Inleiding: De Tour de France was ook dit jaar weer in het nieuws. Het deed me terugdenken aan mijn eigen Tour in 2021. Ik had twee herkansingen voor mijn HAVO-4 examens , die waren namelijk allemaal anders dan gebruikelijk, vanwege de coronapandemie. Ook betekende het dat ik niet meteen mee op reis kon naar " onze " naturistencamping in Zuid-Frankrijk, waar we altijd naartoe gaan, met pa, ma, jongere broer en nog jongere zusje. Dus moet ik ze nareizen met de trein. Of in ieder geval ... dat zou ik moeten….

Iedereen staart naar mijn nog steeds volledig stijve pik. Dan vraagt de doctor met een glimlach, ‘Echt jongeman, kun je nog een keer doneren?’ De prof, duidelijk geïntrigeerd door mijn aanhoudende erectie, knikt bedachtzaam. Het lijkt erop dat de opwinding van het experiment weinig effect op je libido heeft gehad’, zegt hij met een vleugje amusement. ‘Ik denk collega dat we zeker wel een nieuwe sessie kunnen regelen. We hebben immers nog wel een aantal andere procedures die baat zouden hebben bij zo'n..., zo’n… laten we zeggen, stevige deelnemer’. Dan maakt hij een aantekening op zijn klembord en kijkt me nu serieus aan, ‘Vergeet niet testobject NG30b, we zijn hier uitsluitend voor wetenschappelijke doeleinden. Elke deelname is uitsluitend bedoeld voor de voortgang van ons onderzoek.’. ‘O-ja, prof’, antwoord ik direct in het Duits en begin mijn pik af te trekken, ’Alles voor de wetenschap!’, waarop ik met mijn andere hand mijn volle balzak naar voor pers, terwijl ik gestaag doorga met aftrekken, hard in mijn paddenstoelvormige eikel knijp waardoor er voorvocht uit druppelt. De doctor trekt een wenkbrauw op, een grijns speelt om zijn lippen terwijl hij knikt en ook iets op zijn klembord krabbelt. ‘Interessant’, mompelt hij, terwijl hij bukt en mijn lekkende voorvocht van heel dichtbij, nieuwsgierig bekijkt. Zijn hand uitsteekt, zijn vinger over mijn plasgat wrijft en in zijn mond steekt. ‘Uw toewijding aan de wetenschap is... prijzenswaardig’, De verpleegkundige, die probeert een professioneel te blijven en zich een houding aan te nemen, onderdrukt een giechel en helpt Anne verder in de rolstoel, terwijl ze haar voorzichtig schoonmaakt. Anne, hoewel nog zwak bekijkt ons drie met een geil makende mengeling van vermaak en bewondering. Hij glimlacht en iemand vraagt luidruchtig: "Misschien een MRI-scan van die pik, diep in mijn keelgat, dokter..., is dat iets voor de wetenschap om te zien hoe dat ding helemaal naar beneden buigt?" Ik zou met mijn neus op zijn ballen kunnen persen…”oppert ze. Iedereen kijkt verschrikt. De dokter knikt, schijnbaar onaangedaan door de botte suggestie. "Een intrigerend voorstel, Anne," zegt hij, zijn ogen glinsteren van nieuwsgierigheid. Hij draait zich naar de verpleegster en beveelt, “Maak haar en het apparaat klaar voor een nieuwe scan. Deze keer krijgen we een volledig oraal onderzoek in actie." De verpleegster, net als iedereen verrast door de plotselinge verandering, herpakt zich begint de nodige aanpassingen aan de scanapparatuur te doen. Ook de kamer komt vol in actie en twee stagiaires helpen Anne erna toe. Ze leggen dan ook met benen eerst op de tafel, en schuiven haar met het bed erin. Ze opent gretig haar mond wagenwijd open terwijl een andere verpleegster aan Daan's pik trekt, hem zo naar de machine brengt en de pik dan horizontaal, haaks op zijn lijf, recht in Anne’s mond leidt.

