Het Proberen Waard - 3

Ik kreeg die ochtend een berichtje wat me aangenaam wakker maakte. In de groepsapp waren de anderen er alweer snel bij. De drie jongens en Alexis waren het er over eens dat gisterenavond geslaagd was, en dat wilden ze nog graag even laten weten, lief als dat ze waren. Ze moesten eens weten. En Megan moest eens weten. De eerste gedachte die daarna in me op kwam, met dat ik haar nog sexy en tevreden naast me zag slapen, was het idee dat niet alleen ik en Pascal haar hadden mogen bedienen, maar de rest ook. Of nog beter: zet Aafje en Alexis er op de knieën naast. Een ‘cirkeljerk’ noemen ze dat volgens mij. Een ‘blowbang’. Ik zat duidelijk nog in mijn roes, en trachtte even te denken dat ik nu de gene was die was verloren in dit gevaarlijke spel. Twee tellen later voelde ik alsnog wel enige schaamte om dat te denken over dat lieve en mooie schepsel wat daar lag, en me lief en dierbaar aankeek met dat ze haar nog kleine ogen voorzichtig opende in het licht van de late ochtend.

Het duurde nu vele malen langer voordat ik weer normaal kon denken, waar zij het al van haar af had geslapen, zo leek het. Die dag gingen we nog langs haar en mijn ouders, zoals we dat vaak op zondag deden, en ik was niet mezelf. Een beetje geïrriteerd. Met name bij m’n eigen ouders. Ik zat met m’n hoofd bij andere zaken. Zo had ze al verteld vanavond nog even naar de sportschool te gaan met Aafje. Dat was niet gek. Dat deden ze wel vaker. En hoe vaak Megan niet te laat was bij Aafje omdat ik haar tegenhield in haar fantastische sportoutfit voor nog snel een vluggertje… De twee waren niet bepaald de typische stereotype sportbabes, maar in een yogabroek en een sportief topje waren ze voor mij een makkelijke prooi. Hun slanke lichamen dreven me gek. Vandaar ook dat vluggertje met Megan, waar ze ook niet zonder leek te kunnen. Soms dacht ik wel eens dat ze naar de sportschool ging om daarvoor nog een beurt te krijgen.

Maar wellicht maak ik mezelf dan wel iets te belangrijk. Maar hier dacht ik niet de hele dag aan. Ik dacht meer in een trend die me bekend was geworden de laatste tijd. Dat ik mijn ogen niet van haar af kon houden, hoe dan ook, en zeker in zo’n outfit, was normaal. Niets mis mee. Maar hoe vaak zouden die twee wel niet ogen hebben getrokken als ze daar in een muffe zweterige sportschool zouden staan. Ik durfde te wedden dat juist daar elke man hun wel zouden willen palen. Een gedachte die eerder interesse opwekte dan jaloersheid. En dat irriteerde me. Ik zag Megan als wie ze was, wie ze altijd al voor me geweest is. En in mijn ogen was ze pure perfectie. Maar zoals ze daar zat op de vloer van de lift. Op haar blote knieën in een mooi en net jurkje, wat alles behalve netjes was na alles wat ze daar had uitgespookt, wat wij met haar hadden uitgespookt… Dat beeld was me ook lief geworden. Zo wilde ik haar ook zien…

-

Misschien dacht ik wel veel te veel aan seks. Het riep een hoop vragen op. Het was ook altijd al ontzettend belangrijk geweest en ze had me vaak genoeg oversekst genoemd, als grap om er daarna volledig in mee te gaan. Zij was net als ik, wat dat betreft. Maar misschien niet helemaal zoals ik. Ik wist dat zij haar avond anders voor zich zag dan dat ik op dit moment haar avond voor me stelde. Zij ging gewoon lekker sporten met haar beste vriendin en misschien daarna nog een drankje doen. Misschien bij ons thuis… en dan zien we wel weer. Maar ik stelde me haar avond voor waar de twee ook gingen sporten, daar een clubje begerige mannen ontmoette, en ze misschien wel in de kleedkamer of douche naar hun knieën zakten… Dan zouden ze wellicht daarna alsnog een drankje kunnen doen, maar ook daar dacht ik nu dan veel meer oversekst dan nodig was. Met hun kunsten konden ze van de barman vast wel een gratis drankje krijgen… Ik irriteerde me mateloos aan mezelf. En waarom irriteerde me dit? Omdat het haar niet waardig was. Okay, Megan had zich zeker zo gedragen waarin ze niet zou mispassen in dit beeld, maar dat was wel onder hele andere omstandigheden met hele andere mensen. En ik kon dat verschil maar nauwelijks voor me houden. Als zij Pascal al zo makkelijk een beurt zou geven, waarom dan niet een ander? Een aantrekkelijke jongeman die elke dag zijn spieren oppompte en daarna wel behoefte had aan een mooi slank meisje als Megan om haar vol te pompen, bijvoorbeeld? En waarom wond me dit zo enorm op?!

