Joëlle Gaat Biechten

Joëlle schuifelde de kerk in. Ze was katholiek opgevoed maar naar de kerk gaan deed ze allang niet meer. Biechten had ze eerder al eens gedaan, maar dat was jaren geleden geweest. Uit nieuwsgierigheid. Ze was toen samen met haar opa in de kerk. Eerst ging opa, die wel een half uur in dat hokje bleef, terwijl hij de liefste opa op aarde was.

Joëlle had helemaal niets te biechten gehad, ze had niks stouts gedaan, maar had iets verzonnen over gestolen koekjes, waarna ze het hele verhaal, flink aangedikt had afgestoken tegen de zachte, lage stem aan de andere kant van het raster. Spannend, dat was het woord wat er het beste bij paste: Joëlle had het superspannend gevonden. Maar ze had alles gefantaseerd. Gelogen.

Schuldiger dan toen ze de kerk in gelopen was, was ze er daarna weer uitgeglipt.

Maar de fascinatie over biechthokjes, je geheimen vertellen aan zo’n warme, begripvolle stem die naar je luisterde en je verder toch niet kende… Het was vanaf haar puberteit een terugkomende fantasie geworden voor Joëlle. Het gaf haar een zeurend, maar prettig gevoel tussen haar benen en in haar onderbuik. Een gevoel, waar ze maar wat graag gehoor aan gaf, door zichzelf onder de beschermende dekentjes van haar bed uit te kleden. Helemaal bloot zochten haar handen, haar vaardige vingers zich dan een weg over haar lichaam, ‘haar tempel van de geest’, waar ze uiteindelijk haar tepels plaagden tot ze hard werden en lager afdwaalden, tot ze de gloeiende hitte en nattigheid van haar brandende kutje vonden: het ultieme kruis van genot.

Daar kon de kerk nog wat van leren, dacht Joëlle dan bij zichzelf. Haar vingers bewogen diep in haar soppende gaatje en brachten haar naar een welverdiend orgasme. De vurige hitte had niets van doen met de hel. Als dit bedoeld werd met ‘voor eeuwig branden’, dan zou Joëlle er meteen voor tekenen. Wat een heerlijke, aardse lusten, hmmm…

Joëlle was ook zo’n meisje wat giechelend de schilderingen, fresco’s en beeldjes van cherubijntjes bekeek, met hun piemels, iets waar ze toen alleen nog maar over kon dromen.

Dat was de laatste week veranderd. Joëlle was nu wat ouder. Nog steeds jong, maar zeker niet meer zo onschuldig.

De afgelopen weken had ze haar eerste verkennende voetstappen op het liefdespad gezet.

Sinds ze te horen had gekregen dat ze zouden gaan verhuizen, alles achter zouden laten, had het jonge pubermeisje dat ideaal gevonden nog eventjes flink de bloemetjes buiten te zetten. Mocht er dan iets doorgekletst worden, geroddeld worden of alle mensen zouden haar een slet gaan vinden, dan zou ze toch lekker ergens anders wonen. Als ze het nu niet deed, risico nemen, dan zou ze gek zijn.

E dus had ze in de laatste week voor de verhuizing met zes verschillende jongens gezoend: Drie uit haar klas, twee van de scouting en zelfs met haar knappe baas, met wie ze wel eens stond na te kletsen, na het vakkenvullen. Als klap op de vuurpijl was ze de dag voor de verhuizing naar bed geweest met haar buurjongen. Ze had hem, in al die jaren dat ze naast elkaar woonden, nooit een blik waardig gegund, maar nu…

Ach, hij was misschien twee jaar jonger, maar hij had een piemel en was beschikbaar. Hij had sowieso niet moeilijk gedaan, maar had het beschouwd als een droomkans die bewaarheid werd.

Nu, na de verhuizing, zou ze die jongen nooit meer zien. In ieder geval niet meer in levende lijve. Beter, daarom had ze het met hem gedaan. Maar hij en al die andere gasten van de afgelopen week, hadden haar toch maar mooi een paar onbetaalbare ervaringen meegegeven.

Nu, in haar nieuwe woonplaats werd ze elke avond en nacht geplaagd door een verontrustend schuldgevoel, een onbestendig gevoel in haar diepste vezels. Was het een hunkeren naar seks? Was haar lichaam ontwaakt? Of voelde haar lichaam en geest dat ze van het pad was geraakt? Had ze haar jeugdige lichaam en eer te grabbel gegooid en was wat ze voelde een hemelse boete? Joëlle wist het niet. Al nachten lag ze wakker, te draaien in haar bed. Het enige wat haar rust gaf waren haar vingers die dat gevoel eerst nog meer aanwakkerden, verder omhoog tilden door langs de binnenkant van haar benen heen en weer te bewegen, door langs en tussen haar schaamlippen te glijden, haar clitoris wakker te kriebelen en tot grote, hemelse hoogten te kietelen. Ze dacht dan nergens aan en liet haar lijf wegglijden in steeds meer, steeds heftiger, steeds zondiger… Haar vingers gleden de helse hitte van haar kutgaatje in en maakte de duivel in haar los. Kronkelend dreef ze haar schuldgevoel haar lichaam uit en kreunend schokte ze door haar bed, geluidjes uitstotend als in tongen beroerd…

Maar als de vloedgolf van zo’n verslavend lekker orgasme wegebde, slopen de kerkelijke zedigheid terug haar hoofd in en geselde haar met een nog zwaarder schuldgevoel.

En of het nou dat laatste was, of de door veelvuldig masturberen - kortere nachten of de bezetenheid van vleselijke, hormonale drift; het maakte dat Joëlle er zowat aan onderdoor ging. Dit kon niet goed en gezond zijn. Er moest iets gebeuren!

