Disneyland Parijs - 9

“Dan kies ik voor Phantom Manor.” “Doen we, dan moeten we nu wel die kant op.” We gingen op weg en Ida, die nu ineens heel vrolijk was, nam ons alle twee in de arm en zo liepen we naar Phantom Manor. We konden inderdaad bijna zo doorlopen en gingen met ons drieën in een Doombuggy zitten, natuurlijk Ida weer in het midden. Ze boog naar mij toe en fluisterde: “Zal ik je een geheimpje vertellen. Ik ben sinds mijn gesprek met Chantal hartstikke geil en mijn poesje is zeiknat, voel maar eens.” Ik stak mijn hand tussen haar benen en voelde dat haar broek klammig aanvoelde. “Godsamme Ida, het lijkt wel alsof je in je broek hebt geplast. Albert moet je hier eens voelen!” Zonder omhaal stak ook hij zijn hand tussen de benen van Ida. “Tjezus zusje, dit is niet normaal, je bent zeiknat.” “Ja dat weet ik zelf ook wel. Het liefst zou ik nu een dikke pik in mijn poesje geduwd krijgen, ik ben zo geil.” “Tja dat kun je wel willen, maar dat zit er niet in. Zou niet weten hoe en waar. Jij zelf wel? Of jij Jochum?” “Nee, geen idee. Als je wat wil moet je straks maar een wc op zoeken en je zelf klaar vingeren, maar neuken gaat hem echt niet worden. Je kunt moeilijk met één van ons een damestoilet binnen lopen of anders om.

Onze Doombuggy verliet net het station, Ida maakte haar broek los en zei: “Zo lang kan ik niet wachten.” Haar hand verdween in haar broek en ik kon zien dat ze heftig haar kut begon te bewerken. “Hey joh, er hangen hier overal camera’s hoor.” “Nou en, als we uit het park worden geschopt, jammer dan. Het is toch onze laatste dag.”, zei ze nu hijgend. “Die is lekker, ik heb nog twee reserveringen gemaakt, weet je nog.” Ida ging gewoon door. “Dit is zeker lekker. Nog even en dan kom ik.” En inderdaad nog voor het einde van de rit, kwam ze, tegen mij aan hangend, hijgend en kreunend klaar. “Gek mens, nu gauw je broek dicht we zijn er bijna.” Ida deed haar broek dicht en hield Albert haar naar kutsap ruikende vinger voor. Hij twijfelde geen moment en stak deze in zijn mond. “Jammie, lekker.” We kwamen weer aan bij het station en hoorden bij het uitstappen plotseling door de luidsprekers: “Thank you for the show, young lady. I really enjoyed it, as much as you did.” Krom van het lachen verlieten we de ‘Manor’.


Buiten aangekomen zag ik dat er een donker vlek in de broek van Ida was ontstaan. “Moet je kijken het lijkt wel of je in je broek hebt geplast.” “Ach dat droogt wel weer.” “Ja dat wel, maar de geur zal je de rest van de middag wel bij je houden.” Zullen we dan nu maar richting het Chaparrel Theater gaan, we zijn wat te vroeg, maar ik wil die show echt niet missen. Die stond boven aan mijn verlanglijstje.” Albert en Ida vonden mijn voorstel prima. In de wachtrij omarmde Albert zijn zusje van achteren. “Gaat het weer een beetje.” “Ja hoor prima. Klaarkomen was echt wat ik even nodig had.” Albert trok haar wat steviger tegen haar aan en kuste haar in haar nek. “Wat voel ik daar tegen mij aandrukken? Het lijkt wel een stok.” “Doe niet zo onschuldig, dat komt door jou met je rare fratsen.” “Jochum, ik denk dat jullie straks beter een wc op kunnen zoeken. Albert is een beetje geil geworden door mij en staat nu als een hond tegen mij op te rijden.” Komt vast goed, jou streken hebben ook mij niet ongemoeid gelaten.” Ik greep, alsof ik Michael Jackson Imiteerde, in mijn kruis. Niet veel later was het tijd om het theater binnen te gaan. De show begon en ook dit was weer de kwaliteit die je van Disney kon verwachten. Ik had dan ook absoluut geen spijt dat ik er totaal 45 euro voor neer had gelegd, al is dat eigenlijk tegen mijn principes. Daar tegenover er zijn deze week wel veel grotere principes over boord gegooid.

