Te Nemen Of Te Laten - 7

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, moest ik even nadenken over waar ik was. Ik moest dus wel diep geslapen hebben. Het duurde een tijdje vooraleer mijn hersenen op gang kwamen, maar dan herinnerde ik me mijn escortopdracht en dat ik voor een hele week bij Frank was. Meteen daarna kwam het besef binnen dat we de avond voordien ongelooflijk lekkere seks hadden, waarna we ingedommeld moesten zijn. Bij nader inzien lagen we die ochtend nog steeds behoorlijk in elkaar verstrengeld, dus zo waren we waarschijnlijk in slaap gevallen. Zodra ik mijn ogen opende, zag ik gelijk dat Frank naar me keek. Toen hij merkte dat ik wakker was, verscheen er een glimlach om zijn mond.

“Goedemorgen,” zei hij. “Lekker geslapen?”

“Ook een goedemorgen,” antwoordde ik. “Ja hoor, ik heb heerlijk geslapen."”

“Mooi zo… En waar heb jij vandaag zin in?”

“Ik?” vroeg ik verbaasd. “Voor zover ik weet heb jij mij ingehuurd en dus lijkt het me niet meer dan normaal dat jij bepaalt wat we vandaag doen.”

“Mijn volgende afspraak is pas vanavond,” zei Frank. “Dan heb ik mijn jaarlijkse reünie van de afstudeerklas van mijn middelbare school.”

“Oh… Een reünie met partner dus?”

“Ja, dat was volgens mij een ideetje van een paar jaloerse partners van mijn medestudenten die de allereerste bijeenkomst organiseerden.”

“Ach zo… En dus dacht jij, als ik die knappe meid toch al geboekt heb voor het verlovingsfeest van mijn ex, dan kan ze net zo goed ook meegaan naar die klasreünie,” plaagde ik hem. “Staat er de rest van deze week nog meer op het programma misschien?”

“Zeker weten. Morgen gaan we bijvoorbeeld naar mijn club.”

“Jouw club? Wat voor club is dat?”

Frank grinnikte.

“Tess, ik zit in een club waar alleen mensen met centen toegang hebben en die in hoofdzaak samenkomen om te eten en te socializen. Het belangrijkste is er te zijn én gezien worden. Of je ergens goed in bent of niet maakt niet eens zoveel uit. Er gewoon zijn is genoeg. Eigenlijk is dat mijn ding helemaal niet, maar in mijn positie kan ik daar soms helaas niet onderuit. Af en toe moet ik er gewoon zijn om contacten te leggen en te onderhouden.”

“Daar heb je mij toch niet voor nodig,” merkte ik op.

“Oh jawel, maar dat leg ik je later wel uit. Laat het ons eerst maar eens over de reünie van vanavond hebben, oké?”

“Oké, chief!” zei ik. Met mijn gestrekte hand tikte ik daarbij tegen de zijkant van mijn hoofd, als was het een soort van militaire groet.

Frank grijnsde, waarna ik hem zei dat hij me maar alles moest vertellen wat ik voor die avond hoorde te weten.

“Ik ben altijd als single naar die reünie gegaan,” stak hij van wal. “Vrijwel altijd lag voor mij de focus op mijn werk, waardoor ik nooit echt tijd had voor een relatie. Hermina was een uitzondering, maar zelfs met haar lukte het niet omdat zij liever haar eigen ding deed dan uitgaan met mij. Daarom denken mijn oud-klasgenoten dat ik geen geluk vond in de liefde en niet goed in de markt lig bij vrouwen. Achter mijn rug fluisteren sommigen zelfs dat ik voor de mannen zou zijn.”

“Jij een homo?” vroeg ik verbaasd. “Ja zeg, ieder zijn geaardheid, als je het mij vraagt. Iedereen kan en moet zichzelf kunnen zijn wat mij betreft, maar jij bent te goed in bed om je niet tot vrouwen aangetrokken te voelen. Dat weet ik inmiddels wel zeker!”

“Nou… Er lopen niet zo heel veel vrouwen rond die je dat zullen bevestigen hoor!” grijnsde Frank, met een gezicht waar de ondeugendheid zowat vanaf spatte.

