Lauren Gaat Weer Naar School - 17

De ontdekking dat mijn vrouw me voor de tweede keer opzettelijk had bedrogen door seks te hebben met de huismeester, woog zwaar op mijn psyche. Ik probeerde haar gedrag te rationaliseren in de context van het spel dat we begonnen waren, maar mijn focus keerde altijd terug naar haar schijnbare behoefte het stiekem te doen. Ik heb zelfs overwogen of haar motivatie te maken zou kunnen hebben met een onbewuste behoefte met onze dochter te wedijveren.

Lauren had niet veel minnaars gehad en met de recente onthulling dat onze dochter een beetje promiscue was, vroeg ik me af of daar misschien een verband mee was.

Maar zelfs als ik begreep wat haar dreef, moest ik beslissen wat ik nu moest doen. Lauren had alle vertrouwen uitgewist en in mijn huidige emotionele toestand kon ik niet begrijpen hoe ze dat zou kunnen herstellen. Die gedachte maakte me angstig en in veel opzichten verward, en de weken daarop deed ik mijn best elke interactie te vermijden. Dit zette haar meer op scherp en voorspelbaar kwam het uiteindelijk tot een uitbarsting.

"Kijk, we moeten praten. Ik kan zo niet leven," zei ze.

"Er is niets om over te praten. Je bent een bedrieger," verklaarde ik, dankbaar dat onze zoon weg was.

"Wat wil je dat ik zeg... dat ik doe? Ik heb honderd keer gezegd dat het me spijt. Wil je dat ik stop met school?" vroeg ze met trillende stem.

Ik dacht even na over haar vraag. "Doe maar wat je wil, ik heb het opgegeven," zei ik toen ik besloot dat ik niet de energie had door te gaan met deze woordenwisseling.

"Dat is niet eerlijk," vuurde ze terug. "Je denkt erover me te verlaten, dat zie ik," zei ze toen ik niet reageerde.

Die gedachte was even door mijn hoofd gegaan, maar ik had hem snel verworpen. We hadden te veel gedeelde geschiedenis en mijn eerdere aanmoedigingen met betrekking tot meer agressief, seksueel gedrag, maakte me gedeeltelijk schuldig.

Maar het allerbelangrijkste was dat ik nog steeds zielsveel van haar hield en me geen leven zonder haar kon voorstellen. Nee, we moesten hier op de één of andere manier doorheen zien te komen, maar op dit moment wilde ik mijn gelijk halen.

In plaats van te reageren op haar verklaring, liep ik dan ook gewoon weg. Ik wist dat het een gemene zet was, maar op dat moment had ik geen sympathie voor haar en wilde ik dat ze pijn leed. Toen ik de deurknop omdraaide om te vertrekken, hoorde ik dat ze begon te snikken.

Wekenlang hing er een koude sfeer in ons huis en hoewel onze zoon niets zei, wist ik dat hij het ook voelde. Op de één of andere manier slaagde ik erin beleefd te blijven, maar vermeed ik haar pogingen om te praten en wees haar avances in bed af. Langzaam begon ik een pad voorwaarts te bedenken, omdat ik, net als zij, wist dat de situatie niet kon voortduren. Ik was er zeker van dat het niet erger kon, maar ik leerde al snel anders.

Ik moest naar de stad voor een zakelijke bijeenkomst en besloot vroeg te vertrekken om onze dochter te bezoeken. Ik hield doelbewust het korte tripje voor Lauren achter en was van plan mijn dochter ruim van tevoren te bellen. Maar zodra ik wegreed ging mijn telefoon over, en het gesprek duurde tot ik slechts een paar blokken verwijderd was van het appartement. Ik besloot dan ook onaangekondigd aan te komen, parkeerde, liep naar de deur en ging naar binnen, me afvragend of ze daar zou zijn of op school.

"Nicole?" riep ik.

"Papa?" hoorde ik haar seconden later met een nerveuze stem reageren.

