Tour De France - 12B

Let op: Dit is een vervolg op " Tour de France 12a (Etappe 10) - Papen-Lauden”, onderdeel van een verhalen reeks, waarvan ieder verhaal ook los kan worden gelezen.

Eerst even: Het is lang geleden dat ik hier gepubliceerd heb. Dat komt door een nogal onverwacht snuffelstage in Google ’s hoofkantoor (‘Googleplex’) in de stad ‘Mountain View’, Californië. Een onverwachte en unieke kans. Maar daarover later meer op deze site, want ik heb ervaren dat die Amerikanen echt niet zo vroom en deugdzaam zijn als die preutse, schijnheiligen voordoen…

Inleiding: De Tour de France was natuurlijk ook dit jaar weer in het nieuws. Het doet me iedere keer weer me terugdenken aan mijn eigen Tour in 2021. Ik had herkansingen voor mijn HAVO-4 examens want die verliepen vanwege de coronapandemie anders. Dat betekende ook dat ik niet meteen mee op reis kon naar "onze" naturistencamping in Zuid-Frankrijk, waar we altijd naartoe gaan (pa, ma, broer en zusje). Dus moet ik ze nareizen met de trein. Of in ieder geval..., dat zou ik moeten….

Het is donderdag, 12 augustus 2021. Ik zit in mijn tiende etappe en ben te gast bij de Borborieten, een nogal extreme, Christelijke abdijgemeenschap die gehuisvest zijn in het ‘Palais des Papes’, in Avignon. ik word wakker, in mijn cel (sobere slaapkamer van een monnik), na een onrustige nacht. Want, nadat ik mijn kleine olielampje had uitgedraaid kreeg ik het keer op keer koud omdat mijn enige flinterdunne laken steeds weer weggeslagen was en ik meende gezichten te zien, gehuld in zwarte kappen, die mijn s ’nachts heel vaak rechtopstaande lul, bij kaarslicht bekeken terwijl ze zacht prevelend, in het Latijns met elkaar spraken zoals ‘God is groot’, ‘Looft de Heer’, ‘ Deo gratias’ en ‘Laus Deo’, waarvan ik weet uit mijn kerkdienaartijd dat het allemaal Gods Lofprijzingen zijn.

Maar God, ik denk dat het een uur of zeven is en ik heb honger. Ik sta op met mijn enorme ODOL, het ding zwaait onbehouwen heen en weer bij iedere stap. Als vanzelf begin ik me af te trekken, mijn dagelijkse ochtend routine. Ik loop naar de houten deur, maar die is op slot. Ik draai me dan maar om, loop richting de granieten bak, wasbak. Ik sta erin, trek me af, wil het ding klein, slap hebben voordat ik me ga wassen. Ik pers net mijn ballen diep omlaag met mijn andere hand als er aan de deur gerommeld wordt. Dieter stapt binnen. Hij kijkt er niet eens van op mij bezig te zien, loopt door en zet een houten plank met ontbijt op het bed en gaat erlangs zitten. Ik stap uit de wasbak en met zwiepende pik ga ik aan de andere kant van de ontbijtplank op het bed zitten. Ik grijp het brood met kaas en begin te eten, nadat ik een flinke zip van de thee genomen heb. Als ik mijn benen iets spreid, schuiven mijn ballen op het matras en zakt mijn tweekeurige lul schuin naar rechts. De wit/rode eikel en top bovenop de lange, zongebruinde wortel. Het ding is nog steeds kneiterhard en glinsterende druppels lopen eruit. Dieter pakt niets, schraap zijn keel en begint. ‘Goedemorgen Daen, ik moet wat met je bespreken’.