Nadat we het theater weer verlaten hadden wilde Albert zo snel mogelijk op zoek naar een rustig toilet. Hij zei heel nodig te moeten, en knipoogde daarbij naar Ida en mij. “Jullie gaan je gang maar, ik kom vanavond wel aan de beurt. Ik wacht wel even.”, zei Ida.
Nu bleek ook wel weer dat een goede voorbereiding het halve werk is. Ik had namelijk op internet gevonden dat er in Frontierland een toiletblok is dat altijd rustig is, omdat bijna niemand het weet te vinden. Ik loodste Albert er heen en zei tegen hem: “Ga jij maar eerst naar binnen. Ik kom wel achter je aan.” Albert ging naar binnen en na een klein poosje ging ik achter hem aan. “Veel plezier.”, zei Ida. Ik stapte het toiletblok in en zag dat er maar 5 deuren waren. “Albert?” zei ik zacht, “Waar ben je?” “Hier”, hoorde ik achter de verste deur vandaan komen. Ik liep er heen klopte op de deur. Deze ging open en ik werd meteen naar binnen getrokken, gedraaid en kwam zittend op de wc terecht, met een stijve lul recht voor mijn neus. “Pijpen”, was alles wat Albert zei en duwde zijn pik in mijn mond. “Hij maakte direct neukbewegingen en zijn pik schoof zover mijn keel in dat ik begon te kokhalzen. Ik wilde mijn hoofd terug trekken maar Albert had zijn hand achter mijn hoofd gedaan en hield mij tegen. Ik begon te kwijlen en Alberts lul werd goed nat en glad. Hij trok zijn lul terug. “Overeind en bukken”, weer een commando. Hij maakte mijn broek los en trok hem naar beneden, vervolgend deed hij zijn hand voor mijn mond om te voorkomen dat ik zou gaan schreeuwen. Hij plaatste zijn pik tegen mijn aars en duwde hem gestaag naar binnen, tot ik zijn ballen tegen mijn kont voelde. Hij trok zich weer langzaam terug en vervolgens stootte hij keihard weer naar binnen. Ik kreunde van pijn, maar door zijn hand voor mijn mond was dat bijna niet te horen. Ik werd nu keihard door hem geneukt, Albert ging puur voor zijn eigen genot. Ik hoopte dat het niet te lang ging duren, de pijn was te groot. Toch liet ik hem zijn gang gaan. Na nog geen 3 minuten ramde hij zijn pik nog één keer diep naar binnen en voelde ik zijn sperma mijn darmen binnen gutsen. “Zo, dat ben ik kwijt. Wat heb je toch een heerlijk neukhol.” Ik kreeg nog een ferme tik op mijn kont en Albert verliet het toilet. ‘Daar moeten we het toch nog eens een keertje over hebben’ dacht ik terwijl ik mijn broek weer aan deed.

Buiten kwam Albert bij Ida. “Dat was snel. Waar heb je Jochum gelaten?” “Ja, was inderdaad snel, ik was ook zo klaar. Jochum staat denk ik nog even bij te komen, heb hem hard aangepakt.” Ida keek Albert aan en zag een meer dan tevreden blik toen hij dat zei. Ze dacht: ‘Er is iets heel erg aan jou verandert broer, ik weet niet precies wat of waar het vandaan komt. Je hebt zo’n zacht karakter, maar als het op seks aan komt verander je helemaal. Daar gaan we het zo snel mogelijk over hebben, ik wil uitleg, liefst vandaag nog.’ Ik kwam nu ook bij hen aan en Ida vroeg meteen: “Gaat het?” “Ja, het gaat wel. Ben stevig aangepakt.” We keken elkaar aan en we zagen in elkaars ogen dat we elkaar begrepen. Daarna gaf Ida haar broer een verwijtende, zelfs wat boze, blik.

