…Ik leidde hem naar de woonkamer, maar hij duwde me op het aanrecht van de keuken. Zijn handen schoven het shirt omhoog, zijn mond vond mijn borst, zijn tong draaide rond mijn tepel. Mijn lichaam boog zich naar hem toe, trillend van verlangen.

“Ik wil je. Nu,” hijgde hij.

Zijn vingers duwden mijn slipje opzij. Mijn huid brandde, mijn benen openden zich als vanzelf. Zijn broek viel op de grond, zijn pik sprong vrij — warm, groot, hard. Hij keek me aan.

“Ik wil je zonder.”

Mijn hart bonkte. Mijn ademhaling haperde.

Heel even twijfelde ik. Een tel. Niet meer dan dat.

En toen fluisterde ik:

“Doe het dan. Maar kom niet in me klaar.”

Zijn blik werd donker. Zijn hand gleed achter mijn nek, zijn lichaam tegen het mijne. En toen voelde ik hem — zonder tussenlaag, zonder filter, alleen zijn warme, stevige pik die langzaam in me gleed, diep en volledig.

Ik gilde zacht, mijn hoofd achterover.

Hij nam me daar. Op het aanrecht. In mijn eigen keuken. Zonder barrière. Zonder rem.

Zijn heupen bonkten tegen mijn dijen, zijn vingers klemden in mijn heupen, zijn adem zwaar tegen mijn nek. En ik?

Ik voelde alles.

Alles wat ik had gemist. Alles wat ik nooit had durven voelen.

Het weekend was begonnen.

Zijn handen klemden zich stevig om mijn heupen terwijl hij me tegen het aanrecht aan bleef nemen. Zijn heupen bonkten tegen mijn billen, zijn pik gleed diep en warm in mij, zonder tussenlaag, zonder terughoudendheid. Alles in mij was open. Nat. Gloeiend.

Mijn borsten bewogen bij elke stoot, mijn vingers klemden zich om de rand van het blad, en ik voelde het. Niet alleen zijn ritme, zijn kracht, zijn lichaam — maar ook de aankondiging. De spanning die zich in zijn lijf opbouwde. Het moment dat er geen rem meer op zat.

Zijn stem klonk hees, kortademig.

“Ik ga bijna… weet je zeker dat je wilt dat ik stop?”

Zijn woorden trilden tegen mijn rug aan. Een laatste grens. Een laatste moment om nog terug te trekken.

Maar ik keek over mijn schouder, mijn ogen donker van verlangen, mijn lichaam zo open, zo hongerig, dat ik niets anders kón zeggen dan:

“Nee… niet stoppen. Kom in me. Ik wil alles voelen.”

Hij verstijfde een fractie van een seconde. Alsof mijn woorden door hem heen sloegen.

Toen greep hij me steviger vast. Zijn stoten werden sneller, onregelmatiger. Zijn adem stokte. Zijn vingers boorden zich in mijn huid.

En toen — met een rauwe, diepe kreun — kwam hij. Diep in me. Warm. Vol.

Ik voelde elke puls van zijn orgasme. Hoe hij zich leegspoot in mij. Hoe zijn hele lichaam schokte.

En ik kwam met hem mee.

Mijn buik verkrampte, mijn benen trilden, een golf van genot golfde door mijn lijf. Mijn hoofd zakte naar beneden, rustte op mijn onderarmen terwijl mijn lichaam sidderde van binnenuit.

We bleven zo staan. Stil. Heftig hijgend. Mijn benen trillend, zijn pik nog steeds zacht pulserend in mij.

Hij boog zich over me heen, kuste mijn schouder.

“Je voelt goddelijk,” fluisterde hij.

Ik glimlachte. Mijn ogen half gesloten.

“Je bent nog niet klaar met me…”

De ochtendzon scheen diffuus door de halfopen gordijnen. Ik lag op mijn zij, een laken losjes over mijn onderrug, mijn benen verstrengeld in de zijne. Pieter’s hand rustte op mijn heup, zijn adem gleed kalm tegen mijn hals. Mijn lichaam voelde dof en loom, gevuld, bezeten — en tegelijk levendiger dan ooit.

Ik draaide me langzaam om, keek hem aan.

Hij glimlachte. “Ik was al wakker.”

“En je hebt me laten slapen?”

“Je hebt het nodig na gisteren.” Zijn hand gleed naar mijn bil. “Al weet ik zeker dat je nog niet uitgeput bent.”

Ik lachte zacht, maar voelde de spanning meteen terugkeren in mijn onderbuik. Zijn hand gleed over mijn huid, streelde, verkende, zoals alleen hij dat inmiddels durfde — en mocht.

Hij trok het laken omlaag en kuste mijn schouder, dan mijn borst. Zijn tong cirkelde traag rond mijn tepel, zijn vingers speelden ondertussen tussen mijn dijen, waar hij al snel merkte dat ik weer klaarwakker was.

Toen keek hij me aan. Zijn blik was zachter dan gisteravond. Diep. Vol van iets wat ik niet meteen durfde te benoemen.

“Mag ik iets proberen?” vroeg hij zacht.

Ik hapte even naar adem. Zijn stem was zó oprecht, zó beheerst. Er zat geen druk achter. Alleen verlangen.

Ik knikte langzaam. “Wat wil je?”

Zijn hand gleed over mijn heup, langzaam verder naar achter. Zijn vingers streelden mijn bil, cirkelden voorzichtig dichter naar het midden. Mijn ademhaling versnelde. Niet van schrik. Van spanning.

“Daar?” vroeg ik fluisterend.

Hij boog zich naar me toe, zoende me teder. “Alleen als jij het wilt. Ik wil je helemaal. Maar alleen als jij het ook voelt.”

Mijn hele lijf tintelde. Ik had er eerder over gefantaseerd, in stilte, maar nooit uitgesproken. Nooit toegelaten.

Tot nu.

Ik keek hem aan. Mijn hart bonkte. Mijn lichaam brandde.

En ik knikte. “Ja. Maar… zacht. Het is mijn eerste keer.”

Hij glimlachte. “Ik weet het. Ik zorg voor je.”