Pascal had me gezegd eerst de eventuele problemen onderling met haar op te lossen voordat we verder zouden gaan. Het was bijna ironisch, en op het moment zelf droeg het bij aan de gedachte toen ik dacht bedrogen te zijn door de drie. Ik had in die tussentijd niets opgelost, en zag daar, daar zat ze voor hem op de knieën. Ik was niet zo’n goeie probleemoplosser. Waar we elkaar al zo vaak beloofd hadden eerlijk te zijn, kon ik ook nu niet eerlijk zijn toen ze me op de weg naar huis vroeg wat er was. Ik wilde dolgraag eerlijk zijn. Maar wellicht was ik niet zozeer bang dat ik haar zou verliezen als ze wist wat ik van haar verlangde en ze daar in mee zou gaan, maar was ik eerder bang dat ze juist helemaal niet hierin mee zou gaan. Dat ik die behoefte, voor zover ik dat kon noemen, zou houden. En dat zij die niet kon voorzien. En dat zou ik misschien niet eens erg vinden. Ik kon dat ook niet van haar verlangen. Maar ik verlangde het wel… Ik had een mooie en lieve vriendin. Eentje die graag sexy wilde zijn en kon zijn. Met mij. En ik wilde haar juist zo graag delen. Ik had deze dag het gevoel dat het bijna mijn menselijke plicht was om zoiets moois niet voor mezelf te houden. Om haar te delen met de wereld op de meest bizarre manier. Maar dat was enkel deze dag…

Ze ging wel sporten, en hadden echter geen vluggertje van te voren vanwege mijn rare gedrag, kwam weer thuis, en ze deed nog een drankje met Aafje bij ons op de bank. Ik zat erbij, dronk een glas mee, en ging vroeg naar bed zonder dat er iets gebeurde. Ook beneden gebeurde niets. Ik had m’n deur expres even open laten staan. Maar we moesten elk de volgende ochtend ook weer vroeg op ons werk zijn. Het leven ging gewoon door. En die realisatie had ik even nodig. Maar ik wist dus wel dat deze gevoelens en verlangens ongetwijfeld weer terug zullen komen, mocht er weer een keer komen dat we verder gaan dan dat een normaal stel zou doen.

Ik werd vaak genoeg meegevraagd om mee te gaan sporten. Ik sportte ook wel graag, maar liever alleen. Zelfs als Alexis mee ging met de dames, die wel een beetje dat stereotype had voor de sportschool, ging ik liever niet mee. Alexis was sexy. Altijd, en zeken in een sportpakje. Ik zag regelmatig foto’s van de dames als ze op stap waren geweest. Ook als ze even waren wezen sporten. Ook Pascal had vaak gevraagd of ik een keer mee ging. Hij ging vaak kajakken en mountainbiken. Dan was hij soms dagen weg. Dat wilde ik liever niet, al voelde ik daar wel meer voor. Ik hield het eerder bij een rondje hardlopen. Ik begon nooit verlaat door een vluggertje wat afgewerkt moest worden dan. Ik kreeg meestal bij thuiskomst een fijne beurt. Was ook zeker niet vervelend. Ze vond me sexy als ik bezweet thuis kwam. Samen douchen volgde dan vaak. En voor die opwinding en die lust, die we gelukkig hadden behouden, hadden we helemaal geen andere mensen nodig. Maar toen het volgende weekend alweer aanbrak, en we het eigenlijk nog niet echt uitgebreid over die nacht in de lift hebben gehad, gek genoeg, vond ik dat het tijd was misschien weer een keer eerlijk te zijn tegenelkaar. Ook nu had ik weer zat vragen, en wellicht kreeg ik weer wat meer inzicht, en zij in mij.

,,Nog aan afgelopen zaterdagnacht terug gedacht?’’ vroeg ik haar kalm op de vrijdagochtend. Zij was altijd vrij op vrijdag, en ik had een late dienst. Zij werkte als kinderjuf... op een basisschool. Ze moesten eens weten... En niemand mocht het dan ook weten.

,,Uhm, ja.’’ zei ze dan kort. Nog altijd met het idee het er liever niet over te willen hebben, keek ik haar dan onderzoekend aan. Er was deze week niets veranderd. Ze was gewoon zichzelf, en ik ook na de zondag. Maar nu was ze duidelijk niet haar zelf.

,,Hm, okay.’’ humde ik zachtjes. ,,Spijt dan?’’ vroeg ik haar maar gelijk, omdat mijn vermoeden daar naar toe ging. Ze zuchtte diep. Ze had haar handen om een glas thee gevouwen, alsof het koud was, en keek me even wat vermoeilijkt en onzeker aan.

,,Een beetje wel, ja. Maar geef toe. Dat ging toch wel een beetje te ver. Ik dan.’’ en ze verweet het alleen haar zelf. Want zo was ze. Onbaatzuchtig, op meerdere manieren... Dat had ze ook wel laten zien.

