Wow wat een leuke reacties op mijn allereerste geschreven verhaal.

Dat deed me echt goed, daardoor hoop ik, dat jullie net zoveel genieten van deel 2, waar we langzaam opbouwen naar je weet wel…..

Amsterdam ademde die avond een haast zwoele energie.

Het zachte geroezemoes van fietsers, het rammelen van trams en de geur van vers getapt bier en gebakken bitterballen hingen in de lucht. Daan en ik liepen naast elkaar over de grachten, onze schouders net iets te dicht bij elkaar om onschuldig te lijken.

Soms raakten onze handen elkaar vluchtig, en elke keer voelde het alsof er een elektrische schok door mijn arm en 20 cm lange pik ging.

We liepen een bruine kroeg binnen in de Jordaan.

De muren donker van het hout, de lampjes gedempt, overal zachte stemmen en gelach. Het rook naar oud bier, maar ook naar warmte, naar verhalen die hier al duizenden keren waren verteld.

Daan bestelde twee speciaal bieren en we vonden een klein tafeltje achterin, half verscholen in de hoek.

Zijn knie raakte de mijne onder de tafel, dit keer zonder terug te trekken.

Ik voelde zijn blik steeds over me glijden terwijl we praatten – over studies, dromen, nachten die te laat eindigden. Maar telkens wanneer zijn ogen die van mij vingen, was er dat rauwe, onuitgesproken verlangen dat harder sprak dan woorden.

Daan boog zich voorover.

“Weet je dat je ogen veranderen in dit licht?” fluisterde hij.

“En hoe dan?” vroeg ik, mijn stem net zo zacht.

“Alsof je er een geheim achter verbergt. Iets wat ik wil vinden.

” Zijn hand vond de mijne onder tafel, en zijn vingers streelden langzaam langs mijn knokkels richting mijn hard geworden pik.

Ik voelde mijn hart sneller slaan, maar ook een warmte die naar mijn buik trok.

Later die avond liepen we de kroeg uit, een lichte roes in ons hoofd.

De stad glinsterde en zinderde om ons heen.

Zijn hand lag stevig om de mijne, niet meer aarzelend maar bezitterig, alsof hij me niet meer wilde loslaten.

Op een kleine brug bleef hij plots staan.

Zonder een woord trok hij me dichterbij en drukte zijn lippen op de mijne.

Geen schuchtere aanraking dit keer, maar een hongerige, dwingende tongzoen.

Ik voelde hoe hij mijn gezicht stevig vastpakte, zijn tong gretig de mijne zocht, alsof hij bang was dat de nacht ons anders uit elkaar zou trekken.

Ik hapte naar adem toen we loskwamen. “Dit voelt gevaarlijk goed,” fluisterde ik.

Zijn ogen waren donker, brandend. “Misschien is dat precies waarom ik het wil.”

Hij drukte me tegen de koude railing van de brug, zijn lichaam strak tegen het mijne.

Ik voelde zijn warmte, zijn kracht, de spanning die niet meer te verbergen was.

Voelde voor het eerst zijn keiharde pik tegen mijn harde pik aan.

Daardoor merkte ik ook, dat de eerste druppels pre-cum langzaam uit mijn pisgaatje ontsnapte en de zachte stof van mijn witte poloralphlauren boxer nat maakte.

Mijn handen gleden onder zijn jas, over zijn rug, en ik trok hem dichter, dieper, alsof ik hem op dat moment volledig wilde.

Zijn adem ging zwaar, onregelmatig, en elke kus werd feller, dieper, gulziger.

De stad ruiste om ons heen, maar ik hoorde alleen hem – zijn adem, zijn hartslag, het lage gegrom dat ontsnapte toen ik hem nog steviger tegen me aan trok, en met mijn hand in zijn baggy jeans een weg zocht naar zijn pik.

Daar, op een brug boven het spiegelende water van Amsterdam, proefde ik voor het eerst zijn ongeremde kant. Het was geen voorzichtig aftasten meer, maar een belofte van meer geil – veel meer geilheid.