Daan voelt haar tanden langs zijn eikel krassen en verder naar de basis van zijn pik glijden tot haar neus in zijn ballen prikt en haar kin tegen zijn onderbuik persen. Hij voelt hoe er rillingen van genot door Anne schiet en haar adem steeds luidruchtiger, piepende wordt. De machine wordt opgestart, zodat iedere detail van het pijpen wordt vastgelegd. Hoewel de prof, doctor en alle andere er professioneel uitziet, bestuderen ze met opwinding hoe Annes hoofd op en neer beweegt door de neukende Daan die probeert zijn pik zo groot mogelijk te krijgen. Daan kreunt van geil genot en voelt een orgasme opkomen, van diep binnen in zijn benen, door zijn ballen en pik. Precies ook dan weer klinkt weer het bevel “FREESE!”. Ze stoppen in de positie en de MRI flikkert en piept, registreert zo ieder detail van de intieme dans van vlees en speeksel. Pure zelfdiscipline, verstijft. Het volwassen publiek kijkt met plezier toe terwijl de machine begint te werken. Daan voelt overduidelijk Annes tanden en de druk van haar neus op zijn testikels, wat hem intens genot bezorgt. Ondanks hun passie weten ze de controle te behouden voor de MRI-scans, terwijl het publiek vol spanning toekijkt hoe de machine hun handeling registreert. Een eerste wazige foto komt vrij die meteen een golf van ongeloof creëert. Maar de voorgeschreven 10 minuten duren lang, heel lang. Zijn ondraaglijk pijnlijk voor zowel het edgen voor Daan als verstikkende voor Anne. Zijn pik blijft keihard, trilt en schokt lichtjes in Annes dichtgeknepen keel, wat haar gesmoorde kreunen ontlokt terwijl ze probeert haar positie te behouden. De dokter en de verpleegster wisselen blikken uit, beiden onder de indruk van zijn zelfbeheersing. Het publiek van medisch personeel, wederom verzameld rond de schermen, kijkt gefascineerd toe hoe de livestream de intieme dans van vlees en vloeistoffen laat zien. De machine zet zijn lawaaierige werk voort en legt de meest gedetailleerde beelden van hun erotische pose vast. De tweede, derde en vierde scans bewijzen te grote ontzetting de eerste! Dan plots begint toch het verlossende aftellen. “5..., 4..., 3..., 2..., 1... KLAARKOMEN!”, gilt de doctor. Die haalt zogezegd de trekker over van het pistool, Daan genaamd. Opnieuw spuit hij 11, jawel, 11 golven sperma diep in Annes keel. Ze slikt, probeert het ten minste, maar lange slierten sperma worden voorbij haar huig in haar keel geperst, waarbij helemaal niets lekt. Pas als Daan stopt, legt de weer opgestarte MRI het eindresultaat vast. De prof, doctor en anderen kijken vol ontzag en verbazing toe. De machine meet een donatie van 12 ml! Diep in Annes keel en verder. Iedereen in het publiek weet dast het gemiddelde ergens tussen de 2 en 6 ml ligt... deze jongen lijkt wel een zo’n FEBO-automatiek die in menselijk vlees is veranderd en geen frikandellen maar sperma levert. Hoe groot moet die prostaat wel niet zijn om die productie te benutten, vraagt de doctor zich hardop af.