Hij klinkt heel serieus, what’s up? ‘Alex en ik’, gaat hij verder, ‘hebben van de abt gehoord dat ze de Bisschop zelf hebben uitgenodigd om jou te laten schouwen, ze willen zo bij hem bewijzen dat hun mores en leer op waarheid is gebaseerd. Ze willen dus het maximale uit je trekken en daarom hebben ze hun gereedschap, om jou te motiveren, aangepast. Alexander en ik hebben gezien hoe hun houten batjes en crucifixen vervangen zijn voor naar ons idee, het zwaarste wat ingezet kan worden; Kattenstaarten! Weet je, dat zijn van die korte zwepen waar vanuit het handvat negen koorden steken met geknoopte strikken aan de uiteinden. En daarbovenop, ook nog een klein steentje, wat zich dan dus ongenadig diep in je huid graaft, je vlees losscheurt. We zijn dus de hele nacht erg ongerust geweest en hebben een list bedacht om het gebruik van die dingen te voorkomen. We hebben de abt van ochtend vroeg verteld over jou self suck- en fuck-talent. Die stomverbaasde dwaas was enorm van onder de indruk, want volgens hun leer betekend dat, dat jij jezelf kunt dwingen tot een superkorte hersteltijd na een orgasme (het feest van de Duivel) en in no-time weer op je hoogste plateau van opwinding zit, dus weer heel dicht bij God bent. Enfin, de abt geeft je de kans om dat te doen en zo nog meer indruk te maken bij de Bisschop en zijn hulpjes, de vicarissen..., tenminste…, als het je lukt… want anders…, tja anders zetten ze de kattenstaart-methodiek in…, en dat willen we echt niet!’.

En daar zit ik. Weinig keus dus. Ik eet zwijgend mijn ontbijt op. Dieter heeft mijn cel al lang verlaten als ik opsta en me ga wassen door koud water uit de grote waterkruik te lepelen, in de granieten wasbak staand. Dieter komt terug terwijl ik bezig ben mijn lijf in the zepen met zo’n donkerblauwe lavendel zeep uit de Provence. Hij kijkt tevreden toe, glimlacht geil en gaat op de rand van het lage houten bed zitten toekijken. Ik ga gewoon door. Als ik als laatste mijn nog steeds kneiterharde lul en kloppende ballen inzeep, trekt ik me af, ten slotte moet die ODOL een keer weg. Ik doe er lang over, maar nadat ik spuitend klaargekomen ben spoel ik me af en stap uit de bak, droog me met een klein handdoekje. Dieter heeft iets op het bed gelegd wat op kleding lijkt. Hij reikt het me aan, terwijl het uiteen valt. O-ja…, ik herken het, het is zo’n kort, wit-satijnen koorgewaad met transparante, kanten stukken. En…, het is enkel dat en geen lange toog, wat je eronder draagt. Nou-ja…. Als ik het over mijn hoofd omlaag trek valt het tot maar net onder mijn heupen…, laat dus een deel van mijn slappe pik en bollende onderkant van mijn ballen gewoon nog zien. Die geilerds!

Dieter verteld me dat de Bisschop en zijn gevolg zijn geland (privaat vliegtuigje) en de schouw over twintig minuten, met de Sext (12 uur) zal beginnen. Maar zo lang duurde het niet. Mijn deur wordt zonder kloppen opgeduwd en de twee zelfde monniken die me al eerder begeleidde, stapten binnen. Deze keer geen kettingen of zo bij zich maar veel vriendelijker. Ik sta als vanzelf op, net als Dieter. Ze bekijken me met een enorme, geile glimlach waarna een de deur voor me openhoud. Zijn collega gaat voorop, ik volg, dan Dieter en de ander monnik sluit af. Het paleis is toegankelijk voor toeristen, dus er hangen overal bordjes maar vanwege de corona-maatregelen is alles verlaten. Het bordje zegt ‘Palais des Pape, Grand Tinel’. Het is een enorme lange zaal, volledig aangekleed met fresco’s, fakkels, kaarsen. Het hoge gewelf met grote gotische ramen, die voor veel licht zorgen want ze zijn niet van glas en lood, maar helder. Ik voel de warmte van de zon direct als we verder lopen naar een verhoogd podium, 50 cm hoog (?) met daarop een grote, vierkante doos, kist. Alleen ik moet erop klimmen en wordt daarbij bekeken door de hele Borborieten-congregatie van zo’n 12 monniken. Ze zijn allemaal in vol ornaat en zitten in een halve cirkel waar in het midden een hoger podium is met twee grote stoelen. In een zit de abt die me goedkeurend toeknikt. Iedereen zwijgt, het is doodstil, alleen stadsgeluiden klinken zacht op de achtergrond. Dan slaat een hele serie klokken, het is precies twaalf uur als een deur, helemaal aan de andere kant van de zaal opengaat. Een plechtig figuur komt binnen, vergezeld door nog vier andere, eigenlijk niet minder uitbundig gekleed. De Vaticaanse afvaardiging.