“Jochum, hoe laat moeten we ook al weer in het restaurant zijn?” vroeg ze nu. “Kwart voor 4.” “Zullen we dan vast naar het andere park gaan, het is nu 2 uur, misschien redden we het nog om in Crush Coaster te gaan. Daar zijn we nog niet in geweest en ik ben er best benieuwd naar.” “Ik vind het prima. Jij ook Albert?”. “Ja hoor.” Hij zou zijn arm om Ida heen slaan, maar zij liep om mij heen zodat dat niet lukte. Om het nog erger te maken sloeg ze wel haar arm om mij heen en zo liep ze samen met mij bij Albert vandaan. Ze schonk verder niet een klein beet je aandacht aan Albert, die nu 3 meter achter ons liep. “Wat doe je?”, vroeg ik. “Wat bedoel je?”. “Eerst ontwijk je Albert en nu negeer je hem.”. “Ja, ik ben kwaad op hem. Hij moet eerst maar eens gaan uitleggen waarom hij zo doet. Het is toch niet normaal.” “Het is jou dus ook opgevallen.” “Ja, natuurlijk en jij weet ook dat ik het ook al aan den lijve heb ondervonden. En of je het goed vindt of niet ik ga hem er vanmiddag nog mee confronteren.” Ik wist niet of dit nu wel zo verstandig zou zijn, maar ik zei er verder niets van.

We kwamen aan in het Studios park en gingen meteen rechts af richting ‘Crush Coaster’. Zoals gebruikelijk stond er een lang wachtrij. 60 minuten gaf het bord boven de ingang aan. “Dat moeten we kunnen redden”, zei ik, “Chez Rémy is hier vlakbij.” We sloten aan in de wachtrij en schuifelden stilzwijgend richting de achtbaan. Ik denk dat Albert aanvoelde dat er wat was, want op een gegeven moment vroeg hij: ”Wat is er met jullie? Jullie zijn zo stil.” Voor ik iets kon zeggen zei Ida op een boze toon: “Denk daar maar even over na!” Ik voelde Ida haar hand op mijn kont. “Gaat het weer een beetje?” “Ja hoor. Ben ook wel wat gewend. Hij heeft gelukkig niet een hele dikke pik. Maar om die zonder voorbereiding zo naar binnen geduwd te krijgen is nou niet echt fijn.” “Dat kan ik mij voorstellen." Ze gaf mij een kus. “Laat hem maar even nadenken nu, ik wil straks echt een verklaring van hem.” Een kwartiertje later konden we plaats nemen op de rug van een schildpad en werden we draaiend en wel meegenomen met de Oost Australische Golfstroom. Het is geen hele lange, maar wel een leuke ietwat duizeligmakende, attractie. “Dat hadden jullie wel mogen zeggen, ik sta te tollen op mijn benen. Kan wel merken dat ik geen 18 meer ben!” zei Ida, nu gelukkig weer lachend. Albert moest ook lachen om haar reactie. “Nergens geen last van, en jij Jochum?”. “Nee ik ook niet. Moet ik je even ondersteunen Ida? Of blijf je wel op de been?” “Gaat wel lukken. Gaan we nu naar het restaurant, dan kan ik daar weer zitten en rustig bij komen.” “Ja we gaan die kant op. We zijn mooi op tijd.”

