Al was ik daar niet trots op.

‘Tja.’ zei ik alleen en kon nog steeds niet echt uit m’n worden komen. ‘Kan me voorstellen dat ze dit niet zag aankomen.’ zei ik maar. Denk je leuk de vrienden van je vriendje te ontvangen in je mooie, oude huisje, willen ze enkel een orgie houden met elkaar… Dat kan rauw op je dak vallen, kon ik haar nu ook vertellen.

‘Hoor het straks wel. Ze wilde shoppen met ons. Is dat goed?’ kwam ze daarna gelijk mee aan.

‘Met jullie?’ vroeg ik haar. Niet met mij erbij dus. Ik voelde de moed steeds verder in mijn schoenen zakken.

‘Ja, met de meiden.’ zei ze dan, en leek ook wel door te hebben dat ik op een behoorlijk zijspoor leek te belandden. Ik had er mijn bedenkingen bij. En die sprak ik zowaar uit.

‘Dacht dat wij nog even wat konden gaan doen samen. De stad in, een rondvaart… Al is het maar even een terrasje pakken?’ vond ik dat ze wel erg weinig tijd voor mij alleen had. Al zou je kunnen zeggen dat ik haar zojuist afgewezen had door niet op haar gehint in te gaan. Maar toen wist ze dit ook al.

‘Ja, maar dat kunnen we ook thuis doen.’ reageerde ze echter wat geïrriteerd. En dat valt niet goed.

‘Dus ik had net zo goed thuis kunnen blijven? Mij kan je ook daar doen. Maar de rest niet, of wel?’ kom ik plots gevat uit de hoek, en ze weet precies waar ik het over heb. Het zat toch dieper dan ze gedacht had. Maar nu wist ze het. Ze kijkt me strak aan en plots is de spanning om te snijden. Wat ging ze nu hierop zeggen? Wat kon ze nog zeggen? Ik had namelijk toch gelijk, of niet?

-

Maar ze zucht het van zich af.

‘Je hebt wel gelijk, sorry. Zo bedoelde ik het ook weer niet.’ zegt ze gelukkig. ‘Je moet er ook niet meer van maken dan het is.’ voegt ze eraan toe. Maar het was wel nogal wat. Heel wat, had ik gezien…

‘Nee, maar kom op. Wat verwacht je dan van me? Je laat me zowat links liggen. En dat terwijl we vannacht… Dat vond jij toch ook? Dat was toch echt goed?’ begon ik daar zelfs aan te twijfelen. Ik was haar achterna naar binnen gelopen. Buiten mocht dit niet gehoord worden. En nu voelde ze zich ook vrij om dat tot mij geluk te bevestigen.

‘Gisteren was echt niet normaal. Bijna eng, zo lekker.’ zei ze namelijk snel hierop. ‘En vanavond wordt misschien nog wel gekker.’ laat ze echter daarna vallen, en ben weer ongerust.

‘Vanavond?’ vroeg ik bijna angstig, al wetende waar ze op kon doelen.

‘Ja, als het lukt, willen we vanavond het alsnog proberen.’ zegt ze dan ook zomaar. En die zag ik echt niet meer aankomen. Was ze gek geworden? En de rest dan? Ik keek weg van haar. Meende ze dit nou echt?!

-

Ze legt haar hand in mijn nek en laat me haar weer aankijken. Haar ogen serieus en gespannen, haar gezicht zo knap en haar lippen zo verleidelijk. Ze kuste me op de wang. Een paar keer. Haar andere hand vond mijn schouder en wrijvend kreeg ze me dichterbij haar, en kuste ze niet veel later ook mijn lippen.

‘Het is niet alleen voor mij, hè?’ fluistert ze dan zachtjes in m’n oor. ‘Er zijn er wel meer die jou aantrekkelijk vinden.’ lispelt ze verleidelijk door. Dit was ook een manier om iemand te overtuigen. Maar helemaal achterlijk was ik niet. Ze wilde gewoon weer vreemdgaan, dacht ik in eerste instantie. En om dat te rechtvaardigen, moest ik dan maar hetzelfde doen. Wist ze van Sophia? Ik wist het niet. Ik dacht het niet. En zou ik daar genoegen meenemen. Zou een nacht, of maar een moment, met Sophia mij in staat stellen te accepteren dat Elise weer met Mussa zou gaan? Dat was nogal een vraag, die ik niet kon beantwoorden. Elise kuste me weer op de mond en haar handen glijden tegelijk over mijn borst naar beneden en vinden mijn kruis. Zachtjes begint ze daar de harde bobbel te kneden. Ze lacht er wat geniepig om. Ze bespeelde me onwijs goed.

‘Ik weet het niet.’ zei ik haar wel, lichtelijk verontrust, maar ook duidelijk opgewonden.

‘Zou je mij met een ander willen zien zoenen?’ vraagt ze me zachtjes, en stel haar weer met Mussa voor. Ik durf niet te antwoorden. ‘Met Hyun?’ zegt ze vervolgens, wat mij verbaasde. En zo keek ik haar ook aan. Zo duidelijk had ze dit nog niet uitgesproken. En dat zonder drank.