Die vraag van de dokter over de grootte van Daan's prostaat ontlokt een golf van verbaasd gemompel onder het groeiende gezelschap. Sommigen krabbelen aantekeningen op hun klemborden, terwijl anderen veelbetekenende blikken uitwisselen. De verpleegster, die het schouwspel met een mix van professionaliteit en opwinding had gadegeslagen, veegt het sperma uit de mond van Anne en knikt instemmend. "Het is ongelooflijk," zegt ze, haar stem schor van opwinding. "Zijn prostaat moet inderdaad gigantisch groot zijn om zo'n hoeveelheid sperma te produceren". Anne, nog steeds herstellende van de intense ervaring, knikt zwakjes instemmend, haar keel voelt nog steeds de spanningen van de krachtige climax. Daan, slaagt er hijgend in zijn pik uit Annes mond te trekken, de laatste paar spurtjes sperma belanden op haar neus en ziekenhuishemd. Hij kijkt de kamer rond, zijn gezicht een mengeling van trots en verwarring. "Nou, dit is een normale pijpbeurt hoor…?!”, met zijn stem dik van lust. De dokter grinnikt en schudt zijn hoofd. "Nauwelijks, jongeman. Dit is niet normaal, je bent echt uitzonderlijk". Hij maakt wat aantekeningen voordat hij zich tot de verpleegster wendt. De verpleegkundige bevestigt de zeldzaamheid van zijn prestatie door te knikken, net als de doctor. De verpleegster pakt snel een steriel kopje en een handdoek en loopt naar de uitgeputte, maar nog steeds geharde Daan toe. Ze geeft hem opdracht opnieuw te masturberen om de extra spermamonsters te leveren die de arts haar vraagt. De arts knikt lachend en het publiek kijkt toe met een mix van wetenschappelijke intrige en persoonlijke nieuwsgierigheid. Daan voelt hun blikken over heel zijn hele lichaam van tenen tot topje hoofd en terug. Hij beweegt door afzonderlijk zijn spieren van nek, schouders, biceps samen te knijpen. Voelt en telt zijn acht opgespannen, en duidelijk afgebakende vierkantjes op zijn buik, en natuurlijk ook zijn benen, langs zijn dijen. Hij masseert vervolgens zijn pik leeg, melkend en buigt wat naar voor. Zijn perineum wordt expliciet gemasseerd door de zuster, waarna ze al snel met drie (latex) vingers over zijn P-spot krast. Hij valt bijna om, maar plotseling zijn er (in latex handschoenen gehulde) handen die hem vasthouden, zelfs zijn pik en ballen masseren! Hij wordt besprongen als door een uitgehongerde roedel wolven, op zoek naar de laatste druppels levenselixer uit zijn ballen. Een ander verpleegster zorgt voor een beker en een handdoek voor de benodigde spermamonsters terwijl het publiek Daan ‘helpt’ tot om weer tot een orgasme te komen, zo dus een maximale hoeveelheid sperma voor het onderzoek te verkrijgen. Alles voor de wetenschap, maar de sfeer is al lang niet mee professioneel, de hele gang van zaken is geladen met sadistisch, onderwerpende seksuele energie. Vele latexvingers glijden en knijpen over en in zijn hele lichaam, een gevoel dat zowel vreemd als opwindend is. De latex vingers, ook zijn perineum masserend, doen hem trillen, helemaal als de drie (latex) vingers vanuit verschillende hoeken zijn P-spot bedrukken, krassen creëert een overweldigend gevoel van volheid en genot. Het medisch personeel neemt ook de taak van zijn masturbatie over, hun bewegingen nauwkeurig en professioneel. Ondanks de klinische setting is de sfeer oerachtig, dierlijk, primitief, de geile honger in hun ogen en betastingen zijn onmiskenbaar, terwijl ze perfect samenwerken om de laatste druppels sperma uit zijn ballen te halen.

