Door: Lorenzo
Datum: 26-09-2025 | Cijfer: 9.2 | Gelezen: 5864
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 47 minuten | Lezers Online: 2
Trefwoord(en): Extreme, Milf, Vreemdgaan,
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 47 minuten | Lezers Online: 2
Trefwoord(en): Extreme, Milf, Vreemdgaan,
De radio speelde iets van Coldplay — alsof de Play list van de jaren 2000 nog steeds wist hoe een vrouwenweekend moest klinken. Marleen zette het zachter.
‘God, ik ben blij dat we weg zijn,’ zuchtte ze, haar blik gericht op de eindeloze rijen snelweg. ‘Als ik nog één keer moet luisteren naar Jan die klaagt over zijn rug tijdens de seks...’
Sarah lachte scherp. ‘Of vraagt of je bovenop wil. Alsof dat nog een verrassing is na twintig jaar huwelijk.’
‘Altijd datzelfde standje,’ zei Marleen met een zucht. ‘Hij op zijn rug, ik erboven. Want dan "doet het geen pijn aan zijn heup". Seks als fysiotherapie.’
Sarah draaide zich naar haar vriendin. ‘Wij zijn de enige vrouwen op aarde die spontaan denken aan stretchoefeningen bij voorspel.’
Ze lachten. Maar onder de humor hing iets zwaars.
Na een stilte zei Marleen, stiller: ‘Ik mis het soms, weet je. Niet alleen de seks, maar het gevoel begeerd te worden. Iemand die... hongerig naar je kijkt. Die je niet kent. Niet al twintig jaar lang.’
Sarah knikte. ‘Ik ook. En dan voel ik me meteen ondankbaar. Want Tom is lief. Echt. Alleen... het is alsof we een contractueel seksleven hebben.’
‘“Eén keer per week, op zaterdagavond, tenzij ziek of te moe.”’ Marleen citeerde het alsof het op hun koelkast hing.
Ze reden verder in stilte. Buiten trokken de velden zich terug in zachte herfstkleuren.
Sarah verbrak het zwijgen. ‘Weet je wat ik dacht, gisteren? Misschien... moet ik eens vreemdgaan.’
Marleen draaide haar hoofd langzaam. Haar mond halfopen.
‘Niet dat ik dat zou doen,’ haastte Sarah zich. ‘Maar gewoon... het idee. Een keer níét de brave vrouw zijn. Gewoon mezelf terug claimen.’
Marleen zei niets. Haar vingers trommelden op het stuur. En toen, met een kleine glimlach: ‘Wat als we het gewoon zouden doen? Eén weekend. Geen verplichtingen. Geen namen. Geen toekomst. Alleen nu.’
Sarah keek naar buiten. Ze voelde haar wangen warm worden.
‘Eén weekend zonder regels,’ zei ze zacht.
---
“Het hotel ziet er mooi uit, dat heb je goed uitgekozen” zei Sarah terwijl ze de parking opreed.
Na het inchecken gooiden ze zich beide uitgelaten op het bed.
“Het is in ieder geval comfortabel en groot genoeg om verschillende standjes uit te proberen” grapte Sarah
‘Zou jij het echt durven?’ vroeg Marleen, terwijl ze haar netkousen optrok en Sarah vanuit de spiegel aankeek.
Sarah haalde haar schouders op. ‘Als hij me aanspreekt... als ik hem voel... waarom niet? Ik wil eindelijk eens geneukt worden zoals je het in die stomme porno’s ziet. Niet met zachte kusjes en “ben je oké, schat?”’
Marleen grinnikte. ‘Ja, maar die dingen zijn toch niet echt?’
‘Misschien niet,’ zei Sarah, terwijl ze haar hakken aandeed, ‘maar dat betekent niet dat ik niet eens wil voelen hoe het zou kunnen zijn. Geen vijf minuten, maar vijf keer. Geen gezoen in het donker, maar... mijn hoofd vast, zijn pik diep in mijn keel tot ik moet kokhalzen.’
Marleen hield haar adem even in. Ze was niet gewend Sofie zo te horen. Het opende iets in haar. Iets dat ze altijd stil had gehouden.
‘Ik denk er soms ook aan,’ gaf ze toe. ‘Dat iemand me gewoon grijpt. Me laat bukken. Me bij de haren trekt. Niet vragen. Doen. Me vult alsof ik van hem ben. Alles. Keel, kut, kont. Alsof ik het waard ben om genomen te worden.’
‘Dat dus,’ zei Sarah. ‘Thuis is het allemaal teder en lief, maar ik wil gewoon eens... een grote lul in me. Geen getut. Echte honger. Rauw.’
Sarah bloosde, maar glimlachte. ‘Ik wil voelen dat hij me opentrekt. Dat ik hem niet eens helemaal aankan. En dan nog wil ik meer. Ik wil janken van hoe hard ik klaarkom.’
Er viel een stilte waarin alleen hun ademhaling te horen was. Marleen stond recht, kwam naast haar staan voor de spiegel.
‘Weet je wat ik wil?’ fluisterde ze. ‘Een man die me in een stoel dwingt, mijn benen spreidt, me uitlikt tot ik tril, me dan laat knielen en mijn mond neukt alsof ik zijn bezit ben. En dan, zonder vragen, me omdraait en mijn kont neemt alsof ik niets liever wil.’
Sarah sloot haar ogen even. Haar hand lag plots op haar eigen heup, alsof ze de grip al
voelde.
‘Als hij groot is... en hard... ik wil dat voelen. Niet enkel tussen m’n benen. In m’n buik. Mijn hele lijf moet het weten: ik ben genomen. Helemaal.’
Marleen keek haar aan, een blik vol herkenning. ‘We verdienen dat. Gewoon één keer. Eén nacht zonder rem. En daarna? Niks. Geen telefoonnummers. Geen gevoelens. Alleen herinneringen waar je je bed van nat maakt.’
Sarah ademde diep in. ‘Oké,’ fluisterde ze. ‘Dan doen we dat. We gaan kijken of hij bestaat.’
‘En als hij er is,’ zei Marleen met een grijns, ‘neem ik hem eerst.’
Sofie lachte. ‘We zullen zien wie hij het eerst wil.’
Ze deden hun jassen aan. Lieten de kamer achter zoals vrouwen die hun gewone leven even ophangen aan een haakje.
De nacht wachtte. En misschien ook hij.
---
De bar was schemerig en warm, met een gloed van oude jazz op de achtergrond. De glazen weerspiegelden het kaarslicht op de toog. Marleen nam een slok van haar gin-tonic, keek naar de dansvloer en glimlachte. “We lijken wel twee pubers,” fluisterde ze.
“Pubers met rugpijn en schuldgevoelens,” lachte Sarah. Ze draaide haar glas traag in haar hand, keek naar de trouwring die ze vanmorgen bewust had thuisgelaten.
“Tijd om weer te voelen dat we bestaan,” zei Marleen zacht. Ze keek naar de overkant van de bar, waar twee mannen hun richting uit keken. Eén van hen — halflang haar, brede schouders, in een eenvoudig wit overhemd — hield haar blik iets te lang vast. Sarah merkte het.
“De linker is van jou,” grinnikte ze, “ik wil die met dat kuiltje in zijn wang.”
Sarah schoof iets dichter bij haar vriendin. “Ze kijken,” fluisterde ze, haar stem trillerig van opwinding.
“Laat ze maar kijken,” zei Marleen. “Het is aan ons om niet meteen toe te happen.”
Een kwartier ging voorbij. Blikken werden uitgewisseld.
Niet veel later kwam de ober langs: “Wat willen jullie drinken van de twee mannen ginds” vroeg hij terwijl hij hen aanwees.
Ze bestelden 2 cocktails. Toen de ober de drankjes bracht, kwamen beide mannen richting
hun tafel.
“Hallo schoonheden, mogen we erbij komen zitten.” vroeg de ene.
Marleen keek hem aan. Ze bewoog niet. Ze zei ook niets. Alleen dat kleine spel van de mondhoeken. Geen ja, geen nee — enkel toestemming in stilte.
Hij nam plaats naast haar, op korte afstand. Te dicht voor beleefdheid, net ver genoeg voor spel. Zijn knie raakte de hare heel licht.
Sarah voelde de ogen van de ander op zich. Ze draaide haar hoofd, langzaam. Ze zei niets. Maar haar blik hield hem vast. Hij zette zich naast haar.
“Ik ben Tomas” stelde hij zich voor.
“We zijn getrouwd,” antwoordde Sarah, compleet naast de kwestie.
Hij knikte. “Mooi zo.”
Meer zei hij niet.
Tomas boog zich iets dichter naar Sarah. Hij rook naar tabak en iets met sandelhout. Zijn stem was nu vlak bij haar oor. “Je doet alsof je twijfelt. Maar je pupillen verraden je.”
Ze lachte kort, maar er zat geen lucht in. Ze voelde zijn knie haar dij net raken. Even. Precies genoeg om te voelen hoe haar spieren zich aanspanden van verwachting.
Sarah leunde achterover. Haar benen gekruist, haar hak zacht tikkend tegen de houten vloer. “Als ik straks opsta en me omdraai,” zei ze, “en je volgt me… dan ga ik niet protesteren. Maar ik wil dat je weet — ik ben niet gekomen voor tederheid.”
Tomas keek haar recht aan. Zijn kaaklijn was strak. Zijn blik donker, maar helder.
“Dat weet ik al sinds je binnenkwam.”
Ze zei niets meer.
Tomas liet zijn hand over zijn glas glijden, maar zijn ogen bleven op haar gericht.
Zijn vinger reikte naar haar hand. Hij schoof langzaam omhoog, tot aan haar pols, dan haar onderarm. Niet vragend. Niet voorzichtig. Alsof hij de weg al kende.
Sarah’s hart bonsde in haar borstkas alsof het tegen haar ribben protesteerde. Ze had nog niets gedaan. En toch — haar hele lijf voelde betrapt.
Zijn hand gleed nu over haar arm, over haar rug naar haar heupen. Haar adem stokte in
haar keel toen zijn hand haar dijen raakte ter hoogte van haar rok. Langzaam bewoog hij zijn hand onder haar rok richting haar slipje.
“Als je blijft zitten,” zei hij zacht, “ga je één ding voor me doen.”
Sarah’s wenkbrauw schoot lichtjes omhoog. “O ja?”
Hij boog zich iets naar haar toe, net ver genoeg dat ze zijn warme adem langs haar kaak voelde.
‘Ga naar het toilet,’ zei hij. ‘Doe je slipje uit. En geef het me.’
Er viel een stilte. Geen protest. Geen uitleg. Alleen hun blikken. En de warmte die omhoog golfde in hun buiken.
“Waarom?” vroeg ze zacht.
Tomas keek haar aan, kalm, alsof hij al gewonnen had.
“Omdat ik wil weten of je dat kan. Of je gehoorzaamt. Omdat je nu al nat bent.”
Zijn woorden sneden door haar verweer heen als een mes door zijde. Ze kon zijn stem voelen in haar buik.
Ze keek kort naar Marleen. Die zat nog steeds naast de andere man. Zijn hand lag nu volledig op haar bovenbeen, duim cirkelend in de plooi van haar rok. Ze bewoog niet. Ze had haar ogen gesloten, alsof ze luisterde naar iets onhoorbaars.
Sarah draaide haar gezicht terug. “En als ik weiger?”
Hij haalde zijn schouders op. “Dan weet ik dat je grenzen hebt. En dat maakt het des te spannender om ze te blijven opzoeken.”
Ze glimlachte, maar haar lip trilde. Ze stond op, langzaam, alsof ze naar het toilet ging. Niemand keek. Of als ze keken, deden ze alsof ze niets zagen.
Een minuut later kwam ze terug. In haar hand — een dichtgevouwen servet. Ze bleef naast hem staan, keek hem kort aan, en legde het servet voorzichtig op zijn schoot.
Hij keek niet eens naar beneden. Alleen zijn hand bewoog — vouwde het servet open, traag, alsof hij een brief las die voor hem alleen bedoeld was.
Daar lag het. Zwart kant. Warm nog.
Zijn blik bleef op haar gericht, donker, intens, maar zonder glimlach. Zijn vingers knepen zacht in het middenstuk.
Sarah voelde zich duizelig. Opgewonden. Verdwaasd. En ze wist: dit spel was pas
begonnen.
Tomas streelde met één vinger over het kant dat nog steeds op zijn schoot lag. Zijn andere hand rustte nonchalant op haar bovenbeen, vlak onder de rand van haar rok, zijn duim cirkelend tegen haar huid. Niets zichtbaar. Alles voelbaar.
Ze ademde dieper. Maar hij bleef kalm. Hij keek haar niet aan toen zijn hand langzaam omhoog gleed, onder haar shirt, met een beweging die tegelijk onderzoekend en doelgericht was.
‘Mag ik iets doen?’ vroeg hij haar, met diezelfde zachte, maar onmiskenbare autoriteit.