En nou stond ze ineens voor de grote, imposante deuren van een enorm gebedshuis. Een kathedraal van tucht. Maar in plaats van een mokerslag van schuldgevoel, waren het al haar ondeugende fantasieën die ineens terug kwamen. Zonder er echt goed over na te denken, stapte ze de stenen traptreden op en duwde met zowel haar hand als haar schouder de zware, massieve deur open. Wierook, oud hout, oud steen, oud van-alles-en-nog-wat, vermengden zich. Bekende geuren kwamen haar neus binnen dwarrelen en brachten haar terug naar vroeger… Naar die keer met opa, naar dat verzonnen gestolen koekjesverhaal, naar dat sterke gevoel van geilisheid. Naar al die keren dat ze zichzelf had klaargevingerd, ondeugende dingen had gedaan als ze alleen thuis was… in haar blootje… Met haar haarborstel, tandenborstelstelen, die keer met dat worteltje… In de tent op scoutingkamp met de meiden onderling… Denkend aan die laatste week voor de verhuizing met de jongens… Het tongzoenen, het zichzelf laten bezoedelen aan haar borsten en in haar broekje… De ontmaagding door haar buurjongen…

Het voelde heerlijk en haar kutje trok samen van genot, ontspande en liet wat sapjes los. Joëlle voelde het en krabde even in haar kruis. Keek toen omhoog naar het vastgespijkerde lam aan dat andere kruis en voelde ineens een immens zwaar schuldgevoel.

Schuldig… Haar ogen zochten de wanden van het schip af en zagen daar, aan het einde onder een groot gebrandschilderd ramenpartij met de afbeelding van Judas Iscariot die zijn ziel aan de Farizeeërs verkocht voor zilverlingen, een… biechtstoel.

Joëlles hart maakte een extra slag en ze voelde ineens heel erg haar baarmoeder. En ze dacht aan seks. En niet zo’n beetje ook - waarom?

Haar voeten begonnen als vanzelf de kant van de biechtstoel op te lopen, als hersenschimmen trokken de veelheid aan piemels die ze de afgelopen jaren op internet had bekeken als in een processie aan haar voorbij. Het voelde alsof ze een zwaar kruis meetroonde. Maar ze bleef doorlopen. De lijdensweg eindigde als door een wonder. Ineens zat ze op een houten bankje en haar ogen openden zich. Ze was in het biechthokje. Na al die jaren…

Ze vond het doodeng. Spannend, niet alleen engspannend maar ook, en dat was in haar geval niet gek, geil-spannend.

Haar been bibberde een beetje. Joëlle legde haar hand op een houten rand en probeerde zichzelf te bedaren.

…Rustig blijven, rustig blijven…

Er klonk een mannenstem.

Joëlle schrok. Ze had het niet eens goed kunnen verstaan.

Ze voelde een onheilspellende jeuk, diep in haar onderbuik. Daar waar ze soms haar eierstokken voelde branden…

‘Hoi,’ zei ze met een nerveus kraakje in haar stem.

‘Ben je braaf geweest?’

Joëlle keek met een ruk op, opzij. Ze zag alleen het gaas en dacht ineens aan Sinterklaas. Waarom?

Ze probeerde de gedachte weg te schudden uit haar hoofd: niet nu… Niet nu! Maar de gedachte kwam terug. Een ondeugende, geile Sint, die met zijn Pieten… Waarom dacht ze daar ineens aan? Waar was ze mee bezig? Ze dacht ook veel te veel aan seks! 's Avonds in bed, las ze vaak opwindende verhaaltjes, ze had pas nog een fantasie gelezen over een Sint die met zijn pieten…

‘…Meisje, je bent een meisje toch?’ zei de stem vriendelijk.

Joëlle knikte, besefte dat hij haar niet kon zien en als ze knikte ook zeker niet kon horen, dus snel zei ze: ‘ja, meisje, meneer pastoor. Ik ben een meisje.’

Ze schudde haar hoofd nog eens en focuste nu echt op de stem van de biechtvader.

‘Wat wil je vertellen, meisje?’ zei de stem.

‘Ik…,’ begon ze.

Maar ze was ineens zo verward. En ze voelde hoe haar kutje vocht begon te lekken. Ze greep snel met haar hand tussen haar benen, als om het tegen te houden, wat een knettergekke gedachte was: hoe zou dat kunnen? Haar kutje leidde wat dit betrof een geheel eigen leven en pulseerde nog eens en sterker dan ze ooit gevoeld had. Joëlle voelde haar tepels keihard worden en ze had ineens overal kippenvel. Ze dacht aan seks, behoorlijk erg. Ze kneep nog eens in haar kruis en keek omhoog… In de ogen van de Heilige Zoon, die vanaf een klein prentje met een aardige, vergevende blik op haar neerkeek. Allemachtig, wat was hij een lekker ding…, dacht Joëlle…

‘Meisje… Meisje, gaat het?’ zei de stem rustig, maar met een bezorgde ondertoon.

‘Ik…, ik heb gezondigd,’ zei Joëlle nu. Ze zei het maar zoals het was.

‘Geen zorgen. Je kunt je zonden hier opbiechten en achterlaten. Vertel maar mijn kind, wat je zo bezighoud.’

Joëlle slikte even en voelde de rillingen van haar hals naar haar buik trekken en lager, naar haar kutje.

‘Ik…,’ ze haalde nog eens diep adem.

‘Je zonden zijn al bekend bij Hem,’ zei de aardige, zachte, zware stem.