We liepen rustig naar ‘Chez Rémy’ en toen we binnen kwamen keek Ida haar ogen uit. Stoelen gemaakt van grote kroonkurken, supergrote kerst verlichting, grote borden die de zitplaatsen scheidden en grote papieren parapluutjes tussen de tafels als verlichting. Alles klopt. “Wat is dit mooi aangekleed. Het lijkt net alsof je gekrompen bent.” “Dat is ook de bedoeling: je hebt weer het formaat van een rat.” We werden door een aardige dame naar een tafel gebracht en kregen de menukaart. “Jullie mogen een voor-, hoofd- en nagerecht bestellen. En natuurlijk drinken. Neem maar wat je wil.” Twee paar ogen keken mij dankbaar aan, de spanning die er heerste was als sneeuw voor de zon verdwenen. “Wat staan er veel lekkere dingen op het menu! Ik moet er wel even om denken dat ik niet iets uitkies met knoflook of zo. Ik denk niet dat Chantal dat zal waarderen.”, zei Ida. “Misschien komt ze alleen maar met je praten.” , zei Albert tegen haar. “Praten was niet mijn plan.” Ida kreeg een ondeugende blik in haar ogen. “Dat verbaast mij helemaal niks.”, zei ik, “En ik begrijp je helemaal. Grijp je kans.” “Dat lag wel in de planning.” De voorgerechten werden gebracht en terwijl we er lekker van genoten zei Ida: “Albert er moet mij wat van mijn hart.” ‘Oh jee’, dacht ik ‘daar gaan we.’ “Wat dan zus?” “Er is mij wat opgevallen en ik vroeg mij af waar dat vandaan komt.” “Zeg het maar.” “Jij bent normaal gesproken een hele lieve, zachte man die het liefst wat op de achtergrond blijft.” “Ja, wat is daar mis mee?” “Helemaal niets. Maar wanneer er seks in het spel komt verander je helemaal. Je neemt het voortouw en dat is op zich niet erg, maar je wordt opeens ook heel dominant en eerlijk gezegd vaak ook hardhandig.” “Dat valt toch wel mee.” “Nou nee, dat valt niet altijd mee. Je hebt Jochum vanmiddag en al eerder deze week min of meer verkracht, daarom was ik vanmiddag ook best wel boos op je en afstandelijk. Mij heb je al een paar keer zoals jij het noemt ‘stevig aangepakt’.” Albert voelde zich toch wat aangevallen en zei: “Noem eens wat voorbeelden.” “Ooh, die heb ik voor je. Beloof me niet boos te worden, ik wil je niet aanvallen. Ik zoek een verklaring, dat is alles.” In spanning wachtte ik af hoe dit gesprek zich verder zou ontwikkelen. “Ik beloof niet boos te worden.” “Oké, voorbeelden dus. De avond dat Jochum mij geschoren heeft heb je hem, terwijl ik mij douchte, keihard geneukt, hij schreeuwde het uit maar jij ging gewoon door. En de opmerking: ‘Zo, nu is hij van jou’ vond ik ook niet echt gepast. Volgend voorbeeld. De avond dat je mij voor het eerst geneukt hebt, ging ook niet echt zachtzinnig. Moet ik doorgaan?” Albert knikte stilzwijgend. Ida ging door: “Die zelfde avond heb je me anaal ontmaagd, je begon lief en zachtaardig. Tot je er helemaal in zat, toen kwam weer die dominante Albert naar boven en neukte je mijn kont bijna kapot. Oké, Jochum moedigde je wel wat aan, maar toch. Gisteravond nam je ook het initiatief en weer werd het extreem door jou pik bij die van Jochum in mijn kut te proppen. Je zag dat het mij pijn deed, maar weer ging je gewoon door met de opmerking ‘het zal passen en het gaat passen’.”
Ida was even stil omdat onze hoofdgerechten werden gebracht. Ik keek even naar Albert en kon zien dat hij niet goed wist wat hij er allemaal mee aan moest. Zijn gezicht was inmiddels rood geworden en hij wist niet waar hij kijken moest en keek dus maar naar beneden naar zijn bord. De ober ging weer weg en Ida nam nog een keer het woord. “Nog een voorbeeld, dan gaan we eten. Vanmiddag was het weer raak. Je hebt Jochum wederom praktisch verkracht. Hij kwam gebroken naar buiten en ik kon duidelijk zien dat hij pijn had en van de kaart was. Eerlijk is eerlijk, en ik kan niet voor Jochum spreken, maar ik heb er de keren dat je zo deed er uiteindelijk ook wel van genoten, maar ik zo graag van jou willen weten of jij zelf weet waar dat gedrag vandaan komt. Je bent, als het op seks aan komt, net Dr.Jeckel and Mr.Hyde.” Het was even stil aan tafel. Albert begon nu toch te praten: “Je hebt wel gelijk denk ik en je hebt ook recht op een uitleg, jij trouwens ook Jochum. Maar geef mij even de tijd om er zelf over na te denken. Ik beloof dat ik voor de avond begint er op terug kom. Nu eerst van dit lekkere eten genieten. Eet smakelijk allebei.” Opgelucht haalde ik adem en dacht ‘Dit is beter gegaan dan ik had gedacht’. “Ja eet smakelijk.” En spontaan gaf ik hem een zoen. En fluisterde hem in zijn oor een paar woorden die ik al vaker had uitgesproken deze week: “Het komt goed.”