Anne kijkt met grote ogen vanaf de zijlijn toe, haar borstkas gaat op en neer terwijl ze probeert op adem te komen. Haar make-up is uitgesmeerd en sperma bevlekt de ziekenhuisjas die ze draagt, maar ze lijkt verre van overstuur. In plaats daarvan lijkt ze gefascineerd door het schouwspel van Daan's lichaam dat zo intiem wordt gemanipuleerd door de medische professionals. Haar eigen hand strijkt achteloos over haar kutje, de opwinding van de situatie wakkert de vlammen van verlangen in haar weer aan. De dienstdoende arts knikt naar de verpleegster, die het kopje vervangt door een groter exemplaar, duidelijk verwachtend dat ik deze keer een nog grotere bijdrage zal leveren. "Ontspan je en laat ons het werk doen," instrueert ze, haar stem kalmerend ondanks de intense behandeling die ik onderga. Ik reageer inmiddels volkomen op de hulp, mijn ballen en pik schokt en trilt in hun bekwame handen. De duim van een stagiair trekt stevig aan mijn supergevoelige frenulum. Ik kreun er hard door, terwijl iemand anders met mijn ballen hard, stevig blijft bespelen, heen en weer te persen en knijpen in mijn ritmische neukbewegingen vanuit mijn heupen. "Oh, god..." kreun ik, gespannen stem en ogen wijd open als ik voel dat ik op de rand van een schokkend orgasme nader. De luitjes blijven me bewerken, sterker, harder en sneller naarmate ze voelen dat ik naar de rand ga. De verpleegster fluistert bemoedigende woorden, haar eigen ademhaling is geil gespannen als ze ziet wat me gebeurt. Met een brul probeer ik mijn lijf te krommen, maar dat staan ze me niet toe terwijl ik voor de derde keer klaarkomt, waarbij ik het sperma met zoveel kracht naar buiten spuit dat het spattend tegen de kanten plastic container spat. Ik ben net achter mijn eikel beetgegrepen en perfect gericht door de verpleegster . De doctoren, artsen, verpleeg(st)ers en stagiaires blijven me pakken, al hun ogen gericht op mijn spuitende pik die mijn ballen melkt. In plaats van de drie vingers wordt nu de hele hand in mijn anus geperst, veel dieper ook. De verdikte knokkels strijken krakend zelfs als ze door mijn knijpende kringspier geperst worden, waardoor ik ongecontroleerde stuiptrekkingen van genot, in mijn benen krijg. Mijn ballen worden nog steeds vastgeknepen en ver omlaag geperst, terwijl twee andere handen mijn schacht blijven bewerken. "Oh, fuck!" kreun ik, terwijl zijn openstaande ogen niets meer zien. De sensaties zijn te veel, mijn orgasme lijkt eindeloos te duren, ik bibber, kronkelt en kan niet meer blijven staan. Meerdere handen pakken me bij mijn schouders en houden me overeind als de laatste druppels sperma eruit geperst worden. ik word bekeken met een mengeling van verbazing, bewondering en opwinding, sommigen wiebelen ongemakkelijk in hun operatiekleding, andere plukken hun eigen lichaam. Anne, die nu rechtop zit, kan het niet laten om zichzelf te blijven bespelen, haar eigen sappen vermengen zich met mijn sperma dat nog steeds in en aan haar lichaam kleeft.

De verpleegster trekt eindelijk haar hand uit zijn anus, een sliert vocht verbindt hem met mijn nu o-zo gevoelige opening. De ander zuster houdt de volle container met een gevoel van trots omhoog. "Het lijkt erop dat we genoeg hebben verzameld voor vandaag," zegt ze, haar stem dik van lust. De doctor en prof knikken, hun ogen nog steeds op mijn trillende pik gericht. Dan mompelt de prof, "O-nee…, dit levert ons al wel waardevolle gegevens op voor het onderzoek, we hebben meer nodig, veel meer.". En door zijn uitspraak “we hebben meer, nodig, veel meer”, begint het team mij opnieuw te bewerken. De menigte medisch personeel, is nu eenmaal aangewakkerd door hun onverzadigbare nieuwsgierigheid en hervatten hun ‘werk’ op mijn lijf. Handen glijden