Joëlles ogen schoten even naar het prentje van dat lekkere ding met zijn wilde, lange haren, in een hoekje van de biechtstoel en ze kleurde nog meer.

Oké, het jonge meisje raapte nu al haar moed bij elkaar en ging er voor. ‘Ik denk, ik denk echt dat ik oversekst ben en dat ik zondig ben… doe. Ik doe zondig.’

Aan de andere kant van de biechtstoel keek de man even op, maar wachtte rustig af. Dit soort lustvolle verhalen had hij al zo vaak moeten aanhoren. Meestal was het nogal onschuldig. Maar hij zat er toch en de verhalen waren soms behoorlijk opwindend…

‘Ik heb me laten neu… Ontmaagden. Ik ben naar bed geweest met mijn buurjongen.’

‘O,’ klonk het verrast.

Joëlle vertelde nu maar door. ‘En ik vind hem niet eens leuk of knap maar ik had gewoon zin in…’

‘In…?’

‘In dat ene. Seks.’ Joëlle hyperventileerde inmiddels bijna. Dit was zo gênant, beschamend. Ze wilde gewoon vergeving. En dan zo snel mogelijk weg.

‘En je bent nog niet getrouwd begrijp ik?’

‘Nee…, nee, natuurlijk niet. Ik ben pas…’ Joëlle vertelde haar leeftijd en ze hoorde de man gewoon schrikken.

Ze bloosde, schaamde zich nog meer en probeerde te redden wat er te redden viel. ‘Sorry, echt sorry, ik was gewoon zo benieuwd en…’

‘Nieuwsgierig…,’ vulde de warme stem haar aan.

‘Ja, dat. Ja, dat bedoel ik,’ zei Joëlle opgelucht dat de goddelijke man, euhhh… de man van God haar begreep.

‘Maar zo’n jong meisje als jij,’ hoorde ze de prettige stem zeggen. ‘Dat je jezelf zo aanbied als een makkelijk meisje, had je al eerder zulke gevoelens?’

Joëlle schrok van de woorden van de man. “Makkelijk meisje”? Was ze nou opeens een makkelijk meisje? Het klonk beter dan slet, maar was eigenlijk precies hetzelfde. Ze wist dat ze zich wel erg had opgedrongen aan de jongen, maar dat was omdat ze gewoon geil was. Nat… Ze had gewoon zin, zin in seks. Was dat nou zo erg? De kerk stond altijd wel bekend als preuts en veroordelend. Blijkbaar was je dus heel snel een “makkelijk meisje”. Nou ja…, dat was dan maar zo. Ze kwam hier om te biechten, een beetje schuldgevoel hoorde daar waarschijnlijk dus wel bij.

‘Sorry meneer.’

‘Vertel eens van je eerdere gevoelens…’

Joëlle keek weer opzij. Ze fronste even haar wenkbrauwen. Ergens in haar hoofd zei een stemmetje dat ze dat allemaal best privé mocht houden. Seks en lust was voor jezelf, ze had niks fouts gedaan. De stem van een engeltje? Of was dat juist een duivelse gedachte? Joëlle wist het niet. Een andere stem in haar hoofd zei wat anders, bracht haar in verwarring: …Zomaar met een jongen het bed induiken en je maagdelijkheid te grabbel gooien…, foei Joëlle! Je moet boete doen, vanuit de hemel zien ze je zonden toch wel, vraag vergeving… En van onder uit haar lichaam, kriebelde een warm, onrustig gevoel… Het gevoel wat ze associeerde met biechten en stoute fantasieën…

‘Is er nog meer, wat je me wilt vertellen?’

‘Nee. …Ja,’ verbeterde ze zichzelf meteen. Ze dacht aan al die andere dingen.

‘Meisje, je hoeft je niet te schamen, vertel je zonden…’

‘Ja meneer. Ik…’ Joëlle raapte wat moed bij elkaar en vertelde nu in één ratelend, vrij onsamenhangend verhaal dat ze soms masturbeerde, ‘snapt u….? Vingeren…, maar echt supervaak. Ik kan gewoon niet stoppen, en het is elke dag. Soms meer keren op een dag.’ Ze was inmiddels knalrood en durfde niet eens opzij te kijken.

‘Meisje, het is je vergeven… Als je gedachten geen verboden onderwerpen bevatten en je niet over bent gegaan tot echte, onacceptabele daden, dan…’

Joëlle schrok op. ‘Maar ik heb wel… Ik heb me laten voelen door jongens, best veel.’

‘Je laten voelen?’ herhaalde de man verbaasd- geïnteresseerd, zonder dat er te veel bovenop te leggen. ‘Wat bedoel je met je laten voelen en… “door best veel jongens”?’

‘Ja, mijn borsten en kut, euh, sorry, mijn… daarzo tussen mijn benen, door wel vier jongens…,’ gaf Joëlle nu toe. ‘En ik heb een paar jongens afgetrokken, in de bosjes achter het scoutinggebouw.’

‘O dat is wel losbandig,’ gaf de kerkelijke vader nu ook toe.

Zie je wel…, dacht Joëlle, hij vindt me ook een slet…

‘Voor deze keer kan ik je zonden vergeven uit naam van…’

De man prevelde van alles. Joëlle verstond er nauwelijks iets van en zei soms ‘ja’ of humde maar zo af en toe als ze dacht dat de man dat verwachtte.

‘Maar de volgende keer als je nog eens zulke zondige gedachten hebt, moet je terug komen.’

‘Uhu,’ knikte Joëlle. Ze dacht aan al die keren dat ze vingerde. Bedoelde hij nou echt dat…? Dat…

‘Hoor je me meisje?’

‘Ja meneer.’

