Sander en ik waren al een tijdje aan het appen. We hadden het vermoeden dat we samen een hele leuke en sexy tijd zouden kunnen beleven, maar van een echte date was het nog niet gekomen. Na een aantal maanden kwam er eindelijk een datum, een paar weken in het voren gepland vanwege drukke agenda’s aan beide kanten; nu die datum stond leek de date ineens nóg verder weg en die weken eindeloos lang. Maar daar wist Sander wel raad mee.

Hij begon me sexy opdrachtjes te sturen, en hoewel dat eerst nog onwennig voelde, vond ik het algauw steeds leuker worden om in het openbaar mijn string uit te trekken en er een foto van te maken, sexy appgesprekken terug te lezen tussen mij en een vlam uit het verleden – waarvan ik Sander screenshots stuurde – en om op mijn werk een spraakmemo te luisteren op mijn koptelefoon van Sander die zich aftrok en me opdroeg om na het luisteren te gaan voelen hoe nat ik was. Het voelde intens geil om zoveel bezig te zijn met onze naderende date.

Een week van tevoren liet hij me weten dat ik die dag mijn laatste orgasme zou hebben voor ik bij hem zou zijn, met de tekst: ‘Ik wil dat al jouw geiligheid voor mij is’.

Dat was geen makkelijke opdracht om me aan te houden, want ik was al zo opgegeild dat ik elke dag wel drie keer wilde klaarkomen; minstens. Toch hield ik me er braaf aan. Ik was benieuwd hoe nat ik zou kunnen worden, en hoeveel verlangen ik in me zou kunnen hebben. Zaterdag, zaterdag was de date. Op donderdag hield ik het al bijna niet meer, en zeker niet toen hij me nog een opdracht stuurde:

Ik stuur je zo meteen vier verdwijnende foto’s van kledingstukken. Je mag er maar eentje openen. Het kledingstuk op de foto die je opent is het enige kledingstuk dat je aan mag houden wanneer je een foto maakt van jezelf voor mij. Die foto stuur je vandaag nog naar me op.

P.S.: meerdere foto’s openen, wanneer dan ook, zal consequenties hebben.

Ik ademde scherp in toen de vier foto’s verschenen. Hij had nog niets van mijn naakte lijf gezien. Was het niet zonde om dat te delen nu onze afspraak zo dichtbij was? Hoe dan ook, het zou bepaald worden door welk kledingstuk er op mijn gekozen foto stond. Na even twijfelen tikte ik op de derde foto, en een paar schoenen verscheen op mijn telefoonscherm. Ik moest lachen. Dat betekende dat hij meteen alles zou zien. Ik besloot dat dit het perfecte moment was voor mijn kniehoge zwarte laarzen, die ik ooit voor een feestje had gekocht en daarna nooit meer aan had gehad. Ik kleedde mezelf volledig uit, trok alleen de laarzen aan en paradeerde ermee door het huis. Ik voelde me heel sexy, zeker toen ik ermee voor de spiegel ging staan.

Ik deed mijn best op een mooie foto en drukte op verzenden.

‘Die laarzen doe je zaterdag ook aan.’

Ik glimlachte. Het was goed om te weten dat mijn foto hem niet onberoerd had gelaten.

Toch was ik nog steeds nieuwsgierig naar wat er op de andere foto’s had gestaan. Wie weet waren de andere drie ook wel gewoon schoenen!

Ik bedelde: ‘Wat nou als ik er eentje open?’

‘Daar kom je zaterdag achter. Hou je van een risicootje?’

‘Misschien heb je het niet eens door.’

‘Denk je? Maar één manier om erachter te komen.’

‘En wat nou als ik het heel lief vraag?’

Maar het mocht niet baten. Hoewel ik normaal nooit tegen een opdracht inga – ik was vroeger altijd het braafste meisje van de klas – was ik ook wel benieuwd naar die zogenaamde ‘consequenties’. Sander zat me niet voor niks uit te dagen. Zou ik dat ook terug durven doen? Die avond zweefde mijn vinger over foto één. Ik verwachtte half een andere schoenenfoto te zien, maar het bleek een foto van een hemdje te zijn. Een hemdje! Dat zou een totaal andere foto hebben opgeleverd. Ik zei niets tegen Sander en ging – vol geile gedachten – slapen.

De volgende ochtend werd ik wakker met een screenshot van ons appgesprek, waarop de beide geopende foto’s met rood omcirkeld waren. ‘You’re in trouble,’ stond erbij. Ik beet op mijn lip en voelde een kriebel in mijn buik. Ik vermoedde zomaar eens dat het heel erg leuk zou zijn om bij Sander ‘in trouble’ te zijn. Inmiddels kwam de date steeds dichterbij, nog maar één nachtje slapen, en ik was al de hele dag zenuwachtig. Ik vond het moeilijk in te schatten wat er zou gaan gebeuren. Ik vond het moeilijk in te schatten wat ik wilde. Ik kreeg het gevoel dat hij zou bepalen wat er zou gaan gebeuren. En dat vond ik helemaal niet erg, want ik dacht dat dat zomaar eens precies zou kunnen zijn wat ik wilde. Hoe spannend ook.

Die avond opende ik in een opwelling ook nog de andere foto’s: een broek en een lingeriesetje. Het was toch wel typisch dat ik per ongeluk het meest onthullende kledingstuk had uitgekozen.

Ik voelde me rusteloos, en legde alvast een outfit klaar voor morgen. Een lichtpaars lingeriesetje, met ringetjes, kant, doorkijkjes en een voorsluiting bij de beha. Daarin voelde ik me altijd heel vrouwelijk. Een zilveren kettinkje met een hartje eraan. Een zwarte body met een kanten randje. Een erg kort bruinfluwelen rokje. Een zwart vestje met gaas en tierelantijntjes. En de laarzen natuurlijk.

We hadden in de ochtend afgesproken. Ik had er heel veel zin in, maar had me ook in tijden niet zo nerveus gevoeld.