Laat ik zeggen dat ik wat heb meegemaakt. Wat moeilijke dingen. Bijna net zo moeilijk als jezelf moeten beschrijven... Maar voor jullie wel zo makkelijk, zodat jullie een beetje een beeld van mij krijgen. Ik ben Olivia. In dit verhaal ben ik 25 jaar oud. Dit geeft me de perfecte mix van jeugdige energie en volwassen ervaring, ideaal voor de avonturen en ervaringen die ik voor me had liggen.

Ik doe aan onder andere modellenwerk. Mijn gezicht wordt vaak beschreven als opvallend en fotogeniek. Ik heb een symmetrisch gezicht met een klassieke ovale vorm en gedefinieerde jukbeenderen. Mijn grote, expressieve ogen en volle lippen vallen op in foto's. Daarnaast heb ik een heldere, stralende huid. Deze kenmerken geven mij een unieke uitstraling die zowel klassieke schoonheid als moderne elegantie weerspiegelt.

Mijn haar is lang, vol en glanzend, met een natuurlijke slag die het een levendige en verzorgde uitstraling geeft. De kleur varieert van diepbruin tot een warme, rijke tint, wat mijn gezicht mooi omlijst en mijn gelaatstrekken accentueert. Ik draag mijn haar vaak los, waardoor de natuurlijke textuur en beweging goed tot hun recht komen. Dit levert mij al best wat werk op.

Mijn lichaamsbouw levert mij nog meer werk op en is slank en goed geproportioneerd. Ik heb lange, elegante ledematen en een gestroomlijnd silhouet. Mijn figuur is fit en vrouwelijk, met subtiele rondingen die mijn verschijning zowel elegant als aantrekkelijk maken. Ik heb een cupmaat van 75C. Dit past bij mijn slanke, maar toch vrouwelijk gevormde lichaamsbouw. Mijn lichaam hou ik in vorm door een combinatie van gezond eten en regelmatige lichaamsbeweging.

Ik heb een passie voor mode en stijl, en ik besteed veel tijd aan het ontdekken van nieuwe trends en het samenstellen van outfits. Reizen is een andere grote hobby van mij; ik geniet ervan om nieuwe plekken te verkennen, verschillende culturen te ervaren en inspirerende locaties vast te leggen. Fotografie speelt daarbij een belangrijke rol, omdat ik graag mooie momenten en uitzichten vastleg en deel op mijn sociale media. Daarnaast houd ik van lezen, vooral boeken over persoonlijke ontwikkeling en creativiteit, die me helpen om te groeien en geïnspireerd te blijven. Tot slot vind ik het heerlijk om tijd door te brengen met vrienden en familie, omdat zij een belangrijk deel van mijn leven zijn.

Even in het kort wie ik ben. Het is een nogal druk leven. En ik was eigenlijk net op het punt aangekomen dat ik wel iets rustiger aan kon gaan doen. Ik heb vanaf mijn zeventiende mij beziggehouden met modellenwerk en mijn online cariére, wat mij zeker geen windeieren heeft opgeleverd.

Ik woon weer in Nederland bij mijn ouders in een charmant huis aan de rand van een schilderachtig stadje, omgeven door groene velden en kabbelende beekjes. Het stadje ligt ergens in het idyllische Drentse platteland, waar de gemeenschap hecht is en iedereen elkaar nog kent. Het huis van mijn ouders is een gezellige plek, met een prachtige tuin vol bloemen en een warm interieur waar ik me welkom en comfortabel voel.

Ik heb ook een vriendje. We zijn al twee jaar samen en hebben een sterke band opgebouwd gebaseerd op vertrouwen, liefde en avontuur. Timo is een inspiratie voor mij; hij steunt me in alles wat ik doe en we delen dezelfde passie voor reizen en het ontdekken van nieuwe ervaringen samen. We wonen nog niet samen. We zijn nog aan het kijken voor een plekje, nu ik weer vaker in Nederland ben. Regelmatig ging hij mee op reis als ik ergens een shoot had. Hij had wisselende gedachtes over mijn keuze het modellenwerk op een lager pitje te zetten. Timo werkt als freelancefotograaf en reisblogger. Hij heeft een passie voor het vastleggen van de schoonheid van de wereld om ons heen en deelt zijn avonturen en ervaringen graag met anderen via zijn blog en sociale media. Zijn flexibele baan stelt hem in staat om overal ter wereld te werken, wat perfect paste bij onze liefde voor reizen en ontdekken. Kan je raden hoe we elkaar ontmoet hebben? Het was in ieder geval even wennen voor ons, alhoewel mijn socials allesbehalve stilliggen.