Ik bereikte de slaapkamerdeur op tijd om te zien hoe ze een deken om haar naakte lichaam wikkelde, maar wat mijn aandacht trok was de andere vorm die nog in het bed lag. Toen ik me realiseerde dat ik mijn dochter had betrapt op een seksueel onderonsje, stapte ik weg en voelde me beschaamd. De gedachten aan de huismeester schoten echter door mijn hoofd en ik draaide me om en kon een glimp opvangen van de bovenkant van het hoofd van de man. Gelukkig kon ik aan de haarkleur zien dat het niet Harry was, dus ik besloot dat ik moest vertrekken.

"Sorry..." mompelde ik.

"Wat doe je hier?" vroeg ze terwijl ze de deur achter zich sloot. "Je moet gaan. Ik bel je later," voegde ze er ruw fluisterend aan toe voordat ik kon antwoorden.

Binnen een paar seconden was het Nicole gelukt mij een schuldgevoel te geven en terwijl ik naar de parkeerplaats liep, dacht ik aan alle seks die in de flat had plaatsgevonden met de vrouwen in mijn familie. Ondanks de situatie met Lauren belde ik haar zodra ik in mijn auto zat.

"Ik heb onze dochter betrapt in bed met een jongen," zei ik toen ze antwoordde.

"Waar ben jij?" vroeg ze. "Waarom heb je het me niet verteld?" vroeg ze nadat ik de reis had uitgelegd.

"Kijk, dat kunnen we later bespreken. En Nicole?" Ik vroeg.

"Wie was het?" vroeg ze met een bezorgde stem.

"Niet Harry, als je dat soms denkt. Ik heb genoeg van hem gezien om dat te weten," antwoordde ik.

"Dat dacht ik niet," wierp ze tegen, hoewel ik opluchting in haar stem hoorde.

"En onze dochter? Wat gaan we doen?" vroeg ik.

"Wat verwacht je? Ze is een jonge vrouw en voor het eerst weg van huis. Ben je echt zo naïef?" ze antwoordde.

Het was niet het antwoord dat ik wilde horen, dus ik wachtte even voordat ik reageerde. "Jij was niet zo," zei ik.

"Nee..." stemde ze in.

Het gesprek duurde nog wat langer, maar het was duidelijk dat Lauren niet vond dat er iets ongepasts was gebeurd, en dat het niet nodig was onze dochter ermee te confronteren. Ze leek haar er zelfs te steunen dat ze haar vleugels een beetje spreidde. Gefrustreerd beëindigde ik het gesprek, maar was van plan het later die avond thuis opnieuw te bespreken.

Lauren had wat eten voor me klaar toen ik aankwam en ik kon zien dat ze ergens mee zat. Maar met onze zoon in de buurt konden we niet vrijuit praten totdat we in bed lagen. Meerdere keren heb ik geprobeerd een discussie op gang te brengen, maar elke keer gaf ze alleen vage antwoorden en deed ze haar best het gesprek hierover zo snel mogelijk te beëindigen.

"Luister eens, ik wil hierover praten en ik geloof dat je me tegen wil houden. Heb je met Nicole gepraat?" eiste ik.

"Natuurlijk heb ik met haar gepraat. Ze belde een paar minuten na jou," antwoordde ze, voor het eerst tastbare informatie verstrekkend.

"En? Waar hebben we mee te maken? Een vader hoort zijn dochter geen seks te zien hebben," verklaarde ik.

"Je hebt ze niet zien vrijen. Ze waren klaar," antwoordde ze zelfvoldaan.

"Je weet wat ik bedoel," antwoordde ik. "Wie was het?" vroeg ik toen.

"Gewoon een jongen van school," zei ze, maar ik kon zien dat ze iets achterhield.

"Vertel... je weet meer," eiste ik.

Mijn woorden zorgden ervoor dat ze zich omdraaide totdat we oog in oog stonden. "Houd me vast," zei ze.

"Waarom?"

"Omdat je me al heel lang niet meer hebt vastgehouden," fluisterde ze.

"Je weet waarom en we hebben het nu over onze dochter," antwoordde ik.

