Door: Necman
Datum: 03-12-2025 | Cijfer: 0 | Gelezen: 182
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 8
Trefwoord(en): Plas, Sperma, Verjaardag, Verkracht,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 8
Trefwoord(en): Plas, Sperma, Verjaardag, Verkracht,
Het is jouw verjaardag. 48 jaar. Jullie zitten in de woonkamer van het huis diep in het bos. Buiten is het aardedonker, alleen het gekraak van dennenbomen en het tikken van regen tegen het raam. Je vriend schenkt jullie nog een glas rode wijn in, jullie lachen om een stomme grap, de achterdeur staat op een kier omdat jullie net de vuilnis buiten hebben gezet. Geen reden om hem op slot te doen, hier komt nooit iemand.
Dan hoor je het.
Een harde, doffe klap. De achterdeur vliegt open. Geen waarschuwing, geen geluid van voetstappen. Gewoon acht schaduwen die meteen de kamer vullen. Ze bewegen als één organisme. Zwarte bivakmutsen, alleen ogen en mond zichtbaar. Ogen groot, zwart, glimmend van de coke. Monden grijnzend. Ze stinken. Een golf van zweet, oud bier, sigaretten, pis en iets metaalachtigs slaat over jullie heen. Vieze, versleten bomberjacks, groen en bruin en zwart, vol vlekken van god-weet-wat. Zwarte handschoenen. Zwarte cargobroeken. En daaronder: zware, glimmende legerkisten. Rangers. Stalen neuzen. Modder en opgedroogd bloed erop. De zolen kraken op de houten vloer.
De eerste die spreekt heeft een stem die klinkt alsof hij glasscherven eet.
“Verjaardag, hè, ouwe nichten?”
Een pistool is al tegen je slaap gedrukt voordat je kunt ademhalen. Koud metaal. Je voelt de loop trillen van zijn coke-hand. Je vriend wil opstaan, krijgt meteen een kist in zijn maag. Hij klapt dubbel, gorgelend, de lucht wordt uit hem geslagen. Twee anderen grijpen hem bij zijn haar en bij zijn nek, sleuren hem op zijn knieën.
“Op de grond. Allebei. Nu.”
Jullie liggen binnen tien seconden op de vloer. Handen op je rug. Tiewraps snijden in je polsen. Een derde gast heeft zijn telefoon al op een statief gezet, rode lampje knippert. Livestream loopt.
“Darkroom 88, boys. Twee ouwe homo’s in het bos. Adres komt zo in de chat. Deur staat open voor wie wil langskomen.”
Je ziet het scherm: 280 kijkers. Binnen een minuut 600. De chat ontploft.
De leider trekt zijn rits open. Zijn pik hangt er al half uit, dik, ongewassen, stinkend. Hij spuugt erop en ramt hem zonder waarschuwing in je mond. Je kokhalst meteen, de smaak is zout, oud zweet, pisresten. Hij grijpt je haar en trekt je hoofd naar voren tot je neus tegen zijn open gulp zit.
“Zuigen, opa. Vandaag word je 48, dus je krijgt 48 ladingen. Begin maar.”
Achter je hoor je je vriend gorgelen. Twee gasten hebben hem op zijn rug gedraaid. Een zit op zijn borst, de ander houdt een pistool tegen zijn voorhoofd terwijl hij zijn pik in je vrienden keel ramt. Je hoort natte, wanhopige geluiden. Tranen. Snot.
Een kist landt hard in je zij. De pijn schiet door je ribben. Je kreunt om de pik heen.
“Dieper, nicht. Of je krijgt er nog een.”
De kist komt weer. Nu in je nier. Je longen klappen leeg. Je probeert te schreeuwen, maar de pik blokkeert alles. De gast lacht. Hij trekt zich terug, spuugt een dikke fluim in je open mond en ramt weer naar binnen.
De chat tikt door:
– trap ze kapot
– laat ze kotsen
– brand ze
– adres drop nu
De leider kijkt naar het scherm en grijnst.
“Jullie willen adres? Hier komt-ie.”