‘Als je weer zondige dingen denkt of doet, moet je echt weer langskomen. Beloof je dat?’

‘Ja meneer,’ zei Joëlle netjes.

‘En de volgende keer niet te lang rond blijven lopen met deze gedachten.’

‘Ja meneer.’

De man zei nog een gebed en droeg haar op thuis wat extra aan gebed te doen en wat uit de bijbel te lezen. Toen was het klaar.

Gehaast verliet Joëlle het biechthokje en liep vlug door het gangpad het hele stuk naar de zware deuren die de beschermde geborgenheid afscheidde van de boze buitenwereld.

Wat Joëlle niet zag, was dat de kerkvader uit zijn biechtstoel was gekomen. Uit nieuwsgierigheid. Hij keek haar na. Hij herkende haar niet, ze was niet iemand van de plaatselijke gemeente. Maar wat was ze jong, bedacht de man zich. En dan al dat soort activiteiten. En dan ook nog zo veel en in zo’n korte tijd. Die jongelui toch met hun hormonen. Het gaf behoorlijk wat onrust in hun broekjes. En als hij eerlijk was: ook wel wat bij hem. Gek dat hij dat meisje niet eerder hier had gezien. Waarom zou ze juist hier komen biechten? Het meisje had een prettige stem gehad. Zo te zien was ze behoorlijk knap. Ze had iets mysterieus, als een wonder was ze op zijn pad gekomen. Dat was toch voorbestemming? Het kon toch geen toeval zijn? Daar geloofde hij niet in. Het stond als een paal boven water, dat ze naar hem toegeleid was. En over palen gesproken… De man zag haar door de deur naar buiten glippen en was inmiddels weer alleen in zijn habitat. Eindelijk. Snel duwde hij iets op zijn plek in zijn broek. Meestal was het afnemen van de biecht ronduit vervelend saai, maar dit had hem enorm opgewonden.

Al in het hokje had hij bij zichzelf gevoeld. Het kon niet anders, het knelde en leidde hem af. Het was ook helemaal niet nodig geweest zo door te vragen, maar… Hij was ook maar een mens. Een sterveling. Hij duwde zijn stijve staaf door de stof verder terug op zijn plaats en keek rond. Het was stil in de kerk. Alles wat hij net gehoord had, had hem danig opgegeild. Hij moest nu echt… Zoveel kwaad kon dat niet…

Snel haastte hij zich naar achter het altaar. Tussen de stapels liedbundeltjes en doosjes waxinelichtjes maakte hij zijn broek open en haalde zijn opgerichte geslacht tevoorschijn. Denkend aan het jeugdige stemmetje van dat ondeugende meisje van net, begon hij zijn penis heerlijk af te trekken. Kreunend en hijgend, in zijn hoofd een beeld scheppend van het meisjes met haar stoute avontuurtjes en haar onrustige ziel… hij was al zo lang vrouwloos, zo’n lang inhouden en opkroppen deden hem geen goed. Het geest was nu net zo zondig en zwak als zijn vlees, misschien nog wel meer. Visioenen van het meisje die hem lekker aftrok en haar borsten aan hem toonde, maakte dat de stralen krachtiger en overvloediger uit zijn lul tevoorschijn schoten. De net nog onbevlekte marmeren vloer was nu bezoedeld met zijn vruchtbare zaad. Nog nadruppelend van genot, kneep hij zijn ogenneven dicht en ontving de laatste stuiptrekkingen van het sacrale orgasme.

Joëlle zelf was de kerk nog niet uit toen ze haar naam hoorde roepen. Het meisje keek om en daar stond…

Jelle.

‘Jelle. Wat doe jij hier?’

‘Ik zit daar op school.’ De jongen wees ergens in de verte.

‘Waarom daar?’ zei Joëlle geschokt, bijna verbijsterd. Ze had niet ingecalculeerd iemand van die jongens ooit nog te zien.

‘Nou… hé, wat doe jij raar Joëlle. Is er iets?’

‘Nee, ik…’

‘Kwam je nou uit de kerk? Ben je naar de kerk geweest? Het leek net alsof je…’

‘Nee, natuurlijk niet! Ik en de kerk, hahaha…’ Joëlle lachte zelf het hardst.

‘Ik dacht al dat ik het verkeerd zag, de laatste keer bij scouting…,’ zei Jelle nu met een verlekkerde lach op zijn gezicht.

Dat wist Joëlle zich ook nog goed te herinneren. Ze had twee keer innig met hem staan zoenen en hem haar borsten aangeboden. Hij was de eerste geweest met wie ze had getongzoend en drie dagen later ook de eerste bij wie ze haar uniformblouse had opengeknoopt en haar bh had getoond. Als ze dat toen niet had gedaan, was er niks gebeurd. Hij had verrast gereageerd, zelf had hij nooit al zo snel zoiets durven doen. Jelle had zoiets niet verwacht van haar en had zijn handen direct gretig op haar bh gelegd, ze gevoeld. Toen Joëlle haar borsten bevrijd had uit hun cups, had hij daar dankbaar gebruik van gemaakt. Ze had hem zelf in haar broekje laten voelen en zich laten vingeren, maar daar had hij weinig van gebakken.

‘Ik was al bang dat ik je nooit meer zou zien, ik…,’ stamelde Jelle.

