We waren de eerste dagen goed opgeschoten, en hadden de geplande campings telkens op tijd bereikt. De sfeer was geweldig en we groeiden als groep helemaal naar elkaar toe. Winnie had met haar fijne neus voor karakters de juiste personen bij elkaar gevoegd, want zoals ik later hoorde waren er heel wat gegadigden geweest. Wat ook hielp was dat iedereen even oud was; de fietsers, de cameraploeg en ik waren allemaal rond de vierentwintig. Alleen zij was de enige die wat ouder was, maar eigenlijk viel dat na verloop van tijd niemand meer op.

De vijfde dag begon al vroeg met temperaturen van ruim twintig graden en het zou in de loop van de dag nog veel warmer worden en er stond een rit van honderdvijftig kilometer op het programma.
Jaap en Timo hielden er ondanks de hitte een behoorlijk tempo in en de meiden mochten in hun wiel blijven zitten, zoals dat in wielertermen heet. De koffer achterop de quad was volgepropt met gekoelde bidons met water en sportdrank. En Jenny had meer werk aan het aanreiken van drinken dan dat ze aan filmen toe kwam.

De fietsers reden al een uur lang over een klein stoffig weggetje langs een rivier, en de quad was even een stukje vooruit gereden naar een dorpje om te tanken, toen Jaap opeens een strandje zag. “Wat denken jullie er van? Zullen we even gaan afkoelen daar?” vroeg hij en de anderen waren meteen vóór.
De fietsen werden tegen elkaar aan op een grasveldje gezet en Mette die was de eerste die haar kleren uit had. Zonder enige gêne liep ze in haar blootje naar de waterkant en riep naar de anderen “kom maar, het is niet koud en het riviertje heeft een zandbodem!” Even later waren ook de anderen uit de kleren en Timo keek bewonderend naar het prachtige zandloper figuur van Dunja.
“Jemig Dunja, zelfs in je blote kont ze je er nog sjiek uit” lachte hij. Ze glimlachte terug en liep voor hem uit het water in en toen ze er tot haar knieën in stond nam ze een vlakke duik en draaide zich in het water op haar rug zodat ze naar de mannen kon kijken. Maar toen stond ze op en keerde zich naar Mette. “Kom eens Met” fluisterde ze en sloeg haar linkerhand om Mettes nek.
Ze legde haar rechterhand op Mettes venusheuvel en voelde de hete natheid van haar spleetje “Jij bent ook al zo geil” fluisterde ze “als ze ons niet pakken, dan pakken wij hun wel! ”. Mette keek verbaasd naar haar, dit had ze niet verwacht van de sjieke, keurige Dunja. Maar ze knikte grinnikend en kreeg als beloning een stevige kus recht op haar mond.
Maar toen werden ze beide natgespat door de mannen en even later waren ze verwikkeld in een gemeenschappelijke stoeipartij waarbij alle piemels kutjes en borsten ruimschoots betast werden.

Na een tijdje zo gespeeld te hebben gingen ze het water uit naar het grasveldje om van de zon te genieten. Maar de meisjes hadden andere plannen en Mette ging naast Jaap liggen en streelde over zijn pik. Die reageerde meteen.
“Jaap ik wil dat ding in m’n kut. Ik word retegeil van dat zadel tussen mijn benen en ik hou het niet meer uit. Doe hem er in en pomp me vol.” Jaap knielde tussen haar benen, richtte zijn pik tussen haar schaamlippen en dreef hem er zonder omhaal in. Mette gilde van plezier “jaaahhh! Dat bedoel ik!” en ze gaf telkens een verheerlijkte kreet bij elke harde stoot van Jaap.
Naast hun nam Timo het initiatief en streelde Dunja’s borsten die ondanks dat ze op haar rug lag recht omhoog stonden. “Timo, dat wil ik ook” fluisterde ze en spreidde haar benen. En even later was ook haar keurige dameskutje gevuld door een dikke mannenlul die precies wist wat hij daar kwam doen.