,,Het ging ver…’’ zei ik voorzichtig. ,,Maar niet te ver, toch?’’ uitte ik me voorzichtig. Ze glimlachte er kort ongelukkig om. Ze was het duidelijk niet met me eens. ,,Maar vertel het me dan. Want dit maakte me onzeker.’’ en ik was zowaar eerlijk tegen haar. En dit wilde ze ook niet, dat ik onzeker werd.

,,Het was leuk.’’ zei ze dan eerst voorzichtig. ,,Echt heel leuk. Niet normaal wat we deden, maar echt niet normaal, hoe geil ik ook was.’’ zei ze dan gelukkig eerst. ,,Maar ik realiseerde me daar wel dat het echt niet normaal was. Iemand had zo aan kunnen komen lopen. Als anderen dit komen te weten, dan… toch?’’ Ze had zeker gelijk.

,,Maar wie komt dit te weten dan?’’ Ze haalde haar schouders op. ,,Ik hou van je. En ik vond het ook zeker niet makkelijk. Ik dacht zelfs een tijdje dat ik klaar was. Dat je Pascal wilde...’’ vertelde ik haar daarna. Dit verbaasde haar enorm.

,,Ben je gek of zo?’’ vroeg ze dan ook verontwaardigd en ze schoot daarna in de lach. Ze liet haar glas los, en kwam op me afgelopen en bezorgd kroop ze op me schoot. ,,Ik voel me alleen nog maar meer tot je aangetrokken. Als we zelfs dit kunnen, dan kunnen we alles.’’ stelde ze. Wellicht wat vergezocht, maar okay. Altijd fijn om te horen. ,,Ben jij niet bang dat het uitkomt?’’ vroeg ze me nadat ze me nog liefhebbende zoen had gegeven.

,,Nee.’’ klonk ik stellig. Maar dat kwam omdat ik al aan iets anders dacht ondertussen, wat ik ook maar ter sprake moest brengen. ,,Ik denk wel eens dat het je een reputatie zou kunnen gaan geven. Eentje waar je meer uit kan halen, op dit gebied. Niet dat ik je dat gun, maar het idee windt me wel op.’’ zei ik voorzichtig en ik slikte er ook van. Onbegrijpend keek ze me aan en verlangde ze duidelijk naar wat meer uitleg.

,,Zoals je daar zat… Ik en Pascal die voor je neus bleven staan met onze dingen… Ik weet het niet. Het was geil je zo te zien. Ook zoals je naar me keek toen je hem eerst liet komen. Dat was zo geil… Ik zie je graag zo, dat weet je. Maar misschien zie ik je wel te graag zo.’’ begon ik gepassioneerd maar ook voorzichtig. Dit vond ze nog fijn om te horen, denk ik. ,,Ik stel je sindsdien meerdere keren per dag voor. Met name dat beeld dat hij kwam, en je me aankeek. Daar word ik meteen hard van. En daarna was ook super natuurlijk. Zoals je het wilde, neem ik aan?’’ ze humde even dat ze me nog volgde en dat het was zoals ze het wilde. ,,Ik zie je met iedereen dat doen.’’ zuchtte ik toen.

,,Je weet dat ik dat nooit zou doen!’’ zei ze meteen fel, denkende dat ik dat iets slechts vond...

,,Nee, maar… je begrijpt het niet. Ik bedoel dat ik het voor me zie. Dat je… zo bent. En dat wil ik niet. Ik zou het verschrikkelijk vinden als je zomaar als een sletje iedereen afgaat, alleen maar omdat het zou kunnen…’’

,,Ik ben niet zo!’’ zei ze dan weer fel.

,,Nee, luister nou, wat ik zeg.’’ Want ze hoorde maar de helft. ,,Ik zie het voor me. Ik fantaseer daar over, bedoel ik. Het maakt me hard.’’ nu slikte ik helemaal zwaar en ze viel stil. ,,Zoals je daar zat… een slet.’’ noemde ik haar nu gewoon, maar wel zonder dat ik haar probeerde te kleineren verder. Ze gniffelde er zelfs om na een aantal tellen bezinning.

,,Wat lastig.’’ zei ze dan droog.

,,Of misschien niet perse jij, maar… je weet wel, denk ik.’’ Ze wist het niet.

,,Nee, niet perse.’’ begon ze voorzichtig. Ze reageerde ook nog steeds redelijk afkeurend. ,,Je wilt… of juist niet dan? Wat?’’ De verwarring in haar stem was net zo duidelijk als in haar gelaat. Een beetje overdonderd.

,,Laat maar.’’ en ik probeerde het al weg te lachen en te wuiven. ,,Het is niets. Maar na zondag, na zaterdag, bedoel ik, op de zondag… dacht ik dat soort dingen opeens heel levendig.’’ Ik kwam er niet echt uit. ,,Niet dat ik wil, denk ik, maar…’’ en ik stopte maar gewoon met praten. Ze keek me namelijk ondertussen nogal gek aan.