‘Jaja…, kom.’ Joëlle trok Jelle aan zijn arm mee naar achter één van de gigantische steunberen van de kathedraal. Hij liet zich zo mak als een offerlam meetronen de bosjes in. Eenmaal daar, leunde Joëlle tegen de oude muur en trok Jelle naar zich toe, sloeg haar arm om zijn hals en boog haar hoofd ietsje in positie. Jelle was niet dom, begreep de bedoeling en beantwoordde haar kus. De kus werd zoen…, lippen openden zich en even later stonden de twee gulzig te bekken. Tongen kronkelden als twee vissen om en rond elkaar verstrengeld en Jelles handen vonden dit keer zelf hun weg onder haar kleding. Nog geen volle minuut later had hij haar bh naar boven geduwd en omvatten zijn handen haar roomwitte borsten. Knedend en haar tepels plagend was Jelle een stuk voortvarender dan vorige week, constateerde Joëlle. Ze kreunde en zoende nog intenser, liet zijn handen hun volledige gang gaan. Maar ze wilde meer en zocht met haar handen naar de voorkant van zijn broek. Met was gehannis wist ze de knoopjes te openen en duwde de flapjes van zijn broek opzij. Nu wreef haar hand over zijn boxer, een moment later wurmden ze zich het heilige der heilige in en nu had ze zijn penis vast. Groter dan die van haar buurjongen, voelde Joëlle. Ze hoorde Jelle kreunen, voelde dat als aansporing en pakte hem steviger vast. Ze begon heen en weer te bewegen, de stijve pik in haar hand stimulerend en masserend. Ze wilde hem zo ook in zich voelen, ze was kleddernat. Ze moest het nog eens meemaken, zo’n penis in haar kut. Ze wilde niets liever en ze wilde het nu!

Maar de voorzienigheid greep in. Ergens voelde ze het al, maar toen was het al te laat. hij keek ineens zo wazig uit zijn ogen en had haar ook zo krampachtig vast bij haar schouders. Jelle kreunde ineens raar en Joëlle voelde hem schokken. Ineens pulseerde zijn pik krachtig, direct daarna plakte haar hand en droop er warm spul tussen haar vingers door.

‘Watdoeje?’ schrok Joëlle. ‘Nu al? Ik had nog…’

‘Omg Jo…, je handen…, het was zo lekker. Sorry…’

‘Gast.’ Joëlle liet zijn lul los en keek naar haar druipende en plakkerige hand. Ze lachte. ‘Ik had nog…’

‘Sorry, o thanks Jo…, dat was magisch.’

‘Ik heet geen Jo en het was niet magisch. Ik heb gewoon goddelijk lekkere handen,’ zei ze nu. ‘Maar waarom zei je niet dat je al ging spuiten?’

‘Ja sorry, het kwam gewoon ineens. Ik word ook niet elke dag afgetrokken. Eigenlijk… Je was de eerste die het bij me deed.’

Joëlle luisterde niet echt. Ze vond het leuk voor Jelle, dat was het niet, maar ze had zelf zo, zó intens graag seks gewild. Ze was knettergeil, haar kut brandde als een gek. Het was vast enorm zondig van haar. Ze had een zakdoekje opengevouwen en veegde haar handen wat schoon.

‘We kunnen misschien…,’ stelde Jelle voor. ‘Euh, kan je morgen weer Jo? Ik bedoel Joëlle.’

‘Nee, nee, dit was eenmalig.’ Het meisje schudde haar hoofd. ‘Sorry. Graag gedaan, maar ik ga. Hopelijk was het fijn.’ Ze fatsoeneerde haar bh en blouse en keek de ontredderde jongen nog eens aan.

‘Eenmalig? Maar…’ Het was duidelijk dat Jelle op een wonder hoopte.

Maar Joëlle was onverbiddelijk. ‘Nee, sorry. Doei.’ Ze stak wat sullig haar hand op en ging er gehaast vandoor.

G*dverdomme, mopperde Joëlle de hele weg naar thuis.

Dit was ook niet wat ze zocht. Ze wilde seks en nu… dit. Waarom viel het bij haar altijd zo tegen? Ze miste iets in haar leven. Richting. Sturing. Een lotsbestemming. Zingeving.

Er was toch meer op aarde dan alleen school en werken? Seks was er toch niet voor niets? Het voelde zo onaards lekker en fantastisch, het kon niet slecht zijn. De schepping was toch perfect? Genot was geschapen, aan de mensen geschonken, dat kon niet voor niets zijn. Werk en school was honderd procent niet meegeleverd met de schepping. Dus. Joëlle zag de logica, de perfectie, het was simpel als je het zag. Ze had niet voor niets een lekker kontje, stevige borsten en een kut. En die clitoris, die zat er toch zeker ook niet voor niets?

Thuisgekomen ontdeed Joëlle zich snel van haar overbodige kleding en ging lekker op haar bed liggen.

Kut! Waar lag ze nou weer op? Vast geen erwt…, iets hards porde vervelend in haar rug. Ze draaide zich geïrriteerd om en zag een gekke bobbel onder haar dekbed. Wat was dat nou voor kutding? Joëlle sloeg haar dekbed open en… Een bijbel? Ze schudde haar hoofd. Die had ze gisterenavond opgezocht. Ze had toen ook een houten kruis gevonden die ze mooi vond. Ze had even gebladerd en gelezen in het boekje, maar… neuh… Ze wilde het boekje en het houten kruis snel op de grond naast haar bed leggen, maar het glipte uit haar handen. De bijbel viel open op de grond. Even keek Joëlle. Genesis 38, vers 24. Ze las de tekst. Wat een onzin, ze waren knettergek… Ze schopte de bijbel onder haar bed en ging weer liggen, spreidde haar benen en legde haar hand over haar spleet. Nat. Natuurlijk, ze was de hele dag al nat. Langzaam begon ze te wrijven met haar hand en bewoog steeds nadrukkelijker, cirkelde en liet haar vingers aan weerszijden van haar clit glijden…, door haar plooien heen. Zo verspreidde ze haar nattigheid en soppend glipte ze nu ook in en uit haar gaatje, dat brandde van verlangen. Ze zocht haar haarborstel, vond die niet en zag toen het houten kruis op de vloer. Een gekke, foute gedachte drong zich opeens op. Zou ze…? Neee…

