Geluk Bij Een Ongeluk.

Als ik met de fiets naar mijn werk ga rij ik een stuk over een verhard fietspad door het bos. En als ik dan ook nog wat later van huis vertrek, komen me daar regelmatig jongeren tegen die onderweg zijn naar hun school in de stad. Steevast leuke jongens ook. Aan het eind van dat fietspad is een grote parkeerplaats. Overdag en vooral in de weekenden is het er druk met auto’s van mensen die in het bos gaan wandelen.

Vorig jaar in de herfst, toen het al vroeg donker begon te worden, stond er op avonden wanneer ik late dienst had gedraaid soms een eenzame auto waar de bestuurder nog in zat. Het was op dat tijdstip al te donker om de hond uit te laten in het bos. Dus dat deed me vermoeden dat hier meer aan de hand moest zijn. Op een avond stonden er zelfs twee auto’s en zaten de bestuurders bij elkaar. Was het een drugsdeal? Thuis gekomen had ik op internet gezocht naar homo-ontmoetingsplaatsen en vond dit bos vermeld. Dat kon dus niet missen. Toch heb ik die betreffende auto’s daarna niet meer gezien. Wellicht hebben ze een rustiger plekje gevonden voor hun bezigheden waar ze niet gestoord worden door nieuwsgierige fietsers. Ik had er verder ook niet meer aan gedacht.

Onlangs was ik met de auto naar het werk. Op de radio hoorde ik dat er in de avondspits een ongeluk was gebeurd op de snelweg en er een file met grote vertraging was ontstaan. Uit ervaring weet ik dat de binnenwegen dan ook snel verstopt raken. Nou loopt er naast het fietspad in het bos ook een onverhard bospad. Daar mag je na zonsondergang niet meer met de auto komen. Maar nood breekt wet. En het had al dagen niet meer geregend, dus ik wist dat het bospad op lage snelheid goed te berijden moest zijn.

Maar voor het zover was, passeerde ik de verlaten parkeerplaats aan de rand van het bos, en zag daar in het licht van mijn koplampen een jongen verscholen tegen de bosrand staan met zijn fiets. In een opwelling besloot ik te stoppen zo’n 25 meter van hem vandaan. Het was een spontane actie van me geweest. Dit was immers geen plek voor jongens om af te spreken met hun vriendinnetje. Wat deed hij dan zo laat op een donkere parkeerplaats in het bos. Ik kon zo snel maar een ding verzinnen. Mijn hart bonsde in mijn keel. Het zal toch niet.

Ik had de motor uitgezet, de koplampen uitgedaan en de interieurverlichting aangeknipt. Waarna het wachten begon in de hoop dat de jongen naar de auto zou komen. Door de binnenverlichting was de omgeving zwart. Ik kon in mijn spiegels niet zien wat de jongen deed. Stond hij er nog? Er gebeurde namelijk niets. Na een paar minuten had ik daarom de interieurverlichting maar weer uitgedaan en was uitgestapt, zogenaamd omdat ik moest plassen. Snel wenden mijn ogen een beetje aan de duisternis. Hij stond er nog steeds. Een donker silhouet tegen de maanverlichte achtergrond van het open veld verraadde zijn aanwezigheid.

Onrustig en toch wel wat nerveus slenterde ik in de richting van de wachtende jongen om te vragen of hij misschien stukken had met zijn fiets en ik kon helpen. Dat had hij niet. Zo heel goed kon ik het natuurlijk niet zien, maar het leek me een leuke jongen met opvallend grote brilglazen. Hij kwam me rustig en relaxed over. Vriendelijk ook. Nadat hij me taxerend had bekeken zette hij zijn mountainbike weg tegen een boom. OMG, wat nu? Moest ik naar hem toelopen en hem aanraken? Ik heb geen ervaring met zulke anonieme ontmoetingen. Hoe pak je zoiets aan? Kwam ik überhaupt wel in aanmerking? Er was toch duidelijk een leeftijdsverschil.

Gemoedelijk probeerde ik een gesprekje aan te knopen over het weer en het verkeer. Na een paar minuten deed ik alsof ik het koud had en bood de jongen aan om in de auto te gaan zitten. Tot mijn verbazing ging hij mee. Door de geopende portieren ging de interieurverlichting automatisch weer aan. Mijn inschatting dat het een jong persoon betrof werd bevestigd. Lief glad, stralend gezicht. Mooi gestyled met aan de zijkanten kort geknipt haar. Een smartwatch popte uit de mouw van zijn suède jas. Hij glimlachte, maar was toch duidelijk wat achterdochtig.

De portieren gingen dicht en de interieurverlichting ging uit. Mijn hand ging omhoog om het weer aan te zetten, maar de jongen vroeg om dat niet te doen. Hij prefereerde de duisternis. Wat voor mij een bevestiging was dat we op dezelfde golflengte zaten. Ik leunde naar hem toe, plaatste een hand op zijn jas en boog voorover in het poging om hem te zoenen. De jongen draaide echter zijn hoofd weg. Hem kussen in de hals mocht wel. Al leek zijn duwende hand op mijn borst meer een poging om me op afstand te houden dan op strelen. Dat maakte me wat terughoudend en ging weer rechtop zitten.

Gelukkig glimlachte de jongen en ritste zijn jas open. Ik vroeg hoe hij heette, maar hij ontweek het antwoord. Voor zover ik zien kon droeg hij een donker T-shirt dat glad aanvoelde toen ik er met mijn hand over streelde. Zijdezacht. Het bedekte een strak, slank bovenlichaam waarin een opgewonden hartslag duidelijk te voelen was. Bingo. Heerlijk streelde ik zijn stevige borst. Daarna zocht mijn hand een weg onder het shirt om de gladde, warme huid te voelen. Zijn buik ging op en neer in het ritme van zijn opgewonden zuchten. Mijn aandacht beviel hem kennelijk wel. Nogmaals een voorzichtige poging om hem te zoenen, maar opnieuw een afwijzing. Zij het minder vinnig dan de eerste keer.

