Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Datum: 15-08-2025 | Cijfer: 9 | Gelezen: 4603
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 5 minuten | Lezers Online: 2
De avond was zacht en stil, zoals zovele avonden sinds Ellen haar man verloor. Ze zat met een glas wijn op onze bed, haar voeten onder haar geslagen, haar ogen glinsterend van emotie en een lichte spanning. Ik kende haar zo goed; haar stem, haar verdriet, haar stilte.

Maar vanavond voelde het anders; lichter en nieuw…

Mijn man David, vulde haar glas bij, zijn blik was warm en uitnodigend. Hij was altijd goed met haar geweest, oprecht geïnteresseerd, zachtaardig in haar nabijheid. En nu, na weken van gesprekken, van tastend delen, van twijfels en verlangens… was het moment daar.

“Ellen” zei ik zacht “ Als je je ook maar een beetje ongemakkelijk voelt, zeg je het” “We doen niets wat jij niet wil”

Ze glimlachte, Een kwetsbare, spannende glimlach. “Ik ben er klaar voor, ik vertrouw jullie”

David boog zich naar haar toe en streek een pluk haar achter haar oor. Zijn aanraking was teder, zonder haast. Ik voelde mijn ademhaling versnellen terwijl ik hen gade sloeg, mijn hand rustend op mijn dij. Ik wist nog niet of ik mee zou doen, dit ging om haar, maar ik voelde hoe mijn lichaam reageerde op het beeld, op de intimiteit die zich voor mijn ogen ontvouwde.

Hun eerste kus was breekbaar en verlangend, alsof zestien iets ouds en iets nieuws aanraakten. Ellen’s handen gleden onzeker over David’s borst, zijn huid warm onder haar vingers.Zijn handen vonden haar taille, haar heupen, zijn bewegingen langzaam, alsof hij haar lichaam leerde kennen op een manier die alleen bedoeld was om haar te eren, haar te eren.

Ik zat in de stoel, mijn adem hoorbaar, mijn benen half geopend. Mijn vingers cirkelden over licht over de stof van mijn slipje, niet persé om zelf tot een climax te komen, maar om me verbonden te voelen met het moment. Ik was een getuige, misschien een gids, en voelde me niet buitengesloten, integendeel, Ik voelde me nodig.

David had Ellen ondertussen uitgekleed, haar zachte vormen lagen in het warme licht van onze kamer, haar ogen gesloten terwijl hij haar borsten kuste, haar buik streelde, haar benen langzaam spreidde. Ze kreunde zacht toen zijn mond haar vond, zijn tong teder en ritmisch, en ik zag hoe ze haar overgaf.

“Laat het maar gebeuren, liefje fluisterde ik. “ je hoeft niets vast te houden vanavond”

En ze liet los…

David kwam overeind en keek naar mij. Zijn blik vroeg toestemming, die hij al lang van me gekregen had, maar zijn ogen zochten mij. Hij wilde weten of ik nog mee voelde, of ik nog verbonden was. Ik knikte langzaam, mijn hand op mijn onderbuik waar de hitte zich verzamelde.

Ellen lag op haar rug, haar wangen rood, haar ademhaling onregelmatig. Ze had zichzelf al lang niet meer laten aanraken en je voelde aan alles dat haar lichaam weer moest wennen. Maar ze wilde het, haar blik zocht die van David alsof ze hem uitnodigde om dichterbij te komen. En hij kwam. Niet gretig. Maar precies zoals zij het nodig had.

“Ben je zeker? “ vroeg hij zacht.

“Ja” fluisterde ze. “Alsjeblieft “

Hij gleed tussen haar benen, zijn heupen voorzichtig tussen haar benen. Ik hoorde haar adem stokken toen hij haar voor de eerste keer vulde, langzaam, centimeter voor centimeter, tot ze hem helemaal in zich voelde. Haar handen gleden over zijn rug, haar vingers zich vastklampend aan zijn huid. Er was geen haast alleen een ritme. Een zachte golf van bewegingen, elk schoteltje in de kast leek te zwijgen voor hun geluiden. Alleen hun adem, het zachte kreunen, en mijn eigen opwinding vulden de kamer.

Ik kon me zelf niet helpen. Mijn vingers gleden nu onder mijn slipje, nat van verlangen. Ik was niet jaloers, wat ik voelde was dieper dan dat.

Een soort intense verbondenheid, een cirkel van liefde verdrieten liefde die zich tussen ons drieën voltrok.

En toen gebeurde het.

Ellen kreunde diep, haar handen grepen het laken, haar lichaam verstijfde, haar tenen kromden zich, haar hele lichaam verstijfde in een climax die haar overspoelde. David volgde niet veel later, zijn gezicht in haar hals begraven, zijn adem zwaar, zijn lichaam trillend.

Ze bleven zo liggen, verstrengeld. Stil. Ademend…

Dit was zo opwindend, zo enorm erotisch, ik vingerde mezelf, onderhand was ik klets nat, even later kam ik klaar als nooit te voren en mijn orgasme hield maar aan. Wat heb ik genoten van dit schouwspel, niets was mooier om te zien; mooi, lief en ook verschrikkelijk geil!

Langzaam stond ik op eigenlijk was ik nog een beetje wiebelig van de spanning die ik zelf had opgebouwd, ik liep naar het bed en ging bij hen liggen, één arm warm om haar, de andere om hem. We waren stil, we zijn met zijn drieën. Er was niets meer dat gezegd moet worden.

Alleen voelen…
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...