De onderliggende boodschap in zijn woorden toverde ook een grijns op mijn gezicht, maar dan kwam ik alsnog vanzelf uit bij mijn volgende vraag.

"Nu wil jij jouw oud-klasgenoten uiteraard bewijzen dat je helemaal geen probleem hebt met vrouwen. Ja toch?” vroeg ik.

“Precies.”

“Dit zou best wel eens leuk kunnen worden,” redeneerde ik luidop. “Alhoewel, weet echt niemand van jouw vroegere klasgenoten hoe jij écht in het leven staat?”

“Oh jawel. De paar vrienden die ik destijds op school had zijn nog vrienden waar ik altijd op kan rekenen, maar zij houden hun mond tegen de rest.”

“Laat me raden,” zei ik. “Het zijn die paar vrienden die het voor jou de moeite waard maken om jaarlijks toch naar de reünie te gaan.”

““Inderdaad, al zal er vandaag door omstandigheden geen van hen aanwezig zijn… Maar Tess… Er is nog iets wat je moet weten,” zei Frank, plots een tikkeltje verlegen kijkend. “Veruit de meesten van mijn klasgenoten van toen weten niet dat ik rijk ben. Ze denken dat ik een sukkel ben die niet al teveel bereikt heeft in het leven.”

“En daarom wil jij vanavond pronken met je rijkdom?”

“Nee! Integendeel… Ik wil ze in hun waan laten en net doen alsof ik zo goed als niets bezit.”

“Dan moeten we vandaag absoluut gaan winkelen, Frank.”

“Hoe bedoel je?”

“Ja zeg, snap je dat dan niet?” vroeg ik, met gespeelde verontwaardiging. “Alle kleding die jij hier voor mij liet aanrukken oogt veel te duur voor het liefje van een man die wil laten uitschijnen dat hij zo goed als aan de grond zit. Daarnaast is jouw collectie dure maatpakken ook niet echt iets wat mensen zal overtuigen dat jij zo goed als niets bezit. Als jij jouw oud-klasgenoten wil overtuigen, dan zullen we moeten gaan shoppen, Frank.”

“Als jij het zegt…” glimlachte hij flauwtjes.

“Ja… We weten dus al wat we vandaag gaan doen,” concludeerde ik.

“Is goed,” zei Frank, “maar eerst douchen en daarna lekker ontbijten.”

---

Hoewel Frank duidelijk niet gewoon was om iets voor zichzelf te kopen, verliep het winkelen heel ontspannen. Als kenner van de stad nam hij me mee naar de Schildergasse, misschien wel de belangrijkste winkelstraat van Keulen. Die lag op wandelafstand van het hotel en samen met de nabijgelegen Hohe Straße vormt die het centrum voor de meeste grotere internationale winkelketens en warenhuizen. Uiteindelijk was het in de overdekte Neumarkt Galerie, eveneens gelegen aan de Schildergasse, waar we een zaak vonden die net dan een uitverkoop afficheerde wegens verbouwingen. Alles wat er nog aan kleren in de rekken hing was zwaar afgeprijsd. Dat was ook logisch, want voor kledij volgens de laatste modetrends moest je in die winkel niet meer zijn.

Op mijn aanraden kocht Frank een grijsruiten confectiepak, wat er niet alleen goedkoop uitzag, maar het ook was. Eigenlijk was het een half maatje te klein, de snit was heel gewoontjes en de stof ronduit van een mindere kwaliteit. Frank zag er in dat kostuum uit alsof hij zich netjes wilde kleden, maar niet genoeg geld had om dat te kunnen betalen. Hij zag er best een beetje sjofel uit in dat pak, maar al bij al liet Frank zich toch vrij makkelijk door mij overtuigen dat het gewoonweg perfect was voor het doel wat hij die avond voor ogen had.

Voor mezelf was er in die winkel niets geschikt te vinden, maar in een boetiek een beetje verderop gelukkig wel. Ik kocht een korte spijkerbroek die mijn billen nauwelijks bedekte. Het is te zeggen, eigenlijk kocht Frank die, want hij stond erop dat hij zou betalen.