Timo woont in Utrecht, een bruisende en levendige stad. Met zijn historische grachten, gezellige cafés en bruisende culturele scene is Utrecht de perfecte thuisbasis voor Timo's creatieve geest en passie voor fotografie en reizen. Hij zou dan ook graag willen dat ik bij hem intrek. Het is niet zo ruim als ik zou willen, en zelf heb ik liever dat we samen een nieuw plekje vinden voor elkaar. Zeker als hij nog wel blijft reizen voor z'n werk, en ik een heel stuk minder. Ondanks dat hij de laatste twee jaar echt mijn rots in de branding is geweest, stond onze relatie onder druk. We waren beide zelfstandig en ook niet bang om voor onszelf te kiezen. Iets wat we ook van elkaar waardeerden.

Ik had namelijk besloten om Communicatiewetenschappen te gaan studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Ik ben altijd al gefascineerd geweest door de manier waarop mensen communiceren en hoe dit de wereld om ons heen beïnvloedt. Deze studie biedt me de mogelijkheid om meer te leren over verschillende aspecten van communicatie, zoals media, reclame, en sociale interacties, en ik kan niet wachten om mijn kennis op dit gebied uit te breiden. En dan wilde ik het niet gebruiken om nog meer geld te verdienen, maar om iets goeds te doen voor een ander.

Tijdens mijn modellenwerk heb ik de kans gehad om verschillende delen van Afrika te verkennen, en het was een onvergetelijke ervaring. Ik heb onder andere in prachtige locaties zoals Kaapstad in Zuid-Afrika en Marrakech in Marokko mogen werken. Het was geweldig om de diverse culturen, landschappen en mensen van Afrika te ervaren. Ik voelde me echt verbonden met de natuur en de schoonheid van het continent. Bovendien heb ik veel geleerd over de mode-industrie en fotografie tijdens mijn tijd daar, en het heeft me geholpen om als model te groeien.

Maar het meest waardevolle aspect van mijn tijd in Afrika was toch wel de mensen die ik heb ontmoet. Hun warmte, gastvrijheid en levenslust hebben een diepe indruk op me achtergelaten en ik koester de herinneringen aan mijn tijd daar. Mijn ervaringen in Afrika hebben mijn bewustzijn vergroot en mijn hart geopend voor de uitdagingen waarmee vluchtelingen uit Afrika en andere delen van de wereld worden geconfronteerd.

Het zien van de moed en veerkracht van mensen die gedwongen zijn om hun thuisland te ontvluchten, heeft me diep geraakt. Ik geloof sterk in het belang van empathie en solidariteit met vluchtelingen en ben vastbesloten om mijn steentje bij te dragen aan het bevorderen van begrip, inclusie en ondersteuning voor hen. Of het nu gaat om het delen van verhalen, het ondersteunen van organisaties die zich inzetten voor vluchtelingen, of het voeren van open gesprekken over dit onderwerp, ik ben vastberaden om mijn platform te gebruiken om een positieve impact te maken.

Mijn studie Communicatiewetenschappen biedt me een geweldige kans om mijn passie voor het helpen van vluchtelingen uit Afrika te combineren met mijn interesse in communicatie en media. In de toekomst hoop ik me te kunnen richten op het onderzoeken en begrijpen van de rol die communicatie kan spelen bij het verbeteren van het leven van vluchtelingen en het bevorderen van begrip en empathie in de samenleving.

Ik zou graag willen werken aan projecten die de verhalen en ervaringen van vluchtelingen uit Afrika en andere delen van de wereld onder de aandacht brengen, om zo meer bewustzijn en steun te creëren voor hun situatie. Dit kan bijvoorbeeld door middel van journalistiek, documentaires, sociale media-campagnes, of andere vormen van communicatie.

Daarnaast hoop ik mijn kennis en vaardigheden te kunnen inzetten om samen te werken met organisaties die zich inzetten voor vluchtelingen, zowel op lokaal als internationaal niveau, om zo daadwerkelijke verandering teweeg te brengen en een positieve impact te maken in het leven van degenen die het meest kwetsbaar zijn.