Maar ze deed het toch. Het ding paste wonderbaarlijk soepel in haar kutgaatje. ‘Match made in Heaven’, dacht ze nog even, maar toen werd ze al meegevoerd door haar eigen vingerspelletjes. Terwijl haar ene hand het houten kruisbeeld in en uit haar soppende gaatje bewoog, sneller en sneller, oneerbiedig diep, cirkelden en wreven de vingers van haar andere hand wanhopig driftig op en langs haar opgezwollen clitoris… ‘Hmmm, ahhh…, hmmm…’

Het schuldgevoel kwam haar kamer de volgende ochtend weer ingeslopen. Als redding lag er een bijbel naast haar bed. Maar ze wist diep van binnen dat ze echte hulp nodig had. Iemand met ervaring op dit gebied. Iemand die haar verder hielp. Ze moest weer gaan biechten. Het was niet anders.

Al diezelfde dag, direct na schooltijd, glipte ze de kerk weer in en liep als door een magneet getrokken gelijk door naar het biechthokje.

‘Hoi,’ zei ze nog voor ze zat. Ze keek even naar opzij, naar de knappe verschijning in het lijstje aan de wand en kleurde. Ze dacht terug aan gisterenavond, het kruis diep in haar kut.

Er klonk een mannenstem. ‘Welkom. Vertel je zonden maar.’

Joëlle voelde weer van alles. Vooral geiligheid. Haar hele lijf sidderde en ze kende zichzelf meer dan goed om te weten, dat haar spleet vast kleddernat zou zijn. Die onheilspellende jeuk, diep in haar onderbuik was er ook weer. Ze brandde van binnen met een allesverzengende hitte…

‘Hoi,’ zei het meisje. Ze probeerde haar stem onder controle te houden.

‘Ben je… Je bent dat meisje van pas geleden, ja toch?’

Joëlle bevestigde het. ‘Ik heet Joëlle, ik was hier gisteren ook en…’

‘Je was dat meisje met die ontuchtige gedachten en daden toch?’ zei de stem vriendelijk.

‘Ja, meneer. Ik ben dat meisje.’

‘Maar dat was zo kort geleden! Is er iets niet goed gegaan? Wat wil je me vertellen, Joëlle?’ zei de stem.

‘Ik…,’ begon ze. ‘Nou, ik was het echt van plan, maar ik… En toen kwam ik Jelle tegen en ik wilde echt…, maar… Ik stond opeens met hem te zoenen en hij zat met zijn handen bij mijn borsten en ik kon er gewoon niet tegen op en ik moest zijn piemel gewoon voelen en…’ In horten en stoten volgde het verhaal van wat ze met Jelle in de bosjes naast de kerk had uitgespookt. Tot het klaarkomen in haar hand en het teleurgestelde gevoel.

‘Teleurgesteld?’

‘Ja, ik wilde gewoon seks. Een lekkere pik en dat hij dan bij mij ook…’

‘Wat wilde je precies? Kun je dat omschrijven?’

‘Nou. Seks. Neuken. Een pik in me. Ik was megageil, daar kan ik toch niks aan doen? Het was een heel sterk onderbuikgevoel… Ik mag toch wel eens een keer flink lekkere seks. Gewoon, u snapt wel…’

‘Nee, maar vertel maar. Je kunt me alles vertellen, ik heb absolute geheimhouding.’

‘Echt?’

‘Ja, echt meisje.’

‘O.’ Joëlle liet dat even op zich inwerken. ‘…En het ergste komt misschien nog.’

‘Hoe bedoel je?’ spoorde de man haar aan verder te vertellen.

Joëlle vertelde dat ze zich wilde vingeren omdat haar geilheid niet weg was en ze moest gewoon. ‘Snapt u?’ Ze ging verder en vertelde van de opengevallen bijbel. ‘En daar stond zulke onzin in…’

‘Wat dan?’

Ook dit vertelde Joëlle eerlijk. De man herkende het stukje. ‘Nee, zo moet je dat niet opvatten. Dat is niet de bedoeling en het is geschreven in andere tijden hè? Zoiets gaat niet over jou…’

‘Maar ik heb wel met al die jongens die dingen gedaan en ik heb gewoon echt de hele dag zin in seksdingen. Denkt u dat het iets duivels is?’

Het bleef even stil. ‘Dat denk ik niet. Zo’n prachtig meisje als jij. Je bent een prefect geschapen vrouwwezen en… Je hebt alleen wel erg veel vleselijke behoeften, Joëlle.’

‘Vindt u dat ook?’

‘Ja, we kunnen het niet ontkennen.’

Het viel even stil aan beide kanten.

‘Maar hoe ben je dan tot rust gekomen? Als je zo opgewonden was, hoe heb je jezelf tot bedaren weten te brengen? Heeft de bijbel je toch geholpen?’

‘Niet echt…,’ zei Joëlle aarzelend. Ze dacht terug aan het heilige kruis en hoe die haar had geholpen en twijfelde. Moest ze dat nu echt aan hem vertellen? Weer keek ze even opzij naar het kleine prentje. Een paar geile schokjes trokken door haar kutje en ze voelde haar baarmoeder samentrekken. O, wat verlangde ze nu naar een heilig kruis.