Dieter neemt [plaats in een van de vele erkers bij zo’n raam, maar Alexander komt naar voor en gaat in kleermakerszit tussen mij en het podium zitten. Ik besef dat hij het e.e.a. gaat vertalen, want de abt en Bisschop spreken enkel Italiaans met elkaar. Na veel zinnen, waarschijnlijk welkomstwoorden of zo, kijkt Alexander me aan, ‘Rechtop gaan staan Daen en heel langzaam ronddraaien. Voetje voor voetje’. Het lijkt wel of ze nu pas zien wat er al lang te zien is. Het veel te korte gewaad en met het zonlicht achter me, waarschijnlijk helemaal doorzichtig. Ik hoor fluisterend gelispel, bewonderend en verbazend. Alexander lacht, de geile sfeer zit erin bij de broeders! ‘Goed zo jochie’, beaamd hij zachtjes, ‘laat die oude geilaards maar eens zien wat voor groot talent je hebt!’. Na twee rondjes beveelt Alexander, ‘Nu zachtjes dat ding over je hoofd uittrekken’. En dus ga ik verder met mijn striptease en trek het ding langzaam uit terwijl ik rond blijf draaien en overdrijf het door al mijn spieren hard in te spannen. Het geroezemoes neemt metten toe. Pas als ik stil sta spreekt de abt weer met de Bisschop die lijkt te hijgen. Alexander vertaald niets, behalve dan, ‘maak je lul stijf…, nu!’. En dus pak ik me beet zoals ik dat het liefste doe, met mijn linker mijn balzak diep omlaag persend en met mijn rechter mijn lul bewerkend, helemaal de diepe rand, net achter mijn eikel. Ik schaam me nergens voor, en mijn pik laat me niet in de steek. Terwijl ik bezig ben zie ik het viertal hulpjes van de Bisschop naar mijn podium komen. Dichterbij en dichterbij. Ze klimmen er niet op, maar staan voor me met hun tenen tegen de rand, bekijken me zwijgend maar duidelijk naar lucht happend, met open monden. Geil als ik ben kijk ik ze geil, recht in hun ogen, laat ze stuk voor stuk merken dat ik sterker ben. Dieter klapt tweemaal fel in zijn handen om me uit mijn focus, trance te halen. ‘Ze willen de schouw starten, zien of jou exorcisme (duivelsuitdrijving) werkt dus masturberen en edgen tot het randje, OK?’. Dat is geen vraag, dus omdat ik sta, begin ik mijn staande selfsuck.

Selfsucken of selffucken kan lang niet iedere man. Je moet het lichaam ervoor hebben, maar ook de lenigheid en uithoudingsvermogen en dat heb ik onder andere geleerd tijdens mijn yogalessen, jaren geleden op mijn 14e, waar ik naar toe gestuurd werd door mijn lifestyle-coach (seksuologe). En het leuke daarbij is, je kan 24/7 gepijpt worden! En omdat ik al sta, begin ik in deze positie. Ik buig met mijn billen wat naar achter, diep naar voor. Mijn stijve lul staat zo-wie-zo altijd al kaarsrecht tegen mijn lijf geperst, dus duw ik mijn paal bij de wortel wat naar voor, zo mijn mond in. Dan slurp ik werkelijk, hard klinkend, mijn lul naar binnen zonder hem nog verder omhoog te persen of zo. En als de eikel tegen mijn huig geperst zit, laat ik alles los en druk mijn handen achter, tegen mijn heupen. Heerlijk. Om mijn pik nog dieper in mijn mond te krijgen, te deepthroaten, ontspan ik mijn knieën en dan plop, schiet mijn dikke langs mijn huig, in mijn keel. Er is me verteld dat je mijn eikel dan werkelijk als een knot, door mijn nek ziet glijden. Dan zuigen, zachtjes bijten als een tierelier! En telkens als ik een orgasme voel opkomen, hoog vanuit mijn benen naar mijn ballen. Stoppen en diep ademhalen. Want de ademhaling controleren is hoofdzaak om het lang vol te houden, vooral niet meteen klaar te komen.