Het bijzondere aan die broek was dat er zowel voor als achteraan aan beide kanten een relatief grote, horizontale scheur zat. Hierdoor zakte de onderkant van de stof wat omlaag, waardoor vooraan mijn dijen en van achter een niet eens zo discrete glimp van mijn billen te zien was. De broek was zodanig ontworpen dat je wel kon raden waar mijn kruis zat, maar je kon het niet zien. Het was een stiekem spel met de verbeelding van al wie er naar keek. De broek was eigenlijk belachelijk duur, maar straalde dat absoluut niet uit. Verder koos ik een goedkoop shirt en een paar simpele, witte sneakers. Frank humde goedkeurend toen ik in mijn compleet nieuwe outfit uit het pashokje kwam. Hij zei dat het geheel me heel erg sexy stond en eerlijk gezegd had ik zelf ook die indruk.

Na het shoppen wandelden we een tijdje door de smallere straatjes van de oude binnenstad. Tussendoor pikten we een terrasje mee en nadien kozen we voor een restaurant waar we in openlucht konden eten. Het was al een eind na de middag toen Frank me meenam op een Rijncruise van anderhalf uur. Het was een geweldige manier om te relaxen en tegelijkertijd vanaf de Rijn te genieten van het prachtig uitzicht over de stad. De majestueuze Dom was vanop het water nog zoveel mooier en imposanter dan toen we er eerder langs wandelden.

Frank was de perfecte gids en vertelde honderduit over alles wat we onderweg zagen. Het was een uur lang echt chillen en genieten.

Ergens tijdens dat uur bekroop me het besef dat het leven van een escorte ook zijn mooie kanten kon hebben. Frank was absoluut leuk gezelschap. Alweer liet hij me op geen enkel moment voelen dat hij me voor wat dan ook betaalde en dat voelde heel fijn. Nog fijner werd dat gevoel toen we terug naar het hotel wandelden en hij zijn arm rond mijn schouder legde.

“Alvast een beetje oefenen voor vanavond,” zei hij toen ik naar hem opkeek.

“In dat geval doe ik mee,” antwoordde ik, hem een knipoog toesturend. Ik plooide mijn arm rond zijn middel en liet mijn hand op zijn heup rusten. Vanaf dan moet het er voor al wie ons toevallig gadesloeg uitgezien hebben alsof we een verliefd koppel waren.

Terug in de hotelsuite maakten we ons in de badkamer klaar voor de reünie. We douchten om de beurt en hoewel het geruststellend aanvoelde dat we ons geen van beiden schaamden om naakt in dezelfde ruimte te vertoeven, dan nog had het wat mij betreft gerust ietsje meer mogen zijn. Frank raakte me echter op geen moment aan, al zag ik zijn blik wel meermaals over mijn lichaam dwalen. Zelf gaf ik mijn ogen ook stiekem de kost. Deze keer was het echter niet zijn voorkant die het merendeel van mijn aandacht kreeg. Wel zijn achterkant, want goeie genade, wat had Frank Beckers een lekker kontje!

Frank was eerder klaar dan ik, maar uiteindelijk zag ook ik er perfect uit voor zijn middelbare school reünie. Hij vertelde me dat het eigenlijk een casual gebeuren zou zijn. De reünie vond niet plaats in een chique restaurant, maar in de tuin van een van de medeorganisatoren, ergens in een van de betere buitenwijken van Keulen. Deze keer zouden we niet met zijn limousine rijden maar gewoon met een taxi. Dat leek me in dit geval ook meer dan logisch.

“Ben ik niet te uitdagend gekleed?” vroeg ik stilletjes zodra we naast elkaar op de achterbank van de taxi zaten. “De mond van de chauffeur viel zowat open toen hij me liet instappen.”

“Dan ben je alvast geslaagd voor de test,” grinnikte Frank. “Dat is namelijk precies de reactie waar ik op hoopte. Ik ben reuze benieuwd hoe deze avond zal verlopen. Sommige van mijn vroegere klasgenoten waren toen al echte rokkenjagers en zijn dat nu nog steeds. Voor je er erg in hebt, zijn ze je al aan het versieren.”

“Hoe wil je dat ik me gedraag als het zover komt?” vroeg ik, ergens toch lichtelijk onzeker.