Hij noemt jullie exacte locatie. Huisnummer. Bosweg. Zelfs de kleur van de brievenbus. Binnen een minuut staat het overal. De teller staat op 2400 kijkers.
Ze sleuren jullie naar de woonkamer. De bank wordt opzij getrapt. Jullie liggen naast elkaar op de grond, op jullie knieën, gezichten naar beneden. Een van de gasten trekt zijn legerkist omhoog en laat hem met volle kracht op je rug neerkomen. Je voelt je ruggengraat trillen. Je schreeuwt. De kist komt weer. En weer. De stalen neus snijdt in je huid.
“Likken.”
Hij duwt zijn kist in je gezicht. De zool is nat van de modder en iets plakkerigs. Je ruikt bloed. Je eigen bloed waarschijnlijk. Je tong komt naar buiten. Je likt. Zout, vies, metaal. Hij lacht en duwt harder tot je neus platgedrukt is.
Naast je gebeurt hetzelfde met je vriend. Hij huilt. Zijn gezicht is rood en gezwollen. Een gast heeft zijn pik uit zijn broek en pist recht in je vrienden open mond terwijl een ander hem vasthoudt. De straal is dik, geel, stinkend. Je vriend probeert te draaien, krijgt een vuist in zijn gezicht. Hij slikt. Moet wel.
Dan komt het eerste kotsen.
Een van de gasten heeft net een halve fles wodka achterover geslagen. Hij buigt zich over je vriend heen, opent zijn mond en braakt recht in zijn gezicht. Dikke klodders halfverteerde pizza, zure alcohol, gal. Het loopt in je vrienden ogen, neus, mond. Hij kokhalst, probeert het uit te spugen, maar een hand knijpt zijn kaken dicht.
“Slikken, opa. Alles.”
Je vriend slikt. Je hoort hem gorgelen. Tranen. Snot. Kots loopt uit zijn neus.
Jij bent volgende.
Ze trekken je hoofd achterover. Een gast heeft een sigaret opgestoken. Hij neemt een lange trek, blaast de rook in je gezicht en drukt dan de brandende peuk op je linkerbil. De geur van verbrand vlees vult de kamer. Je schreeuwt. Hij drukt harder. De peuk sist. Een tweede gast pakt een aansteker en houdt de vlam onder je ballen. Je voelt je huid blaren. Je schreeuwt tot je stem breekt.
De chat viert het.
Ze draaien je om. Je ligt op je rug. Twee gasten gaan op je borst zitten. Je voelt je ribben kraken. Een derde trekt je benen uit elkaar en ramt zonder waarschuwing zijn pik in je kont. Droog. Geen glijmiddel. Alleen zijn eigen spuug. Je scheurt. Je voelt het. Bloed. Hij neukt je alsof hij je wil doormidden breken. Elke stoot is een mokerslag.
Naast je wordt je vriend dubbel genomen. Een pik in zijn kont, een in zijn keel. Zijn ogen zijn wegdraaiend. Zijn lichaam schokt bij elke stoot.
De leider filmt het van dichtbij.
“Kijk eens, chat. Twee ouwe nichten die hun verjaardag vieren met acht ladingen tegelijk.”
De teller staat op 12.000 kijkers.
Ze beginnen met de kotsronde.
Ze dwingen jullie allebei op je knieën. Een voor een komen ze voor jullie staan. Ze rukken zichzelf af, braken in hun eigen hand en smeren het over jullie gezicht. Dikke, warme klodders. Het ruikt naar zure melk en alcohol. Ze dwingen jullie het op te likken. Van elkaars gezicht. Tongen. Jullie tongen raken elkaar, bedekt met kots en pis.
Een gast pakt een lege bierfles, pist erin, en giet het over jullie hoofden. Het loopt in jullie ogen, brandt. Jullie knipperen. Hij lacht en pist de rest recht in je mond.
Dan komt het brandmerken echt.