We zaten lekker te eten toen ik uit het niets zei: “Ik zal jullie ook nog wat vertellen. Vanochtend was ik even een poosje helemaal stil en in mijn eigen wereldje. Een opmerking van jou Ida deed mij denken over mij zelf.” “Oh, wat zei ik dan.” “Je zei iets in de trant van dat nu je een keer seks wilde hebben met Chantal, dat je niet verliefd zou kunnen worden. Dat je een hetero-vrouw was en zou blijven.” “Ja dat weet ik nog, dat ik dat zei. En ik sta er ook helemaal achter. Maar wat heeft dat met jou te maken.” “Nou, ik heb mij altijd 100% homo beschouwd en genoemd. Die nooit een relatie met een vrouw heeft gehad of zal krijgen, want verliefd op een vrouw zou ik nooit worden. En kijk ons nou allebei smoorverliefd. Ik gaf het de schuld aan de omstandigheden deze week, maar dat is mij zelf voorliegen. Ik weet hoe echte verliefdheid voelt.” Ik keek ondertussen even naar Albert, de man waar ik al zolang dat gevoel voor heb. “Wat ik mij dus afvraag is: noem ik mijzelf nog steeds 100% homo of ben ik biseksueel. Dat houdt mij dus bezig.” Nu was het Albert die zijn arm even om mij heen sloeg. “Maakt dat wat uit, homo of bi? Wij zijn altijd van niet in hokjes denken geweest en wat doe je nu zelf?” “Ja, hebt gelijk wat dat betreft. Maar wat moet ik zeggen als iemand mij vraagt? Het zal vast uit komen dat ik twee verschillende relaties heb, eentje met jou en eentje met Ida.” Ida mengde zich er ook in. “Weet je wat ik zou doen? Ik zou het aan de mensen die er naar vragen zelf overlaten. Als zij in hokjes willen denken, plakken ze er ook maar een etiket op. Je overdenkt het volgens mij.” “Als je het zo stelt. Ik hoef mijzelf niet een etiket op te plakken laat dat de mensen maar doen die daar behoefte aan hebben. Volgens mij hebben we in een rap tempo weer een probleempje opgelost.”