De jongen hield zijn shirt met twee handen omhoog tot boven zijn borst wat uitnodigde om met zijn tepels te spelen. Ook mijn verzoek om zijn jas uit te trekken kreeg geen gehoor. Blijkbaar bepaalde hij zelf tot hoever hij bereid was om te gaan. Maar uit zijn lichaamshouding was af te leiden dat ik goed bezig moest zijn. De jongen was een beetje onderuitgezakt gaan zitten; zijn knieën tegen het dashboardkastje. Met een ietwat smekende blik keek hij me aan.

Al strelend schoof mijn hand in het halfdonker onder de elastische rand van zijn broek. Brutaal greep ik de bobbel in zijn boxershort. De jongen had al een erectie. Mooi zo; klaar voor de actie. Terwijl ik een poging deed om de broek met twee handen omlaag te wringen, tilde de jongen zijn heupen omhoog van de zetel om me te helpen. Het was donker, maar vaag was het kenmerkende meanderpatroon op de brede rand van zijn Versace boxershort te onderscheiden. Het bevestigde nog maar eens dat ik te maken had met een verwend rijkeluiszoontje.

De ademhaling van de jongen schokte toen mijn koude hand in de boxershort gleed om zijn pik vast te pakken. Heerlijk langzaam trok in de geile pik af. Zijn hele jonge lijf was gespannen en het geschiedde allemaal in stilte. De best wel grote, slanke pik en het strakke scrotum voelde heerlijk aan. Het was me al direct duidelijk dat de jongen zich netjes glad had geschoren. Dat werd bevestigd toen het me lukte om ook de boxershort omlaag weg tillen. Warme geuren vulden de auto en als in een automatisme boog ik voorover opzij om met mijn lippen de hard opgepompte eikel te verkennen.

Heerlijk langzaam pijpte ik de jonge pik terwijl ik met een hand zijn ballen kneedde. Een hand op mijn schouder drukte me daarbij pulserend dieper omlaag. Hier hield hij onmiskenbaar van. Nou, dan ging ik hem zeker niet teleurstellen. Likken, zuigen, happen en alles wat ik maar kon verzinnen werd uit de trukendoos getrokken. En toen ik hem met de rechterhand begon af te trekken, en mijn linker middelvinger, tussen de gespreide benen door zijn anus kietelde was het onvermijdelijk dat de jongen schokkend en zuchtend klaar kwam in mijn mond.

Het had daarna even geduurd voordat de rust was weder gekeerd. Die korte tijd had ik benut om mijn eigen broek los te knopen en mijn pik te bevrijden. Die was inmiddels behoorlijk gaan wringen. Ik probeerde om de linkerhand van de jongen naar mijn kruis te bewegen, maar die trok terug. Hij schudde zijn hoofd. Dat wilde hij niet. ‘Ik ben geen homo’ fluisterde hij bijna verontschuldigend. Hij keek wel belangstellend toe terwijl ik mezelf dan maar masturbeerde. Over de middenconsole heen drukten onze knieën tegen elkaar. Maar dat was op dat moment dan ook alle contact dat we maakten. Toch was zijn aanwezigheid voldoende om me in korte tijd tot een orgasme te laten komen. Ik ving mijn zaag op in mijn linkerhand. Wellicht in een poging om mijn kleding en auto niet al te zeer te bevuilen.

Het was smerig, dat geef ik beschaamd toe, maar in mijn opwinding smeerde ik mijn sperma op zijn nog altijd stijve pik. De jongen leek het wel geil te vinden. Hij protesteerde althans niet. En al strelend wreef ik mijn zaad uit over zijn gladde scrotum en uiteindelijk ook met een vingertop, tussen zijn benen door naar zijn anus. Ah en hm kreunend kwam zijn bovenlichaam een paar keer omhoog toen een vinger bij hem binnendrong. Ik had hem dan weliswaar niet echt geneukt, maar realiseerde me achteraf dat de kans bestaat dat een sleepspoor van spermatozoïden aan mijn vinger hem toch hebben ontmaagd.

Ter afsluiting streelde ik opnieuw, nu nog gretiger, zijn bovenlichaam. De jongen had zijn bril met grote glazen afgezet. Mogelijk omdat die beslagen waren, ik weet het niet. Het was voor mij aanleiding om nogmaals een poging te wagen om hem te zoenen. Nu mocht ik hem onwennig even kussen. ‘Geen homo, mijn reet !’ dacht ik nog.

De jongen fatsoeneerde zijn kleding, ging rechtop zitten en ritste zijn jas dicht. Het speelkwartier was over. Beiden glimlachten we en dankbaar keken we elkaar aan. We hadden allebei genoten. Voor hij uitstapte stelde ik voor om elkaar de week daarop weer te ontmoeten. Hij knikte. Het was misschien uit beleefdheid. En nadat hij was uitgestapt en op het punt stond om de deur dicht te slaan, vroeg ik nogmaals snel zijn naam. Hij twijfelde even en zei toen “Joris”. Over de maanverlichte velden volgde ik het achterlichtje van zijn fiets totdat het verdween in de richting van een nabijgelegen villawijk. Na korte pauze om tot bezinning te komen reed ik hobbelend over het donkere bospad tevreden naar huis. Joris had een onuitwisbare indruk op mij gemaakt, al had hij passief vooral mij het werk laten doen. Ik nam me voor om een volgende keer op de achterbank plaats te nemen. Dat geeft meer bewegingsruimte en mogelijkheden. Al doende leert men.