Ze knikte. Nauwelijks zichtbaar. Zijn hand gleed iets hoger, onder haar jurk. Zijn vingertoppen vonden de sluiting van haar BH aan de zijkant. Een subtiele beweging. Eén klik. Oefening. Ze voelde hoe het kant loskwam van haar huid. De spanning verdween. Hij schoof het textiel iets opzij. En toen ... zijn handpalm over haar borst, ruw wrijvend. Dan zijn duim over haar tepel, die al keihard stond. Hij kneep erin. Niet voorzichtig. Geen aarzeling.
Warm, breed, tastend. Hij woog haar in zijn hand, cirkelde traag over haar tepel.
Sarah’s benen knepen zich samen. Haar wangen brandden, maar haar ogen bleven op hem gericht. Geen protest. Alleen een fluistering van overgave.
Tomas’ hand had Sarah’s tepel inmiddels volledig tussen duim en vinger genomen. Hij draaide langzaam, alsof hij haar gevoel uitrekte tot net voorbij wat ze aankon. Ze voelde de rilling tot in haar buik trekken. Haar lippen stonden half open.
Tomas boog zich iets dichter naar Sarah.
“Wil je dat ik stop?” vroeg hij.
Ze schudde haar hoofd. Geen stem. Alleen haar lichaam dat zich in zijn hand leek te buigen. Hij kneep iets harder.
Terwijl zijn ene hand nog altijd haar borsten en tepels streelden, lag de andere nu rustend op haar dij, vingers ontspannen... maar niet voor lang.
Ze voelde zijn vingertoppen bewegen. Eerst boven op haar rok. Dan zacht duwend. Glijdend. Naar de binnenkant van haar dij, traag, alsof hij haar zenuwuiteinden één voor één wakker wilde maken.
Ze hield haar adem in. De tafel bood net genoeg beschutting, maar de gedachte dat de ober of een voorbijganger iets zou zien, maakte haar alleen maar vochtiger.
Zijn hand schoof nu verder. Onder haar rok.
In één vloeiende beweging vond hij haar. Bloot. Warm. Nat.
Zijn vingers bleven een seconde roerloos liggen op haar schaamlippen. Hij voelde haar ademen, voelde haar beven. Toen gleed hij verder, zijn middelvinger tussen de vochtige plooien, cirkelend rond haar klit zonder haar echt aan te raken. Hij speelde. Hij daagde uit.
Sarah’s knieën spanden zich aan, maar ze bewoog niet. Haar hand omklemde haar glas alsof ze zich ergens moest aan vasthouden. Haar hoofd leunde iets naar achter, ogen half gesloten, lippen trillend.
Tomas bracht zijn mond heel dicht bij haar oor.
“Je zit daar zonder slip. In een bar. En ik voel alles wat je voelt. Denk je dat iemand het doorheeft? Dat ze ruiken hoe nat je bent?”
Ze kreunde zacht, nauwelijks hoorbaar. Zijn vinger drukte nu harder. Richting haar klit. Ruw. Steeds in kleine, stevige cirkels. Haar hele onderlijf trok samen in een golvende honger.
Ondertussen had hij zijn andere hand opnieuw onder haar shirt geschoven.
En toen opnieuw... zijn handpalm over haar borst, ruw wrijvend. Dan zijn duim over haar tepel, die al keihard stond. Hij kneep erin. Niet voorzichtig. Geen aarzeling.
Ze kromp een fractie in elkaar. Maar niet van pijn. Van intensiteit. Van verlangen dat haar hele lichaam begon te overspoelen.
Tomas draaide zich naar haar toe en fluisterde:
“Je moet stil blijven, Sarah. Je moet doen alsof er niets aan de hand is. Denk je dat je dat kan?”
Ze knikte, met moeite. Haar stem was weg. Alleen haar lichaam sprak nog.
Zijn vinger gleed nu heen en weer over haar klit, nat, snel, steeds harder. Zijn hand kneep opnieuw in haar borst, nu met een ritme dat haar bijna deed vergeten waar ze was.
Tomas boog zich voorover. Zijn lippen tegen Sarah’s slaap.
“Als ik nu zeg dat je moet klaarkomen,” zei hij zacht, “doe je dat dan hier?”
Sarah beet op haar lip. Tranen van lust brandden in haar ogen. Ze voelde hoe zijn vinger haar over de rand begon te duwen. Steeds sneller. Harder. Geen genade meer.
Ze knikte. En fluisterde:
“Ja…”
Ze draaide zich naar hem toe, een fractie maar — en dat was genoeg. Hun lippen raakten elkaar. Eerst aarzelend, bijna nieuwsgierig. Dan gretiger. Zijn mond was zacht en hongerig tegelijk. Haar hand ging naar zijn hals, trok hem dichter.
De eerste kus smaakte naar wijn, spanning en jaren gemis.
Toen hij zich langzaam terugtrok, liet hij zijn lippen nog even rusten op haar kaaklijn. Zijn hand tussen haar dijen bewoog nauwelijks, maar hij was daar. Tastend. Aanwezig. Warm. En haar lichaam reageerde, zonder reserve.
Zijn vingertoppen cirkelden, streelden, bleven bewegen — in een ritme dat niets buiten haar lichaam nog kon volgen. Toen hij twee vingers in haar kut duwde en met zijn duim haar clit beroerde, voelde ze hoe haar spieren zich aanspanden, haar dijen trilden licht. Haar buik trok samen, heel zacht. En dan nog eens. Een golf bouwde zich op, diep in haar binnenste, een warmte die zich uitbreidde van haar bekken tot haar borst, tot in haar keel.
Ze sperde haar lippen, maar geen geluid kwam eruit. Alleen haar adem. Kort, gejaagd, bijna hakkelend.
En toen — zonder waarschuwing, zonder dat ze het wilde — overspoelde het haar.
Een verstilde, diepe samentrekking van haar hele wezen. Ze voelde haar lichaam schokken, bijna onmerkbaar van buitenaf, maar binnenin: vuur, lossing, bevrijding. Alsof iets wat jarenlang opgesloten had gezeten nu eindelijk ruimte kreeg.
Ze hield haar hand stevig om zijn bovenbeen geklemd, haar hoofd rustend tegen zijn schouder, haar ogen nog steeds gesloten.
Hij boog zich zachtjes naar haar oor.
“Dat wilde ik je geven,” fluisterde hij. “Het gevoel dat je nog leeft.”
Ze knikte nauwelijks zichtbaar. Haar wangen vochtig, zonder dat ze wist wanneer dat begonnen was. Geen schaamte. Alleen zachtheid. Stilte. En een sidderende vrede die haar nog nazinderde in golven.
Hij boog zich naar haar toe. Zijn andere hand streelde haar kaaklijn, zijn duim rustte teder tegen haar onderlip, die nog steeds een beetje open stond van haar ademhaling. Ze voelde haar hartslag daar, tegen zijn vingertop, trager nu maar intens. Zijn ogen ontmoetten de hare, donker, zacht, vol een onuitgesproken belofte.
“Kom,” fluisterde hij. “Kijk me aan.”
Ze deed het. Hun blikken verankerd. Haar huid nog kloppend. En toen, zonder haast,
raakten zijn lippen opnieuw de hare. Niet vluchtig dit keer. Diep.
Een tongkus. Zacht. Vol. Warm. Zijn mond op de hare, zijn tong die de hare vond en dan danste, traag en doordringend. Het was geen kus om te verleiden, maar een kus om te bezegelen. Als een zegel op iets dat diep gebeurd was. Zijn hand gleed naar haar nek, hield haar vast terwijl hij haar kuste alsof ze vanbinnen moest smelten.
Ze kuste terug. Niet meer bedeesd, maar gulzig nu. Haar hand in zijn haar, haar lichaam naar hem toegebogen. Ze voelde zichzelf openen, nog meer, op een plek die niet alleen tussen haar benen zat, maar in haar borst, haar keel, haar herinnering.
Sarah greep naar haar glas, maar haar hand beefde. Haar benen tintelden. Zijn vinger nog steeds tussen haar benen, zijn adem als een bevel in haar oor.
Toen trok hij zich ineens terug.
Ze hapte naar adem, als uit een roes ontwaken. De leegte tussen haar dijen voelde bijna pijnlijk.
“Ga,” zei hij kalm. “Nu. Naar het toilet. Je weet wat ik wil. Doe de deur niet op slot.”
Ze stond op, traag, op trillende benen. Niemand leek op te kijken. In haar hoofd kolkte het. Ze liep, bewust, beheerst, alsof ze haar benen opnieuw moest leren gebruiken. De weg naar het toilet leek te lang, haar huid gloeide, haar borst klopte.
De deur viel achter haar dicht.
Ze steunde met haar handen op de wasbak. Haar borst hing vrij in haar beha, die nog steeds los onder haar trui hing. Ze keek zichzelf aan in de spiegel. Lippen rood van bijten, haar ogen vochtig, haar wangen in vlammen.
Toen ging de deur opnieuw open.
Tomas.
Zonder iets te zeggen stapte hij naar binnen, draaide de deur op slot met een klik. Hij keek haar aan. Even. Toen liep hij naar haar toe, pakte haar bij haar heupen en draaide haar met haar rug naar zich toe, haar handen nog steeds tegen de wasbak.
“Geen woorden meer,” zei hij rauw.
Zijn handen gleden onder haar rok, rukten het omhoog. Hij viel meteen op zijn knieën, zijn gezicht tegen haar billen. Eén hand op haar rug, de andere tussen haar benen. Warm. Nat. Open.
Hij kreunde zacht.
“Je was zo ver,” fluisterde hij.
Zijn vinger gleed weer over haar klit, genadeloos snel. Sarah kreunde luid, haar voorhoofd tegen de spiegel gedrukt. Hij kwam overeind. Zijn hand verdween opnieuw onder haar trui, duwde haar beha volledig opzij. Zijn mond zoog zich vast op haar tepel, trok eraan, beet zacht. Zijn andere hand hield haar stevig vast tussen haar benen, zijn vinger pulserend op haar zwellende klit.
Ze ademde als een dier, haar lijf bonkte tegen hem aan, haar knieën wiebelden.
Hij kwam nog dichter, duwde zijn heupen tegen haar kont, hard, voelbaar door zijn broek.
“Wil je het?” vroeg hij.
Ze knikte, wanhopig.
Zijn vinger gleed dieper. Toen terug. Dan weer cirkelend.
“Zeg het,” fluisterde hij tegen haar oor, terwijl hij haar borst weer in zijn mond nam.
“Ik wil je,” hijgde ze. “Hier. Nu.”
Zijn hand gleed weg. Hij duwde haar tegen de muur naast de spiegel. Haar trui ging omhoog, haar blote borst hing naar hem toe. Hij nam haar tepel tussen zijn tanden, hard, ruw, trok eraan tot ze gilde.
En toen — begon hij zijn riem los te maken.
Zijn broek zakte half omlaag. Geen tijd, geen finesse. Alleen urgentie. Tomas’ handen grepen Sarahs heupen met een kracht die ze eerder alleen in fantasieën had toegelaten. Hij duwde haar iets naar voren, tegen de koude wand van het toilet, haar borst bloot, haar lippen trillend van spanning.
Zijn eikel vond haar vanzelf. Nat, heet, wijd open. Hij gleed binnen alsof haar lijf op hem had gewacht. Geen aarzeling. Geen verkenning. Eén stoot. Tot diep.
Sarah gilde kort, beet toen op haar hand om haar geluid te dempen.
Hij begon te bewegen. Stevig. Steeds steviger. Zijn vingers klemden zich om haar heupen. Ze voelde hoe haar lijf bij elke stoot opschoof, haar borsten tegen de koude keramiek, haar knieën zachtjes knikten, haar hoofd tegen de muur. En toch wilde ze meer. Dieper. Harder.
Hij boog zich over haar heen, zijn borst tegen haar rug, zijn mond tegen haar oor.
“Zo geil ben je dus,” snauwde hij, zijn adem warm, zijn stem hees. “In een fucking toilet.
Laat je je neuken als een slet.”
Ze hijgde, schudde haar hoofd — maar niet om te ontkennen. Om te onderdrukken wat het met haar deed. Zijn woorden. Zijn stoten. Zijn handen die haar nu rond haar keel vonden. Niet om te knijpen, maar om haar vast te houden. Als bezit.
Hij trok zich even terug. Greep haar bij de schouders, draaide haar om. Haar rug tegen de muur, haar benen vanzelf open. Hij tilde haar op, duwde haar rug tegen het koude tegelwerk. Ze klemde zich vast rond zijn schouders.
Toen gleed hij opnieuw in haar.
Ze hapte naar adem.
Deze keer ging het dieper. Langzamer. Maar met een genadeloze intensiteit. Zijn heupen stootten ritmisch, zijn handen hielden haar kont stevig vast, zijn mond vond haar tepel opnieuw, zoog eraan alsof hij haar tot zich wilde nemen.
Sarah liet haar hoofd hangen, haar haar plakte aan haar gezicht. Ze voelde haar hele lijf beven, samenkrimpen, dan weer opensplijten in golven van extase. Alles in haar trilde, alles wilde los.
“Kom klaar,” fluisterde hij. “Doe het. Laat het gaan.”
En toen gebeurde het.
