Ik denk dat ik dit verhaal, sinds het verscheen, jaarlijks minstens een keer heb herlezen.
Ik beleef het telkens 'anders', dus gaat het nooit vervelen. Voor mij is dit verhaal een voorbeeld
van hoe een goed geschreven verhaal hoort te zijn. Super... en nogmaals bedankt voor dit
mooie, 3-delige epos, Stanzie

Sluit me aan bij alle lofzang tot hiertoe. Wat een mooi, liefdevol verhaal en tegelijk o zo broeierig... En nu effen afkicken, Poeh poeh

In een moment dat je zelf nood hebt aan troost, besef je pas hoe mooi en waardevol dit verhaal is. Het was een genot om dit nog eens te (her)lezen.

De vakantie was al pittig, maar met de komst van Max en zijn liefje lijkt er pas echt 'storm' op komst...

Wow...! Van een aangename verrassing gesproken, Lieveke! Heerlijk dat je nog doorgaat met dit verhaal. En of ik nog meer wil lezen zeg... Uiteraard!

Man man man... wat is dit retegeil! En het feest is nog maar net begonnen. Heel gdaav snel meer Dannyboy

Een heerlijke reeks heb je geschreven, Lieveke. Eentje om duimen en vingers (en wat allemaal nog meer) van af te likken. Ergens had ik gehoopt dat je nog verder door zou schrijven, al begrijp ik wel dat je het niet wilde afraffelen. Hoe dan ook een 10 over de hele lijn

Lieve je in de menslievende rol die haar op het lijf gegoten lijkt. Geen wonder dat Jochens 'godsvrees' daar niet tegenop kan, maar vooral, wat een heerlijke ontmaagding bezorgt ze haar neef. Jochen lijkt mij alvast gewonnen voor nog veel meer ontdekkingen. Nu zijn zusje nog... Ik zou zeggen... 'Zet hem op, Koentje!"

Lieve je die haar geduld verliest, dat is nieuw maar begrijpelijk. Het lijkt me -zeker met de laatste woorden van het jonge nichtje indachtig- ook het neefje wel zal bijdraaien, maar dat er nog veel bij te schaven valt aan die twee godvrezers, is wel duidelijk. Voor mij als lezer een mooi vooruitzicht en voor dit deel alweer een welverdiende 1O !

Als een strijkstok op een Stradivarius... Geen idee hoe je het bedenkt, maar wel een mooie en voor zichzelf sprekende metafoor. Ik loop wat achter met lezen, maar je schrijft zodanig lekker dat ik een inhaalbeweging helemaal zie zitten.