De Centerparcsjongens Zijn Terug! - 3

Toen Dries helemaal klaar was, had ik de salontafel weer netjes verborgen achter het gordijn aan de linkerkant van de zolder: handig, zo’n tafel op wielen! Ik was net op tijd klaar geraakt en dat was maar goed ook want ik kon die jonge kerel niet àl te lang in deze toestand laten, dit moest snel gaan.

Intussen waren dus alle gasten aangekomen, omgekleed en op zolder gebracht, en dat binnen een zeer korte tijd. In een wijde cirkel zaten daar twee Egyptisch aandoende jongemannen, een Romeinse boy, een Griekse God, een viking, en Aladdin. Eigenlijk alle zes schaars gekleed maar met een vleugje geschiedenis. Allen waren geblinddoekt. Telkens ik één van hen boven had gebracht, had ik tevens voorzichtig een stuk tape over hun mond geplakt Zwijgend zaten ze dus te wachten. Het was tijd voor de volgende fase!

“Beste gasten, welkom! Zo meteen verwijder ik de straps over jullie mond. Het zou leuk zijn als er ook nu nog niet meteen gepraat wordt, daar hebben we de komende dagen immers alle tijd voor. Om onze hernieuwde kennismaking extra spanning te geven, als een ritueel uit ver vervlogen tijd, heb ik niet alleen gekozen voor historische kostuums, maar ook voor een bijzonder ritueel. Om alles te laten verlopen zoals het hoort, ga ik jullie eerst boeien. Gelieve jullie handen op de rug te houden.”

Een voor één deed ik hen handboeien om. Hun armen lagen op de rug van de bureaustoel waarop ze zaten. Ik wist wel dat dat enigszins onpraktisch was, maar ik had voor zeven bureaustoelen gekozen omdat die een bijkomend voordeel hadden: wieltjes onderaan! Dat zou straks van pas komen.

Toen iedereen geboeid was, reed ik vanachter het gordijn de poedelnaakte Dries, liggend en vastgemaakt op de tafel, naar het midden van de cirkel. Daarna doofde ik de wandlampen van de zolder. Het werd pikdonker.

Op de vloer had ik achter elke plek waar een bureaustoel stond een lichtgevende sticker geplakt dus zag ik perfect waar ik moest zijn. Eén voor één trok ik de jonge kerels hun blinddoek af. Ik wist heel zeker dat ze nu nog niets konden zien want het effect van het dragen van een blinddoek én de duisternis zou tijd vragen voor ze in het donker iets konden gewaarworden en zo lang liet ik dat niet duren.

Toen ik alle blinddoeken had verwijderd, nam ik de afstandsbediening van de speciale spots die ik aan de zolderbalken had opgehangen en drukte op de aan-knop. De gekleurde ledspots, die ik had ingesteld op één vierde van hun vermogen, sprongen aan en de salontafel met het lekkere lijf in het midden van de cirkel werd zichtbaar in een concentratie van zacht licht.

Ondanks het feit dat ik hen had gevraagd om nog te zwijgen, klonken er kreetjes van verrassing of opwinding.

“Heren, tast toe. Maar ik moet u waarschuwen: wie iets op de vloer laat vallen, krijgt een lintje om de hals. Elk lintje staat voor een bijhorende straf achteraf. Smakelijk!”

Ik had het naakte lijf van Dries klaargemaakt als nantaimori, maar dan in een Vlaamse, Breugheliaanse versie. Zijn complete lichaam was bedekt met een uitgebreid koud buffet, van hoofd tot tenen. Onder zijn neus, over zijn lippen, kin en hals lagen lange repen komkommer. Ik had de komkommer in lange slierten geraspt. Gedrapeerd over Dries’borst lagen, dakpangewijs, sneetjes gerookte zalm. In het midden, over zijn borstbeen, lagen plakjes gekookt ei, en aan het einde van zijn borstbeen liepen er twee straatjes ei naar beide kanten van zijn lijfje zodat de reeks eischijfjes een omgekeerde T voorstelden.