Haar lijf schokte. Haar kreet stierf in zijn nek. Haar nagels krasten over zijn schouders. Haar benen spanden zich om hem heen, haar heupen duwden zich tegen hem aan in een laatste desperate beweging — en toen viel alles stil.
Behalve hun adem.
Langzaam liet hij haar zakken. Ze stond op eigen benen, maar moest zich vasthouden aan hem. Zijn hand streek over haar haar, zijn voorhoofd tegen het hare.
“Ik had je al toen ik je zag,” fluisterde hij.
Ze glimlachte, uitgeput, haar lippen nog tintelend van alles wat ze net had toegelaten.
Buiten begon iemand op de toiletten te kloppen.
De klop op de deur kwam opnieuw. Harder ditmaal.
Maar het was geen wildvreemde.
“Sarah?” klonk het, gedempt. “Ben je daar? Is alles oké?”
6 / 16
Sarah voelde zich duizelig. Opgewonden. Verdwaasd. En ze wist: dit spel was pas
begonnen.
Tomas streelde met één vinger over het kant dat nog steeds op zijn schoot lag. Zijn andere hand rustte nonchalant op haar bovenbeen, vlak onder de rand van haar rok, zijn duim cirkelend tegen haar huid. Niets zichtbaar. Alles voelbaar.
Ze ademde dieper. Maar hij bleef kalm. Hij keek haar niet aan toen zijn hand langzaam omhoog gleed, onder haar shirt, met een beweging die tegelijk onderzoekend en doelgericht was.
‘Mag ik iets doen?’ vroeg hij haar, met diezelfde zachte, maar onmiskenbare autoriteit.
Ze knikte. Nauwelijks zichtbaar. Zijn hand gleed iets hoger, onder haar jurk. Zijn vingertoppen vonden de sluiting van haar BH aan de zijkant. Een subtiele beweging. Eén klik. Oefening. Ze voelde hoe het kant loskwam van haar huid. De spanning verdween. Hij schoof het textiel iets opzij. En toen ... zijn handpalm over haar borst, ruw wrijvend. Dan zijn duim over haar tepel, die al keihard stond. Hij kneep erin. Niet voorzichtig. Geen aarzeling.
Warm, breed, tastend. Hij woog haar in zijn hand, cirkelde traag over haar tepel.
Sarah’s benen knepen zich samen. Haar wangen brandden, maar haar ogen bleven op hem gericht. Geen protest. Alleen een fluistering van overgave.
Tomas’ hand had Sarah’s tepel inmiddels volledig tussen duim en vinger genomen. Hij draaide langzaam, alsof hij haar gevoel uitrekte tot net voorbij wat ze aankon. Ze voelde de rilling tot in haar buik trekken. Haar lippen stonden half open.
Tomas boog zich iets dichter naar Sarah.
“Wil je dat ik stop?” vroeg hij.
Ze schudde haar hoofd. Geen stem. Alleen haar lichaam dat zich in zijn hand leek te buigen. Hij kneep iets harder.
Terwijl zijn ene hand nog altijd haar borsten en tepels streelden, lag de andere nu rustend op haar dij, vingers ontspannen... maar niet voor lang.
Ze voelde zijn vingertoppen bewegen. Eerst boven op haar rok. Dan zacht duwend. Glijdend. Naar de binnenkant van haar dij, traag, alsof hij haar zenuwuiteinden één voor één wakker wilde maken.
Ze hield haar adem in. De tafel bood net genoeg beschutting, maar de gedachte dat de ober of een voorbijganger iets zou zien, maakte haar alleen maar vochtiger.
7 / 16
Zijn hand schoof nu verder. Onder haar rok.
In één vloeiende beweging vond hij haar. Bloot. Warm. Nat.
Zijn vingers bleven een seconde roerloos liggen op haar schaamlippen. Hij voelde haar ademen, voelde haar beven. Toen gleed hij verder, zijn middelvinger tussen de vochtige plooien, cirkelend rond haar klit zonder haar echt aan te raken. Hij speelde. Hij daagde uit.
Sarah’s knieën spanden zich aan, maar ze bewoog niet. Haar hand omklemde haar glas alsof ze zich ergens moest aan vasthouden. Haar hoofd leunde iets naar achter, ogen half gesloten, lippen trillend.
Tomas bracht zijn mond heel dicht bij haar oor.
“Je zit daar zonder slip. In een bar. En ik voel alles wat je voelt. Denk je dat iemand het doorheeft? Dat ze ruiken hoe nat je bent?”
Ze kreunde zacht, nauwelijks hoorbaar. Zijn vinger drukte nu harder. Richting haar klit. Ruw. Steeds in kleine, stevige cirkels. Haar hele onderlijf trok samen in een golvende honger.
Ondertussen had hij zijn andere hand opnieuw onder haar shirt geschoven.
En toen opnieuw... zijn handpalm over haar borst, ruw wrijvend. Dan zijn duim over haar tepel, die al keihard stond. Hij kneep erin. Niet voorzichtig. Geen aarzeling.
Ze kromp een fractie in elkaar. Maar niet van pijn. Van intensiteit. Van verlangen dat haar hele lichaam begon te overspoelen.
Tomas draaide zich naar haar toe en fluisterde:
“Je moet stil blijven, Sarah. Je moet doen alsof er niets aan de hand is. Denk je dat je dat kan?”
Ze knikte, met moeite. Haar stem was weg. Alleen haar lichaam sprak nog.
Zijn vinger gleed nu heen en weer over haar klit, nat, snel, steeds harder. Zijn hand kneep opnieuw in haar borst, nu met een ritme dat haar bijna deed vergeten waar ze was.
Tomas boog zich voorover. Zijn lippen tegen Sarah’s slaap.
“Als ik nu zeg dat je moet klaarkomen,” zei hij zacht, “doe je dat dan hier?”
Sarah beet op haar lip. Tranen van lust brandden in haar ogen. Ze voelde hoe zijn vinger haar over de rand begon te duwen. Steeds sneller. Harder. Geen genade meer.
Ze knikte. En fluisterde:
8 / 16
“Ja…”
Ze draaide zich naar hem toe, een fractie maar — en dat was genoeg. Hun lippen raakten elkaar. Eerst aarzelend, bijna nieuwsgierig. Dan gretiger. Zijn mond was zacht en hongerig tegelijk. Haar hand ging naar zijn hals, trok hem dichter.
De eerste kus smaakte naar wijn, spanning en jaren gemis.
Toen hij zich langzaam terugtrok, liet hij zijn lippen nog even rusten op haar kaaklijn. Zijn hand tussen haar dijen bewoog nauwelijks, maar hij was daar. Tastend. Aanwezig. Warm. En haar lichaam reageerde, zonder reserve.
Zijn vingertoppen cirkelden, streelden, bleven bewegen — in een ritme dat niets buiten haar lichaam nog kon volgen. Toen hij twee vingers in haar kut duwde en met zijn duim haar clit beroerde, voelde ze hoe haar spieren zich aanspanden, haar dijen trilden licht. Haar buik trok samen, heel zacht. En dan nog eens. Een golf bouwde zich op, diep in haar binnenste, een warmte die zich uitbreidde van haar bekken tot haar borst, tot in haar keel.
Ze sperde haar lippen, maar geen geluid kwam eruit. Alleen haar adem. Kort, gejaagd, bijna hakkelend.
En toen — zonder waarschuwing, zonder dat ze het wilde — overspoelde het haar.
Een verstilde, diepe samentrekking van haar hele wezen. Ze voelde haar lichaam schokken, bijna onmerkbaar van buitenaf, maar binnenin: vuur, lossing, bevrijding. Alsof iets wat jarenlang opgesloten had gezeten nu eindelijk ruimte kreeg.
Ze hield haar hand stevig om zijn bovenbeen geklemd, haar hoofd rustend tegen zijn schouder, haar ogen nog steeds gesloten.
Hij boog zich zachtjes naar haar oor.
“Dat wilde ik je geven,” fluisterde hij. “Het gevoel dat je nog leeft.”
Ze knikte nauwelijks zichtbaar. Haar wangen vochtig, zonder dat ze wist wanneer dat begonnen was. Geen schaamte. Alleen zachtheid. Stilte. En een sidderende vrede die haar nog nazinderde in golven.
Hij boog zich naar haar toe. Zijn andere hand streelde haar kaaklijn, zijn duim rustte teder tegen haar onderlip, die nog steeds een beetje open stond van haar ademhaling. Ze voelde haar hartslag daar, tegen zijn vingertop, trager nu maar intens. Zijn ogen ontmoetten de hare, donker, zacht, vol een onuitgesproken belofte.
“Kom,” fluisterde hij. “Kijk me aan.”
9 / 16
Ze deed het. Hun blikken verankerd. Haar huid nog kloppend. En toen, zonder haast,
raakten zijn lippen opnieuw de hare. Niet vluchtig dit keer. Diep.
Een tongkus. Zacht. Vol. Warm. Zijn mond op de hare, zijn tong die de hare vond en dan danste, traag en doordringend. Het was geen kus om te verleiden, maar een kus om te bezegelen. Als een zegel op iets dat diep gebeurd was. Zijn hand gleed naar haar nek, hield haar vast terwijl hij haar kuste alsof ze vanbinnen moest smelten.
Ze kuste terug. Niet meer bedeesd, maar gulzig nu. Haar hand in zijn haar, haar lichaam naar hem toegebogen. Ze voelde zichzelf openen, nog meer, op een plek die niet alleen tussen haar benen zat, maar in haar borst, haar keel, haar herinnering.
Sarah greep naar haar glas, maar haar hand beefde. Haar benen tintelden. Zijn vinger nog steeds tussen haar benen, zijn adem als een bevel in haar oor.
Toen trok hij zich ineens terug.
Ze hapte naar adem, als uit een roes ontwaken. De leegte tussen haar dijen voelde bijna pijnlijk.
“Ga,” zei hij kalm. “Nu. Naar het toilet. Je weet wat ik wil. Doe de deur niet op slot.”
Ze stond op, traag, op trillende benen. Niemand leek op te kijken. In haar hoofd kolkte het. Ze liep, bewust, beheerst, alsof ze haar benen opnieuw moest leren gebruiken. De weg naar het toilet leek te lang, haar huid gloeide, haar borst klopte.
De deur viel achter haar dicht.
Ze steunde met haar handen op de wasbak. Haar borst hing vrij in haar beha, die nog steeds los onder haar trui hing. Ze keek zichzelf aan in de spiegel. Lippen rood van bijten, haar ogen vochtig, haar wangen in vlammen.
Toen ging de deur opnieuw open.
Tomas.
Zonder iets te zeggen stapte hij naar binnen, draaide de deur op slot met een klik. Hij keek haar aan. Even. Toen liep hij naar haar toe, pakte haar bij haar heupen en draaide haar met haar rug naar zich toe, haar handen nog steeds tegen de wasbak.
“Geen woorden meer,” zei hij rauw.
Zijn handen gleden onder haar rok, rukten het omhoog. Hij viel meteen op zijn knieën, zijn gezicht tegen haar billen. Eén hand op haar rug, de andere tussen haar benen. Warm. Nat. Open.
10 / 16
Hij kreunde zacht.
“Je was zo ver,” fluisterde hij.
Zijn vinger gleed weer over haar klit, genadeloos snel. Sarah kreunde luid, haar voorhoofd tegen de spiegel gedrukt. Hij kwam overeind. Zijn hand verdween opnieuw onder haar trui, duwde haar beha volledig opzij. Zijn mond zoog zich vast op haar tepel, trok eraan, beet zacht. Zijn andere hand hield haar stevig vast tussen haar benen, zijn vinger pulserend op haar zwellende klit.
Ze ademde als een dier, haar lijf bonkte tegen hem aan, haar knieën wiebelden.
Hij kwam nog dichter, duwde zijn heupen tegen haar kont, hard, voelbaar door zijn broek.
“Wil je het?” vroeg hij.
Ze knikte, wanhopig.
Zijn vinger gleed dieper. Toen terug. Dan weer cirkelend.
“Zeg het,” fluisterde hij tegen haar oor, terwijl hij haar borst weer in zijn mond nam.
“Ik wil je,” hijgde ze. “Hier. Nu.”
Zijn hand gleed weg. Hij duwde haar tegen de muur naast de spiegel. Haar trui ging omhoog, haar blote borst hing naar hem toe. Hij nam haar tepel tussen zijn tanden, hard, ruw, trok eraan tot ze gilde.
En toen — begon hij zijn riem los te maken.
Zijn broek zakte half omlaag. Geen tijd, geen finesse. Alleen urgentie. Tomas’ handen grepen Sarahs heupen met een kracht die ze eerder alleen in fantasieën had toegelaten. Hij duwde haar iets naar voren, tegen de koude wand van het toilet, haar borst bloot, haar lippen trillend van spanning.
Zijn eikel vond haar vanzelf. Nat, heet, wijd open. Hij gleed binnen alsof haar lijf op hem had gewacht. Geen aarzeling. Geen verkenning. Eén stoot. Tot diep.
Sarah gilde kort, beet toen op haar hand om haar geluid te dempen.
