Ik zit op de rand van de bank, mijn handen nerveus in mijn schoot gevouwen. De kamer is schemerig, alleen verlicht door een paar kaarsen die een warme, flakkerende gloed over de muren werpen. Sophie zit tegenover me, nonchalant achterovergeleund in een fauteuil, haar lange benen over elkaar geslagen. Ze is prachtig, met haar donkere krullen die los over haar schouders vallen en ogen die me aankijken met een mengeling van speelsheid en iets... hongerigs. Mijn hart klopt sneller dan normaal, en ik weet niet of het komt door de wijn die we hebben gedronken of door de manier waarop ze naar me kijkt.

"Ik maak je nerveus, hè?" zegt ze, haar stem laag en een beetje hees. Ze glimlacht, maar het is geen onschuldige glimlach. Het is een glimlach die zegt dat ze precies weet wat ze met me doet.

"Ik... eh, een beetje," geef ik toe, mijn wangen rood van schaamte. Ik heb dit nog nooit gedaan, met een vrouw. Eigenlijk heb ik überhaupt weinig ervaring. Maar Sophie is anders. Ze is zelfverzekerd, brutaal, en sinds we elkaar een paar weken geleden ontmoetten, heeft ze iets in me losgemaakt. Een verlangen dat ik niet helemaal begrijp, maar dat ik ook niet kan negeren.

Ze leunt voorover, haar blouse iets openvallend, waardoor ik een glimp opvang van de zachte ronding van haar borsten. "Weet je," zegt ze, terwijl ze een lok haar achter haar oor veegt, "je hoeft je nergens voor te schamen. Het is oké om nieuwsgierig te zijn. Om te willen... ontdekken."

Mijn adem stokt even. Ik weet niet wat ik moet zeggen, dus ik knik alleen maar, mijn ogen gefixeerd op haar handen, die nu langzaam over haar eigen dijen glijden. Haar vingers bewegen met een soort trage, doelbewuste gratie, alsof ze een onzichtbare melodie volgt. Ik voel een warme tinteling in mijn onderbuik, iets wat ik niet helemaal kan plaatsen, maar wat me tegelijkertijd opwindt en verwart.

"Wil je dat ik je iets laat zien?" vraagt ze, haar stem nu bijna fluisterend. Haar ogen blijven op mij gericht, alsof ze mijn reactie wil peilen.

"Iets... laten zien?" herhaal ik, mijn stem zacht en onzeker.

Ze lacht zachtjes, een geluid dat zowel geruststellend als verleidelijk is. "Ja, lieverd. Iets wat je misschien wel... spannend vindt." Ze wacht even, geeft me de kans om te protesteren, maar ik zeg niets. Ik kan niet. Mijn nieuwsgierigheid wint het van mijn zenuwen.

Ze staat op, loopt naar de bank en gaat vlak naast me zitten. Haar dij raakt de mijne, en de warmte van haar lichaam voelt als een elektrische schok. Ze ruikt naar vanille en iets muskusachtigs, een geur die mijn hoofd een beetje doet tollen. "Ontspan," fluistert ze, terwijl haar hand lichtjes over mijn knie glijdt. Haar aanraking is zacht, maar stevig genoeg om me te laten voelen dat zij de leiding heeft.

Dan leunt ze achterover, haar rug tegen de armleuning van de bank, en ze spreidt haar benen iets. Mijn ogen worden groot, en ik voel mijn wangen branden, maar ik kan niet wegkijken. Haar handen glijden naar de knoop van haar broek, en met een trage, bijna theatrale beweging maakt ze hem los. "Kijk maar," zegt ze, haar stem nu lager, bijna bevelend. "Ik wil dat je kijkt."

Ik slik moeizaam, mijn mond droog, maar mijn ogen blijven gefixeerd op haar handen. Ze trekt de rits van haar broek naar beneden, en ik zie de rand van een zwarte kanten slip. Mijn hart bonst zo hard dat ik zeker weet dat ze het kan horen. Ze haakt haar duimen achter de rand van haar broek en slip en schuift ze in één vloeiende beweging naar beneden, net ver genoeg om zichzelf bloot te geven. Haar dijen zijn glad, haar huid glanst in het kaarslicht, en daar, tussen haar benen, zie ik haar. Naakt, open, en volkomen ongegeneerd.

"Oh god," fluister ik, meer tegen mezelf dan tegen haar. Ik weet niet of ik geschokt ben, opgewonden, of allebei. Maar ik kan niet stoppen met kijken.

