Een paar weken later was ik weer bij Karin thuis in het weekend. Haar vader speelde in een rugbyteam in Amstelveen en die avond had hij zijn hele team over de vloer. Niet voor een formele borrel of netjes gedekte tafel, maar gewoon: vlees op het vuur, bier in bakken met ijs, muziek op standje hard. Het was een after-match gathering zoals alleen mannen dat doen — bezweet, lomp, luid, maar geladen met onderhuidse spanning. En ik was erbij.

Maar dit keer niet als een meisje. Niet als een onschuldig vriendinnetje van de dochter. Ik was volwassen nu. Vol gevormd, vrij, en verdomd goed bewust van mijn eigen lichaam — en het effect dat het had op mannen.

Mijn jurkje was nog steeds kort. Mijn bikini — diezelfde veel te kleine string die diep in mijn billen verdween — zat strak onder de dunne stof. Alleen nu deed ik het niet meer om te testen wat kon. Ik deed het om mezelf te laten zien. Om te voelen wat ik al die jaren gemist had: de kracht van mijn eigen geilheid. De vrijheid van mijn eigen regels.

Toen ik tussen de mannen liep — breed, zweterig, met handen groot als pannen — voelde ik hun blikken prikken op mijn dijen, mijn borsten, mijn mond. Maar nu keek ik terug. En ik lachte erbij. Spelend. Berekenend. Vrij.

Toen iemand me uitnodigde om bij hen op de bank te komen zitten, deed ik dat niet met een schuchter lachje. Ik ging zitten zoals ik dat wilde. Tussen hen in. Mijn dijen raakten die van hen, mijn blik bleef hangen op zijn hand die op zijn bovenbeen rustte. "Kijk je mee?" vroeg hij, wijzend naar de tv. Rugbyherhalingen. Maar hij keek niet naar het scherm. En ik ook niet.

Mijn hand gleed naar zijn glas. Wodka. Ik pakte het zonder te vragen, nam een slok. Het prikte aangenaam. Mijn lippen bleven vochtig. En zijn blik bleef hangen. "Dat was eigenlijk van mij," grijnsde hij. "En nu van mij," zei ik terug, terwijl ik het glas langzaam overgaf — mijn vingers nét iets te langzaam langs de zijne trekkend.

De man links van me had een hand op de rugleuning gelegd. Niet op mijn schouder. Nog niet. Maar zijn duim tikte zachtjes tegen mijn haar. Alsof hij het niet eens doorhad. Maar ik voelde het. Alles. Mijn tepels prikten hard tegen de stof van mijn jurk. Mijn kutje was nat. En ik wist — ik mocht kiezen. Wie. Wanneer. Hoe.

Geen meisje meer. Geen twijfel. Alleen honger. En macht. En een lijf dat eindelijk kreeg wat het altijd al gewild had.

Zijn hand gleed van de rugleuning langzaam naar mijn schouder, rustte daar even, en toen verder naar beneden — over mijn bovenarm, mijn zij, tot net boven mijn heup. Hij zei niets. Maar ik voelde alles. Mijn ademhaling versnelde. Mijn huid tintelde onder zijn vingertoppen. De man rechts van me boog dichterbij. Zijn knie duwde steviger tegen de mijne. Onze blikken kruisten elkaar. Hij likte zijn lippen, alsof hij iets proefde wat hij nog niet mocht aanraken. Maar ik knikte. Kort. En genoeg.

Zijn hand kwam omhoog, traag, en raakte mijn dij. Niet te hard. Niet te snel. Maar warm. Zwaar. Mannelijk. Zijn vingers bleven daar hangen, net onder de zoom van mijn jurkje, alsof hij wachtte op een signaal. Ik ademde dieper, mijn benen gleden nog iets verder uit elkaar — wijd nu, schaamteloos, uitnodigend. Het kleine driehoekje van mijn stringetje schoof meteen opzij. Het bedekte me allang niet meer. Mijn kutje lag bijna bloot tussen mijn dijen, glinsterend nat in het schemerlicht. Niet verhuld. Niet verborgen. Mijn ademhaling ging diep. Mijn lichaam gloeide. En hij zag het. Alles. Zijn ogen donkerden. Zijn vingers trilden. En ik wist: dit was niet langer afwachten. Dit was toestemming.

Zijn vingers bewogen nu. Niet schichtig, maar vol honger. Hij gleed langs de binnenkant van mijn dij, tot net tegen het randje van mijn string aan. Zijn duim cirkelde zachtjes langs het natte stof, terwijl zijn andere hand mijn bovenarm streelde. Mijn adem stokte. Mijn hoofd tolde. En ik liet het toe. Trillend. Gloeiend. Geil.

Zijn mond kwam dichterbij, en zonder woorden kuste hij mijn hals — eerst voorzichtig, dan dieper, zuigender. Zijn adem brandde op mijn huid, zijn lippen bleven hangen. Mijn hoofd viel iets opzij, onbewust, alsof ik hem de ruimte gaf. Zijn hand gleed onder het jurkje door, ving de rand van mijn bikinibroekje op en trok het opzij — met een trekkende beweging die me deed huiveren. Ik voelde koele lucht tegen mijn glimmende, open lipjes, en toen de eerste aanraking: één vinger, nat, traag, glijdend tussen mijn plooien door.

Ik hapte naar adem. Geen weerstand. Geen twijfel. Alleen een gretig lijf dat zich overgaf. Zijn vinger cirkelde langzaam om mijn clit, gleed toen dieper, proefde mijn warmte. Mijn benen sperden zich vanzelf verder. Ik voelde zijn hand op mijn dij, stevig, als een anker terwijl zijn vinger me verkende. Mijn kutje drupte, en toen hij nog een vinger toevoegde, kreunde ik zacht. Mijn hoofd viel tegen zijn schouder. Mijn hele lijf trilde. Mijn tepels brandden tegen de stof van mijn jurkje, pijnlijk stijf. En ik wilde meer.

Ik was geen meisje meer. Ik was open. Nat. Geil. Zijn vinger bewoog in mij met een ritme dat me langzaam deed verdwijnen in mezelf. En ik wist: dit was pas het begin.

Mijn hoofd lag nog tegen zijn schouder, mijn ademhaling onregelmatig, mijn dijen gespreid en klam. Zijn vingers bewogen nog zacht in mij, alsof hij het ritme van mijn hart wilde volgen. Maar ik wilde méér. Ik wilde voelen hoe ver ze durfden te gaan — met mij, de vrouw die daar nu zat, schaamteloos, geil en open.

Ik tilde mijn hoofd op, keek hem aan en fluisterde: “Laat de anderen ook maar komen kijken.”

Hij aarzelde even, zijn blik diep in de mijne. Toen knikte hij. Eén kort, gespannen knikje.

Een seconde later voelde ik beweging om me heen. Stoelen werden verschoven. Iemand zette het geluid van de tv zachter. Vier, vijf andere mannen stonden op, traag, alsof ze zich afvroegen of ze het goed begrepen hadden. Maar ik bewoog mijn knieën nog iets verder uit elkaar, mijn jurkje half omhoog, mijn natte bikinistofje nog altijd opzij geschoven.

“Ik wil dat jullie het zien,” zei ik zacht. “Ik wil jullie blikken. Jullie oordeel. Of... wat daaruit volgt.”

Hun ogen brandden. Hun lichamen spanden. En ik voelde me levend.