Hij begon te bewegen. Stevig. Steeds steviger. Zijn vingers klemden zich om haar heupen. Ze voelde hoe haar lijf bij elke stoot opschoof, haar borsten tegen de koude keramiek, haar knieën zachtjes knikten, haar hoofd tegen de muur. En toch wilde ze meer. Dieper. Harder.
Hij boog zich over haar heen, zijn borst tegen haar rug, zijn mond tegen haar oor.
11 / 16
“Zo geil ben je dus,” snauwde hij, zijn adem warm, zijn stem hees. “In een fucking toilet.
Laat je je neuken als een slet.”
Ze hijgde, schudde haar hoofd — maar niet om te ontkennen. Om te onderdrukken wat het met haar deed. Zijn woorden. Zijn stoten. Zijn handen die haar nu rond haar keel vonden. Niet om te knijpen, maar om haar vast te houden. Als bezit.
Hij trok zich even terug. Greep haar bij de schouders, draaide haar om. Haar rug tegen de muur, haar benen vanzelf open. Hij tilde haar op, duwde haar rug tegen het koude tegelwerk. Ze klemde zich vast rond zijn schouders.
Toen gleed hij opnieuw in haar.
Ze hapte naar adem.
Deze keer ging het dieper. Langzamer. Maar met een genadeloze intensiteit. Zijn heupen stootten ritmisch, zijn handen hielden haar kont stevig vast, zijn mond vond haar tepel opnieuw, zoog eraan alsof hij haar tot zich wilde nemen.
Sarah liet haar hoofd hangen, haar haar plakte aan haar gezicht. Ze voelde haar hele lijf beven, samenkrimpen, dan weer opensplijten in golven van extase. Alles in haar trilde, alles wilde los.
“Kom klaar,” fluisterde hij. “Doe het. Laat het gaan.”
En toen gebeurde het.
Haar lijf schokte. Haar kreet stierf in zijn nek. Haar nagels krasten over zijn schouders. Haar benen spanden zich om hem heen, haar heupen duwden zich tegen hem aan in een laatste desperate beweging — en toen viel alles stil.
Behalve hun adem.
Langzaam liet hij haar zakken. Ze stond op eigen benen, maar moest zich vasthouden aan hem. Zijn hand streek over haar haar, zijn voorhoofd tegen het hare.
“Ik had je al toen ik je zag,” fluisterde hij.
Ze glimlachte, uitgeput, haar lippen nog tintelend van alles wat ze net had toegelaten.
Buiten begon iemand op de toiletten te kloppen.
De klop op de deur kwam opnieuw. Harder ditmaal.
Maar het was geen wildvreemde.
“Sarah?” klonk het, gedempt. “Ben je daar? Is alles oké?”
Een seconde stilte. Sarah's ogen sperden zich open.
“Marleen…” fluisterde ze hees.
Tomas keek haar aan, zijn blik scherp, geamuseerd.
Nog voor iemand iets kon zeggen, ging de deur zachtjes open. Niet volledig, maar net genoeg dat Marleen zich ertussen wrong. Haar blik viel op haar vriendin, bezweet, haar trui omhoog, haar dijen nog wijd. Op Tomas, zijn handen nog rond Sarah’s lichaam.
Ze hapte naar adem, maar ging niet achteruit. Iets in haar gezicht veranderde. Een schok — gevolgd door iets anders. Nieuwsgierigheid. Hitte.
Sarah slikte, haar stem bibberde.
“Het… liep uit de hand.”
Marleen zei niets. Haar ogen gleden van Sarah’s borst naar de natte plek tussen haar benen. Haar wangen kleurden. En toen keek ze naar Tomas. Hij stond nog half naakt, zijn broek los, zijn blik strak op haar gericht.
Hij glimlachte langzaam. “Wil jij ook?”
Marleen schudde haar hoofd. Een fractie. Of was het instemming?
Ze stapte verder binnen, de deur viel zacht in het slot.
Langzaam. Alsof ze zichzelf niet meer volledig bestuurde, liet ze haar jas van haar schouders glijden. Dan haar blouse, knoop voor knoop. Haar beha bleef nog even, maar haar blik was op Sarah gericht, die tegen de muur leunde, haar borst nog bloot.
“Mag ik…?” vroeg Marleen zacht.
Sarah knikte. Haar ademhaling versnelde.
Marleen boog zich voorover, haar lippen vonden Sarah’s borst, voorzichtig eerst, dan zuigend. Sarah sloot haar ogen, kreunde zacht. Tomas bleef roerloos kijken, zijn blik brandde op hen.
Dan stapte hij dichter, zijn hand gleed over Marleen’s rug, naar haar sluiting. Eén beweging en haar beha viel op de grond. Hij streek met zijn duim over haar rug, naar haar zij, dan haar buik, en ze huiverde.
Hij leunde naar haar toe, zijn mond vlak bij haar oor.
“Wil je dat ik je aanraak?”
Ze knikte. Fluisterde haast onhoorbaar: “Ja…”
Zijn hand gleed naar haar rok, knoop los. Ze hielp hem, ongeduldig, haar rok gleed naar haar enkels. Ruw scheurde hij haar slip van haar lichaam. Helemaal naakt. Haar heupen tegen de koude tegels, maar haar binnenste brandde.
Sarah keek toe, haar ogen hongerig.
Tomas liet zijn vingers over Marleen’s dijen glijden, omhoog, tot hij haar vond. Warm, nat, open. Haar lichaam reageerde meteen, hijgend, kronkelend onder zijn aanraking.
“Zeg het,” zei hij zacht, dwingend.
“Ik wil het,” fluisterde ze. “Doe het met mij…”
Sarah kwam dichter. Ze streelde Marleen’s gezicht, haar lippen, hun blikken kruisten, een zweem van iets ouds — en iets nieuws. Sarah’s vingers gleden over Marleen’s schouder, dan over haar borst. Marleen kreunde zacht, duwde haar lijf tegen de hand van Tomas.
Hij boog door zijn knieën, tilde haar been iets omhoog, en gleed bij haar naar binnen, zoals hij eerder bij Sarah was binnengekomen — met dezelfde overgave, dezelfde ruwe honger.
En Sarah, naakt en geil, streelde haar vriendin terwijl Tomas haar nam, hard, diep, ritmisch. De muren van het toilet vingen hun adem, hun kreunen, hun verboden samenzijn. Hij verhoogde zijn frequentie. Haar gekreun werd luider tot het gedempt werd door Sarah’s tong die haar mond binnendrong terwijl ze haar borsten bleef melken. Marleen kon het niet meer houden, haar hele lichaam begon spastisch te bewegen tot ze luid steunend klaarkwam. Tomas kwam gelijktijdig klaar door de contracties van haar heupen en vagina rond zijn lul. Hij schreeuwde het uit van genot en bleef maar zijn zaad spuiten in haar kut. Er kwam haast geen einde aan. Een mengsel van zijn sperma en haar kutsap droop in slierten op de grond.
Marleen lag met haar hoofd tegen Sarah’s schouder, Tomas’ arm nog rond haar heup, zijn hand loom op haar dij. Even was er stilte. Alleen adem. En het bonzen van hun harten.
Het toilet rook naar zweet, seks, naar hun zonden.
Toen trok Sarah haar gsm uit haar handtas.
Ze keek Marleen aan. “We moeten bellen. Voor ze zich vragen beginnen stellen.”
Marleen knikte traag.
Sarah tikte een nummer in, ademde diep in, en zette een glimlach op alsof ze net niet op haar knieën had zitten kreunen in een openbaar toilet.
“Hee, lieverd… ja, we zitten nog steeds in die wijnbar,” zei ze luchtig. “Het is hier zó gezellig.
Marleen en ik zijn echt aan het bijpraten.”
Aan de andere kant vroeg hij iets. Ze lachte.
“Nee, geen mannen in zicht, enkel dronken dames van rond de vijftig en veel wijn. , we hebben een mooi hotel, op wandelafstand, want we hebben wat teveel op.”
Haar stem was zo gewoon. Zo geloofwaardig.
Even later hing ze op.
Marleen deed hetzelfde. Kort. Zakelijk. Geen vragen.
Ze wisselden een blik. Schuld. Opwinding. Alles tegelijk.
“Hotel?” vroeg Tomas.
Ze zeiden geen woord, maar hun lichamen gingen al voor hen uit.
Hun hotel lag enkel een straat verder. Zonder aarzelen wandelden ze langs de balie naar de lift. De receptioniste keek hen misprijzend aan, of verbeeldde ze het zich enkel?!
De lift zoemde traag omhoog, hun lichamen dicht bij elkaar. De spanning was anders nu. Niet de opwinding van het verbodene in het openbaar, maar de honger van wat onafgewerkt is. Van wat nu alle tijd heeft om uitgediept te worden.
In de kamer was het donker, enkel een schemerlamp gaf licht.
Sarah liet zich op het bed vallen, haar blouse los, haar ogen gesloten, haar benen geopend in uitnodiging.
Marleen stond bij het raam, haar jurkje gleed van haar schouders, haar rug naakt, haar billen wit in het zachte licht.
Tomas kwam achter haar staan, zijn hand gleed over haar buik, zijn mond tegen haar nek. Sarah keek toe, haar vingers al tussen haar benen.
Toen draaide Marleen zich om, stapte naar het bed, en kroop naast haar vriendin. Hun lippen vonden elkaar. Eerst zacht. Dan gretig.
Tomas kwam erbij. Naakt. Hard. Als een roofdier dat zijn prooi al geproefd had maar nog hongeriger geworden was.
De nacht begon opnieuw.
Sarah op handen en knieën, Marleen onder haar, haar tong zoekend. Tomas die van
achteren binnendrong, Sarah's borsten klemde. Dan wisselden ze. Marleen bovenop hem, haar hoofd achterover, Sarah die met haar vingers haar clit bewerkte terwijl Tomas haar diep vulde.
De kamer vulde zich met hun geluiden. Hun ritmes. Hun zonden.
Tegen de ochtend lagen ze in een kluwen op het bed. Zwijgend. Uitgeput.
Tomas streelde Sarah’s haar. Marleen lag met haar hoofd op zijn buik. En voor het eerst, in jaren, voelden ze zich levend.
Ze reden in stilte naar huis, Sarah en Marleen. De zon was nog niet onder, maar de weekend roes was al begonnen te verdampen. Hun lichamen deden nog zeer op plekken waar ze zich niet konden voorstellen ooit aangeraakt te worden. Lippen, tepels, dijranden, binnenin.
Maar er werd niet over gepraat.
Sarah zette Marleen als eerste af. Een vluchtige kus op de wang. Een blik die langer bleef hangen. Ogen die zeiden: “We weten het allebei, maar we gaan er niets mee doen.”
Thuis rook het naar afwas en oude koffie. Haar man zat in de zetel, sportsokken op tafel, laptop op schoot.
“Hee,” zei hij zonder op te kijken.
“Hee,” zei ze terug. Ze liet haar tas vallen, stapte uit haar schoenen, deed alsof alles gewoon was.
En toch. Ze voelde nog de druk van Tomas’ handen op haar heupen toen hij haar tegen de muur duwde. De warmte van Marleen's tong. De geur van zweet en lust. Haar slip zat nog ergens in een toilethoek van dat hotel.
Na het eten, in de slaapkamer, probeerde ze.
Ze kwam uit de badkamer, enkel in een dun hemdje. Ging voor hem staan, haar blik laag, dan uitdagend. Ze kuste hem, likte zijn lip, beet zacht. Zijn hand gleed aarzelend over haar rug.
“Wil je?” vroeg ze hees.
Hij knikte. Ze trok hem mee naar het bed.
Maar het ging zoals het altijd ging.
Hij lag bovenop haar. Een paar kussen op haar nek, dan haar borsten. Zijn hand even tussen haar benen, stroef, snel, alsof hij iets moest afvinken. Hij gleed in haar met een zachte kreun. Bewoog. Recht. Ritmisch. Onverstoorbaar.
Zij lag stil. Liet het gebeuren. Probeerde zichzelf opnieuw op te laden.
Ze bewoog haar heupen wat mee, duwde haar lichaam tegen hem aan, beet zacht in zijn schouder. Maar hij zei niets. Geen spel. Geen spanning. Geen blik die haar verslond.
Na drie minuten kwam hij klaar. Kreunde schor, rolde van haar af, trok het deken over zich heen.
“Dat was fijn,” mompelde hij.
Sarah keek naar het plafond. Haar lichaam leeg, haar hoofd vol.
Fijn.
Ze dacht aan de bar. Aan de warme wijn. De muziek. Tomas’ ogen die haar lichaam al uitgekleed hadden nog voor hij haar naam vroeg. Marleen’s stem die hijgend haar naam fluisterde.
Ze dacht aan de hotelkamer. Aan kreten die niet onderdrukt werden. Aan vingers die de grenzen van haar eigen lijf hertekenden.
En nu?
Een man naast haar die haar niet echt zag. Die nooit zou zeggen: "Doe je slip uit hier, waar anderen je kunnen zien." Nooit met zijn mond aan haar clit gaan zitten op de badkamervloer van een vreemdenhotel.
Ze draaide zich om, haar gezicht naar de muur.