Geen idee hoe lang ik zo bezig ben, maar ik zie al wel allerlei benen langs mijn podiumrand staan. Ik kan niet opkijken, maar het zijn er veel. Ik doe echt mijn best maar het onvermijdelijke komt eraan, hoe dan ook. Ik kreun, hoest, boer en laat een luide, stinkende scheet terwijl ik golf na golf klaarkom. Ik geniet maar denk dan ook aan waar Dieter me voor gewaarschuwd heeft, de kattenstaarten om deze overwinning, dit feest van de Duivel te verpesten. Ik buig al niet meer naar diep voor, maar hou mijn kloppende, spermaspuitende lul omhoog zodat de lange draden sperma tegen mijn eigen lijf sprietsen. Het is ook tegen ieder dierlijk instinct om nu toch door te gaan met masturberen terwijl mijn hele lijf schreeuw met rust gelaten te worden, bij te komen. Voor degenen die onbekend zijn met dit kan zit zogenaamde ‘post orgasm torture’ beelden oproepen van een man die wordt gemarteld nadat hij is klaargekomen. Maar ik hoor bij een kleine groep mannen die dat juist lekker vind. Na mijn orgasme zijn mijn eikel, pik en ballen supergevoelig. Het kneden, masseren daarvan, direct na een orgasme is erg heftig. Daarbij maak je onwillekeurige, spastische bewegingen, net als bij kietelen. Ik kan het niet helpen, ik kronkelt ongecontroleerd tot zelfs schokken en stuiptrekkingen. De monniken vinden dat schitterend om te zien, het is duidelijk, ik vecht met de Duivel. Vaak ben ik vastgebonden, maar nu sta ik voor ze en dat lukt gewoonweg niet. Ik zak schuddend en bevend op de grond terwijl ik mezelf blijf ‘pijnigen’. Zo blijft mijn pik nagenoeg helemaal stijf terwijl normaal al het bloed er snel uit verdwijnt. Dus, hoe sneller je begint, hoe harder hij blijft maar ook, hoe gevoeliger het is. Het sperma gebruik ik als glijmiddel, tussen mijn handpalmen, vingers en nagels. Heeerlijk!