“Speel met hen!” klonk Frank overtuigend. “Ga een eind mee in hun geflirt en geef hen dan een ijskoude douche.”

Terwijl hij het zei kon ik de ondeugende verwachting in zijn ogen aflezen. Het gevoel dat hij vroeger door de anderen op school gepest was kon ik niet langer van me afzetten, maar dan nog was nu het moment gekomen dat hij zijn kwelgeesten van vroeger terug wilde pakken. Nou, Frank kon op me rekenen, want daar ging ik hem met heel veel plezier bij helpen.

We bereikten onze bestemming en nadat Frank betaalde, stapte de taxichauffeur uit om de deur voor me open te houden. Dat verbaasde mij niet echt, want ik had er gerust om willen wedden dat hij dat alleen maar deed om mij nog eens goed te kunnen bekijken. Mijn vermoeden was juist, want eigenlijk was zijn blik vooral op mijn achterwerk gericht.

Eenmaal voorbij de ingang moesten we even wachten omdat de uitnodiging van het koppel voor ons nog werd gecontroleerd. Zodra die geregistreerd waren, liep Frank tot bij de tafel waarachter de twee dames zaten die de controles uitvoerden. Eerst bleef ik nog wat op de achtergrond, maar zodra ik naast Frank kwam staan, waren de ogen van de beide dames plotseling op mij gericht. Ik zag hoe ze met ingehouden adem elkaar aankeken, waardoor ik een grijns niet kon onderdrukken.

“Ik geloof mijn ogen niet, Frank. Heb jij dit jaar iemand bij je?” vroeg de dame links uiteindelijk.

“Ja… Dit is mijn vriendin, Tess,” antwoordde hij.

De ogen van de dames flitsten van mij naar Frank en weer terug. Hun gelaatsuitdrukking maakte me duidelijk dat ze nooit hadden verwacht dat hij op een keer zo’n jonge, knappe vriendin als ik zou meebrengen naar de reünie. Ik begon te beseffen dat Frank op school niet bepaald een hartenbreker geweest moest zijn en meteen begreep ik ook waarom Frank zich verkneukelde onder de verbaasde blikken die de twee dames hem toestuurden. Hij genoot hier duidelijk met volle teugen van en dat besef deed me besluiten dat ik er vanavond alles aan ging doen om hem zoveel mogelijk te laten genieten.

Via een overdekt terras gingen we verder de tuin in. De geur van een barbecue kwam ons tegemoet, dus het feest was alleszins al zonder ons begonnen. We kwamen bij een uit drie betontreden bestaand trapje, wat naar een groot en netjes gemaaid grasveld leidde, met daarop achteraan een vrij grote partytent. Frank wilde al afdalen, maar in de gauwigheid gaf ik hem een teken om even te stoppen. Iets wat hij meteen ook deed.

Tegelijkertijd keken we om ons heen. Mijn bedoeling was niet zozeer om te zien wie er was, maar eerder om ervoor te zorgen dat iedereen ons zeker zou zien. En jawel hoor, binnen enkele seconden waren alle ogen op ons gericht. Meer motivatie om nog een stapje verder te gaan had ik niet nodig. Gelijk ging ik voor Frank staan. Met mijn rug naar de mensen op het grasveld, kon iedereen mijn bijna halfnaakte achterwerk zien, dat wist ik wel zeker. Ik ging op mijn tenen staan en kuste Frank hartstochtelijk op de mond. Daarbij boog ik mijn rechterknie een beetje, alsof ik daarmee wilde aangeven dat ik behoorlijk opgewonden was en mezelf, binnen het kader van onze intieme kus, volledig overgaf aan Frank.

Pas na een tijdje maakte ik me los van Frank en met zijn arm om mijn middel liepen we langzaam het trapje af, de tuin in. Ik genoot van alle blikken die ons volgden. Sommige vrouwen keken me jaloers aan. Sommigen probeerden dat dan weer te verbergen en nog anderen waren overduidelijk over ons aan het roddelen. De mannen daarentegen loerden zo goed als allemaal naar mij. Frank ontging dat ook niet en afgemeten aan de grijns op gezicht, vond hij het helemaal prima. De ‘spleetjes’ in mijn korte jeansbroek hadden hun effect absoluut niet gemist..!