"Het kan me niet schelen, ik wil vastgehouden worden," zei ze.

Haar smeekbeden deden mijn gedachten door onze gezamenlijke geschiedenis rennen. Plotseling vulden beelden van de mooie, glimlachende jonge vrouw bij het altaar mijn hoofd, al snel samengaand met het visioen van haar uitputting in het ziekenhuisbed, onze pasgeboren dochter in haar armen.

Ik herinnerde me hoe ik naar huis zou racen om elk vrij moment met haar door te brengen, aangezien alle andere dingen in het leven onbelangrijk leken. Het veroorzaakte een golf van emotie die door me heen trok toen ik in haar pijnlijke ogen keek.

Maar juist toen ik dacht dat ik misschien toenadering zou zoeken, keerde de herinnering aan haar sluwheid met Harry terug. Even woedde er een intense strijd in mijn hoofd, maar toen die eindigde, sloeg ik met tegenzin toch mijn arm om de schouder van mijn vrouw. Onmiddellijk schoof ze dichterbij totdat haar borsten tegen mijn borst drukten. Even later voelde ik dat er een ongewenste erectie begon te ontstaan.

"Je hebt hem achter mijn rug om geneukt... meerdere keren. Hij hoefde maar met zijn vingers te knippen en je ging rennen," zei ik.

"Ik weet het..." zei ze met een klein stemmetje.

"Waarom?" duwde ik door. Ik had de vraag al vaker gesteld. Maar bij elke gelegenheid overstemden onze emoties elk zinvol gesprek snel. Daardoor was haar echte motivatie nog steeds onduidelijk voor mij, en het enige wat ik kon doorgronden was dat ze gevoelens had voor de man.

"Het voelde spannend..." fluisterde ze.

"Dat moet je uitleggen," antwoordde ik.

Ze keek me even aan en begroef dan haar hoofd tegen mijn nek. "Het is nu eenmaal allemaal begonnen nadat jij toestemming had gegeven," begon ze dan te spreken. "Het was gewoon zo opwindend. Plotseling was ik geen huisvrouw in een dorp. Ik was ondeugend in de grote stad... en ik hield echt van dat gevoel..."

"Maar waarom verzwijg je het dan voor me... nam je me niet in vertrouwen?"

"Dan zou het niet zo ondeugend zijn geweest," antwoordde ze. "Maar het was een vergissing," voegde ze er snel aan toe. "Het spijt me."

"Ik denk dat het je alleen spijt dat je betrapt werd. Ik denk dat je hem anders nog steeds zou neuken," daagde ik haar uit.

"Nee..." antwoordde ze.

"Ja," zei ik.

"Ik weet het niet... misschien. Ik weet het niet..." antwoordde ze terwijl ze me naar achteren duwde om in mijn ogen te kunnen kijken.

"Ik weet het," zei ik.

"Je bent hier weggegaan onder het voorwendsel om met Nicole te praten met de bedoeling hem te neuken," zei ik na een korte pauze om de woorden te laten bezinken. "Je nam de buttplug mee... zodat hij die in je kont kon stoppen. Dat was nadat je eerder was betrapt en om vergeving had gesmeekt. Je zou hem ongetwijfeld nog steeds neuken. Je moet er echt van houden om slecht te zijn."

Ik verwachtte half dat mijn provocerende woorden tot een even agressieve reactie zouden leiden of dat ze gewoon zou vertrekken. In plaats daarvan bleef ze rustig in mijn omhelzing terwijl de seconden voorbij tikten.

"Hou je van me?" vroeg ze uiteindelijk met een diepe ademhaling.

"Ja," antwoordde ik eerlijk. "Maar ik vertrouw je niet," voegde ik eraan toe.

"Ik zal braaf zijn... dat beloof ik," antwoordde ze.

Terwijl de woorden haar lippen verlieten voelde ik haar hand tussen onze lichamen bewegen totdat ze mijn lul vond, die nu volledig stijf stond. Ze begon er zachtjes aan te trekken, wat de discussie stopte. De paar minuten daarop liet ik haar haar gang gaan.