over mijn nu strak aangespannen spieren van mijn hijgende borstkas en volgen de contouren van mijn buikspieren, tellen de spierblokjes hardop tot alle 8. Andere concentreren zich op mijn dijen, kuiten en omhoog tot in mijn kruis. Een doctor gaat achter me staan en perst zijn vier vingers in mijn nog enigszins openstaande anus. Dit keer harder en verkent dan mijn gevoelige, geribbelde binnenwanden verkent. Andere pakken weer mijn ballen en pik aan. Stevig en gestaag, terwijl een andere mijn perineum met verrassende kracht masseert, hetgeen ik voel tot in mijn prostaat! De prof maakt aantekeningen op een klembord en knikt bedachtzaam terwijl hij de horde bestudeert. Hun handelingen schijnbaar gechoreografeerd goedkeurt. De vingers in mijn darmkanaal worden er dieper in, nu samen met zijn duim. De hand is nu op zijn breedst en perst zich door mijn maximaal uitgerekte sluitspier. Ik schreeuwt van de pijn, maar het publiek denkt dat het opwinding is, dus gaan ze verder en intensiveren hun werk met me. De hand van de doctor zit nu tot aan zijn handpalmen in me, de druk intens en overweldigend. De massages van andere worden krachtiger, ogen ontmoeten de mijne met een mengeling van bewondering, bezorgdheid en opwinding. De extra aandacht voor mijn prostaat zorgt ervoor dat mijn pik nog harder gaat kloppen en volledig stijf blijft. Voorvocht lekt uit mijn eikel terwijl pijn mijn genot overstemd. Ik gil harder, maar de groep ziet mijn oerkreet aan voor extase, intensiveren hun inspanningen, daarmee ok hun eigen verlangens botvierend. Ik verlies volledig elk gevoel van controle. Terwijl andere handen me staande houden, blijven talloze handen mijn hele lijf bewerken om hem weer te laten klaarkomen, wat ook lukt. Voor de vierde keer op rij, waarschijnlijk heel erg kort na de derde. Mijn uithoudingsvermogen en reacties worden door de prof gedocumenteerd, wat bijdraagt aan de groeiende fascinatie voor mijn fysiologie en die van andere potente jongemannen die ze la hadden onderzocht of gaan uitnodigen. Mijn benen knikken terwijl handen me rechtop houden, mijn lijf is niet langer van mezelf terwijl ik bezwijkt, De dokter verbind zijn duim met de vier vingers in me en vuist me naar een nieuwe grens. Mijn geschreeuw wordt luider, zijn lichaam komt in een spasme. Mijn pik blijft ongelooflijk hard en stijf, ondanks alle pijnen, pulseert in de maat van het aftrekken door de verpleegster. Met een laatste duw reikt de hand van de dokter verder, duwt vanaf de binnenkant, tegen de wand van mijn 8pack! Ik kom klaar. Komt voor de vierde keer klaar, zijn sperma spuit in de hand van de verpleegster, die nu om mijn eikel is gewikkeld om het verlies van het kostbare vocht te voorkomen. Iedereen hapt naar adem terwijl mijn sperma in dikke slierten naar buiten schiet, de enorme hoeveelheid verbijstert zelfs degenen die al mijn eerdere donaties hebben gezien. De prof die ook zeer aandachtig had toegekeken, knikt in zichzelf, zijn ogen stralen van nieuwe ideeën en theorieën. De verpleegster probeert de spermacontainer nog te wisselen, maar is te laat. De kamer bruist van activiteit, terwijl alle luitjes aantekeningen maken op iPads en klemborden; Leggen zo elk moment van mijn fysiologische toestand vast. Een andere doctor meet opnieuw mijn ballen, knijpt erin, weegt ze af en streelt erover alsof hij fruit op de markt koopt. Hij concludeert dat mijn testikels nog steeds veel sperma bevatten, dus beveelt hij de prof aan dat het team door moet gaan. Ik wil versuft protesteren, maar verslik me in mijn eigen hijgen, als de hand in mijn lijf hard tegen de binnenkant van mijn 8pack ramt en zo plotseling een bult laat zien, een enorme bult die wild op en neer gaat in mijn hele maag en onderlichaam.