‘God, ik ben blij dat we weg zijn,’ zuchtte ze, haar blik gericht op de eindeloze rijen snelweg. ‘Als ik nog één keer moet luisteren naar Jan die klaagt over zijn rug tijdens de seks...’
Sarah lachte scherp. ‘Of vraagt of je bovenop wil. Alsof dat nog een verrassing is na twintig jaar huwelijk.’
‘Altijd datzelfde standje,’ zei Marleen met een zucht. ‘Hij op zijn rug, ik erboven. Want dan "doet het geen pijn aan zijn heup". Seks als fysiotherapie.’
Sarah draaide zich naar haar vriendin. ‘Wij zijn de enige vrouwen op aarde die spontaan denken aan stretchoefeningen bij voorspel.’
Ze lachten. Maar onder de humor hing iets zwaars.
Na een stilte zei Marleen, stiller: ‘Ik mis het soms, weet je. Niet alleen de seks, maar het gevoel begeerd te worden. Iemand die... hongerig naar je kijkt. Die je niet kent. Niet al twintig jaar lang.’
Sarah knikte. ‘Ik ook. En dan voel ik me meteen ondankbaar. Want Tom is lief. Echt. Alleen... het is alsof we een contractueel seksleven hebben.’
‘“Eén keer per week, op zaterdagavond, tenzij ziek of te moe.”’ Marleen citeerde het alsof het op hun koelkast hing.
Ze reden verder in stilte. Buiten trokken de velden zich terug in zachte herfstkleuren.
Sarah verbrak het zwijgen. ‘Weet je wat ik dacht, gisteren? Misschien... moet ik eens vreemdgaan.’
Marleen draaide haar hoofd langzaam. Haar mond halfopen.
‘Niet dat ik dat zou doen,’ haastte Sarah zich. ‘Maar gewoon... het idee. Een keer níét de brave vrouw zijn. Gewoon mezelf terug claimen.’
Marleen zei niets. Haar vingers trommelden op het stuur. En toen, met een kleine glimlach: ‘Wat als we het gewoon zouden doen? Eén weekend. Geen verplichtingen. Geen namen. Geen toekomst. Alleen nu.’
Sarah keek naar buiten. Ze voelde haar wangen warm worden.
‘Eén weekend zonder regels,’ zei ze zacht.
---
“Het hotel ziet er mooi uit, dat heb je goed uitgekozen” zei Sarah terwijl ze de parking opreed.
Na het inchecken gooiden ze zich beide uitgelaten op het bed.
“Het is in ieder geval comfortabel en groot genoeg om verschillende standjes uit te proberen” grapte Sarah
‘Zou jij het echt durven?’ vroeg Marleen, terwijl ze haar netkousen optrok en Sarah vanuit de spiegel aankeek.
Sarah haalde haar schouders op. ‘Als hij me aanspreekt... als ik hem voel... waarom niet? Ik wil eindelijk eens geneukt worden zoals je het in die stomme porno’s ziet. Niet met zachte kusjes en “ben je oké, schat?”’
Marleen grinnikte. ‘Ja, maar die dingen zijn toch niet echt?’
‘Misschien niet,’ zei Sarah, terwijl ze haar hakken aandeed, ‘maar dat betekent niet dat ik niet eens wil voelen hoe het zou kunnen zijn. Geen vijf minuten, maar vijf keer. Geen gezoen in het donker, maar... mijn hoofd vast, zijn pik diep in mijn keel tot ik moet kokhalzen.’
Marleen hield haar adem even in. Ze was niet gewend Sofie zo te horen. Het opende iets in haar. Iets dat ze altijd stil had gehouden.
‘Ik denk er soms ook aan,’ gaf ze toe. ‘Dat iemand me gewoon grijpt. Me laat bukken. Me bij de haren trekt. Niet vragen. Doen. Me vult alsof ik van hem ben. Alles. Keel, kut, kont. Alsof ik het waard ben om genomen te worden.’
‘Dat dus,’ zei Sarah. ‘Thuis is het allemaal teder en lief, maar ik wil gewoon eens... een grote lul in me. Geen getut. Echte honger. Rauw.’
Sarah bloosde, maar glimlachte. ‘Ik wil voelen dat hij me opentrekt. Dat ik hem niet eens helemaal aankan. En dan nog wil ik meer. Ik wil janken van hoe hard ik klaarkom.’
Er viel een stilte waarin alleen hun ademhaling te horen was. Marleen stond recht, kwam naast haar staan voor de spiegel.
‘Weet je wat ik wil?’ fluisterde ze. ‘Een man die me in een stoel dwingt, mijn benen spreidt, me uitlikt tot ik tril, me dan laat knielen en mijn mond neukt alsof ik zijn bezit ben. En dan, zonder vragen, me omdraait en mijn kont neemt alsof ik niets liever wil.’
Sarah sloot haar ogen even. Haar hand lag plots op haar eigen heup, alsof ze de grip al
voelde.
‘Als hij groot is... en hard... ik wil dat voelen. Niet enkel tussen m’n benen. In m’n buik. Mijn hele lijf moet het weten: ik ben genomen. Helemaal.’
Marleen keek haar aan, een blik vol herkenning. ‘We verdienen dat. Gewoon één keer. Eén nacht zonder rem. En daarna? Niks. Geen telefoonnummers. Geen gevoelens. Alleen herinneringen waar je je bed van nat maakt.’
Sarah ademde diep in. ‘Oké,’ fluisterde ze. ‘Dan doen we dat. We gaan kijken of hij bestaat.’
‘En als hij er is,’ zei Marleen met een grijns, ‘neem ik hem eerst.’
Sofie lachte. ‘We zullen zien wie hij het eerst wil.’
Ze deden hun jassen aan. Lieten de kamer achter zoals vrouwen die hun gewone leven even ophangen aan een haakje.
De nacht wachtte. En misschien ook hij.
---
De bar was schemerig en warm, met een gloed van oude jazz op de achtergrond. De glazen weerspiegelden het kaarslicht op de toog. Marleen nam een slok van haar gin-tonic, keek naar de dansvloer en glimlachte. “We lijken wel twee pubers,” fluisterde ze.
“Pubers met rugpijn en schuldgevoelens,” lachte Sarah. Ze draaide haar glas traag in haar hand, keek naar de trouwring die ze vanmorgen bewust had thuisgelaten.
“Tijd om weer te voelen dat we bestaan,” zei Marleen zacht. Ze keek naar de overkant van de bar, waar twee mannen hun richting uit keken. Eén van hen — halflang haar, brede schouders, in een eenvoudig wit overhemd — hield haar blik iets te lang vast. Sarah merkte het.
“De linker is van jou,” grinnikte ze, “ik wil die met dat kuiltje in zijn wang.”
Sarah schoof iets dichter bij haar vriendin. “Ze kijken,” fluisterde ze, haar stem trillerig van opwinding.
“Laat ze maar kijken,” zei Marleen. “Het is aan ons om niet meteen toe te happen.”
Een kwartier ging voorbij. Blikken werden uitgewisseld.
Niet veel later kwam de ober langs: “Wat willen jullie drinken van de twee mannen ginds” vroeg hij terwijl hij hen aanwees.
Ze bestelden 2 cocktails. Toen de ober de drankjes bracht, kwamen beide mannen richting
hun tafel.
“Hallo schoonheden, mogen we erbij komen zitten.” vroeg de ene.
Marleen keek hem aan. Ze bewoog niet. Ze zei ook niets. Alleen dat kleine spel van de mondhoeken. Geen ja, geen nee — enkel toestemming in stilte.
Hij nam plaats naast haar, op korte afstand. Te dicht voor beleefdheid, net ver genoeg voor spel. Zijn knie raakte de hare heel licht.
Sarah voelde de ogen van de ander op zich. Ze draaide haar hoofd, langzaam. Ze zei niets. Maar haar blik hield hem vast. Hij zette zich naast haar.
“Ik ben Tomas” stelde hij zich voor.
“We zijn getrouwd,” antwoordde Sarah, compleet naast de kwestie.
Hij knikte. “Mooi zo.”
Meer zei hij niet.
Tomas boog zich iets dichter naar Sarah. Hij rook naar tabak en iets met sandelhout. Zijn stem was nu vlak bij haar oor. “Je doet alsof je twijfelt. Maar je pupillen verraden je.”
Ze lachte kort, maar er zat geen lucht in. Ze voelde zijn knie haar dij net raken. Even. Precies genoeg om te voelen hoe haar spieren zich aanspanden van verwachting.
Sarah leunde achterover. Haar benen gekruist, haar hak zacht tikkend tegen de houten vloer. “Als ik straks opsta en me omdraai,” zei ze, “en je volgt me… dan ga ik niet protesteren. Maar ik wil dat je weet — ik ben niet gekomen voor tederheid.”
Tomas keek haar recht aan. Zijn kaaklijn was strak. Zijn blik donker, maar helder.
“Dat weet ik al sinds je binnenkwam.”
Ze zei niets meer.
Tomas liet zijn hand over zijn glas glijden, maar zijn ogen bleven op haar gericht.
Zijn vinger reikte naar haar hand. Hij schoof langzaam omhoog, tot aan haar pols, dan haar onderarm. Niet vragend. Niet voorzichtig. Alsof hij de weg al kende.
Sarah’s hart bonsde in haar borstkas alsof het tegen haar ribben protesteerde. Ze had nog niets gedaan. En toch — haar hele lijf voelde betrapt.
Zijn hand gleed nu over haar arm, over haar rug naar haar heupen. Haar adem stokte in
haar keel toen zijn hand haar dijen raakte ter hoogte van haar rok. Langzaam bewoog hij zijn hand onder haar rok richting haar slipje.
“Als je blijft zitten,” zei hij zacht, “ga je één ding voor me doen.”
Sarah’s wenkbrauw schoot lichtjes omhoog. “O ja?”
Hij boog zich iets naar haar toe, net ver genoeg dat ze zijn warme adem langs haar kaak voelde.
‘Ga naar het toilet,’ zei hij. ‘Doe je slipje uit. En geef het me.’
Er viel een stilte. Geen protest. Geen uitleg. Alleen hun blikken. En de warmte die omhoog golfde in hun buiken.
“Waarom?” vroeg ze zacht.
Tomas keek haar aan, kalm, alsof hij al gewonnen had.
“Omdat ik wil weten of je dat kan. Of je gehoorzaamt. Omdat je nu al nat bent.”
Zijn woorden sneden door haar verweer heen als een mes door zijde. Ze kon zijn stem voelen in haar buik.
Ze keek kort naar Marleen. Die zat nog steeds naast de andere man. Zijn hand lag nu volledig op haar bovenbeen, duim cirkelend in de plooi van haar rok. Ze bewoog niet. Ze had haar ogen gesloten, alsof ze luisterde naar iets onhoorbaars.
Sarah draaide haar gezicht terug. “En als ik weiger?”
Hij haalde zijn schouders op. “Dan weet ik dat je grenzen hebt. En dat maakt het des te spannender om ze te blijven opzoeken.”
Ze glimlachte, maar haar lip trilde. Ze stond op, langzaam, alsof ze naar het toilet ging. Niemand keek. Of als ze keken, deden ze alsof ze niets zagen.
Een minuut later kwam ze terug. In haar hand — een dichtgevouwen servet. Ze bleef naast hem staan, keek hem kort aan, en legde het servet voorzichtig op zijn schoot.
Hij keek niet eens naar beneden. Alleen zijn hand bewoog — vouwde het servet open, traag, alsof hij een brief las die voor hem alleen bedoeld was.
Daar lag het. Zwart kant. Warm nog.
Zijn blik bleef op haar gericht, donker, intens, maar zonder glimlach. Zijn vingers knepen zacht in het middenstuk.
Sarah voelde zich duizelig. Opgewonden. Verdwaasd. En ze wist: dit spel was pas
begonnen.
Tomas streelde met één vinger over het kant dat nog steeds op zijn schoot lag. Zijn andere hand rustte nonchalant op haar bovenbeen, vlak onder de rand van haar rok, zijn duim cirkelend tegen haar huid. Niets zichtbaar. Alles voelbaar.
Ze ademde dieper. Maar hij bleef kalm. Hij keek haar niet aan toen zijn hand langzaam omhoog gleed, onder haar shirt, met een beweging die tegelijk onderzoekend en doelgericht was.
‘Mag ik iets doen?’ vroeg hij haar, met diezelfde zachte, maar onmiskenbare autoriteit.
Ze knikte. Nauwelijks zichtbaar. Zijn hand gleed iets hoger, onder haar jurk. Zijn vingertoppen vonden de sluiting van haar BH aan de zijkant. Een subtiele beweging. Eén klik. Oefening. Ze voelde hoe het kant loskwam van haar huid. De spanning verdween. Hij schoof het textiel iets opzij. En toen ... zijn handpalm over haar borst, ruw wrijvend. Dan zijn duim over haar tepel, die al keihard stond. Hij kneep erin. Niet voorzichtig. Geen aarzeling.
Warm, breed, tastend. Hij woog haar in zijn hand, cirkelde traag over haar tepel.