Ze glimlacht, haar ogen half gesloten, en laat haar hand langzaam tussen haar benen glijden. Haar vingers bewegen met een soort hypnotiserende precisie, strijken zachtjes over haar huid, en ik zie hoe ze zichzelf begint te strelen. "Vind je dit mooi?" vraagt ze, haar stem nu zwaar van verlangen.

Ik knik, niet in staat om woorden te vinden. Mijn hele lichaam voelt alsof het in brand staat, en ik voel een warme, pulserende sensatie tussen mijn eigen benen. Ik knijp mijn dijen instinctief samen, alsof ik dat gevoel kan vasthouden, maar het wordt alleen maar sterker.

Haar vingers bewegen nu sneller, in kleine, cirkelvormige bewegingen, en ik zie hoe haar ademhaling verandert, hoe haar borst sneller op en neer gaat. Ze is nat, ik kan het zien, het glinstert in het zachte licht, en het geluid van haar vingers die over haar huid glijden is subtiel maar onmiskenbaar. "Mmm," kreunt ze zacht, haar ogen nog steeds op mij gericht. "Dit voelt zo goed... wetend dat jij kijkt."

Ik voel mijn eigen ademhaling versnellen, mijn handen krampachtig in de stof van mijn broek geknepen. Ik wil iets doen, iets zeggen, maar ik ben als bevroren, volledig in de ban van wat ik zie. Haar heupen beginnen lichtjes te bewegen, een trage, sensuele dans die synchroon gaat met haar vingers. Ze spreidt haar benen iets verder, geeft me een nog duidelijker zicht, en ik voel een golf van hitte door me heen trekken. Het is bijna te veel, maar tegelijkertijd wil ik meer.

"Raak jezelf aan," zegt ze plotseling, haar stem nu schor van opwinding. "Ik wil dat je voelt wat ik voel."

Mijn ogen schieten naar haar gezicht, en ik schud mijn hoofd, niet uit afwijzing maar uit pure verlegenheid. "Ik... ik weet niet hoe," stamel ik.

Ze glimlacht, een zachte, bemoedigende glimlach dit keer. "Dat geeft niet. Kijk maar naar mij. Volg mij."

Haar vingers vertragen even, alsof ze me de tijd wil geven om te beslissen. En dan, alsof iets in me het overneemt, laat ik mijn hand naar mijn eigen broek glijden. Mijn vingers trillen terwijl ik de knoop losmaak, en ik voel mijn hart in mijn keel kloppen. Ik schuif mijn hand naar binnen, en de warmte die ik daar vind verrast me. Ik ben nat, net als zij, en het besef daarvan maakt me nog meer opgewonden.

"Goed zo," fluistert ze, haar ogen glinsterend van goedkeuring. Ze begint weer sneller te bewegen, haar vingers nu glanzend van haar eigen opwinding. "Laat je gaan. Voel het."

Ik volg haar voorbeeld, mijn vingers onhandig maar gretig, en al snel vind ik een ritme dat mijn adem doet stokken. Het voelt... ongelooflijk. Ik kijk naar haar, naar de manier waarop haar lichaam reageert, hoe haar rug zich kromt en haar lippen vaneen gaan. Ze kreunt nu harder, haar stem een mengeling van genot en begeerte, en het geluid stuurt een nieuwe golf van hitte door me heen.

"Je bent zo mooi," zegt ze, haar ogen op mij gericht terwijl haar vingers sneller bewegen. "Ik wil dat je klaarkomt met mij."

Die woorden, zo direct, zo intiem, duwen me over een rand waarvan ik niet eens wist dat die er was. Mijn vingers bewegen sneller, mijn ademhaling wordt oppervlakkig, en ik voel een spanning opbouwen, iets wat ik nog nooit zo intens heb gevoeld. Sophie’s kreunen worden luider, haar heupen schokken nu, en ik zie hoe ze zichzelf naar een climax brengt, haar gezicht vertrokken van puur genot.

Dat is het moment dat ik het voel – een explosie van warmte, een golf die door mijn hele lichaam trekt en me laat trillen. Ik kreun, mijn stem mengt zich met de hare, en voor een moment is er niets anders dan dit: zij, ik, en het gedeelde genot dat ons verbindt.

Als het langzaam wegzakt, zit ik daar, hijgend, mijn hand nog steeds tussen mijn benen. Sophie leunt voorover, haar gezicht dicht bij het mijne, en kust me zacht op mijn lippen. "Dat," fluistert ze, "was nog maar het begin."

En ondanks mijn bonzende hart en mijn blozende wangen, weet ik dat ik meer wil. Veel meer.