Dezelfde doctor die mijn ballen had opgemeten, knikt bevestigend naar de prof die toeziet hoe het team hun werk hervatten terwijl de bult in mijn maag zich in onregelmatige patronen door zijn lijf blijft bewegen. Pijn en het genot zijn voor mij niet meer te onderscheiden. Daarbij bewegen de vele handen op mijn lijf, pik en ballen in hetzelfde ritme als de vuist zodat ze mijn al hard pompende en kloppende organen nog verder pijnigen. Mijn benen trillen weer onwillekeurig, spastisch, ik worstel om mijn evenwicht te bewaren, hetgeen dus niet lukt. ik word opgevangen, ondersteund door twee sterke verplegers, bij mijn schouders. Dan gebeurt er iets met me, dat ik nog nooit heb meegemaakt, Ik ben bij worstelpartijen op school al vaak opgetild, maar dan dus altijd rond mijn benen, middel of schouder, nee, nu is het de vuist in me die me optilt! De hand van de doctor diep in me heeft geen enkele moeite om mijn gewicht van 68 kg op te tillen, tot 20 cm van de grond! Fisting is een zeer specialistische activiteit, dit heerschap is er meester in, de doctor moet het al heel vaak gedaan hebben met jonge, lichte, mannelijke studenten, vrijwillig of niet! Ik begin dierlijk met mijn benen wild te schoppen, ze vinden geen houvast op de grond, maar wel in vele andere handen terwijl mijn hele lijf overgenomen en gemanipuleerd wordt voor de studie van de doctor. De vuistbewegingen blijven heel duidelijk zichtbaar onder mijn op zijn strakst, aangespannen 8pack. Hij is er goed in, heel goed. Mijn prostaat wordt blijvend gestimuleerd waardoor mijn hele lijf als een lapjespop in het ritme van zijn pompbewegingen danst. De verpleegster ziet het en verstevigt haar greep op mijn pik, knijpt er hard in, in een poging te voorkomen dat ik flauwval. Ook de andere doen daaraan mee. Ik blijft erbij, versuft, maar we erbij. De kamer is een kakofonie van geluiden: het gekreun, gesmikkel, hoesten van het team, de nat-kletsende bewegingen en klappen vlees op vlees en natuurlijk mijn eigen gillen, kreunen, hijgen en snikken. Een stagiair stapt op me af en pakt me met twee handen bij mijn keel, oefent lichte druk uit, niet genoeg om de lucht af te snijden maar genoeg om mij intens bewust te maken van mijn onderwerping, hun dominantie. De menigte blijft me al die tijd gefascineerd toekijken, geil/wellustig, medisch(?) nieuwsgierigheid, wellustige blikken maar vooral, enorm veel ontzag voor mijn lijf, libido, conditie, uithoudingsvermogen en pijngrens. Daarbij willen ze dat ik opnieuw, voor de vijfde keer (!) klaarkom. Ik ben hierin geen partij, ze doen wat ze willen. ik word inderdaad opnieuw tot mijn uiterste gedreven, mijn benen wild, ongecontroleerd bungelend in de lucht, terwijl de doctor me onvermoeibaar blijft fisten. De hand van de verpleegster beweegt steeds sneller om mijn pik, vooral eikel en toompje, terwijl mijn ballen door en door gekneed worden, voor iedere testis, twee handen. Mijn prostaat wordt werkelijk uitgeperst als de doctor de hoek van het fisten veranderd, mij wat achterover houd zodat het orgaan dichter lans zijn zwaar behaarde arm schuift. Iedere haar een zenuweind prikkend. De handen van de dokter rond mijn keel beoefenen precies genoeg druk uit om me helemaal bewustzijn te houden, alle intense, martelende sensaties laat meemaken waardoor ik met een laatste gigantisch, alles overstemmende oer-brul, mijn lijf opspan en in een lange, lange reeks van twaalf extreem orgastische stoten mijn ballen leeg. Ik kom voor de vijfde keer klaar in amper drie uur! Natte, kleverige spetters, klodders en slierten vliegen in het rond, op de luitjes in hun witte jassen en luid kletterend op de stenen vloer, tot hoog tegen de zacht zomende MRI. De verpleegster probeert het nog wel maar slaagt er niet in ook maar 1 druppel op te vangen, zo verrast is ook zijn, terwijl ze me bij mijn pik houdend toch als eerste moest voelen dat ik kwam, wellicht maar een micro-fractie later als de vier honden op en rond mijn ballen en de vuist van de doctor in me? Ik heb mijn ogen open en zie dat iedereen na de eerste schrik en het wegduiken me opnieuw met een mengeling van verbazing, opwinding en ontzag aankijken, sommigen krabbelen aantekeningen op hun klembord of tikken een iPad aan maar ze zijn allemaal, zonder uitzondering zichtbaar opgewonden.

