De TL-verlichting in de supermarkt flikkerde net iets te fel boven de broodafdeling. Lisa stond met een tang het laatste afbakbrood in de zak te schuiven. Haar blonde haren plakten een beetje tegen haar slapen van het werken, wangen lichtroze, voorhoofd glimmend. Niet knap op een poster-achtige manier, maar er zat iets in haar blik, dat stille, dat ingehoudene, alsof er iets smeulde, diep van binnen.

Maarten liep langs met zijn handen in zijn zakken, shirt strak om zijn schouders, dat half arrogante loopje waar hij geen moeite voor deed. Vakjes vullen was beneden hem, maar hij was wel de baas. Teamleider op z'n negentiende. En de meiden, de jonge meiden ten minste, voelden dat.

"Alles klaar daar?" vroeg hij, zonder echt op haar te letten, maar z’n ogen gleden tóch even over haar billen. Plat, ja. Maar strak in die veel te krappe spijkerbroek. Ze keek op, even geschrokken, toen snel weg. Knikte. "Bijna." Haar stem klonk net te zacht om oprecht zeker te zijn.

Hij bleef een moment staan. "Zal ik die karren even voor je doen straks? Vallen bijna om."

Ze durfde hem amper aan te kijken, maar glimlachte. "Als je wil."

Er hing iets in de lucht. Niets concreets. Geen aanraking, geen opmerking die niet door de beugel kon. Maar haar blik bleef iets te lang hangen op zijn hals. En zijn ogen gleden iets te langzaam over haar borsten, of beter gezegd, de suggestie ervan, verstopt onder die gebloemde polo.

Na sluitingstijd was het stil op de werkvloer. Zomeravond, zweterig. Hij duwde de broodkarren achteruit richting het magazijn en zij volgde hem zonder veel te zeggen. Haar schouders smal onder de flauwe, kille luchtcirculatie van het magazijn. "Mijn ouders zijn weer weg trouwens," zei ze ineens.

Hij keek op. "Weekend-camping?"

Ze knikte, haar lippen glanzend, alsof ze net wat had gedronken. "Ja. Ze komen pas zondag terug."

Hij dacht niet meteen iets erbij. Dacht aan Sanne, aan hoe moeizaam dat gesprek weer zou zijn als hij het uit zou maken. Dacht aan bier. Dacht aan Lisa, in haar eentje in een donker huis. Te jong eigenlijk. Maar ze had wel altijd die blik als hij langs liep. Die blik die meisjes hadden als ze niet precies wisten wát ze wilden, maar wel van wíe ze het wilden horen.

Later in de kroeg, pint in de hand, het geroezemoes dof door de alcohol, zag hij opeens haar naam op zijn scherm.

Hey, was je nog lang gebleven op werk?

Hij grijnsde. Tikte terug: Nee hoor. Bier is al bijna op. Jij thuis?

Ja. Kom anders chillen? 😊

Die emoji. Hij bleef even naar dat appje kijken. Niet geil. Niet plat. Gewoon een uitnodiging. Een test. Hij stond op, gooide zijn glas achterover en appte: Stuur je adres ff.

En tien minuten later zat hij op de fiets, zwetend van de avondwarmte, richting haar rijtjeshuis aan de rand van het dorp. Nog geen idee waar het heen ging. Maar ergens in zijn onderbuik voelde hij dat dit geen gewone vrijdagavond meer zou zijn.

Die ochtend had Maarten nog op Sanne gelegen. Als een verplicht nummer. Haar benen spreidden zich zoals altijd als hij eraan begon, haar ogen gesloten alsof ze alvast bezig was met wat ze daarna op TikTok ging kijken. Een kwartiertje gewiebel, weinig gevoel, nog minder geluid. Haar kut was nat genoeg, maar zijn hoofd stond er niet bij. Alsof hij een halfdode vis in beweging moest houden.

Nu stond hij, uren en pils verder, in de hal van een hoekhuis met vergeelde wandtegeltjes. Lisa had net de deur achter hem gesloten, haar kleine voeten bijna onhoorbaar op het laminaat. Ze had haar haren los, beetje warrig, een huispak aan met een te strak shirt waardoor de contouren van haar tepels zichtbaar waren als ze zich bewoog. Geen beha. Natuurlijk niet.

Ze bood hem een cola aan “heb niks sterks” en ze gingen zitten. Bankje net te klein voor twee, dus hij schoof iets dichterbij. Ze rook fris, maar ook naar paard. Of hooi. Of zomerzweet. Iets dat bij haar hoorde. Iets echts.

Hij keek haar aan, de alcohol tintelde in z’n wangen. "Je hebt mooie ogen," zei hij. Gewoon zo. Geen lijstje, geen complimententruc. Gewoon. Waar.

Ze bloosde. "Maar je hebt een vriendin."