Sarah’s benen knepen zich samen. Haar wangen brandden, maar haar ogen bleven op hem gericht. Geen protest. Alleen een fluistering van overgave.
Tomas’ hand had Sarah’s tepel inmiddels volledig tussen duim en vinger genomen. Hij draaide langzaam, alsof hij haar gevoel uitrekte tot net voorbij wat ze aankon. Ze voelde de rilling tot in haar buik trekken. Haar lippen stonden half open.
Tomas boog zich iets dichter naar Sarah.
“Wil je dat ik stop?” vroeg hij.
Ze schudde haar hoofd. Geen stem. Alleen haar lichaam dat zich in zijn hand leek te buigen. Hij kneep iets harder.
Terwijl zijn ene hand nog altijd haar borsten en tepels streelden, lag de andere nu rustend op haar dij, vingers ontspannen... maar niet voor lang.
Ze voelde zijn vingertoppen bewegen. Eerst boven op haar rok. Dan zacht duwend. Glijdend. Naar de binnenkant van haar dij, traag, alsof hij haar zenuwuiteinden één voor één wakker wilde maken.
Ze hield haar adem in. De tafel bood net genoeg beschutting, maar de gedachte dat de ober of een voorbijganger iets zou zien, maakte haar alleen maar vochtiger.
Zijn hand schoof nu verder. Onder haar rok.
In één vloeiende beweging vond hij haar. Bloot. Warm. Nat.
Zijn vingers bleven een seconde roerloos liggen op haar schaamlippen. Hij voelde haar ademen, voelde haar beven. Toen gleed hij verder, zijn middelvinger tussen de vochtige plooien, cirkelend rond haar klit zonder haar echt aan te raken. Hij speelde. Hij daagde uit.
Sarah’s knieën spanden zich aan, maar ze bewoog niet. Haar hand omklemde haar glas alsof ze zich ergens moest aan vasthouden. Haar hoofd leunde iets naar achter, ogen half gesloten, lippen trillend.
Tomas bracht zijn mond heel dicht bij haar oor.
“Je zit daar zonder slip. In een bar. En ik voel alles wat je voelt. Denk je dat iemand het doorheeft? Dat ze ruiken hoe nat je bent?”
Ze kreunde zacht, nauwelijks hoorbaar. Zijn vinger drukte nu harder. Richting haar klit. Ruw. Steeds in kleine, stevige cirkels. Haar hele onderlijf trok samen in een golvende honger.
Ondertussen had hij zijn andere hand opnieuw onder haar shirt geschoven.
En toen opnieuw... zijn handpalm over haar borst, ruw wrijvend. Dan zijn duim over haar tepel, die al keihard stond. Hij kneep erin. Niet voorzichtig. Geen aarzeling.
Ze kromp een fractie in elkaar. Maar niet van pijn. Van intensiteit. Van verlangen dat haar hele lichaam begon te overspoelen.
Tomas draaide zich naar haar toe en fluisterde:
“Je moet stil blijven, Sarah. Je moet doen alsof er niets aan de hand is. Denk je dat je dat kan?”
Ze knikte, met moeite. Haar stem was weg. Alleen haar lichaam sprak nog.
Zijn vinger gleed nu heen en weer over haar klit, nat, snel, steeds harder. Zijn hand kneep opnieuw in haar borst, nu met een ritme dat haar bijna deed vergeten waar ze was.
Tomas boog zich voorover. Zijn lippen tegen Sarah’s slaap.
“Als ik nu zeg dat je moet klaarkomen,” zei hij zacht, “doe je dat dan hier?”
Sarah beet op haar lip. Tranen van lust brandden in haar ogen. Ze voelde hoe zijn vinger haar over de rand begon te duwen. Steeds sneller. Harder. Geen genade meer.
Ze knikte. En fluisterde:
“Ja…”
Ze draaide zich naar hem toe, een fractie maar — en dat was genoeg. Hun lippen raakten elkaar. Eerst aarzelend, bijna nieuwsgierig. Dan gretiger. Zijn mond was zacht en hongerig tegelijk. Haar hand ging naar zijn hals, trok hem dichter.
De eerste kus smaakte naar wijn, spanning en jaren gemis.
Toen hij zich langzaam terugtrok, liet hij zijn lippen nog even rusten op haar kaaklijn. Zijn hand tussen haar dijen bewoog nauwelijks, maar hij was daar. Tastend. Aanwezig. Warm. En haar lichaam reageerde, zonder reserve.
Zijn vingertoppen cirkelden, streelden, bleven bewegen — in een ritme dat niets buiten haar lichaam nog kon volgen. Toen hij twee vingers in haar kut duwde en met zijn duim haar clit beroerde, voelde ze hoe haar spieren zich aanspanden, haar dijen trilden licht. Haar buik trok samen, heel zacht. En dan nog eens. Een golf bouwde zich op, diep in haar binnenste, een warmte die zich uitbreidde van haar bekken tot haar borst, tot in haar keel.
Ze sperde haar lippen, maar geen geluid kwam eruit. Alleen haar adem. Kort, gejaagd, bijna hakkelend.
En toen — zonder waarschuwing, zonder dat ze het wilde — overspoelde het haar.
Een verstilde, diepe samentrekking van haar hele wezen. Ze voelde haar lichaam schokken, bijna onmerkbaar van buitenaf, maar binnenin: vuur, lossing, bevrijding. Alsof iets wat jarenlang opgesloten had gezeten nu eindelijk ruimte kreeg.
Ze hield haar hand stevig om zijn bovenbeen geklemd, haar hoofd rustend tegen zijn schouder, haar ogen nog steeds gesloten.
Hij boog zich zachtjes naar haar oor.
“Dat wilde ik je geven,” fluisterde hij. “Het gevoel dat je nog leeft.”
Ze knikte nauwelijks zichtbaar. Haar wangen vochtig, zonder dat ze wist wanneer dat begonnen was. Geen schaamte. Alleen zachtheid. Stilte. En een sidderende vrede die haar nog nazinderde in golven.
Hij boog zich naar haar toe. Zijn andere hand streelde haar kaaklijn, zijn duim rustte teder tegen haar onderlip, die nog steeds een beetje open stond van haar ademhaling. Ze voelde haar hartslag daar, tegen zijn vingertop, trager nu maar intens. Zijn ogen ontmoetten de hare, donker, zacht, vol een onuitgesproken belofte.
“Kom,” fluisterde hij. “Kijk me aan.”
Ze deed het. Hun blikken verankerd. Haar huid nog kloppend. En toen, zonder haast,
raakten zijn lippen opnieuw de hare. Niet vluchtig dit keer. Diep.
Een tongkus. Zacht. Vol. Warm. Zijn mond op de hare, zijn tong die de hare vond en dan danste, traag en doordringend. Het was geen kus om te verleiden, maar een kus om te bezegelen. Als een zegel op iets dat diep gebeurd was. Zijn hand gleed naar haar nek, hield haar vast terwijl hij haar kuste alsof ze vanbinnen moest smelten.
Ze kuste terug. Niet meer bedeesd, maar gulzig nu. Haar hand in zijn haar, haar lichaam naar hem toegebogen. Ze voelde zichzelf openen, nog meer, op een plek die niet alleen tussen haar benen zat, maar in haar borst, haar keel, haar herinnering.
Sarah greep naar haar glas, maar haar hand beefde. Haar benen tintelden. Zijn vinger nog steeds tussen haar benen, zijn adem als een bevel in haar oor.
Toen trok hij zich ineens terug.
Ze hapte naar adem, als uit een roes ontwaken. De leegte tussen haar dijen voelde bijna pijnlijk.
“Ga,” zei hij kalm. “Nu. Naar het toilet. Je weet wat ik wil. Doe de deur niet op slot.”
Ze stond op, traag, op trillende benen. Niemand leek op te kijken. In haar hoofd kolkte het. Ze liep, bewust, beheerst, alsof ze haar benen opnieuw moest leren gebruiken. De weg naar het toilet leek te lang, haar huid gloeide, haar borst klopte.
De deur viel achter haar dicht.
Ze steunde met haar handen op de wasbak. Haar borst hing vrij in haar beha, die nog steeds los onder haar trui hing. Ze keek zichzelf aan in de spiegel. Lippen rood van bijten, haar ogen vochtig, haar wangen in vlammen.
Toen ging de deur opnieuw open.
Tomas.
Zonder iets te zeggen stapte hij naar binnen, draaide de deur op slot met een klik. Hij keek haar aan. Even. Toen liep hij naar haar toe, pakte haar bij haar heupen en draaide haar met haar rug naar zich toe, haar handen nog steeds tegen de wasbak.
“Geen woorden meer,” zei hij rauw.
Zijn handen gleden onder haar rok, rukten het omhoog. Hij viel meteen op zijn knieën, zijn gezicht tegen haar billen. Eén hand op haar rug, de andere tussen haar benen. Warm. Nat. Open.
Hij kreunde zacht.
“Je was zo ver,” fluisterde hij.
Zijn vinger gleed weer over haar klit, genadeloos snel. Sarah kreunde luid, haar voorhoofd tegen de spiegel gedrukt. Hij kwam overeind. Zijn hand verdween opnieuw onder haar trui, duwde haar beha volledig opzij. Zijn mond zoog zich vast op haar tepel, trok eraan, beet zacht. Zijn andere hand hield haar stevig vast tussen haar benen, zijn vinger pulserend op haar zwellende klit.
Ze ademde als een dier, haar lijf bonkte tegen hem aan, haar knieën wiebelden.
Hij kwam nog dichter, duwde zijn heupen tegen haar kont, hard, voelbaar door zijn broek.
“Wil je het?” vroeg hij.
Ze knikte, wanhopig.
Zijn vinger gleed dieper. Toen terug. Dan weer cirkelend.
“Zeg het,” fluisterde hij tegen haar oor, terwijl hij haar borst weer in zijn mond nam.
“Ik wil je,” hijgde ze. “Hier. Nu.”
Zijn hand gleed weg. Hij duwde haar tegen de muur naast de spiegel. Haar trui ging omhoog, haar blote borst hing naar hem toe. Hij nam haar tepel tussen zijn tanden, hard, ruw, trok eraan tot ze gilde.
En toen — begon hij zijn riem los te maken.
Zijn broek zakte half omlaag. Geen tijd, geen finesse. Alleen urgentie. Tomas’ handen grepen Sarahs heupen met een kracht die ze eerder alleen in fantasieën had toegelaten. Hij duwde haar iets naar voren, tegen de koude wand van het toilet, haar borst bloot, haar lippen trillend van spanning.
Zijn eikel vond haar vanzelf. Nat, heet, wijd open. Hij gleed binnen alsof haar lijf op hem had gewacht. Geen aarzeling. Geen verkenning. Eén stoot. Tot diep.
Sarah gilde kort, beet toen op haar hand om haar geluid te dempen.
Hij begon te bewegen. Stevig. Steeds steviger. Zijn vingers klemden zich om haar heupen. Ze voelde hoe haar lijf bij elke stoot opschoof, haar borsten tegen de koude keramiek, haar knieën zachtjes knikten, haar hoofd tegen de muur. En toch wilde ze meer. Dieper. Harder.
Hij boog zich over haar heen, zijn borst tegen haar rug, zijn mond tegen haar oor.
“Zo geil ben je dus,” snauwde hij, zijn adem warm, zijn stem hees. “In een fucking toilet.
Laat je je neuken als een slet.”
Ze hijgde, schudde haar hoofd — maar niet om te ontkennen. Om te onderdrukken wat het met haar deed. Zijn woorden. Zijn stoten. Zijn handen die haar nu rond haar keel vonden. Niet om te knijpen, maar om haar vast te houden. Als bezit.
Hij trok zich even terug. Greep haar bij de schouders, draaide haar om. Haar rug tegen de muur, haar benen vanzelf open. Hij tilde haar op, duwde haar rug tegen het koude tegelwerk. Ze klemde zich vast rond zijn schouders.
Toen gleed hij opnieuw in haar.
Ze hapte naar adem.
Deze keer ging het dieper. Langzamer. Maar met een genadeloze intensiteit. Zijn heupen stootten ritmisch, zijn handen hielden haar kont stevig vast, zijn mond vond haar tepel opnieuw, zoog eraan alsof hij haar tot zich wilde nemen.
Sarah liet haar hoofd hangen, haar haar plakte aan haar gezicht. Ze voelde haar hele lijf beven, samenkrimpen, dan weer opensplijten in golven van extase. Alles in haar trilde, alles wilde los.
“Kom klaar,” fluisterde hij. “Doe het. Laat het gaan.”
En toen gebeurde het.
Haar lijf schokte. Haar kreet stierf in zijn nek. Haar nagels krasten over zijn schouders. Haar benen spanden zich om hem heen, haar heupen duwden zich tegen hem aan in een laatste desperate beweging — en toen viel alles stil.
Behalve hun adem.
Langzaam liet hij haar zakken. Ze stond op eigen benen, maar moest zich vasthouden aan hem. Zijn hand streek over haar haar, zijn voorhoofd tegen het hare.
“Ik had je al toen ik je zag,” fluisterde hij.
Ze glimlachte, uitgeput, haar lippen nog tintelend van alles wat ze net had toegelaten.
