Het hek piept. Het geluid van Lucas’ vertrek echoot nog na in de stilte van de hal. Ik blijf achter, een beetje bedweesd, mijn lichaam nog nagloeid van zijn aanraking. Mijn blik valt op de vloer. Daar ligt het, het stille getuige: mijn slipje, in twee stukken geknipt. Een trage glimlach speelt om mijn lippen. Ik buk me, raap de stoffen restjes op en wandel, halfnaakt, naar binnen. De koelte van de tegelvloer onder mijn blote voeten is een contrast met de hitte die mij nog altijd vanbinnen verbrandt.

Wat is er de afgelopen weken met mij gebeurd? Het is alsof ik naar een vreemde kijk. Een maand geleden was naaktheid iets voor de badkamer, strikt privé. Iets voor onder de dekens, in het donker, tijdens onze wekelijkse, voorspelbare seksbeurt. Een maand geleden snakte ik naar spanning, naar opwinding, zonder te weten hoe ik die moest grijpen. En nu? Nu ben ik op een week tijd twee keer vreemdgegaan. Twee keer heb ik seks gehad waarbij de kans bestond dat iemand keek. En telkens bleek dat iemand werkelijk keek. Het heeft een sleutel omgedraaid in een slot dat ik niet eens wist dat bestond.

Het naaktstrand van Bredene. Daar is het begonnen. Daar maakte het gevoel van de zon en de zilte lucht op mijn volledig blote huid een gaatje in de dijk die mijn hele seksleven controleerde. Toen volgde de uitkijktoren in het natuurgebied. Wild, primitief, met uitzicht over de wereld. Dat gaatje werd een bres. Het water stroomde door en spoelde alle remmingen weg. Het maakte me moediger. Nee, het maakte me een roofdier. Een sluwe vos, op jacht.

Innerlijk moet ik een beetje lachen om de vergelijking. Mark, mijn man, mijn konijntje. Hij is echt lief. Maar net zoals een konijntje was de seks snel, een beetje angstig, altijd in zijn vertrouwde holletje. En op een sluwe, manipulerende manier had ik hem verplicht me te nemen in het midden van het gras, waar iedereen ons had kunnen zien. Het was een jacht, en ik was de jager.

Maar een vos staat niet aan de top van de voedselpiramide. De vos is zelf prooi. Prooi voor de adelaar. En mijn adelaar was Lucas. Lucas heeft op mij gejaagd. Ik keek in zijn ogen, diep en donker, en ik gaf me over. Volledig. Zonder voorwaarden.

Ik loop door naar de badkamer. De herinnering aan Lucas’ handen op mijn huid tintelt nog na. Ik zet de douche aan. Het open jurkje, het enige kledingstuk dat ik nog droeg, laat ik van mijn schouders glijden. Het valt zachtjes op de grond. Ik stap onder de straal, maar het water, hoe warm ook, kan de vuurzee in mijn binnenste niet blussen. Dat kan maar op één manier.

Voor de tweede keer mis ik een speeltje. Ik heb meer nodig. Vlug draai ik de douchekop van de slang. Ik richt de krachtige, masserende straal direct op mijn gezwollen schaamlippen. Het gevoel is intens, bijna overweldigend. Met mijn vrije hand wrijf ik over mijn klitje, cirkels van groeiende urgentie. Mijn ademhaling stokt. Mijn benen voelen plots zwak aan, alsof de grond onder me wegzakt. Een golf van pure, ongerepte extase rolt door me heen, schok na schok, en ik kom klaar, mijn stem een hijgende kreun die vervluchtigt in de damp.

Ik blijf even staan, leunend tegen de tegelwand, terwijl mijn hartslag langzaam weer daalt naar een beheersbaar ritme. Dan draai ik de douchekop terug op de slang en was ik mijn haar en lichaam, een routine die aanvoelt alsof ze door een ander wordt uitgevoerd. Ik draai het water dicht, neem een handdoek en droog me af. Naakt wandel ik naar de slaapkamer. De vrijheid is zo intens, zo zalig. Wat zal ik dit missen als de jongens terug zijn van kamp.

Even twijfel ik. Blijf ik naakt? Maar nee. Ik wil niet dat Mark dingen gaat vermoeden, dat hij vragen stelt die ik niet wil beantwoorden. Ik doe een strak, licht zomerslaapkleedje aan. Het stof glijdt zachtjes over mijn huid. En dan, bijna als een tweede gedachte, trek ik ook een slipje aan. Een heel, intact slipje.

Beneden hoor ik de afwasmachine biepen. Op de automatische piloot begin ik de machine uit te laden. Ik stapel borden en bestek, mijn geest nog half bij Lucas, half bij het gevoel van de douchestraal. Ik stop de laatste stukken vaat uit de gootsteen in de machine, duw hem dicht en zet hem aan. Het geruis is een vertrouwd geluid.

Ik neem een spray en een doekje en begin het werkblad proper te maken, zodat mijn keuken weer perfect is, klaar voor de nieuwe dag. En op dat precieze moment hoor ik de voordeur.

Mijn hart maakt een sprongetje. Een vluchtige steek van adrenaline. Mark. Hij is vroeger thuis dan verwacht. Mijn konijntje, die altijd zo voorspelbaar is, heeft zijn routine veranderd. Geen pinten pakken na de training blijkbaar. Het had erger gekund, denk ik snel.

Ik hoor zijn voetstappen door de living naar de keuken komen, maar ik reageer niet. Ik blijf poetsen, alsof er niets aan de hand is. Ik verwacht dat hij naar de koelkast zal lopen voor een biertje. Maar dan, plots, voel ik zijn handen op mijn heupen. Zacht, aarzelend. En dan verrast hij me volledig met een tedere, bijna schuchtere kus in mijn nek.