Hij grijnsde. "Dat is binnenkort voorbij. Echt. Het is al niks meer."

Ze zweeg. Hij raakte haar wang aan, langzaam met de rug van z’n vingers, keek of ze het toeliet. Ze bewoog niet weg. Haar adem stokte, borstkas dieper, lippen licht gespleten. Zijn hand gleed naar haar nek, trok haar hoofdje dichterbij. Ze keek omhoog, vragend. Klein. Onschuldig. Te nieuwsgierig om nee te zeggen.

Hij kuste haar.

Haar lippen waren zacht maar strak gespannen, alsof ze niet precies wist hoe hard ze mocht drukken. Haar mond opende zich langzaam, haar onderkaak schokkerig bewegend terwijl haar tong voorzichtig de zijne opzocht. Hij moest bijna z’n hele tong in haar mik duwen om erbij te komen. Haar mond voelde krap, nat, spannend. Ze draaide haar tong onbeholpen om de zijne heen, een beetje onhandig, maar gewillig. Gehoorzaam bijna.

Hij liet zijn hand over haar dij glijden. Warm. Trillend. Hij voelde hoe gespannen haar benen waren. Hij ging verder, vingers over haar heup, tot aan de rand van haar broek. Ze ademde zwaar nu, haar hand rusteloos op zijn bovenbeen. Toen hij onder haar broek gleed, voelde hij het meteen: warm, vochtig, een dikke bos zachte haartjes. Geen gladgeschoren pornoster. Gewoon... Lisa.

Ze klemde haar knieën even. "Wacht…" fluisterde ze. "Ik ben niet echt… eh, voorbereid, geschoren zeg maar."

Hij keek haar aan, ogen halfdicht van de drank, pupillen loom. Hij wilde gewoon voelen. "Maakt niks uit," mompelde hij, probeerde haar weer te zoenen, terwijl zijn vingers haar kutje verkenden. Warm, vochtig, geurend. Geen frisse parfumkut, maar een echte, zwoele, ruikbare gleuf.

Hij probeerde haar broek naar beneden te duwen om beter bij haar te kunnen, maar z’n hand gleed steeds af. De drank zat in zijn lijf als stroop, zijn pik hard maar dof, de beroemde bierpiemel. Lisa voelde het.

Ze keek hem aan, een soort besluit in haar blik, alsof ze wist dat ze dit moment zou onthouden. "Wacht maar," zei ze zacht, en ze ging op haar knieën.

Hij liet zich achterover zakken op de bank, half verbaasd, half geil. Ze friemelde aan zijn broek, trok ‘m omlaag. Zijn pik sprong eruit, halfslap nog, zwaar van het bier. Ze pakte ‘m vast, aarzelend, keek ernaar alsof het een vreemd dier was. Haar vingers waren klein. Toen boog ze voorover, haar lippen om zijn eikel.

Maarten kreunde zacht. "Fuck, meisje…"

Haar mond was strak om hem heen, klein maar warm, haar tong gleed langzaam langs de onderkant, nat en onwennig. Niet de diepe, glibberige, pornostijl. Meer aftasten, ontdekken, proeven. Zijn lul voelde log, maar hoe ze hem opzoog, met kleine cirkeltjes om z’n topje, liet hem langzaam opbloeien.

Haar hoofdje bewoog gestaag, speeksel glanzend op haar kin. Hij dacht aan Sanne. Haar hoofd dat altijd demonstratief wegdraaide als hij zijn hand op haar dij legde. En nu zat hier Lisa, stil, geconcentreerd, soppend aan een lul die vanmorgen nog in een andere kut had gelegen.

"Shit… Ik kom," mompelde hij. Hij voelde het langzaam opstijgen, als lava. Haar mond bleef dicht, tong strak tegen zijn eikel gedrukt. Hij explodeerde, pulserend, diep in haar keel. Ze kneep haar ogen dicht. Slikte. Maar niet alles. Een straaltje wit gleed langs haar lippen, over zijn schacht, langzaam naar beneden.

Maarten hijgde, hoofd achterover. “Jezus…”

Hij stond op, de drang naar pissen niet te negeren. Op de wc liet hij zijn pik even uitdruppelen, voelde de geur van zijn vingers. Kut. Sterk. Duidelijk. Echt. Geen bloemetjesgeur. Puur vrouw. Puur Lisa.

Toen hij terugkwam in de kamer stond ze glazen te verzamelen. Afwachtend, maar niet dwingend. Hij wist genoeg. Voor nu was het klaar. Hij liep op haar af, zoende haar nog een keer, dit keer rustiger. Ze glimlachte wat ongemakkelijk.

"Ik spreek je," zei hij.

Ze knikte. "Doe voorzichtig."

Hij deed zijn schoenen aan en trok de deur achter zich dicht. Buiten was het donker, maar zijn hoofd gloeide. Van drank, van spanning, van haar.