Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Datum: 12-06-2025 | Cijfer: 8.2 | Gelezen: 730
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 5 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Ontdekken, Rokje, Vader,
Ze haalde de blinddoek weg en ik keek recht in hun scherpe blikken, vol controle en verlangen. Mijn benen nog wijd gespreid, mijn lichaam glansde nog van het zoute water en de opwinding die brandde onder mijn huid.

“Vanavond gaat het niet alleen om ons,” zei de man met tattoos, terwijl hij langzaam die zware metalen plug weer tevoorschijn haalde. “Je gaat jezelf laten zien. Aan anderen. Je gaat je prijs zijn, onze trofee.”

Ze hielpen me overeind, dwongen me te lopen terwijl de plug diep in me zat, zwaar en onmiskenbaar aanwezig. Mijn heupen wiegden, mijn ademhaling versnelde, en ik voelde alle ogen in de zaal op mij gericht zijn, ook al waren ze niet allemaal bewust van wat ik werkelijk was.

“Ga zitten,” beval een andere man terwijl hij een andere stoel aanwijst, vlakbij een groepje mannen die kaartspelletjes speelden. “En laat ze maar kijken. Ze mogen weten dat jij van ons bent.”

Ik liet me zakken, mijn billen bloot, mijn borst trots vooruit. De vibrerende dildo zat nog steeds diep in mij, en ik kon de pulserende sensaties voelen, haast voelbaar voor iedereen die maar wilde kijken. Mijn handen rustten op mijn knieën, maar ik voelde ze trillen van verlangen en zenuwen.

“Draai je langzaam om,” zei de man met tattoos streng. “Laat ze je rug zien, je kont, de plug die je vult. We willen dat ze je helemaal zien.”

Met trillende handen en een bonzend hart draaide ik me om, trok mijn rug recht en liet mijn kont uitnodigend omhoog steken. Ik voelde hete blikken branden, en een golf van opwinding spoelde door me heen.

“Nu ga je jezelf aanraken,” vervolgde hij, zijn stem hard en duidelijk. “En als je stopt, krijg je straf.”

Mijn vingers gingen langzaam naar mijn natte kutje, voorzichtig, verkennend. De pulserende dildo en de zware plug maakten elke aanraking duizend keer intenser, mijn lichaam reageerde heftig. Mijn kreunen werden luider, ongeremd, en ik wist dat ze me zagen, hoorden — en dat maakte het nóg heter.

De mannen aan de tafel waren duidelijk gegrepen, sommigen begonnen te fluisteren, anderen keken zonder schaamte. Maar ik voelde me niet beschaamd, alleen maar bezeten, geketend aan het verlangen om mezelf te geven, te laten zien, te verliezen.

“Goed zo,” zei de man met tattoos terwijl hij mijn haar vastpakte en mijn hoofd zachtjes naar achteren duwde. “Jij bent van ons, en van niemand anders. Maar ze mogen weten wat je bent. Wat je durft.”

Mijn hele lijf trilde van spanning, mijn adem stokte, en met de zware plug diep in mij en het vibrerende speeltje nog altijd onophoudelijk mijn klit streelde, stortte ik me in een nieuwe, vurige climax — voor hun ogen, in het hart van het casino.

De mannen aan de speeltafel hadden nauwelijks hun kaarten in handen toen hun blikken van het spel naar mij werden getrokken. Hun ogen werden groot, hun adem stokte even, en een paar glimlachten verschenen, geladen met nieuwsgierigheid en opwinding.

De man met tattoos zette een vinger stevig tegen mijn lippen en fluisterde: “Stil zijn. Laat hen maar zien wat jij bent, onze trofee.”

Ik voelde hun ogen branden op mijn blootgestelde lijf, op de glimmende metalen plug diep in mij, en op het vibrerende speeltje dat mijn meest gevoelige plek met een onophoudelijke, pulserende golf beroerde. De kreunen die ik niet langer kon onderdrukken klonken als een uitnodiging, als een openlijke bekentenis van mijn overgave.

Een van de mannen, jonger en wat verlegen, kon zijn blik niet afhouden en begon langzaam te friemelen met zijn fiches, zichtbaar nerveus maar ook duidelijk gefascineerd. Een oudere, ervaren kerel liet zijn hand nonchalant over zijn kin glijden, terwijl zijn ogen zich niet van mijn lijf konden afwenden. Ze praatten zacht, onhoorbaar voor mij, maar de spanning in de lucht was tastbaar.

Toen bewoog de man met tattoos zich naar hen toe, sloeg zijn arm beschermend en toch bezitterig om mijn middel, en zei met een donkere, dreigende ondertoon: “Ze is van ons. Wie het anders ziet, krijgt spijt.” Zijn stem maakte duidelijk dat dit geen spel was, maar een waarschuwing.

De mannen knikten, besefte dat zij getuige waren van iets bijzonders, iets wat zij niet zomaar konden aanraken of claimen. Er hing een mix van respect, verlangen en onderdrukte spanning in de ruimte.

Ik voelde het gewicht van hun blikken en de zekerheid dat ik gezien werd zoals ik was — begeerd, gebruikt, en volkomen overgeleverd aan deze mannen die mijn grenzen beheersten en mijn lust aanwakkerden.

Terwijl ik daar zat, open, kwetsbaar, en tegelijk sterker dan ooit, wist ik dat deze avond me voorgoed veranderd had. En dat ik meer dan ooit verlangde naar wat nog komen ging.
Trefwoord(en): Ontdekken, Rokje, Vader, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...