‘Wil je dat dan?’ vroeg ik haar bijna stiekem, zo zacht.

‘Voor jou wel.’ liet ze het dan een beetje in het midden. Interessant. En bijna had ze me. Toch was het wantrouwen jegens haar groot, en dacht ik dat ze wel een dubbele agenda had wat dit betreft. Maar zoals ze m’n stijve kneedde, was wel erg fijn. ‘Of een ander? Hyun gaat niet zo ver als jij misschien zou willen.’ lispelde ze door. Ze maakte m’n broek nu los en kijkt even later naar mijn harde in haar handen. ‘Maar ik ben er dan ook nog…’ hijgt ze zachtjes en ze zakt voor me af. Ze kijkt me ondeugend aan en grijnzend neemt zomaar mijn eikel in haar mond, sluit ze haar ogen en zuigt ze er even genietend op… Okay, dit leek er meer op. Ze wist wel wat ze deed. En ik begon het minder erg te vinden. Ze komt hierna weer naar boven en kust m’n hals. ‘Of heb je liever dat Sophia het doet? Of Kamila?’ bleef ze m’n hals kussen. Ik zou dat niet erg vinden. Maar zij ook niet dan?

-

‘Zou je toekijken dan?’ vroeg ik haar hijgend. Ze keek me met haar grote ogen vol opwinding aan, en dat het wat met haar deed, was eigenlijk al wel duidelijk. Toch sprak ze het niet uit. Haar hand gleed weer beheerst over m’n paal en ik werd harder met de minuut en alles wat ze zei. Ik zou het wel willen zien. Ik met een ander en dat zij dan toe zou kijken. Al had zij er al een heel ander beeld bij.

‘Ik denk niet dat dat gaat.’ zei ze namelijk spannend. ‘Misschien ben ik wel te druk met een ander.’ zinspeelde ze ook alsof ze haar fantasieën vrij kon uitspreken. En dan hijgde ik weer iets harder dan zojuist. ‘Zou jij kijken?’ vroeg ze mij gelijk terug. Ik stelde me een situatie voor waarin Sophia mij zou pijpen, heerlijk en zoals ik nog nooit had mogen meemaken. En dan keek ik over Sophia heen en zag ik daar Elise met een ander. Maar niet met een andere chick. Met Mussa. Zoenend, trekkend en pijpend… Zou ze zich door hem laten nemen? Zou ze dan nog oog voor mij hebben? Ik zou de mond van Sophia binnen de minuut gevuld hebben met zaad als ik dat zou zien. En dus zou ik toekijken. Dus knikte ik nu ook naar Elise, die me nog altijd beheerst bleef aftrekken en dit steeds leuker leek te vinden. Ook mijn antwoorden stemden haar gunstig. Het was een spelletje, en een gevaarlijke ook. Zouden we echt seks met anderen kunnen hebben in dezelfde kamer als de ander. En waarom dan eigenlijk? Dan konden we het net zo goed gewoon met elkaar doen. Of was dat niet spannend genoeg? Elise zou mij ook mogen pijpen, terwijl ze genomen zou worden door Mussa… Maar dat zei ik haar maar niet. Ik maakte mezelf nog gekker dan zij al deed. Ze noemt zijn naam helemaal niet. Maar ik denkt dat ze wel weet aan wie ik denk. Wie anders? ‘Ik zou alles doen.’ zei ze zachter. ‘Alles wat je wil…’ hijgde ze nu in m’n oor. Ik begon te trillen en zag haar alles doen wat hij wilde. Alles. Echt alles. En dat liet mij komen. Wild begon mijn pik te spuiten en harde stralen schoten ongecontroleerd tegen haar aan, waar ze zelf ook lekker om moest hijgen en verheugd keek ze me aan. Ze laat zich buitenadem tegen me aanvallen. Dat ik nu klaarkwam, leek haar wel heel erg op te winden. En dat vond ik dan weer opwindend…

-

Nog geen minuutje later doet ze alsof ze nooit hitsig was geweest. Ze heeft zichzelf even kort opgefrist en waar ik nog hoopte dat dit het begin was van wat tijd samen waarin ik wel meer wilde met haar, leek ze daar niet vanuit te gaan. Ze had me laten komen. Daar was het haar blijkbaar om te doen. Dan kon ik ook niet zeuren. Zo zei ze het niet, maar zo voelde het wel een beetje. En wat ze nu wel of niet wilde en verwachtte van vanavond, bleef mij een raadsel. Want ze ging shoppen. Dat hoopte ik dan. Nadat ze zich omgekleed had en ze er eigenlijk nog lekkerder bijliep dan zojuist. Maar voor wie? Zodra ik alleen was, werd ik weer langzaam gek. En dat terwijl ik wist dat ik het waarschijnlijk veel erger maakte dan het was. Of was het nog niet erg genoeg geweest?