Tot grote verbazing van hen, hou ik me stijf, klaar voor de volgende edging, wat Alexander me ook beveelt. ‘Ze willen meer Daen, meer’. Omdat ik nu op de grond zak ga ik verder in zittende positie, met mijn kont op de grote vierkante doos, kist, midden op het podium. Ik spreid mijn knieën wijd uiteen en buig diep voorover. Met mijn handen pakt ik mijn benen achterlangs beet en trek ze dus niet allen uiteen, maar trek mijn eigen lijf er diep naartoe. Mijn weer rechtopstaande pik steekt als vanzelf in mijn openstaande, dan zuigende mond en ik begin me opnieuw te pijpen, luid slurpend, zuchtend, hijgend en kreunend. Ongemaakt, gewoon primitief, dierlijk. Dit is een veel makkelijker standje, werkt perfect en ik hou het langer vol als mijn eerste sessie. Nog steeds geen idee hoe lang, maar lang. Nu kan ik wel wat beter rondkijken, in plaats van alleen benen zie ik nu ook de rompen van de toeschouwers en valt me direct op hoeveel er met hun handen door hun kruis staan te wrijven. Zouden ze voelen wat ik nu voel? Nu stuiteren ook mijn ballen tegen en langs de houten kist, krijgen zo extra bewerking, helemaal als ik de hele zak met mijn volle hand, onder mijn bovenbeen door gestoken, stevig beet pak en diep omlaag pers. Daarbij dan ook mijn stijve lul nog harder tegen mijn gehemelte buig. Zo bezig is er ook nu geen ontsnappen aan. Het komt als een golf over me heen. Snel, intens en zonder stoppen. Ik weet nog net op tijd mijn hoofd op te tillen, mijn pik vrij te geven aan het publiek wat nu luid kreunend toekijkt hoe er lange fluimen, fontein na fontein, sperma uit spuit wat met lange bogen naar ze toe vliegt. Dit is opnieuw het moment, ik masseer, knijp, sla met platte hand mijn ballen, pik en vooral mijn eikel. Het lukt, lukt opnieuw om enigszins hard, stijf te blijven. Opnieuw een overwinning voor God geloven ze en dus masturbeer ik happende en hijgend naar adem voor ze, terwijl ik me langzaam van de kist omlaag laat zakken, tot ik op de vloer van het podium lig. Languit achterover, mijn benen wijd uiteen gestrekt in het volle zicht van de priesters. Iedereen zien hoe ik vecht, ‘martelend’ mijn volle erectie behoud. Nu komt zelf de abt en Bisschop omlaag van hun podium en eisen de berste plekken op om dit wonder te aanschouwen. Ze staan voor me, ik zie hun gezichten goed, bestudeer iedere beweging. Ze zijn geil, verbaasd en ook hun handen schuiven op en neer door hun kruis, over hun smetteloze tenue. Het zijn schijnheilige, sadistische geilaards, dat zijn het. Maar goed, Alexander beveelt ‘meer Daen, nog een keer’. En ja, dat doe ik dus maar want ik heb ook handen gezien van monniken met zo’n gevaarlijke zweep, kattenstaart erin geklemd. Die zien er gruwelijk uit. Dus ga ik vrijwillig verder.

Ik ken nog wel een manier, ik trek dus mijn benen hoog op en buig diep naar voor. Dan kruis ik mijn hoog opgeheven benen achter mijn nek en duw zo ook mijn heupen naar mijn gezicht wat ik zo ver mogelijk erna toe beweeg. Ik ben gelukkig erg lenig, kan dit volhouden en het is geen enkel probleem om nu mijn pik bij de wortel pakkend, halverwege dus zo’n centimeter of 10 in mijn mond te persen. Deepthroat. Opnieuw. Gorgelend, kokkend, chokend mijn eikel en pik afzuigend en kauwend tot het randje, stoppen en weer door. Deze keer lang, heel lang en blijkbaar worden ze te ongeduldig om nog langer te wachten op mijn gevecht met de Duivel. Met een knik geeft de Bisschop toestemming aan een van zijn hulpjes en jezus, hij laat me een altaar kuis zien waarvan het handvat een kopie van de stijve paal van een volbloed hengst lijkt! O shit-nee…, JJAAAaaa hij doet het, hij perst het dikke, grof geribbelde ding schuin omhoog in mijn aars, wat ze al die tijd al ietwat opengerekt aanstaarde, pompend, bewegend in hetzelfde ritme al ik mezelf pijp.

Hij heeft het vaker gedaan, zeker weten. Erbarmelijk, genadeloos perst en schuift hij het ding er diep in, veel verder als dat ik dacht dat komt en plots voel en zie ik gewoon een dikke cilindervormige bolling in mijn maag omhoogkomen! Het ding tekent zich af op mijn super strak aangespannen 8pack! Maar los daarvan, een erg dikke ribbel krast heen en weer langs mijn P-spot, vermorzeld mijn prostaat! En dat is niet vol te houden. Gewoon niet. Hoe goed ik dan ook mag zijn in edgen…, deze sadistische actie slaat alles. Al mijn stoppen slaan door en ik kom klaar zoals ik de afgelopen weken niet ben klaargekomen. O-shit, volslagen buiten zinnen, fragmenten pijn en zaligheid, alles door elkaar en terwijl knal ik plat achterover op het podium. Mijn lul hoog opgetild en met het kruis nog diep in mijn lijf ben ik niets ander als een spermaspuitend wezen, creatuur van bot en vlees, gevuld met bloed en sperma. Golf na golf spuit ik rechtstreeks naar de monniken, die wild heen en weer bewegen, hun handen opheffen en ontzet naar de abt en Bisschop kijken om vervolgens allemaal naar me toe te draaien in een wijde cirkel, bestuderen of het me nu nog steeds lukt de Duivel te overwinnen. En dat lukt me, ook deze keer.