Ze rolde op haar rug en probeerde me over zich heen te trekken. Ik vermoedde dat ze dacht, dat als we weer een intieme band zouden hebben, we misschien een brug zouden oversteken richting haar verlossing.

Ons gesprek had me verzacht, omdat ik het gevoel had dat ze eerlijk was geweest, maar ik vond het nog steeds niet het juiste moment.

"Lauren..." zei ik in een poging haar te waarschuwen.

"Alsjeblieft?" smeekte ze.

Vreemd genoeg begon mijn lichaam te bewegen, en al snel bevond ik tussen haar benen. Ze trok haar string opzij, bracht mijn lul naar haar zachte ingang en begon hem door haar warme plooien te wrijven. Met tegenzin liet ik haar begaan, en toen ze erin slaagde mijn eikel in haar natte opening te werken, gaf ik het verzet op.

"Mm..." snorde ze in mijn oor toen we voor het eerst in weken contact maakten.

"Verdomme. Hoe kun je mij zover krijgen dat ik dit niet wil?" gromde ik.

Haar reactie was om mijn hoofd naar beneden te trekken en haar lippen op de die van mij te planten. "Het is allemaal van jou..." fluisterde ze verleidelijk toen onze kus eindelijk eindigde.

Ik wist dat ze haar mooie lichaam en vrouwelijke listen gebruikte om me naar een plaats van vergeving te lokken, maar ondanks deze kennis merkte ik dat ik bezweek. "Je bent slecht," zei ik tegen haar.

"Voor jou," probeerde ze.

"En Harry..." antwoordde ik, en ik wilde dat ze wist dat ze niet helemaal aan het winnen was.

"Niet doen... wij zijn het alleen," jammerde ze terwijl haar heupen tegen die van mij begonnen te rollen.

Ik wilde haar krachtig neuken en tot één of meer orgasmes leidden voordat ik uitbarstte, maar het duurde niet lang voordat ik de tintelingen in mijn lies voelde. Het bouwde zich snel op en al snel rationaliseerde ik dat haar inspanningen voor mij waren en haar hoofd te veel in de war was om een climax te bereiken. Dus toen mijn ballen begonnen samen te trekken, vocht ik daar niet tegen.

"Uh... uh... uh..." gromde ik op het ritme van de stralen sperma die uit mijn pik schoten.

"Ga maar, schat... maak me zwanger," kreunde ze.

Al snel verloor ik de controle en na een laatste diepe duw viel ik op mijn zij, happend naar lucht. Lauren streelde de zijkant van mijn hoofd terwijl ze zachte kusjes op mijn wang, nek en schouders plantte. Ze was er op de één of andere manier in geslaagd mij te betoveren en terwijl ik langzaam wegdreef, vroeg ik me af hoe ik morgenochtend met haar zou omgaan.

Het bleek dat ik niet tot de ochtend hoefde te wachten, want slechts een paar uur later werd ik wakker van het gevoel van haar mond die langzaamaan mijn lul zoog. Haar natte, strelende tong had hem al half stijf gekregen en ik besefte dat mijn vrouw er vol voor ging om weer in mijn genade te komen.

Ik kon niet ontkennen dat ik van haar aandacht genoot, maar voelde me een beetje beledigd dat ze dacht dat ze haar doel kon bereiken door een nachtje seks te hebben.

Een minuut of wat later, nadat ze me grotendeels stijf had gemaakt, stopte ze en wilde schrijlings op mijn middel gaan zitten. "Daar genoot ik van," zei ik.

"Oké," antwoordde ze en bracht haar mond terug naar mijn schacht. Haar gemakkelijke berusting gaf nog een glimp weg van haar plan, aangezien ze in normale tijden mijn opmerking zou hebben genegeerd.

Ik liet haar doorgaan tot ik helemaal stijf stond en trok toen aan haar armen. "Kom," beval ik.