Ze hebben een aansteker en een mes. Ze verhitten het lemmet tot het rood is. De leider drukt het op je bil. Je hoort je huid sissen. Je schreeuwt tot je longen scheuren. Er blijft een zwart, rokend teken achter. Een ruwe “88”. De ander krijgt hetzelfde op zijn borst.
De chat schreeuwt om meer.
Ze binden jullie vast aan de eettafel. Armen en benen wijd. Jullie liggen naast elkaar. Ze nemen om de beurt. Soms twee tegelijk. Soms drie. Een pik in je kont, een in je mond, een in je hand. Ze draaien jullie om alsof jullie poppen zijn.
Een van de gasten heeft een idee. Hij pakt een lege fles, breekt de hals eraf en dreigt hem in je kont te duwen. Je gilt. Hij lacht en pist er eerst in. Dan duwt hij de fles erin. Je voelt glas. Je voelt bloed. Hij draait hem rond.
Je vriend krijgt hetzelfde. Hij is al half buiten westen. Zijn ogen draaien weg. Een gast slaat hem wakker met een kist in zijn gezicht. Bloed uit zijn neus.
De nacht duurt eindeloos.
Ze plassen in glazen en dwingen jullie het te drinken. Ze plassen recht in jullie kont en laten het eruit lopen. Ze vullen jullie mond met zaad en kots en laten jullie het doorslikken. Ze trappen jullie in de ballen tot jullie krimpen van de pijn. Ze drukken pistolen in jullie mond en vragen of jullie “klaar zijn om te sterven”.
De teller staat op 28.000 kijkers.
Om half vijf ’s ochtends horen jullie auto’s buiten. De chat heeft het adres echt gedeeld. Nog meer schaduwen komen binnen. Nieuwe bivakmutsen. Nieuwe legerkisten. Nieuwe pikken.
De leider lacht naar de camera.
“Deur staat open, jongens. Kom maar. Deze twee ouwe nichten zijn nog lang niet leeg.”
Ze laten jullie liggen. Vastgebonden. Kapot. Onder het zaad, pis, kots, bloed en brandwonden. De camera blijft aan. De stream loopt door.
Jullie horen de eerste nieuwe gast al lachen.
En de nacht is nog lang niet voorbij.
Dan hoor je het.
Een harde, doffe klap. De achterdeur vliegt open. Geen waarschuwing, geen geluid van voetstappen. Gewoon acht schaduwen die meteen de kamer vullen. Ze bewegen als één organisme. Zwarte bivakmutsen, alleen ogen en mond zichtbaar. Ogen groot, zwart, glimmend van de coke. Monden grijnzend. Ze stinken. Een golf van zweet, oud bier, sigaretten, pis en iets metaalachtigs slaat over jullie heen. Vieze, versleten bomberjacks, groen en bruin en zwart, vol vlekken van god-weet-wat. Zwarte handschoenen. Zwarte cargobroeken. En daaronder: zware, glimmende legerkisten. Rangers. Stalen neuzen. Modder en opgedroogd bloed erop. De zolen kraken op de houten vloer.
De eerste die spreekt heeft een stem die klinkt alsof hij glasscherven eet.
“Verjaardag, hè, ouwe nichten?”
Een pistool is al tegen je slaap gedrukt voordat je kunt ademhalen. Koud metaal. Je voelt de loop trillen van zijn coke-hand. Je vriend wil opstaan, krijgt meteen een kist in zijn maag. Hij klapt dubbel, gorgelend, de lucht wordt uit hem geslagen. Twee anderen grijpen hem bij zijn haar en bij zijn nek, sleuren hem op zijn knieën.
“Op de grond. Allebei. Nu.”
Jullie liggen binnen tien seconden op de vloer. Handen op je rug. Tiewraps snijden in je polsen. Een derde gast heeft zijn telefoon al op een statief gezet, rode lampje knippert. Livestream loopt.
“Darkroom 88, boys. Twee ouwe homo’s in het bos. Adres komt zo in de chat. Deur staat open voor wie wil langskomen.”
Je ziet het scherm: 280 kijkers. Binnen een minuut 600. De chat ontploft.