‘Je weet dat je alles kunt vertellen? Ik heb geheimhoudingsplicht, dus…’

En toen vertelde Joëlle alsnog eerlijk hoe ze gisterenavond op bed het houten kruis tussen haar benen in haar neukgaatje had laten glijden. In en uit, diep en nog dieper… ‘Ik kwam zo lekker klaar…’

Het bleef even stil. Toen hoorde ze wat gekreun. Ze keek op. ‘Meneer… Gaat het?’

‘Ahhh, hmmm…,’ klonk het weer.

Shit, dacht Joëlle. Zou hij zo geschokt zijn dan hij onwel is geworden, of een hartaanval… of… erger?

Ze schrok zo erg van die gedachten, dat ze opsprong en het biechthokje verliet, en naar het andere deurtje keek. ‘Meneer?’ vroeg ze opnieuw. In een opwelling pakte ze de deurknop van het andere deurtje en trok die open.

Daar zat meneer de priester of dominee of wat hij ook was.

Hij zat onderuitgezakt, met zijn broek open en zijn hand had iets vast. Een penis. En wat voor eentje! Het was een enorme stijve pik. En lekker. De man probeerde het nog te bedekken en stamelde van alles.

Joëlle schoot in de lach. ‘Omg, u heeft echt een grote lul!’

De man leek in paniek. ‘Sorry, sorry, ik…’ Hij draaide wat weg en probeerde te redden wat er te redden viel. ‘Alsjeblieft, vertel dit niet door en…’

Maar dat was Joëlle helemaal niet van plan.

Ze schoven een kerkbank in en zaten stilletjes naast elkaar. Hij had eerlijk toegegeven dat hij de vorige keer al behoorlijk opgewonden van haar en haar verhaal was geworden.

‘Echt?’ had Joëlle gereageerd, ze kon het niet geloven. Ze moest er wel om lachen.

‘Dus je bent niet boos?’

‘Wie? Ik? Nee hoor,’ lachte Joëlle, natuurlijk niet. Ik moest wel lachen, hoe u daar zat met uw piemel. Uw heilige kruis…’

Ze lachten nu weer. Samen.

‘Dat kan je beter echt voor je houden meisje.’

‘U ook al die dingen over mij,’ zei Joëlle gelijk, bijna smekend.

‘Dat zit wel goed meisje.’

‘En nu?’ vroeg Joëlle. ‘Dus u kunt me niet helpen?’

‘Je had toch een vriend, die Jelle?’

‘Nee, alsjeblieft, hij is een sukkel. Hij kwam supersnel klaar en deed niks bij mij. En zijn pik was klein.’

De man lachte. ‘En je kent niemand met een grotere?’

‘Nee,’ zei Joëlle. ‘Nou… toch wel. U!’

De man keek verrast op. ‘Ik? Nee…, nee, dat kan echt niet.’

‘Het zou toch kunnen? U bent hier ook maar alleen.’

De man schudde bedenkelijk zijn hoofd. ‘Is je verlangen zo sterk?’

Joëlle dacht even na. ‘Eigenlijk wel. Ik verlang er enorm naar. Ik denk elke dag aan seks, van ‘s ochtends als ik opsta tot ‘s avonds als ik weer ga slapen.’

‘Dat is eerlijk. Maar hoe zou ik je kunnen helpen?’

‘Nou… U heeft een lekkere, dat zag ik net zelf. En u heeft dat ene, geheimhoudingsplicht en… Ik vetrouw u.’

De man glimlachte maar was nog niet overtuigd. Beter gezegd: wel overtuigd maar hij worstelde met zijn ambt.

‘Geef nou maar toe, u had net een stijve… Door mij. Toch?’

De man knikte eerbiedig.

‘Misschien als u een keer… met mij…, dat ik dan een keer voldoende heb ofzo?’

De man betwijfelde of het zo werkte.

Ze stak haar hand uit en voelde schaamteloos over zijn broek. De man deed niks om haar te stoppen.

‘Ziet u wel, hij is nog steeds hard.’ Ze giechelde.

De man kreunde en liet haar doorvoelen.

‘U ben geil hè? Geef maar toe…’

‘Maar het gaat niet gebeuren. Ik moet hier blijven en we kunnen niet zomaar midden in de kerk…’

‘We kunnen daar…,’ gebaarde Joëlle.

‘Waar?’ De man keek om. ‘In het biechthokje? Maar Joëlle toch! Wil je dat echt?’

Joëlle knikte opgetogen. ‘Daar droom ik mijn hele leven al van.’

‘Serieus?’

Ze knikte en stond op. ‘Kom.’ Joëlle pakte zijn hand en samen liepen ze naar het biechthokje.

De man was als was in haar handen. Hij ging op zijn vertrouwde plekje zitten en Joëlle knielde voor hem, maakte zijn broek open en haalde zijn pik tevoorschijn. Stijf.

‘Wat is hij groot ‘ zei ze verwonderd en eerbiedig, terwijl ze haar handen erom heen vouwde. De man prevelde een dankgebedje en sloot kreunend zijn ogen. Joëlle liet nu haar vingers langs de grote aders glijden. Ze aaide en streelde hem van balzakken tot eikelknop en terug. Ze trok hem even nog een stukje harder en boog toen voorover, sloot haar lippen om zijn eikel en sabbelde wat, zoog en liet de penis haar mond in glijden, de eikel raakte haar verhemelte en haar tong kronkelde haar speels omheen. Ze begon er nu serieus werk van te maken, ze had dit nog nooit gedaan, maar dacht dat ze het wel kon. Ze volgde haar instinct. Vol overgave bewerkte ze de volledige lengte van zijn lul met haar lippen, tong en mond. Vanuit haar creatieve, ondeugende geest, wist ze een complete trukendoos tevoorschijn te toveren. Joëlle likte gulzig, zoog gretig en nam de pik veelvuldig en lang in haar mond, waarbij ze haar hoofd ritmisch verwennend heen en weer bewoog. De man kreunde van genot en onderging het, zijn hand op haar hoofd meebewegend alsof hij haar zegen gaf. Hij hield het niet lang voor. Ruim binnen de tien minuten had het meisje het voor elkaar en kon de man niet anders dan zijn zaad lozen in een heidense oerknal van intens genot. Joëlle ontving het warme sperma met genoegen en slokte het naar binnen alsof het een heilige hostie of avondmaalwijn was.