Op zijn buik lagen eerst rolletjes gekookte ham met daarin een asperge. De rolletjes had ik in drieën gesneden zodat elk rolletje zo’n vijftal centimeter lang was. Omdat Dries behoorlijk mager was -nee, niet té mager weliswaar- golfde zijn buik licht in een kuiltje. Daar had ik een grote hoop gegrilde stukje stokbrood opgestapeld. Zijn onderbuik was versierd met kleine tomaatjes, ter grootte van een golfballetje, uitgehold en opgevuld met een verfijnde moes van makreel, met een topje van garnalen. Ik had Dries voor ik hem “aankleedde” een erg nauwe cockring omgedaan, die nauw zijn gladde geslachtsdelen (penis en scrotum) omknelde en had gehoopt dat het effect daarvan een langdurige erectie zou zijn. Ik had me niet misrekend! Toen ik hem prepareerde, was hij in elk geval zo stijf als een stok en dat effect was absoluut niet verdwenen toen ik met de afstandsbediening het licht aanknipte. Zijn stijve paal had me ideaal geleken voor wat kleurrijk fruit. Met mijn speciale snijder had ik een verse ananas eerst van de schil en de kern ontdaan, en daarna met een scherp mes schuiven gesneden. Die had ik één voor één over zijn vlezige staaf gelegd, afgewisseld met hetzelfde soort schijven uit een cavaillonmeloen. Omdat de fruitschijven zijn hele penisschacht en zelfs zijn eikel bedekten, kreeg zijn lid niet de kans om zich zoals gewoonlijk neer te vleien tegen zijn onderbuik maar stond het fier rechtop. Na de versierde edele delen ging het buffet verder op de benen. Op zijn linkerdij lagen lappen gerookte ham, waartussen ik met de spuitzak mijn knolselderpuree in rotjes had gespten. De andere dij was bedekt met gebakken gerookt spek, waar ik dezelfde soort versiering had aangebracht met puree van bloemkool. Dunne lapjes heilbot bedekten zijn linkerscheenbeen, afgewisseld met stukken wortel. Ik had ze geschild, netjes doormidden gesneden zodat ik twee lànge helften had. Die dikke, lange staafjes had ik gestoofd zodat ze zacht waren. Daarom lagen ze nu netjes over de ronding van zijn scheenbeen. Op het rechterbeen had ik sneetjes gebakken rosbief gedrapeerd, afgewisseld met pastinaak die ik op dezelfde manier had geprepareerd als de wortelen. Tussen zijn tenen ten slotte staken vers gekookte asperges.

Ik had erg lang gepiekerd over hoe ik ook drank kon voorzien. Daarvoor had ik uiteindelijk twee oplossingen bedacht. Tussen zijn dijen had ik een afgesloten kunststof container geplaatst met een zuigslang. Daarin zat frisdrank. Om te vermijden dat de container zou verschuiven of wegglijden, had ik de onderkant van het ding bevestigd op een roestvrij stalen stang die aan het uiteinde een bol had, eigenlijk een soort anale haak maar de stang was in tegenstelling tot een anale haak niet gebogen, en de bal die aan de stang vastzat had de omvang van een pingpongbal met een diameter van zo’n 40 millimeter en dat was best dik. Dat vreemde tuig had ik ooit eens gekocht online en nu kwam het meer dan van pas. De bol had ik ingesmeerd met glijmiddel en voor ik Dries’enkels vastmaakte aan de tafel, had ik zijn kontgaatje met de bol gepenetreerd. Op die manier bleef de frisdrankzak netjes op zijn plaats. Bij het inbrengen van de bal had ik eerst getwijfeld omdat hij behoorlijk kreunde maar toen ik de bal half met het breedste gedeelte zijn buitenste sluitspier had doen opensperren, en er enkele keren mee in en uit gleed veranderde zijn gekreun in gezucht waaruit ik afleidde dat het ok was. Ik had preventief met een speciale (naaldloze) injectiespuit flink wat glijmiddel in zijn gaatje gespoten en ook de bal zelf had ik flink inghesmeerd met het silicone glijmiddel waarvan ik wist dat het langer actief bleef dan glijmiddel op waterbasis.