,,Gekkie…’’ zei ze dan eerst weer lief. ,,Ik doe alles voor je, dat weet je. Maar we hadden toch regels? Geen vreemden en mensen die we niet vertrouwen. Denk daar maar aan als je het even niet weet. En volgens mij heb jij nog niet eens in Aafje gezeten, en ik ook niet… Dus laten we niet te hard van stapel lopen.’’ lachte ze dan zelfverzekerd. Oh, ze is fucking perfect! Wat een goeie reactie. Ze knuffelde me, ze kuste me, en klopte me zelfs even lief op m’n bol. Ze zette het weg als zorgen die er eigenlijk niet toe deden. En ik geloofde haar meteen. Ze had ook gewoon gelijk. We waren eigenlijk nog maar iets aan het opbouwen met Pascal en Aafje. Met hun waren er nog zat mogelijkheden en grenzen te verkennen. En wat daarna zou komen, komt daarna wel. Ze was zoveel slimmer dan mij… ‘’Dan ik’’ zou ze zeggen dan. Nee, maar ze was echt slimmer, cooler en in het algemeen veel beter dan ik ooit zou zijn. En waarom zou je dat met een ander of anderen willen delen? Juist omdat ze zo perfect is, en het dan lekker is om haar te zien alsof ze niets meer is dan een mooie meisje om je kwakje op te dumpen…

,,Zien we ze nog dit weekend?’’ vroeg ik haar een beetje doods, maar licht hopend.

,,Beter van niet. Misschien beter om wat aandacht aan onze relatie te schenken.’’ zei ze me dan rustig, en ze keek me met haar lieve groene ogen liefhebbend aan en kuste me langzaam op de mond.

Megan heeft een alleenstaande tante aan de Zeeuwse kust wonen. Daar konden we het goed mee vinden, en regelmatig trokken we die kant op. Zij en ik waren gek op de kust. De zilte lucht kon ons tot rust brengen, en als we daar samen waren, leefden we als in het paradijs. Het moest wel de Zeeuwse kust zijn. Zij kwam daar vroeger al om te stappen toen ze die leeftijd had, en ik nog veel verder terug met mijn ouders. Het was toeval dat we beiden nog altijd naar deze plek terug verlangden. En regelmatig gingen we nog een avondje uit ook. We hielden best van een dansje doen, zo nu en dan. Ik had gehoopt dat het hier anders zou zijn. Maar dat viel tegen. Of mee. Ik was er nog altijd niet helemaal over uit. Ze trok altijd wel wat aandacht. Of we nou naar het strand gingen, en ze daar liep of lag in haar bikini, of als ze ’s avonds stond te dansen. Ze had de leeftijd en het lichaam. Ik lette er ook meer op, en dat zag ze. Ze gaf me de indruk dit ook wel ergens leuk te vinden. Ze deed ook meer haar best er mooi uit te zien. Vaak zag ze er dan eerder uitdagend uit, dan alleen mooi. En vaak bouwden we de spanning ver genoeg op om elkaar weer naar hogere sferen te brengen aan het einde van de dag. Het was dat haar tante hier zelf ook vaak nog zat in het huisje, dat we ons gedroegen. En het leek me beter ook. Als we het huisje voor ons samen hadden gehad, had ik me af kunnen vragen voor hoelang we dan ook echt samen zouden zijn geweest.

We konden best een weekendje zonder seks. Het was weer eens wat anders en zodra we op de zondag avond thuis kwamen, werd het allemaal ingehaald. Daar hoefden we geen afspraken over te maken, dat gebeurde gewoon. En het was fijn om ook samen met haar te zijn, zonder al dat gedonder.

,,Wacht even…’’ had ze me alleen toegespeeld waarna ze bleef zitten op de passagiersstoel. Het was ontzettend heet. Veel te heet om in een stilstaande auto te zitten. Ik wilde het raampje opendraaien maar dat mocht ook niet. We waren vandaag nog even naar Goes gereden en daar de stad ingegaan om daarna op de terugweg nog een strandovergang met een friettent op te zoeken. We hadden zo onze vast plekjes waar we graag kwamen, verspreid over de provincie. Op een parkeerplaats aan de rand van het bos achter een aantal duinen van de Noordzee werd het langzaam maar zeker een beetje donker. Het was nog vroeg, de schemer moest nog intrekken. Al om ons heen mensen die ook naar huis gingen. Toeristen zoals wij. Maar wij gingen nog niet naar huis. ,,Ik wil je nog wat zeggen.’’ begon ze toen. Wat uitdagend had ze om zich heen gekeken. Ik vond het spannend, maar haar stem was lief opgezet.

,,Je ziet er zo mooi uit.’’ zei ik haar eerst nog. Een hagelwit jurkje sierde al de hele dag haar lichaam. Ze moest er om lachen en vond het gek.