Door de inspanning in de hitte en de plotselinge gelegenheid duurde het bij beide stellen niet lang en nadat de mannen brullend hun lading in de meiden gedeponeerd hadden, rolden ze van hun af, maar Mette en Dunja wilden allebei nog meer. Weliswaar was de eerste ronde bevredigend afgesloten maar beide wilden de pikken van de ander ook proberen en openden hun gleufjes enthousiast voor de tweede paal die diep van binnen zijn gulle uitstortingen pompend kwam voorbereiden. Maar daarna namen ze nog even een korte sanitaire duik en kleedden zich weer aan.

Toen ze met hun fietsen weer bij de weg kwamen wachtte hun een verrassing: De quad met Jim en Jenny stond al op hun te wachten.
“Ja we zaten in het volgende dorpje een kopje koffie te drinken bij het benzinestation, toen we op de GPS tracker zagen dat jullie gestopt waren, en toen zijn we terug gereden om te zien of alles goed was. Maar toen we zagen dat jullie aan het ehh… zwemmen waren hebben we gewoon hier gewacht tot jullie ehh… klaar waren” verklaarde Jenny.
“Konden jullie ons zien vanaf de weg?” vroeg Mette.
“Ja natuurlijk, dom blondje, maar er is in al die tijd niemand langs gekomen.”
“Oh gelukkig” grinnikte Mette.
“Maar je kan de film bij mij nabestellen” schaterde Jenny.
“Heb je het echt gefilmd?” vroeg Dunja.
“Ja natuurlijk” antwoordde Jenny, “maar die krijgt niemand te zien, alleen jullie.”
“Kom dan gaan we verder, het is nog veertig kilometer en we moeten een flinke reportage maken, want morgen is het een rustdag” zei Jim.
“Rijden jullie maar vooruit” zei Timo, “wij doen rustig aan, en we willen straks koude prosecco, want dat mag wel na deze hitte.”

In het tentenkamp hadden Winnie en ik inmiddels begrepen dat het ‘peloton’ een zwem break had genomen, en omdat morgen een rustdag zou zijn wisten we dat de rest van de dag wel rustig zou verlopen, geen strak geplande massages en vroeg naar bed, maar lekker een drankje en een hapje en een ontspannen avond.

Dus toen ze er allemaal waren zaten we gezellig in de kring en opeens vroeg Winnie. Lekker gezwommen?
“Ja, we moesten even afkoelen” zei Mette “we hadden al twintig kilometer langs dat riviertje gereden in de brandende hitte toen Jaap opeens voorstelde om te stoppen en even te gaan zwemmen.”
Winnie keek Mette grijnzend aan. “Geen badpakjes hè?”
“Nee” giechelde Mette “en je begrijpt wel wat er dan zomaar spontaan kan gebeuren…”
Winnie knikte en maakte een gebaar van ‘jij en Jaap?’ maar Mette fluisterde grijnzend “allebei met allebei”.
Winnie keek naar mij en ik wist dat ze dacht aan de heftige seks die wij zoals nu bijna standaard na het opzetten van de tenten die middag hadden gehad, maar ze liet aan de anderen niets merken.

Die avond zat ik onder de luifel op mijn tablet een compositie van een hedendaagse componist te analyseren. Ik wist dat hij de middeleeuwse schrijver van het gedicht dat hij had gebruikt enorm vereerde en ik probeerde er achter te komen hoe de methode die hij hanteerde om de sfeer van de tekst tot zijn recht te laten komen werkte. Maar telkens als ik dacht dat ik er achter was, kwam er weer een stukje dat mijn theorie tegensprak.