“En zusje heb je een beetje zin in straks?” “Wat denk je zelf Albert, natuurlijk heb ik er zin in, maar ik word nu het dichterbij komt toch ook wel een beetje zenuwachtig.” “Dat snap ik. En is je poesje net zou zenuwachtig?” vroeg Albert lachend. “Nou dat valt wel wat mee, dit heerlijke eten is een goede afleiding. Heb nog wel wat een opwindend gevoel, maar dat geile van vanmiddag is wel afgenomen. Mijn kut is nu ook niet zo nat meer, maar dat kan ook allemaal wel door de spanning komen.” Ik vroeg: “Over jouw kut gesproken, moet die straks voordat Chantal komt ook nog even een keer geschoren worden of vind je hem nog mooi glad?” “Op zich wel, al voel ik al wel weer stoppeltjes.” “Dan pak ik het scheergerei straks even mee uit de auto, dan help ik je nog een keer. Dat is nu ook zo gebeurt.” “Nou als dat niet lang duurt, graag dan.”

De ober kwam weer langs om onze lege borden op te halen, om niet lang daarna onze desserts te brengen. Nu nam Albert het woord. “Ik denk dat ik nu al weet en eigenlijk de hele tijd al, waar het vandaan komt dat ik, zoals Ida het noemt, dominant en hardhandig ben tijdens de seks. Al van kleins af aan wordt er bijna alles voor mij geregeld of beslist en heb ik weinig tot niets in te brengen gehad. En eigenlijk is dat meestal nog steeds zo.” Nu keek ik Albert enigszins boos aan. Hij praatte snel door: “Dat is geen verwijt Jochum. Doordat jij bijna alles bij ons regelt, omdat jij daar nu eenmaal beter je weg in weet te vinden dan ik, beslis je ook veel voor ons beiden. Ook doe jij de financiën. Jij bepaalt vaak wanneer er iets gekocht kan worden, of we op vakantie kunnen en wat dat dan mag kosten. Zoals ik al zei dat vind ik niet echt niet erg, maar daardoor heb ik soms wel het gevoel dat ik ook nu nog vaak niets in te brengen heb. Ik heb die avond dat jij Ida zou gaan scheren je voor de eerste keer gewoon gegrepen, min of meer toch omdat ik wist dat er meer tussen jullie zou gaan gebeuren. Maar tot mijn eigen verrassing vond ik het heel fijn dat ik nu degene was die bepaalde wat en hoe het gebeurde. Het was niet alleen lichamelijk een genot voor mij, maar ook geestelijk. Eindelijk had ik iets ontdekt waarbij ik de touwtjes in handen had en jij niets in te brengen had. Ik hoorde je best wel dat je pijn had, maar ik had het voor het zeggen. Van dat idee werd ik zo vreselijk geil dat ik al snel gigantisch klaar kwam.” Hij was even stil en keek Ida en mij aan, maar wij zeiden of deden beide niets. “Nu weten jullie waar het vandaan komt. Ik ben mij zeker bewust dat ik jullie allebei pijn heb gedaan en daar bied ik oprecht mijn excuses voor aan, maar ik ga niet beloven dat het nooit meer gaat gebeuren, nu ik voor mijzelf weet graag de touwtjes in handen te hebben tijdens de seks.” Ida zei nu als eerste wat. “Jee broer, wat een openbaring. Ik begrijp het nu wel helemaal en ik denk Jochum ook wel.” Ik knikte alleen even. “Je hoeft je excuses niet aan te bieden, want ook al heb je mij wel pijn gedaan, ik heb er ook van genoten. En jij dan Jochum?” “Ik denk er precies zo over. Alleen vanmiddag even niet. Ik voel het nu nog steeds.” “Sorry, dat is nooit mijn bedoeling geweest.” “Nou ophouden sorry te zeggen, het is goed. Ik vind het heel mooi dat je zo open en eerlijk bent. Ik weet toch dat je moeilijk over jouw gevoelens praat, dus dit verdient nu een kus en misschien vanavond nog wel meer.” Ik liep naar hem toe en gaf hem midden in het volle restaurant een stevige zoen. Toen ik weer zat zei ik: “We moeten alleen even bedenken hoe we jou verlangens in een goede vorm kunnen gieten, zodat wij of wie dan ook niet overvallen wordt wanneer mr. Hyde te voorschijn komt.” En eindelijk konden we alle drie weer even hardop lachen om die opmerking.