Buiten begon iemand op de toiletten te kloppen.
De klop op de deur kwam opnieuw. Harder ditmaal.
Maar het was geen wildvreemde.
“Sarah?” klonk het, gedempt. “Ben je daar? Is alles oké?”
6 / 16
Sarah voelde zich duizelig. Opgewonden. Verdwaasd. En ze wist: dit spel was pas
begonnen.
Tomas streelde met één vinger over het kant dat nog steeds op zijn schoot lag. Zijn andere hand rustte nonchalant op haar bovenbeen, vlak onder de rand van haar rok, zijn duim cirkelend tegen haar huid. Niets zichtbaar. Alles voelbaar.
Ze ademde dieper. Maar hij bleef kalm. Hij keek haar niet aan toen zijn hand langzaam omhoog gleed, onder haar shirt, met een beweging die tegelijk onderzoekend en doelgericht was.
‘Mag ik iets doen?’ vroeg hij haar, met diezelfde zachte, maar onmiskenbare autoriteit.
Ze knikte. Nauwelijks zichtbaar. Zijn hand gleed iets hoger, onder haar jurk. Zijn vingertoppen vonden de sluiting van haar BH aan de zijkant. Een subtiele beweging. Eén klik. Oefening. Ze voelde hoe het kant loskwam van haar huid. De spanning verdween. Hij schoof het textiel iets opzij. En toen ... zijn handpalm over haar borst, ruw wrijvend. Dan zijn duim over haar tepel, die al keihard stond. Hij kneep erin. Niet voorzichtig. Geen aarzeling.
Warm, breed, tastend. Hij woog haar in zijn hand, cirkelde traag over haar tepel.
Sarah’s benen knepen zich samen. Haar wangen brandden, maar haar ogen bleven op hem gericht. Geen protest. Alleen een fluistering van overgave.
Tomas’ hand had Sarah’s tepel inmiddels volledig tussen duim en vinger genomen. Hij draaide langzaam, alsof hij haar gevoel uitrekte tot net voorbij wat ze aankon. Ze voelde de rilling tot in haar buik trekken. Haar lippen stonden half open.
Tomas boog zich iets dichter naar Sarah.
“Wil je dat ik stop?” vroeg hij.
Ze schudde haar hoofd. Geen stem. Alleen haar lichaam dat zich in zijn hand leek te buigen. Hij kneep iets harder.
Terwijl zijn ene hand nog altijd haar borsten en tepels streelden, lag de andere nu rustend op haar dij, vingers ontspannen... maar niet voor lang.
Ze voelde zijn vingertoppen bewegen. Eerst boven op haar rok. Dan zacht duwend. Glijdend. Naar de binnenkant van haar dij, traag, alsof hij haar zenuwuiteinden één voor één wakker wilde maken.
Ze hield haar adem in. De tafel bood net genoeg beschutting, maar de gedachte dat de ober of een voorbijganger iets zou zien, maakte haar alleen maar vochtiger.
7 / 16
Zijn hand schoof nu verder. Onder haar rok.
In één vloeiende beweging vond hij haar. Bloot. Warm. Nat.
Zijn vingers bleven een seconde roerloos liggen op haar schaamlippen. Hij voelde haar ademen, voelde haar beven. Toen gleed hij verder, zijn middelvinger tussen de vochtige plooien, cirkelend rond haar klit zonder haar echt aan te raken. Hij speelde. Hij daagde uit.
Sarah’s knieën spanden zich aan, maar ze bewoog niet. Haar hand omklemde haar glas alsof ze zich ergens moest aan vasthouden. Haar hoofd leunde iets naar achter, ogen half gesloten, lippen trillend.
Tomas bracht zijn mond heel dicht bij haar oor.
“Je zit daar zonder slip. In een bar. En ik voel alles wat je voelt. Denk je dat iemand het doorheeft? Dat ze ruiken hoe nat je bent?”
Ze kreunde zacht, nauwelijks hoorbaar. Zijn vinger drukte nu harder. Richting haar klit. Ruw. Steeds in kleine, stevige cirkels. Haar hele onderlijf trok samen in een golvende honger.
Ondertussen had hij zijn andere hand opnieuw onder haar shirt geschoven.
En toen opnieuw... zijn handpalm over haar borst, ruw wrijvend. Dan zijn duim over haar tepel, die al keihard stond. Hij kneep erin. Niet voorzichtig. Geen aarzeling.
Ze kromp een fractie in elkaar. Maar niet van pijn. Van intensiteit. Van verlangen dat haar hele lichaam begon te overspoelen.
Tomas draaide zich naar haar toe en fluisterde:
“Je moet stil blijven, Sarah. Je moet doen alsof er niets aan de hand is. Denk je dat je dat kan?”
Ze knikte, met moeite. Haar stem was weg. Alleen haar lichaam sprak nog.
Zijn vinger gleed nu heen en weer over haar klit, nat, snel, steeds harder. Zijn hand kneep opnieuw in haar borst, nu met een ritme dat haar bijna deed vergeten waar ze was.
Tomas boog zich voorover. Zijn lippen tegen Sarah’s slaap.
“Als ik nu zeg dat je moet klaarkomen,” zei hij zacht, “doe je dat dan hier?”
Sarah beet op haar lip. Tranen van lust brandden in haar ogen. Ze voelde hoe zijn vinger haar over de rand begon te duwen. Steeds sneller. Harder. Geen genade meer.
Ze knikte. En fluisterde:
8 / 16
“Ja…”
Ze draaide zich naar hem toe, een fractie maar — en dat was genoeg. Hun lippen raakten elkaar. Eerst aarzelend, bijna nieuwsgierig. Dan gretiger. Zijn mond was zacht en hongerig tegelijk. Haar hand ging naar zijn hals, trok hem dichter.
De eerste kus smaakte naar wijn, spanning en jaren gemis.
Toen hij zich langzaam terugtrok, liet hij zijn lippen nog even rusten op haar kaaklijn. Zijn hand tussen haar dijen bewoog nauwelijks, maar hij was daar. Tastend. Aanwezig. Warm. En haar lichaam reageerde, zonder reserve.
Zijn vingertoppen cirkelden, streelden, bleven bewegen — in een ritme dat niets buiten haar lichaam nog kon volgen. Toen hij twee vingers in haar kut duwde en met zijn duim haar clit beroerde, voelde ze hoe haar spieren zich aanspanden, haar dijen trilden licht. Haar buik trok samen, heel zacht. En dan nog eens. Een golf bouwde zich op, diep in haar binnenste, een warmte die zich uitbreidde van haar bekken tot haar borst, tot in haar keel.
Ze sperde haar lippen, maar geen geluid kwam eruit. Alleen haar adem. Kort, gejaagd, bijna hakkelend.
En toen — zonder waarschuwing, zonder dat ze het wilde — overspoelde het haar.
Een verstilde, diepe samentrekking van haar hele wezen. Ze voelde haar lichaam schokken, bijna onmerkbaar van buitenaf, maar binnenin: vuur, lossing, bevrijding. Alsof iets wat jarenlang opgesloten had gezeten nu eindelijk ruimte kreeg.
Ze hield haar hand stevig om zijn bovenbeen geklemd, haar hoofd rustend tegen zijn schouder, haar ogen nog steeds gesloten.
Hij boog zich zachtjes naar haar oor.
“Dat wilde ik je geven,” fluisterde hij. “Het gevoel dat je nog leeft.”
Ze knikte nauwelijks zichtbaar. Haar wangen vochtig, zonder dat ze wist wanneer dat begonnen was. Geen schaamte. Alleen zachtheid. Stilte. En een sidderende vrede die haar nog nazinderde in golven.
Hij boog zich naar haar toe. Zijn andere hand streelde haar kaaklijn, zijn duim rustte teder tegen haar onderlip, die nog steeds een beetje open stond van haar ademhaling. Ze voelde haar hartslag daar, tegen zijn vingertop, trager nu maar intens. Zijn ogen ontmoetten de hare, donker, zacht, vol een onuitgesproken belofte.
“Kom,” fluisterde hij. “Kijk me aan.”
9 / 16
Ze deed het. Hun blikken verankerd. Haar huid nog kloppend. En toen, zonder haast,
raakten zijn lippen opnieuw de hare. Niet vluchtig dit keer. Diep.
Een tongkus. Zacht. Vol. Warm. Zijn mond op de hare, zijn tong die de hare vond en dan danste, traag en doordringend. Het was geen kus om te verleiden, maar een kus om te bezegelen. Als een zegel op iets dat diep gebeurd was. Zijn hand gleed naar haar nek, hield haar vast terwijl hij haar kuste alsof ze vanbinnen moest smelten.
Ze kuste terug. Niet meer bedeesd, maar gulzig nu. Haar hand in zijn haar, haar lichaam naar hem toegebogen. Ze voelde zichzelf openen, nog meer, op een plek die niet alleen tussen haar benen zat, maar in haar borst, haar keel, haar herinnering.
Sarah greep naar haar glas, maar haar hand beefde. Haar benen tintelden. Zijn vinger nog steeds tussen haar benen, zijn adem als een bevel in haar oor.
Toen trok hij zich ineens terug.
Ze hapte naar adem, als uit een roes ontwaken. De leegte tussen haar dijen voelde bijna pijnlijk.
“Ga,” zei hij kalm. “Nu. Naar het toilet. Je weet wat ik wil. Doe de deur niet op slot.”
Ze stond op, traag, op trillende benen. Niemand leek op te kijken. In haar hoofd kolkte het. Ze liep, bewust, beheerst, alsof ze haar benen opnieuw moest leren gebruiken. De weg naar het toilet leek te lang, haar huid gloeide, haar borst klopte.
De deur viel achter haar dicht.
Ze steunde met haar handen op de wasbak. Haar borst hing vrij in haar beha, die nog steeds los onder haar trui hing. Ze keek zichzelf aan in de spiegel. Lippen rood van bijten, haar ogen vochtig, haar wangen in vlammen.
Toen ging de deur opnieuw open.
Tomas.
Zonder iets te zeggen stapte hij naar binnen, draaide de deur op slot met een klik. Hij keek haar aan. Even. Toen liep hij naar haar toe, pakte haar bij haar heupen en draaide haar met haar rug naar zich toe, haar handen nog steeds tegen de wasbak.
“Geen woorden meer,” zei hij rauw.
Zijn handen gleden onder haar rok, rukten het omhoog. Hij viel meteen op zijn knieën, zijn gezicht tegen haar billen. Eén hand op haar rug, de andere tussen haar benen. Warm. Nat. Open.
10 / 16
Hij kreunde zacht.
“Je was zo ver,” fluisterde hij.
Zijn vinger gleed weer over haar klit, genadeloos snel. Sarah kreunde luid, haar voorhoofd tegen de spiegel gedrukt. Hij kwam overeind. Zijn hand verdween opnieuw onder haar trui, duwde haar beha volledig opzij. Zijn mond zoog zich vast op haar tepel, trok eraan, beet zacht. Zijn andere hand hield haar stevig vast tussen haar benen, zijn vinger pulserend op haar zwellende klit.
Ze ademde als een dier, haar lijf bonkte tegen hem aan, haar knieën wiebelden.
Hij kwam nog dichter, duwde zijn heupen tegen haar kont, hard, voelbaar door zijn broek.
“Wil je het?” vroeg hij.
Ze knikte, wanhopig.
Zijn vinger gleed dieper. Toen terug. Dan weer cirkelend.
“Zeg het,” fluisterde hij tegen haar oor, terwijl hij haar borst weer in zijn mond nam.
“Ik wil je,” hijgde ze. “Hier. Nu.”
Zijn hand gleed weg. Hij duwde haar tegen de muur naast de spiegel. Haar trui ging omhoog, haar blote borst hing naar hem toe. Hij nam haar tepel tussen zijn tanden, hard, ruw, trok eraan tot ze gilde.
En toen — begon hij zijn riem los te maken.
Zijn broek zakte half omlaag. Geen tijd, geen finesse. Alleen urgentie. Tomas’ handen grepen Sarahs heupen met een kracht die ze eerder alleen in fantasieën had toegelaten. Hij duwde haar iets naar voren, tegen de koude wand van het toilet, haar borst bloot, haar lippen trillend van spanning.
Zijn eikel vond haar vanzelf. Nat, heet, wijd open. Hij gleed binnen alsof haar lijf op hem had gewacht. Geen aarzeling. Geen verkenning. Eén stoot. Tot diep.
Sarah gilde kort, beet toen op haar hand om haar geluid te dempen.
Hij begon te bewegen. Stevig. Steeds steviger. Zijn vingers klemden zich om haar heupen. Ze voelde hoe haar lijf bij elke stoot opschoof, haar borsten tegen de koude keramiek, haar knieën zachtjes knikten, haar hoofd tegen de muur. En toch wilde ze meer. Dieper. Harder.
Hij boog zich over haar heen, zijn borst tegen haar rug, zijn mond tegen haar oor.
11 / 16
“Zo geil ben je dus,” snauwde hij, zijn adem warm, zijn stem hees. “In een fucking toilet.
Laat je je neuken als een slet.”