Een zacht gekreun ontsnapt me. Volledig onbewust, gedreven door een reflex die nieuw is en toch zo krachtig, steek ik mijn billen naar achteren, zoekend naar contact. En dán voel ik het. Tegen mijn achterwerk, hard en onmiskenbaar: Mark heeft een erectie.

Hij schrikt er zelf van, dat voel ik meteen. Hij zet een haastig stapje achteruit, zijn schaamte is bijna tastbaar. Maar dit laat ik niet toe. Niet meer. Ik duw mijn achterwerk nog verder naar achteren, klem hem zachtjes tussen mij en de keukenkast. Hij zit nu gevangen, kan geen kant meer op. En dan begin ik te bewegen. Met mijn heupen maak ik een langzaam, sensueel wiegende beweging, zodat mijn billen zachtjes, maar volhardend, over zijn stijve lengte wrijven.

Ik voel zijn vertwijfeling door de stof van zijn broek heen. Zijn ademhaling wordt hijgerig. En in mij ontwaakt opnieuw de vos. De jager. Het roofdier.

Ik draai me om, in zijn armslag. Mijn ogen vinden de zijne, die wijd openstaan van verbazing en opwinding. Mijn stem is zacht, maar het is een bevel. Onmiskenbaar. “Kleed je uit.”

Ik zie de interne strijd op zijn gezicht. Fight, flight, or freeze? Het wordt freeze. Hij aarzelt een eeuwigheid, zijn blik gevangen in de mijne. Dan, alsof alle weerstand uit hem wegvloeit, capituleert hij. Zijn handen gaan naar zijn riem, zijn broek, en hij begint zich uit te kleden. Ik kijk toe, mijn armen over elkaar, de macht straalt van me af.

Als hij naakt voor me staat, draai ik me weer om. Ik buig me voorover en steun met mijn ellebogen op het net gepoetste werkblad. Het koele aanrecht tegen mijn huid.

“Doe mijn slip uit,” is mijn volgende, kalme bevel.

Ik voel zijn handen, onzeker en trillend, onder mijn zomerjurkje glijden. Zijn vingers haken in de elastiek van mijn slipje. Langzaam, schichtig, trekt hij het over mijn billen, naar beneden, tot het rond mijn enkels hangt.

"Neuk me. Nu.”

Er volgt een hartslag van aarzeling. Dan hoor ik hem bewegen, voel ik zijn lichaam zich positioneren achter me. Zijn handen grijpen mijn heupen. Ik voel de punt van zijn eikel, gloeiend heet en vochtig, een traag, zoekend pad volgen over mijn billen, een lijntje voorvocht achterlatend als bewijs van zijn pure opwinding. Hij zoekt, vindt, en dan… dan stoot hij in me. Diep.

Hij begint te bewegen, zijn tempo ongelijk, hijgend. Terwijl hij in me stoot, breng ik een van mijn handen tussen mijn benen. Mijn vingers vinden mijn klit, die al opnieuw opgezwollen en gevoelig is. Ik masseer mezelf, precies zoals ik het nodig heb, terwijl zijn lichaam tegen het mijne slaat. Mijn eigen gekreun, de reactie van mijn lichaam dat zich weer ophoopt naar een orgasme, is voor hem het sein. Mijn reactie brengt hem over zijn hoogtepunt. Hij stort zich over me heen, zijn hele lichaam verkrampt in een stille schreeuw.

Hij leunt zwaar op me, uitgeput. Ik geef hem een moment, laat hem bekomen. Dan draai ik me onder hem vandaan. Ik voel zijn zaad langs mijn binnenbenen naar beneden druppen. Ik kijk hem even aan. Zijn ogen zijn glazig, vol verbazing. Ik zeg niets. Geen woord. Ik loop de keuken uit, naar de badkamer, op weg naar een nieuwe douche. Ik laat Mark naakt en verbijsterd achter in de keuken.

Onder de warme straal van de douche, voor de tweede keer in korte tijd, voel ik de laatste spanning weggespoeld worden. Even later zie ik een schaduw in de deuropening. Mark staat daar, nog steeds naakt, onzeker.

Ik wijk opzij, maak ruimte onder het water. Ik wenk hem naar me toe. Hij komt aarzelend binnen. Ik neem hem in mijn armen, omhels hem, en begin hem liefdevol te wassen. Ik zeep zijn rug in, zijn borst, mijn handen zacht en zorgzaam. Hij ontspant onder mijn aanraking, zijn hoofd komt tegen mijn schouder te rusten. En dan voel ik het, tegen mijn dij: zijn jongeheer staat, tegen alle verwachting in, alweer paraat. Hij geniet, maar de macht is nog steeds van mij.

“Klaar voor een tweede keer?” vraag ik zacht, mijn lippen vlak bij zijn oor. “Maar dan op de normale manier?”

Hij knikt, zijn ogen gesloten, volledig overgeleverd.

Ik gun hem dat. Hij heeft het verdiend.

We stappen uit de douche. Ik blijf de leiding houden. Ik droog ons beiden af, met ferme, zorgzame bewegingen. Ik neem zijn hand en begeleid hem naar de slaapkamer. Het bed staat uitnodigend open.

Ik duw hem zachtjes op de rand van het bed en laat mijn handen zijn lichaam verkennen, zijn borst, zijn buik, zijn dijen. Hij is er helemaal klaar voor, zijn hele lichaam huivert van verlangen. Dan ga ik naast hem liggen, op mijn rug. Ik spreid mijn benen, een open uitnodiging.

“Kom,” zeg ik, mijn stem een zachte maar duidelijke uitnodiging. “Ga je gang.”

En Mark neemt mij. Op zijn goede, oude, vertrouwde manier.