Ida en ik hadden onder het verhaal van Albert onze toetjes opgegeten, alleen dat van Albert stond nog onaangeroerd op tafel. “Willen jullie dit delen? Ik hoef het eigenlijk niet meer, iets te veel spanning om wat ik jullie net heb verteld.” “Ik zit vol.”, zei Ida. “Ja, ik ook”, zei ik er direct achteraan, “dus laat maar gewoon staan. Het is niet anders.” Ik pakte mijn telefoon en keek hoe laat het was. “Het is bijna vijf uur. Wat zeggen jullie er van dat ik ga betalen en dat we dan rustig naar de auto lopen. Dan kan tijdens de wandeling ons eten even zakken. Dan zijn we nog voor zessen bij ons andere hotel.” “Ga dan maar gauw betalen. Dan heb je ook nog tijd genoeg om mijn zusje haar poes te scheren. Wil dan wel even met je meekijken, of wordt je dan zenuwachtig. Dat kan natuurlijk niet, je moet haar niet verwonden voor Chantal er is. Daarna vanzelfsprekend ook niet.” Albert moest zelf lachen om zijn eigen uitspraak.

We gingen naar buiten en Ida zei: “Oh mannen, wat was dat lekker allemaal. Jochum, jij mag wel vaker trakteren! Ik heb er echt van genoten, zelfs onder die toch wel pittige gesprekken die we gehad hebben.” Ze draaide zich naar mij om en gaf me een tongzoen die ik graag beantwoorde. De zoen duurde geloof ik wat te lang, want ik hoorde Albert zeggen: “Euh, jullie beginnen op een attractie te lijken, de mensen blijven staan te kijken.” Ida verbrak de tongzoen. Tot mijn plezier zwaaide ze naar de toeschouwers en maakte een buiging. Ik bedacht mij geen moment en volgde haar voorbeeld. Tot ons verbijstering kregen we van sommige mensen ook nog applaus. “Mafketels!”, riep Albert en rende bij ons vandaan. Zo’n 30 meter verder bleef hij hoofdschuddend op ons wachten. Ida en ik liepen gearmd naar hem toe en Ida nam hem aan de andere arm. ‘Zo’, dacht ik, ’we zijn weer de drie-eenheid.’ “Naast dat we zo lekker gegeten hebben, zijn we ook weer wat van elkaar te weten gekomen. Hoe mooi is dat.”, zei Ida. We liepen inmiddels door de Village, bijna op het einde hiervan, bij heliumballon ‘Panoramique’ riep Ida opeens uit het niets: “Ik heb het!!!” Albert en ik schrokken beide. “Ida, ik schrik me dood, wat heb je?”, riep nu Albert geschrokken. “De oplossing voor jouw seksuele voorkeur.” “Wat dan?” “Heel simpel: een rollenspel.” “Huh, hoe bedoel je.” “Wanneer jij Jochum of mij wil domineren, spreek je gewoon een rollenspel af.” “Ik kan je nog niet helemaal volgen.” “Nou gewoon een rollenspel, bijvoorbeeld: leraar en leerling, dokter en patiënt en wil je het echt bont maken, meester en slaaf. Zo weet een ieder wat hij verwachten kan en wordt je niet meer ergens door overvallen.” “Dat is het! Denk je ook niet Jochum?” Ik stond Ida allen maar met open mond aan te kijken. Ik stak ter goedkeuring twee duimen in de lucht. Nog geen 10 minuten later waren we bij de auto. Ida gaf mij de sleutel. “Rij jij maar, jij weet waar we moeten zijn.” We stapten snel in en iets meer dan 5 minuten later parkeerde ik bij Hotel Campanile.