,,Jij ook.’’ zei ze dan, wat ik nog gekker vond om te horen. Maar we meenden het. ,,Gaat het weer een beetje?’’ vroeg ze me daarna bezorgd door. Ik was heerlijk tot rust gekomen en zuchtende zei ik haar dan ook van wel. ,,Mooi, ik vond dit weekend ook echt weer super. Gewoon samen.’’ lachte ze dan wat dubbelzinnig. Ik knipoogde naar haar en klopte even op haar half blote dijen met een vlakke hand. Ze is van mij.

Heel de dag door hadden we elkaar van alles toegespeeld. Waar ik kon, kneep ik haar even in haar kontje, of fluisterde ik iets toe wat ik met haar wilde doen. Ze keek dan vaak schuin met een geniepige glimlach naar me om, en humde dan alleen even opmerkelijk, zichtbaar liet ze zo merken dit fijn te vinden. Zelf kon ze altijd wat minder makkelijk iets uitbrengen wat op ‘dirty talk’ leek, maar dat maakte ze dan wel goed met haar acties, vroeg of laat.

,,Ik vroeg me iets af.’’ begon ze stellig, en zeer nieuwsgierig. Ik gebaarde haar niet te aarzelen. ,,Okay, maar het is stom.’’ Ze deed zichzelf vaak te kort. Megan was nooit stom. Maar ik gebaarde nog eens met enkel m’n handen dat dit zeker niet waar was, en dat ze nogmaals niet hoefde te aarzelen. Ze lachte dan alleen naar me, dankbaar. Ze heeft altijd haarzelf kunnen zijn bij mij. ,,Okay, komt die. Ik voel me een beetje stom, terwijl dat helemaal niet hoeft.’’ moest ze nog wel eerst zeggen… en ze liep zelfs een beetje rood aan. ,,Je kwam best snel klaar, toen?’’ Een echte vraag was het niet.

,,Wanneer?’’ vroeg ik rustig, en geïnteresseerd; al had ik een vraag in deze categorie wel verwacht.

,,Aan het water toen. En in de lift.’’ Beiden waar, maar leek me ook niet zo gek.

,,Ik was aardig opgewonden al…’’ speelde ik haar dan ook toe, met alles wat in beide situaties vooraf was gegaan. Ze humde begrijpende.

,,Maar, dat was toch soort van buiten. Die ene keer sowieso.’’ uitte ze zich voorzichtig. ,,Helpt dat je echt dan?’’ Ik kon haar prima volgen. Al hadden we al jaren seks met elkaar, dan moesten we het vroeg of laat altijd nog even bespreken. En het maakte niet uit wat we uit hadden gespookt. En nu ging het haar slechts over het publieke. Die blowjob op het bankje was de eerste keer dat we buiten wat hadden uitgehaald.

,,Ik vond dat echt heel sexy. Met name aan het water. De lift ook wel, maar meer om andere redenen…’’ lachte ik voorzichtig naar haar. Ik werd altijd al opgewonden als ze er over praatte. En zeker dit onderwerp beviel me.

,,Ik vond het ook wel spannend. Meer dan ik dacht. Maar het is weer zoiets wat niet mag uitkomen, snap je?’’ begon ze weer aarzelend.

,,Nee, natuurlijk. Denk je dat ik het aan iedereen vertel? Of…’’ Ze kon er om lachen, en ik daarna ook wel.

,,Ik bedoel eigenlijk te zeggen, dat ik het ook leuk vond om te doen. En ik weet dat ik eerst zei van niet, maar toen ik je lul daar zo in m’n mond nam, echt super ordinair…’’ veroordeelde ze haar zelf al… ,,voelde ik me gewoon heel goed. Ook na die shit van daarvoor. Maar ook los daarvan.’’ Ik bleef glimlachen om haar. Het kostte haar veel te veel moeite om dit te zeggen. ,,Ik weet niet of dit met hen te maken heeft, maar nu we meer proberen, vind ik het ook steeds leuker. Ook toen je hem er weer bij haalde… Anders had ik het echt niet afgemaakt. Maar dat je het vroeg, of liet blijken te willen… dat was zo fijn.’’ en haar aarzeling was weer weg. En ik schoot weer in de lach. Maar keek haar ook bewonderingswaardig aan.

,,Ik moet toegeven dat ik echt heel graag dominant zou willen zijn, of hoe je het ook wilt noemen, maar durf het meestal niet, bang dat je me afwijst.’’ begon ik nog dapper, maar eindige ik eerder wat zwakjes. Nu schoot zij in de lach.

,,Het is ook niet altijd even praktisch… maar ik wil toch dat je het doet.’’ zei ze me duidelijk. ,,En als ik je afwijs, dan snap je vast wel de redenen die ik dan daarvoor kies.’’ bracht ze nog poeslief uit. Ik keek haar opmerkelijk aan. ,,Ik doe alles voor je. Dat weet je.’’ en haar stem klonk plots zwoel. Ik grinnikte er een beetje om.

,,En als jij m’n lul wil, moet je hem gewoon pakken, toch?’’ Wat voor mij zou gelden, zou dubbel voor haar moeten gelden.