De leider trekt zijn rits open. Zijn pik hangt er al half uit, dik, ongewassen, stinkend. Hij spuugt erop en ramt hem zonder waarschuwing in je mond. Je kokhalst meteen, de smaak is zout, oud zweet, pisresten. Hij grijpt je haar en trekt je hoofd naar voren tot je neus tegen zijn open gulp zit.
“Zuigen, opa. Vandaag word je 48, dus je krijgt 48 ladingen. Begin maar.”
Achter je hoor je je vriend gorgelen. Twee gasten hebben hem op zijn rug gedraaid. Een zit op zijn borst, de ander houdt een pistool tegen zijn voorhoofd terwijl hij zijn pik in je vrienden keel ramt. Je hoort natte, wanhopige geluiden. Tranen. Snot.
Een kist landt hard in je zij. De pijn schiet door je ribben. Je kreunt om de pik heen.
“Dieper, nicht. Of je krijgt er nog een.”
De kist komt weer. Nu in je nier. Je longen klappen leeg. Je probeert te schreeuwen, maar de pik blokkeert alles. De gast lacht. Hij trekt zich terug, spuugt een dikke fluim in je open mond en ramt weer naar binnen.
De chat tikt door:
– trap ze kapot
– laat ze kotsen
– brand ze
– adres drop nu
De leider kijkt naar het scherm en grijnst.
“Jullie willen adres? Hier komt-ie.”
Hij noemt jullie exacte locatie. Huisnummer. Bosweg. Zelfs de kleur van de brievenbus. Binnen een minuut staat het overal. De teller staat op 2400 kijkers.
Ze sleuren jullie naar de woonkamer. De bank wordt opzij getrapt. Jullie liggen naast elkaar op de grond, op jullie knieën, gezichten naar beneden. Een van de gasten trekt zijn legerkist omhoog en laat hem met volle kracht op je rug neerkomen. Je voelt je ruggengraat trillen. Je schreeuwt. De kist komt weer. En weer. De stalen neus snijdt in je huid.
“Likken.”
Hij duwt zijn kist in je gezicht. De zool is nat van de modder en iets plakkerigs. Je ruikt bloed. Je eigen bloed waarschijnlijk. Je tong komt naar buiten. Je likt. Zout, vies, metaal. Hij lacht en duwt harder tot je neus platgedrukt is.
Naast je gebeurt hetzelfde met je vriend. Hij huilt. Zijn gezicht is rood en gezwollen. Een gast heeft zijn pik uit zijn broek en pist recht in je vrienden open mond terwijl een ander hem vasthoudt. De straal is dik, geel, stinkend. Je vriend probeert te draaien, krijgt een vuist in zijn gezicht. Hij slikt. Moet wel.
Dan komt het eerste kotsen.
Een van de gasten heeft net een halve fles wodka achterover geslagen. Hij buigt zich over je vriend heen, opent zijn mond en braakt recht in zijn gezicht. Dikke klodders halfverteerde pizza, zure alcohol, gal. Het loopt in je vrienden ogen, neus, mond. Hij kokhalst, probeert het uit te spugen, maar een hand knijpt zijn kaken dicht.
“Slikken, opa. Alles.”
Je vriend slikt. Je hoort hem gorgelen. Tranen. Snot. Kots loopt uit zijn neus.
Jij bent volgende.
Ze trekken je hoofd achterover. Een gast heeft een sigaret opgestoken. Hij neemt een lange trek, blaast de rook in je gezicht en drukt dan de brandende peuk op je linkerbil. De geur van verbrand vlees vult de kamer. Je schreeuwt. Hij drukt harder. De peuk sist. Een tweede gast pakt een aansteker en houdt de vlam onder je ballen. Je voelt je huid blaren. Je schreeuwt tot je stem breekt.
De chat viert het.
Ze draaien je om. Je ligt op je rug. Twee gasten gaan op je borst zitten. Je voelt je ribben kraken. Een derde trekt je benen uit elkaar en ramt zonder waarschuwing zijn pik in je kont. Droog. Geen glijmiddel. Alleen zijn eigen spuug. Je scheurt. Je voelt het. Bloed. Hij neukt je alsof hij je wil doormidden breken. Elke stoot is een mokerslag.