Ze hijgde, schudde haar hoofd — maar niet om te ontkennen. Om te onderdrukken wat het met haar deed. Zijn woorden. Zijn stoten. Zijn handen die haar nu rond haar keel vonden. Niet om te knijpen, maar om haar vast te houden. Als bezit.
Hij trok zich even terug. Greep haar bij de schouders, draaide haar om. Haar rug tegen de muur, haar benen vanzelf open. Hij tilde haar op, duwde haar rug tegen het koude tegelwerk. Ze klemde zich vast rond zijn schouders.
Toen gleed hij opnieuw in haar.
Ze hapte naar adem.
Deze keer ging het dieper. Langzamer. Maar met een genadeloze intensiteit. Zijn heupen stootten ritmisch, zijn handen hielden haar kont stevig vast, zijn mond vond haar tepel opnieuw, zoog eraan alsof hij haar tot zich wilde nemen.
Sarah liet haar hoofd hangen, haar haar plakte aan haar gezicht. Ze voelde haar hele lijf beven, samenkrimpen, dan weer opensplijten in golven van extase. Alles in haar trilde, alles wilde los.
“Kom klaar,” fluisterde hij. “Doe het. Laat het gaan.”
En toen gebeurde het.
Haar lijf schokte. Haar kreet stierf in zijn nek. Haar nagels krasten over zijn schouders. Haar benen spanden zich om hem heen, haar heupen duwden zich tegen hem aan in een laatste desperate beweging — en toen viel alles stil.
Behalve hun adem.
Langzaam liet hij haar zakken. Ze stond op eigen benen, maar moest zich vasthouden aan hem. Zijn hand streek over haar haar, zijn voorhoofd tegen het hare.
“Ik had je al toen ik je zag,” fluisterde hij.
Ze glimlachte, uitgeput, haar lippen nog tintelend van alles wat ze net had toegelaten.
Buiten begon iemand op de toiletten te kloppen.
De klop op de deur kwam opnieuw. Harder ditmaal.
Maar het was geen wildvreemde.
“Sarah?” klonk het, gedempt. “Ben je daar? Is alles oké?”
Een seconde stilte. Sarah's ogen sperden zich open.
“Marleen…” fluisterde ze hees.
Tomas keek haar aan, zijn blik scherp, geamuseerd.
Nog voor iemand iets kon zeggen, ging de deur zachtjes open. Niet volledig, maar net genoeg dat Marleen zich ertussen wrong. Haar blik viel op haar vriendin, bezweet, haar trui omhoog, haar dijen nog wijd. Op Tomas, zijn handen nog rond Sarah’s lichaam.
Ze hapte naar adem, maar ging niet achteruit. Iets in haar gezicht veranderde. Een schok — gevolgd door iets anders. Nieuwsgierigheid. Hitte.
Sarah slikte, haar stem bibberde.
“Het… liep uit de hand.”
Marleen zei niets. Haar ogen gleden van Sarah’s borst naar de natte plek tussen haar benen. Haar wangen kleurden. En toen keek ze naar Tomas. Hij stond nog half naakt, zijn broek los, zijn blik strak op haar gericht.
Hij glimlachte langzaam. “Wil jij ook?”
Marleen schudde haar hoofd. Een fractie. Of was het instemming?
Ze stapte verder binnen, de deur viel zacht in het slot.
Langzaam. Alsof ze zichzelf niet meer volledig bestuurde, liet ze haar jas van haar schouders glijden. Dan haar blouse, knoop voor knoop. Haar beha bleef nog even, maar haar blik was op Sarah gericht, die tegen de muur leunde, haar borst nog bloot.
“Mag ik…?” vroeg Marleen zacht.
Sarah knikte. Haar ademhaling versnelde.
Marleen boog zich voorover, haar lippen vonden Sarah’s borst, voorzichtig eerst, dan zuigend. Sarah sloot haar ogen, kreunde zacht. Tomas bleef roerloos kijken, zijn blik brandde op hen.
Dan stapte hij dichter, zijn hand gleed over Marleen’s rug, naar haar sluiting. Eén beweging en haar beha viel op de grond. Hij streek met zijn duim over haar rug, naar haar zij, dan haar buik, en ze huiverde.
Hij leunde naar haar toe, zijn mond vlak bij haar oor.
“Wil je dat ik je aanraak?”
Ze knikte. Fluisterde haast onhoorbaar: “Ja…”
Zijn hand gleed naar haar rok, knoop los. Ze hielp hem, ongeduldig, haar rok gleed naar haar enkels. Ruw scheurde hij haar slip van haar lichaam. Helemaal naakt. Haar heupen tegen de koude tegels, maar haar binnenste brandde.
Sarah keek toe, haar ogen hongerig.
Tomas liet zijn vingers over Marleen’s dijen glijden, omhoog, tot hij haar vond. Warm, nat, open. Haar lichaam reageerde meteen, hijgend, kronkelend onder zijn aanraking.
“Zeg het,” zei hij zacht, dwingend.
“Ik wil het,” fluisterde ze. “Doe het met mij…”
Sarah kwam dichter. Ze streelde Marleen’s gezicht, haar lippen, hun blikken kruisten, een zweem van iets ouds — en iets nieuws. Sarah’s vingers gleden over Marleen’s schouder, dan over haar borst. Marleen kreunde zacht, duwde haar lijf tegen de hand van Tomas.
Hij boog door zijn knieën, tilde haar been iets omhoog, en gleed bij haar naar binnen, zoals hij eerder bij Sarah was binnengekomen — met dezelfde overgave, dezelfde ruwe honger.
En Sarah, naakt en geil, streelde haar vriendin terwijl Tomas haar nam, hard, diep, ritmisch. De muren van het toilet vingen hun adem, hun kreunen, hun verboden samenzijn. Hij verhoogde zijn frequentie. Haar gekreun werd luider tot het gedempt werd door Sarah’s tong die haar mond binnendrong terwijl ze haar borsten bleef melken. Marleen kon het niet meer houden, haar hele lichaam begon spastisch te bewegen tot ze luid steunend klaarkwam. Tomas kwam gelijktijdig klaar door de contracties van haar heupen en vagina rond zijn lul. Hij schreeuwde het uit van genot en bleef maar zijn zaad spuiten in haar kut. Er kwam haast geen einde aan. Een mengsel van zijn sperma en haar kutsap droop in slierten op de grond.
Marleen lag met haar hoofd tegen Sarah’s schouder, Tomas’ arm nog rond haar heup, zijn hand loom op haar dij. Even was er stilte. Alleen adem. En het bonzen van hun harten.
Het toilet rook naar zweet, seks, naar hun zonden.
Toen trok Sarah haar gsm uit haar handtas.
Ze keek Marleen aan. “We moeten bellen. Voor ze zich vragen beginnen stellen.”
Marleen knikte traag.
Sarah tikte een nummer in, ademde diep in, en zette een glimlach op alsof ze net niet op haar knieën had zitten kreunen in een openbaar toilet.
“Hee, lieverd… ja, we zitten nog steeds in die wijnbar,” zei ze luchtig. “Het is hier zó gezellig.
Marleen en ik zijn echt aan het bijpraten.”
Aan de andere kant vroeg hij iets. Ze lachte.
“Nee, geen mannen in zicht, enkel dronken dames van rond de vijftig en veel wijn. , we hebben een mooi hotel, op wandelafstand, want we hebben wat teveel op.”
Haar stem was zo gewoon. Zo geloofwaardig.
Even later hing ze op.
Marleen deed hetzelfde. Kort. Zakelijk. Geen vragen.
Ze wisselden een blik. Schuld. Opwinding. Alles tegelijk.
“Hotel?” vroeg Tomas.
Ze zeiden geen woord, maar hun lichamen gingen al voor hen uit.
Hun hotel lag enkel een straat verder. Zonder aarzelen wandelden ze langs de balie naar de lift. De receptioniste keek hen misprijzend aan, of verbeeldde ze het zich enkel?!
De lift zoemde traag omhoog, hun lichamen dicht bij elkaar. De spanning was anders nu. Niet de opwinding van het verbodene in het openbaar, maar de honger van wat onafgewerkt is. Van wat nu alle tijd heeft om uitgediept te worden.
In de kamer was het donker, enkel een schemerlamp gaf licht.
Sarah liet zich op het bed vallen, haar blouse los, haar ogen gesloten, haar benen geopend in uitnodiging.
Marleen stond bij het raam, haar jurkje gleed van haar schouders, haar rug naakt, haar billen wit in het zachte licht.
Tomas kwam achter haar staan, zijn hand gleed over haar buik, zijn mond tegen haar nek. Sarah keek toe, haar vingers al tussen haar benen.
Toen draaide Marleen zich om, stapte naar het bed, en kroop naast haar vriendin. Hun lippen vonden elkaar. Eerst zacht. Dan gretig.
Tomas kwam erbij. Naakt. Hard. Als een roofdier dat zijn prooi al geproefd had maar nog hongeriger geworden was.
De nacht begon opnieuw.
Sarah op handen en knieën, Marleen onder haar, haar tong zoekend. Tomas die van
achteren binnendrong, Sarah's borsten klemde. Dan wisselden ze. Marleen bovenop hem, haar hoofd achterover, Sarah die met haar vingers haar clit bewerkte terwijl Tomas haar diep vulde.
De kamer vulde zich met hun geluiden. Hun ritmes. Hun zonden.
Tegen de ochtend lagen ze in een kluwen op het bed. Zwijgend. Uitgeput.
Tomas streelde Sarah’s haar. Marleen lag met haar hoofd op zijn buik. En voor het eerst, in jaren, voelden ze zich levend.
Ze reden in stilte naar huis, Sarah en Marleen. De zon was nog niet onder, maar de weekend roes was al begonnen te verdampen. Hun lichamen deden nog zeer op plekken waar ze zich niet konden voorstellen ooit aangeraakt te worden. Lippen, tepels, dijranden, binnenin.
Maar er werd niet over gepraat.
Sarah zette Marleen als eerste af. Een vluchtige kus op de wang. Een blik die langer bleef hangen. Ogen die zeiden: “We weten het allebei, maar we gaan er niets mee doen.”
Thuis rook het naar afwas en oude koffie. Haar man zat in de zetel, sportsokken op tafel, laptop op schoot.
“Hee,” zei hij zonder op te kijken.
“Hee,” zei ze terug. Ze liet haar tas vallen, stapte uit haar schoenen, deed alsof alles gewoon was.
En toch. Ze voelde nog de druk van Tomas’ handen op haar heupen toen hij haar tegen de muur duwde. De warmte van Marleen's tong. De geur van zweet en lust. Haar slip zat nog ergens in een toilethoek van dat hotel.
Na het eten, in de slaapkamer, probeerde ze.
Ze kwam uit de badkamer, enkel in een dun hemdje. Ging voor hem staan, haar blik laag, dan uitdagend. Ze kuste hem, likte zijn lip, beet zacht. Zijn hand gleed aarzelend over haar rug.
“Wil je?” vroeg ze hees.
Hij knikte. Ze trok hem mee naar het bed.
Maar het ging zoals het altijd ging.
Hij lag bovenop haar. Een paar kussen op haar nek, dan haar borsten. Zijn hand even tussen haar benen, stroef, snel, alsof hij iets moest afvinken. Hij gleed in haar met een zachte kreun. Bewoog. Recht. Ritmisch. Onverstoorbaar.
Zij lag stil. Liet het gebeuren. Probeerde zichzelf opnieuw op te laden.
Ze bewoog haar heupen wat mee, duwde haar lichaam tegen hem aan, beet zacht in zijn schouder. Maar hij zei niets. Geen spel. Geen spanning. Geen blik die haar verslond.
Na drie minuten kwam hij klaar. Kreunde schor, rolde van haar af, trok het deken over zich heen.
“Dat was fijn,” mompelde hij.
Sarah keek naar het plafond. Haar lichaam leeg, haar hoofd vol.
Fijn.
Ze dacht aan de bar. Aan de warme wijn. De muziek. Tomas’ ogen die haar lichaam al uitgekleed hadden nog voor hij haar naam vroeg. Marleen’s stem die hijgend haar naam fluisterde.
Ze dacht aan de hotelkamer. Aan kreten die niet onderdrukt werden. Aan vingers die de grenzen van haar eigen lijf hertekenden.
En nu?
Een man naast haar die haar niet echt zag. Die nooit zou zeggen: "Doe je slip uit hier, waar anderen je kunnen zien." Nooit met zijn mond aan haar clit gaan zitten op de badkamervloer van een vreemdenhotel.
Ze draaide zich om, haar gezicht naar de muur.
Bezoek ook eens mijn profiel pagina om meer over mij te weten te komen, een overzicht te zien van mijn verhalen of om een berichtje achter te laten! Ook kun je jezelf aanmelden om een mail te ontvangen als ik een nieuw verhaal heb geplaatst!
Laat Je Meevoeren: Hoi, ik ben elodien, 33 jaar. Laat je meeslepen door de spanning en nieuwsgierigheid... Op mijn prive pagina ontdek je de volgende hoofdstukken van dit avontuur, intenser, persoonlijker en nog veel uitdagender...
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10