Hoe meer ik mijn doelen voor ogen kreeg en echt geloofde dat ik hierin zou kunnen slagen en een verschil kon gaan maken, hoe verder Timo van mij vervreemd raakte. Hij was meerdere keren mee geweest naar Afrika en daar reageerde hij soms anders dan normaal op bepaalde situaties. Waar ik me juist vrij voelde op dat continent en open voelde te ontdekken wat er maar te ontdekken viel, werd hij altijd een beetje stil en afwezig. Iets wat ik nooit begrepen had. Ik heb er veel kennissen opgedaan en heb ook nog regelmatig contact met personen uit allerlei landen. Ik hoop die connecties te kunnen behouden voor de toekomst voor als ik het echt het verschil kan gaan maken. Hoe meer ik het had over dat soort plannen, hoe nukkiger Timo werd. En het duurde niet lang voordat ik erachter kwam waarom hij dan zo deed.

Deze ontdekking vond plaats tijdens een zonnige middag in het voorjaar, terwijl we langs de grachten van Utrecht liepen en genoten van elkaars gezelschap. Ik was ondertussen al aan m'n studie begonnen. Timo deelde zijn gedachten en gevoelens met mij, waarbij hij openhartig sprak over zijn bewondering voor de Afrikaanse cultuur en de aantrekkingskracht die hij voelde voor bepaalde aspecten van die cultuur, waaronder de mensen. Ik voelde mij verrast en een beetje verward door deze onthulling. Ik had juist geprobeerd het er niet over te hebben, denkende dat onze relatie de verkeerde kant opging. Ik zou dit weekend bij hem blijven, en hoopte aan onze relatie te kunnen werken. Maar nu begon hij erover. Ik wist dat hij ook twijfelde.

Terwijl we die avond in een gezellig Italiaans eethuisje elkaar weer even leken te hebben gevonden, liet hij een bom vallen die ik in de verste verte niet had zien aankomen. Het vrat al maanden aan hem. Eigenlijk sinds hij me had ontmoet. En ook daarvoor had hij in eerdere relaties last gehad van dit, waardoor hij er toen voor had gekozen het maar uit te maken. Dat wilde hij nu niet. Mijn hart stond stil toen hij die woorden in zijn mond had genomen, maar hij vertrouwde me erop dat ik eerst naar hem zou willen luisteren. Timo had een geheim. En het zou mijn leven, en mijn plannen, voor goed veranderen.

'Een open relatie is niet voor iedereen geschikt en het is belangrijk om te bespreken wat dit betekent voor onze relatie en hoe we ons daar allebei bij voelen.' begon hij nadat ik het nieuws verwerkt had, zover dat kon. Hij wilde dat. Een open relatie... Maar wat betekende dat dan? En waarom? Ik begreep er niks van. Ik toonde begrip voor Timo's gevoelens en zijn eerlijkheid en moest dat wel waarderen, maar tegelijkertijd zou ik mijn eigen gevoelens en grenzen serieus moeten nemen. Op het moment was ik vooral in shock. Had hij dan iemand anders? Deed hij daarom zo de laatste tijd? En waarom maakte hij het dan gewoon niet uit? Ik had plots een honderdtal vragen. En ik begreep dat hij hiermee in zijn maag had gezeten.

Ik blijf rustig met Timo praten en mijn gedachten en gevoelens delen over het idee van een open relatie, al was het maar om hem te steunen. Want ik wilde helemaal niet dat het over zou gaan. Ik was gek op hem. Nog altijd. En als dit iets wat hij wilde proberen, wilde ik dat nog best een kans geven. En ik voelde meteen dat hij dit waardeerde, en dat ik hem op deze manier net zo verraste, waardoor we gek genoeg een eerlijk en warm gesprek konden voeren over dit onderwerp. Ik uitte mijn zorgen, zoals mijn behoefte aan emotionele verbondenheid en exclusiviteit in een relatie, en stelde vragen om meer inzicht te krijgen in Timo's motivaties en verwachtingen. Maar daar bleef hij erg vaag over. Ik zat te wachten op het moment dat hij de naam zou noemen van die andere vrouw.

Het gesprek had een gelegenheid moeten zijn om dieper in te gaan op onze relatie en te bespreken wat we beiden nodig hebben om ons gelukkig en vervuld te voelen. Ik vond het belangrijk om open en eerlijk te zijn tegenover elkaar en samen te zoeken naar een oplossing die voor ons beiden zou werken. Maar dit was nog niet alles wat hij mij wilde vertellen.