Op zijn geopende en stevig vastgemaakte handpalmen had ik twee gelijkaardige systeempjes met dubbelzijdige kleefband vastgemaakt. Ze hadden de vorm van een fles met zuigslang en waren gevuld met water.

Om mijn gasten te helpen kwamen de bureaustoelen nu goed van pas. Eén voor één rolde ik hen naar voor tot vlakbij het lekkere lichaam. Aangezien hun handen geboeid waren, konden ze enkel eten door zich voorover te buigen en met de mond de hapjes te nemen die ze wilden.

In het begin werd er vooral (snel) gegeten. Om iedereen de kans te geven van alle lekkernijen te proeven, verrolde ik af en toe de bureaustoelen zodat degene die er op zat zich op een andere plek van het “buffet” tegoed kon doen aan de heerlijke maaltijd. Het bijzonder bevallige blote lijf lag echter zo overladen met lekkers, dat ik niet al te lang moest wachten om de eerste straffen uit te delen. De eerste die iets liet vallen, een stuk komkommer, was Gert-Jan. Heimelijk blij dat hij de eerste was hing ik een gouden lintje rond zijn hals. Mijn volgende slachtoffer, die de “gelukkige” (nou ja!) eigenaar werd van een zilveren lintje was bruine Nico. Hij had geprobeerd om gebakken spek van de rechterdij te plukken, maar het eerste plakje viel pardoes op de grond. De derde en laatste -die het bronzen lintje werd omgehangen- was Henk. Hij hapte de ene na de andere asperge naar binnen, van tussen de tenen van de linkervoet. In zijn haast vielen er twee stukken. Snel trok ik het bronzen lintje over zijn hoofd. Van zodra dat echter gebeurd was, deed hij iets wat ik nooit had verwacht van zulke -toch min of meer onervaren- kerels. Langzaam maar vastberaden likte hij liefhebbend Dries tenen. Af en toe gleden zijn lippen over de tenen, zogen ze de teen naar binnen om dan weer kussend, likkend, zuigend verder te gaan. Het was overduidelijk dat Dries aan zijn voeten geen kietelgevoel had maar er integendeel volop van genoot.

Het drinken van de zuigslang voor frisdrank bleek behoorlijk lastig maar ook leuk om te zien. De zuigslang viel telkens slap neer op de balzak van Dries en dus moesten de jongens met hun lippen de slang te pakken zien te krijgen. Het verbaasde me niet dat het eerst Jeroen was die van de gelegenheid gebruik maakte om niet alleen te drinken, maar Dries ook heel even te plagen met teabagging. Eerst nam hij de ene teelbal in zijn mond, zoog er aan, dan walste hij het andere balletje ook in zijn mond. Dries’piemel trilde even door de geile aanraking en er ontsnapte hem een zucht.

Naarmate de uitgestalde lekkernijen verminderden en er meer en meer blanke huid te voorschijn kwam, werd het eetfestijn ook spontaan intiemer. Toen Gert-Jan de laatste reep komkommer van op Dries’mond opslurpte en opat, bleef hij met zijn mond boven Dries hangen. Teder likte Gert-Jans tong langs Dries’lippen. Bijna automatisch opende Dries zijn mond en het tipje van zijn tong raakte het tipje van de tong van Gert-Jan. Verleidelijk traag likten eerst hun tongen tot ook hun lippen elkaar raakten en ze sabbelend en bijtend en zuigend elkaars tongen en mond verwenden. Gert-Jan droeg zoals eerder vermeld het pakje van een “Griekse God” dat ik op een Chinese site had gevonden. Rond zijn middel had hij dus niet veel meer dan het licht doorschijnende witte rokje dat tussen zijn benen in een stompe punt omlaag hing, het geheel afgebiesd met een gouden zoom. Terwijl hij en Dries intussen enthousiast hun speeksel aan het uitwisselen waren, waarbij ze wild elkaars lippen grepen en kneedden, zag ik van op de zijkant hoe het witte onderkleedje van Gert-Jan zich op magische wijze had opgericht alsof er onder dat tenuetje een soort stalen stang zat als bij het onthullen van een standbeeld. Onder het lapje stof zag ik opnieuw de penis die ik tijdens ons avontuur op de Eemhof als allereerste had doen spuiten.

