De lucht was grijs net als een dag eerder toen Celine haar tas pakte. Het vakantiehuisje was weer kalm, het bed opgemaakt, de keuken schoon. Ze stond in de deuropening met haar jas over haar arm, haar haren nog licht vochtig van de douche. Loreen zat aan tafel, Maarten leunde tegen het aanrecht.

“Het was... bijzonder,” zei Celine zacht.

“Dat is één woord ervoor,” grinnikte Loreen, haar blik half op Maarten gericht. Maar het was niet de warme blik van een paar dagen geleden. Eerder schurend, afstandelijk.

Maarten liep naar Celine toe, pakte haar even bij de schouders en drukte een kus op haar wang. “Je hebt me verbaasd. In de beste zin van het woord.”

Celine bloosde, maar keek hem recht aan. “Ik bewaar nog steeds iets voor later. Voor als het echt goed zit.”

Loreen haalde haar wenkbrauw op. “En toch... je hebt hem wel gepijpt. Recht uit mijn kontje.”

Celine knikte, haar blik ondeugend. “Dat smaakte beter dan ik had verwacht.”

Loreen proestte. “Godver, wat ben jij brutaal geworden.”

“Jullie hebben me gemaakt tot wat ik nu ben,” zei Celine met een speels hoofdknikje. “Thanks.”

Ze trok haar tas op haar schouder. “Ik zie jullie.”

En weg was ze. De deur viel dicht. Het huis voelde ineens kouder.

De weken daarna was Loreen kortaf. Ze zoenden minder. Vrijden nauwelijks. Maarten voelde het onmiskenbaar: iets brak. Niet door hem. Zij trok zich terug. Korte opmerkingen, plotselinge afstand. Tot op een avond, zonder drama, zonder veel woorden, ze simpelweg zei:
“Het werkt niet meer. Jij wil dingen die ik niet voel. Je fantaseert over andere vrouwen. Ik zie het in je ogen.”
Maarten probeerde het uit te leggen, hij had Celine er niet bij betrokken. Dat was allemaal vanuit Loreen gebeurd. Maar het was te laat. Loreen had al afgesloten en Maarten aan de kant gezet.

Ze vertrok de volgende ochtend.

---


Een jaar later. Een zomeravond in de stad. Maarten liep het terras op, zijn gedachten ergens anders, tot hij een bekende stem hoorde lachen. Hij keek op.

Celine.

Ze zat daar in een kort jurkje, glas witte wijn in haar hand, haar haar nonchalant opgestoken. Ze zag hem, haar ogen lichtten op.

“Maarten?!”

Tien minuten later zaten ze tegenover elkaar. De klik was er meteen. Lacherig, ontspannen, maar geladen.

“Ik denk nog vaak terug aan die zomer,” zei Celine zacht. “Het heeft me... gevormd.”

Maarten nam een slok van zijn bier. “Je was toen al bijzonder.”

Ze glimlachte geheimzinnig. “Ik heb intussen een relatie gehad. Serieus. Tot hij vreemdging.”

“Lul.”

“Inderdaad. Maar… ik heb wel dingen ontdekt. Niet alles, natuurlijk.”

Ze zei het met een blik waar vuur in zat.

Maarten voelde het gloeien in zijn buik.

“Kom mee,” zei hij. “Mijn appartement is vlakbij.”

Ze stonden in zijn hal. Hun jassen uit, de sfeer strak gespannen. Celine keek hem aan. Geen twijfel. Ze kuste hem. Eerst zacht. Toen met tong. Toen begerig.

Haar handen trokken zijn T-shirt omhoog. Hij voelde haar vingers over zijn buik, zijn borst. Ze duwde hem tegen de muur, zakte op haar knieën.

Ze keek op naar hem, haar ogen donker van honger. “Ik wil je proeven. Nu.”

Haar lippen sloten zich om zijn stijve lul. Warm. Nat. Zacht. Ze bewoog traag, haar tong gleed onder zijn schacht, likte over zijn eikel, sabbelde als een hongerige slet. Ze haalde hem diep naar binnen, haar keel ontspande.

Maarten kreunde. “Fuck, Celine...”

Ze stopte, keek op. “Jij ook. Nu.”

Ze trok haar slipje omlaag en ging op de bank liggen, benen gespreid. Glimmend. Klaar. Maarten dook tussen haar dijen. Zijn tong vond haar klitje, cirkelend, dan zuigend. Ze schokte van genot, haar vingers in zijn haar. Haar benen trilden.

“Ik kom... ik kom al...” kreunde ze.

Ze spoot zacht, nat over zijn kin, haar heupen schokkend. Ze hijgde.

Maarten trok haar omhoog en neukte haar van achteren, haar kont tegen zijn buik, zijn lul glibberig tussen haar lipjes. Hij gleed naar binnen, langzaam, maar diep. Ze voelde strakker aan dan haar zus, veel strakker. Maar ook natter.