Terwijl ze overeind kwam wierp ze me een klein glimlachje toe, die me deed denken aan hoe de dingen vroeger waren. Ze ging snel op mijn lul zitten en strekte zich verleidelijk uit, met haar armen achter haar hoofd. "Mmm... het voelt zo goed," zuchtte ze.

"Je probeert met seks mijn vergeving te verdienen," zei ik nadat ik haar een langzame beweging had laten inzetten.

Mijn woorden stopten haar even, maar ze hervatte al snel weer haar ritme. "Ik heb al het andere al geprobeerd," zei ze na een paar seconden.

"Seks is wat je in de problemen heeft gebracht," bracht ik haar in herinnering.

Deze keer negeerde ze mijn woorden en bleef met haar heupen rollen. Verder zwijgend bleven we verbonden, terwijl de minuten voorbij tikten. Maar toen ik hoorde dat haar warme kutje natte geluiden begon te maken, bouwde mijn opwinding zich snel op.

Lauren, die mijn toestand aanvoelde, werd bewuster met haar bewegingen en toen ik er bijna was, vond ze mijn handen en bracht ze naar haar borsten. "Oh, ja... toe maar schat. Laat je gaan," kreunde ze terwijl ik mijn tweede hoogtepunt van de avond beleefde.

Op het moment dat mijn lichaam ontspande viel ze op mijn borst. Ze had zoveel energie uit me getrokken dat ik het niet duurde voordat ik in slaap viel.

Toen ik wakker werd viel het zonlicht langs de gesloten gordijnen de slaapkamer binnen. Laurens lichaam lag over dat van mij gedrapeerd. Ik liet haar slapen terwijl ik voor de duizendste keer overwoog wat ik aan moest met onze relatie.

Ondanks haar pogingen me voor zich te winnen, voelde ik me nog steeds verraden en kon ik geen manier bedenken hoe ik de dingen op moest lossen. Toen ik eraan dacht hoe het leven zou zijn als die donkere wolk boven ons hoofd zou blijven hangen, maakte dit me ongelooflijk verdrietig.

Terwijl mijn geest door deze gedachten kolkte, herinnerde ik me hoe de vorige avond was begonnen. Voordat ik was bezweken voor Laurens verleiding hadden we het over onze dochter gehad. Aan haar stem voelde ik dat er zeker meer te vertellen was, dus stootte ik haar zachtjes aan. "Lauren, ben je wakker?" vroeg ik.

Ze bewoog zich langzaam en keek me toen met slaperige ogen aan. "Nee," zei ze. Maar ondanks haar bericht bewoog ze zich over me heen totdat ze schrijlings op mijn middel zat en legde haar hoofd op mijn borst.

"Luister, we moeten het nog over Nicole hebben," begon ik.

"Ze doet gewoon wat elk meisje van haar leeftijd tegenwoordig doet. Je bent gewoon van streek omdat het je dochter is en je niet wilt dat ze opgroeit. Jij wil dat ze altijd elf blijft," antwoordde ze.

"Dat is niet waar... niet helemaal," antwoordde ik defensief. "Gisteravond... nou, ik denk dat er meer te vertellen was over Nicole... over hen," ging ik dan verder.

"Wat bedoelt je?" vroeg ze terwijl haar lichaam merkbaar verstijfde.

"Ik weet het niet zeker, maar ik denk gewoon dat jij meer weet," drong ik aan.

Ze reageerde niet meteen en hoe langer het duurde, hoe zekerder ik werd dat ik op de goede weg was. "Ik denk dat het Josh geweest kan zijn," zei ze ten slotte met een diepe zucht.

"Waarom? Waarom denk je dat?" zei ik. "Shit, die kan het maar beter niet zijn. Meen je dat?" ging ik verder voordat ze kon antwoorden.

"Ik heb vorig semester wat boeken van hem geleend die hij weer nodig had, en ik heb met Nicole afgesproken dat hij ze zou komen ophalen. Toen ik hem probeerde te bellen nam hij niet op en hij reageert niet," legde ze uit.