Richtte Gert-Jan zich op de mond dan waren Henk en Nico zich te goed aan het doen aan Dries’tepels. Hun tongen en lippen likten en zogen de spitse, bruine topjes op zijn blanke borst en af en toe, als hun hoofden elkaar raakten, zochten ook hun lippen elkaar op boven het lekkere lijf om daarna dan weer lang likkend over de borst hun weg te zoeken naar een van de spitse spenen van hun jonge vriend. Van Henk kon ik het natuurlijk niet zien want het mogelijk bewijs van zijn seksuele opwinding zat verstopt in zijn witte Aladdin pofbroek, maar mijn kledijkeuze voor Nico had een duidelijker effect. Zijn enorme lul had zich intussen enthousiast volgepompt met bloed waardoor hij niet alleen stokstijf stond maar bovendien had de erg lange voorhuid zich spontaan teruggetrokken naar de onderkant van de eikel waardoor die dikke penistop nog nadrukkelijker alle aandacht opeiste. Ik kon het perfect zien want het minuscule gouden lendendoekje dat Nico droeg was simpelweg opzij geduwd door zijn stevige stamper. Onderaan dit vlezige verlangen bengelden begerig -zeer laag- in een bruin filterdun vliesje die eigrote teelballen die ik me nog herinnerde van onze avonturen in de Eemhof.

Bas zat op dat moment ter hoogte van de buik. Van de opgevulde tomaatjes restten er nog maar twee, die waren al vrij snel in de hongerige monden en magen verdwenen. Hij slokte ze naar binnen, en likte toen in een vloeiende beweging van de navel naar de eikel. De eikel? Jawel: van de schijven verse ananas en meloen rond Dries’potige piet bleef er van elke soort maar één over en daardoor lag die erectie waar hij zich meestal bevond -eenmaal keihard-, pal tegen de onderbuik.

Gulzig gleed de eikel glibberig de mond van Bas binnen. Met de volle erectie in zijn mond greep Bas eerst de laatste plak meloen, trok zich even terug om te knabbelen en te slikken, en met dezelfde beweging wist hij ook de laatste ananasschijf te pakken terug krijgen. Toen ook die verorberd was, gleed zijn mond opnieuw over de lange lul en begon hij Dries vol overgave te pijpen. Even twijfelde ik of ik hem zijn gang zou laten gaan, maar toen bedacht ik dat hoe geiler Dries werd hoe leuker het dessert van deze maaltijd zou worden. Ik moest alleen maar toezien dat Bas op tijd stopte.

Terwijl Dries zichtbaar genoot van de warme mond rond zijn worst, raakte zijn lijf leger en leger. Malik likte nog de laatste restjes puree van de benen en dat het avondmaal ook hém had opgewonden was ook overduidelijk: het met goud omzoomde zwarte rokje van de farao was -zoals ik had gehoopt- veel te kort en te slap om zijn opwinding te weerstaan. Fors priemde zijn reusachtige roede naar voor met een potige, paarse eikel die bijna zo groot was als de bol die ik vooraf in Dries’kontje had geduwd. Weer was ik onder de indruk van dit dikke ding dat trouwens tijdens ons vorige avontuur mijn sluitspier had gepenetreerd. Bovenop deze besneden, bruine brok geil verlangen lag nog het topje van het Egyptische faraorokje.

Toen was Dries écht helemaal naakt. Overigens was hij ook écht schoon: de jongens hadden overal gegeten maar ook gelikt. Er bleef niets over van het buffet. Hadden de jongens zo’n vreselijke honger of was het gewoon het feit dat op deze manier eten, en langzaam een lijf ontbloten, veel lekkerder was dan een klassiek avondmaal?

Wat er ook van zij, het was de hoogste tijd voor het dessert want Dries lag niet alleen te hijgen door het gulzig gepijp van Bas maar af en toe duwde hij ook verlangend zijn bekken omhoog waaruit ik kon afleiden dat een orgasme met bijhorende zaadlozing niet lang meer op zich zou laten wachten. Dus wijselijk trok ik Bas achteruit.