Celine kreunde luid. “Oh fuck... ja... zo...”

Ze draaide zich even om, viel op haar knieën en begon hem weer te pijpen. Zijn lul nat van haar kut, nu in haar mond, haar tong gretig. Toen sprong ze weer op hem, gleed hem opnieuw in.

Maarten duwde haar tegen de muur, haar been omhoog, zijn pik diep in haar. Ze gilde.

En toen, haar stem hees:

“Mag ik... anaal proberen? Voor het eerst?”

Hij keek haar aan, zijn hart sloeg over. Haar kutje was al strak, hoe zou haar kontje voelen?

Ze draaide zich om, boog zich voorover op de bank, haar kontje open, uitnodigend.

“Doe het langzaam. Ik wil het echt…”

Hij streelde haar bilnaad, bracht wat glijmiddel aan, cirkelde zacht met zijn eikel tegen haar strakke opening. Hij vingerde haar kringspier met zijn wijsvinger, eerst één kootje, toen iets dieper. haar kont spande zich om zijn vinger heen. hij daagde haar weer uit met zijn ingesmeerde eikel. Ze hapte naar adem toen hij voorzichtig naar binnen drong en zijn eikel omsloten werd door haar zuigende werking.

Centimeter voor centimeter gleed hij in haar kont. Warm. Strak. Ongelooflijk strak.

“Oh… my… god…” kreunde ze.

Hij bewoog. Langzaam. Diep. Steeds verder.

Ze ving zichzelf op haar ellebogen, haar rug hol. Ze kreunde hard. “Ik voel me zo vol… fuck… harder…”

Hij beukte haar. Haar kontje gaf zich helemaal over. Ze spoot op de bank, kreunend, trillend. Maarten kwam bijna.

Toen trok hij zich terug. Glanzend. Dikkig. Zijn lul net uit haar kont.

En Celine draaide zich om.

Zonder woorden nam ze hem in haar mond. Vol en diep, zonder schaamte. Ze proefde hem. Zichzelf. En zei:

“God, ik heb dit stiekem gemist. Ik ben verslaafd aan je smaak. En ik word verslaafd aan mijn smaak.”

Ze likte hem helemaal schoon. Sloeg geen druppel over, totdat hij diep in haar mondje klaar kwam.

---

Vanaf die nacht werd het vaker. Regelmatig. Elke week. Geen relatie. Alleen seks.
Maar toen bleef ze slapen. Toen bleef ze ontbijten. Toen gingen ze uit eten. En ineens... waren ze samen.

Officieel.

Toen Loreen het hoorde, was het gedaan.

“Jij vieze achterbakse slet,” siste ze aan de telefoon. “Je hebt hem van me afgepakt.”

Celine’s antwoord was rustig. “ Jij wilde hem delen met mij en je hebt mij hier in meegesleurd. Hij was nooit echt van jou, Loreen. Je hebt hem laten gaan. En nu is hij met mij.”

Klik.

De lijn was dood.

Maar Maarten stond achter haar, zijn armen om haar heen.

“Je bent niet alleen.”

Ze draaide zich om en kuste hem. Vol. Lang.

Hun verhaal was begonnen.

---

Tot en met deel vier zijn herinneringen. Echte momenten, tastbare zwoelheid onder de zomerzon. De geur van zonnebrand, het gegiechel bij het meer, het gespannen samenzijn op dat kleine terras bij het huisje. Alles gebeurde. Loreen, uitdagend en dubbel. Celine, nieuwsgierig, gretig, onschuldig, maar met een blik die alles zei.

Deel vijf is waar het begint te glijden. Niet alles wat op papier staat, gebeurde ook zo. Of misschien wel. Misschien bijna. Ik heb haar echt ingesmeerd. Zij heeft ons echt gezien. En Loreen werd daarna écht anders zoals hierboven beschreven. Jaloers, bezitterig, terwijl zij het was die de deur had opengezet.

Na de zomer was het gedaan. De magie verdampt. Haar jaloezie vrat aan alles wat nog warm was. Ze kon niet verdragen dat ik haar zus ook gewoon… zag.

Een jaar later ontmoette ik Celine opnieuw. Spontaan. Een drankje. Een gesprek. Wat daarna gebeurde, of wat zou kunnen zijn gebeurd, laat ik graag over aan jouw verbeelding. Ik weet alleen: haar mond glimlachte anders toen ze zei dat ze "soms nog terugdacht aan die zomer." En haar ogen… die logen niet.

Sommige herinneringen blijven warm. Anderen worden opgewreven tot ze beginnen te gloeien. En sommige verhalen? Die worden gewoon steeds viezer, telkens als je ze herleest. En komen tot leven in je eigen gedachtes.

Of het allemaal zo gegaan is?

Misschien wel, misschien niet.

Misschien nóg beter.