,,Ja.’’ zei ze dan en ze keek me even stiekem aan. Ik legde m’n hand op m’n kruis en trok m’n zwembroek, die ik op mijn beurt de hele dag ‘uitdagend’ had gedragen volgens Megan, strak tegen m’n been aan, waar m’n lul lag. Haar blik week er naar af, en het maakte een sprongetje van opwinding, wat haar verlegen deed doen gniffelen. Na alles kon ze nog steeds verlegen van me worden. En ik van haar.

,,Misschien moeten we gewoon eens opschrijven wat we willen?’’ vroeg ik haar fluisterend, en pakte haar pols om haar hand naar m’n been te halen. Ze keek even om. Maar dit durfde ze nog wel. Zo vaak legde ze haar hand even op m’n kruis als ik aan het rijden was. Altijd fijn.

,,Misschien.’’ reageerde ze alleen kort. Ze keek me weer aan, haar lieve ogen dankbaar als altijd, en ik moest haar daarna wel kussen. Onze lippen smakten zachtjes met elkaar en de blik daarna stond gelijk al een stuk zwoeler. ,,Of misschien moet je gewoon dominant zijn. Nu…’’ Ze kon haar lach niet inhouden, maar ik voelde me meteen geroepen, en trok een tel later m’n broekspijpje zo ver als mogelijk omhoog en de eikel met een stuk van de dikke schacht kwam bloot te liggen. Ze gniffelde er om. Ik zoende haar weer, nu met tong, en liet een hand over haar achterhoofd gaan met de vingers door haar lange haren.

,,Je maakt me altijd zo geil.’’ fluisterde ik haar dan toe. Ik pakte haar plots beet. Niet heel hard, maar ze verwachtte het niet. En toen ik haar hoofd naar beneden wilde duwen, verzette ze zich ook meteen.

,,Sorry.’’ zei ze dan nog lief. Hoe kan je nou dominant zijn over zo’n meisje? Met gemak als je een teringlijer was. Dat was ik niet. Nog niet. ,,Nu?’’ vroeg ze dan wel. Ik knikte. Misschien moest ik dominant zijn in combinatie met het thuislaten van m’n handen. Ik was zeker niet het type wat haar een klap zou geven, mocht ze niet luisteren. ,,Ik weet niet…’’ bracht ze nog zachtjes uit en ze keek naar buiten.

,,Niemand die het ziet.’’ probeerde ik nog en gaf haar een knipoog. ,,Alleen een kusje er op.’’ Ze gniffelde dan weer. Ik liet haar los, en daar ging ze. Ik spreidde m’n benen zover als dat kon en zij pakte de eikel en trok hem wat meer haar kant op over m’n been heen. Het lieve meisje kuste de eikel, en gaf het vervolgens een lang verwachte lik. Ik legde m’n hand weer op haar hoofd en liefkozend aaide ik haar. Ze likte hem nog een keer, en daarna zakte ze helemaal van de stoel af.

,,Wel zeggen als er iemand aan komt.’’ fluisterde ze nog. Ik knikte, zakte verder onderuit en legde m’n been op haar stoel. Het was geil hoe de lul wat uitgerekt langs m’n been bleef liggen en ze hem met haar mond er van af haalde, om vervolgens langzaam en voorzichtig de eikel haar mond in te zuigen. Ik kreunde zachtjes en sloot meerdere malen van genot even m’n ogen. Ik had m’n omgeving totaal niet in de gaten. Het was wat rumoerig buiten, maar niets wat geluid produceerde, leek in de buurt te zijn. En toen zij ook zachtjes begon te kreunen en onze blikken elkaar vonden en niet meer loslieten, was de buitenwereld al lang vergeten.

,,Goed bezig.’’ zei ik nog, omdat ik dacht dat dat bij de rol hoorde, en klonk dus ook niet overtuigend. Ze lachte er om en wilde er nog iets over zeggen. Maar haar blik week plots af naar het zijraampje, en de deur van de auto naast ons ging opeens open. Met een rood hoofd kwam ze meteen overeind en brak ze zowat m’n been door er op te gaan zitten.

,,Kut ze zag me…’’ zei ze dan alleen nadat ze haar excuses had aangeboden voor alles. De auto reed gewoon weg, en alhoewel ik me ook wel betrapt voelde, trok ik me er zeer weinig van aan. Ik vroeg haar weer door te gaan, maar dat kon ik nu wel vergeten. Ik vroeg me steeds meer af of ze nu echt zo bang was dat het uit komt allemaal. Zelfs dit, zelfs hier. Niemand kende ons hier. En het zou wel heel toevallig zijn had de dame die haar had gezien een bekende geweest. Dat was dan ook niet het geval. Ik maakte mezelf weer netjes.

,,Dat was wel geil.’’ zei ik haar nog. ,,Maar misschien iets te druk hier.’’ gaf ik ook toe.

,,Sorry, ik weet. Echt sorry.’’ bracht ze nog zowat wanhopig uit. Ik zoende haar meteen daarop en schudde met m’n hoofd.