'Ik denk niet dat je het begrijpt. En dat is ook niet gek.' zegt hij dan wat zwaarmoedig, en ik merkt dat wat hij nu wil gaan vertellen nog heftiger was dan wat hij al vertelde. Er moest een ander zijn. Iemand die ik kende? En het duurde dan vast ook al een tijdje. Ik had me ook niet van m'n beste kant laten zien de laatste tijd. Veel bezig met mezelf. Maar om dan zomaar bij een ander je heil te zoeken, vond ik ver gaan en onrechtvaardig. Toch bleef ik met geduld zitten. We waren geen kinderen meer. Als volwassenen konden we hier best uitkomen, hoe dan ook.

'Vertel het maar.' lach ik lief, maar doet het al zeer. Hij gniffelt nog. Ik heb geen idee waar hij nu aan zit te denken. En dat weet hij. Daarom gniffelt hij. Ik voel me bijna dom.

'Eigenlijk heb ik zelf niet zo'n behoefte aan een ander.' zegt hij dan. Ik weet niet goed hoe te reageren, of wat hij dan bedoelt. 'Ik zou jou graag met een ander willen zien.' geeft hij dan toe, en kijkt me aan met harde ogen vol van spanning en angst. Ik zoek naar woorden. M'n mond opent zich wel, maar dit blijkt enkel uit verbazing te zijn omdat ik de juiste woorden niet weet te vinden.

'Het klinkt gek. Maar ik denk er al heel lang over. Al sinds ik je ken, eigenlijk.' gaat hij dan verder. 'En ik weet dat het niet normaal is. Normaal gesproken zou ik het uitmaken als ik merk dat ik er echt naar verlang. Maar bij jou wilde ik het anders doen. Ik wilde het proberen. Jij en ik zijn ijzersterk. En ik heb het gevoel dat jij het nog voor me over zou hebben ook.' draait hij nu flink de rollen om. Opnieuw was ik in shock.

'Je bedoelt...?' probeerde ik het begrijpen. 'Op welke manier bedoel je dan?' wilde ik het dan wel weten.

'Nou, je weet dat ik net zoals jij ik me aangetrokken voel tot de Afrikaanse cultuur en mensen, en ik kan het niet helpen, maar ik fantaseer erover om jou te zien met mannen uit Afrika. Of in ieder geval met een donkere huidskleur...' geeft hij dan zomaar toe. Hij doet het stil, maar zonder te aarzelen. Ik ben verrast. Dat is nogal zacht uitgedrukt. Ik had namelijk echt geen idee. En ik probeer open met zijn wensen om te gaan, al zaten hij en ik zeker niet helemaal op dezelfde lijn.

'Interessant...' reageer ik dan ook verrast. Ik heb altijd al een passie gehad voor Afrika en zijn culturen. Het is intrigerend dat hij dit ook zo voelt. 'Kun je me meer vertellen over waarom je je zo voelt?' probeerde ik open te blijven, maar ontging me eigenlijk wat hij me nou precies verteld had zojuist. 'Afrika heeft altijd al een speciale plek in mijn hart gehad, en ik kan me voorstellen dat het ontdekken van nieuwe culturen en ervaringen met mannen uit Afrika echt opwindend zou kunnen zijn.' zeg ik dan zonder erover na te denken.

'Echt? Dat wist ik niet.' zegt hij dan. Maar zo bedoelde ik het niet. Het was in mijn klungeligheid dat ik mij versprak. Ik probeerde gewoon open het gesprek met hem aan te gaan, en realiseerde me nu pas wat hij dus in gedachten had. 'Ik ben blij dat je er zo over denkt, Olivia. Dit opent echt nieuwe mogelijkheden voor ons.' heeft hij het er dan al over. Ik kreeg het warm en werd weer stil.

Timo raakt enthousiast van het idee. Niet wat ik wilde.

'Olivia, weet je nog die keer dat we die Afrikaanse kunsttentoonstelling bezochten? Ik raakte echt geïnspireerd door de passie en de verhalen van de mensen daar. Ik kon het niet helpen, maar fantaseerde erover hoe jij met zo'n gepassioneerde man zou kunnen zijn, die zijn cultuur en kunst met zoveel enthousiasme deelt.' brengt hij dan opeens op. Een nogal specifiek voorbeeld. Ik herinner me het natuurlijk nog. Maar Timo deed nu wel heel erg zijn best om nu net te doen dat het niet om alleen de seks ging. En ik denk dat het toch vooral daar om draaide, toch? Dat had dan een stuk minder met cultuur en kunst te maken. Toch? Helemaal eerlijk was hij dus nog niet. En wat had hij dan gedacht toen we daar waren? Ik slik dan ook, maar probeer hem niet meteen af te wijzen om wat maar een idee was.

