Marianne lag lekker knus bij het licht en de gloed van het uitdovende vuur, tussen de kinderen in.

Aan haar ene kant lag Liesbeths kamergenootje Kristien vredig te slapen met haar hoofd op Mariannes borst.

Langs de andere kant lag de kleine Maarten onrustig te woelen, op zoek naar een comfortabele slaaphouding.

Maarten was de grapjas van de klas. Klein en watervlug, de populaire spits van de plaatselijke voetbalclub, steeds op zoek naar mogelijkheden om de boel op stelten te zetten. Zijn kleine kuifje en zijn grote, slimme bruine ogen gaven hem iets van een eekhoorntje. Door zijn onbezonnenheid en onbeschaamdheid raakte hij steeds in moeilijkheden en al vaak hadden zijn goede vrienden Peter en Tim hem moeten redden als zijn brutaliteit hem alweer eens een pak slaag dreigde op te leveren van de grote jongens op school. Niets kon zijn goede humeur bederven, zelfs niet het occasioneel blauwe oog dat hij moest incasseren als die grote kerels hem dan eindelijk toch te pakken kregen.

Marianne vond hem door zijn niet-aflatende levendigheid soms heel vermoeiend maar ze kon nooit lang kwaad zijn op hem: als ze weer eens boos was, zette hij een zielig gezicht op en dan moest ze altijd lachen. Ze moest bekennen dat hij haar deed smelten, met die open blik van hem en zijn schaterlach.

Maarten lag nu op zijn zij met zijn hoofd in haar oksel, zijn kleine lichaam zo dicht mogelijk tegen haar aan. Hij sloeg zijn been over Mariannes bovenbeen, waarbij hij ervoor zorgde Kristien niet waker te maken.

Een tijdje bleef hij zo stil liggen, Marianne dacht dat ook hij ingeslapen was. Stil legde ze haar hand op zijn rug en sloot haar ogen. Ze droomde weg en dacht aan de afgelopen dag, maar snel dook Stijn op in haar halfslaap. Lieve, lieve Stijn. Een echte man, haar beste vriendje, minnaar, maatje.

Ze voelde hoe Maarten voorzichtig ging verliggen. Lag hij nu nog steeds niet lekker? En toen voelde ze door de stof van zijn korte broek heen zijn stijve tegen haar blote bovenbeen. Misschien had hij daar een beetje last van en kon hij daardoor de slaap niet vatten.

Maar Maarten bleef zachtjes tegen haar aan schurken en toen besefte ze het: hij was met zijn stijve tegen haar dij aan het oprijden! Die kleine rakker lag zichzelf een pleziertje te doen, hij dacht ongetwijfeld dat Marianne sliep.

Maarten bleef heen en weer duwen met zijn erectie en dapper ging zijn hand aan de slag. Hij waagde zich zoekend onder Mariannes T-shirt, over haar buik, bijna onmerkbaar licht. Maar Marianne lag gespannen te wachten op wat haar kleine vrijertje zou gaan doen en ze voelde elke aanraking doorheen haar hele lichaam. Hij zuchtte onhoorbaar en drukte zijn duim lichtjes in Mariannes navel. Marianne kon er niet voorkomen dat haar buik nu sneller op en neer ging. Maarten aarzelde. Maar Marianne wilde niet dat hij ophield en hield zich weer stil.

Zijn vingers kwamen weer in beweging, raakten de onderkant van haar rechterborst.. Ze droeg geen bh onder haar t-shirt, dat deed ze eigenlijk nooit als ze zo ontspannen op vakantie was, dus Maartens handen hadden vrij spel.

Kristiens hoofd belette dat hij aan beide borsten kon zitten, maar die ene was ook al heel fijn. Niet al te groot maar stevig en met een keiharde tepel, die hij voorzichtig streelde. Zijn bekken stootte nu merkbaar harder tegen haar bovenbeen en de stoten kwamen sneller na elkaar.

Zijn zware zuchten werd nog dieper, de rondjes die zijn hand rondom Mariannes tepel maakten sneller, zijn stoten krachtiger. Marianne voelde zijn lijfje verstrakken en na een laatste stoot ontsnapte hem een droge snik en kwam hij klaar. Een aantal schokken en toen was het voorbij. Marianne voelde hoe Maartens sperma een grote natte plek in zijn broek maakte, die aan haar bovenbeen vastplakte.

Ze legde haar hand op zijn hoofd, ging ermee over zijn kuifje. “Ga maar slapen, kleine man, dat heb je wel verdiend nu”.

Maarten was eigenlijk niet verbaasd dat zij toch die hele tijd wakker was geweest, hij draaide zich nog dichter tegen Marianne aan en merkte niet eens meer hoe ze hem een nachtzoen boven op zijn kopje gaf.

Marianne viel ook meteen in slaap. Ze droomde van Stijn en van Tim en Maarten en van barokke kerkjes en in haar diepe slaap hoorde ze niet hoe in de loop van de nachten van onder de dekens rondom het bijna uitgedoofde kampvuur af en toe onderdrukte zuchten geslaakt werden als kinderen door andere kinderen in grote spanning en vol verwondering onder handen genomen werden.

Maar toen de zon opkwam, vond die iedereen in dromenland.