Toen kwamen Winnie en Dunja bij me zitten. De anderen hadden het terrasje bij het restaurant van de camping gevonden en mengden zich daar onder de campinggasten.
“Mogen we bij je komen zitten?” vroeg Dunja die zag dat ik met muziek bezig was.
“Graag” zei ik. “Ik kom er niet achter wat hij” en ik wees naar de noten op het scherm “aan het doen is. Telkens als ik denk dat ik het weet, blijkt mijn theorie toch niet te kloppen.”
“Mag ik het eens horen?” vroeg ze.
“Dat gaat niet want er is geen opname van” zei ik.
“Maar hoe doe jij dit dan?”
“Ik hoor de muziek in mijn hoofd als ik de noten zie” antwoordde ik.
Ze keek me met een peinzende blik aan. “Zoiets als Beethoven?” vroeg ze toen.
“Ja zoiets” lachte ik. Ik sloot de tablet af en nam een slok van het biertje dat voor me stond. Het schuim was al helemaal doodgeslagen, maar dat deerde me niet. Ik had opeens enorme dorst.
“Jammer dat jij er niet bij was vanmiddag” zei Dunja opeens “ik had ook best wel even met jou willen ehh… zwemmen” en ze keek me stralend aan met haar helder blauwe ogen onder haar bijna zwarte rattenkopje, en het was opeens duidelijk voor me waarom dat een van de zeven klassieke schoonheden was. Ik merkte dat ik bloosde.
“Want Winnie zegt dat jij heel aardig bent. En als zij dat zegt geloof ik dat” vervolgde ze.
Ik wist niet hoe ik moest reageren want ik val niet snel stil, maar omdat de beeldschone Dunja me recht aan keek met die prachtige blauwe kijkers van haar wist ik niets te bedenken.
“Ehhh ja, gemiste kans” stotterde ik uiteindelijk.
“Maar Marseille is nog ver…” glimlachte ze.
Ik had geen idee wat ik ervan moest denken. Dat de fietsers seks met elkaar gehad hadden bij het riviertje wist ik, maar uit deze toespelingen van Dunja maakte ik op dat zij gewild had dat ik er ook bij geweest was en dus…
Ik nam snel weer een slokje van mijn bier en deed alsof ik mijn tablet weer wilde pakken.
“Boeiend hè die verschuivende dynamiek in zo’n groep” merkte Winnie op.
“Tsja, ik heb daar niet zoveel verstand van” zei ik “maar jullie moeten allemaal wel oppassen, want een relatie met een collega is verboden op jullie bedrijf heb ik begrepen. De enige die zich daar niets van hoeft aan te trekken ben ik, want ik ben geen collega.”
Ik zag dat Dunja naar Winnie keek en zag ook dat die naar haar knipoogde. En weer vroeg ik me af wat ik daarvan moest denken.

Later, toen we in de slaapcabine lagen zei ik tegen Winnie “het leek net alsof Dunja met me aan het flirten was, of heb ik het mis?”
“Waarom zou je het mis hebben?”
“Nou ja, ze is zo mooi, en ik ben maar de chauffeur”
“Onderschat jezelf niet; je ziet er geweldig uit en je bent niet ‘maar de chauffeur’ maar een pas afgestudeerde musicoloog.”
Ik dacht even na en fluisterde toen “maar ik vind haar wel helemaal te gek.”
Ik voelde Winnie naast me schuiven “en zij jou ook, geloof me maar.”
En toen klom ze op me en leidde mijn paal weer in haar kutje “net zoals ik” hijgde ze.

In haar tentje lag Dunja naakt op haar slaapzak. Ze streelde haar lichaam en stelde zich voor dat Bart dat deed. Naast zich hoorde ze Mette woelen in haar slaaptent. “Warm hè Met?” zei ze zacht.
“Onwijs” antwoordde Mette “ ik heb de rits van mijn slaaptent al opengedaan”
Dunja dacht aan het gebeuren van die middag. Ze had seks gehad met Timo en met Jaap, maar beide keren was het alleen maar lichamelijke lust geweest. Bevredigend, dat wel, maar ze had zich voorgenomen dat niet meer te doen. En degene naar wie ze eigenlijk verlangde was er niet geweest. Ze had het vanavond in bedekte termen tegen hem gezegd en ze wist zeker dat hij het had begrepen. Maar ja, morgen was er een rustdag en misschien kwam er dan een mogelijkheid. Want ze voelde het verlangen naar hem door haar lijf zinderen.
“Mette?” vroeg ze.
“Ja?” antwoordde die door het dunne tussenwandje heen.
“Hoe vind jij Bart?”
“Mwoah.. wel een lekker ding..”
“Meer niet?”
“Nee, en van dat hyper culturele muziek gedoe van hem moet ik al helemaal niets hebben.”
“Mooi”, dacht Dunja. “en Jenny is ook geen concurrentie, want ze had al lang gezien dat die geen klik had met Bart. Dus was hij voor haar. En voor Winnie natuurlijk.
En met die gedachte duwde ze twee vingers in haar spleetje en speelde zich in slaap.