,,Ik hou zoveel van je.’’ zei ik haar dan rustig en vond het echt allemaal niet erg. In tegendeel. Dit was weer iets waar we mee verder konden, en dat had ik aan haar te danken. Mijn rustige reactie had er toe geleid dat op de reis naar huis, die nog anderhalf uur duurde vanwege de drukte, ze haar hand in mijn broek hield en hem er zelfs zo nu en dan even uithaalde. Op de rustige stukjes tussendoor, boog ze dan even voorover, en pijpte ze me gewoon kort, terwijl we met 120 over de snelweg reden. Hoe kon ik nou niet van deze vrouw houden?

Ik vond zaken als dominantie en exhibitionisme minstens zo interessant als de partnerruil/het delen van je vriendin. Met name in een combinatie. Ik wilde haar wel vertellen wat te doen met een ander of anderen op een publieke/semipublieke plek… Zoals ik dat eigenlijk al gedaan had. En dus kwamen we toch weer uit bij onze beste vrienden, die we iedere keer weer iets beter leerde kennen. En binnenkort zij ons ook. We wisten meer dan anderen van hen. Maar nog altijd niet heel veel. Ik had geen idee met hoeveel andere stellen of losse personen ze al naar bed waren geweest, en of ze er nog andere kinks aan over hielden, zoals wij. Aafje had in de schuur wel toegegeven het semipublieke leuk te vinden, en we wisten natuurlijk wel dat ze het met anderen gedaan hadden, en dat Pascal er zelfs een liefje aan had overgehouden.

Sinds Pascal me over dat meisje vertelde, had ik wel een stuk minder bewondering voor hem. Maar dat kwam omdat ik in eerste instantie een beeld had gevormd wat nooit heeft bestaan. Ik zag de twee als een liefdevol stel wat elkaar zoveel vertrouwde en liefhad dat ze het allemaal voor elkaar over hadden. En dat ze er sterker uitkwam. Zo vertelde Megan het ook in het begin. Maar ook Megan wist toen niet meer dan dat we nu weten. En waar Pascal die rustige en beheerste kerel leek te zijn, merkte ik nu toch vooral de onenigheden in hun relatie. Zoals hij me vroeg Aafje te voorzien als hij op stap was, kon niet goed zijn. Ik en Megan hadden geen afspraken hierover gemaakt. Als ik verliefd op een ander zou worden, zou ik daar Megan bij willen betrekken, denk ik, en niet weg sturen. Want nu leek het net alsof hij dan niet meer verliefd was op Aafje. En zover ik begreep, hadden ze samen da meisje leren kennen ooit. Maar mocht het gebeuren dat Megan voor een andere verdere gevoelens zou ontwikkelen, zou ik dan echt zo erg vinden. En dat zag ik terug in Aafje, als ze het er even over had, en het er juist niet over had. Het was een hele rare situatie, die ik koste wat kost wilde voorkomen. En ik en Megan spraken dan ook af niet alleen eerlijk te zijn, mocht het gebeuren, maar dat we er dan ook mee stoppen. In ieder geval met die hypothetische persoon.

Aafje kwam regelmatig over de vloer. Soms was Alexis er ook bij. En dan zag ik die drie meiden gewoon meiden zijn. En voelde ik dat het niet goed was. Vooral als ik dan even naar Aafje keek. Ik had met haar te doen. Daar zat ze dan weer, dacht ik. Ik wist het meestal niet, maar ik dacht dan ook altijd dat Pascal bij die andere zou zijn. Ik voelde me meestal dan juist niet geroepen om met haar en Megan aan de haal te gaan. Vaak was de sfeer ook niet perse gezellig. Met name als ze samen waren, en ik dan eventueel een rol van betekenis had kunnen spelen, hadden ze het vaak over hem en die ander. En zo nu en dan trof ik de een dan ook in tranen aan. Dit bracht me helemaal terug op aarde. Zo sta je met z’n vieren in een lift en lijkt alles goed, en zo zie de ene helft huilende bij je op de bank. Ik en Megan hielden het daarna dan ook vaak rustig. Op persoonlijk gebied vond ik het nog het ergst dat ik Megan met hem heb laten gaan. Ik had het gevoel dat hij helemaal niet die goeie vriend was, die ik hem zag. Maar dat kwam puur doordat ik hem nu ook minder vaak zag. Ik had mijn problemen met dit alles, ik en Megan hebben onze problemen met dit alles, en dat gold voor het andere stel net zo. Alleen werden hun problemen nu de onze.

Het regende zowaar een keer. Het was al wat later op de avond, en Megan was bij haar ouders op visite. Ik had niet zo’n zin. Ik had meestal geen zin in haar familie. Niet mijn soort mensen. Ik had net een middelmatige film opgezet en het de wind sloeg de druppels hard tegen de voorruit aan. In de straat soms een enkele auto, die je enkel zag door het licht wat die met zich mee bracht. Het was vroeg donker vanavond, en net op het moment dat ik er een beetje in kwam, werd de rustige avond alweer verstoord. De bel ging. Ik twijfelde nog om open te doen. Het was net tien uur geweest en dan weet je het maar nooit. En toen ik de deur opendeed, had ik dit zeker ook niet verwacht.