Met ene brede glimlach, trots op haar prestatie, stond ze op en nam de welverdiende complimenten in ontvangst.

‘Ach meisje, dat was lekker.’

‘Graag gedaan hoor,’ lachte ze terug.

‘Maar nu jij,’ zei hij, terwijl hij nog nauwelijks was bijgekomen.

Ze was benieuwd wat hij daarmee bedoelde. Maar dat werd al vrij snel duidelijk. De oudere man begon haar broeksknoopjes en rits open te maken en dirigeerde haar broek omlaag, daarna haar onderbroek. Ze giechelde, helemaal toen hij haar vertelde te gaan zitten met haar benen wijd. Ze deed het gewillig en offerde haar lichaam als als een waar mak lammetje. De man keek goedkeurend naar haar geschoren vulva, knielde dankbaar op zijn oude krakende knieën voor haar geopende, sacrale tempel neer en met een diepe buiging bracht hij zijn hoofd naar de duivelse verleidingen die tussen haar benen tentoongespreid waren. Dit was nieuw voor beiden. Nooit eerder had Joëlle haar spleet zo geopend voor een mannentong, als een slang glibberde het ding over haar verboden vrucht en verwende haar sappige spleet van voor naar achter en terug. De man bleek kennis van goed en kwaad te bezitten, want hij wist exact haar vleselijke genotsplekjes te vinden en te beroeren. Het zondige meisje kronkelde onder zijn mond en klauwde haar handen rond op zoek naar vastigheid, ze trappelde vanuit een ongekend verlies van lichaamscontrole met haar benen en kreunde onheilspellend mateloos. Haar vagina vloeide over en trok samen, ontspande zich en trok weer samen van intens befwerk. De man zoog haar godinnen nectar als fijnproever op en dronk haar sapjes met groot genoegen. Zijn handen vonden hun weg onder haar kleding, over haar naakte huid naar haar borstjes, die klaarhingen om beroerd en verwend te worden. Door mannenhanden, door hem. Hem.

En hij likte en sabbelde maar door, haar plagend met zijn tongenwerk. Ze brandde alsof er een lucifer in haar ontstoken was en schokte kreunend naar haar welverdiende orgasme.

Met een natte mond en kin keek hij op, kneedde haar borsten nog even door en zag het meisje klaarkomen, naschokken en bijkomen. Ze waren beiden oververhit en bloedgeil.

‘Dit was mijn lekkerste orgasme ooit…’

‘En het beste komt nog,’ sprak de man.

Joëlle keek hem ondeugend aan. ‘Echt vader?’

Hij knikte en sommeerde haar te gaan staan. Hij begon haar te ontdoen van haar kleding tot ze in haar Eva’skostuum voor hem stond. Hij kleedde zich ook uit en als een Adam en Eva waanden ze zich in de zalige tuinen van plezier, in een hof van genot.

‘Draai je maar eens lekker om, ondeugende zondares…’

Joëlle giechelde en draaide zich maar wat graag om. Ze boog uit zichzelf al voorover en voelde zijn opgerichte geslacht al tegen haar billetjes tikken. Ze zette haar benen uit elkaar en keek over haar schouder. ‘Gaat u me neuken vader?’

‘Ja meisje,’ en toen reikte hij voorover en pakte met één haar hand een borst en speelde er lekker mee, terwijl zijn andere hand zijn stijf opgerichte geslacht begeleidde naar haar natte liefdesgrot. De eikel vond zijn natuurlijke weg en drukte zich opdringerig haar vagina in. Joëlle kreunde en bewoog haar bekken wat mee. Ze kreunden, bewogen, herpositioneerden zich en geholpen door de geile hardheid van hem en de natte opwinding van haar gleed de penis wel erg gemakkelijk helemaal haar onderlichaam in.

De man liet er geen gras over groeien en penetreerde haar met harde stoten. Steeds maar weer, keer op keer. De handelingen der geestesvader gingen zonder enig woord, zonder preek, zonder uitleg. Krachtige stoten van zijn bekken deden het meisje snakken naar adem en het biechthokje kraken. Maar de man en het meisje waren onstilbaar in hun lust, als bezeten door de zinneGod…

En tot het zingen bleef hij, bij wijzen van spreken, in haar kerk. Hij schoot al het zaad wat hij in zich had tot diep haar baarmoeder in en stootte tot de laatste druppel fanatiek en onverbiddelijk in het jonge meisje, die alles kreunend onderging.

Wat was dat lekker…

De twee trokken stilletjes hun kleren weer aan.

‘Dit moeten we vaker doen,’ zei de man behoorlijk enthousiast.

‘Ik wil dat wel,’ zei Joëlle opgetogen.

‘Dat ik dit nog mag meemaken… Zo’n lekker jong, fris meisje als jij. Het is echt een wonder.’

Ze giechelde. ‘Als ik maar niet zwanger wordt,’ zei Joëlle daarna wat bezorgder.

‘Vast niet. Niet van mij denk ik. En anders… wordt het vast een Zoon…’