Naast je wordt je vriend dubbel genomen. Een pik in zijn kont, een in zijn keel. Zijn ogen zijn wegdraaiend. Zijn lichaam schokt bij elke stoot.
De leider filmt het van dichtbij.
“Kijk eens, chat. Twee ouwe nichten die hun verjaardag vieren met acht ladingen tegelijk.”
De teller staat op 12.000 kijkers.
Ze beginnen met de kotsronde.
Ze dwingen jullie allebei op je knieën. Een voor een komen ze voor jullie staan. Ze rukken zichzelf af, braken in hun eigen hand en smeren het over jullie gezicht. Dikke, warme klodders. Het ruikt naar zure melk en alcohol. Ze dwingen jullie het op te likken. Van elkaars gezicht. Tongen. Jullie tongen raken elkaar, bedekt met kots en pis.
Een gast pakt een lege bierfles, pist erin, en giet het over jullie hoofden. Het loopt in jullie ogen, brandt. Jullie knipperen. Hij lacht en pist de rest recht in je mond.
Dan komt het brandmerken echt.
Ze hebben een aansteker en een mes. Ze verhitten het lemmet tot het rood is. De leider drukt het op je bil. Je hoort je huid sissen. Je schreeuwt tot je longen scheuren. Er blijft een zwart, rokend teken achter. Een ruwe “88”. De ander krijgt hetzelfde op zijn borst.
De chat schreeuwt om meer.
Ze binden jullie vast aan de eettafel. Armen en benen wijd. Jullie liggen naast elkaar. Ze nemen om de beurt. Soms twee tegelijk. Soms drie. Een pik in je kont, een in je mond, een in je hand. Ze draaien jullie om alsof jullie poppen zijn.
Een van de gasten heeft een idee. Hij pakt een lege fles, breekt de hals eraf en dreigt hem in je kont te duwen. Je gilt. Hij lacht en pist er eerst in. Dan duwt hij de fles erin. Je voelt glas. Je voelt bloed. Hij draait hem rond.
Je vriend krijgt hetzelfde. Hij is al half buiten westen. Zijn ogen draaien weg. Een gast slaat hem wakker met een kist in zijn gezicht. Bloed uit zijn neus.
De nacht duurt eindeloos.
Ze plassen in glazen en dwingen jullie het te drinken. Ze plassen recht in jullie kont en laten het eruit lopen. Ze vullen jullie mond met zaad en kots en laten jullie het doorslikken. Ze trappen jullie in de ballen tot jullie krimpen van de pijn. Ze drukken pistolen in jullie mond en vragen of jullie “klaar zijn om te sterven”.
De teller staat op 28.000 kijkers.
Om half vijf ’s ochtends horen jullie auto’s buiten. De chat heeft het adres echt gedeeld. Nog meer schaduwen komen binnen. Nieuwe bivakmutsen. Nieuwe legerkisten. Nieuwe pikken.
De leider lacht naar de camera.
“Deur staat open, jongens. Kom maar. Deze twee ouwe nichten zijn nog lang niet leeg.”
Ze laten jullie liggen. Vastgebonden. Kapot. Onder het zaad, pis, kots, bloed en brandwonden. De camera blijft aan. De stream loopt door.
Jullie horen de eerste nieuwe gast al lachen.
En de nacht is nog lang niet voorbij.
Bezoek ook eens mijn profiel pagina om meer over mij te weten te komen, een overzicht te zien van mijn verhalen of om een berichtje achter te laten! Ook kun je jezelf aanmelden om een mail te ontvangen als ik een nieuw verhaal heb geplaatst!
Samen Op Verkenning: Hoi, ik ben Martinesec, 36 jaar. Dit verhaal is nog maar het begin... Op mijn persoonlijke pagina wacht een wereld vol nieuwe verleidingen, ondeugende gedachten en geheime momenten die we samen kunnen beleven...
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10