Deze keer wel meer pijnigend dan anders, lukt het me toch enigszins om mijn geile status te houden. Met moeite en het duurde ook langer voordat ik weer masturbeerde op de manier die plezierig is. Maar dan brengt mijn half slappe pik (nog altijd 18 cm) me op een idee, ja nu is íe er klaar voor. Ik lig immer achterover, duw met mijn benen mijn heupen los van de vloer en buig tegelijkertijd mijn halfslappe pik ver omlaag. Heel ver, door ook mijn balzak ver opzij te trekken en tegelijkertijd mijn vleesstaaf strak tegen mijn onderlijf, erlangs te persen. Dan zit al snel het stalen kruis in de weg, maar het lukt me toch mijn dikke eikel erlangs af, ook in mijn aars te persen en dieper door mijn schacht aan te duwen. Ik wed dat mijn aars nog nooit zo wijd is uitgerekt, het geeft brandende pijn ware het niet dat vanuit mijn eikel, pik en ballen een veel betere, intensere sensatie opkomt. Heerlijk, alsof ik een maagd voor de eerste keer bestijg, exact dat. Door met mijn handen harder of zachter over onderlijf te wrijven, tot diep tussen mijn benen, neuk ik mezelf. Neuk mezelf klaar als ik niet op tijd stop. Start-stop, start-stop…, het edgen is weer begonnen, al heb ik geen enkel idee meer van tijd. Wel dat ze er na verloop van tijd weer te opgewonden zijn om mij nog langer mijn gang te laten gaan, dus begint het hulpje me weer te bewerken met zijn stalen altaar kruis. Hij ramt mijn lijf, mijn aars en in het bijzonder mijn P-spot die hij perfect weet te vinden en bewerken. Ik heb geen schijn van kant en kom klaar op zijn fysiek bevel. Sperma sijpelt en vloeit uit mijn aars, in lange slierten tot weer terug op de grond. De overbelasting werkt dus, plakkerig ontplof ik opnieuw en weer opnieuw in spetterend spasmes. Deze keer laat ik het me overkomen, laat het helemaal gebeuren. Geen verzet, ik ben kapot.

Ik verwacht niet anders als dat ze me nu te grazen gaan nemen met die zwepen, kattenstaarten, maar ik kan gewoonweg niet meer. Merk amper hoe Dieter en Alexander op het podium springen en me verder erop slepen, me luid schreeuwend, vloekend en zelfs schoppend beschermen tegen wat monniken die ook erop willen komen. Alles komt plots tot rust, stilte als de Bisschop zijn handen optilt. Beide hoog in de lucht en iets Latijns gilt. Geen idee wat maar alle monniken en zijn begeleiding, tot zelfs de abt zakken op hun knieën en beginnen te bidden. Dieter en Alexander tillen me op onder mijn oksels en slepen me van het podium, helemaal naar mijn cel. Door niets of niemand lastiggevallen of gestopt.

Als ik op het bad wat bijkom legt Alexander me uit dat de schouw niet alleen de hele Sext (12:00-15:00) heeft geduurd, maar ook de hele None en nu pas gestopt is, halverwege de Vespers, om 19:05! Dus 6 uur! Zes uur lang edgen en ‘vechten met de Duivel’ lacht hij, nou-ja…, wat dan ook na vijf orgasmes vandaag. Dat beïndrukte de Bisschop zo dat hij me vergeving schonk. Na gedronken te hebben helpen ze me aankleden, in de gewone kleding die ik nog heb. Om een uur of zeven strompel ik achter ze aan naar de poort waar we afgelopen nacht om een uur of twee…drie aangekomen waren. Achterin de luxe Peugeot 2005 val ik in slaap, een diepe, diepe slaap.

Wordt vervolgd door Tour de France 13 (Etappe 11) - Per opbod

(In dit waargebeurde verhaal zijn ter privacy de namen alle andere dan mijzelf, veranderd)