Dit is wederom waargebeurd. Een kort verhaaltje, van afgelopen vrijdag. Helaas de laaste mooie warme dat van het jaar.

De septemberochtend aan de Vlietlanden begon fris, maar de zon brak al vroeg door en beloofde een warme dag. Rogier en Samara hadden dit ondeugende uitje samen gepland, hun hoofd vol herinneringen aan het stomende sauna-avontuur van een paar weken geleden. Met een kleine, halvemaanvormige koepeltent, een groot strandlaken, wat water en snacks in hun rugzak reden ze rond negen uur naar het recreatiegebied. In de auto hing een speelse, bijna elektrische sfeer. Ze plaagden elkaar met halve toespelingen, hun handen af en toe strijelend over elkaars dij, de spanning al voelbaar voordat ze überhaupt waren aangekomen.Bij het nudistenveldje, verscholen achter struiken langs het meer, vonden ze een rustig plekje aan de rand, waar het gras overging in een smal zandstrandje. Het veld was vrijwel verlaten – slechts een paar eenzame mannen lagen verspreid op hun handdoeken, hun blikken discreet maar nieuwsgierig. Ze zetten het kleine tentje op, dat net genoeg beschutting bood voor hun spullen en een vleugje privacy, en spreidden het strandlaken uit. “Klaar voor wat vrijheid?” vroeg Samara met een ondeugende glimlach, terwijl ze haar jurk over haar hoofd trok. Rogier volgde, zijn shirt en broek in een mum van tijd op een hoopje in het tentje. De frisse ochtendlucht gaf hun naakte huid kippenvel, maar de zonnestralen die door de dunne wolken braken, voelden al snel warm en uitnodigend.Ze gingen dicht tegen elkaar aan liggen op het laken, hun lichamen ontspannen maar bruisend van anticipatie. Rogier’s hand gleed over Samara’s rug, zijn vingers traag cirkels trekkend over haar zachte huid. “Dit is al perfect,” fluisterde hij, terwijl zijn hand lager gleed, over haar heup, en plagend langs de binnenkant van haar dij. Samara’s adem werd zwaarder, haar ogen half gesloten terwijl ze haar hand op zijn borst legde, langzaam afdalend naar zijn schoot. Ze voelde zijn dikke pik, 19 cm lang en indrukwekkend stevig, al hard onder haar aanraking. Een druppel voorvocht glinsterde in het zonlicht, en ze glimlachte, haar vingers plagend over hem strelend. “Jij bent er klaar voor, hè?” fluisterde ze, haar stem zwoel.Rogier kreunde zacht, zijn vingers nu tussen haar benen, waar hij haar warme, natte huid vond. Ze was al zo opgewonden dat ze drupte op het strandlaken, haar lichaam gloeiend van verlangen. Hun strelingen werden intenser, hun lichamen synchroon in een stille dans van lust. Het tentje bood een klein beetje afscherming, maar de openheid van het veld maakte elke aanraking extra spannend. Ze verloren zichzelf in het moment, hun ademhaling versnellend terwijl de zon hun naakte lichamen verwarmde.Plots hoorden ze het zachte geruis van banden. Een wielrenner stopte zo’n tien meter verderop, leunde zijn fiets tegen een boom en begon zich uit te kleden. Zijn ogen dwaalden naar hen, en toen hij naakt op zijn handdoek ging zitten, begon hij ongegeneerd met zichzelf te spelen, zijn blik brutaal en nieuwsgierig. Samara, met haar rug naar hem toe, voelde een blos op haar wangen. “Serieus?” fluisterde ze, half geërgerd, maar de tinteling in haar lichaam werd alleen maar sterker. Rogier grijnsde, zijn vingers nog steeds plagend tussen haar benen. “Laat hem maar kijken,” mompelde hij, terwijl hij haar nog natter voelde worden, haar opwinding duidelijk op het laken druppend.Gedreven door een plotselinge, brutale impuls, besloot Samara de spanning op te voeren. Nog steeds met haar rug naar de wielrenner, draaide ze zich iets naar Rogier, haar hand steviger om zijn dikke, 19 cm lange pik sluitend. Met een uitdagende glinstering in haar ogen begon ze hem langzaam af te trekken, haar bewegingen duidelijk zichtbaar voor wie keek. Rogier’s ogen werden groot, verrast door haar durf. “Jij bent echt stout vandaag,” fluisterde hij, zijn stem hees terwijl haar hand hem ritmisch bewerkte, een nieuwe druppel voorvocht glinsterend in de zon. Zijn eigen vingers gleden dieper, haar gladde, natte warmte voelend terwijl ze haar best deed om stil te blijven.De wielrenner, nog steeds op zijn plek, keek openlijk toe, zijn eigen handelingen ongegeneerd. De spanning van zijn blik maakte de situatie elektrisch, en Samara’s opwinding groeide door het besef dat ze werd gadegeslagen. Haar wangen gloeiden, maar ze hield vol, haar hand bewegend in een ritme dat Rogier deed kreunen. Zijn vingers brachten haar naar de rand van een climax, en ze beet op haar lip om een kreun te onderdrukken, haar lichaam sidderend terwijl ze nog natter werd, het laken onder haar doorweekt. Rogier voelde de spanning in zich opbouwen, zijn pik kloppend onder haar aanraking, maar hij hield zich in, zijn adem zwaar. “Nog niet,” fluisterde hij, zijn ogen glinsterend van genot.Ze kropen iets verder onder het tentje, dat net genoeg beschutting bood om hun handelingen te verzachten, maar de openheid van het veld hield de spanning erin. De wielrenner bleef kijken, maar ze waren te verloren in elkaar om zich er nog druk om te maken. Hun strelingen werden trager, maar niet minder intens, hun lichamen gloeiend van verlangen. Na een tijdje lieten ze elkaar los, nog na hijgend van de zinderende spanning. Samara leunde tegen Rogier, haar wangen rood van zowel de zon als de opwinding. “Dit was… krankzinnig,” zei ze, terwijl ze hem een speelse duw gaf. “Jij maakt me zo,” lachte hij, terwijl hij haar dicht tegen zich aantrok, haar nog steeds natte warmte voelend tegen zijn dij.De zon stond nu hoog, de warmte omhelsde hun naakte lichamen. Ze bleven nog even liggen, genietend van de stilte en elkaars nabijheid, de wielrenner nu slechts een achtergronddetail. Uiteindelijk braken ze het tentje af, kleedden zich aan en liepen hand in hand terug naar de auto, de adrenaline van hun gewaagde moment nog voelbaar. In de auto keek Samara hem aan, een ondeugende glimlach op haar gezicht. “Volgende keer een plek zonder toeschouwers?” plaagde ze. Rogier grijnsde, zijn hand op haar knie. “Of we maken het nog brutaler. Jij durft wel, hè?”