Een stagiair is echter dermate gek geworden en geïnspireerd door de fistende doctor, die zijn mentor is, dat hij het overneemt van de vier handen op en rond mijn ballen, dat hij mijn testikels met beide handen vastgrijpt en met een sadistische grijns, half met de klok meedraait. Ik voel boven mijn na-orgastische golf, plots een intens, brandende pijn in mijn kruis, die mijn ogen doet duizelen. Mijn pik, zoals zo vaak nog steeds steenhard en licht pulserend sperma lekkend, hapert niet en reageert direct met een enorme, nieuwe golf vers sperma. Mensen happen naar adem, de verpleegster blijf cool en vangt snel al het stromende sperma op, terwijl de doctor diep in mijn darmen en de stagiair met zijn handen doorgaan. Het publiek blijft niet stil bestuderen gebiologeerd hetgeen ze met me doen, hun professionaliteit was al lang verdwenen en maakt opnieuw plaats voor een collectieve fascinatie, voor mijn libido, uithoudingsvermogen en unieke fysiologie. De handen klemmen en draaien mijn hele balzak nog verder, tot een volledige 360 graden draai. De pijn is ondraaglijk voor me, maar de intense druk zorgt ervoor dat mijn pik nog harder klopt en de laatste resten uitgeknepen sperma vrijgeeft. Als bij een citroen die onder de pers zijn laatste sap eruit geperst krijgt. Alles voelt alsof het in brand staat, je benen schoppen en al mijn buik- en borstspieren trekken maximaal samen, terwijl de sadistische grijns van de dokter breder wordt. Ik voel naast de pijn een afschuw, gemengd met een supergeile, donkere sensatie: Ik besef dat ik zelfs in deze extreme staat mijn opwinding niet is afgenomen. De ogen van de verpleegster worden groot van schrik, maar ze herstelt zich snel en grijpt naar een nieuwe bakje om de volgende golf van sperma op te vangen. De hand van de dokter in je anus begint te draaien en te draaien alsof ook hij probeert nog meer sperma uit me te krijgen. En dat lukt, ik blijf lekken, blijf geven. Mijn verdraaide zak stuurt intense golven van pijnlijk genot door heel mijn ruggengraat, waardoor ik hard blijf schreeuwen, gillen wat averechts werkt, het stimuleert alleen nog meer en andere om ook mijn tepels beet te pakken, op te wrijven tot ze helemaal vol bloed zitten en hoog op mijn gespierde, snel op en neer bewegende borstkas uittorenen, zodat ook die twee heel makkelijk vastgeknepen en rondgedraaid worden. Dat plotselinge, pijnlijke draaien door nieuwe handen sturen golven van genot door heel mijn lijf. De vuist van de dokter diep in mijn lijf blijft en ook mijn prostaat manipuleert, spring mijn pik fel omhoog, tot mijn super gevoelige, lekkende eikel hard boven mijn navel, tegen mijn maag kletst. En daarbij duidelijk hoorbaar, vlees tegen vlees petst. Met een laatste, wanhopige draai van je tepels laten je ballen, die tot de rand zijn uitgerekt en uitgeknepen de allerlaatste inhoud los via een krachtige straal, waarbij de verpleegster het plastic bakje schuin tegen mijn eikel perst zodat iedereen het met een nat geluid de hoge rand hoort raken. De hand van de doctor in je kont stopt en laat me zakken, om er met een slurpend geluid uitgetrokken te worden en de stagiair die mijn balzak heeft omgedraaid, knikt tevreden voordat hij hem loslaat, waardoor de zak met een natte klap weer op zijn plaats, diep tussen mijn benen omlaag valt. De kamer is nagenoeg stil, op het zacht zoemend geluid van de MRI en mijn eigen gehijg, gekreun en snikken na.