'Ja, dat herinner ik me nog. Het was inderdaad een inspirerende ervaring.' lach ik wat ongemakkelijk, en hij ziet mijn ongemak wel, maar mijn woorden doen hem iets anders doen geloven.

'En herinner je je die vriend van me, Kofi, die uit Ghana komt? Hij heeft zo'n magnetische persoonlijkheid en een diepe verbondenheid met zijn Afrikaanse roots. Telkens als ik hem zie, kan ik het niet helpen me voor te stellen hoe jij met zo'n boeiende man zou kunnen zijn.' liet hij nu de cultuur en kunst verder maar weg. Ik slik dan ook. Ik moet toegeven dat het me intrigeert, maar durf er niet aan toe te geven. Onze relatie stond in nog geen kwartier tijd compleet op z'n kop. Zoals hij het vertelt, kan ik niet anders dan geloven dat hij het al niet anders meer zou willen. Ik slik dan ook nog een keer.

'Ja, Kofi lijkt me inderdaad een interessante persoon.' zeg ik dan maar, en geef hier wellicht het verkeerde signaal mee af.

'Precies, en dat is precies wat me zo fascineert. Ik geloof dat onze relatie sterker kan worden door het verkennen van nieuwe culturen en ervaringen.' wordt hij alleen maar meer enthousiast. Ik had hem natuurlijk ook voor gek kunnen verklaren. En ik denk dat eenieder ander dat ook gedaan had, opgestaan was en was weggelopen. Maar nu het was geland, had dit voor bepaalde kriebels gezorgd die mij tot nu toe onbekend waren, maar toch voelden als vertrouwd.

'Dit is een grote stap en het roept veel vragen bij me op.' geef ik dan aan. Hij was zo specifiek. En dat beangstigde me.

'Het hoeven niet per se bekenden te zijn, als je dat eng vindt?' denkt hij me te begrijpen. Maar hier schrik ik juist meer van. Wat dacht hij wel niet.

'Even rustig nu, Timo.' spoor ik hem aan. Ik zie in zijn ogen iets wat ik maar zelden gezien had. Hij was onwijs opgewonden en fel keek hij me aan. En niet omdat hij naar mij verlangde. Dit kwam alleen nog maar door het idee dat niet hij, maar een ander met mij was. Ik geloof dat hij nog wel een aantal voorbeelden had kunnen geven van personen die we ontmoet hadden en situaties waarin we ons bevonden hadden waarin ik aan zijn fantasieën zou voldoen. En ik wist echt niet wat te doen. Mijn hart klopte wel harder. Ik ben bang van de opwinding. Al ging ik dat zeker niet toegeven. Ik had tal van leuke en aantrekkelijke mannen ontmoet tijdens mijn reizen. Van allerlei kleurtjes. Maar het was me duidelijk welk kleurtje ze moesten hebben van Timo. Ik kende dit 'fenomeen' wel. Het is ook niet dat ik nooit gefantaseerd had over het samenzijn met een donkere man. Zeker als alles toch al zo exotisch is tijdens zo'n trip waar ik voor een shoot in uitdagende kleding mij moest melden en meteen alle ogen trok.

Timo zette, door dit op te biechten, een hoop op het spel. Niet alleen onze relatie. Maar misschien wel onze hele toekomst. We hadden het er die avond niet meer over. Dat hadden we misschien wel moeten doen. Ik moest er nog vaak aan denken. Eerst vooral waarom hij dat zou willen en wat het ons zou opleveren. Opgewonden als hij tijdens het eten was, was hij toen die avond bij hem thuis al niet meer. Terwijl ik voelde dat hij er nog steeds aan dacht en het nog steeds wat met hem deed. Maar hij wilde niet met mij zijn, maar mij met een ander zien. Dat wond hem op. Ik werd daar onzeker van. En ik vroeg me af in hoeverre ik mee moest gaan in zijn verlangens. En tot welke hoogte ik die verlangens met hem deelde, was ook iets wat ik me steeds vaker ging afvragen. Het had iets fouts. En daarom vond ik het spannend. Ik dacht er wijs aan te doen dat nog maar niet aan Timo te vertellen.