"Dat is niet veel," zei ik nadat ik haar woorden even had laten bezinken. "Het lijkt op een... vaag verband."

"Misschien... maar meestal belt hij snel terug," antwoordde ze.

"Maar waarom dacht je aan hem?"

"Ik wilde het gewoon zeker weten."

"Ik begrijp het," antwoordde ik. "Waarschijnlijk een goed idee om het zeker te weten. Hij is te dichtbij... bij al dat spul. Je moet hem nog een keer bellen," zei ik na een moment van nadenken.

Ik voelde Lauren tegen mijn borst knikken en toen ik begon te bewegen, ging ze van me af, zodat ik op kon staan. Ik kon aan haar gezichtsuitdrukking zien dat ze hoopte dat we meer tijd samen zouden kunnen doorbrengen, maar ik voelde me ongemakkelijk over onze seks, en het idee dat Josh Nicole neukte, maakte mijn bezorgdheid nog groter.

Ik had mijn eerste kopje koffie in de hand toen ze bij me in de keuken kwam. "Geen antwoord," zei ze terwijl ze naar de koffiepot reikte.

"Misschien is hij gewoon niet in staat te bellen," zei ik, haar eerst de kans gevend een kopje koffie in te schenken. "Misschien zit hij el in de gevangenis. Het kan van echt alles zijn."

"Ja, je hebt..." begon ze, maar net op dat moment ging haar telefoon over. "Josh," zei ze terwijl ze naar het scherm keek en ze trok zich snel terug in de slaapkamer.

Ik wachtte ongeduldig tot ze terug zou komen en hoewel het maar tien minuten duurde, leek het een uur te zijn voordat ik haar blote voeten op de grond hoorde tikken. Ze knikte toen ze dichterbij kwam. "Ja, hij was het," bevestigde ze. "Hij probeerde het te ontkennen, maar gaf het uiteindelijk toe."

"Lauren! Onze dochter is een kind, hoe oud is hij?" vroeg ik hard.

"Zachtjes, je hebt nog een kind," wierp ze tegen. "Hij is vijfentwintig of zesentwintig en zij is geen kind meer, ze is een vrouw die vrouwelijke dingen doet."

"Ik weet het niet... het lijkt me niet juist. Hij is te dichtbij en weet alles. Heeft hij het haar verteld?" vroeg ik, bezorgd over de gevolgen.

"Nee... nee, hij zei van niet," antwoordde ze.

"Goed... denk ik. Hoe hebben ze...? Hoe is het gebeurd?" peilde ik.

"Hij ging langs om de boeken te halen, ze flirtte met hem en hij vroeg haar mee uit," legde mijn vrouw uit.

"Hoe lang hebben ze... eh... je weet wel...?" vroeg ik, om de één of andere vreemde reden wilde ik dat weten.

"Drie weken," antwoordde ze.

"Elke dag?"

"Ja, dat denk ik wel."

"Shit, ze gaat zwanger worden," antwoordde ik, doodsbang bij de gedachte.

"Ze is aan de pil," antwoordde Lauren.

"Die zomerschool kan niet snel genoeg voorbij zijn," zei ik nadat we elkaar lang aangestaard hadden. "Eerst Harry en nu Josh... Het is allemaal te dichtbij en erg gevaarlijk."

"Ik weet het... het is nog maar een paar weken," beaamde ze.

De ervaring bracht me in een treurige stemming en ik kon niet anders dan nadenken over alles wat er het afgelopen jaar was gebeurd. Het appartement werkte bijna als een magneet voor seks die zowel Lauren als Nicole naar zich toe had getrokken.

Mijn vrouw had me voor naïef uitgemaakt omdat ik niet besefte dat een jong, aantrekkelijk meisje, voor het eerst weg van huis, haar grenzen niet zou verleggen, en ik moest toegeven dat haar boodschap logisch was, maar haar escapades waren heel anders. Wij waren ver over de grens gegaan en achteraf gezien leek het schandalig dat een echtpaar uit een klein stadje zoals wij, zo ver zou gaan.