Daar stond ze dan. Zeik en zeiknat. Het goot nog steeds. Maar ze liep erbij alsof het veertig graden in de zon was. Haar lange donkere haren zwart van de nattigheid, haar make-up uitgelopen en ze rilde van de kou. Ze zei eerst nog niets. Ze keek me enkel verongelukt aan. Ik dacht dat het door de regen kwam, maar toen ik zag dat ze een koffer achter had staan, kreeg ik door dat haar gezicht niet alleen nat was van de regen alleen. En toen ze sprak, klonk ze zo fragiel en kon ze het snikken niet laten.

,,Hey…’’ snikte ze en van ongemak schoot ze voorzichtig kort in de lach. ,,Mag ik misschien even binnenkomen?’’ vroeg ze dan lief. Ik schrok nu.

,,Ja! Maar wat…’’ Ze pakte haar koffer en snel liep ze me voorbij de gang in. Ze draaide zich naar me toe en toen brak ze. De koffer viel op de grond, open, en ze vloog me daarna aan. Haar doorregende gestalte drukte tegen me aan en na een paar tellen van verstandsverbijstering sloot ik haar in m’n armen en drukte ik haar veilig tegen me aan. Ze begon te snikken en te huilen en voelde haar trillen. Ik had het wel kunnen raden, achteraf, maar op het moment begreep ik er niets van. Zo had ik haar nog nooit gezien. Zo klein en kwetsbaar. Ik legde een hand op haar hoofd, zoals ik eerder onder andere omstandigheden een keer had mogen doen, maar de situatie had niet verder weg kunnen liggen dan toen. Ik drukte haar tegen m’n borst aan en probeerde haar een beetje te sussen. Ik was hier verder ook niet heel goed in.

Na een paar minuten, toen het snikken al een stuk minder was, voelde ik haar verslappen en lieten we elkaar los.

,,Dankje.’’ zei ze dan zachtjes, en een kleine glimlach verscheen op haar gezicht, en niet veel later ook op die van mij. ,,Ik kan Megan niet...’’ zei ze toen. ,,Maar ik kon daar niet meer blijven.’’ Ik slikte en voelde haar ernst.

,,Wat is er gebeurt?’’ vroeg ik haar rustig maar direct. Ze keek weg en haar lip begon te trillen. Ze wreef paniekerig met haar hand over haar gezicht en ik zag haar alweer breken voordat ze ook maar wat gezegd had. ,,Kom.’’ zei ik dan nog snel en nam haar mee naar binnen. Ik liet haar op de bank zitten, in zelfverkozen stilte, en verhitte wat water voor thee, en pakte van boven nog een handdoek en gaf die aan haar voordat ik haar koffer begon op te ruimen.

Ze was weggelopen. Te zien aan de inhoud van de koffer. Ze keek naar de film en toen ik er bij kwam zitten, begon ze het toch te vertellen. Ze was wat tot rust gekomen. In een opwelling had ze gereageerd, maar hij nog niet. Dat was misschien nog wel het ergste. Ze vertelde me hoe ze thuis was gekomen van de sportschool en dat ze Pascal met een ander meisje in hun bed had betrapt. Ik dacht al te weten wie, al zei ze het nog niet. Zoiets leek me te verwachten, maar het ging tegen alle regels in, volgens haar. De laconiek in zijn reactie, zijn houding, zijn hele voorkomen, die hij altijd heeft, brak haar op dat moment een keer op. Hij had ook nog niets van zich laten horen. Maar het was zoals het al voelde. Aafje was niet meer de lief van Pascal. Als ik haar moest geloven nog wel, maar achteraf was het opeens makkelijk te zeggen dat ik dit had kunnen zien aankomen. Ik vond het verschrikkelijk. Megan liet ook nog op zich wachten, en had ook nog niet gereageerd. En toen begon het me pas te dagen… Aafje had Pascal niet met die Anouk betrapt… maar met…

,,Nee…’’ zei ik toen plots. Ze had het me niet durven te vertellen. Dit kon ze niet menen. De tranen sprongen haar meteen weer in de ogen nu ze mijn reactie zag.

,,Het spijt me zo erg.’’ smeekte ze al zowat. Ik dacht het te weten. Achteraf was het zo makkelijk. Maar zelfs dit zou ik niet zien aankomen. Dat hij vreemd zou gaan, nou okay, maar niet Megan. Het werd me te warm. Ik werd kwaad, en verdrietig. ,,Sorry…’’ hoorde ik Aafje nog triest.

,,Godver!’’ vloekte ik enkel hard. Hoe kon dit nou gebeuren? Was ik zo dom? Was ik er dan toch nog ingetrapt?

Ja. Dat krijg je er van als je te veel met je zelf bezig bent.