Een realistisch, maar wel heel opwindend relaas over een groeiend verlangen. Vragen over kunnen en mogen staan in de weg van iets moois.
Prachtig geschreven. Natuurlijk, want het is van Stanzies hand!

Hard en heet
Zacht en teder
Dreigend om te neuken
Troostend om verdriet

Geen enkele reden ga je uit de weg en dat alles op één namiddag. Dat maakt dit verhaal tot een wervelstorm van emoties en seks. Intens!

Na bijna vier jaar toch een reactie op TABOE 26: zo leuk om te lezen!!!

De gespletenheid die iemand bij zichzelf voelt wanneer men voor zo'n moreel dilemma geplaatst wordt, is herkenbaar en uiterst gedetailleerd beschreven. Het is heel belangrijk om een personage op dat gebied zo te schetsen: alle vormen seksuele omgang die door de goegemeente in gradaties van ongepast gedrag tot immoraliteit beschouwd worden, zijn in wezen niet meer dan normaal. Liefde is liefde, soms duurt ze lang, soms heel kort, maar wie kan daarover oordelen? In jouw verhalen wordt de innerlijke strijd duidelijk en worden dus vooroordelen weggenomen en dat probeer ik zelf in mijn verhalen ook te doen: begrip opbrengen voor hen die verliefd worden op en houden van... en ondanks tegenstand en/of innerlijke verscheurdheid toch besluiten voor de liefde te gaan. Pas als er liefde is, wordt lust gesublimeerd en kan zonder remmingen genot geschonken en ervaren worden.

Wat is dit weer prachtig geschreven en beschreven “zucht” . Dit is als het ware pure woordenkunst . Wat een passie , wat een strijd … wat schrijf je toch fantastisch Stanzie .

Ze gaan 'eerst' douchen!
Maddy heeft haar prooi beet en zal die niet meer lossen. Stanzie herhaalt in zowat elk deel dat ze van haar man houdt, maar gaat die liefde sterk genoeg zijn als Leander hier achterr komt? Boeiend geschreven hoor!

De innerlijke strijd die Stanzie (het personage) voert, is meesterlijk neergeschreven door Stanzie (de schrijfster).
Zowel het hoofd, het hart als het lichaam roepen tegengestelde dingen tegen elkaar. En in die chaos is het de lust die zegeviert.
Als puntje bij paaltje komt, is het vlees zwak. Maar is dat erg? Niet als er eerlijkheid naar Leander is. Wie weet krijgt hij nog een rol die hem uitermate bevalt.

Wie weet? Stanzie weet! De schrijfster. Want het personage gaat zich eerst wat opfrissen voor de volgende ronde.

Maddy dringt zichzelf wel erg op. Hoewel de gevoelens wederzijds zijn heeft zij geen (of te weinig) oog voor haar minnares.
Zal Stanzie straks een keuze moeten maken tussen haar echtgenoot en Maddy…?

Soms wint het lichaam, soms wint het verstand.. Dit keer heeft het lichaam gewonnen. Wat is Maddy onweerstaanbaar!

Maar wat schrijf je zo mooi. ik hou van je schrijfstijl en woordgebruik. Echt genot om te lezen.
dank je wel voor deze mooie deel!

Ik herken de eerste schroom als je je op glad ijs begeeft. Je hebt de neiging om je aan de gekende rand vast te houden. Dicht in de buurt ervan te blijven. In het midden ben je immers op jezelf aangewezen en is vallen niet uitgesloten. Dan is het fijn als iemand je bij de hand neemt. Waarschijnlijk even onzeker.
Je verhaal bewijst dat dit enige juiste manier is want je danst een heerlijke liefdesdans vol pirouettes en sierlijke bewegingen.

Als het zo mooi is, hoort het zo te zijn. Wat het ook is.
Zelfs al is het ijs glad.

Weer dompelde ik mezelf onder in je woorden als in het warme bad waar ik naar snak na het schaatsen.
Elke emotie versterkte die van mij.
Kunst!